Klachten over medische zorg
in de Oost-Europese pers
MAA*
TRUMPY
TRIUMPH
SCHOTH
De bioloog
Agenda voor
Haarlem
„Patiënt is een nummer
Ziekenfondsen moeten sparen voor
„verdediging van de vrede
Hopperzuiger voor België
te water gelaten
Rondleidingen op de
effectenbeurs
Internationaal congres
in Delft geopend
Rh
wint altijd
A
8 Oct.
Reed chauffeur met
opzet te water?
Klompenmakers werken
te goedkoop
ARAPLUIES
Kort verhaal door P. H. S.
DONDERDAG 7 AUGUSTUS 1952
3
Scheveningse hofjeswoning
geheel uitgebrand
Lekkere hapjes
van
onnozele restjes
Stipendium beschikbaar
voor Nederlands student
Onvoldoende resultaten
bij schippersexamens
Nieuwe faciliteiten voor
export naar de V.S.
Een zee van fietsen
Verdragen met Frankrijk
op belastinggebied
Practiscrende graphologen
moeten examen doen
VIRGINIA
Vierjarig knaapje door
vrachtauto gedood
99
(Van onze correspondent in Wenen)
Wie het internationale communistische
congres voor kinderbescherming heeft
meegemaakt, dat in April in Wenen is ge
houden, kon zich dagelijks opwinden over
de plompe manier waarop vrijwel alle
sprekers de kinderbescherming en de zorg
voor de volksgezondheid in de landen van
het Westen, en vooral in de zogenaamde
koloniale gebieden, als onbevredigend af
deden, terwijl de betreffende maatregelen
in de Sovjet-Unie en in de Oost-Europese
landen als voorbeeldig werden geprezen.
Voor een buitenstaander lag de eenzijdig
heid er daarbij duimendik bovenop.
Het zou echter een schromelijke vergis-,
sing zijn te menen dat de communisten
even volslagen blind zijn wanneer zij over
dergelijke vraagstukken in eigen kring
spreken. Dat wordt duidelijk bij het lezen
van de partijbladen in de Sovjet-Unie en
haar aanhang, die meestal een aparte blad
zijde „voor de lezer" inruimen, waarin
bepaalde toestanden soms scherp worden
gecritiseerd.
Natuurlijk komen niet alle „ingezonden
stukken" in de krant en is het wel zeker
dat er zorgvuldig wordt geschift, maar het
valt toch niet te ontkennen dat er ook
daar inderdaad plaats is voor critiek al
was het alleen maar bij wijze van uitlaat.
Ingezonden stukken
Wat nu de volksgezondheid in de Oost-
Europese landen betreft, ziet het er daar
beslist niet zo gunstig uit als men naar
buiten wél wil doen voorkomen, In het
Tsjechische blad „Pace" van 12 Juli vertelt
iemand over de behandeling van een zekere
machinist Jan Vodvarka, die een hoofd
wonde had gekregen en zich onmiddellijk
naar „eerste hulp bij ongelukken" begaf,
het volgende: „De ambtenares nam hem
zonder er een dokter bij te halen en zonder
hem op enigerlei andere wijze hulp te ver
lenen eerst een scherp verhoor af. Pas
daarna riep zij de dokter, maar die wilde
de patiënt niet behandelen. Hij stuurde
hem naar een ziekenhuis op het „Kcizers-
plein". Daar moest de patiënt nog twintig
minuten wachten voordat er eindelijk een
dokter verscheen, die hem een verband
aanlegde".
Een lezer van het Poolse blad „Zycie
Warszawy" schreef op 12 Juli: „Toen ik in
de ziekeneentrale van Lwonska kwam
werd ik door de leidster met geweld de
deur uit gezet. De mensen, die buiten moes
ten wachten, troostten mij met de mede
deling dat het alle patiënten zo verging."
