Explicateur Wessels vertelt
van zijn ervaringen
Ambassadeur van India
bezocht Figee
Bartlett en Robertson speelden
werken van Bach en Poulenc
Ruim 900 leerlingen op drie scholen
Rijks goedkeuring
verkregen
Bijdhet zilveren jubileum van het Rembrandt-theater
Sfeer kenmerkte zich
door gezelligheid
Harald Kreutzberg
in Heemstede
„De cirkel
Rijdend postkantoor
morgen in Haarlem
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLBMSCHE COURANT
5
Buurtvereniging
„Ramplaankwartier"
Belangwekkende lezing
voor spuitgasten
Bijeenkomst „Vrije
gemeente"
De HOV onder Marinus Adam
Opvolger van mr.
Bakhuizen van den Brink
als Statenlid
Tentoonstelling in het
marine hospitaal
Middelbaar onderwijs in Bloemendaal
Amateurtoneel
Twee oude (Jhaplinfilms
voor Teisterbant
Tweede tandheelkundige
inrichting in Haarlem-N.
Burger R
van
"Wanneer op Donderdag 27 November het vijfentwintig jarig bestaan van het Rem
brandt-theater wordt herdacht herleeft een brokje oude filmglorie. Daartoe door de
directeur van het theater, de heer W. Bakker, uitgenodigd, zal de heer Jan Wessels
een explicatie geven bij de hoofdfilm, zoals hij dat vroeger placht te doen zo vaak
In het klein zaaltje van het theater „De Kroon" nu Rembrandt-theater een film
voorstelling werd gegeven. Hij heeft dat jaren gedaan. In 1912 is hij begonnen en in
1924 hoorde men zijn commentaren voor het laatst. Achtentachtig plaatsen telde het
theater, toen hij met zijn explicaties aanving. Door een verbouwing in 1914 werd
het tot 122 plaatsen uitgebreid. Op die 122 plaatsen zaten iedere avond de vaste be
zoekers, die met ontzag de gebeurtenissen op het witte doek volgden en luisterden
naar wat de heer Wessels, zachtkens begeleid door viool, piano en violoncel, te ver
tellen had.
Nu, dat was niet weinig. De films uit die
dagen waren maar spaarzaam voorzien van
tekst, geluidsfilms kende men niet en de
Franse titels der Gaumont- en Albert
Frères-producties maakten het de ongelet
terde toeschouwer niet gemakkelijk. De
heer Wessels voorzag dus in, een behoefte.
Hij deed zijn werk met rifézier. Er heerste
een gemoedelijke sfeej in het theatertje.
Hij kende zijn bezoekers bij naam en zijn
bezoekers kenden hem. Hij herinnert zich
nog het echtpaar, dat hij getrouw iedere
week zag. Een maal liet de mannelijke helft
verstek gaan. Ziek?", vroeg hij meelevend,
maar de vsbuw des huizes, die blijkbaar
het al regeerde, antwoordde: „Nee, we
hebben .jonge hondjes en nu moet mijn man
er oplassen." En ook kreeg hij bestellin
gen voor plaatsen in de geest van: „Wilt u
er drie voor me openhouden op de eerste
rij naast het gaatje in de vloer". De reac
hes van het publiek tijdens de voorstellin
gen waren altijd hartelijk. Eens, bij de
vertoning van een film, waarin een dief
zich met een groot breekijzer achter de
brandkast verschool, bereid om iedereen
het leven te benemen, die het ongeluk had
hem daar te betrappen en een klein meisje,
op zoek naar haar pop, de toekomstige on-
heilsplek naderde, sprong er een boom van
een kerel op, richtte zich tot de inbreker
en riep: „Als jij dat kleine kind wat durft
te doen, zal ik je ghier en daar je
benen breken". Iedere dag, zo vertelde de
heer Wessels, breidde hij zijn commentaar
uit. Liep een film vier weken dan keek hij
al niet eens meer naar het doek. Hij zag
dan wel aan de lichtstraal uit de cabine
wanneer het beeld veranderde. Doorgaans
stelde hij zich op in het middenpad. Kwam
er een tedere scène dan speelde de muziek
heel zacht en fluisterde hij. De pianist
rende dan van de piano naar het orgel om
nog hartbrekender te preludiëren. Vrij
dagsmiddags was het altijd proefdraaien.
