Mi n ister Ma nsholt
opende „A mato
Goede voetballers kosten
200.000 francs per kilo
Grotere bedragen beschikbaar voor
steun aan kunstbeoefening
Brieven
aan de
redactie
Ook in Nederland werden tal
van kerkklokken gelast
E M SE R
OrgelBespeling door
Herman Nieland
Heemsteedse Kunstkring
gisteren gestart
De ondergetekende
Taal en Troonrede
Vele culturele belangen
onvoldoende beschermd
„Ike" moet het zonder
vakbondensteun stellen
Eisenhower steekt hand
in eigen boezem
7
Voetbal-vandalen sloegen
scheidsrechter knock out
Uit andere bladen
FRANSE CLUBS ZOEKEN NIEUWE SPELERS
Nederlanders blijven
veelal honkvast
AFL stelt zich volkomen
achter Stevenson
WOENSDAG 24 SEPTEMBER 1952
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Met een oproep aan alle Amsterdammers
om te komen zien hoe hun groente en fruit
worden verzorgd en vervoerd heeft minister
Mansholt Dinsdag in de markthallen te
Amsterdam de tentoonstelling „Amato" ge
opend.
Aan deze tentoonstelling werken mede
de telers rondom de stad en de groot- en
kleinhandel in de stad. Het is de eerste
keer dat deze groepen gezamenlijk een der
gelijke tentoonstelling hebben georgani
seerd. Bij de opening waren onder anderen
aanwezig de Commissaris der Koningin in
de provincie Noordholland, dr. J. E. baron
De Vos van Steenwijk, de burgemeester
van Amsterdam, mr. Arn. J. d'Ailly, de Ne
derlandse „fruitkoningin" Annie Platje en
haar Engelse collega, Barbara Sinclair uit
Bristol.
Minister Mansholt zei dat de omzet, die
jaarlijks op de markthallen wordt bereikt,
ongeveer 55 millioen gulden bedraagt.
Hij legde er de nadruk op, dat het publiek
geen genoegen meer neemt met groenten
en fruit van mindere kwaliteit en dat het
daarom zaak is, dat niet alleen de tuinders
zich voor de kwaliteit van het product
moeten inspannen, maar ook de midden-
ADVERTENT1E
VRAAGT UW APOTHEKER OF DROGIST
HET ECHTE
WATER
ZOUT
PASTILLES
ALLEEN ECHT MET DIT
•im HANDELSMERK
HET BESTE MIDDEL
TEGEN GRIEP,
HOEST OF VERKOUDHEID
De Amsterdamse organist Herman Nie
land verzorgde Dinsdagavond de gemeen
telijke Orgelbespeling in de Grote Kerk.
Aan menige gelukkige registratie was te
merken, dat het befaamde Muller-orgel van
de Haarlemse St. Bavo niet volkomen
vreemd was voor de bespeler. Voor de Pas-
sacaglia en Dubbelfuga van Bach wist hij
doorgaans zeer geschikte klankkleuren aan
te wenden, hetgeen op ons barok-orgel
toch een criterium van betekenis is. Dat
de hoofdmelodie wat achteraan slofte, was
voor het geheel minder gunstig, alhoewel
verklaarbaar en niet op rekening van de
bespeler te zetten. Onverantwoorde vertra
gingen en rhythmische onduidelijkheden,
die niet alleen in het werk van Bach, maar
vooral ook in Handels Concert in Bes (het
zesde) voorkwamen, kunnen echter niet
aan de nukken en eigenaardigheden van
het instrument geweten worden.
Preludium in Fuga van Frescobaldi gaf
een goede indruk van de technische vaar
digheid van de organist. De acoustische
verhoudingen van de Grote Kerk vergen
overigens bij het volle werk een scherpere,
zeer gedétailleerde articulatie om de poly
fonie duidelijk tot haar recht te laten ko
men. Van de Pastorale van Franck was het
middendeel wel te genieten.
Maar heel goed van deze bespeling was
een drietal composities van Herman Nie
land zelf: twee Koraalbewerkingen en een
Fantasie over Gezang 165. Het is geen mu
ziek die nieuwe banen betreedt, maar zij
heeft, in een voor de gemeenschap begrij
pelijke stijl, een gezonde allure. Als ge-
bruiksmuziek heeft zij een positieve waar
de. Dat de koraalbewerkingen aan Bach's
voorbeelden doen denken is niet te ver
smaden. De voordracht van de bewerking
van Gezang 52, met duidelijk uitkomende
cantus firmus op het positief, tegen een
vlotte figuratie, was zeer opmerkelijk. In
die op Gezang 83 kwam de melodie minder
uit boven de zeer melodieuze omspeling.
