Eden klampt zich vast
aan de Europese Raad
half zware shag!/'
Agenda voor
Haarlem
Grote geallieerde legeroefeningen
in West Duitsland begonnen
Clowntje Rick
Een Eeuw geleden
F. DAMIAANS ZN
Duitse ambassadeur
teruggeroepen
Vliegtuigen, luchtlandingstroepen en zware tanks
werken mede aan „Hold Fast"
T s jants joengspoorweg
wordt overgedragen
r"Hoe is het ontstaand
Nieuw parlementair
jaar ingeluid
DINSDAG 16 SEPTEMBER 1952
Engeland vreest voor nieuwe doorbraak
der Europese eenheidsgedachte
Kisten gepakt door Damiaans
boezemen mij' vertrouwen in
Verhoging basis-uurloon
in de landbouw
J. H. van Heek
eredoctor
Speciale melange voor liefhebbers
van 'n geurige en pittige cigaret
Verdediging van de fez
Nieuwe film van Chaplin
geestdriftig begroet
Voor de kinderen
FEUILLETON
Flamingo Eiland
door Dorothy Quentin
Dit woord: DURVEN
Luisterrijke Prinsjesdag
(Van onze correspondent in Straatsburg)
Voor de raadgevende Assemblée van Straatsburg heeft gisteren de Engelse minister
van Buitenlandse Zaken, Anthony Eden, zijn bekende plan toegelicht, dat er op ge
richt is nauwe samenwerking te bewerkstelligen tussen de Europese Raad, de ge
meenschap van steenkool en staal en de overeenkomstige organisaties, die in de toe
komst nog zouden kunnen worden opgericht. Zij, die gehoopt hadden in de rede van
Eden het verlossende woord te horen inzake het probleem, dat de laatste dagen alle
werkzaamheden in Straatsburg beheerst heeft en in zekere zin geremd, hebben
zich zeer teleurgesteld moeten gevoelen. Hoe de beide Assemblée's van Straatsburg,
die met wetgevende van het Schumanplan, en die met enkel adviserende bevoegd
heden van de Raad van Europa tot een organische eenheid zijn te brengen, heeft
namelijk Eden met geen woord aangegeven. Een nieuw element heeft zijn overigens
uitnemend gecomponeerde toespraak, die rustig, zonder enig oratorisch effect werd
voorgedragen, niet bevat. Veel meer dan een beleefdheidsapplaus heeft hü nadat
hij zijn laatste woorden had gesproken ook niet mogen oogsten.
Er zal niet de minste sprake kunnen zijn
van een actiever Engelse medewerking aan
Europa's eenheid. Eden herhaalde echter
dat Engeland alle op zich genomen ver
plichtingen met Europa dat hij vriende
lijk aanduidde als „ons continent" ge
stand zal doen, echter op de voorwaarde
dat de Raad van Europa op de oude basis
zal kunnen blijven fungeren. De bestaande
organen van Straatsburg mogen onder geen
beding worden uitgehold, zo zou men de
zin van Eden's toespraak kunnen noemen.
„Onze taak is het zo betoogde Eden
een gemeenschappelijke basis te vinden
waarop de politieke en economische een
heid van Europa kan worden opgebouwd
zonder dat daarbij aan onze nationale in
zichten en tradities afbreuk wordt gedaan.
Die basis kan alleen de Europese Raad
zijn".
Het ministeriële en parlementaire instru
ment, die in vier jaar in Straatsburg werd
gebouwd, moet zo herhaalde Eden in
derdaad nu ook worden gebruikt. Daarbij
noemde de Britse minister ook nog andere
organisaties als de O.E.E.S. en de NATO,
die met de Europese Raad al hun,perma
nente verbindingen hebben, zodat ook voor
de bestendiging van deze samenwerking
het nodig zal zijn dat Straatsburg in zijn
vroegere gedaante in stand wordt gehou
den. Een diplomatieke domper op het en
thousiasme, dat de laatste dagen in
Straatsburg heeft geheerst, zette Eden, toen
hij met nadruk verklaarde dat het nog te
vroeg was om de ontwikkeling te voorzien
ADVERTENTIE
ZIJLVEST 41 - HAARLEM
Verhuizingen Verpakkingen
Tel. 12456 14155 - 11141
DINSDAG 16 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „Het Woord" (Neder
lands Volkstoneel), 8 uur. Grote Kerk: Or
gelconcert, 8 uur. Spaarne: „Superman" en
„Goud van Nevada", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Kon-Tiki", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Palace: „Vier meisjes van Broadway",
alle leeft., 7 en 9.15 u. Luxor: „Tom Brown's
kostschooljaren", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido:
„Paula", alle leeft:, 7 en 9.15 uur. City:
„Strijd om de Apachenpas", 14 jaar, 7 en 9.15
uur. Minerva: „Warschau Concerto", 8.15 u.