In het Tsjechische partijblad „Rude
Pravo" van 14 Juli lezen wij: „Men kan
volstaan met twee uur in het consultatie
bureau van Aussig door te brengen om een
collectie van bezwaren te verzamelen over
de organisatie en het optreden van de ver
pleegsters". En Radio-Sofia klaagde er op
28 Juni over dat er „in veel ziekenhuizen
niet wordt gezorgd voor het scheppen van
In 1951 is bij de I. H. C. (Industriële
Handelscombinatie Holland) te 's-Graven-
hage door de firma Ackermans en Van
Haaren te Antwerpen een order geplaatst
voor een zeilvarende zeewaardige diesel
electrische hopperzuiger.
Deze zuiger, Colombo geheten, is giste
ren te water gelaten op de werf te Slik
kerveer van de werf Gusto, voorheen-fir
ma A. F. Smulders te Schiedam, die, als
één der vennoten van de industriële han
delscombinatie Holland met de bouw werd
belast.
STEUN AAN THEOLOGISCH CENTRUM
TE ANTWERPEN
Te Antwerpen zal in de loop van deze
maand een Theologisch Centrum worden
geopend, uitgaande van het Interkerkelijk
Contact Comité, een instantie, die samen
werkt met de World Evangelical Fellow
ship (W.E.F.). Voorzitter van dit comité is
ds. B. W. Ganzevoort te Antwerpen.
Bedoeling van het Theologisch centrum
is de opleiding tot evangelist voor het zen
dingswerk in eigen land. De leerlingen
zullen er hun gehele theologische vorming"
kunnen ontvangen, maar ook zij, die elders
werden opgeleid, bijvoorbeeld aan de Bij-
belschool te Brussel, die uitgaat van de z.g.
„Norton-zending", zullen aan het Antwerp
se Instituut nog enige jaren na-scholing
kunnen krijgen.
Een eigen gebouw staat nog niet ter be
schikking. Aan theologische boeken is ook
grote behoefte. Zuid-Afrika zegde hiervoor
reeds steun toe.
De afd. Nederland van ae vV.E.f. se
cretaris I. Stap, Kon. oopmalaan 19 te
Amersfoort: heeft zich, op verzoek van
het Belgisch comité, bereid verklaard in
Nederland steun voor de jonge instelling
te werven.
Zij doet bij dezen een beroep op de Ne
derlandse Christenen, geschikte theologi
sche en andere Christelijke boeken, bij
voorkeur in de Nederlandse taal te wil
len zenden aan het adres van de heer J. H.
Heule, Keizersgracht 756 Amsterdam-C.,
die voor doorzending naar Antwerpen
zorgt.
DONDERDAG 7 AUGUSTUS
Openluchttheater, Bloemendaal: Neder
landse Comedie „De bruiloft van Figaro", 8 u.
ralace: „Küssen ist keinc Sünde", alle leeft.
7 en 9.15 uur. Luxor: „Muiterij op de goud
kust", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Vom Teufel gejagt". 18 jaar, 7 en 9.15 uur
City: „De Jantjes", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Lido: „Arabische nachten", 7 en 9.15 uur.
Spaarne: „De Triomf van Zorro", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Minerva: „Zijn laatste vacan
tia", 14 jaar, 8.15 uur. Rembrandt: „Million-
nairs gevraagd", 14 jaar, 1 en 9.15 uur.
VRIJDAG 8 AUGUSTUS
Openluchttheater, Bloemendaal: Neder
landse Comedie ..De bruiloft van Figaro", 8 u.
Concertgebouw: Zomerconcert, HOV, 8 uur.
Bioscopen: Nieuwe programma's.
99
een gezellige en beschaafde sfeer. Onze
partij en de vakverenigingen verzetten zich
niet krachtig genoeg tegen bepaalde uit
vloeisels van een zielloze behandeling."
Al deze uitlatingen wijzen er op dat de
zorg voor de volksgezondheid hier en daar
nog veel te wensen overlaat al mag men
op grond van deze gegevens natuui-lijk niet
generaliseren. Bijzonder opvallend is tel
kens weer het gebrek aan individuele be
handeling, aan vriendelijkheid en aan
persoonlijk contact. In „Rude Pravo" wordt
geconstateerd dat „de patiënt hier niets
anders is dan een nummer."