Overtuigend kleurig en bezield orgelspel
hoorden wij in de Fantasie, waarmee Her
man Nieland zijn programma besloot.
JOS. DE KLERK.
De Zondag in Maerkt (Did.) gespeelde
voetbalwedstrijd tussen de club van die
naam en Efringen uit Zuid-Baden heeft een
abrupt, en voor een dergelijke ontmoeting
zeer ongebruikelijk einde gekregen. Een
penalty was daar de oorzaak en de scheids
rechter tenslotte het slachtoffer van.
Bij de stand twee-twee zag laatstgenoem
de zich genoodzaakt tegen Efringen een
strafschop toe te kennen. De Efringen-
doelman was echter in goede vorm en sloeg
de bal uit zijn doel. Tijdens het nemen van
de strafschop stond evenwel een der ach
terspelers van Efringen in het strafschop
gebied, en dus kon de scheidsrechter niets
anders doen dan opnieuw naar de witte
stip wijzen: overnemen. Daar is echter niets
meer van gekomen. Enige Efringen-spelers,
die het kennelijk met een en ander niet
eens waren, stapten op de rechtspreker af,
grepen hem beet en sloegen de man binnen
énkele ogenblikken knock out. Hem moest
medische bijstand \yorden verleend.
De wedstrijd werd uiteraard gestaakt.
mmm
stand, die het verkoopt. Ook zette hij het
belang van een goede vervoersorganisatie
uiteen. Zeer belangrijk noemde de minister
het, dat het publiek op deze tentoonstelling
kan zien welk een organisatie nodig is om
aardappelen, groenten en fruit op tafel te
brengen.
Met „De Gecroonde Leersse"
Dinsdagavond begon de Heemsteedse
Kunstkring in een vrijwel geheel uitver
kocht Minerva-Theater zijn eerste winter
seizoen met de herdenking van de Maan
dag overleden acteur Cor Ruys, te wiens
nagedachtenis het publiek staande een mi
nuut stilte betrachtte.
Daarna noemde voorzitter mr. dr. H.
Kahrel het een eer en een genoegen op
deze officiële opening ook de burge
meester, mr. A. G. A. ridder van Rappard,
en enige andere leden van het gemeente
bestuur te mogen begroeten. De grote be
langstelling van het Heemsteedse publiek
zal het bestuur er naar doen streven de
leden in het komende seizoen het beste
programma te bieden, dat binnen het be
reik der financiële mogelijkheden ligt,
waarbij men zal trachten deze avonden
een geheel eigen karakter te vérlenen.
Dit alles noemde spreker evenwel onmo
gelijk zonder een trouwe en enthousiaste
kern, waarbij een actievemedewerking
van de kunstenaars onder de leden van
het grootste belang is. De voorzitter noem
de het dan ook een verblijdend teken, dat
de jonge Heemsteedse pianist Louk Nelis-
sen deze avond de muzikale illustratie ver
zorgde.
De jonge toneelgroep Puck gaf hierop
een fleurige en-met veel bijval beloonde
opvoering van het zeventiende-eeuwse
Vastenavondspel „De Gecroonde Leersse"
van Miohiel de Swaen. Deze voorstellilng
werd na de première reeds uitvoerig in
ons blad besproken, zodat wii kunnen
volstaan met het signaleren van het on
miskenbaar grote succes. Na afloop van de
voorstelling betrad mr. Ka'hrel 1 opnieuw
het toneel, nu om de spelers de dank en
de voldoening van het publiek te betui
gen, waarna hij de beide dames van het
gezelschap een boeket fraaie dahlia's .over
handigde.
Veel tijd hebben de nieuwe ministers niet
gehad om de door hun voorgangers ont
worpen begrotingshoofdstukken met bij
behorende toelichtingen door te kijken.
Enige consideratie acht de Nieuwe Rotter
damse Courant dus wel gerechtvaardigd,
maar in .pen enkel geval lijkt de conse
quentie van de handtekening van een
nieuwe minister haar wel wat bar. De toe
lichting op het hoofdstuk Verkeer en Wa
terstaat is ondertekend door de nieuwe
minister, die over dit hoofdstuk gaat, mr.
J. Algera. In de toelichting staat echter
onder meer:
„Voor het beleid van ondergetekende ten
aanzien van de Rijnvaart moge hij ver
wijzen naar zijn uiteenzetting hieromtrent
gegeven bij de mondelinge behandeling van
dit begrotingshoofdstuk voor het dienstjaar
1952 in de Eerste Kamer op 6 Maart 1952."
