Veertig arbeiders helpen de Sint met overwerk en handigheid „HESLOM" /-ZIEVIEN DAGEN HAAR Wah doen? v Raadslid stelt vragen over Van Zeggelenstraat Amateurs musiceerden in de Concertzaal Dubois over Bordewijk Van mensen en dingen onder de Damiaatjes Bromfiets-scooter door Haarlemmer uitgevonden JPRUKTE IN HAARLEMS CENTRALE WERKPLAATS Van dambord tot huifkar Orkest HENK v. MAANEN „J. S. Bach" herdenkt vierde lustrum met concert Grote Houtstraat tijdens de Flora 1953 Kerstfeest in de gevangenis Nachtdienst apotheken Met George van Renesse als pianosolist Ouderavond H,B.S. A Op het goede spoor met Causerie ter inleiding van „De Doopvont „Aanfiets"-probleem opgelost MAIS ON „MARCEL Burgerlijke Stand van Haarlem ZATERDAG 22 NOVEMBER 1952 HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT In de Centrale Werkplaats in Haarlem treden veertig arbeiders als grossiers van Sint Nicolaas op. Met man en macht wordt er gewerkt om op tijd met de presentjes klaar te komen. Het is klokslag half vijf. De fabrieks sirene van de Centrale Werkplaats van de Nederlandse Spoorwegen in Haarlem loeit en twaalfhonderd man reppen zich naai de uitgang Echter, niet alle arbeiders gaan naar huis. Veertig schilders, stoffeerders, bankwerkers en wagenmakers beginnen dan met frisse moed aan een karwei, dat zij volkomen vrijwillig op zich hebben ge nomen. Vier diagen in de week werken zij anderhalf uur over om toch vooral maar tijdig klaar te komen met de taak, die zij zichzelf opgelegd hebben. En waarom moet dit alles zo precies op tijd in orde wezen? Wij nullen u snel uit de droom helpen. Sint Nicolaas kan niet al te lang meer wachten! Deze mannen zijn namelijk druk bezig met het vervaardigen van speelgoed voor drie kindertehuizen: het Burger Weeshuis, het Zonnehuis en een Rooms Katholiek weeshuis. Honderdzeventig kinderen zul len op vijf December verrast worden met een damspel, een wiegje, een voetbalspel of een huifkar. Wij doen slechts een losse greep, want wanneer men de werkplaat sen doorloopt waant men zich op de speel goedafdeling van een der grote waren huizen. Tientallen soorten kinderspelen worden hier gemaakt uit de afvalstoffen van de werkplaats en de onderdelen, die nieuw moesten worden gekocht, werden betaald door de mannen zelf. Eenden, honden en paarden Een commissie van vier leden van de werkplaats en van het bedrijfsbureau or ganiseerde deze actie na een oproep van een der radioverenigingen. De chef van de werkplaats, ir. J. D. Berdenis van Berle- ADVERTENTIE A HIllEGOM CAFÉ-RESTAURANT TUUP-BAR GRiUROOM VOOR UW CONGRESSEN VERGADERINGEN RECEPTIES EN FAMILIE-PARTIJEN INTIEM-GEZELUG TERRAS AAN DEMONSTRA Tl ETUIN CONGRfSZAAl 1J00 ZITPLAATSEN MODERNE TONEEL- EN GELUIDSINSTALLATIE Dinsdagavond 25 November zal In de Be gijnhofkapel het twintigjarig bestaan ge vierd worden met een concert van het Ge mengde Dubbelkwartet „J. S. Bach". In Augustus 1932 werd het kwartet op gericht en de eerste leider was de heer P. M. Germes. Het dankte zijn ontstaan aan het feit, dat vier dames en vier heren voor ontspanning deelnamen aan een wedstrijd te Nieuw Vennep. Het achttal kwam in de derde afdeling uit en het behaalde de eer ste prijs. Het onverwachte succes was aan leiding als gemengd dubbelkwartet te blij ven bestaan. Het is met het dubbelkwartet steeds excelsior gegaan. Achtereenvolgens kwam het uit in d'e tweede afdeling, eerste afdeling, afdeling uitmuntendheid en ten slotte de superieure afdeling. Vele eerste en ereprijzen zijn gewonnen evenals direc teurs- en publieksprijzen doordat het hoog ste aanial punten werd verkregen. De suc cessen werden bereikt in Beverwijk, Sant poort, Amsterdam (enige keren) Haarlem, Slikkerveer en Delft. Het ensemble verleende in de loop der twintig jaren verscheidene malen zijn me dewerking aan concerten van andere ver enigingen in en buiten