Vervalsingsschandaal in Duitsland
Het Hek van de Dam
A genda voor
Haarlem
BACH'S
WDHNACHTS-ORATORIUM
K.V.P.-fractie maakt bezwaren tegen
voorlopig accoord met de West
Lothar Malskat bootst werken van
meesters uit alle eeuwen na
Radio-reparatie
Bio-Vacantieoord breidt
zijn werk uit
Geen voortdurende dreiging met
uittreden uit het koninkrijk
makt Haan6 aé<sm,
ABDUSIROOP
WOENSDAG 17 DECEMBER 1-952
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Vereniging van personeel
in het toneelbedrijf
Nazorg op „De Schrikberg"
bij Arnhem
Zestig jaar „HoogelancF
Franse onderscheiding voor
Nederlanders
TWEEDE KAMER
Hoogspanning
Zangzaad
Verzoek aan onze
weekabonnés
Kort geding tegen onder
directeur der Ommelanden
(Van onze correspondent in Bonn)
Van tijd tot tijd plegen in de beschaafde wereld zogenaamde kunstschandalen uit te
breken, waarvoor altijd grote belangstelling bestaat, ook van de zijde van hen, die
In het algemeen geen nauwe betrekkingen met de kunst onderhouden. De bij-omstan
digheden zijn immers zo dat het moeilijk is zich er niet in te verkneuteren. De kunst
handel geraakt in een soort paniek, experts zien hun reputatie in gruizelementen
gaan, er vlgen pijnlijke processen enzovoorts. Thans is het Duitse publiek aan de
beurt om over dergelijke dingen te meesmuilen.' In Noord-Duitsland is namelijk een
schilderijenvervalser ontdekt, wiens prestaties zich waardig in de rij van die van de
Dossena's en van de Van Meegerens kunnen voegen.
Het verhaal begint in de brave
stad Lübeck, die op zichzelf zo
weinig van schandalen moet heb
ben, dat haar bewonei-s Thomas
Mann hier geboren en getogen
nog altijd diens roman „Bud-
denbrooks" kwalijk nemen, waar
in enige van ouds bekende fami
lies een veer moeten laten.
In Lübeck is na de oorlog de
gebombardeerde Mariënkirche
wederom opgebouwd. Tegelijk
zijn in die kerk oude, gotische
muurschilderingen, die door de
verwoesting aan het licht zijn ge
komen, gerestaureerd. Vooral over
die restauraties waren de Lü-
beckers zeer verheugd. In hun
verbeelding zagen zij reeds van
heinde en ver de toeristen toe
stromen om deze unieke aan
winst van de Europese kunstge
schiedenis te aanschouwen. En
toen, ineens, kwam de klap. Het
gerucht verspreidde zich dat een
groot deel van deze restauratie
niet echt zou zijn, doch aan de
fantasie en vaardigheid van de
restaurateur was ontsproten. Het
gerucht bleek op feiten te berus
ten. En nu begon de ellende.
Het begon in een kerk
Officiële kunstkenners, die in
alle toonaarden de Lübecker
muurschilderingen hadden gepre-Lothar Malskat, schilderijenvervalser nummer één.
zen, keken lelijk op hun neus,
maar waren, zoals meestal in dergelijke
gevallen, niet de enige gedupeerden.
Bondskanselier Adenauer was bij het 700-
jarig bestaan van de Mariënkirche in 1951
persoonlijk de her-ontdekte muurschilde
ringen in ogenschouw komen nemen en de
Bondsposterijen gaven bij die gelegenheid
twee speciale postzegels uit, waarop toe
vallig een van de ergste vervalsingen afge
beeld stond.
Intussen is de kwestie echter definitief
buiten de locale sfeer getreden, doordat
bekend is geworden dat de vervalsingen
in de Lübecker Mariënkirche geenszins op
zichzelf staan, maar slechts een episode
vormen in het bedrijf van een nog jong
artist, die er al sedert 1937 zijn werk van
maakt de kunstkenners te bedriegen. Zijn
naam luidt Lothar Malskat. Hij is veertig
jaar oud en zijn „oeuvre" is reeds van zo'n
omvang en heeft de kunstmarkt al zo be
dorven, dat hij gerust met Han van Mee
geren in één adem genoemd kan worden.