Erg duur kostten de voorstellingen niet.
Voor 40 cent zat je op de eerste rang, voor
15 op de derde. Was de voorstelling slecht
bezocht dan gaf de heer Wessels er wel
eens de brui aan. In 1924, toen de teksten
bij de films aanzienlijk beter werden, trok
hij zich als explicateur terug. Hij verliet
in dat jaar ook Haarlem. De Haarlemmers
zelf bezoeken hem nog in grote getale in
het kampeercentrum „Saxenheim" bij
Vierhouten waar hij als „Oom Jan" de
scepter zwaait. En bij menig kampvuur zijn
explicateurskunsten bot viert!
De voorstelling
De feestvoorstelling op Donderdagavond
27 November zal, zoals wij reeds meldden,
te 8 uur beginnen. De revenuen komen ge
heel ten goede aan de Stille Armen. Daar
toe verleent de heer Wessels belangeloos
als explicateur zijn medewerking en speelt
ook het trio De Nijs-Bets en Hasselman bij
de hoofdfilm zonder eigen baten. Polygoon-
Profilti maakte het royale gebaar door de
hoofdfilm gratis ter beschikking te stellen.
Het is de film, die gemaakt is bij de her
denking van het 40-jarig bestaan der cine
matografie. Wij komen er Vrijdag in onze
filmrubriek op terug, omdat zij als histo
rische documentatie van de filmkunst be
langrijk genoeg is voor vertoning in grotere
kring dan tot dusverre het geval was. Het
programma wordt verder gevuld met het
nieuwste journaal van Polygoon-Profilti,
Walt Disney's prachtige film „De bever
vallei" en vermoedelijk Herman van der
Horst's „Het schot is te boord". Burge
meester P. O. F. M. Cremers zal een inlei
dend woord spreken. En met de viering
van het zilveren jubileum van het theater
wordt dan ook nog het feit herdacht, dat
de heer Bakker zijn 25-jarig jubileum als
directeur viert en de cassière mej. A. Ran-
syn eenzelfde aantal jaren in het theater
van de heren Maas en Desmet werkzaam
is. Vrijdag 28 November van 3-5 uur zal
er in Brinkmann een receptie worden ge
houden, waarbij de Haarlemmers van hun
medeleven kunnen doen blijken.
In een circulaire aan de leden wijst het
bestuur van de buurtvereniging „Het
Ramplaankwartier" op het grote succes
van de in October gehouden Herfsttentoon-
stelling. Deze werd gehouden in de thee-
schenkerij aan de Brouwerskolkweg en
werd door 2150 belangstellenden bezocht.
Verder wordt opgemerkt, dat de beoor
deling van de kleurwedstrijd in volle gang
is en deze week de uitslag bekend zal wor
den gemaakt.
Op Zaterdag 22 en Zondag 23 November
zullen de leden in gebouw „Domi" aan het
Zandvoorterpad ontspanning kunnen zoe
ken bij de' opvoering van de revue „Cu-
bana".
De heer H. J. van den Berg heeft gister
avond in de Vleeshal een uiteenzetting ge
geven van de brandblusinstallatie van de
Grote Kerk.
Deze uiteenzetting, bedoeld als inleiding
voor de „jonge garde" van de Haarlemse
brandweer, bevatte uiteraard weinig
nieuws. Wij hebben reeds vroeger uitvoe
rig de sprenkel-installatie in de Groote
Kerk behandeld.
De opmerking van de heer Van den
Berg, dat de pompinstallatie in de Vlees
hal zeer goede diensten kan bewijzen in
dien de watertoren aan de Zeeweg onver
hoopt eens onklaar mocht raken, verdient
echter vermelding.
De avond werd met gepast jolijt in
„Brinkmann" besloten. Onder meer wer
den de prijswinnaars van de zomercompe
titie bekend gemaakt.
In „Brinkmann" werd de derde van de
vier najaarslezingen gehouden van de Ver
eniging „De Vrije Gemeente". De heer G.
