Dansers in verschoten tricot
werken zich gelukkig
Plannen tot versiering
tijdens de Flora in het
en verlichting
voorjaar 1953
Medewerking gevraagd van
Haarlems bedrijfsleven
Agenda voor
Haarlem
Herfst
Fa. B. ENGELENBERG
Een theaterminnaar in Parijs
KAAN
3
f.Iedere
Chèque van millioen pond
aangespoeld in Noordwijk
Jongetje in vijver van
begraafplaats verdronken
MERKLAP
„DE WOLBAAL"
TteKUhtzWeceld
Subsidie voor ATG
Haai voegt zich
bij walvis
Bekend Duits evangelist
komt naar Nederland
DONDERDAG 23 OCTOBER 1952
Parijs is de hoofdstad van de dans en de Nationale Opera de ware tempel van
Terpsichore, heeft de in Frankrijk toonaangevende en ook ver daarbuiten zijn invloed
uitstrekkende choreograaf Serge Lifar eens geschreven. In zekere zin zal althans het
eerste gedeelte van deze uitspraak wel altijd waar blijven, ondanks de koelbloedige
schoonheid, die de demonische Balanchine uit de Verenigde Staten exporteert en de
glorieuze verheerlijking, die het Sadler's Wèlls Ballet in Engeland tegenwoordig geniet.
Want Parijs is, om de woorden van de Markies de Cuevas te gebruiken, een voort
durende bron van artistieke inspiratie, van smaakverfijning, van stijlbegrip. Maar niet
alleen dat hier de oude tradities worden bewaard en de nieuwste probeerselen ge-
wadgd, men vindt er ook de wereldvermaarde studio's van de paedagogen Olga
Preobrajenska, van Lubov Egorova, van Boris Kniaseff en vele anderen, meestal
gewezen danskunstenaars uithet czaristische Rusland, waar zo goed als alle solisten
van internationale reputatie in hun schaarse vrije tijd tussen de gewone leerlingen
de klassen bezoeken om hun virtuositeit te perfectionneren of onzuiverheden te laten
corrigeren. Het klassieke ballet beleeft heden ten dage een ongekende bloeiperiode.
Daar zijn allerhande, misschien zelfs metafysische verklaringen voor aan te geven.
Eén van de redenen is stellig gelegen in de omstandigheid, dat het publiek gecon
fronteerd wordt met een probleemloze voorstellingmet een overzichtelijke demon
stratie van ruimteveroverende techniek, die volmaakt beheerst wordt.
Om het echter zover te brengen worden
jaren van intensieve training en een me
nigte offers gevergd. Ieder seizoen melden
zich duizenden candidaten aan,maar slechts
weinigen zijn uitverkoren om de ereplaat
sen onder de schijnwerpers in te nemen.
Het is een hard leven, er heerst veel tijde
lijke werkloosheid. En van de salarissen
mag men zich geen overdreven voorstel
ling maken. De solisten in de grote revues,
die toch heel wat moeten kunnen, ontvan
gen doorgaans niet veel meer dan vier
honderd gulden per maand. Bij de Franse
levensstandaard is dat niet royaal. In het
corps de ballet krijgt men vaak nog niet de
helft. Maar in de studio's schijnen er geen
narigheden te bestaan. Men spant zich ver
beten in om steeds meer te bereiken, om
van het lichaam een goed instrument te
maken. Men staat aan de barre,men springt
en draait in verschoten tricots. Men werkt
zich hier gelukkig. In het zweet des aan-
schijns.
Bij Olga Preobrajenska
Het liefst was ik bij Olga Preobrajenska,
die als prima ballerina in de keizerlijke
balletten in St. Petersburg, nog onder Ma-
rius Petipa en Lev Ivanov, een kwart
eeuw lang als de grootste danseres van
haar tijd heeft gegolden. Op de één of an
dere manier kan men haar dat, ondanks
Irene Skorik.
haar ouderdom, nog aanzien. Het mag
Vreemd klinken, maar zij heeft charme. Zij
flirt zelfs koket met haar bezoeker en men
Voelt het als een voorrecht haar de hand
te kussen. Mopperend, als zij ergens fouten
ziet, beweegt zij zich tussen haar discipe
len. „Mijn stem is niet zo mooi meer
zegt zij in het voorbijgaan. Dan tilt zij,
klein vrouwtje van boven de tachtig, haar
rokken op en maakt met een verrassende
sierlijkheid en gerinkel van haar drie arm
banden de elementaire bewegingen van een
grand-pas-de-basque of een jeté-en-tour-
nant. „Jij kan het natuurlijk veel beter,"
Voegt zij de jeugdige Claire Sombert toe,
die hevig is geblondeerd wegens haar op
treden in een film met Gene Kelly
„maar zó moet het!" En daarna wendt zij
zich in het Russisch tot de intelligente Mi-
lorad Miskovitch of in het Engels tot Joan
Cadzow, die dubbele fouettés uitvoert in
het voor „stunts" gereserveerde kwartiertje
als ware het kinderspel.