Het is zelfs mogelijk dat Malskat als een
nog veelzijdiger vervalser dan de Amster
dammer moet gelden, want het aantal van
zijn vei-valsingen wordt nu reeds op 600
geschat en reikt van Rembrandt over de
Franse impressionisten tot Matisse, Picasso,
Barlach en Chagall. Zijn meesterschap is
fsbelachtig. Een Matisse kan hij in enige
minuten schilderen en toen men Chagall
een door Malskat vervaardigde nabootsing
van zijn werk toonde, moest deze er een
half uur op studeren om tot de onzekere
conclusie te komen; „Waarschijnlijk toch
niet van mij."
Het liefst bootst Malskat schilderijen en
grafieken van Franse impressionnisten zo
als Manet en Renoir na, wat met zijn voor-
ADVERTENTIE
Een lekkernij:
verrukkelijk van
smaak, pittig van
aroma, croquant
van samenstelling.
35 ct. per 100 gr.
KINGFABRIEKEN TONNEMA N.V.
keur voor vrouwengezichten samenhangt.
Voor de oorlog heeft Malskat restauraties
in de Dom van Schleswig, een stad niet ver
van de Duits-Deense grens, uitgevoerd.
Onder andere heeft hij daar toen een mid
deleeuwse madonna ovei-geschilderd. De
kunstcritiek was enthousiast. Thans is ge
bleken, dat deze madonna de trekken
draagt van een Duitse filmactrice, Hansi
Knotec!
Nog een ander stout stukje haalde Mals
kat in de Dom van Schleswig uit. Hij „res
taureerde" daar de vage overblijfselen van
een tekening, waarin hij een kalkoen
meende te zien. Hij maakte er een fraaie
vogel met een imposante staart van, die
niet alleen de kunstkenners verheugde,
maar ook zoölogen naar Schleswig trok.
Want die hoorden er toen voor het eerst
van dat reeds in de middeleeuwen in
Europa kalkoenen waren voorgekomen.
Voorheen immers werd aangenomen dat
dit pluimvee pas na de ontdekking van
Amerika in ons werelddeel bekend was ge
worden. De zoölogen gaven zich niet direct
gewonnen, maar tenslotte lieten zij zich
overtuigen. Nadat dit was geschied, waren
zij genoopt hieruit een uitermate belang
rijke wetenschappelijke conclusie te trek
ken, de conclusie namelijk dat Amerika
niet pas in 1492 was ontdekt, maar enige
eeuwen vroeger.
Uit economische nood
Geboren in 1903 in Koningsbergen, kwam
Malskat als zoon van een kleine kunst
handelaar naar Berlijn. Hij had schilderen
geleerd en hield daarmee in de Duitse
hoofdstad, als décoratieschilder, zo'n beetje
het hoofd boven water. Van de restaurateur
Dietrich Fey, een man die hem fataal zou
v/orden,' kreeg hij toen het aanbod om hem
bij de restauratiewerkzaamheden in de
Dom van Schleswig te helpen. Malskat, een
vrij eenvoudige jongen, vertrouwde Fey,
de zoon van een bekend Eerlijns professor,
volkomen en was dan ook niet weinig ver
baasd toen hij in Schleswig bemerkte dat
de restaurateurspractijken van Fey geens
zins door de beugel konden. Hij zweeg
echter en vormde met Fey een soort van
arbeidsgemeenschap.
Waarschijnlijk zou het bedrog nog
jarenlang voortgezet zijn als Malskat, een
geniale Joris Goedbloed, die zich door zijn
partner van hier tot ginder heeft laten
exploiteren, tenslotte niet boos op Fey
was geworden en wei zoctanig aac nij ae
zaak uit de doeken deed. Aanleiding daar
toe waren de feestelijkheden ter gelegen
heid van het 700-jarig bestaan van de
Lübecker Mariënkirche. Fey baadde zich
toen zo vergenoegd in de officiële belang
stelling voor de door hem „gerestaureerde"
muurschilderingen, dat het Malskat, die
buiten de feestkring met een paar borrels
was afgescheept, te veel was. Hij begon uit
te pakken, beschuldigde zichzelf, maar
vooral Fey, die hem verleid had de ene
vervalsing na de andere te begaan, hem
die vervalsingen voor een appel en een ei
had afgekocht, ze signeerde en verkocht,
om zodoende een vermogend burger te
worden.