Voorts verwijst deze toelichting naar de
op 29 November 1951 in de Tweede Kamer
met grote meerderheid aangenomen motie-
Schilthuis, waaruit bleek dat de volksver
tegenwoordiging met het regeringsstand
punt inzake de Rijnvaart instemde.
De N.R.C. merkt op dat de heer Algera
nooit een uiteenzetting in de Eerste Kamer
heeft gegeven. Hij was namelijk tot voor
kort A.R.-Tweede Kamerlid.
Het blad ziet aan dit slordigheidje een
pikant kantje.
„Het is namelijk zeer de vraag, of de
heer Algera het Rijnvaartbeleid van zijn
voorganger wel kon bewonderen. Uit parle
mentaire debatten tussen het Kamerlid
Algera en minister Wemmers is weieens
anders gebleken. Men moet namelijk
weten, dat de motie-Schilthuis indertijd is
aangenomen met de stemmen van de A.R.
(en St. Ger.) tegen."
Dr. W. H. Staverman heeft voor de NRC
de Troonrede taalkundig bekeken. Hij
schrijft onder meer:
„De lijdende vorm is weinig kernachtig,
wijst niet aan, maar is onpersoonlijk. Het
is een echte ambtenarenvorm: een ambte
naar overweegt niet of stelt niet voor, maar
door hem wordt overwogen of voorgesteld;
dat is bescheidener tegenover de chef. De
Troonrede nu is blijkbaar door ambtenaren
opgesteld, want ze wemelt van lijdende
vormen. „Door de Staten-Generaal is een
wijziging in de Grondwet aanvaard". „De
uitvoering van openbare werken wordt
versneld en de voorbereiding van nieuwe
plannen wordt ter hand genomen". Wel
vier maal wordt er naar iets gestreefd. Er
zal „worden getracht, ter hand genomen,
aanhangig gemaakt, bevorderd, overwogen,
in onderzoek genomen." „Aandacht fcal
worden geschonken en voortgang ge
maakt." Breng al deze lijdende vormen
over in de bedrijvende, en de zinnen staan
op hun poten. Maar dan was er iemand
verantwoordelijk. Psychologen mogen de
achtergrond van deze stijl verklaren.
Erger is het volgende. De zin: „Deze weg
is te -berijden," betekent: deze weg kan
worden bereden. Maar: „dit bewijs is bij de
ingang af te geven" in de betekenis van:
moet worden afgegeven, is fout. De
Troonrede gebruikt deze zinswending her
haaldelijk in de laatste betekenis. „De mo
gelijkheid van voldoende investeringen zal
zijn te bevorderen". „De export zal zijn op
te voeren." „Bij de uitgaven zal grote
soberheid aijn te betrachten". „Aan de be
moeiingen van de overheid op Let terrein
van de vrije jeugdvorming zal een wette
lijke basis zijn te geven." „De regeling van
het ziekenfondswezen (zal) zijn te her
zien." Men kan moeilijk volhouden, dat de
regering zou bedoelen dat bijvoorbeeld deze
regeling zou kunnen worden herzien.
De opstellers van de Troonrede hebben
nog meer vreemde dingen gedaan. Kan een
wending „optreden"? Is (het tweemaal ge
bruikt) „verstevigen" in plaats van het ge
wone „versterken" wel een bestaand woord?
Koenen kent het niet. Koenen zegt, dat
„beëindigen", „in de betekenis van eindi
gen, tot een einde brengen", een germanis
me is; de Troonrede belooft een wetsont-
Voor de Franse beroepsploegen is het voetbalseizoen op vierentwintig Augustus be
gonnen.. En dat seizoen duurt lang in Frankrijk. Het zal einde Juni 1953 worden,
voordat de strijd om het kampioenschap voorbij is. De eerste resultaten geven nog geen
richtlijn voor een betrouwbare prognose, wel zijn we min of meer in staat de verande
ringen in de opstellingen te constateren en aangezien zulks min of meer gepaard gaat
met handel in spelers ook van Nederlandse is zulks vooral voor ons land wel
interessant.
Eén der weinige ploegen, die ongeveer
met dezelfde opstelling voor de dag komen,
is de club van Kees Rijvers, Saint-Etienne.
Veranderingen van betekenis zijn er niet.