Iedere morgen beklimt zij als eerste de
smalle trappen van de studio Wacker nar
Dij Place Clichy om met een groen gietertje
de planken vloer te besprenkelen zij laat
zich dit werk niet uit handen nemen
waar straks Serge Golovine met zijn broer
tjes komt oefenen, waar het fenomeen Ro-
sella Hightower haar verbluffende veel
zijdigheid laat oppoetsen, waar onze land
genoot Pieter van der Sloot zich omhoog
werkt naar internationale podiums. Vele
sterren schitteren hier minder dan men
verwachten zou, maar vaker nog ziet men
het omgekeerde: in deze omgeving immers
tellen allure en toneelpersoonlijkheid niet
ADVERTENTIE
De volbloed"Amerikaan t
Made from "sun-kissed" tobaccos
of nauwelijks mee. Doch wie weet, mis
schien bereidt zich hier een nieuwe Tama
ra Toumanova deze in bepaalde rollen
nog onovertroffen danseres met haar fan
tastisch evenwicht werd geheel door ma
dame Preobrajenska gevormd in alle
schuchterheid op een triomfantelijke loop
baan voor.
En bij Boris Kniaseff
Veel zwaarder (en muzikaler ook) is de
training bij Boris Kniaseff op de derde ver
dieping van de Salie Pleyel, waar ik de
door iedereen Zizi genoemde Renée Jean-
maire de pikante Carmen van Roland
Petit haar wilde jongenskop met de hoge
wenkbrauwbogen zag schudden en waar
de eveneens in ons land bekende Irene
Skorik de anderen, die haar voorbeeld
poogden te volgen, op de geschoolde benen
deed wankelen met haar razend moeilijke
changements a quatre. Bekijkt Preobra
jenska haar pupillen niet alleen in de grote
spiegel, maar ook van dichtbij en van alle
kanten, Kniaseff blijft de hele les rustig
aan zijn stoel kleven, maakt zijn ingewik
kelde bedoelingen slechts duidelijk met
een paar handgebaren, begeleid door een
fors geneurie. Er is altijd wel iemand, die
na enig geprobeer begrijpt wat hij wil.
Soms verstrakt zijn tijdelijk bleek gezicht
met de enorme bril en verheft hij bestraf
fend zijn stem: „Dit is een adagio, geen
coda.Iets minder barbaars alsjeblieft!"
Maar even later deelt hij op lyrische toon
complimenten aan zijn favorieten uit.
Een wonderlijk man deze Kniaseff, die in
Rusland grote roem oogstte als partner
van Olga Spessivtzeva en Lubov Egorova,
die na de revolutie naar Parijs trok en daar
diverse keren een eigen balletgroep leidde,
waarmee hij tournées door drie werelddelen
maakte. Ook aan talrijke operettes werkte
hij mede. Beurtelings was hij millionnair
of zodanig failliet, dat hij nachtenlang op
een bank in het Bois de Boulogne heeft
doorgebracht. Hij was zelf een leerling
van Cecchetti, wiens methode hij ten pro-
fijte van de Franse danskunst in practijk
brengt.
En in de Opéra Comique
Van de Franse danskunst heb ik overi
gens tijdens mijn verblijf helaas niet veel
gemerkt. De poging van Madame Volterra
met haar Ballets de Marigny is mislukt.
Nu komt Roland Petit, die zijn filmcontract
met de R.K.O. heeft verbroken, het binnen
kort in dit theater met een revue probe
ren. Ook het Ballet van de Opéra Comique
wordt grotendeels opgeheven, voorname
lijk omdat dit apparaat te kostbaar is om
voor slechts één voorstelling per week in
stand te worden gehouden. Ik was zo ge
lukkig de laatste première van dit ensem
ble („De sleutel der dromen" op muziek
van Jaque-Dupont) te kunnen bijwonen.