WOENSDAG 17 SEPTEMBER
Begijnhofkapel: Christen Spiritualistisch
Centrum „De grotere wereld", 8 uur. Miner
va: Toneelgezelschap Joh. Kaart, „Potasch
en Perlemoer8.15 uur. Spaarne: „Su
perman", „Goud van Nevada", 14 jaar, 2.30,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Kon-Tiki", alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Vier
meisjes van Broadway", alle leeft., 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Luxor: Journaalvoorstellingen,
10.30, 11.30 en 12.30 uur. „Tom Brown's kost
schooljaren", 14 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Lido:
„Paula", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City:
„Strijd om de Apachenpas", 14 jaar, 2.15, 4.30,
7 en 9.15 uur.
van de politieke uitbouw van de Schuman-
gemeenschap, waaraan nu met zoveel vaart
gewerkt wordt.
In een andere passage van zijn rede
klonk als ondertoon nogal duidelijk de
Britse angst dat deze nieuwe „experimen
ten" zoals hij het werk, dat de vorige
week in Straatsburg begonnen is, om
schreef afbreuk zou kunnen doen aan de
resultaten, die vooral op militair gebied tot
dusver waren bereikt.
„Wanneer het onmiddellijk gevaar voor
een aanval op Europa aanzienlijk is afge
nomen zo zeide Eden dan is dat te
danken aan de vastberadenheid waarmee
de Europese landen zich tot een militaire
alliantie verenigd hebben. Engeland heeft
zich", aldus Eden, „van zijn kant grote in
spanningen hierbij getroost. Want voor het
eerst in de geschiedenis hebben wij nu be
langrijke militaire krachten op het Euro
pese vasteland gelegerd."
Samenvattend kan men Eden's toespraak
dus een duidelijke uiting noemen van het
Britse conservatisme, de Britse vrees voor
al te revolutionnaire voortvarendheid,
maar anderzijds ook van het Engelse ver
langen de bereikte contacten met het
vasteland te handhaven. Maar hoe deze
beide zaken te harmoniëren zullen zijn. is
ook gisteren niet duidelijk geworden. Mis
schien zal men over drie weken, als deze
vierde zittingsperiode van de Europese
Raad gesloten wordt, in deze duistere zaak
wat meer licht kunnen bespeuren.
De ambassadeur van de federale Duitse
republiek in Den Haag, dr. Karl Du Mont,
die, zoals gisteren in een deel van onze
editie is bericht, op eigen verzoek om ge
zondheidsredenen is teruggeroepen, werd
in Juni 1950 als zodanig in Nederland be
noemd. Hij was een van de eerste diplo
maten, die na de tweede wereldoorlog naar
het buitenland werden gezonden. Vóór zijn
benoeming in ons land was hij hier enige
tijd als consul-generaal in Amsterdam.
Dr. Du Mont komt uit een Hugenoten
familie. Na de eerste wereldoorlog kwam
hij in dienst op het Duitse ministerie van
Buitenlandse Zaken. In 1920 werd hij als
attaché aan de Duitse ambassade naar Pa
rijs gezonden en in 1935 weer teruggeroe
pen naar Berlijn. Hij bleef er slechts en
kele jaren, want in 1938 kwam Von Rib-
bentrop als minister van Buitenlandse
Zaken en deze ontsloeg dr. Du Mont aan
zijn ministerie.
Dr. Du Mont is namelijk nooit lid ge
weest van een nationaal-socialistische
partij. Men kende zijn opvattingen, die tot
uitdrukking werden gebracht in een rap
port, dat hij met betrekking tot de burger
oorlog in Spanje had uitgebracht.