Haarlem, o.a. aan een Zondagmiddagconcert van de H.O.V. Ook heeft het dubbelkwartet voor de AVRO-microfoon gezongen. Geregeld trad het in ziekenhuizen op. In de loop der jaren hebben zich muta ties voorgedaan; vijf leden maken twintig jaar deel uit van het ensemble. De heer P. M. Germes is zeventien jaar de leider geweest. Om gezondheidsredenen heeft hij drie jaar geleden zijn functie overgedragen aan de heer Frits Mondriaan. De geest in de vereniging is steeds goed geweest, hetgeen bleek op vergaderingen en gezellige bij eenkomsten. Aan het jubileumconcert op Dinsdag avond verlenen medewerking het dames vocaalensemble Noi Obto en mevrouw Riek Bonset- Horst (declamatie). kom, verleende alle medewerking en reeds drie weken zijn d'e mannen met het werk bezig. Het getal honderdzeventig is vlug uitge sproken, maar stelt u zich eens voor welk een tijd er in deze houten eenden, honden en paarden gaat zitten. Daarbij komt nog dat de mannen, zoals goede vaklieden be taamt, niet gauw tevreden zijn. Alles wordt tot in de puntjes afgewerkt en een huifkar bijvoorbeeld gaat langs alle afde lingen: de houten onderdelen worden in elkaar gezet, de kap wordt met linnen overtrokken en de paarden krijgen 'ècht- leren leidsels. De wiegjes worden ook ge schilderd en zelfs van bedjes voorzien Neen, het is geen sinecure om voor Sin terklaas te spelen en deze veertig arbei ders zullen pas rust krijgen wanneer alle kinderen van de drie genoemde tehuizen op 5 December met volle overtuiging zul len zingen „....Gooi wat in m'n laarsje, dank u Sinterklaasje. In de Donderdagavond gehouden ver gadering van de Grote Houtstraatvereni ging is gesproken over de plannen de stad tijdens de Flora van 15 Maart tot 15 Mei te verlichten. De heer Jan Kraakman, die als adviseur van de Stichting Haarlems Bloei optreedt, deed mededelingen hoe de stad vermoedelijk verlicht en versierd zal worden. In het bijzonder deed hij mede delingen over het ontwerp, dat hij voor de Grote Houtstraat heeft gemaakt. Iedere straat zal de naam van een provincie krij gen en voor de Grote Houtstraat is die van Noordholland gedacht. Om de zeventien meter zullen masten geplaatst worden. Voor de vex-siering zal plastic gebruikt worden. Verder is het de bedoeling de palen van wapens, van de belangrijke plaatsen uit de provincie te voorzien. Van de gelegenheid vragen te stellen werd' een druk gebruik gemaakt, waarna de heer Kraakman nog enige technische détails gaf over de verlichting en de plas ticversiering. Het laatste is iets nieuws voor de straatversiering: de heer Kraak man verwachtte er veel succes van. Nadat het ontwerp was goedgekeurd kwam de financiële regeling ter spi-ake. Daarbij meikte de voorzitter de heer J. J. Voogd jr. op, dat de bijdx-age later met interest terugkomt. De totale kosten wor den op 20.000 geraamd en als alle bewo ners 25 per strekkende meter betalen dan zijn de kosten gedekt. Uit de besprekingen bleek, dat de be woners de plannen zullen steunen. Op vragen over ontheffing der bepa lingen der winkelsluitingsverordening werd geantwoord, dat hierover besprekin gen gevoerd worden in Den Haag. Een ontheffing voor de gehele stad is niet te verkrijgen, mogelijk wel voor de verlichte straten. De ontheffing van de arbeidswet zal vermoedelijk niet verleend worden. Ds. A. J. van Rhijn, Tempeliersstraat 21 (giro 161781) geestelijk verzorger van de Strafgevangenis en ds. H. van der Loos, Van Egmondstraat 3 (giro 141740), geeste lijk verzorger van het Huis van Bewaring, verzoeken evenals vorige jaren de aan dacht te vragen voor de mensen in het Huis van Bewaring en de Strafgevangenis, die straks met het Kerstfeest de huise lijke haard en het gezin moeten missen en die dagen grotendeels in de cel moeten doorbrengen. Gaarne zullen zij iets van versnapering en lectuur geven, waardoor de mensen het