Veel belangstelling in Bols ward
voor Europese discussieavond
IN DE WERELDPOLITIEK
Tweemaal: Gebrek aan wijsheid
Zwitsaletten
„Het meisje met de grote voeten"
A tenda voor
Haarlem
Een Eeuw geleden
Boete geëist tegen
dagbladcombinatie
^Hoe is het ontstaan?
KOU, GRIEP, KOORTS
plNSDAG 9 DECEMBER 1952
CABARET WIM SONNEVELD
Café was illegaal
wisselkantoor
Provinciale federatie voor
Vrouwelijke Vrijwillige
Hulp
Overval in Haarlemmer
meer voor het Gerechtshof
Problemen der integratie door
vier sprekers toegelicht
Voetbalprijsvraag zou in
strijd met Loterijwet zijn
Ann Todd naar
gala-première
„De Geluidsbarrière"
EEN SCHIP MET
ZURE APPELEN
W. Vogt voorgedragen
als technisch directeur
„Super Constellations"
voor de K.L.M.
Messentrekker bekende
Wim Sonneveld heeft voor de heropening
(onder zijn met de heren Paul Kijzer en
piet Meerburg van „Kriterion" gedeelde
directie) van het Theater De la Mar aan
de Marnixstraat in Amsterdam, die op 23
December zal plaats hebben, een enigszins
feestelijk programma samengesteld. Het
Haarlemse publiek heeft hiervan Zaterdag
en Zondag een voorproef gehad, die men
ook gisteravond in de Schouwburg kon
genieten. Dank zij een combinatie van
kleurige show met scheutig laohwerk mag
ook ditkeer van een onmiskenbaar succes
gesproken worden, al blijft, wel eens een
enkel nummer beneden de maat. Maar er
zit zoveel vaart en afwisseling in deze
revue, dat men de kleine inzinkingen op
het toneel al weer te boven is voor men
er aan deze zijde van het voetlicht erg in
heeft.
Wederom heeft Sonneveld voor zijn ca
baret een vorm gekozen, waarbij de on
derdelen worden bijeengehouden door de
rode draad van wat men met een beetje
goede wil een intrige kan noemen. Welke
nadelen deze methode ook mogen aankle
ven. er staat als winstpunt tegenover dat
de tekstschrijvers tenminste een uitgangs
punt hebben. Het is in Nederland nu een
maal niet zo, dat men te kust en te keur
uit beschikbaar materiaal een keuze kan
doen of dat men maai- voor de vuist weg
een sketch of een liedje bestellen kan.
Overigens is Wim Sonneveld niet van plan
op deze weg voort te gaan. Zijn volgend
programma gaat weer de poëtische kant
op, onder meer met uitvoering van gemi-
meerde chansons, waarmee hij in vroegere
seizoenen zoveel waardering heeft geoogst.
Ter versterking van zijn ensemble zal de
bekende danseres Lotte Goszlar uit Ame
rika overkomen.
„Het meisje met de grote voeten" is een
muzikale detectiveparodie „mèt een gang
ster, om niet de indruk van on-Amerikaan-
se activiteit te wekken". De ontvoering van
de titelheldin heeft een speurtocht door
allerlei zonderlinge milieus tot gevolg: een
kroeg in het havenkwartier, achter de cou-
ADVERTENTIE
lissen van de opera, de salon van een
modekoning, een Russische dansschool en
een speelzaal in Monte Carlo, waar ten
slotte „de ontknoping" plaats heeft. Het
parodistische element beperkt zich overi
gens geenszins tot het detectivespel. Een
hoogtepunt van de voorstelling is bijvoor
beeld de potsierlijke persiflage van „Ma
dame Butterfly" met de ongelooflijk malle
zangeres Conny Stuart in de titelrol, waar
aan Wim Sonneveld nog een bijzonder
komisch Chinees eenmansdrama toevoegt,
daarbij speels zijn pantomimelessen van
Marcel Marceau in practijk brengend. De
pauze-finale bestaat uit een zotte mode
show met demonstratie van de nieuwe
„priktollijn" voor „de heffe der betere
standen". Dat Wim Sonenveld voor deze
gelegenheid in de gedaante van Lou Bandy,
compleet met strohoed en hagelwitte grijns,
uit zijn vorige „Gastenboek" in dit nieuwe
programma is overgestapt, vloeit voort uit
de omstandigheid dat de tekst ter afsluiting
van dit nummer, geschreven door Annie
Schmidt, nog niet klaar was.