J. de Nie sprak over het onderwerp „Reli
gie zonder geheimzinnigheid".
Spreker ging de ontwikkeling van de
godsdienstige en religieuze ervaringen in
de geschiedenis der mensheid na en be
paalde zich vooral bij de opvattingen van
verscheidene denkers en kerkelijke leiders
uit de negentiende en twintigste eeuw. De
religieuze intuïtie van de mens breekt zich
baan in velerlei geloofsvoorstellingen. Wie
op het standpunt van de vrije religie staat,
moet tegenover deze voorstellingen een
uiterste verdraagzaamheid betrachten, het
geen een critische houding niet uitsluit,
na de pauze behandelde spreker de psy
chologische achtergrond van de religieuze
gevoelens en haalde daarbij vooral de op
vattingen van prof. H. C. Rürnke aan.
Tenslotte gaf hij zijn eigen visie op de
vrije religie.
De heer J. Wessels (links) en de heer W. Bakker in de moderne filmcabine van
het Rembrandttheater.
Het derde Dinsdagavondconcert, dat on
der leiding van Marinus Adam stond, ge
noot als bijzondere attractie de medewer
king van het bekende en gevierde piano
duo Ethel Bartlett en Rae Robertson, dat
extra veel belangstelling trok.
Het bleek aldra uit de vertolking van
het Concert in C van Bach, dat het Engelse
pianislenpaar nog niets van zijn merk
waardig' aanpassingsvermogen en op zui
ver stijlbegrip gegrond samenspel hebben
ingeboet. Het is nog altijd even fris, uiterst
correct en hoe beheerst ook door-
tinteld van geest, als jaren geleden, toen
wij kennis maakten met de interpretatie-
kunst van dit muzikale echtpaar. Als ik
mij niet vergis speelden zij toen ook dit
Concert in C, maar dan zonder orkestbe
geleiding, die het trouwens best missen
kan, want wat de strijkers er nu en dan
bij komen doen is van tamelijk onderge
schikt belang, wat het vermoeden wekt,
dat zij er later door Bach zijn bijgevoegd,
wellicht voor de Leipziger studentencon
certen, die de componist enige tijd geleid
heeft.
Een dankbaardere en meer essentiële rol
heeft het orkest in het Concert in d van
Francis Poulenc, dit „enfant terrible"
onder de hedendaagse componisten. De
stelling dat de moderne muziek steeds
mistig, hard en ongevoelig zou zijn, gaat
voor Poulenc helemaal niet op; zijn mu
ziek weerspiegelt een optimistische natuur,
die het zonder grappen niet stellen kan.
Lyrisch geaard, schrijft hij bij voorkeur
vlot melodisch en maakt hij zich geen zor
gen waar zijn thema's vandaan komen. Of
ze nu van Mozart stammen of dat hij ze
opving van de eerste de beste cabaret
zanger, het blijft hem totaal onverschillig.
Maar de wijze waarop hij er mee om
springt is wèl zeer persoonlijk; ze doet
soms wel kwajongensachtig aan, maar
wekt niettemin sympathie door de eer
lijkheid en de fijne geestigheid.
Het Concert voor twee piano's (dat reeds
uit 1932 dateert) bracht door een brilante
en vooral spirituële vertolking zowel
door het orkest als door Bartlett en Ro
bertson een sfeer van opgewekte mu-
ziskdrift, zonnige blijheid en een tikje
lyrisme in de zaal, nadat men het drama
tisch klankgeweld van de „Chasseur
maudit" van Franck te verwerken had ge
had. Wat een tegenstelling als men zo uit
een zwaar en fantastisch brok romantiek
terecht komt bij de sprankelend klare mu
ziek van Poulenc, die blijkbaar geen ander
doel heeft dan muziek te zijn die ons aan
genaam wil bezig houden! Het publiek
heeft, voor het genot dat de interpretatie
verschafte, E:hel Bartlett en Rae Robert
son alsmede Marinus Adam met 'frenetiek
apnlaus zijn dank betuigd.