gevoel krijgen, toch niet door de buitenwereld vergeten te worden. De geestelijke verzorgers hopen op bij dragen van lezers te kunnen rekenen. Fii-ma C. G. Loomeyer en Zn., Barteljoris- straat 11, telefoon 10175. Park-Apotheek, Kleverparkweg 13, tele foon 11793. Teyler-Apotheek, Teylei-plein 79. tel. 17946. Apotheek 't Gildehuys, Koninginneweg 3, telefoon 12038. Het Haarlemse raadslid J. W i 11 e m s e (Partij van de Arbeid) heeft aan het college van Burgemeester en Wethouders de volgende vragen gesteld: Is het uw college bekend, dat het midden in de bebouwde omgeving liggende terrein in de Van Zeggelenstraat, waarop vroeger de Van Zeggelenschool heeft gestaan, zich sinds jaren in zeer wanordelijke toestand bevindt? Is uw college bereid om, nu dit terrein zijn voorlopige bestemming heeft gekregen door de plaatsing van een hulpschooltje, maatregelen te nemen, die er toe leiden, dat algehele vervuiling van het overblij vende stuk grond wordt voorkomen? Is uw college bereid om door een een voudige beplanting bedoeld terrein een voor de omwonenden wat aantrekkelijker aanzien te geven? Het symphonie-orkest „Haerlem" gaf gisteravond onder leiding van zijn dirigent Piet Halsema een uitvoering in de grote zaal van het Concertgebouw. De bezetting van dit amateursensemble is dusdanig uit gebreid, dat het podium nagenoeg gevuld werd. Aan zelfvertrouwen en aan animo om dit zelfvertrouwen in daden om te zet ten is er bij „Haerlem" blijkens het veel eisende programma van deze avond en de hardnekkige pogingen om het realiseren geen gebrek. Het gaat echter wel een beetje bedenkelijk op zelfoverschatting en overmoed lijken als men zich gaat wagen aan een zo zware opgave als de begeleiding van het Tweede Pianoconcert van Rach maninoff, waarmee George van Renesse als solist optrad. En hoewel het ons tegen staat de domper te zetten op de geestdrift waarmee deze dilettanten musiceren, mo gen we toch niet nalaten waai-schuwend te wijzen op de begrenzing van hun techni sche en artistieke mogelijkheden. Er waren weliswaar passages in de uit voering van het concert die er mee door konden, maar dat maakte de vele andere niet goed: George van Renesse spande zich in om met brillante stromingen en délicate nuancering van het geliefde stuk te maken wat er van te maken viel, waarbij hij dan ook nog geremd werd door ontstemming van de vleugel. Zwakheden kon men natuurlijk ook ont dekken in de overige werken van het pro gramma, in de ouverture Rosamunde van Schubert en in de symphonie „De klok" van Haydn, maar dat zijn dan onvolkomen heden, die men van amateurs lichter door de vingers kan zien, omdat het technische bijzonderheden betreft waarvan de reali satie niet tot de onmogelijkheden behoort. Aan een ensemble als „Haerlem" biedt het symphonisch werk van Haydn een onuit puttelijke bron van musiceervreugde en studie. En als men weer eens ging gras duinen in de litteratuur van vóór Haydn (van de Mannheimer School bijvoorbeeld), dan zou men daar allicht opgaven vinden die volledige voldoening kunnen verschaf fen aan uitvoerders en toehoorders. Ik her inner mij nog levendig een zeer gelukkige uitvoering van „Haerlem" met een derge lijk programma. Dat een zuiver en beheerst samenspel van amateurs ook mogelijk is met muziek uit onze tijd, werd met de uitvoering van een beknopt Concert van fluit en hobo met Op de eerste ouderavond van dit seizoen van HBS-A sprak één van de leraren van deze school, de heer H. Elsinga, over „Het Onderwijs in de Nederlandse taal op HBS- A. De heer Elsinga begon met de verschil lende vormen van het taalgebruik, zoals deze wetenschappelijk worden verdeeld, te bespreken. Bij het spreken (actief) be hoort het luisteren; tegenover schrijven (actief) staat lezen (passief). Het doel dat de Middelbare school onder meer nastreeft, is ervoor te zorgen dat de leerlingen