Individuele zorg loopt gevaar
Het is duidelijk dat deze tekortkomin
gen op een of andere manier samenhangen
met de directe staatsbemoeiing. Zodra de
geneesheren en het verplegend personeel
niets anders meer zijn dan betaalde staats
ambtenarenen dat is zo in Tsjecho-
Slowakijë waar de dokters maar een be
scheiden salaris krijgen loopt de indivi
duele behandeling gevaar en staat de deur
wijd open voor bureaucratie, ook op dit
gebied.
Het valt niet te ontkennen dat de volks
gezondheid in de ruimste betekenis van het
woord achter het IJzeren Gordijn ontoerei
kend is vooral ook als gevolg van het in
grijpen van de staat als die bijvoorbeeld
geld nodig heeft voor de „verdediging van
de vrede", en derhalve op andere gebieden
moet bezuinigen. Op deze manier hebben
immers onder meer de gemeentelijke zie
kenfondsen in Oost-Duitsland in het afge
lopen jaar 290.000 mark moeten „sparen",
natuurlijk ten koste van de patiënten en
het verplegend personeel. En een klein
district in Oost-Duitsland, dat oorspronke
lijk 40.000 mark voor de verzorging van
zwangere vrouwen, zuigelingen en kleine
kinderen had uitgetrokken, gaf in werke
lijkheid slechts 14.000 mark voor dit doel
uit omdat de rest aan de staat moest wor
den gegeven.
De oude Scheveningse vissërsbuurt rond
Zeil- en Ankerstraat kwam Woensdag
avond omstreeks negen uur in rep en roer
door brandalarm. De vlammen sloegen uit
het dak van een.diep gelegen hofjeswoning
aan de Zeilstraat. De bewoners bleken af
wezig; vermoedelijk zaten zij in de bio
scoop. De brandweer rukte met het oog op
de dicht op elkaar staande huisjes, die in
rijen van zes diep liggen, met groot mate
riaal uit. De omwonenden waren toen reeds
druk bezig aangrenzende woningen te ont
ruimen. Toen de deur van het brandende
perceel door de brandweer werd ingesla
gen, stonden alle vertrekken tot het dak toe
reeds in lichter laaie, zodat niets gered kon
worden. Het ontstaan van de brand is ver
moedelijk aan onachtzaamheid te wijten.
Een onderzoek wordt door de politie inge
steld.
ADVERTENTIE
Er is in cleze lijd van alles,
wal U zo prettig koud ver
werken kunt er zijn volop
tomaten en komkommers;
U hebt koude vlees-, vis-,
en groente-resten maak
er eens iets érg lekkers van
met De Gruyter's Mayon
naise! Mayonnaise is im
mers geen luxe meer voor
ri huisvrouwDe Gruyter
heeft potten van slechts
83 cent met cassabon! U
moet werkelijk eens zo n
pot nemen en zelf eens on
dervinden. hoe U daarmee
van onnozele restjes de
lekkerste hapjes en slaatjes
maken kunt
520807
Het publiek nader te brengen tot de
beurs, de kennis omtrent de beurs onder
het publiek te verrijken en de betekenis
van Amsterdam als financieel centrum uit
een te zetten, dat is de bedoeling van de
rondleidingen onder deskundige voorlich
ting, georganiseerd door de Vereniging voor
de effectenhandel, die Woensdagmiddag
zijn begonnen,
Na deze eerste excursiedag kon de pro-
pagandacommissie reeds constateren dat de
opzet van het bestuur der vereniging vol
komen geslaagd is. Alvorens de galerij van
de beurszaal te betreden werden de be
zoekers van bepaalde begrippen en termen
op de hoogte gesteld. Hun werd verteld dat
de effectenbeurs in het economisch bestel
van ons land onmisbaar is, omdat met in
schakeling van het financiële centrum aan
hef Amsterdamse Damrak een beroep op
het beleggend publiek wordt gedaan voor
het verschaffen van de nodige kapitalen,
waarmede door particulier initiatief en
door de overheid bedrijven tot stand wor
den gebracht en in stand worden gehouden.