Vreemd, maar aanvankelijk gebeurde er
niets. De onthullingen waren zo geweldig,
dat men er juist daarom bijna geen aan
dacht aan schonk en meende met fantasieën
van een dwaas te doen te hebben. Ook
stond het prestige van allerlei kenners op
het spel, die alles deden om de zaak in de
doofpot te stoppen, zich althans achter een
voorzichtige en tergend-langzaam ope
rerende commissie van onderzoek terug
trokken. Het heet zelfs dat sommigen ge
poogd hebben Malskat, die wat zonderling
jeeft hij woont met zijn gezin op een
veeneilandje niet ver van de zönegrens
in een krankzinnigengesticht te laten
stoppen.
Langzamerhand ging de waarheid echter
op mars en zijn de contouren van het
schandaal zichtbaar geworden. De geniale
eenvoud van Malskat heeft zich op het
geniale raffinement van Fey gewroken.
Voor de toekomst schijnt Malskat niet
bang te zijn. De jongensachtige vervalser,
die nu de grand-seigneur Van Meegeren
naar de kroon steekt, leeft nog altijd met
zijn ganzen in zijn boerderijachtig verval-
sershol in „Klein Deepenmoor" bij Wesloe,
waar bezoekers slechts kunnen doordringen
wanneer zij door hemzelf worden over
gezet.
Soms kan hij erg treurig kijken. Maar
dan is dat niet omdat hij vreest dat zich
wellicht ook voor hem de gevangenisdeu
ren zullen openen. Dan lijdt hij er onder,
dat hij het werk van één grote schilder
nooit heeft kunnen namaken, welke pogin
gen hij daartoe ook in het werk stelde. Die
schilder, die zijn vervalsersgenie wist te
trotseren, was Vincent van Gogh.
ADVERTENTIE
BETROUWBARE
H. J. MAERTENS N.V.
Nassaustraat 5 - Haarlem - Tel. 15220
Te Rotterdam is opgericht de Neder
landse Vereniging van administratief en
technisch personeel in het Toneelbedrijf.
Deze vereniging, die haar zetel heeft te
Amsterdam, is federatief verbonden met
de Nederlandse Vereniging van Toneel
kunstenaars. Lid kunnen allen zijn, die
hun werkzaamheid vinden bij beroepsto
neel. of in schouwburgen. Het voorlopig
bestuur is als volgt samengesteld: J. C.
Defourny (Amsterdam, voorzitter), G.
Teders (Rotterdam, secretaris-penning
meester), mevr. E. F. van Amerongen
(Rotterdam), mej. J. H. W. Koopman
(Amsterdam) en L. Steenbergen (Den
Haag).
De stichting „Bio-Vacantieoord" heeft
het terrein „De Schrikberg" aan de Rijks
straatweg Ede-Arnhem aangekocht. Het
is 20 ha. groot.
De stichting Bio-Vacantieoord, die 25
jaar zwakke en verwaarloosde, niet-zieke
kinderen door een langdurig verblijf in
haar koloniehuis te Bergen aan Zee nieuwe
krachten en gezondheid heeft geschonken,
zal thans ook speciale zorg gaan wijden aan
de nazorg van vele ernstige kinderziekten.
Kinderen, die herstellende zijn van ernstige
ziekten en eigenlijk ziekenhuizen moeten
verlaten, maar thuis niet de nodige na-
verpleging kunnpn genieten, zullen thans
ook worden opgenomen. Verpleegrirtmte
zal worden geschapen voor kinderen, die
herstellende zijn van ernstige chirurgi
sche behandelingen, die verzwakt zijn door
langdurige ziekten. Een zeer groot deel
der verpleegruimte zal worden ingericht
voor de na-behandeling van kinderen die
aan kinderverlamming hebben geleden.
Op het thans aangekochte terrein zal
niet een groot centraal gebouw worden
gesticht doch een complex van gebouwen,
bestaande uit een hoofdgebouw voor ad
ministratie, directie, keukens en woon
ruimten voor het personeel, een gebouw
voor medisch onderzoek met quarantaine-
en ziekenafdeling, een sportgebouw met
turnzaal, kamers voor massage en water
behandeling en een overdekt zwembad.
De kinderen worden ondergebracht in pa
viljoens.De paviljoens zullen plaats bie
den aan 120 kinderen.
ADVERTENTIE
door JAC. KORT
Een uitnemende beschrijving van het werk
met volledige oorspronkelijke tekst.
Gec. 3.90
Alom in de boek- en muziekhandel.