Het orkest had op zijn program behalve
„Le Chasseur maudit" ook nog het twee
delige Brandenburgse Concert in G (no. 3)
van Bach en „l'Apprenti sorcier" van Du-
kas dus naast merkwaardige modellen
van vormelijke en abstracte muziek,
twee kapitale stukken naar een litterair
gegeven. Dat deze laatste vooral insloegen
is om meer dan één reden begrijpelijk,
al ware het slechts wegens de effectrijke
vertolkingen. Marinus Adam heeft deze
avond in de Franse werken, die hem zo
gunstig liggen, ten volle zijn kracht ge
toond. Zijn „Apprenti sorcier" was bui
tengewoon. JOS. DE KLERK
Zoals gemeld is heeft mr. R. C. Bakhui
zen van den Brir.k te Heemstede wegens
gezondheidsredenen 'bedankt als lid van de
Provinciale Staten van Noordholland. Op
volger op de lijst van de WD is jhr. H.
P. F. Coenen van den Oosterhoff te Aer-
denhout.
De Duitse danser Harald Kreutzberg,
die gisteren in het Minerva Theater te
Heemstede een gedeeltelijk nieuw pro
gramma uitvoerde, is een vrijwel jaarlijks
in onze schouwburgen terugkerende figuur.
Een merkwaardige liguur, mag men wel
zeggen, want telkens als men denkt nu
wel op hem uitgekeken te zijn geraakt,
verrast hij zijn bewonderaars weer met
een nieuwe, vaak fascinerende uiting van
zijn veelzijdige persoonlijkheid. Merk
waardig ook, omdat hij er nog steeds in
slaagt het goed bestaanrecht van de zo
genaamde uitdrukkingsdans te bewijzen,
terwijl men het er toch wel over eens kan
zijn, dat de destijds baanbrekende voor
delen hiervan allang door het klassieke
ballet zijn achterhaald. Duidelijk is geble-
kep dat de aanvankelijk veelgeprezen vrij
heid van deze dansrichting een veel gro
tere beperking van mogelijkheden mee
brengt dan de in de twintiger jaren door
Marv Wigman en haar volgelingen zo ge
smade gebondenheid aan een academische
techniek die weliswaar eeuwen oud mag
zijn, doch over een schier onbegrensd ver
mogen tot verjonging en assimilatie be
schikt. Ook het optreden van Kreutzberg
wordt ten dele door deze beperking ge
kenmerkt. Snelheid bij voorbeeld kan hij
alleen suggereren, niet opbrengen. Dat hij
vrijwel de enige is die zich heeft weten
staande te houden, moet worden toege
schreven van zijn persoonlijk magnetisme
en aan zijn vindingrijkheid om een eigen
techniek te scheppen en te onderhouden.
Veel nieuws valt er intussen niet van
hem te zeggen, al trekt het meer en meer
de aandacht, hoe cerebraal, hoe bedacht
zijn kunst eigenlijk is. Ontroerd wordt
men er zelden of nooit door, geboeid of
geamuseerd echter wel degelijk. Maar
voor de dans wordt in zijn optreden s'eeds
minder plaats ingeruimd. In zijn diver
tissement in de stijl van de commedia
dell'arte gaat de beweging vrijwel geheel
schuil achter een overigens verbluffend
handig en geestig spel met attributen. Hier
past nog maar één kwalificatie voor: het
is bijzonder knap. Bepaald obsederend
was de „Böser Traum" op muziek van zijn
begeleider Friedrich Wilckens, ofschoon
ook in dit geval het lou'er esthetische ge
vaarlijk overheerst. Bij Kreutzberg is
altijd ieder dé'ail verantwoord, hoe won
derlijk hij zich ook met lapjes en mas
kers transformeert en daarom juist
deed het vreemd aan dat de twee korte
danspantomimes in Japanse stijl, die om
een uiterste verfijning van stylering vra
gen, aan het slot door declamatie en pa
thetiek ontsierd werden.
Op één ding moet nog gewezen wor
den: de voor „Zigeunerlieder" van Dvorak
gebruikte verplaatsingstechniek verschilde
maar nauwelijks van die welke bij een
fantastische uitbeelding a la Hoffmann
op een wals van Chopin werd toegepast!