In 1939 keerde hij voorlopig in het mi
nisterie terug. Hij werd echter als het ware
geïsoleerd gehouden. Hij mocht niet in de
buitenlandse dienst woraen opgenomen en
kreeg geen paspoort. In de jaren 1938 tot
1943 werd hij enige malen door de Gestapo
aangehouden. Men zocht naar een motief
hem blijvend te arresteren. Zover is het
niet gekomen.
In 1944 verliet dr. Du Mont het ministe
rie. Van 1946 af was hij werkzaam in het
bedrijfsleven in Keulen. In 1950 werd hij
door de regering van de federale Duitse
republiek teruggeroepen en aangesteld tot
consul-geheraal.
Dr. Du Mont heeft zich in de jaren, dat
hij hier was, vele vrienden gemaakt. In
brede kring ziet men hem zeer ongaarne
vertrekken.
Een woordvoerder van het West-Duitse
ministerie van Buitenlandse Zaken heeft
medegedeeld, dat de heer W. von Holleben,
ambassaderaad, zal optreden als zaakge
lastigde ad interim.
De woordvoerder sprak de geruchten
tegen, als zou de heer uu Mont om andere
dan gezondheidsredenen het land verlaten.
Hij zeide, dat de heer Du Mont „ergens
in Frankrijk" een kuur zal ondergaan.
Door het College van Rijksbemiddelaars
is thans een beslissing genomen over de
voorstellen der Stichting voor de Land
bouw tot verhoging van de landbouwlonen.
Het college acht een basis-uurloon van
88 cent, met inbegrip van 3 cent voor de
werknemersbijdrage aan de pensioenpre
mie. voor de vakarbeiders in de normale
landbouwgebieden aanvaardbaar. Door de
Stichting voor de Landbouw was voorge
steld dit loon op 88V2 cent, met inbegrip
van 3 cent voor de pensioenpremie, te be
palen. Zoals bekend, bedraagt het huidige
loon 84'/j cent met inbegrip van 2 f2 cent
voor de pensioenpremie.
Het college is voorts van oordeel, dat de
lonen van de ongeschoolden niet verhoogd
mogen worden.
De datum van invoering der loonsverho
ging is nog niet vastgesteld. Over deze aan
gelegenheid alsmede over enige andere pun
ten, zoals de loonsverhoging in de overige
loongebieden en de beloning van de jeug
dige werknemers zal nog een bespreking
met het college worden gehouden.
Aan de gemeentelijke universiteit te
Amsterdam is Maandag de heer J. H. van
Heek uit 's Heerenberg gepromoveerd tot
eredoctor in de letteren en wijsbegeerte.
Dr. Van Heek heeft deze onderscheiding
te danken aan zijn bijzondere verdiensten
voor behoud en herstel van middeleeuwse
monumenten, vooral in het Oosten dos
lands, voor uitbreiding van het openbaar
bezit van schilderijen, voor de bevordering
van het oudheidkundig bodemonderzoek en
voor de bescherming van belangrijk na
tuurschoon.
ADVERTENTIE
Nieuw!/
V
7
O js IvHjfC Cl k
SENNELAGER. (Van een speciale ver
slaggever). De geallieerde legeroefening
„hold fast", die gisteren in West-Duitsland
begonnen is en een week zal duren, heeft
ten doel 11a te gaan, in hoeverre de Noorde
lijke strijdkrachten van de Navo in staat
zijn, zich in een defensieve strijd te weren
tegen een veel sterkere tegenstander. Gene
raal Sir John Harding commandeert in deze
oefening het uit Belgen, Canadezen, Engel
sen en Nederlanders, in totaal 150.000 man,
bestaande „Noordelijke leger".
Grote waarde hecht generaal Harding
aan het feit, dat met deze legeroefening de
luchtmachtoefening „Blue Alliance" gecom
bineerd is. Leger en luchtmacht kunnen
daardoor de nodige ervaringen opdoen voor
de onmisbare samenwerking. Belgen en Ne
derlanders hebben tot dusverre nog niet op
zo grote schaal met de luchtmacht kunnen
oefenen.