Dit werk bleek tevens de enige geslaagde
choreografie van de hier almachtige Marie
Ernest Jean Jacques de Peyret Chappuis,
zich noemende Etchevery, te zijn mede
dank zij het voortreffelijke dansgegeven:
de desillusie van een jonge vrouw, die op
haar huwelijksreis de ideale man ontmoet
in haar droom, waarin vervolgens een
veelbewogen strijd ontbrandt tussen de
machten van conventie en vrijzinnigheid.
Voor het overige worden de scheppingen
van Etchevery ontsierd door een mengsel
van misplaatste variété-allure en inciden
tele pathetiek. Solisten van de avond waren
de technisch voorbeeldige Ninon Lebertre
en de charmante Josette Amiel, die beiden
overgaan naar de nationale Opera.
In het grote Théatre des Champs Elysées
aan de Avenue Montaigne trad het Spaan
se danspaar Antonio en Rosario op, aan
wier magnifieke samenwerking intussen
helaas een einde is gekomen. De beide
Josette Amiel en Ninon Lebertre.
partners spraken al maandenlang niet met
elkaar. Na afloop van iedere voorstelling
reden zij in hun kostbare automobielen
ieder een andere kant op. Toch deed er
zich tijdens mijn verblijf in Parijs een in
cident voor, dat de balletomanen een week
stof tot spreken bood: Rosario gaf namelijk
na het eerste duet bij open doek de reeds
voor het applaus buigende Antonio een
harde klap in het gezicht. Voor het begin
van het volgende nummer verscheen zij
voor het doek om in zoetvloeiend Frans
haar excuses te maken. Deze toespraak
viel zo in de smaak van het publiek, dat
een van de pianisten moest toeschieten om
haar met geweld van het toneel te slepen.
Antonio gaat nu een dansgroep vormen en
Rosario begint een school. In hetzelfde
huis. Het zal er Spaans toegaan.
DAVID KONING
ADVERTENTIE
Om Kt r:i.it - Haarlem - Tel. 1 Mil
OFFICIËLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
HET bestuur der Stichting Haarlems Bloei heeft plannen gemaakt voor festiviteiten
die komend voorjaar tijdens de Flora 1953 gehouden zullen worden. De stad zal
versierd en des avonds verlicht worden.
Getracht zal worden in de periode van 15 Maart tot 15 Mei in de stad een gezellige
sfeer te scheppen, mits het bedrijfsleven van Haarlem bereid is mee te werken aan
de uitvoering der plannen. Het college van B. en W. wil het voorbeeld geven door
de gemeenteraad een crediet te vragen (de gemeente neemt dan oa. de verlichting
van een aantal punten voor haar rekening), indien het bedrijfsleven een gelijk be
drag als het gemeentebestuur beschikbaar stelt. In een Woensdagavond gehouden ver
gadering van de Stichting Haarlems Bloei in „De Leeuwerik" heeft de heer D. J. A.
Geluk een toelichting gegeven op de plannen en de bezoekers opgewekt het initiatief
te steunen. Werkt het Haarlemse bedrijfsleven niet mee dan zijn B. en W. niet bereid
het bedrag beschikbaar te stellen.
Enige inwoners van Noordwijk hebben
enige tijd geleden aan het strand een fles
gevonden, waarin een chèque ter waarde
van een millioen pond sterling was geslo
ten. Een der vinders heeft de afzender,
een zekere majoor Evans in Engeland, een
brief gezonden om hem te vragen, wat hij
met zijn vondst doen moest.
Mevrouw Evans verklaarde tegenover
Reuter, dat haar man in Juni, toen het
gezin een dagje aan de Engelse Zuidkust
vertoefde, voor de grap de chèque had uit
geschreven en in een fles in zee had ge
gooid. Zij vond het „allemaal erg leuk" en
had niet verwacht, ooit nog eens iets van
de chèque te zullen horen.
In een gesprek met de echtgenote van
een der vinders, de heer Van Houten, heeft
deze aan het ANP verteld, dat van majoor
Evans tot dusverre geen antwoord is ont
vangen.
's GRAVENHAGE, 22 October. Van
middag bezocht mevrouw W. uit Wasse
naar met haar 2-jarig zoontje de begraaf
plaats Oud Eik en Duinen. Zij ging wat
bloemen halen bij een der karretjes voor
de begraafplaats en liet het kind even
alleen. Bij terugkomst zag zij het kind in
een met kroos bedekte vijver liggen, het
jasje stak nog net boven het water uit.