Ook is de beurs belangrijk als medium om
effecten (aandelen, obligaties enzovoorts)
te verhandelen. De bezoekers werd een in
zicht gegeven in de betekenis van gesloten
en open hoeken, van commissiehuizen, pre
miemakelaars, bcurscommissionnairs en
daghandelaren, vervolgens werd de beurs
zaal van de galerij af bezichtigd en de tik-
kerdienst bezocht.
Het ligt in de bedoeling deze rondlei
dingen iedere Woensdagmiddag, ook voor
leerlingen van middelbare scholen, te
houden.
Het „Fridtjof Nansen Haus" te Gottingen,
een internationaal studententehuis, stelt dit
jaar voor een Nedei'landse student een
stipendium beschikbaar voor het winter
semester 1952/53. Deze beurs omvat onder
dak, verzorging en collegegeld, alleen zak
en reisgeld moet door de betrokkene zelf
betaald worden.
(Belangstellenden kunnen zich wenden
tot de heer mr. J. F. Glastra van Loon,
woonschip De Tureluur, "Warmond).
Tijdens de te Leeuwarden gehouden va-
cantiecursus van het Koninklijk Onderwijs
fonds voor de scheepvaart is ook aandacht
besteed aan onderwijsvraagstukken. De
heer A. A. Kleijn, directeur van het fonds,
herinnerde aan de dringende wenselijkheid,
dat er meer en betere leermiddelen zouden
komen ten behoeve van het aanschouwelijk
schippersonderwijs, in het bijzonder met
betrekking tot de waterstanden, getijden,
schijngestalten van de maan. stormseinen,
variatie en deviatie van het kompas enzo
voorts. Ten aanzien van het onderwijs in
het rekenen en de Nederlandse taal wees
hij op de toch niet geheel voldoende resul
taten ofschoon de eisen voor het schippers-
cxamen nogal laag zijn en zich bewegen op
het niveau van het begin van het zesde
leerjaar bij het lager onderwijs. Een gebrek
is vooral dat de examinandi hun gedachten
niet voldoende op papier weten uit te druk
ken hetgeen vooral blijkt uit het opmaken
van zogenaamde scheepsverklaringen. Ge
bleken is dat de verkrijging van een leer
boek op dit gebied uitgesloten moet worden
geacht, maar het zou wel mogelijk zijn te
komen tot vorming van een verzameling
van werkstukjes en oefeningen.
Na enige discussie werd op voorstel van
mr. F. G. A. Huber te Rotterdam besloten
een commissie te vormen, die het vraag
stuk van de wenselijkheid van bepaalde
leermiddelen in nadere studie neemt en
daarover rapport zal uitbrengen.
Volgens een mededeling- in het blad ..Fo
reign Commerce Weekly" (een officiële
uitgave van het Amerikaanse ministerie
van Handel) zijn er nieuwe faciliteiten
gekomen voor zakenlieden, die naar de
Verenigde Staten willen exporteren. Voor
taan zullen in zogenaamde „vriihavenzó-
nes" uit het buitenland afkomstige goede
ren in entrepot en zonder betaling van in
voerrechten kunnen worden tentoongesteld
en zelfs verwerkt. Voor buitenlandse ex
porteurs, die hun artikelen op de Ameri
kaanse markt willen introduceren, zal het
bovenstaande van het grootste belang blij
ken te zijn.
Men verwacht dat de „vrijhavenzónes"
tot een soort van markten voor de buiten
landse handel zullen worden, waar de ko
pers de monsters kunnen bezichtigen en
die waren uitzoeken, waarnaar hun spe
ciale belangstelling uitgaat.
Volgens de jongste bepalingen kunnen
er voor dit doel nieuwe „zónes" worden
geschapen in handelscentra, waar dit op
portuun of noodzakelijk wordt geacht. De
Amerikaanse importeur kan vrijstelling
van belastingen en invoerrechten aanvra
gen zolang de buitenlandse handelswaar
zich in de „zóne" bevindt. Dat wil zeggen,
dat deze pas betaald behoeven te worden,
wanneer de goederen voor gebruik in de
Verenigde Staten de „zóne" verlaten.