De twee conférences zijn ditkeer uit de
pen gevloeid van de Bloemendaler Jan
Bakker, die tal van bizarre woordspelin
gen leverde. Een waardevolle ontdekking,
want dit onderdeel is tot dusver altijd het
zwakke punt bij Sonneveld geweest. Verre
weg het beste nummer na de pauze, zich
afspelend in de studio van een danspaeda-
goge, in wie men gemakkelijk een kruising
van Sonia Gaskell en Olga Preobrajenska
herkent, is grotendeels te danken aan de
choreograaf Albert Mol, die echter zelf
zijn rol niet kon vervullen, doordat hij de
vorige week in een ziekenhuis moest wor
den opgenomen. Hij werd op voorbeeldige
wijze door Jack Bow vervangen.
Van de talrijke nieuwe medewerkers
moet in de eerste plaats Beppie (de doch
ter van Jan) Nooy worden genoemd. Als
„de blonde vrouw in het spel" trok zij
met een liedje a la Emmy Arbous sterk
de aandacht. De schurk in kwestie wordt
door Paul Deen alias Monus, de man
van de maan uitgebeeld. Verder ziet
men Roy Carr, die hier eerder is geweest
met Katherine Dunham en later met een
eigen gezelschap, Diny de Neef, Betty Med-
dings en Louis Dusee.
Emmy Arbous is er volkomen in geslaagd
zich de toon eigen te maken, die bij de
liedjes van Annie Schmidt past. Haar solo
als de moeder van de gangster bewees
beider talent. De overige teksten zijn van
Ina Philippo, Dick Swidde en Willy van
Hemert, de prima décors en costumes wer
den door Friso Wiegersma ontworpen.
DAVID KONING.
De Maastrichtse rechtbank heeft Maan
dag uitspraak gedaan in de zaak tegen een
Belgische caféhouder en zijn vrouw en een
Maastrichtse kastelein, die zich in de pe
riode van Maart tot October van dit jaar
hebben schuldig gemaakt aan overtreding
van het Deviezenbesluit 1945. Zij zouden
Nederlandse geldswaarden tot een totaal
van vele tienduizenden guldens naar en
uit België hebben gesmokkeld.
De kastelein J. N. had zijn café „Bij
Sjefke" vlak over de Nederlands-Belgische
grens onder Vroenhoven tot een illegaal
wisselkantoor gemaakt. Tijdens het pro
ces is gebleken dat voor een bedrag van
ongeveer f 320.000 via de Maastrichtse
kastelein in dit café werden verhandeld.
De eis luidde zes maanden en f 10.000
boete. Bij verstek werd N. veroordeeld tot
drie maanden gevangenisstraf. Zijn vrouw
W., die geregeld geld van Maastricht naar
België en omgekeerd had overgebracht,
werd veroordeeld tot drie maanden ge
vangenisstraf. De eis luidde acht maan
den. De Maastrichtse caféhouder L. M.
werd wegens medeplichtigheid aan deze
deviezensmokkelarij veroordeeld tot drie
maanden voorwaardelijk en een geldboete
van f 500.De eis luide zes maanden,
waarvan vier maanden voorwaardelijk.
"N
Mistige morgen in Amsterdam. De Oudekerkstoren verheft zich wazig uit de grijze massa. De huizen aan de Warmoesstraat
tonen slechts hun contouren.
De Federatie voor Vrouwelijke Vrijwil
lige Hulpverlening in de provincie Noord
holland is dezer dagen opgericht. Het be
stuur is als volgt samengesteld: mevrouw
V. VisLeguit, presidente, Venhuizen,
Bond van Plattelandsvrouwen; mejuffrouw
B. E. Harmens, secretaresse, Wagnerkade
53, Heemstede, Unie van Vrouwelijke Vrij
willigers; mevrouw Van de Wetering
Mulder, Vosmaerlaan 16, Bussum, pen-
ningmeesteresse, Nederlandse Christen
Vrouwenbond; mevrouw J. Nieuwenhuis
Kok, Amsterdam, R.K. Vrouwenbond;
mevrouw J. VermeerVan Doesburg,
Naarden, Partij van de Arbeid (Vrouwen
bond); mevrouw W. Swanenburg de Veye
Mulder, Alkmaar, Nederlandse Vereni
ging van Huisvrouwen; mevrouw C. van
den BergDikmans, Haarlem, Vrouwen
bond N.V.V.; mejuffrouw S. Koekoek, Wie-
ringerwerf, Bond van Christelijke Boerin
nen en Plattelandsvrouwen.
