Het kopen van een pels is
een zaak van vertrouwen
Baby gaat er op vooruit
Televisie vraagt de aandacht
Nuttige en plezierige
nieuwigheden
BONT- ALLERLEI
Hardegarijp krijgt toch
bijzondere school
ZATERDAG 3 JANUARI 1953
Wandeling langs de winkelramen
Dit maken we zelf
KERKELIJK LEVEN
COLD WAVE
Kerkelijk Nieuws
Alma Musica naar
Rome en Parijs
Dames! Vooral nu
Hamea-Gelei voor Uw banden
Kroon verwierp beroep
tegen stichting ervan
Mr. Delprat voorzitter
Amsterdamse K.v.K.
Dubbel woonhuis te
Rosmalen in brand
^Uoor de^O rouw
„Het bontvak is een heel raar vak", betoogde bontwerker Wijkhuizen toen wij
bij hem eens ons licht kwamen opsteken omtrent zijn werk, dat zo direct te maken
heeft met De Vrouw. „Meer dan een gewone kleermaker heeft de bontwerker te
kampen met de grillige mode en de niet minder grillige eisen van de vrouw, die
soms na jarenlang sparen eindelijk in staat is een echte pels aan te schaffen".
In de eerste plaats is het dan ook niet
zozeer het sóórt bont, dat de kostbaar
heid van een bontmantel veroorzaakt,
maar veelal bepalen mode en de vraag
naar een speciale bontsoort de prijs
er van. En dat is juist het „rare" van
ons vak. Bontsoorten, waar veel vraag
naar is, worden op een gegeven ogen
blik schaars en ga je de inkoop dan naar
dergelijke bontsoorten, bijvoorbeeld
lamsvellen, richten, dan bestaat er plot
seling niet beters en begeerlijks dan
geitenvellen
Zo waren het in vroeger tijden, toen
het slechts notabelen en edellieden ver
oorloofd was bont te dragen, de marter-,
bunzing-, otter- en konijnenvellen,
waarmee men zich bij uitstek tooide en
die het stempel van distinctie drukten
op de draagster.
Het was ook in die tijd, dat in Noord-
Amerika en Canada bevervellen dienden
als betaalmiddel in de handel tussen
Indianen en blanken.
Doch wij laten liever het verleden
voor wat het is of was en keren weer
terug naar het voor ons meer reële tijd
perk van de twintigste eeuw, waarin
vooral tijdens de laatste, naoorlogse
jaren een ware omwenteling is geko
men in de bontindustrie, vooral in Ne
derland. Vóór de laatste wereldoorlog
was Nederland lang niet zo „fur-min-
ded" als andere Europese landen zoals
Frankrijk, Hongarije, Tsjechoslowakije
en Duitsland. Tijdens de oorlog echter
en kort daarna, toen men overal met
grote textielschaarste had te kampen,
kwam men ook in Nederland tot de ont
dekking, dat bontjasjes van de toen be
schikbare goedkope bontsoorten zoals
van katten-, konijnen- en geitenvellen,
niet te versmaden waren, waarmede de
kiem werd gelegd voor de thans groei
ende voorliefde voor bont.
Men heeft toen namelijk kunnen er
varen, dat een bontmantel van betrek
kelijk goede kwaliteit jarenlang gedra
gen kon worden en wanneer de mantel
begon te slijten of het model ervan uit
de mode raakte, kwam de bontwerker
er aan te pas om reparaties te verrich
ten of veranderingen aan te brengen,
een werk, dat naast de nodige vakken
nis een aan het bovenaardse grenzend
geduld vereist: dagenlang moet er soms
gezocht worden naar een enkel stukje
bijpassend bont en wanneer we nu
weten, dat er bijvoorbeeld alleen van
geitenvellen zo ongeveer tien verschil
lende soorten bestaan, dan kunnen we
ons enigszins een beeld vormen van de
chaos, die er op een bontatelier heerst
wanneer de voorraadladen met de tal
loze bontsoorten op tafels worden uit
gegooid om er het enige goede stukje uit
te kiezen.De bontbewerking als zo
danig mag dan misschien een ambacht
zijn, dat reeds duizenden jaren oud is,
wij geloven toch wel, dat er voor de
bontmantel van de hedendaagse vrouw
heel wat meer komt kijken dan voor de
vachten, waarmee onze voorouders van
eeuwen terug zich kleedden. Nadat de
vellen toen op primitieve wijze waren
gelooid, werden ze zo mogelijk op nog
primitiever wijze in elkaar gezet en de
bontmantel was draagklaar. Voor dat
het bont thans echter als materiaal bij
de bontwerker komt, heeft het al heel
wat stadia doorgemaakt. Iedere bont
soort vraagt bovendien andere bewer
kingen van reinigen, drogen en looien,
tot verven en strijken aan toe. Tijdens
een bezoek aan de bereiderij en ververij
van bontvellen, de N.V. „Union" te
Haarlem, werden ons ook nog staaltjes
getoond van het kunstig omtoveren van
Hollandse bunzinghuiden, tot de hyper
luxe natuurnertz. Ook Indische lams
vellen plegen zodanig bewerkt en ge
verfd te worden, dat zij van de grijze
persianer door een leek niet te onder
scheiden zijn, waardoor het kopen van
een bont kledingstuk voornamelijk een
kwestie van vertrouwen is.