Maar voor de rest dient erkend te worden
dat Kreutzberg, een vijftiger reeds, door
zijn suggestieve mimiek en vernuftig ge
barenspel zijn publiek volledig in zijn ban
weet te brengen, zodat men hem altijd met
genoegen terug ziet. Het gedeelte van zijn
programma na de pauze (met die heerlijke
scènes „Uit een oude kalender") is reeds
vroeger in deze kolommen besnroken.
DAVID KONING
Evenails het vorige jaar wordt op Woens
dag 26, Donderdag 27 en Vrijdag 28 No
vember in het Marine hospitaal te Over-
veen een tentoonstelling gehouden van
door patiënten van het hospitaal vervaar
digde werkstukken. Dit geschiedde onder
leiding van de afdeling Welfare van het
Rode Kruis. De verkoop van een aantal
van de tentoongestelde werkstukken ge
schiedt ten bate van het Rode Kruis.
De tentoonstelling is voor een ieder toe
gankelijk op de bovengemelde data, steeds
des middags van twee tot vijf uur. Deze
data zijn zo gekozen met 't oog op de vele
geschenken die in deze periode worden
aangekocht voor de komende feestdagen.
De vorige keer in onze editie van
Vrijdag bespraken wij de groei van het
leerlingental op de Bloemendaalse scholen
voor lager onderwijs. Ditmaal willen wij
ons bepalen tot de rond 910 leerlingen, die
op de drie scholen voor middelbaar onder
wijs in Bloemendaal, het Kennemer Ly
ceum, het Jac. P. Thijsse Montessori-
lyceum en de Middelbare meisjesschool
't Kopje zijn ingeschreven.
Het leerlingental op de Middelbare Meis
jesschool 't Kopje aan de Koepellaan in
Bloemendaal is dit jaar voor het eerst ge
daald tot beneden de honderd. Dit houdt
verband met de opheffing van de zes
jarige afdeling H.B.S.-B, waarvoor de be
langstelling te gering was. Deze opheffing
heeft ook zijn voordeel, want hierdoor is
iets meer ruimte in het schoolgebouw ont
staan. De plannen om het onderwijs op de
school te „Daltoniseren" zullen nu waar
schijnlijk met de aanvang van de volgende
cursus in September 1953 een feit worden.
Per 15 September van dit jaar telde
't Kopje 84 leerlingen (1950: 121; 1951:
115). Hiervan zijn er 41 geplaatst .(vorig
jaar 47) in de onderbouw (le en 2e klasse)
en 43 (vorig jaar 46) in de overige klassen
van de 5-jarige M.M.S. (De afdeling
H.B.S.-B telde in 1951 nog 22 leerlingen).
Meer dan de helft van het aantal leer
lingen komt van buiten de gemeente Bloe
mendaal, namelijk 46 van de 84 meisjes,
dit is 54.76 °/o (vorig jaar: 65 van de 115
leerlingen of 56.5 Zij kwamen uit: Vel-
sen 15 (31), Haarlem 14 (14), Heemstede
10 (16), Beverwijk 1 (1), Enkhuizen 2
Indonesië 4 Tussen haakjes de aan
tallen per 15 September 1951; uit Amster
dam, Zandvoort en Heerlen kwam toen elk
één meisje.
Kennemer lyceum
Het aantal leerlingen op het Kennemer
Lyceum is de laatste jaren steeds dalende
geweest, doch toont per 15 September j.l.
weer een vooruitgang van 22 leerlingen
(van 465 in 1951 naar 487 thans).
Het onderwijs is in de eerste en tweede
klasse voor alle leerlingen gelijk; daarna
kan een keuze worden gemaakt uit een der
drie afdelingen: gymnasium (4 jaar),
H.B.S.-A en H.B.S.-B (elk drie jaar).
Naar de toestand per 15 September was
de leerlingenbezetting in de verschillende
afdelingen en klassen als volgt:
1951
1952
Onderbouw (le en 2e kl.)
195
218
H.B.S. A en B (3e kl.)
67
71
H.B.S.-A (4e en 5e kl.)
58
52
H.B.S.-B (4e en 5e kl.)
66
80
Gymnasium
79
66
Totaal 465 487
De vooruitgang van het aantal leerlin
gen is dus bijna 5 en het nadert het ge
tal, dat in 1950 werd bereikt.