De oefening wordt geregeld door 800
scheidsrechters met aan het hoofd de Britse
generaal Sir Richard Gale voor het leger
en de Franse generaal Pierre Fay voor de
luchtmacht. Zij worden bijgestaan door de
Nederlandse generaal-majoor H. J. J. W.
Durst Britt en de Belgische generaal-ma
joor Adam. De achthonderd vliegtuigen, die
bij de oefening „Blue Alliance" zijn inge
schakeld, vormen de in April opgerichte
tweede geallieerde tactische luchtmacht.
Engelse, Belgische en Nederlandse eskaders
zijn hierin verenigd.. Bij deze luchtmacht
oefening, waarin ook voor de eerste maal
nachtjagers (Meteors) zullen optreden, zijn
ruim 20 vliegvelden ingeschakeld, waar
onder in Nederland Twente, Volkel,
Leeuwarden en Soesterberg.
Duizend tanks
Aan de oefeningen zal voorts worden
deelgenomen door Engelse luchtlandings
troepen en door vele tanks. Ongeveer
duizend tanks, waaronder 500 t kolossale
Britse Centurions, zullen zich in de ko
mende dagen een weg banen door het 100
km brede oefengebied. De pantserdivisies
hebben bevel gekregen zoveel mogelijk
bossen en velden met gewassen te ontzien,
maar zij hebben verlof om overal doorheen
1e trekken - huizen uitgezonderd - als de
oefensituatie dat nodig mocht maken. De
Engelsen schijnen wel op enige schade
gerekend te hebben, want zij hebben 6800
De kooplieden in fezzen te Alexandria
hebben bij de bevoegde autoriteiten in de
vorm van een memorandum een soort
„verdediging en verheerlijking van de fez"
ingediend. Zij beschouwen de fez als het
nationale Egyptische hoofddeksel. De
kooplieden stellen deze vraag: „wat komt
er zonder fez terecht van de kale, de klei
ne, de vrome en de nationalist9" Ook bren
gen zij in herinnering, dat per jaar voor
5078 pond sterling fezzen werd uitgevoerd
en dat Egypte in 1950 voor 65.000 pond
sterling hoeden heeft ingevoerd. „Het zou
dus millioenen kosten, indien de hoed als
hoofddeksel algemeen werd ingevoerd".
Duitsers van het „German Service Corps"
ingezet om de vernielingen, die de tanks
aanrichten, te herstellen. De massale inzet
van tanks verhoogt verder in een niet ge
ringe mate de kans op slachtoffers onder
de troep, vooral als zij, zoals in deze oefe
ning, ook 's nachts zullen opereren. Daar
om zijn er strenge veiligheidsvoorschrif
ten getroffen.
In New York is voor genodigden de eer
ste vertoning gegeven van Charlie Chap-
lins nieuwe film „Limelight". Het publiek,
dat „met tranen en lachen" de voorstel
ling volgde, toonde zich zeer geestdriftig.
De opmerking: ,,Hij is nog steeds de groot
ste clown van de wereld" werd vaak ge-
hoord.
De film is in zijn geheel een werkstuk
van Chaplin, gebaseerd op het leven in de
SEngelse „music hall" van voor de eerste
wereldoorlog. In de film „maakt" Chaplin
een jonge danseres ten koste van zijn
eigen successen op de planken. Als hij ten
slotte helemaal geen raad meer weet, komt
zij hem te hulp en het gelukkige slot is
een galavoorstelling ten bate van Chaplin,
waarbij drie stukken van de edelmoedige
held een overweldigend succes hebben.
PARIJS, 15 Sept. (AFP). Volgens een
bekendmaking van de Russische radio-om
roep hebben de besprekingen tussen de
Sovjet-Unie en Peking-China te Moskou
tot een overeenkomst geleid, waarbij de
Sovjet-Unie de volledige eigendom van de
Tsjantsjoeng-spoorweg zonder betaling zal
overdragen aan Peking-China.
De spoorweg, die meer dan 1600 km.
lang is, loopt van Loeping (Mantsjoeli),
dicht bij de Russische grens met Mand-
sjoerije, naar Pinkiang (Harbin) en van
daar naar Dairen en Port Arthur.