In aansluiting op deze mededeling zij ge
memoreerd, dat deze federatie (die ook
landelijk bestaat) tot doel heeft de samen
werking te bevorderen van de organisaties
die practische sociale hulp verlenen, ten
einde in bepaalde gevallen te komen tot
een zo algemeen mogelijke hulpverlening.
De federatie biedt onder meer aan, op te
treden in het belang van de bescherming
der burgerbevolking, ingeval de noodzaak
daartoe zou ontstaan. Verder worden ge
zamenlijk landelijke acties op touw gezet,
zoals collectes voor kankerbestrijding, voor
het vierde Prinsenkind, voor vluchtelingen
hulp, enzovoorts. Plaatselijk voor Haarlem
bestaat deze federatieve samenwerking
sinds Augustus van dit jaar, onder presi
dentschap van mevrouw Cremers, echtge
note van Haarlems burgemeester.
Op Dinsdag 16 December zal de Haar
lemmer T. C., die op 2 October van dit
jaar door de Haarlemse rechtbank tot zes
jaar gevangenisstraf werd veroordeeld
wegens het plegen van een roofoverval in
de Haarlemmermeer op de 64-jarige al
leenwonende landbouwer H. van de Heu
vel, in hoger beroep voor het Gerechtshof
te Amsterdam terecht staan.
In Bolsward is gisteren ter voorbereiding
van de aanstaande proefstemming over de
Europese eenwording een openbare dis
cussieavond gehouden waarvoor buitenge
woon grote belangstelling bestond. Spre
kers waren dr. J. Linthorst Homan, lid
van het uitvoerend comité der Europese
Beweging, kolonel-vlieger b.d. E. Visch,
lid van de Tweede Kamerfractie der
K.V.P., de secretaris van het N.V.V.," de
heer P. de Vries en de heer H. W. Tilanus,
voorzitter van de Tweede Kamerfractie
der C.H.U. over „De Europese grondwet".
Dr. Linthorst Homan noemde de Euro
pese landbouwintegratie technisch geen
moeilijk vraagstuk. De Europese agrarische
productie moet en kan worden opgevoerd
tot negentig procent van Europa's be
hoefte. Er zal een doorstroming van over
complete krachten moeten komen naar de
industrie en de vrije beroepen. De platte
landscultuur komt hierbij niet in gevaar,
zoals wel eens is beweerd.
De heer Visch bekende eerlijk, dat de
militaire integratie de grootste moeilijk
heden biedt. Hij zette uitvoerig de tot
standkoming van de E.D.G. uiteen.
De heer De Vries sprak over de econo
mische en sociale problemen van de Euro
pese eenwording. Hij wees vooral op de
noodzaak van boven-nationale organen.
De gilden gingen destijds ten onder, omdat
zij vastgeroest waren in de stads- en
streekhuishouding en geen nieuwe orga-
nen schiepen voor de toen komende open
economie. Nu men wederom voor een
nieuwe economische vormgeving staat,
moet men zijn tijd beter verstaan, meende
spreker.
De heer Tilanus wees op de noodzake
lijkheid van een Europese grondwet en een
Europese regering. Dit includeert geens
zins, dat de onderscheidene nationalitei
ten niet behouden moeten worden. Wel
moeten belemmeringen zoveel mogelijk
worden weggenomen. Generaal Eisenhower
had eens tot de heer Tilanus gezegd: „In
Tijdens een radio-uitzending uit New York heeft dezer dagen een ver
tegenwoordiger van India bij de UNO, Krisjna Menon, nog eens de nadruk
gelegd op het feit dat communistisch China buiten de UNO staat en daar
door moeilijk te benaderen is over problemen als de Koreaanse oorlog.