Het kind was al verdronken.
ADVERTENTIE
UW KINDEREN LASTIG??
Stuur ze naar
voor een
Gen. Cronjéstraat 129 - Haarlem-N.
Als de plannen uitgewerkt worden dan
zal dat geschieden door het Initiatiefcomité
Haarlem 1953 onder leiding van de heer
D. J. A. Geluk. In het comité hebben zitting
de leden van het dagelijks bestuur van
Haarlems Bloei, verder de heren W.C.
Bakker en W. F. Happé, wethouders, I. B.
Brauckmann, hoofdinspecteur van politie,
L. van Berkel, L. Lam, P. Barend, C. Ho
ving (vertegenwoordigers van midden
standsorganisaties), J. A. Dorresteyn, di
recteur van Hout en Plantsoenen, ir. J. H.
Kouwenhoven, directeur Gem.. Energie
bedrijf, Th. Hetem, als vertegenwoordiger
van de N.Z.H.V.M., D. F. Weegenhuise, na
mens Horecaf, D. Koning, F. Hesmerg, P.
Leffelaar, J. J. Voogd sr., namens het
grootwinkelbedrijf en voorts moet nog een
vertegenwoordiger worden aangewezen
uit het bedrijfsleven.
Het werkcomité bestaat uit de heren D.
J. A. Geluk, jhr. dr. J. C. Mollerus, P. Lef
felaar en W. van Willige. Van beide com
missies is mr. A. Menalda secretaris. De
heer Jan Kraakman treedt als aesthetisch
adviseur op.
Verder zijn samengesteld subcommissies,
o.a. voor de verlichting, voor de versiering
en voor de vermakelijkheden.
De heer Geluk zette in zijn inleidend
woord uiteen, dat Haarlems Bloei zich
reeds geruime tijd bezig houdt met het
maken van plannen.
Een delegatie heeft vorig jaar een be
zoek gebracht aan Brussel, waar omstreeks
Kerstmis de straten verlicht zijn, om na
te gaan op welke wijze de winkeliers daar
de zaken van de verlichting regelen. Een
andere delegatie heeft contact opgenomen
met de Philips fabrieken over de wijze
van verlichten van de stad en tenslotte is
overleg gepleegd met de directie van het
Comité Flora 1953, die medewerking heeft
toegezegd.
Verlichting der stad van
Zuid naar Noord
De stad zal van Zuid tot Noord verlicht
worden. Bezoekers van de Flora zullen
Haarlem bereiken bij de Blauwe Brug.
Daar zal een ereboog worden opgesteld.
Langs de Dreef komt een versiering, die des
avonds verlicht wordt en voor het Plein
zijn erepoorten geprojecteerd. Om de stad
een feestelijk aanzien te geven is de mede
werking nodig van straatverenigingen.
Reeds is overleg gepleegd met enkele be
sturen, die belangstelling toonden voor de
plannen. Bij de besprekingen zijn ontwer
pen overgelegd, waardoor men een indruk
kan krijgen op welke wijze de straten ver
sierd kunen worden. De kosten van versie
ring en verlichting dienen gedragen te
worden door de bewoners der straten. De
besturen moeten zich daarom tot hun leden
wenden met het verzoek in de kosten bij
te dragen. In de Grote Houtstraat, Bartel-
jorisstraat, Kruisstraat, Kruisweg en Gene
raal Cronjéstraat ziet het comité gaarne
een verlichting aangebracht, evenals in een
aantal zijstraten en voorts in de Koning
straat en Gierstraat. Het gemeentebestuur
is eventueel bereid de verlichting te be
talen van een aantal openbare gebouwen,
onder andere de Grote Kerk, de Bavo aan
de Leidsevaart, de Nieuwe Kerk en de Ba-
kenesserkerk. Het bedrag hiervoor is op
60.000,begroot. Aan het provinciaal
bestuur zal gevraagd worden het Gouver
nementsgebouw aan de Paviljoenslaan te
verlichten. Voor de verlichting is een com
missie onder leiding van jhr. dr. J. C. Mol
lerus samengesteld, welke reeds plannen
heeft gemaakt en besprekingen heeft ge
voerd met deskundigen.