Het aantal leerlingen, dat niet in Bloe
mendaal woont is groot. Van de 487 leer
lingen komen er 172 uit de gemeente Bloe
mendaal zelf. Het zou verkeerd zijn hier
uit te concluderen, dat weinig Bloemen
daalse kinderen middelbaar onderwijs
volgen; het tegendeel is eerder waar. Maar
het lesgeld is op de Haarlemse middelbare
scholen lager dan op het Kennemer
Lyceum, dat geen subsidie ontvangt. Voor
de gemeente Bloemendaal is het echter
zeer onvoordelig, want elke leerling uit
Bloemendaal, die een Haarlemse school
voor middelbaar onderwijs bezoekt, kost
zo verzekerde men ons de gemeente
Bloemendaal ongeveer zevenhonderd gul
den! Het Kennemer Lyceum zou ongetwij
feld genoegen nemen met een subsidie per
leerling, die de helft van dit bedrag zou
zijn.
Hoe groot het aantal „buitenleerlingen"
op het Kennemer Lyceum in de twee laat
ste jaren is, blijkt uit onderstaand lijstje:
Totaal aantal
Uit Bloemendaal
Van elders
Percentage der
buitenleerlingen
1951 1952
465 437
165 172
300 315
65 64.7 V.
Jac. P. Thijsse Montessori-lyceum
Het Jac. P. Thijsse Montessori-lyceum
is de jongste van de drie scholen voor
middelbaar onderwijs. Het begon de werk
zaamheden op 1 September 1947, toen de
vroegere Montessori-afdeling van het Ken
nemer Lyceum een zelfstandige schooi
werd. Sinds 1 Januari 1949 zijn de leerlin
gen ondergebracht in het gebouw op het
fraaie landgoed „Elswout". Het is het enige
Montessori-lyceum in de wijde omgeving
van Haarlem. Het aantal leerlingen neemt
nog steeds toe. In 1949 waren het er 269,
in 1950 307 en in 1951: 319. Op 15 Septem
ber j.l. telde het lyceum 339 leerlingen,
namelijk 156 jongens en 183 meisjes. In
drie jaar tijds dus een toename van rond
26 Vo.
De school geeft na de onderbouw de ge
legenheid tot het volgen van lessen aan de
afdelingen H.B.S. (A en B), Gymnasium
en Middelbare Meisjesschool. De ver-deling
van de leerlingen over deze afdelingen
geeft het volgende lijstje aan (geteld per
15 September):
1951
1952
Onderbouw
102
106
Gymnasium
41
36
M.M.S.
61
67
H.B.S. (A en B, 3e kl.)
27
H.B.S.-A
115
30
H.B.S.-B
73
319
339
yy
De Haarlemse Toneelclub gaf Dinsdag
avond in de stadsschouwburg acte de pre
sence met W. Somerset Maugham's toneel
spel „De Cirkel", dat men aanschouwt met
zeer gemengde gevoelens. Niet omdat er zo
slecht gespeeld wordt: de H.T.C. wist er
een boeiende Voorstelling van te maken.
Nee, het is Somerset Maugham zelf, die u
beurtelings begoochelt en ontgoochelt. Hij
geeft u het gevoel, dat hij u, als ge hem
serieus neemt, stiekum zit uit te lachen.
1-Iij schept er vermaak in met zijn figuren
een kunstig spel te bedrijven, dat u wel in
spanning houdt omtrent de wijze, waarop
zij zullen handelen, maar hen niet geloof
waardig maakt. Daarvoor zijn zij te veel
afhankelijk van de grillige fantasie van
hun schepper. Zij zijn net marionetten. Ge
verwacht, dat Maugham het touwtje naar
links zal trekken en het draait naar rechts.
Ge denkt: ah, nu zie ik ze zoals ze zijn en
ze blijken toch niet zo te zijn. Voortdurend
doen ze anders dan zij aan verwachtingen
opwekken. Dat geeft u het gevoel, dat ge
in het ootje wordt genomen. En daar zij
niet bepaald veel inhoud hebben meege
kregen noch veel karakter worden zij men
sen, die zich vervelen in een leeg leven, dat
alleen Somerset Maugham voor hen vult.