Hij noemde het „een gebrek aan wijsheid", dat sommige Westelijke mo
gendheden China niet tot de UNO willen toelaten en gaf daarmede eens
te meer blijk van het verschil in overtuiging tussen Oost en West. Want
dit „gebrek aan wijsheid" wordt juist door Washington, dat in dit opzicht
de leidende rol speelt, als wijsheid betracht. De federale „grand jury" in
de Verenigde Staten, die op zoek is naar communistische infiltraties in
de Amerikaanse overheden, heeft bijvoorbeeld nu reeds voor de derde
maal Owen Lattimore, vroeger adviseur der regering in Aziatische aan
gelegenheden, „als verdachte" aan de tand gevoeld, in de eerste plaats
omdat Lattimore indertijd zijn regering heeft aangeraden, een soepeler
houding tegenover de Chinese communisten aan te nemen.
DINSDAG 9 DECEMBER
Minerva: Jan Musch in „De Vrek", 8.15 u.
ity: „Voor wien de klok luidt", 18 jaar, 7.30
uur. Spaarne: „Treinroof in Missouri", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Streets of
Laredo", 14 jaar, 8 uur. Rembrandt: „Perru-
cha", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Dallas",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Hoffmans ver
tellingen", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Rio
Grande", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
WOENSDAG 10 DECEMBER
Begijnhof kapel: Christen spiritualistisch
Centrum „De grotere wereld", genezings
dienst, 8 uur. Lido: „Rio Grande", 14 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Voor wien de klok
luidt", 18 jaar, 2 en 7.30 uur. Spaarne: „Trein
roof in Missouri", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Streets of Laredo", 14 jaar. 2.30,
1 en 9.15 uur. Rembrandt: „Perrucha", 18
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Dallas",
14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Hoff
mans vertellingen", 14 jaar, 2, 7 en 9.15 uur.
Minerva: „De 13 lanciers", 2.30 en 8.15 uur.
Wanneer een man als Lattimore, die de
catastrofe in China heeft zien aankomen en
evenals trouwen# generaal Marshall,
vroegere minister van Buitenlandse Zaken
het grote gevaar van een versterking
der Moskovische macht in Azië zag nade
ren, nu nog rekenschap moet afleggen van
wat hij indertijd in de volle eerlijkheid
zijner overtuiging heeft .verklaard, dan
begrijpt men hoe moeilijk het voor de
politici van heden zijn moet om de op
neming van Peking-China in de UNO te
propageren.
Het is trouwens de grote vraag of dit
lidmaatschap een voldoende pleister op de
wond zou zijn, nu de Chinese politieke
hervorming op het niveau is gekomen waar
een stelselmatige recalcitrantie tegen alles
wat Westers en democratisch is, de leiding
gevende factor is geworden. Het lijkt er
veel op dat de in opportunisme geboren
verstandhouding tussen Moskou en
Peking vooral door het Koreaanse avon
tuur zover verstevigd is, dat het lidmaat
schap van China slechts zou leiden tot een
verheviging van de boycott-campagne, die
nu door de Sovjet-Unie als enige grote
oppositie-mogendheid in de UNO gevoerd
wordt.
Natuurlijk is een verbond tussen Moskou
en Peking geen eeuwige gelofte van trouw
en liefde, want in Azië hebben zij teveel
tegengestelde belangen en het communisme
van beiden is slechts in naam gelijk. In
China is het nog dat radicale, dogmatische
communisme van revolutionnair en reac-
tionnair karakter, dat zijn successen dankt
aan de misstanden van vroeger en de na
latigheid van de thans op Formosa op
wraak broedende nationalistische mario
nettenregering. In de Sovjet-Unie is de
maatschappelijke omwenteling voorbij, de
politieke constellatie is stabiel en het com
munisme dient nog slechts als schraag voor
een regeringssysteem, dat in de éénpartij -
macht zowel zijn greep op het volk als zijn
wendbaarheid naar buiten vindt. Als China
tot zichzelve zal gekomen zijn, moet het
kunnen overstappen op een regeringssys
teem, dat de verworven verbeteringen per
manent kan maken en de aard van het
Chinese volk aanspreekt. Misschien kunnen
de Westerse mogendheden tegen die tijd
iets meer bereiken bij de machthebbers in
Peking, doch op het ogenblik gelden zij als
de gezworen vijanden van de nieuwe
Aziatische orde, die koste wat kost moeten
worden neergeslagen.