Samenwerking gewenst
De heer Geluk was van mening, dat het
Haarlemse bedrijfsleven er van doordron
gen moet zijn, dat de versiering en ver
lichting niet alleen voor de twee maanden
in het voorjaar, maar ook voor de toekomst
van groot belang zijn. Vele duizenden zul
len immers een bezoek aan Haarlem bren
gen en als zij tot de conclusie gekomen
zijn, dat de stad veel kan bieden, dan is
het te verwachten, dat zij terugkomen.
Dit is de eerste luitenante Francise van der Plas uit Amsterdam, verpleegster in het
leger der Verenigde Naties in Korea. Zij doet dienst in een mobiel legerhospitaal. Via
de geluidsband roept zij donors op ten gerieve van de Koreaanse bloedtransfusiedienst.
DONDERDAG 23 OCTOBER
De Leeuwerik: Nederlandse Vereniging
voor Sexuele Hervorming, bijeenkomst, 8 u.
City: „Peppino", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Spaarne: „Rodeo in vlammen", „Oorlogsban
dieten", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„De mijnen van Koning Salomo", alle leeft.,
7 en 9.15 uur. Palace: „711 Ocean drive", 18
jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „The African
Queen", 14 jaar. 7 en 9.15 uur. Lido:_ „Dwars
door de vuurlinies", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
VRIJDAG 24 OCTOBER
Concertgebouw (tuinzaal)Vierhandig
pianoconcert Debora en Boukje Land, 8 uur.
.Bioscopen: Nieuw programma.
De archeologen zijn boos ge
worden omdat ik niet van
scherven houd Het is spij
tig, maar nog houd ik niet van
scherven. Er zullen anderen
vandaag boos worden omdat ik
niet houd van de herfst en
nochtans, al wens ik niemand
boos te maken, houd ik niet
van de herfst.
Ik houd niet van de herfst om
dat het begrafenis is van de
schone zomer. De lijkwade is
versierd met duizend vui-ige
tinten, doch daar is het niet
minder een lijkwade om. Men
kan zich bij de dood van een
dierbare troosten met te- zeg
gen dat hij een schone begra
fenis heeft gekregen, doch hij
wordt daar niet weerom levend
door.
Omdat ik weet wat het is,
schone dingen des levens te
moeten afgeven en alleen te
blijven staan in de grauwe dag,
heb ik te doen met de bomen
die in de nevels staan te treu
ren, als mannen die een
blauwtje hebben gelopen. Zij
staan tot hun knieën in de op-
eengewaaide bladeren, die als
bevroren vlinders op de grond
gewapperd zijn. Zij staan daar
als mensen die hun idealen
hebben zien bevriezen en neer
vallen, stuk voor stuk, en we
ten dat er niets dan dode stof
van is overgebleven.
De herfst neemt de kleine en1
grote vreugden van de zomer
mee naar wie-weet-waar, en
ge moet maar afwachten of ge
ze ooit nog terugzien zult.
Maar de kinderen denken er
anders over.
Zij maken muziek met de rit
selende dorheid op de grond en
spelen vrolijk onder de kale
boomtakken, alsof er van ster
ven en begraven geen kwestie
is. Zij hebben van de kleurige
zomer genoten zonder er af
scheid van te nemen, omdat zij
weten hem te zullen zien te
rugkeren volgend jaar.
Zij zien het leven als een ple
zierige draaimolen, waarvan
de flonkerende vreugden bij
iedere wenteling op de maat
der muziek weerom komen.
Voor hen is de tijd een vrolijk
rad, dat draait zonder, end.
Zij hebben de aardige avontu
ren van lente en zomer in ge
dachten gehouden en de on
plezierige dingen vergeten. Zij
weten dat er vacanties en fees
ten geweest zijn die straks zul
len terugkeren, en zij hebben
de klabatsen, die zij daar tus
sendoor gekregen hebben, met
gemak uit hun geheugen laten
wegvliegen.
Zo kunnen zij zonder zorgen
over de dode bladeren wande
len, want zij weten dat er voor
hen weer nieuwe zullen klaar-
hangen als de nieuwe zomer
komt.
Zo zijn de kinderen maar
voor de man is het bestaan
thans grauw als een zieke
neger.