hun gedachten zo duidelijk mo gelijk, zonder taal- of stijlfouten hetzij mondeling, hetzij schriftelijk, leren over brengen. Voorwaar geen gemakkelijke taak voor de leraar, die vaak moet vechten te gen slordigheid en gemakzucht. Op ondei-houdende wijze liet de heer Elsinga de ouders als het waren een kijkje achter de schermen nemen van het onder wijs in de Nederlandse taal en besprak de leerstof van de eerste drie klassen. In deze periode vooral wordt er veel aandacht ge schonken aan het maken van dictee's en zinsontleding. Vervolgens gaf hij een overzicht van de lessen in Nederlandse handelscorrespon dentie, zoals die in de hogere klassen wor den onderwezen, waarbij de stijl van „tan te Betje" onder de loupe werd genomen. Na een korte pauze werden talrijke vra gen gesteld, die de spreker op prettige en vlotte wijze beantwoordde. De voorzitter van de oudervereniging dankte door middel van een stoffelijk blijk van waardering de heer Elsinga voor zijn voortreffelijke lezing. ADVERTENTIE Brei niet langer voor de vraat zuchtige motten, nu U volop geMITINiseerde, motvrije wol kunt kopen strijkersbegeleiding van Gustav Holst be wezen. Beide solisten, de fluitist Jan Pool man en' de hoboïst Arie Butter, bleken vol komen in staat om deze interessante neo klassieke muziek vaardig en klankschoon te vertolken; ook het strijkorkest wijdde er zijn beste krachten aan, waardoor zelfs de zeer lastige rhythmische verschuivingen in het slotdeel vrij goed tot hun recht kwa men. Aldus mocht dit programmanummer met ere getuigen voor een doeltreffend werken van de dirigent Piet Halsema. JOS. DE KLERK ADVERTENTIE ADVERTENTIE Van „luchtjes" gesproken... of u nu aan een gracht woont of in de nabijheid van een fabriek, U houdt uw huis op elk uur van de dag fris en verzorgd door Air-Wiek, dat alle onaange name luchtjes prompt wegneemt. "°0«MEHS^rEEN^NEUS 652 Op uitnodiging van de Boekverkopers vereniging voor Haarlem en omgeving hield de letterkundige Pierre H. Dubois gisteravond voor een vrij talrijk publiek in de Kroonzaal van Brinkmann een gedegen inleiding tot het werk van de schrijver F. Bordewijk naar aanleiding van het ver schijnen van diens nieuwste roman „De Doopvont". De heer Dubois heeft getracht de per soonlijkheid van deze door velen als „vreemd en eigenaardig" beschouwde auteur uit zijn boeken op te bouwen. Bor dewijk, aldus de inleider, is de schepper van een legertje gedrochten, symptomen van zijn curieuze verbeelding. Hij is na melijk diep doordrongen van het besef dat alle mensen en verhoudingen anders zijn dan ze lijken. Zijn werk is de authentieke, zeer persoonlijke expressie van een gevoel van oneigenheid, van verwondering en ontsteltenis over de chaotische werkelijk heid. Sprekende over de drie bundels Fantas tische Vertellingen maakte Pierre H. Du bois een vergelijking met de rhagisch-rea- listische schilderkunst. Vele critici bespeur den hierin een verwantschap met Edgar Allan Poe, doch zagen daarbij over het hoofd dat men hier niet te doen had mei een morbide, doch met een nuchtere fan tasie. De oorspronkelijkheid en de beteke nis van het talent van Bordewijk werden pas omstreeks 1930 ontdekt, toen Blokken, Knorrende Beesten en Bint waren gepu bliceerd en de schrijver al tegen de vijftig liep. Tegen wil en dank werd hij toen al gemeen beschouwd als één der jongeren, als gevolg van de koele en logische manier waarop hij uitdrukking gaf aan zijn levens gevoel, ingedeeld bij de richting der nieu we zakelijkheid. Maar Bordewijk bleef er zich van bewust dat het belangrijkste is: de drift van waaruit men schi-ijft. Aan zijn visie moest een stijl beantwoorden, die daarop paste als een sleutel in het slot. Door twee polen, zo vervolgde de inlei der, wordt het werk van Bordewijk be paald: door de angst over de menselijke staat en door de tucht der