Naai- Tass verder bericht zijn „belang
rijke politieke en economische kwesties"
besproken.
Het bericht van Tass zegt vervolgens,
dat nota's zijn uitgewisseld betreffende „de
uitbreiding van het wederkerig gebruik
van de Chinese militaire vlootbasis Port
Arthur".
De Tsjantsjoeng-spoorweg zal niet later
dan het eind van dit jaar overgedragen
moeten worden.
De tekst van Wysjinsky's antwoord aan
de Chinese premier behelst dat de Rus
sische regering de voorstellen van de Chi
nese regering aanvaardt en goedkeurt, dat
de nota van Tsjoe en Lai en het Russische
antwoord erop deel zullen uitmaken van
de overeenkomst van 14 Februari 1950
over de basis Port Arthur met ingang van
de datum der uitwisseling dezer nota's.
IJsboeren. Russische boeren zijn er, vol
gens Radio-Moskou, in geslaagd aard
appelen, kool en graan te verbouwen in
eeuwig bevroren grond in het gebied
van Toera, dat in Siberië nabij de Pool
cirkel is gelegen.
c
Pilon haalde het brood voor de dag en begon boterhammen te snijden. De thee hgd
hij ook al opgezet.
„Het is lekker vers brood", zei hij. Jullie lusten er zeker wel 'n stuk of wat, niet?"
Ja, dat zou ukzl lukken, dachten ze.
Ze hielpen met de tafel klaarmaken. Terwijl Pilon het brood sneed smeerden Rick
en Bunkie de boterhammen en Oepoetie schonk de thee in.
„Mooi", lachte Pilon. „Zo heb ik een goeie hulp!"
7'oeri konden ze gaan eten. Het smaakte heerlijk, nadat ze zo lang in het bos gespeeld
hadden.
Kijk die Bunkie eens!", lachte Oepoetie. „Die neemt me daar even 'n grote happen!"
„Ik ben blijdat het jullie smaakt", zei Pilon. „Er is genoeg en anders, als we te kort
komen, haal ik wel wat bij de bakker, hoor!"
Onder het eten vertelden de jongens hoe fijn ze rover en reiziger hadden gespeeld.
En Pilon praatte over alles, wat zoal in het Kabouterdorp gebeurde.
„We hebben het hier best naar onze zin", zei hij. „Ik ben blij dat de andere Kabouters
toen óók hierheen zijn gekomen!"
vertaald uit het Engels.
42) Wat zou ik meer voor haar kunnen
wensen vroeg Mark zich af in een poging
zijn gevoelens van irritatie ten opzichte van
de knappe, donkere Zuiderling te onder
drukken. Iets heel diep in hem, deed hem
Carlos wantrouwen en waarschuwde hem,
dat Toni niet bij deze man pasteHadden
zijn eigen gevoelens voor Toni hiermee iets
te maken? En wat hielden deze gevoelens
in? Het was waar, dat hij haar aardig had
gevonden van het ogenblik af, dat ze voet
aan wal zette op Flamingo Eiland. Ze kwam
kersvers uit zijn eigen wereld: Londen, het
ziekenhuis en een werkkring van verpleeg
ster. Ze was een frisse wind in de benau
wende tropische atmosfeer van Floriana.
Hij had het prettig gevonden, dat ze haar
kans om een deel van de Burden-millioe-
nen te krijgen had afgewezen, maar hij had
zich teleurgesteld gevoeld, tóen hij merkte,
dat ze Carlos' aantrekkelijkheid niet had
kunnen weerstaan.
„Kom mee, we gaan dansen, dat is goed
voor je," zei hij enigszins abrupt, met ge
weld zijn gedachten terugdringend. Toni
liet zich gedwee naar de glazen dansvloer,
waaronder gekleurde lampen branden, ge
leiden. Het was voor het eerst, dat ze met
Mark dansteZe was boos op zichzelf,
dat ze trilde. Als dokter zou Mark onmid
dellijk haar emotie constateren! „Ik ben
erg moe, Mark," zei ze bijna scherp, „en ik
dans niet bar goed
De band speelde of zijn leven er van af
hing en de gekleurde lichten vormden een
regenboog op de dansvloer. Op dit ogenblik
leek het restaurant weinig op een oud-En
gelse inrichting, zoals Mark gezegd had.