Rijvers is in deze vereniging de laatste
grote aanvulling geweest en inderdaad
heeft St. Etienne nu een équipe, die dit
jaaV een goede kans heeft op het kampioen
schap. De Racing Club de Paris, die in on
derhandeling is geweest met drie Neder
landse spelers en er zelfs één op proef heeft
laten komen, is er niet in geslaagd een
goede midvoor te importeren, hoewel men
in Parijs bereid was veel geld te betalen.
Thadée: IS.000.000
Na lange onderhandelingen is men
er nu in geslaagd om de bekende
Thadée Cosiwski van Metz over te ne
men. Deze speler kostte niet minder
dan 15.000.000 francs, de hoogste prijs,
die in Frankrijk ooit voor een speler
werd betaald. Thadée weegt 75 kilo
en derhalve beweren de Fi-anse bla
den terecht, dat voetbalvlees van eer
ste kwaliteit al 200.000 frans per kilo
kost.
Inderdaad is de baisse-Pinay op het voet
balfront blijkbaar van geen invloed. Racing
Paris heeft nu een midvoor van formaat
en hoopt dit jaar een beter figuur te slaan.
De vroegere spil van het Franse natio
nale elftal, Jean Grumelon, die in Rennes
spe3lde, is verder overgegaan naar Nice
voor 12 mihoen. De doelverdediger van
Nice, geheten Domindo, is voor 5 millioen
naar Barcelona gegaan.
De Nederlander Van der Hart voetbalt
nog steeds in Lille (en met genoegen). Zijn
club heeft thans een nieuwe aanwinst ont
vangen in Ruminsky, een uitstekende mid
voor. Ruminsky speelde eerst in Le Havre,
waar hij dikke vrienden was met De Vroet.
Hij vroeg en kreeg8 millioen. De hier
door voor Le Havre ontstane verzwakking
is aangevuld uit eigen gelederen. Straats
burg, dat thans in de tweede divisie is te
recht gekomen en de supporters beloofd
heeft zich in 1953 weer in de eerste klasse
te spelen, heeft twee internationals aange
kocht, namelijk Bailot en Wuenolle, respec
tievelijk vleugelspeler en midvoor.
Hierdoor hebben de lieden van de Euro
pese hoofdstad inderdaad een versterking
óndergaan, zodat de kans groot is, dat ze
hun belofte kunnen inlossen. Ook deze
ploegen van de tweede divisie betaalden
acht millioen. Amalfi van Nice is voor 5
millioen naar Monaco gegaan.
werp, dat heffing van de omzetbelasting
bij de detaillist wil „beëindigen". Evenzo
is „doorvoeren" in de bekenis van „conse
quent doorgaan met, volledige uitvoering
geven aan" een gej:manism,e: „Een krach
tige doorvoering van de bedrijfsorganisatie
zal worden bevorderd," verzekert de
Troonrede. Nog een germanisme: de export
zal zijn „op te voeren".
Met één woord heeft de rede onze over
heidstaal verrijkt: „kijkgeld", heffing voor
de televisie. Dit geeft vertrouwen, dat ook
het „rijwiel" eens uit de ambtelijke taal zal
verdwijnen en een „rijwiel met aanhang-
motor" eens een bromfiets zal heten.
Maar de vreugde wordt weets gedempt
bij de slotzin: „Moge God U wijsheid
schenken en Gijlol zegen des voiks
werkzaam zijn". Liever hadden we ge
hoord: en moogt Gij.... werkzaam
zijn."
Het op de begroting van het ministerie
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
uitgetrokken bedrag voor de afdeling Kun
sten vertoont in vergelijking met het vorige
jaar een stijging ten bedrage van 398.885.
Bij het in ogenschouw nemen van de be
langen, die op het stuk der kunsten om
voorziening vragen, spreekt telkenjare en
ook nu het verlangen om grotere bedragen
ter beschikking te stellen, opdat door be
vordering der uitingen op het gebied der
hedendaagse kunsten in de ruimste zin het
behoud van het cultureel niveau ook voor
de toekomst kan worden verzekerd, aldus
de minister in zijn toelichting.
Somber perspectief
Vormen enerzijds de veranderde econo
mische omstandigheden een betreurens
waardige oorzaak, waardoor de rijksuit
gaven op het gebied van de bevorderingen
der kunsten een stijgende lijn vertonen,
het stemt anderzijds tot verheugenis, dat
dit mede veroorzaakt wordt door een gro
tere culturele activiteit over het gehele
land. Het in stand houden en versterken
van de grote culturele instellingen, zoals
de Nederlandse Opera, de orkesten en de
grote toneelgezelschappen, zal ook in de
toekomst grote aandacht vragen.