persoonlijkheid, niet als dwangvorm maar als levensstijl. In een lange reeks boeken treft steeds de cari- caturale, soms perverse vormgeving, een deformerende visie, een spookachtige gril ligheid. Ook in zijn meestgelezen roman „Karakter" is alles ongewoon, zij het schijnbaar gewoner dank zij een diepere individualisering van zijn personages. In „Apollyon" wordt de decadentie overwon nen door wil en geweten. In „De Doopvont" wordt gestreefd naar het evenwicht in het trillingscentrum tussen de beide genoem de polen. Het is één van zijn belangrijkste De valken van de Bavo We hebben ze zien vliegen, maar we durfden het tot nu toe niet aan er over te schrij ven. „Geen wonder", is u ge neigd te denken, maar dan heeft u al een voorbarige con clusie uit die eerste regel ge- trokken. Het gaat niet over ons maar over de rustige, slanke vogels, die we zagen vliegen, om-en-om de toren van de Grote Kerk. Deze ru briek is met permissie nog wat te bekrompen voor hen. Het zijn geen mensen, het zijn geen dingen en zij leven ook niet onder de Damiaatjes. Het zijn waax'schijnlijk de enige Haarlemse wezens die bóven de Damiaatjes leven. De torenvalken van de Bavo zijn dus eigenlijk boven deze rubriek verheven, ze doen trouwens ook erg uit de hoogte tegen ons, die hier be neden wonen. Dat zit in de familie. Wai-en het geen val ken, die eens opgeprikt in grafelijke jachtstoeten mee reden en zich er in verlustig den om op eenvoudige sloot- werkers als reigers in te hakken? De torenvalken hebben van de geschiedenis niets geleerd en niets begrepen. Zij gaan van de misvatting uit dat de toren, waarin zij huizen, een ivoren toren is. Zij houden zich zozeer op een afstand van de andere stex-velingen (be halve van de muizen, maar die zijn er dan ook meestal kapot van), dat niemand ons kon zeggen, waar ze nu pre cies wonen boven de Damiaat jes Dat ze er leven merkt ieder, die belust op een vèrgezicht de toren bestijgt. Hij ziet nog juist hoe ze zich met veront waardigd gekrijs verwijderen. Zij dulden onze nabijheid niet en blijven in wijde cirkels om de toren heenvliegen roest bruin en blauwgrijs van boven en bruingeel met bruine schachtvlekken van onderen, zegt Kees Hana totdat de torenklimmer weer is afge daald. Lezers en lezeressen, zij zien dagelijks op ons en onze nederige huisjes neer. En wij moeten ons er eens reken schap van geven hoe. „Merck toch hoe sterek" het electrisch carillon geeft met deze gedenkklank zo tref fend hun verheven gedachten weer. Want zij zien op alle bedrijvigheid in onze goede stad neer met dezelfde trotse minachting, als waarmee eens de Bergenaren van hun ves ting de Spanjool hebben gade geslagen. „Siet hoe hij graeft, slaeft en di-aeft met ghewelt?En dan hebben ze het over ons. Bedelaars Van heel wat minder allure dan de torenvalken zijn de huis-, tuin- en keukenmensen. Maar ze zijn wel zo gezellig, een eigenschap die vele men sen hen met vertedering doet gadeslaan. We willen wel be kennen, dat wij daar ook toe behoren. Dat is ook het geval met mejuffrouw M. G. Lopez Cardozo, die ons aanspooi-de om de Haarlemmers nog eens op te wekken de meeuwen en in het algemeen de vogels niet te vergeten, dat die schone dieren ook moeten leven. En dat dat met behulp van brood- of andere etens resten heel eenvoudig is. Gobelin In de kunstnijverheidswinkel van de heer Leffelaar op de Wagenweg in Haarlem is een tig het tafreel bekijken en over voldoende fantasie be schikken, dan draven we, in gedachte uiteraard, mee; we horen het janken van de hon den, het snuiven en het gerof fel van de paarden en in de verte zien we het vluchtend wild En als we enkele minuten later weer op straat lopen, voelen we ons enigszins arm met onze zakelijk-moderne maar zo koude en onper soonlijke behangetjes. Vroeger waterpijpen, nu microscopen Ongeveer honderd jaar ge leden om precies te