Met de grote openslaande deuren, die op de
galerij uitkwamen, en het uitzicht op de
palmen en de haven van Miranda, was de
sfeer hier volkomen exotisch. Misschien
had hij bedoeld, dat de Engelse kolonie hier
het meest kwam. Er kwamen hier inder
daad minder Amerikanen dan op de Club
en geen enkele kleurling.
„Doe je best," zei Mark rustig, terwijl hij
haar plagend aankeek, „en ontspan je in
's hemelsnaam. Als je werkelijk wilt, Toni,
zul je het heerlijk vindenKijk eens
naar al die andere vrouwen, ze staren je
aan. Dat komt waarschijnlijk door je op
vallende, wufte kapsel!"
„Ik doe mijn best," antwoordde ze. Ze
trachtte te lachen en opeens viel het ge
voel van beklemming van haar af en gaf
ze zich over aan het genot van het dansen
met Mark. Hij danste lang niet zo goed als
Carlos en hij knelde haar niet in zijn
armen, zoals deze om haar tijdens het dan
sen geen ogenblik te laten vergeten, dat hij
In het Middelnederlands luidde dit
werkwoord: dorven, maar het had een
heel andere betekenis dan thans. Dor
ven betekende namelijk: nodig hebben.
Om het begrip „wagen" uit te drukken
had men toen de beschikking over een
ander werkwoord, namelijk dorren. Ic
darf was dus: ik heb nodig. Ic dar was:
ik waag. Deze vormen leken al heel veel
op elkaar, maar de gelijkenis werd nog
groter in de verleden tijd. Ic dorste be
tekende namelijk zo wel: ik had nodig
als: ik waagde. Het is begrijpelijk dat
daardoor verwarring ontstond. De strijd
is tenslotte beslecht in het voordeel van
durven, dat zijn oude betekenis geheel
verruild heeft voor die van: moed heb
ben, wagen. Daardoor werd het werk
woord dorren overbodig en langzamer
hand is het helemaal verdwenen. Zo
komt het dat het werkwoord durven
twee verleden tijden heeft: ik dorst en:
^ik durfde.
De belangstelling voor de opening der
nieuwe zitting van de Staten Generaal
was vandaag, wellicht ook door het zon
nige weer, groter dan vorig jaar.
Om drie uur in de nacht hadden reeds
de eerste toeschouwers post gevat bij het
paleis Noordeinde. Bij het krieken van
de dag was hun aantal op Noordeinde,
Heulstraat, het Schelpenpad van het Lange
Voorhout en de Korte Vijverberg reeds
aangezwollen tot vele honderden. De men
sen van buiten de residentie die omstreeks
negen uur de stations uitkwamen, in de
optimistische verwachting zonder veel
moeite nog een goed plaatsje te kunnen
innemen, hebben zich grondig vergist. Zij
hadden de grootste moeite ergens langs de
route, die de gouden koets zou volgen op
zijn jaarlijkse tocht naar de Ridderzaal
nog een plaatsje te vinden. Honderden po
litiemannen waren reeds vroeg in de weer
om er op toe te zien dat de voortdurend
aangroeiende mensenmenigte zich niet
achter de afzettingen van touwen en hek
ken zouden wagen. Ook de reserve-politie
was voor dit werk gemobiliseerd.
De gehele morgen voerden de treinen
duizenden vreemdelingen aan. Lange rijen
autobussen brachten duizenden andere
kijkgragen naar de residentie. Auto's met
nummerborden uit vele landen vormden
een bewijs van de grote belangstelling van
buitenlandse gasten. Al die tienduizenden
drongen samen in het stadscentrum om de
gouden koets te zien en de Koningin toe te
juichen.
De duizenden, die zo vroeg waren ge
komen, konden verder 'niet veel anders
doen dan de uren uitzitten om te wachten
op de stoet, die ieder jaar weer zoveel
kijkers op de been brengt. Er was weer een
oude dame uit Hillegersberg, die nog nooit
een Prinsjesdag heeft gemist en die Koning
Willem III nog voorbij heeft zien rijden.