Ge kunt er tegen opzien als
tegen een gevangenismuur in
de motregen. Rondom sterft
"het leven en valt af, het ver
droogt en verkruimelt onder
uw voetstap en het vervliegt in
de nevelen tot niets. Ge zoudt
een kind willen wezen om het
licht van de komende lente
door die nevelen heen te zien
blinken en geen zorgen te heb
ben om wat ge verloren hebt.
Maar het is de tragedie van de
man, dat hij een kind wil zijn
en het niet wezen kan.
Er moet daarboven in de kale
bomen een opgeruimd eek
hoorntje mijn donkere blikken
hebben opgevangen. Het zal
gedacht hebben: alla, dat is
een kans om niet te versma
den, we kunnen die kniezer
met een grap van zijn zorgen
afhelpen.
Het ritselt en ruist wat daar
boven, en een forse kastanje
maakt een plezierig reisje naar
omlaag, van tak tot tak, tot zij
met een welgemikte laatste
sprong op mijn hoofd mij ster-
ren voor ogen tovert.
Het kan zijn dat kastanjes har
de hoofden nodig hebben om
uit hun bolsters te kunnen
springen, zij springt uit haar
bolster en ligt als een versge-
poetste mahoniehouten stuiter
voor mijn voeten.
Om wraak te nemen voor de
sterretjes zoudt ge op zo een
ogenblik dat harde gevalletje
met een nijdige voet zo ver
schoppen als het vliegen kan,
sdoch ge moet bedenken dat ge
in het leven nimmer een klap
op uw hoofd krijgt zonder dat
er een bedoeling achter steekt,
[k bedenk dat, en zie een glim
lach in het spiegelend gezicht
van de kastanje. De grauwe
bolster van de herfst is van-
eengereten en voor mijn voe
ten ligt de belofte van de ko
mende zomervreugde.
Een kastanje is een vrucht,
waaruit een boom groeien kan
die ge met zessen niet omar
men kunt. De herfst is een
sterven, waaruit nieuw leven
wordt geboren.
Een man verliest zijn liefde en
zijn vreugde, doch krijgt haar
weerom, ex-gens in de eeuwig
heid. Een dor blad wappert
naar de aarde, om plaats te
maken voor een nieuw, fris en
groen geboren uit de dode
stam, die niet dood was doch
sliep.
De herfst is geen sterven, doch
een sluimer waarin de goede
herinneringen aan de blijde
zomer veilig kunnen worden
geborgen.
Het kan zijn dat eekhoorntjes
alleen maar op de wereld
ronddartelen om sombere men
sen met een harde kastanje
wakker te mikken.
Er hoeft vandaag niemand
boos te worden want ik
houd van de herfst. J. L.
Zie „De Kleine Wereld"
van 16 October.
Aan het gemeentebestuur zal gevraagd
worden in de periode van de Flora de win
kels langer open te stellen. 'Hiervan zullen
waarschijnlijk profiteren caféhouders, siga
renhandelaars, winkeliers die souveniers
verkopen, eigenaars van cafétaria's enzo
voort, doch als vreemdelingen zien, dat de
zaken op het gebied van kleding iets bij
zonders etaleren, dan komen zij naar Haar
lem terug. Aan de plannen dienen dus niet
in de eerste plaats die stadgenoten mee te
werken, die het extra druk in die dagen
zullen Ixebben, doch ook anderen, die in
direct belang, bij de festiviteiten hebben.
Tijdens de feesten in Breda bedroeg de
omzet van de middenstand zes millioen
meer dan een jaar te voren in dezelfde
periode.
Voor het café- en restaurantbedrijf is
een belangrijke taak weggelegd. Het is
waarschijnlijk niet de bedoeling in het
Concretgebouw of in de Stadsschouwburg
speciale voorstellingen te houden. Men
blijft vermoedelijk enkele uren in de stad
en dan blijft er weinig tijd over voor een
bezoek aan deze gebouwen. Indien in café's
en bijvoorbeeld in de Vleeshal muziek- en
of cabaretprogramma's gegeven worden,
dan zullen bezoekers ervaren dat het ge
zellig in Haarlem kan zijn. Verwacht
wordt, dat vreemdelingen veel service ge
geven wordt, waardoor er een goede roep
van Haarlem zal uitgaan. Grote congressen
zullen er in die dagen niet gehouden kun
nen worden wegens gebrek aan hotel
ruimte, maar wel eendaagse bijeenkomsten
Ontwerpen der versiering
De heer Jan Kraakman gaf een toe
lichting op zijn schetsen over de versiering
en verlichting der straten. De meeste zijn
mastversiéringen; het is mogelijk over
spanningen te maken. Een en ander hangt
natuurlijk af van het bedrag dat de straat
bewoners willen beschikbaar stellen. Ook
liet hij tekeningen zien, hoe men zich de
versiering bij de Blauwe Brug, langs de
Dreef en op het Plein had voorgesteld. De
commissie geeft adviezen en de straatver
enigingen nemen de beslissing. Niet uitge
sloten is, dat namen van straten veranderd
worden in namen, die herinneren aan pro
vincies. Dan kunnen de wapens van die
provincies aangebracht worden. Mogelijk
is dat een attractie van toeristen uit andere
delen van het land.