Die nieuwe Aziatische orde lokt Moskou
echter helemaal niet, want de Sovjet-Unie
is niet bereid aan China de Aziatische
heerschappij af te staan. Daarom is het er
nog niet van gekomen, dat Rusland en
China gezamenlijk tegen de overblijfselen
der Westerse macht in Azië zijn opge
treden.
Waarschijnlijk zien de Indische politici
deze wankele balans der machten in Azië
beter dan de Westerse. Misschien daarom
speelt India steeds weer een eerste rol bij
de pogingen om China met het Westen te
verzoenen, of tenminste de oorlogskansen
in Azië te verkleinen. India behoeft er
allerminst op gebrand te zijn, in Azië
tegenover een eenheidsfront van China en
Rusland te komen te staan, doch het vreest
de mogelijkheid daartoe minder dan het
een uitbreken van een verschrikkelijke
Aziatische oorlog vreest. De kans dat in
zulk een oorlog de vraag, wie baas zal wor
den in Azië, ook tussen Rusland en China
zal worden uitgevochten, wordt door India
niet onwaarschijnlijk geacht, doch het weet
maar al te goed dat dit een slotfase zal zijn,
nadat het zelf, tegelijk met de Westerse
invloed, zal zijn geliquideerd.
Reeds herhaaldelijk is gebleken dat India
de Chinese leiding in Azië prefereert boven
v/elke dan ook, zelfs boven de Westerse.
En zeker boven de Japanse, die onder
Amerikaanse invloed aan de horizon op
doemt. Het is misschien deze wijsheid, die
Menon bedoelde toen hij voor de Ameri
kaanse radio sprak: De wijsheid van een
blik in de toekomst door de bril van een
Aziaat.
Waarom hebben de Westelijken deze
wijsheid niet, als zij toch zo eenvoudig te
beredeneren valt?
Het antwoord daarop is wellicht, dat het
volkomen loslaten van Azië door de Wes
telijke mogendheden niet als een realiteit
kan worden beschouwd, terwijl een Azia
tische mogendheid als India zulk een los
laten als de logische ontwikkeling ziet,
waarvoor het trouwens zelf een felle strijd
heeft gevoerd. Bovendien is het voor het
Westen een schrikbeeld, Azië onder leiding
van een communistische mogendheid als
China tot een eenheid te zien uitgroeien,
terwijl het voor India dat niet zo in wit
en zwart, doch in nuanceringen denkt
in het geheel geen schrikbeeld is.
Zo staan hier dus twee „wijsheden"
tegenover elkaar, waarvan de aanhangers
elkander gebrek aan wijsheid verwijten.
Zou het conflict in Azië, en met name de
Koreaanse oorlog, dus toch terug te bren
gen zijn tot het elementaire verschil tusse-
de Westerse en Oosterse filosofische denk
wijzen?
Europa schop ik tijdens mijn reizen tel
kens tegen een grens aan."
Vragen
Tal van vragen werden mondeling en
schriftelijk gesteld en door de sprekers
uitvoerig beantwoord. Onder meer vroeg
men, of er geen gevaar bestaat voor R.K.
overheersing in het nieuwe Europa en of
de socialist Spaak, gezien zijn houding bij
de Belgische koningskwestie, wel een aan
vaardbare internationale figuur genoemd
mag worden.
Op de eerste vraag antwoordde de heer
Visch, dat de mens dikwijls het meest
lijdt onder gevaren, die hij vreest, „maar
die niet op komen dagen". Hij roemde
juist de samenwerking tussen Katholieken
en Protestanten in de Europese beweging.
De heer De Vries antwoordde op de
vraag over Spaak, dat men niet moet ver
warren de binnenlandse politiek en de in
ternationale bekwaamheden. De binnen
landse politiek van België is door buiten
staanders moeilijk te beoordelen. Interna
tionaal is Spaak een figuur, die voor zijn
taak volkomen berekend is.
De vergadering werd besloten met het
zingen van het Friese volkslied.
Bij de behandeling in hoger beroep voor
de Amsterdamse rechtbank heeft gisteren
de officier van justitie een principiële geld
boete van 10 of vijf dagen geëist tegen de
hoofdredacteur van een dagbladcombinatie,
de heer A. van L., wegens het uitschrijven
van een voetbalprijsvraag zonder vergun
ning. Volgens de officier werd hiermee de
Loterijwet overtreden. In eerste instantie,
voor de kantonrechter, was deze zaak met
vrijspraak geëindigd.