Hij kan dan ook alleen onderhoudend met
hen .bezig zijn, maar dewijl hij zelf als
noodlot fungeert, roept hij geen dramati
sche tegenstellingen met hen op. Ze blijven
een beetje zweven, omdat ze meer echt lij
ken dan zijn.
Enfin, Maugham heeft dat zo gewild en
de H.T.C. moest het klaarspelen om een
sfeer te verwekken, waarin al die figuren
r.og leven beschoren was. Dat lukte niet
helemaal, maar ik heb alle bewondering
voor het streven ernaar. De heer L. Straus
gaf om te beginnen een uitstekende vertol
king van de caricatuur, die Arnold Cham
pion-Cheney is: opgaand in zijn hobby's en
zijn vrouw verwaarlozend. Die vrouw
raakt, als eertijds zijn moeder, verliefd en
doet wat ook Arnolds moeder deed: zij
verlaat haar man. V/ij moeten van
Maugham aannemen, dat zij het uit liefde
doet, maar erg overtuigd heeft mij dat niet.
Liefde bestaat alleen uit woorden in dit
spel. Mej. A. v. d. Molen had de taak de
in twijfel verkerende jonge vrouw te spe
len. Zij deed het bij zoveel ongeloofwaar
digheid misschien iets te eerlijk en dus te
weinig irreëel, balancerend in de leegte.
Mevrouw M. L. H. Wiemeyer als Arnolds
moeder had van meet af aan de juiste toon.
Door die toon groeit men in zijn spel. Zij
bleef doorlopend een mengeling van lucht
hartigheid, oppervlakkigheid en niet-ver-
werkte ernst. Haar eerste echtgenoot, het
duiveltje uit het doosje, was een uitsteken
de rol van de heer W. C. Roest van Lim
burg, fraai gekarakteriseerd; de tweede
echtgenoot, de meest echte verschijning, al
evenzeer in goede handen: mr. M. C. Wijt
nam hem voor zijn rekening. De rivaal in
deze huwelijkscomedie, door mr. W. Drost
gespeeld, overtuigde mij al evenzeer van de
toneelkunstige talenten van de leden der
H. T. C., terwijl de twee kleine rollen aan
deze indruk geen afbreuk deden. De regie
van Wim Paauw was prijzenswaardig. Zc
kon Maugham niet aan het toneel onder
geschikt maken. Zolang ze dat niet pro
beerde sloeg zij de juiste accoorden aan.
Tenslotte een woord van lof voor het dé
cor, dat, zij het dan niet zo bizar als
Maugham eigenlijk veronderstelt, er moei
lijk aantrekkelijker had uit kunnen zien.
Het kreeg dan ook een open doekje.
P. W. FRANSE
Tweede longarts in Haarlem
In ons blad van 22 October maakten wij
melding van de benoeming van een tweede
longarts aan het Haarlemse consultatie
bureau, namelijk dr. J. Stcffelsma, thans
ass'stent aan het sanatorium „Beatrixcord"
in Appelscha.
Wij vernemen thans dat de Rijksgoed
keuring op deze benoeming is verkregen.
Deze goedkeuring was nodig omdat het
hier een door het rijk gesubsidieerde
functie betreft.
Wanneer er voor dr. Stoffelsma tijdig in
Haarlem of omgeving een woning kan
worden gevonden zal deze zijn nieuwe
be'rekking op 1 Januari aanvaarden.
Hij zal dan eerst een maand enige
werkzaamheden voor de Ncordhollandse
vereniging voor t.b.c.-bestrijding verrich
ten om op 1 Februari op het Haarlemse
consultatiebureau de doorlichting van de
Haarlemse bevolking te gaan voorberei
den.
Deze doorlichting zal in wijkgebouwen,
scholen en dergelijke plaats vinden, alleen
de gevallen die een nader onderzoek ver
eisen worden in het consultatiebureau aan
de Gedempte Oudegracht behandeld. De
bovenverdieping daarvan zal, zoals ge
meld, voor dat doel worden ingericht.