Het Parijse station Montparnasse in vacanlictijd! Honderden fietsen van Parijzenaars
die „er uitvlieg en" overstelpen het verzendkantonr en de emplacementen. Voor bescha
digingen worden geen klachten geaccepteerd!
In de aula van de technische hogeschool
te Delft is Woensdagmorgen het congres
van World University Service, dat tot en
met 18 Augustus zal worden gehouden, ge
opend door prof. dr. A. H. M. Albregts, mi
nister zonder portefeuille, speciaal belast
met 'de opvoering van de productiviteit.
V/ij leven in tijden, zo zei de minister,
die zijn toespraak in het Engels hield,
waarin zulke grote problemen zich voor
doen, dat het vrijwel onmogelijk is gewor
den. deze binnen de eigen landsgrenzen op
te lossen. In vele landen van de wereld
worden honger en ellende geleden en de
taak van het congres is nu middelen te vin
den om in die ongewenste toestand ver
betering te brengen. Alle landen van de
wereld zullen zich één moeten voelen om
deze problemen op te lossen. Het zal onge
twijfeld een lange weg zijn. De leiders in
de verschillende landen zullen de sociale
en economische problemen zelf oplossen,
gesteund door adviezen en daadwerkelijke
hulp van de landen, die op hoger bescha
vingspeil staan.
Het congres wordt bijgewoond door poli
tieke vertegenwoordigers van Engeland,
Indonesië, Canada, Amerika, Egypte,
Frankrijk en Pakistan. Er nemen 85 bui
tenlandse afgevaardigden aan deel.
Op 30 December 1949 is te Parijs een
tweetal verdragen tussen Nederland en
Frankrijk ter voorkoming van dubbele be
lasting getekend. Het ene heeft betrekking
op belastingen van inkomsten het andere
op de buitengewone belastingen op het ver
mogen of op de vermogensaanwas. Op 24
Juli 1952 is te Parijs een aanvullende over
eenkomst op eerstgenoemd verdrag gete
kend, waarin enige aangelegenheden, waar
over destijds bij de onderhandelingen geen
overeenstemming kon worden verkregen,
alsnog worden geregeld. Het belangrijkste
punt van deze aanvullende overeenkomst
betreft de dividenden en de interest. Deze
zullen in beginsel slechts belastbaar zijn
in de staat, waar de genieter zijn fiscale
woonplaats heeft. Verwacht mag worden,
dat de verdragen thans binnenkort aan de
Staten-Generaal ter goedkeuring zullen
worden aangeboden.
Voor de eerste keer in Nederland zullen
in het najaar examens in de graphologie en
haar grenswetenschappen (psychologie,
psycho-pathologie, philisofie) worden af
genomen. Dit geschiedt door de te 's-Gra-
venhage gevestigde stichting Orde van
practiserende graphologen.
Tot nu toe, zo deelt men ons van de zijde
der stichting mede, was er in het geheel
geen controle op degenen, die zich „grapho-
loog" noemen, doch van nu af aan zullen
zij, die zich registerlid van de stichting
Orde van practiserende graphologen mogen
noemen en zich onderscheiden op grond van
hun objectief onderzochte kennis en karak
terologische geschiktheid bezitten, dit be
roep kunnen uitoefenen.
ADVERTENTIE
i '~Vv'VV'v/V.:
V'*.j/j/ "vo
- J''
- O,
.-m«'ft**#*'
m
}k
«Li
Auto-rongeluk bij Helmond
In verband met het onderzoek naar het
ongeluk in Someren bij Helmond, waarbij
Maandagavond een auto te water reed en
de echtgenote en drie dochtertjes van de
bestuurder om het leven kwamen, is laatst
genoemde, de heer S. uit Hamont (België),
door de politie naar het gemeentehuis van
Someren gebracht en daar aan een verhoor
onderworpen.
S. was na het ongeval aanvankelijk in
het ziekenhuis van Helmond ter observatie
opgenomen, doch na het eerste onderzoek
waren er reeds voldoende aanwijzingen dat
hier niet meer van een ongeval sprake kon
zijn. Het parket te 's-Iiertogenbosch neemt
aan dat S. met opzet in het water is ge
reden.