Het kwam verantwoord voor om aan de
rijksuitgaven ten behoeve der vocale kunst
uitgetrokken, die ten gunste van de Neder
landse Opera komen, nu een noodzakelijk
complement te verbinden in de vorm van
een nieuwe post op de begroting, waaruit
de nog steeds groter wordende kosten der
zangbeoefening in brede lagen der bevol
king bestreden kunnen worden. Uit het
voorgaande, aldus de minister, wordt in
algemene zin duidelijk waarom voor de
uitgaven ten behoeve der cultuurspreiding,
de Nederlandse Opera, de aankoop en op
drachten van werken van levende Neder
landse meesters op het gebied der beel
dende kunsten, van behoeftige schilders,
toneelspelers en musici dikwijls belangrijk
hogere bedragen worden uitgetrokken.Voor
de Nederlandse Opera en de balletten is
402.000 op de begroting gebracht, voor
de orkesten 1.600.000 en voor de toneel
gezelschappen 400.000.
Ten behoeve van het Holland Festival
werd onder het artikel „bijdrage aan kunst
manifestaties Nederland" voor 1952 gere
kend op 40.000, zodat voor andere doel
einden (a: muziek, dans, toneel en letteren
en b: beeldende kunst) voor elk slechts
35.000 overbleven. Deze bedragen zijn,
gezien de talrijke ondernemingen van uit
eenlopende aard op dit gebied, dusdanig
beperkt dat vele culturele belangen niet of
niet voldoende kunnen worden gesteund.
Dit tekort komt tot schade van de naam
van ons land vooral tot uiting tegenover
het buitenland, terwijl binnen onze gren
zen een natuurlijke ontwikkeling der kun
sten wordt geremd. Voor 1953 tekent de
toestand zich nog ongunstiger af. De minis
ter acht het dan ook nodig voor deze be
langen over ruimer middelen te kunnen
beschikken en stelt voor het bedrag van dit
artikel te verdubbelen tot 150.000.
Belang der kunstspreiding
Gezien het eminente belang van de kunst
spreiding, waarvoor steeds meer financiële
medewerking van de regering wordt ver
wacht, is de minister tot de conclusie ge
komen dat hier de mogelijkheid van rui
mere subsidiëring behoort te worden ge
schapen. Anderzijds mag hij de vereiste
beperking van de overheidsuitgaven niet
uit het oog verliezen. Met zorg het een
tegen het ander afwegend, heeft hij vrij
heid gevonden tot het voorstel het vorig
jaar toegestane bedrag van 155.000 te
verhogen tot 200.000.
Ondanks een zuinig beheer kan het be
stuur van het Amsterdams Conservatorium
er niet in slagen een jaarlijks terugkerend
exploitatietekort te doen verdwijnen. Ten
einde de inkomsten te versterken is men
zelfs overgegaan tot een verhoogde school
geldregeling, hoewel deze regeling feitelijk
te veel van de leerlingen vraagt. De minis
ter wil daarom het aandeel van het rijk in
de subsidiëring brengen van 37.650 op
45.000. Teneinde de Maatschappij tot Be
vordering der Toonkunst in staat te stellen
het tekort te bestrijden, ontstaan door toe
kenning van de loonronden, wordt voorge
steld het subsidie te verhogen met 2000.
Hier komt nog bij een bedrag van 2000
als steun voor een te Amersfoort als zelf
standige afdeling van de Muziekschool van
Toonkunst te openen beiaardiersopleiding.
De minister is van mening, dat dringend
maatregelen genomen dienen te worden
om het onderwijs aan muziekscholen in
betere banen te leiden. Door de vrijheid,
die bij dit onderwijs bestaat, zijn verkeerde
toestanden gegroeid. Aan de goede scholen
wordt concurrentie aangedaan door instel
lingen, waar men extra lage schoolgelden
vraagt, waartoe men in de gelegenheid is
door korte lessen te doen geven door dik
wijls niet gediplomeerde jonge musici, die
minimaal worden gehonoreerd. Het komt
zelfs voor, dat exploitanten van dergelijke
instellingen geen bevoegde musici zijn.
Overigens acht de minister de tijd nog niet
rijp om over te gaan tot het geven van een
wettelijke basis aan het muziekonderwijs.
Wel zou hij, teneinde te bevorderen dat op
verantwoorde wijze onderwijs aan muziek
scholen kan worden gegeven, rijkssubsidies
willen verlenen ten behoeve van een aantal
daarvoor in aanmerking komende instel
lingen,voornamelijk gevestigd in provincie
steden in andere delen dan in het Westen
van het land.