Ter gelegenheid van het zestigjarig be
staan van de vereniging ..Het Hoogeland"
is een gedenkboekje verschenen, waaruit
de lezer een goede indruk krijgt van de
werkzaamheden der vereniging. Het boek
je kan tevens dienen als wegwijzer voor
hen, die belang stellen in het werk der
vereniging en willen weten over welke
kol on es en tehuizen de jubilerende
vereniging op het ogenblik beschikt. Ook
kan men op de hoogte komen welke cata-
gorieën van personen er in de inrichtingen
verblijven en worden opgenomen en aan
welke adressen de aanvragen voor opna
me moeten worden gericht. Fraaie foto's
zijn in het boekje opgenomen. Het adres
van het propagandabureau der vereniging
luidt Borneostraat 67 te Leeuwarden.
Het Franse ministerie van Onderwijs heeft
de onderscheiding „Officier d' Académie"
verleend aan de oud-voorzitter van het Ne
derlandse Roode Kruis, jhr. F. Beelaerts van
Blokland en aan mej. mr. H. Prins te Amers
foort.
Jhr. Beelaerts van Blokland stichtte in
1935 te Middelburg een comité van de „Alli
ance Frangaise" en was onder jrieer in 1948
voorzitter van het Utrechts Comité. Mej. mr.
Prins heeft zich verdienstelijk gemaakt voor
de Franse taal en cultuur, eerst in de eorlcg
1914—1918 bij de buitenlandse vluchtelingen
te Amersfoort en sedert 1930 in het Comité
Nederland-Frankrijk 1945.
(Van onze parlementaire redacteur)
Dinsdagavond schenen zich in de Tweede Kamer donkere wolken samen te pakken,
toen dr. De Kort (K.V.P.) namens zijn gehele fractie, met uitzondering van mr.
Van Rijckevorsel, verklaarde straks niet accoord te kunnen gaan met een ter Ronde
Tafel Coferentie te treffen regeling met Sui-iname en de Antillen, die de vastlegging
van het voortdurend recht op afscheiding zou bevatten. Mocht de K.V.P.-fractie
zich gepiaatst zien voor een voorstel tot vorming van één koninkrijk, gepaard gaande
met een voortdurend secessierecht, dan zou dit bij haar „overgrote bedenkingen"
ontmoeten. De K.V.P.-spreker vond aanleiding voor deze politieke oorlogsverklaring-
op-termijn daar hij meende ontdekt te hebben, dat minister Kernkamp zich bij zijn
te New York gevoerde besprekingen tegenover de vertegenwoordigers van Suriname
en de Antillen reeds aldus had vastgelegd. De verrassende verklaring van de heer
De Kort verwekte enige opschudding en de minister bleek zeer ontstemd te zijn.
Intussen zal deze soep misschien niet zo heet worden gegeten als zij werd opgediend.
Voordat hij zijn dreigend klinkende
woorden liet horen, had de heer De Kort
erkenning van het recht tot afscheiding
uitermate bedenkelijk genoemd. Het kon
zijns inziens trouwens voor Suriname zelf
als een boemerang werken, omdat dan de
verschillende nationaliteiten in dat gebied
zich ook weer op hun beurt zouden kunnen
afscheiden.
Van een „voortdurende nieuwe tijdbom"
onder het koninkrijk wilden dr. De Kort
zijn politieke vrienden niets weten. Van
daar hun verzet tegen eventuele opneming
van erkenning van een permanent afschei-
dingsrecht in het statuut, dat de regeling
zal hebben te bevatten van de verhouding
tussen Nederland, Suriname en de Antillen,
te zamen het koninkrijk vormende.
Ook de heer DeKadtfP. v, A.) zei
onomwonden „voor een voortdurende
chantage met afscheiding" niet uit de weg
te willen gaan. Maar, zo voegde hij er aan
toe, als ik kijk naar de werkelijkheid in de
West, dan weet ik meteen dat verwezen
lijking van een eventueel afscheidingsdrei
gement niet tot de politieke werkelijkheid
behoort. Noch de Antillen, noch Suriname
zouden hun zelfstandigheid kunnen bewa
ren als zij in het Zuid-Amerikaanse gebied
alleen zouden staan.