Hierna stelden enkele bezoekers vragen
welke betrekking hadden op straatversie
ringen. De heer Kraakman beantwoordde
de vragen, waarna de heer Geluk nog
maals een opwekkend woord sprak om
mee te werken de plannen uit te voeren.
Door samenwerking kan veel bereikt wor
den. Voorts vroeg hij aandacht voor het
logiesvraagstuk. Er zal naar gestreefd wor
den vreemdelingen in Haarlem en omge
ving onder te brengen. Het is te verwach
ten, dat er op sommige dagen niet vol
doende ruimte in hotels is. Daarom ver
zocht de heer Geluk particulieren aan
Haarlems Bloei te berichten of zij bereid
zijn gasten logies te verlenen. Er zijn reeds
vele adressen bekend, doch het aantal
wordt niet voldoende geacht.
In de gisteren gehouden vergadering
besloot de raad der gemeente Amsterdam
aan de stichting Amsterdams Toneelgezel
schap voor het seizoen 1952/1953 een sub
sidie te verlenen van 175.000,ter ge
deeltelijke dekking van het geraamde te
kort van 276.423.Sprekers van alle
fracties voerden hierover het woord.
Dit gebeurde ook bij de voordracht om te
komen tot opi-ichting van een stichting
voor beheer van het Concertgebouw-
Oi-kest en het beschikbaai-stellen van een
beginkapitaal ter financiering daarvan.
Hierdoor zou voor het beheer van het or
kest een zelfstandig lichaam zijn gevormd,
aldus B. en W. in de toelichting. Tevens
stelden B. en W. voor, ter tegemoetkoming
in de in het seizoen 19501951 geleden
verliezen, het Concertgebouw N.V. een
exti-a subsidie te verlenen van 133.000,
voor het seizoen 19511952 van 353.923
en eenzelfde bedrag voor het seizoen
19521953 ter dekking van het exploita
tietekort. De discussie hierover is nog niet
afgelopen en wordt in de volgende verga
dering voortgezet.
De haai, die in Scheveningen is binnen
gebracht, werd op de veiling voor f 99 ver
kocht. Het cadaver zal in een destructie
bedrijf te Son bij Eindhoven tot meel wor
den verwerkt.
Intussen wil men zowel schoolkinderen
in Scheveningen als in Eindhoven kennis
met het dier laten maken. Vooral in Eind
hoven heeft men er grote belangstelling
voor, want, zo wordt daar gezegd, „de kin
deren aan de kust zien meer vis dan wij".
De bedoeling is het gevaarte op een
platte wagen langs enige Eindhovense
scholen te slepen, waarna het dan nog kor
te tijd zal worden opgesteld naast de rond
reizende walvis, die thans op het station
van Eindhoven al enige tijd te bezichtigen
is.
ADVERTENTIE
Sedert enkele jai'en worden in Duits
land in de omgeving van Wupperthal
evangelisatie-bijeenkomsten gehouden, ge
leid door de evangelist Hermann Zaiss,
waarvoor in Duitsland zelf, maar ook in
andere landen, een zeer grote belangstel
ling bestaat. Deze is ontstaan door de bij
zondere wijze, waarop de heer Zaiss het
evangelie verkondigt. Hii doet dit sinds
het einde van de oorlog en door zijn op
treden is ook de gebedsgenezing het on
derwerp van steeds meer gesprekken en
kerkelijke publicaties geworden, ook in
ons land. Een aantal Nederlander-s, dat zijn
samenkomsten heeft bijgewoond, heeft des
tijds een comité gevormd, dat deze evan
gelist heeft uitgenodigd om ook naar ons
land te komen en de zestigjarige Duitser
heeft deze uitnodiging thans aanvaard.