zijn in 1850, kwam een Duitse „Wan- dergesell" naar Holland toe. Hij vestigde zich in Haarlem en opende hier een winkeltje in waterpijpen, wandelstokken, pai-apluies en brillen. En nu, ruim honderd jaar later, is dat winkeltje uitgegroeid tot Haarlems oudste optiek. Pijpen en wandelstokken worden er allang niet meer verkocht, maar wel vindt men er baro meters, microscopen en wat dies meer zij. Ge hebt het al geraden; die Duitser was de heer A. Feder- gobelin, een wandtapijt ge ëxposeerd. In een tentoon stellingszaaltje achter de eigenlijke winkel hangt dit fraaie kunstwerk. En nu is het misschien wel waar, dat de ruimte'enigszins te klein is voor dit tapijt van vijf bij drie meter, het is, zoals de heer Leffelaar zegt, méér bedoeld om de mensen, het publiek, een indruk te geven van deze vrij onbekende tak van de weefkunst. De heer Leffelaar vleit zich zeker niet met de hoop, dat er vandaag of morgen iemand komt binnenstappen om het gobelin te kopen; doch hij is wel van mening en daar is hij zakenman voor dat het een trekpleister voor het pu bliek zal zijn. Het gobelin zelf, dat naar een ontwei-p van Jaap Bouwhuis door de tapijtenweverij Knip- scheer vervaardigd is, stelt een jachtpartij voor. Een groep ruiters galoppeert ach ter de blaffende meute aan en wanneer we lang en aandach- mann en in de winkel in de Grote Houtstraat treffen wij de tegenwoordige eigenaar, de heer H. Uilenbroek, aan. „Ik heb eigenlijk twee namen", vertelt de heer Uilenbroek ons, „want vele klanten kennen mij alleen onder de naam Feder- mann. En dat is te begrijpen, want het geslacht Federmann heeft twee generaties lang in het bedrijf gezeten"; toen kwam de heer Uilenbroek en diens zoon leidt nu de zaak. „Ik heb drie zoons", zegt de eigenaar trots. „We hebben drie maanden geleden een filiaal geopend in Haaidem-Noord, dus er moet nog een zaak komen voor m'n derde kind". Hij zegt dit met een spottend lachje, maar wanneer men de pas heropende winkel in de Grote Houtstraat bekijkt, komt men tot de ontdekking dat de heer Uilenbroek een bijzonder voortvarend man is. Immers, hij heeft het aange- durfd om met het oude te breken en de hele zaak, na een eeuw, grondig te laten moderniseren. In elf dagen is men klaar ge komen. Waar vroeger het al koof was, bevindt zich nu een gerieflijke spreekkamer; de donkere betimmeringen zijn vervangen door lichthouten wanden; gaslicht moest plaats maken voor neon-buizen Enfin, u moet zelf maar eens gaan kijken. U kunt het altijd vinden want de gevel is nog hetzelfde gebleven; daar mocht niets aan veranderd worden Busbrieven We hebben een heel stapeltje brieven gexregen naar aanlei ding van het „hardop denken" van de directie der N.Z.H. Deze epistels worden binnen kort met baar besproken en u kunt er dus nog van lezen. Maar we maxen een uitzonde ring voor een lezeres uit het Westerhoutpark die bij de halte Hazepaterslaan/Wagen- weg de toegang geweigerd werd tot een interlocale bus naar het station. Wij verna men dat de betrokken chauf feur buiten z'n boekje is ge gaan: wie terwille van de tijd met een interlocale dienst mee wil is welkom, maar moet wel bedenken dat die bussen niet onder het stadstarief vallen. En van Haarlem uit heeft de directie dit vervoer ook lie ver niet, omdat anders het ge vaar niet denkbeeldig is dat reizigers voor de bollenstreek door plaatsgebi-ek niet mee kunnen. In dat geval gaan die passagiers cms voor. Theater Nog iets uit de geschiedenis, van het Rembrandt-theater, dat Donderdag 27 November zijn 25-jarig bestaansfeest viert. De generatie Haarlem mers, die al wat jaren telt, zal iet zich nog kunnen herinne ren, dat het theater vóór 1927 een heel ander voorkomen had en bekend stond als „De Kroon". Het werd gedreven in een belangengemeenschap met Brinkmann. Het filmtheatertje was toen gevestigd in de hui dige hall. Ds