Als men zich dit voor ogen stelt, dan
achtte de heer De Kadt het verstandig
onzerzijds de moed te hebben in beginsel
het recht op afscheiding te erkennen. Daar
tegenover dienen dan de vertegenwoor
digers van de West kenbaar te maken, dat
de te scheppen regeling voor lange tijd zal
moeten gelden. Met het oog op hetgeen
Nederland, ook financieel, zou willen doen,
zouden zulke waarborgen toch wel nodig
zijn.
In hoeverre of dit betoog van de heer De
Kadt de K.V.P.-fractie nog tot ander in
zicht zal vermogen te brengen, valt op dit
ogenblik niet te voorzien. Evenmin weet
men wat minister Kernkamp, die bij zijn te
New York met vertegenwoordigers van de
West gevoerde besprekingen natuurlijk
ADVERTENTIE
Uw luchtwegen zijn
door slijm verstopt. Los dat
gevaarlijke slijm op met
de krachtig werkende
AKKERS
'S werelds beste hoestsiroop
WOENSDAG 17 DECEMBER
Begijnhofkapel: Christen Spiritualistisch
Centrum, vragenavond, 8 uur. Kapel Mina-
hassastraat: spreker Rev. G. A. Brucks, 8 uur.
Grote Kerk: Kerstsamenkomst. 8 uur. Spaar-
ne: „Jungle goud", 14 jaar,. 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Jungle Jim en de skeletman
nen", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „De
fidele boer", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Palace:
„Legershow in Tokio", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Luxor: „De drum", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Lido: „Misdaad op bestelling", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. City: „Johnny Belinda", 18
jaar, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 18 DECEMBER
Krelagehuis: G. Allard spreekt over occulte
genezing, 8 uur. Minerva: „Het meisje en het
monster", 14 jaar. 8.15 uur. Spaarne: „Jungle
goud", 14 jaar 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Jungle Jim en de skeletmannen". 2.30,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „De fidele boer",
alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace:
„Legershow Tokio", alle leeft., 2. 4.15, 7
en 9.15 uur. Luxor: „De drum", 18 jaar. 2, 7
en 9.15 uur. Lido: „Misdaad op bestelling",
18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Tolinny
BeLLuw", s.15, 4.30, 7 en 9.15 uut.
Op 2 December bestond het aquarium
van Artis zeventig jaar en ter gelegen
heid daarvan wordt er nu een kleine
expositie gehouden, die ons een schok
heeft gegeven. Geen schok van ontroe
ring, maar een electrische schok van
vijfhonderd Volt, uitgezonden door een
sidderaal. Zo'n sidderaal, die eigenlijk
in de Amazone thuishoort, is een com
plete electrische centrale. Maar om
energie te ontwikkelen moet hij zich
eerst een beetje kwaad maken, zodat hij
siddert van spanning.
Om te bereiken dat hij het op zijn
heupen krijgt, voor zover men bij een
aal althans van heupen kan spreken,
doet men er het beste aan om gedurende
enige minuten malle grimassen tegen
hem te trekken. Dat zal niet zo moeilijk
zijn, omdat de glasplaat als lachspiegel
fungeert en uw krampachtige pogingen
om Danny Kaye te imiteren vergroot
weergeeft. Tenzij u een bijzonder be
gaafde acteur bent, die zelfs vissen tot
vrolijkheid kan bewegen, zal de aal von-
jen spatten van ergernis. Werkt u echter
op zijn gevoel voor humor, dan gebeurt
er uiterlijk niets, want de sidderaal be
hoort tot de categorie der zogenaamde
binnenpretters, in tegenstelling tot de
snoek, die onder de binnenvetters wordt
gerekend.
Dank zij een uiterst vernuftige appa
ratuur kan men het resultaat met het
blote oog waarnemen. In het aquarium
hangen twee draden, die de electriciteit
overbrengen naar een versterker, waar
op neonlampjes zijn aangesloten. Als de
aal reageert op uw aanstellerij, dan gaan
de lampjes flikkeren. Wij hebben ons
laten Verzekeren dat het beest een
speciale hekel aan droogkomieken heeft.
Door een luidspreker kan men hem in
zo'n geval oorverdovend horen knet
teren. Als hij zich goed opwindt, doet
de electrische stroom het water kab
belen.
Wij vestigen vooral de aandacht op
dit verschijnsel, omdat zo'n sidderaal
ons een aantrekkelijk huisdier lijkt
tijdens een volgende oorlog. Beter een
aquarium dan zo'n stinkende carbid-
lantaarn.