Bij pelterijen wordt in eerste instan
tie verschil gemaakt tussen de zoge
naamde gebruikskleding zoals lamme
ren, schapen en geiten, en de luxe kle
ding zoals nertz, hermelijn en edelvos-
sen, die overigens niet alleen in koudere
streken worden gedragen maar eveneens
in het subtropische klimaat.
Ook Nederland spreekt in de bont
handel een woordje mee, want naast
zijn export van nertzvellen, die in en
kele speciale nertzfokkerijen worden
„gekweekt", staat Nederland bekend om
zijn katten-, bunzings- en niet te ver
geten mollen velletjes, die vooral in
Amerika veel aftrek vinden. En hier
kunnen wij de uitlating van de bont
werker, dat het „bontvak een raar vak
is" met de daarachter gevoegde bewe
ring bij wijze van verduidelijking
dat „de bontwerker zo direct te maken
heeft met De Vrouw", dan ook wel be
grijpen. De Nederlandse vrouw, die als
het ware temidden van de mollen leeft,
prefereert Chinese geitjes en Indische
lammeren; de Amerikaanse vrouw daar
entegen voelt zich in de Hollandse mol
letjes best op haar gemak; is er wel een
duidelijker bewijs van de onbereken
baarheid van de vrouw waar het mode,
kleding en smaak betreft? J. S.
Bont de oudste kleding ter wereld,
doch ook de sierlijkste.
Hoe sierlijk kleedt dit jurkje van dunne
wollen stof met een witte ruche als
garnering! Een zeer smal ceintuurtje
en een strikje aan de hals verhogen
het verfijnd cachet. Een voorbeeld voor
stemmige kledij van Dorville in Londen.
In mijn nieuwe zakagenda zijn enige
pagina's voor „Notities" vrijgehouden.
Dit woord heb ik op één bladzij veran
derd in „Nuttigheden" en op een vol
gende in „Plezierigheden". Ik ben na
melijk van plan daaronder alles te no
teren wat ik bij het winkelen tegen kom
en niet direct kan aanschaffen. Vooral
na Kerst en Oudjaar zijn de goede voor
nemens vele en een daarvan is, alvorens
iets te kopen eerst deze wenslijstjes te
raadplegen. Wellicht helpt het. Trou
wens, na de dure Decembermaand is
vrijwel niemand meer tot kopen in
staat, nietwaar? Toch zijn er enkele
dingen die ik bij mijn wandeling langs
de winkelramen achter de étalageramen
zag liggen en in ieder geval goed zijn te
onthouden.
Wie gewend is
met een maas
bal haar kou
sen te stoppen
kan dat tegen
woordig bij het
onvoldoende
lichtschijnsel
van de sche
merlamp doen
zonder de ogen
te bederven.
Namelijk met
gebruik van 'n
verlichte maasbal, die in een ijzerhan
del achter de ramen lag, maar zeer
zeker ook in ieder electrische appara-
tuurzaak verkrijgbaar is. Men heeft al
leen een stopcontact nodig. Het appa
raat heeft een paddestoelmodel, steel en
hoed zijn van bakeliet en in de laatste is
het lampje verborgen. De hoed is net
als bij een melkzwam niet bol maar een
beetje hol. Dit laatste heeft het voor
deel dat de stopnaald gemakkelijk door
de stof glijdt.