Ton voor filmkunst
Daar de subsidies ten behoeve van orkes
ten worden verleend ten behoeve van de
salarissen der orkestleden, is de betreffen
de post wegens de periodieke verhogingen
tot 1.629.000 opgevoerd. De minister heeft
een nieuw begrotingsartikel opgenomen ten
behoeve van steun aan de vocale kunst,
welke in voortdurend moeilijker financiële
omstandigheden komt te verkeren. Voor
het voortbestaan van het Nederlands Ka
merkoor is deze steun onafwijsbaar gewor
den. Ook de Federatie van Nederlandse
Zangersbonden heeft dringend financiële
bijstand nodig teneinde dè bij haar aan
gesloten koren het blijven geven van uit
voeringen mogelijk te maken. De minister
trekt hiervoor in totaal 50.000 uit, name
lijk 30.000 voor het Nederlands Kamer
koor en 20.000 voor de genoemde Fede
ratie.
Voor 1953 wordt voor toneelopleiding
50.000 aangevraagd. De verdeling van de
gelden heeft de minister zich als volgt
gedacht: Academie voor dramatische kunst
te Amsterdam 35.000, Toneelacademie te
Maastricht 5000 en studiebeurzen voor
behoeftige kinderen 10.000. De post voor
behoeftige -toneelspelers is gebracht van
20.000 op 40.000, die voor het Onder
steuningsfonds voor letterkundigen van
40.000 op 60.000.
Het groeiend succes, dat de Nederlandse
documentaire films op de internationale
filmfestivals oogsten, wettigt een grotere
medewerking van de rijksoverheid, opdat
de Nederlandse cineasten blijvend de ge
legenheid kan worden geboden hun talent
door vrije scheppingen nog verder te ont
wikkelen. Daar deze niet aan een concrete
opdracht gebonden films, commercieel ge
sproken, nimmer rendabel zijn, acht de
minister het verantwoord een belangrijk
gedeelte van de kosten, die hiermede ge
moeid zijn, voor rekening van het rijk te
nemen. De naar verhouding geringe bedra
gen, die uit de commerciële exploitatie der
van rijkswege gesubsidieerde documentaire
of speelfilms terugvloeien, dienen opnieuw
ter beschikking van de Nederlandse film
productie te worden gesteld.Het begrotings
artikel is tot 100.000 verhoogd.
Timmermans bleef
De Nederlandse voetballers in Frank
rijk blijken nogal honkvast te zijn.
Timmermans kreeg een interessant
aanbod, doch hij verkoos bij zijn mak
kers in Nimes te blijven.
De Harder in Bordeaux zit min of meer
op de wip. Zijn contract loopt medio 1953
af en hoewel Bordeaux hem graag wil hou
den, schijnt hij er ernstig over te denken
terug te keren naar Den Haag. Van Geen
zit nog steeds in Nantes en Van Lent, die
dit jaar eveneens kon verhuizen, heeft
beloofd trouw te blijven aan Lens. Momen
teel doen echter wederom diverse geruch
ten de ronde over onderhandelingen tussen
Nederlandse en Franse clubs. En inderdaad
worden er onder meer tussen Racing en
een Brabantse voetballer nog steeds on
derhandelingen gevoerd.
Het grote Amerikaanse vakverbond, de
American Federation of Labor (A.F.L.),
heeft op haar congres te New York beslo
ten, de democratische candidaat voor het
presidentschap, Stevenson, te steunen.
In de motivering van zijn keuze zegt de
vakbond, dat Eisenhower „beruchte reac-
tiormairen als senator McCarthy" steunt.
Ook het „omhelzen" van senator Taft was
„een schok" geweest. „Door zulke candi-
daten te steunen kan hij de republikeinse
partij niet op de weg van het liberalisme
terugvoeren", aldus de verklaring van de
vakbond.
Dit is de eerste maal, dat de A.F.L. zich
als organisatie voor een candidaat uit
spreekt. Het vakverbond werd in 1881 op
gericht.
De conventie gaf Stevenson een grote
ovatie, toen hij Maandag meedeelde, te
zullen streven naar de herroeping van de
Taft-Hartley-wet op de beslechting van ar
beidsgeschillen. Generaal Eisenhower zeide
de vorige week voor de conventie, wel enige
veranderingen in die wet te wensen, doch
niet voor een opheffing te zijn.
De steun aan Stevenson werd eenstem
mig (800 vertegenwoordigers van 8.000.000
leden) goedgekeurd.