Verdacht van moord of doodslag is S.
thans gearresteerd en in Someren in ver
zekering gesteld. Het onderzoek in België
wordt door de Belgische politie verricht
met assistentie van Nederlandse functiona
rissen.
Woensdagmiddag om kwart over vier is
de vierjarige J. F. van Asten van de Oost-
Sidelinge te Rotterdam op de Oversehiese-
weg onder een vrachtauto geraakt en op
slag gedood. Het ongeluk gebeurde toen de
Hoge brug na afgesloten te zijn geweest,
juist weer was opengesteld en de vele
wachtende voertuigen zich in beweging
zetten. De moeder van het slachtoffer, die
haar zoontje achter op de fiets had, ge
raakte bekneld en viel, met het gevolg, dat
het ventje onder de auto kwam.
Bij de opening van de vijfentwintigste
klompenbeurs in St. Oeclenrode (Noord-
Brabant) heeft de voorzitter' van de vak
groep voor de klompenindustrie, de heer
Koers uit Apeldoorn, een overzicht gege
ven van de huidige toestand in deze in
dustrie.
De heer Koers is van mening, dat de in
getreden stabilisatie in het bedrijf een gun
stig teken is in verband met de voorgaande
veeljarige periode van achteruitgang. Er
worden thans in Nederland meer klompen
vervaardigd dan ooit te voren. De Belgische
concurrentie, aldus de heer Koers, heeft
haar kracht nagenoeg verloren. De voor
malige import van twee a drie millioen
paren Belgische klompen is teruggelopen
tot ongeveer 200.000 paar per jaar.
Spreker was van mening, dat de Neder
landse klompenmaker niet voldoende za
kenman is. Hij doet zijn producten tegen
een veel te lage prijs dikwijls beneden
2.per paar van de hand.
ADVERTENTIE
Gr. Houtstraat 47 - Haarlem
Telefoon 18036
Overtrekken
Repareren
Jan is acht. Zijn afkeer van lezen en
sommetjes maken is even merkwaardig als
zijn liefde voor wat zijn zusje van twaalf
„griezelige beesten" noemt. Toen hij ons
een week of wat geleden verraste door met
een stralende snuit de kamer binnen te
stappen, in de opgeheven handen drie pas
geboren mollen dragend, waren we wel
even stil, maar 's avonds in bed spraken
mijn vrouw en ik over zijn toekomst en
we besloten dat hij met zo'n kennelijke
aanleg maar bioloog moest worden. Welis
waar zegt de juffrouw op school dat hij ze
ker zal blijven zitten, als hij doorgaat op
het landje achter ons huis te zwerven in
plaats van zich het hoofd te breken over
rekenkundige problemen, maar wij troost
ten ons met de gedachte dat Jan dan maar
practisch bioloog moet worden, zo'n bioloog
die de wetenschap het materiaal levert
waarmee zij moet werken.
Toen Jan een week later zijn zusje de
stuipen op het lijf joeg met een uitzonder
lijk grote sprinkhaan, moesten wij hem om
paedagogische redenen wel even berispen,
maar onze lippen vormden toch weer dat
woord „bioloog" en onze vermaning bleef
aan de oppervlakte. Waar hij de volgende
vrije middag dat kraaiennest vandaan
haalde, zal 'wel altijd eer, raadsel blijven.
Jan zegt: gevonden. Op onze onderstelling
dat die vondst wel zal zijn geschied in het
topje van een boom, antwoordt hij met
schouderophalen.
Eergisteren had Jan de dag van zijn
leven: vrij van school om de warmte, die
hem niet deerde, maar hem het weiland
indreef op zoek naar nieuwe wonderen der
natuur. Wij zaten al aan tafel toen hij de
kamer binnenkwam met de blik waarmee
de grootsten der aarde de vrucht hunner
onderzoekingen aan het verbaasde mensr
dom tonen. Dat zijn haar warrig op zijn
voorhoofd was geplakt, dat hij van schoen
tot heup bedekt was met modder en kroos,
dat zijn bloes een gapende scheur vertoon
de. wij zagen het nauwelijks. Want om
de recht vooruitgestoken arm van Jan
kronkelde zich een slang.