Voor liefhebbers van „elke dag
één glaasje" is er iets nieuws ver
krijgbaar. Vier kleine bekertjes (van
alpaca meen ik), even groot als
borrelglaasjes zonder voet, passen pre
cies in elkaar. Geschoven in een met
vilt beklede leren foudraal nemen ze
weinig plaatsruimte in, niet meer dan
bijvoorbeeld een flink gevulde heren-
portemonnaie. De borrelbekertjes zijn
onbreekbaar en ze kunnen menig stootje
verduren voor er een deuk in komt. Het
is heel goed denkbaar, dat men, heer
zijnde, op een vacantietrektocht ergens
in het dorp een flesje met inhoud heeft
gekocht, waarvan men 's avonds op de
kamer graag wat zou willen nuttigen.
Dan zijn deze borrelbekertjes practi-
scher en prettiger dan de dikke water
glazen van de zit-slaapkamer uit het
dorpslogement.
Eén ding is niet'op mijn wenslijstje
terechtgekomen, maar heb ik meteen
aangeschaft, alle goede voornemens ten
spijt. Dat heeft de grootse naam van
Nyletta wonderschuurder. Of het een
wonder is weet ik niet, maar het is wel
iets heerlijks in de keuken. Deze schuur-
bal van nylon is zacht, maakt geen
krassen in de pan en kan zelfs gebruikt
worden om schalen die zijn aangezet,
zonder beschadiging te reinigen. De
prijs is hoger dan van de gewone harde
schuurbal of het bekende panlapje,
maar toch nog beneden de gulden en
waarschijnlijk gaat deze nylonschuurder
langer mee.
Een ander wonderding kan hier met
een even genoemd worden en wel de
„wondermat". Dit wonder bestaat even
wel al enige jaren. Met de wondermat
kan men borstplaat, fondant en bruid
suikers in diverse motieven gieten. De
mat is gemaakt van reukloze rubber en
heeft verschillende vormpjes. De mat
ten zijn in drie maten verkrijgbaar, de
grootste heeft kleine en grote vormen.
Als de borstplaat is bereid giet men de
hete massa in de natgemaakte rubber-
gietmat en dan laat men alles koud wor
den. Is de borstplaat hard dan buigt
men de rubbermat en de zoetigheid
springt er in ettelijke modellen uit. Het
is te .proberen op een Zondagmiddag als
ge onverwachts 's avonds bezoek krijgt
en niets in huis hebt bij de thee.
Tegenwoordig nemen veel mensen
's nachts een warme kruik of gummi
waterzak mee naar bed. Het enige na
deel van de gewone kruiken en zakken
met op zij sluitende schroefdop is dat ze
op den duur gaan lekken doordat het
gummi ringetje van de dop zoek is of
door slijtage. Nu zag ik in een étalage
liggen platte kruiken met viltbekleding,
waarbij de sluiting niet op zij maar
boven op de kruik was aangebracht. De
vorm doet even denken aan een lang
werpig koektrommeltje. Dit soort kruik
heeft een platte bodem zodat zij moei
lijk ondersteboven kan komen te liggen.
Wie last heeft van een lekkende kruik
zou het eens met dit model kunnen
proberen. ANNEKE.
De vorige week hebben we een basic-
dress voor u getekend. Heeft u hem al
af? Wel, dan kunnen we nu aan de
leuke afdeling beginnen. U zult zien
dat, als u daar eenmaal mee bezig bent,
u van zelf steeds weer iets nieuws in
valt. Hierbij enkele tekeningetjes om
mee te beginnen.
Fig. I. Een dasje van georgette of een
satijnen streepje, met 'n aardige broche.
Fig. II. Een pochette van mooi fijn
katoen, roze op bruin bijvoorbeeld of
paars op zwart, met een grote knoop
vastgezet.
Fig. III. Een grote rand van fantasie
bandjes houten kralen, zigzagjes e.d.
in één of meer kleuren, losjes op de
rok gezet, zodat hij er voor de was of
de „volgende japon" af kan. Wit of
groen op het verpleegsterslinnen geeft
een kostelijk effect.
Zeker heeft u intussen al gedacht
aan die grappige ceintuur die u nog
heeft en die nu weer gebruikt zal wor
den om uw basic-dress-garderobe met
een stuk te vermeerderen.