Overigens wordt er op deze tentoon
stelling een nog veel interessanter expe
riment uitgehaald: men laat de bezoeker
namelijk horen dat de vissen ook gelui
den kunnen maken en derhalve niet zo
stom zijn als ze er uitzien. De geleerden
zijn het er nog niet helemaal over eens
hoe ze dat doen, want er zijn twee
mogelijkheden: hetzij met behulp van
de keeltanden, hetzij door het schuren
van skeletdelen over elkaar. Hoe dan
ook, het geluid wordt via gevoelige
microfoons op versterkers overgebracht
en dientengevolge kan iedereen dit
fraaie verschijnsel waarnemen. Hieruit
kan men intussen afleiden, dat vissen
oren hebben, want anders zou het niet
de minste zin hebben om van zich te
doen horen.
Wij hebben er bijzonder van genoten,
speciaal toen wij bij het aquarium der
zaagvissen kwamen. Die maken niet
alleen geluiden, die zingen werkelijk.
Vandaar dat men spreekt van zingende
zaagvissen. De voortvarendste onder hen
zijn reeds bezig een koortje te vormen
onder leiding van een cirkelzaagvis. De
directeur van de dierentuin, dr. A. L. J.
Sunier, overweegt thans bij het minis
terie van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen en bij het Prins Bernhard-
fonds een aanvrage om subsidie in te
dienen. Drs. J. Henrick Mulder, secre
taris van de laatstgenoemde stichting,
heeft reeds een diepgaande analyse van
het sociologisch aspect ingesteld, waar
uit zeer belangrijke conclusies te trek
ken zijn, die het voordeel hebben, dat
ze door niemand begrepen worden.
Mr. H. J. Reinink, de actieve secre
taris-generaal van het bovengenoemde
departement, onderzoekt de mogelijk
heid öm de vissen op te nemen in de
stroom van buitenlandse artisten, die
iedere zomer maken dat het Holland
Festival zijn naam eer aandoet. Dit
heeft intussen de afgunst van Abraham
van der Vies, directeur van de Neder
landse Opera, gewekt. Hij zal, naar wij
vernemen, ten spoedigste met de directie
van het aquarium in verbinding treden
om enige watersolisten voor de hoofd
rollen in „De Parelvissers" van Bizet te
engageren, onder het motto Natura Artis
Magistra.
Het zingen der vissen heeft echter het
bezwaar, zoals wij tijdens het bijwonen
van een repetitie konden constateren,
dat zij blijven zweren bij de ouderwetse
kliederwaterstijl. Hierin zal de subsidie
verandering moeten brengen. Ook dient
onmiddellijk aansluiting te volgen bij de
Beroepsvereniging van kunstenaars ter
verzekering van de sociale positie. Per
slot van rekening is mevrouw Hans
Snoek daar al bestuurslid van.
Op bijgaande foto ziet men enige zan
gers vis-a-vis. De meest rechtse is van
Engelse adel, een zogenaamde viscount.
Dat is wel duidelijk. Van de tekst heb
ben wij geen zier verstaan, maar dat is
niet zo erg, want van de Nederlandse
Opera begrijpt men ook geen woord.
De te verlenen subsidie zal in de eer
ste plaats worden gebruikt voor het aan_
schaffen van zatMjttad. Wij zuilen u van
de resultaten op. de hoogte houden.
BOEDA
kabinetspolitiek heeft gevoerd, in het mid
den zal kunnen brengen, dat als olie op da
nogal hooggaande K.V.P.-golven dienst zou
kunnen doen.
Menige spreker stond natuurlijk ook bij
Nieuw Guinea stil. Dr. VanBaal (A.R.),
groot deskundige op dit terrein, de heer
Van de Wetering (C.H.) en mr. De
G r a a f f (K.V.P.) achtten het Nederlands
taak aan de Papoea's economische en cul
turele ontwikkeling te brengen, als voor
bereiding der politieke ontwikkeling. Uit
het betoog van mr. De Graaf zij nog aan
gehaald, dat voor hetgeen er dient te ge
beuren niet een eeuwenlange staatkundige
band tussen Nederland en Nieuw Guinea
nodig zou zijn. Daaraan voor altijd te wil
len vasthouden zou, na de met en in Indo
nesië opgedane ervaring, zeer kortzichtig
zijn. Bedachtzaam optreden, dus mede het
achterwege laten van enig prikkelen van
nationalistische gevoelens, zal geboden zijn.