De muzikanten waren er ook al vroeg
bij. Vouwstoeltjes en kisten gingen grif
van de hand. Muzikanten in Volendammer
costuum speelden op hun accordéons en op
het statige Lange Voorhout werden de
deuntjes meegezongen door het publiek,
dat dankbaar was voor alles wat enige af
wisseling in de wachturen kon; brengen.
Zo wachtte een mensenmassa vele uren
lang op de kanonschoten van één uur om
dan de vorstin in de gulden statiekaros te
zien voorbijrijden naar het Binnenhof om
het nieuwe parlementaire jaar in te luiden.
De gelukkigen op het Binnenhof konden
tijdens het uitspreken van de Troonrede
zich de tijd korten met het bekijken van de
koets, van de paarden, de gala-uniformen
en het vertoon der erewachten, totdat de
plechtigheid in de Ridderzaal was afge
lopen en de Koningin en de Prins weer
vertrokken. Als ieder, jaar klonk weer de
juichkreet: „Leve de Koningin", die door
de duizenden langs de gehele route werd
herhaald.
In de jaarvergadering van de Haarlemse
Klaverjasclub „Het Centrum" is het bestuur
als volgt samengesteld: A. van Egmond, voor
zitter, J. L. Suyk, secretaris en Miedema,
penningmeester.
Uit de Opregte Haarlemsclie Courant
van 16 September 1852
HAARLEM. Aan den gemeente
raad van deze stad is eene schets van
de begrooting voor het jaar 1853 aan
geboden. Daarin zijn de buitengewone
ontvangsten geraamd o.p 23.067.
de gewone' op 231.750 te zamen
254.817
De gewone uitgaven zijn begroot op
21 8.598.de buitengewone op
35.495.87'/2. zoodat de geheele be
grooting sluit met eene bat© van
723.12V2.
haar begeerde. Maar hij danste prettig en
vol enthousiasme en zwijgend genoten ze
van de muziek en het rhythmische be
wegen.
„Dank je," zei Mark, toen ze naar hun
tafeltje terugliepen, en het klonk ouder
wets vormelijk.
„Ik dank jou," zei Toni lachend, „voor
de manier waarop je me meegesleept hebt
en me over een inzinking heen hebt ge
holpen."
Ze ï-ookten een sigaret en dronken hun
koffie in een prettige harmonische stem
ming. Buiten flonkerden de sterren aan de
nachtblauwe hemel. Het was heerlijk hier
zo rustig met Mark te zitten, zonder zich
verplicht te voelen tot conventionele be
leefde conversatie. Opeens haalde Mark
met een wat onhandig gebaar een verkreu
kelde brief uit zijn zak te voorschijn, welke
hij haar overhandigde. „Ik zou graag wil
len, dat je deze brief las, Toni. Dan kun je
me misschien adviseren. Het is een brief
van mijn vader.
Vol verwondering keek Toni hem aan,
terwijl ze de brief aannam. Ze begon te
lezen. Waarom wilde Mark een advies van
héér? Hij was maar al te goed in staat zélf
beslissingen te nemenHet dunne
luchtpostpapier vertoonde tekenen van
herhaaldelijk gelezen te zijn. Het fijne
handschrift was niet gemakkelijk te ont
cijferen op het verkreukelde papier, maar
tenslotte kwam Toni door de inhoud van de
brief heen. Deze luidde:
„Beste Mark. Je zult waarschijnlijk ver
baasd staan over deze brief, aangezien we
al lang geleden tot overeenstemming zijn
gekomen, dat jij je eigen richting in de
medische wereld zult volgen, en je zult
specialiseren in tropische ziekten. De reden,
dat ik je echter schrijf, is, dat ik me eerder
dan ik verwachtte terug moet trekken als
huisdokter. Het is mijn oude oogziekte en
Moyes kan in deze verder niets voor me
doen. Mijn vraag is nu, of je er niet voor
voelt, voordat je je uiteindelijke beslissing
over een specialisten-loopbaan neemt, een
proef te nemen met het bestaan als huis
dokter. Ik haat namelijk de gedachte mijn
praktijk aan een vreemde over te doen,
terwijl ik een zoon heb, die heel goed mijn
opvolger zou kunnen worden en die, naar
ik weet, een zwak plekje heeft voor Leyden
Abbott. Je moeder en ik zouden graag gaan
wonen in ons buitenhuisje in Wales we
kijken naar dat moment al jaren uit en
jij kunt dus het doktershuis krijgen, wat
van belang is voor het geval je wilt trou
wen.