Ik houd niet van slangen ofschoon ik er
slechts weinige persoonlijk ken. Ik houd
ook niet van meisjesuitdrukkingen, maar
ik weet er toch geen ander woord voor
dan: „eng". Maar omdat mijn vrouw en
dochtertje, in afgrijzen versteend, alleen
maar staarden, vond ik het wel wenselijk
iets kalms te zeggen en vroeg, vrij over
bodig:
Zo, Jan, wat heb je nu weer?
Slang, zei Jan.
Waar heb ie die vandaan?
Op 't landje. Bij de sloot.
Zou-d-ie niet vergiftig zijn?
Bén je, zei Jan. 't Is een gladde.
En wat ga je er nu mee doen?
Artis, zei Jan. Ze zijn d'r gek op.
Mag je 'm zelf in 't hok zetten en je krijgt
een brief ook om je te bedanken. Met die
mollen ook.
En zolang?
In 'n potje.
Jan is geen man van veel woorden.
Intussen deed de gladde slang wanhopige
pogingen zich te bevrijden uit de donker
bruine jongensvuist die hem achter zijn
kop omklemd hield. Hij wierp zich in lus
sen om Jan's arm en siste ons onvriende
lijk tegen. Het was een knaap van een
slang, dik als mijn duim en zeker meer
dan een halve meter lang.
Mijn vrouw slikte.
Wat voor potje zou je nodig hebben"
vroeg ze met smalle lippen.
Zomaar een, zei Jan. Gras heb ik bij
me.
Zijn linkerhand sjorde een pol gras met
wortels en klei uit zijn broekzak.
Ik weet niet of u wel eens slangen in
potjes hebt gedaan. Het valt niet mee. De
kronkels blijven niet zo rustig liggen en
daardoor is het potje vrij gauw vol. De
kop is het moeilijkst. Die wil aldoor van
de staart af en het midden zoekt ook eigen
wegen. Daar komt bij dat ik Jan wel wil
de helpen, maar de aanraking met het kik-
kerkoude lijf bij voorkeur vermeed. Toen
kwam mijn vrouw met een oude weckfles.
Daar wurmden wij hem in en ik legde er
„Levenswijsheid met een Glimlach" op met
een lucifer er onder voor de ventilatie.
Het eten was koud geworden.
's Avonds zat .Jan nog een uur naar zijn
prooi te staren, zwijgend en met ogen vol
bewondering. Toen ging hij dralend naar
bed. Maar toen wij ons opmaakten om ons
ter ruste te begeven, was de weckfles leeg.
Mijn vrouw werd bleek.
Kunnen zij de trap op? vroeg zij.
Ik weet het niet. Laten wij maar kij
ken of wij hem vinden kunnen. Jan heeft
natuurlijk het deksel opgelicht. - Zo is hij
wel.
Als je maar weet dat ik hem niet
aanraak, zei mijn vrouw.
Dat is van later zorg, antwoordde ik
onlogisch.
Wij zochten van kwart over ell tot half
één. De slang bleef weg. Toen we boven
kwamen, haalden wij zwijgend ons bed af.
Daar was hij ook niet.
's Morgens om half zes werd er onder
ons gestommeld.
Jan, zei mijn vrouw. Hij zoekt 'm.
Laat maar, bromde ik doezelig.
Er viel een stoel om. De geluiden ver
plaatsten zich. Wij soesden weer in. Maar
om zeven uur stond Jan huilend bij ons
bed.
Nou heb ik 'm anderhalf uur ge
zochtHij lag in 't zonnetjg, toen ik
binnenkwam. Maar hij wou niet weer in
z'n potje, snikte hij. Ik weet waar hij zit,
maar ik kan er niet bij....
Waar dan? vroeg ik slaperig.
In de gaskachel, snufde Jan.
Dan is het dus een gasslang, zei mijn
vrouw, nogal grappig voor het vroege uur.