Het tweede grote vakverbond in de Ver
enigde Staten, het C.I.O. (Congress of In
dustrial Organisations) heeft reeds eerder
zijn steun aan Stevenson toegezegd.
(Reuter) Generaal Elsenhower heeft
op zijn verkiezingstournée in Cincinnati, de
woonplaats van Taft, een rede gehouden,
waarin hij onder meer zeide, dat de V.S.
gefaald hebben hun invloed zo volledig
mogelijk te gebruiken om een eenheid in
West-Europa tot stand te brengen. „Ik be
doel een. werkelijke, tastbare eenheid, de
soort eenheid waarover Italië's grote pre
mier, De Gasperi, de vorige week sprak.
Dit betekent eenheid niet van woorden,
vormen en gebaren, maar eenheid van be
taalmiddelen, van handelspolitiek en van
legers," zo zei hij.
„Wij zijn er niet in geslaagd een werkelijke
eenheid van geest met onze bondgenoten
te bereiken," zo vervolgde Eisenhower. „De
waarheid is, dat de geest van onze betrek
kingen met hen teveel de vervelende band
is gebleven, die schuldeiser met schulde
naar verbindt. Vele van onze bondgenoten
ziin aan ons gebonden meer door leningen,
die zij nodig hadden dan door het geloof,
dat onze politiek en onze daden zouden
moeten inspireren.
Er is één groot struikelblok op de weg
naar begrip. Het is de vrees onder veel
Europeanen, dat in de worsteling tussen
Rusland en Amerika zij slechts onze pion
nen zijn. Dit is een vrees, die wij gezamen
lijk moeten proberen weg te nemen.
Na. de jaren, die ik in Europa doorge
bracht heb, kan ik, als ik eerlijk ben, niet
zeggen, dat wij algemeen gerespecteerd
worden, zelfs niet onder onze vrienden
daar."
Verkeersveiligheid I. De gemeente
Haarlem verdient alle lof vpor haar stre
ven om het wegennet aan te passen aan
het steeds toenemende verkeer. De ver
nieuwde en verjongde Wilhelminastraat is
daar een sprekend bewijs van.
Echter voorzie ik op het gedeelte van de
Kinderhuisvest tussen Raaks en Kenau
park moeilijkheden. De rijweg wordt daar
zo verbreed dat lichtmasten en iepen vlak
langs de trottoirband komen te staan. Voor
personenauto's zal dat geen bezwaar op
leveren, maar wanneer een hoog opgeladen
of een gesloten vrachtauto zich te dicht
langs het trottoir waagt zal die of de licht
masten of de bomen of beide raken, omdat
het wegdek altijd enigszins bol staat.
Volgens mij had men de iepen op de
Zijlvest en de twee kastanjes voor de Zijl
straat moeten rooien en de stenen walbe-
schoeiïng van Raaks tot Kenaupark op
trottoirhoogte moeten brengen.
VRACHTAUTOCHAUFFEUR.
Verkeersveiligheid II. Ik zou graag
aandacht willen vragen voor het gevaar
lijke kruispunt Zijlweg, Kinderhuissingel,
Zijlbrug, Zijlsingel. Gevaarlijk omdat het
zowel druk is als snel en langzaam ver
keer verwerkt. In de zes jaren dat ik er
langskom heb ik er echter nog nooit een
verkeersagent gezien. Stoplichten ontbre
ken, zoals bekend, eveneens.
Toch is het voor mij een wonder dat hier
niet dagelijks een ongeluk gebeurt: dat kan
alleen maar worden toegeschreven aan de
beleefdheid en voorzichtigheid van de weg
gebruikers, die niet alleen vaart minderen,
maar ook de regel „rechts gaat voor" strikt
in praktijk brengen. De regel „motorver-
keer gaat voor" is hier minder goed toe te
passen, omdat allerlei categorieën weg
gebruikers ongeveer tegelijkertijd het
kruispunt naderen en het in twaalf ver
schillende richtingen passeren.
Eigenlijk zou hier het „snelverkeer heeft
voorrang" niet mogen gelden, want de wei
nige ongelukken die er gebeuren worden
meestal door snelheidsmaniakken veroor
zaakt. Tenslotte geloof ik dat bij botsingen
de schuldvraag moeilijk op te lossen zal
zijn en de afwezigheid van verkeersagent
of stoplichten als de eigenlijke oorzaak van
het ongeval moet'worden aangenomen.
HAARLEMMER.