Denk hier eens rustig over na, Mark, en
laat je niet door medelijden leiden. Weet,
dat hoe donker de wereld ook voor me
zal worden ik een rijk en gelukkig leven
heb gehad en op de goede herinneringen
voort zal leven. Als je werkelijk liever
specialist wordt, behoef je hierop stellig
niet in te gaan. Met heel veel liefs, ook van
je moeder,
je vader."
Toni keek op van het briefpapier en
vroeg: „Wat is dat voor een oogziekte van
je vader?".
Zakelijk legde hij haar het geval uit en
ze begreep, dat het slechts een kwestie van
tijd was, dat de oude dokter volkomen blind
zou wordern
In spontaan medelijden kwamen er tra
nen in haar ogen en tegelijkertijd voelde ze
iets van verontwaardiging. Voor Mark, die
haar ernstig gadesloeg, was het niet moei
lijk te begrijpen, wat er in haar omging.
Langzaam stak hij zijn pijp aan, die hij
eerst zorgvuldig gestopt had. „Je staat er
natuurlijk verbaasd over, dat ik hier maar
zo rustig voortleef en niet onmiddellijk naar
Leyden Abbott teruggereisd ben
merkte hij op.
„Ja, inderdaad," antwoordde Toni, ter
wijl ze hem onderzoekend aankeek.
„Je kent mijn vader niet," ging hij voort,
er: hoewel zijn stem kalm en 'onbewogen
klonk, voelde ze dat dit geval hem zeer ter
harte ging. „Mijn vader en ik zijn door een
sterke band aan elkaar verbonden. Dat is
altijd zo geweest. Misschien komt het wel
door het feit, dat we elkaar nooit onmoge
lijke dingen gevraagd hebben. Elkaar nooit
dingen afgedwongen hebben op grond van
familiebanden en dergelijke. Begrijp je, wat
ik bedoel?"
„Ik begrijp het wel. Je wilt zeggen, dat
hij nooit zou willen, dat jij zijn praktijk
overnam, tenzij jij het van ganser harte
zou doen
„Precies." Hij zuchtte opgelucht. Even
was hij bang geweest, dat Toni hem ver
keerd zou begrijpen en het was onmogelijk
iemand de situatie uit te leggen, die geen
begrip had voor de speciale band, die er
tussen hem en zijn vader bestond. „Mijn
vader zou het vreselijk vinden, dat men
medelijden met hem had. Hij zou zijn prak
tijk aan de eerste de beste vreemde over
doen, als hij zou denken, dat ik uit mede
lijden terugkwam. Wat zijn oogziekte be
treft, heeft hij natuurlijk al lang geweten,
dat hij er uiteindelijk zo voor zou komen te
staan, alleen had hij geen vermoeden, dat
het al zo spoedig zou zijn.
„En ondanks dat alles ben jij doorge
gaan met je specialisten-studie en ging je
ver van huis?", vroeg Toni zachtjes! Mark
was in haar ogen uitstekend geschikt voor
een gewone huisdokterspraktijk, en ze vond
het jammer, dat hij zo opging in zijn onder
zoekingen betreffende tropische ziekten.
Hij had het prettige, normaal menselijke,
dat voor een huisdokter zo belangrijk was.
Voor Toni, die in het ziekenhuis met zoveel
dokters samengewerkt had, was een goede,
gewone huisdokter verre te prefereren
beven vele specialisten.
„Mijn vader wilde, dat ik zelf de richting
zou kiezen, die me het meest aantrok. En
wat mijn vertrek van huis betreft, daar
heeft de oorlog ook iets mee te maken! Ik
behaalde mijn diploma in 1941. Daarna
werd ik naar Afrika gestuurd en daar be
gon mijn enthousiasme voor de ziektever
wekkende insecten.
(Wordt vervolgd).