Thans nog iets omtrent de middagverga
dering, gewijd aan Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen. De duidelijke toezegging
van minister Cals, spoedige hervatting te
willen bevorderen van het overleg inzake
eventuele verbetering van de lerarensala
rissen en wat hij verder ten aanzien van
het vraagstuk betreffende de in het ge
drang geraakte intellectuele middengroep
opmerkte, deden neigingen tot indiening
van moties, ook bij de heer Zegering Had-
ders (V.V.D.), verdwijnen.
Kunst, radio en televisie alsmede nog
een reeks van andere onderwerpen, kwa
men ter sprake. De heer Wel ter (KNP)
trok te velde tegen politiek in de aether.
De heer Cornelissen (WD) nam in
het bijzonder bepaalde V.A.R.A.-uitzendin
gen op de korrel en zei dat men ook in de
aether een heer moest zijn.
De heer Van Sleen (P. v. d. A.) nam
de V.A.R.A. in bescherming. Ofschoon hij
allerminst geestdriftig is voor televisie,
meende deze afgevaardigde, dat nu zij er
is, de regering moet zorgen, dat men er
mee kan doorgaan.
Monumentenzorg
Veel aandacht werd in het debat ook be
steed aan de monumentenzorg. De he'er
Roos jen (A.R.) vroeg inlichtingen over
de voorgenomen restauratie van torens in
het Land van Altena, de heer Peters
(KVP) informeerde of een oplossing moge
lijk is voor de Geertekerk in Utrecht en de
heer We Iter (KNP) zou het een ver
standige politiek vinden de kastelen reeds
te steunen vóórdat zij ruïnes worden.
De heer Zegering Hadder s (WD)
hield een pleidooi voor subsidie ten be
hoeve van restauratiewerken in oude stad
jes, waardoor met een klein kapitaal een
groot kapitaal kan worden gered.
Hij pleitte voorts met de heer De Rui-
t er (C.H.) voor subsidie aan het Overijsels
Orkest en het Fries Orkest, voor welke
laatste particulieren een jaarlijkse bijdrage
van 73.000 hebben toegezegd.
De heer Will ems (P. v. d. A.) vroeg
tevens aandacht voor de salarissen van
orkestleden van de D-groep. Voor deze
provinciale orkesten zijn toestanden ont
staan, die onhoudbaar moeten worden ge
noemd.
De regering zal volgens de heer Willems
ook iets moeten doen voor de opleiding van
dansers en danseressen. Hij klaagde er over
dat het interieur van de meéste moderne
woningen van een bedenkelijke wansmaak
getuigt. Daarom vroeg hij voo.r de jeugd
meer aesthetische vorming.
Hedenmiddag zal minister Cals ant
woorden.
Wegens incassomoeilijkheden in ver
band met de Kerstdagen, verzoeken
wij onze weekabonnés vriendelijk, in
de week van 1520 December, tevens
het abonnementsgeld voor de week
van 2227 December aan onze bezor
gers te willen voldoen.
DE ADMINISTRATIE
Mr. A. E. Stoop te Leeuwarden heeft
namens de condensfabriek „Friesland" bij
de president van de Leeuwarder rechtbank
een kort geding aanhangig gemaakt tegen
de heer B. Vooistra, die sedert 4 December
onderdirecteur is van „De Ommelanden"
te Groningen. De heer Vooistra was vroe
ger in dienst van de „Friesland". Hij heeft
toen een zogenaamd concurrentiebeding
getekend, waarbij hij zich verbond tot ge
heimhouding van alles wat hem in zijn
functie bij de condensfabriek ter kennis is
gekomen omtrent fabricage en afzet der
producten. Gedurende vijf jaar na het
einde van zijn dienstbetrekking zou hij
volgens dit beding zonder toestemming der
condensfabriek geen nieuwe functie op dit
gebied mogen aanvaarden, op straffe van
betaling van 10.000.
Namens de Friesland eist mr. Stoop thans
dat de heer Vooistra zich onthoudt van alle
arbeid bij „De Ommelanden" en van alle
contact met de leiding, het personeel en de
verkooporganisatie van de fabriek.
Inmiddels heeft de heer Vooistra bij de
■kantonrechter te Leeuwarden een proce
dure aanhangig gemaakt tot nietigverkla
ring van het bedoelde concurrentiebeding.