EVELINE
Steeds meer omgeven wij volwassenen ons met comfort, maar de jeugd en zelfs
de allerkleinste wereldburgers, die nog niet of maar nauwelijks aan hun eerste
stapjes toe zijn, worden daarbij evenmin vergeten! Immers ook voor baby brengt
de moderne industrie allerlei practische kleinigheden, vernuftig ontworpen voor
het speciale doel waarvoor ze bestemd zijn. Zo handig zijn ze in het gebruik, dat
wij ons eenvoudig afvragen waarom men nog niet eerder op het idéé is gekomen,
zoiets te vervaardigen.
In Engeland, in Frankrijk, in Amerika
en ook in ons land hebben verschillende
jonge, enthousiaste ontwerpers en ont
werpsters zich speciaal toegelegd op het
creëren van doelmatige en aardige meu
belen of andere nuttige artikelen, uitslui
tend voor baby en zijn omgeving be
stemd.
Kort geleden kregen wij in Londen en
even later in Parijs de gelegenheid een
tentoonstelling van deze speciaal voor
baby ontworpen nieuwtjes te bezoeken.
Wat daar op dat gebied zoal te vinden
was, bleek werkelijk een verrassing.
Een „Walkie Pen", een handig wan
delstoeltje, waarin baby lopen leert zon
der al te gevaarlijke capriolen te kunnen
uithalen, brengt uitkomst. Dit practische
meubelstuk voor eerste pasjes werd in
Engeland ontworpen en is thans ook in
ons land reeds voorhanden. In een me
talen frame, waarvan de stangen naar
onder toe ver uitwijken, is aan deze
„Walkie Pen" een soort broekje beves
tigd van stevig, waterdicht linnen, zodat
ook onverwachte plasjes geen rampen
opleveren.
Baby trekt dat broekje aan en daar
mee meteen het loop-meubel op wielen!
De met rubberbeklede uitstekende
stangen van het frame doen dienst als
„bumpers". Die zorgen er voor dat hij
op veilige afstand blijft van alles, dat
al wandelend op zijn weg komt. Stuift
hij met haastige dribbelpasjes op de
Een reiswiegje is handig maar nog
practischer is zo'n bezit wanneer het
ook als normaal staand wiegje te ge
bruiken is. Het frame van dit wiegje
is geheel opvouwbaar en kan zelfs in
een klein week-end koffertje meege
nomen worden.
tafel af, dan kan hij het tafelkleed net
niet grijpen en vóór zijn hoofdje on
zacht kennis maakt met de knop van
het kastdeurtje, heeft één van de met
gummi afgeschermde stangen de stoot
reeds opgevangen.
Dit wandel-stoeltje is bovendien zo
geconstrueerd, dat baby er keurig in
leert lopen, want de „Walkie Pen" zorgt
er voor, dat hij daarbij als vanzelf de
juiste houding aanneemt.
Wiegjes met mogelijkheden
Reiswiegjes voor baby zijn reeds ja
renlang in gebruik. Niet elk model dat
voor op reis heel doelmatig is, blijkt
echter even geschikt om op de plaats
van bestemming als slaapgelegenheid
voor het kleintje te gebruiken. Ook
daarop is wat gevonden! Een geheel
opvouwbaar reiswiegje van canvas of
zeildoek, dat met een afneembaar en
eveneens opvouwbaar frame is toege
rust. Die standaard neemt in opgevou
wen toestand maar heel weinig plaats
ruimte in en kan dan ook makkelijk
onder in een koffer worden meege
nomen.
In minder dan geen tijd is zo'n reis
wiegje met behulp van dat frame tot
een normaal staand .wiegje van de
juiste hoogte om te bouwen, waarin
baby slaapt als thuis.
Is baby groot genoeg voor een „echt"
bedje dan kan de hele wieguitrusting
in een kast worden opgeborgen, wat bij
het dikwijls voorkomend ruimtegebrek
in de huidige woningen een uitkomst
is. Wij ontdekten zelfs een reiswiegje,
dat niet alleen als staande wieg maar
ook als wagentje te gebruiken is. On
nodig te zeggen hoe practisch zo'n drie
delige combinatie wel is.