In zijn requisitoir besprak de officier de
vraag of de deelnemers aan deze voetbal
prijsvraag overwegende invloed kunrien
uitoefenen op de kansen, die zij hebben.
De Hoge Raad heeft reeds uitgemaakt,
dat dit niet het geval is. Het voorspellen
van de uitslagen van voetbalwedstrijden
moet daarom beschouwd worden als een
kansspel.
In besloten kring wordt kansspel door de
wet toegestaan.
De kantonrechter was van mening, dat
de abonnés van de gedagvaarde bladen
beschouwd moeten worden als leden van
een besloten kring, doch de officier was
het met deze zienswijze niet eens. „Hier is
geen individuele maatstaf aangelegd," zo
zeide hij, „die maakt, dat dit een besloten
kring zou zijn."
In zijn pleidooi zeide de raadsman van
de heer Van L„ dat talloze bladen en
periodieken met grote regelmaat puzzles
publiceren, waarvoor iedereen een oplos
sing kan insturen, dikwijls dus ook kopers
van losse nummers, die geen abonné zijn.
„In talloze gevallen," zo zeide hij, „is het
aantal ingezonden juiste oplossingen van
deze puzzles zo groot, dat er voor de prij
zen geloot moet worden. In zo'n geval zou
men inderdaad kunnen zeggen, dat de in
zenders geen overwegende invloed kunnen
uitoefenen op hun kansen. Dan is er inder
daad sprake van een loterij, maar niemand
schijnt hier bezwaar tegen te maken." De
raadsman sprak als zijn overtuiging uit,
dat artikel 1 van de Loterijwet verouderd
is. Hij beantwoordde de vraag of de abon
nés van een dagblad een besloten kring
vormen bevestigend. „Zij worden verenigd
door eenzelfde soort rechtsband," zo zeide
hij, „zij hebben in casu allemaal dezelfde
overeenkomst gesloten met de naamloze
vennootshap, die de bladen exploiteert."
De rechtbank zal in deze zaak uitspraak
doen op Donderdag 18 December.
De Britse filmactrice Ann Todd zal de
première van haar nieuwste film „De ge
luidsbarrière" (The sound-barrier) in
Nederland bijwonen. Van deze film, die
geregisseerd werd door David Lean, naar
een scenario van Terence Rattigan, wordt
op 19 December in het Metropole-Tuschin-
ski-theater te 's-Gravenhage een galavoor
stelling gegeven onder beschermheerschap
van de Engelse ambassadeur. De baten
v-rvan komen ten goede aan het Van
'°n Poelmanfonds, dat zich ten doel
--io nodig steun te verlenen aan het
J. L. personeel van de luchtmacht.
Wie hoort zeggen: Daar komt een
schip met zure appelen aan, zal nooit
naar het water, maar altijd naar het
uitspansel kijken. De uitdrukking be
tekent immers: er is zwaar weer op
til, er dreigt een hevige bui. Nu is wel
begrijpelijk dat men wolken die langs
de hemel drijven, vergelijkt met voort-
zeilende schepen, maar men vraagt
zich toch wel even af waar die appelen
vandaan komen. Een verklaring geeft
het Boek Job, waar in sommige
vertalingen te lezen staat: Mijn da
gengingen voorbij als schepen met
appelen beladen (Job 9:23). Dat men
in oude tijden speciale snelzeilers ge
bruikte om fruit te vervoeren, is be
grijpelijk. Daarmede worden nu de
snel aandrijvende wolken vergeleken.
Ik denk dat de appelen zuur genoemd
worden, omdat men in 't algemeen op
^dit soort fruit niet erg gesteld is.
Wijzigingen bij Radio-Unie
In de aanstaande Vrijdag te houden
vergadering van het bestuur van de Neder
landse Radio Unie zal, naar wij vernemen,
een herverdeling van de commissariaten
aan de orde worden gesteld.
Drie omroepverenigingen, namelijk KRO,
NCRV en VARA, hebben een voorstel in
gediend om de commissariaten als volgt
te verdelen.
De heer P. A. M. Speet (KRO) behoudt
economische zaken en J. B. Broeksz
(VARA) programmazaken. Mr. H. H. van
der Veen (NCRV) zal de portefeuille van
personele zaken overdragen aan de heer
G. de Clercq (AVRO), terwijl eerstge
noemde het technisch commissariaat op
zich zal nemen.