Talrijke leden van de Haarlemse socië
teit Teisterbant hebben gisteravond in de
Kroonzaal van restaurant Brinkmann ge
noten van twee films van Charlie Chaplin
uit zijn „stomme" periode. Eerst werd
„Circus' vertoond, een van zijn beste pro
ducten, daterend uit 1927, in vele opzich
ten ook door de eenheid van plaats en
handeling een waarlijk klassiek werk
te noemen, waarin de elementen van blij
spel en tragedie onscheidbaar verbonden
zijn. Merna Kennedy was hierin zijn te
genspeelster. Duidelijk bleek de noodza
kelijkheid om die oude, onvergelijkelijke
Chaplin-fi'ms deugdelijk te conserveren,
want bij de thans gebruikte copie moest
men, waarschijnlijk ten gevolge van slij
tage, drie voor het verhaal belangrijke
6cènes missen.
Na een korte pauze werd de kostelijke
twee-acter „Easy Street" (vervaardigd ten
tijde van de eerste wereldoorlog) gedraaid,
fn deze klucht, min of meer als voorloper
van ..The Kid" te beschouwen, sneelt
Charlie na door de mooie ogen van Edna
Purviance tot een beter leven bekeerd te
ziin de hem in het geheel niet passende
rol van politie-agent. Maar hij vindt er
wat op door op zijn beurt dit machtsappa
raat te hervormen en op de zonderlingste
manieren tot ingrijpende diensten aan de
mensheid te bewegen.
In Februari houdt Teisterbant de jaar-
fiikse grote. Chanlin-avond. Dan staat on
der meer ..De Pelgrim" op het programma.
Morgen komt het rijdend postkantoor
..Voor het kind" in Haarlem, waar het op
'e Grote Markt van 9 tct 17 uur gestation
eerd zal zijn.
In deze autobus is een tijdelijk bijpost-
cantoor ingericht, waar de kinderpostze
gels 1952 zullen worden verkocht en met
deze zegels gefrankeerde gewone- en aan
getekende stukken worden aangenomen.
Alle met kinderzegels gefrankeerde cor
respondentie, die in een van de brieven
bussen van het autopostkantoor wordt ge
deponeerd, zal voorzien worden van een
afdruk van een bijzonder rubberstempel.
Totaal aantal leerlingen in de vierde,
vijfde en zesde klas.
Het aantal buitenleerlingen van het ly
ceum was zeer groot. Het bedroeg in 1950
207, in 1951 223 en in 1952 237, respectie
velijk 67.4 70 en 69.9 van het totaal
aantal leerlingen.
De N.V. Haarlemse machinefabriek v/h
Gebroeders Figee aan het Noorder Buiten-
spaarne werd vereerd met het bezoek van
de ambassadeur van India, de heer B. N.
Chakravarty, die zich op het ogenblik
oriënteert omtrent de Nederlandse in
dustrie met het oog op de ontwikkeling van
zijn land.
Op de in een der werkplaatsen van Figee
genomen foto ziet men van rechts naar
links de directeur van de fabriek, ir. A. M.
Zoek; de heer Chakravarty; de heer P. van
Loon, vertegenwoordiger van het ministe
rie van Economische Zaken en ir. H.
Schaefer, ingenieur van Figee.
De Vereniging van Haarlemse zieken
fondsen ter bevordering van tandheelkun
dige verzorging opent op Zaterdag 22 No
vember een tweede tandheelkundige in
richting aan de Hunzestraat 17 te Haar
lem-Noord.
De ambassadeur van R-
omgeving ook een bezo.
Papierfabriek te Velse J
ONDERTROU
en M. A. M.
van Kessel.
J. Th. Weijn
GEHUWD
A. C.
BEVAL'
der Wurf
land- Bcti
Van So
C. M.
BEVA
Steffery
Lagr*
OVEi
Van 't
paters j
66 jat'
H. Sti
van
Leeu\
1952
Bruin
C. J.
emans.
en M.
H. van
Nouvv-
•pzeeiand—
18 Nov.:
Nov.: J. W.
der Weidert
els.
istra, 49 jaar,
6 jaar, Haze-
r—Hoogboom,
aat. 17 Nov.:
oozenlaan. R.
i eg. L. J. van
.straat.