Ik hees mij moeizaam op.
Laten we maar eens gaan kijken, Jan.
Nog wat wazig stommelde ik de trap
af. De kamer zag er uit of het grote
schoonmaak was. De stoelen stonden op
de tafel, de kasten waren van de wand
geschoven, het kleed was opgerold.
Hoe wist je eigenlijk dat hij weg was?
vroeg ik argwanend.
Gisteravond al, zei Jan, de andere
kant uitkijkend. Ik dacht: misschien heeft
hij niet genoeg lucht. Hij lag zo stil. Toen
heb ik dat boek even opgetild. Dat zag ist
en toen was hij meteen onder de kast.
Maar ik durfde het niet te zeggen. s
En hoe weet je dat hij in de kachel
zit?
Ik zag z'n staartje. Daar!
Jan wees tussen de staven.
Even kwam de duivelse gedachte in mij
op de kachel aan te steken, maar toen ik
•Jan's ogen zag, liet. ik die snel varen. Hij
keek mij aan, zo smekend en tegelijkertijd
zo vertrouwend, dat ik begreep deze kans
op zijn bewondering niet te mogen missen.
Nu is onze gaskachel een nieuw en hecht
exemplaar. Hij zit stevig vastgeschroefd
ook. Wij draaiden de hoofdkraan af. wij
zochten de Engelse sleutel, wij draaiden de
schroeven lós en de kachel öm. Daar lag
hij. Misschien was het maar schijn, maar
hij leek mij langer en dikker dan de vorige
avond.
Pak 'm nou, zei Jan.
Waarom pak jij hem niet?
Nee, jij moet hem pakken.
Blijkbaar moest de kroon op het werk.
Toch aarzelde ik nog en huiverde even,
ofschoon de zon warm in de kamer scheen.
Haal dan een handschoen, Jan.
Waarom? Toe nou. Straks smeert hij
'm weer.
Hij is zo glibberig. Hij glijdt zo door
je handen heen. Met 'n handschoen gaat
het heus beter.
Jan sloop op z'n tenen weg. De slang
keek mij aan. Ik keek de slang aan. Wij
dachten hetzelfde.
Gehandschoend knielde ik, slikte, deed
een graai en kneep mijn ogen dicht. Maar
ik had hem. De kronkels slingerden zich
om mijn blote arm. Met dichte ogen gilde
ik:
De weckfles, Jan! En het boek! Gauw
dan!
Er moet een lucifer tussen hoor riep
Jan. Anders stikt-ie.
Grillend stroopte ik de kronkels van
mijn arm en deed mijn ogen open. Het was
wonder boven wonder gelukt. De slang
zat in de fles en het boek lag er op.
Mooi is-ie hè? zei Jan, bewonderend
starend.
Ik wendde mij dreigend tot mijn zoon.
Als je het lef hebt er aan te komen,
dan doe ik je wat.
En assie nou stikt? vroeg Jan veront
waardigd.
Dan stikt-ie. Maar je blijft er af. Be
grepen?
Jan zweeg mokkend.
Toen de kachel weer stond, ging ik mij
aankleden. Jan nam ik mee. Voor alle ze
kerheid.
's Middags aan tafel had Jan het hoogste
woord.
Ik ging naar Artis. Nou, ze zeien: ben
je daar alweer? Ze wisten nog van die
mollen. Toen mocht ik mee met de oppas
ser, 'm zelf in zo'n bak doen, met nog een
heleboel andere slangen. Hij was zó blij.
Die oppasser zei: wil je d'r een paar vast
houden? Nou, toen kreeg ik zo'n hele
dikke. Achter z'n kop te pakken, zei-d-ie.
Op het laatst had ik er wel vijf. Ze kropen
gewoon op me.
Jan, hou op, zei mijn vrouw, alweer
pips om de neus. We zitten aan tafel.
Jan's gezicht was een en al verbazing.
Slangen zijn toch niet vies? vroeg hij.
Slangen zijn heel lief. Na schooltijd ga ik
een nieuwe zoeken.
Hij moet toch maar geen bioloog worden,
vinden wij.