Indien dit voorstel wordt aangenomen
en verwacht mag worden dat alleen de
AVRO hiertegen bedenkingen heeft dan
zal de heer W. Vogt, die thans technisch
commissaris is, als zodanig aftreden. Daar
mede zou een einde gekomen zijn aan de
wat moeilijke toestand, welke in Juli van
dit jaar ontstond, toen de heer Vogt bij zijn
heengaan als directeur van de AVRO
ook wilde aftreden als technisch commis
saris van de NRU, maar op verzoek van
het bestuur aanbleef.
Deze herverdeling der commissariaten
geeft de voorstellers tevens de gelegenheid
een voorstel in te dienen om de heer Vogt
te benoemen tot technisch directeur van
de NRU en de heer E. Bomli tot program
ma-directeur.
De K.L.M. zal de eerste luchtvaartmaat
schappij buiten Amerika zijn, die de
Lockheed „Super Constellation" met „com-
pound-motoren" ontvangt. Deze „Com-
pound-Motoren" van de Wright-vliegtuig-
motorenfabriek hebben extra kracht door
dat de uitlaatgassen door middel van tur
bines rendement geven. Deze vliegtuigen
bereiken een snelheid van 550-600 kilo
meter per uur. Zij hebben een lengte van
34,5 meter. Zij kunnen een zeer grote la
ding over een grote afstand zonder tussen
landingen vervoeren. Het startgewicht van
de „Super Constellation" is circa zestig
ton. De machines kunnen 35 percent meer
passagiers en 56 percent meer vracht ver
voeren dan de „Constellation" van het
conventionele type.
Er is door de fabriek gerekend op het
vervoer van bijna honderd passagiers,
maar het staat nog niet vast of de K.L.M.
de voor haar bestemde toestellen ook tot
de maximum-capaciteit zal gaan gebrui
ken. De „Super Constellations" hebben een
bemanning van tien personen.
Door de K.L.M. is een aantal Nederland
se kunstenaars verzocht met decoratief
werk bij te dragen tot verfraaiing van de
cabine. Het vliegtuig is in compartimenten
verdeeld.
Doordat de stoelen in de „Super Con
stellation" op rails zijn gemonteerd kan
het interieur in korte tijd worden gewij
zigd, al naar de vliegtuigen nodig zijn
voor vervoer van toeristen, emigranten of
vracht.
De vermoedelijke dader van de moord
aanslag, die, zoals wij gisteren berichtten,
Zaterdagochtend te Huizum gepleegd werd
op de 35-jarige W. B., heeft tegenover de
politie een bekentenis afgelegd. Ook gaf hij
toe onenigheid met W. B. te hebben gehad,
omdat deze hem van het werk had gezon
den. De dader zal vandaag ter beschikking
van de officier van justitie worden gesteld.
De toestand van het slachtoffer is redelijk
wel.
ADVERTENTIE
zijn snel en afdoend te bestrijden met:
...'n ZWfTSALpreparaat/
Uit de Opregte Haarlemsche Courant
van 9 December 1852
PARIJS. De laatste berigten uit
de Pausselijke Staten maken weder ge
wag van menigvuldige rooverijen. In
den nacht tueschen 23 en 24 November
is onder anderen de heer De San-
Mar za no op den openbaren weg bij
Viterbo aangerand en beroofd. De ge
noemde staatsman keerde terug van
Marseille, waai- hij namens den Paus
Prins Do de wijk Napoleon had verwel
komd. Vier gemaskerde roovers hebben
het postrijtuig, waarin de heer De San-
Marzano zich met zijn reisgezelschap
bevond, aangevallen en tegen gehouden,
nadat door een pistoolschot den postil
lon het been was stuk geschoten. De
roovers hebben ongeveer 8000 fr. aan
specie medegenomen en daarenboven
eenige horloges en andere kostbaarheden.
Dit misdrijf heeft zoo nabij Viterbo
plaats gehad, dat de aan de poort dier
stad geplaatste schildwacht het pistool
schot heeft gehoord. Onverwijld zijn
gendarmes vertrokken, doch bij hunne
komst hadden de roovers reeds d#
vlucht genomen.