(Commentaar van de Verkeerspolitie:
Ons jarenlang hameren op het aambeeld
van de hoffelijkheid in het verkeer schijnt
succes te gaan opleveren: men mindert
vaart en men geeft voorrang.
Overigens is het bedoelde kruispunt
zeker niet zo levensgevaarlijk als inzender
meent. Door de afsluiting van de Wilhel
minastraat is het er tijdelijk drukker dan
normaal, maar zelfs nu zijn er punten die
eerder voor verkeersagent of licht in
aanmerking komen.
Bovendien verdient het aanbeveling zich
maar rustig aan de landelijk geldende ver
keersregels te houden en dus het motor-
verkeer voorrang te verlenen en daarnaast
aan het rechts gaat voor vast te houden.
Het is moeilijk in te zien, waarom de toe
passing van de eerste regel tot complicaties
zou leiden.)
Lek als een mandje. - Wanneer men in
Januari van dit jaar een klacht heeft in
gediend bij Bouw- en Woningtoezicht en
sindsdien alleen maar heeft kunnen con
stateren dat er zes keer iemand van die
dienst komt kijken zonder dat er verder
wat gebeurt, dan voelt men 2ich in de ma
ling genomen.
Ons winkelwoonhuis in de Van Marum-
straat is zo lek als een mandje, wanneer
het regent komen wij potten en pannen
tekort. Het G.E.B. dreigt zelfs met afslui
ting van de stroom uit vrees voor kortslui
ting en de étalage, die ik volgens de Ta
bakswet moet hebben, kan niet gebruikt
worden omdat het binnen even hard regent
als buiten.
Het huis is sinds 1940 niet meer geschil
derd, alle dakgoten lekken, de ramen val
len uit de sponningen en het houtwerk rot
weg.
H. VAN ZILT.
(Bij navraag is ons gebleken, dat Bouw
en Woningtoezicht makelaar en later eige
naresse in totaal vier keer heeft aange
schreven en twee keer de zaak met deze
personen besproken. Gebleken is dat de
eigenaresse financieel niet bij machte is de
herstellingen, die inderdaad broodnodig
zijn, op korte termijn te herstellen. Zij
poogt het huis dan ook van de hand te doen.
Bouw- en Woningtoezicht kan nu de zaak
in handen van Burgemeester en Wethou
ders leggen. Ook dan zal het ten minste
twee maanden duren voordat de gevraagde
voorzieningen kunnen worden getroffen.
Red).
Onze correspondent te Bonn is te pessi
mistisch geweest toen hij onlangs berichtte
dat een Zuid-Duitse ex-hoefsmid de enige
man is, die gebgrsten kerkklokken kan re
pareren.
De heer G. Sikkema te Heemstede
schrijft ons namelijk het volgende:
Na de oorlog was er door het optreden
der Duitsers een groot aantal waardevolle
oude klokken gescheurd en zelfs gebroken.
Om dit oude bezit te redden is toen voor
al door de Rotterdamse Droogdok Mij. N.V.
te Rotterdam de taak aanvaard, de klokken
te herstellen. Het resultaat is in één woord
schitterend geweest. Tientallen klokken,
waarvan de grootste naar ik meen, 8500
kg woog, zijn gelast. De klank is na het
lassen in Delft beoordeeld en meestal vol
komen zuiver bevonden.
Het lassen van bronzen kerkklokken is
met dat al verre van eenvoudig. Het klok
metaal, dat zeer hard en bros is, zodat er
in koude toestand stukken afspringen als
bij hardsteen, indien men met een hamer op
de kant slaat, moet vóór het lassen worden
verwarmd, omdat het anders, door de hitte
van de vlamboog bij het lassen stuk
springt.
Verwarmt men het iets te veel, dan loopt
het metaal in de hitte van de vlamboog als
water weg. Zolang het lassen duurt, en dit
kan zeer lang zijn, moet dus de gehele klok
nauwkeurig op temperatuur worden ge
houden.
Er is onder meer een klok gelast, die
verticaal precies in tweeën was gebroken.
Bij anderen was een groot gat ontstaan in
de dunne wand van de klok, die onderaan
overgaat in de dikke klankrand waartegen
de klepel slaat.
Al deze klokken werden gelast met elec-
troden van Nederlands fabrikaat, door Ne
derlands kunnen en willen.
Een der vele door de bezetters geroofde
klokken, die na hun terugkeer in Nederland
met volledig succes hersteld werden. Dui
delijk ziet men het lasvlak (lichtere kleur).
Vele van de aldus gerepareerde klokken
herkregen hun volle zuivere toon.