grote zaal had zijn ingang in de Smedestraat. Er werden ook operettes ver toond. In 1927 is het theater geheel veranderd. „De Kroon" verdween, „Rembrandt" kwam er voor in de plaats. boeken, aldus Pierre Dubois, vol stoïsche wijsheid, het rijpste en het menselijkste, verhelderend gericht op de kern van zijn denken. Bordewijk aan het woord Na de pauze betrad Bordewijk zelf het podium om een korte causerie te houden over het korte verhaal, naar zijn mening een ideale vorm van litteratuur, die hier niet voldoende wordt gewaardeerd. Een dergelijk verhaal moet kort zijn, geschreven in een gewone, maar toch eigen stijl. Het vi-aagt om een gemouvementeerde inhoud, maar behoeft geen aandacht aan de psy chologie te schenken. Tot besluit van de avond droeg hij twee nog niet gepubliceer de stalen van eigen kunnen voor: „Asa" en Zeg het met boeken". ADVERTENTIE f25- U kunt daarvoor morgen reeds zo'n schitterende Pfaff-naaiuiachine in huis hebben. Gaat U eens praten in het dichtstbijzijnde Pfaff-naai- machinehuis. Men demon streert U daar graag de vele moderne typen PfafF- machines. U kunt dan de mooie kasten en koffers eens op Ut? gemak bekij ken. Na de eerste betaling van f25.- wordt de verdere afrekening zó geregeld, dat U niet in de zorgen komt. Er zijn bromfietsen en scooters. Maar, en dat zal voor velen nieuw zijn, er be staan ook scooter-bromfietsen of zoals u wilt bromfiets-scooters. De uitvinder van dit soort scooter is de heer J. D. Walraven uit Haarlem en uit gebreid vertelde hij ons, hoe hij er toe kwam te gaan experimenteren met deze motortjes. Reeds lang bestond er behoefte aan een scooter, die goedkoper zou zijn dan de Italiaanse scooters, die reeds jaren lang in de handel zijn. Men plaatste een rijwiel-hulpmotortje in de scooter, doch daarmee was het probleem nog niet geheel opgelost. Immers om geheel aan de eisen van de wet te voldoen, dienden er enkele onderdelen in de scooter aangebracht te worden die het mogelijk maakten, dat de motor „aangefietst" kon worden. Dan pas heet het in de wet een bromfiets. En wan neer men bedenkt, dat het belastingver schil tussen bromfiets en scooter honderd gulden is, begrijpt men waarom de heer Walraven zich al deze moeite heeft ge troost. Zes weken heeft deze auto-constructeur, die een grote ervaring heeft opgedtaan op fabrieken in Engeland en Duitsland, ge past en gemeten, geschaafd en gevijld. Zelfs de top van een van zijn vingers heeft hij hierbij verloren! Maar nu staat het eindproduct dan ook voor ons. Het glanst ons tegen, als kwam het zó van de fabriek en het is vrijwel in niets van een gewone scooter te onderscheiden. „De bouw van de eerste gaat altijd lang zaam", zegt de heer Walraven. „Ik moet er niet één in de zes weken, maar zes in de week bouwen". En als we deze voort varende constructeur zo horen praten en wij zien het motortje voorbijstuiven, gelo ven wij zeker, dat dit geen holle woorden zijn en dat hij zeer binnenkort inderdaad een groot aantal bromfiets-scooters op de markt zal brengen. ff ADVERTENTIE Permanent de Luxe ƒ10. Haarverven volgens het nieuwste systeem H. WAKKER Ex-chef-kapper Stoomvaart Mij. Nederland Ged. Oude Gracht 98 Telefoon 20837 HAARLEM, 21 November 1952 BEVALLEN van een zoon: 19 Nov., J. A M. Oerlemans—Keij; 20 Nov.. P. M. Welagen Hilbers; A. P. Roozen—Bakker; P. C. RikoGrijmans. BEVALLEN van een dochter: 19 Nov., M. van der Pligt—Groot; 20 Nov., E. M. J. Bo- nariusWolff; J. Langenberg—van de Reep; 21 Nov., A. E. M. ElsingerKops. OVERLEDEN: 19 Nov., W. J. Stuve, 66 j., Gedempte Schalkburgergracht; 20 Nov., A. J. P. Uytdehaage, 67 j.. Santpoorterstraat; E. H. Ch. Dentz, 79 j., Meeuwenstraat; J. Lijn- zaat, 79 j., Hagestraat; J. van der Meij, 74 j., Hier. van Alphenstraat; C. L. A. Prins, 73 j., Kamperlaan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1952 | | pagina 11