Ook op het gebied van de kinder
stoelen worden er momenteel allerlei
nieuwtjes gebracht, die voor de klein
tjes prettig zijn en moeder heel wat
gemak opleveren. Een kinderstoel die
telkens is om te bouwen en tot na de
kleuterleeftijd dienst kan doen, is daar
van o.a. een voorbeeld. Hij kan als
tafel- maar ook als lage speelstoel
dienst doen. Het eigenlijke stoeltje is
echter bovendien geheel uitneembaar.
Dat kan na enkele makkelijk aan te
brengen veranderingen nog gebruikt
worden tot de leeftijd dat baby reeds
een schoolkind is. Mama kan er tevens
van verzekerd zijn, dat baby's rug en
beentjes al zittend de juiste stand in
nemen, want dit kindermeubel is vol
gens medisch voorschrift ontworpen.
Beide handen vr\j!
Een ander nieuwtje voor de kleintjes
en hun moeder of verzorgster is de
baby-draagband. In de „salon de l'en-
fance", een speciaal voor baby en kleu
ter ingerichte tentoonstelling, werd die
z.g. porte-bébé voor het eerst getoond
en sinds vond deze reeds haar weg
door de verschillende landen. Zo'n
baby-drager bestaat uit een linnen
stoeltje, aan een band van stevig can
vas bevestigd. Mama draagt dat stoel
tje zoals een schoudertas.
Ook baby gaat er op vooruit in onze
tijd. En van het comfort dat voor hem
wordt bedacht plukt moeder niet min
der de vruchten!
FLORENCE
De televisie is druk bezig de wereld te
veroveren. De belangstelling ervoor neemt
steeds groter vormen aan. In ons land
staan we nog aan het begin. Maar ook hier
kan men ervan overtuigd zijn, dat de tele
visie er z a 1 komen.
Dat ook de Kerk van haar belangstelling
doet blijken^ behoeft wel geen betoog.
In ons land zijn de stappen, die de ker
ken op dit terrein tot dusver ondernamen,
nog slechts klein in getal, hetgeen niet te
verwonderen is, gezien het stadium waarin
de gehele televisie in Nederland nog ver
keert.
In andere landen, waar men al heel wat
verder gevorderd is, strekt de Kerk haar
bemoeienissen met de televisie reeds vrij ver
uit.
Proef uitzendingen
In West-Duitsland kreeg speciaal de
Evangelische Kerk de gelegenheid om op
eigen gebied de waarde en mogelijkheden
der televisie te onderzoeken.
Voor de zender-Hamburg werd kort vóór
het Kerstfeest de gelegenheid gegeven
enkele proefuitzendingen voor te bereiden.
Onder meer werd een „prediking in beeld"
gegeven. Dit hield in de vertelling van de
Kerstgeschiedenis als heilsgebeuren aan de
hand van bekende schilderijen en reproduc
ties, een ronde-tafelgesprek, een kinder
uurtje over Kerstfeest en de uitzending van
een kerkdienst met daaraan aansluitend een
lekenspel.
Natuurlijk was men zeer benieuwd naar
de resultaten. Over het geheel genomen
kan worden gezegd, dat het resultaat wel
met de verwachtingen overeenstemde, hoe
wel zich toch ook wel enkele verrassingen
voordeden, die een eind maakten aan ge
maakte theorieën.
Hoe waren dan de resultaten?
Vrijwel geen problemen leverden het
ronde-tafelgesprek en het kinderuurtje op.
Des te meer deden deze zich echter voor bij
de „prediking in beeld". Hoewel deze ter
dege was voorbereid bleef het bereikte ver
beneden de verwachtingen. Men was er van
uitgegaan dat schilderijen uit de veertiende
en vijftiende eeuw met hun vertellende
kunst ook moderne en onkerkelijke „kij
kers-luisteraars" iets wezenlijks zouden
kunnen zeggen, vooral wanneer de camera
zinvol verschillende détails zou belichten.
Dit bleek echter niet zo te zijn. Het resul
taat van deze poging was niet meer dan een
min of meer eentonige kunsthistorische uit
eenzetting-met-lichtbeelden op religieuze
grondslag.
Godsdienstoefening
De voornaamste zorg ging echter uit naar
de „gewone" godsdienstoefening. Een en
ander werd nog erger toen de bij de proefne
mingen betrokken kerkelijke autoriteiten de
voorbereidingen zagen in de kerk die werd
gebruikt. Deze was in een soort atelier ver
anderd. Felle schijnwerpers verlichtten het
schip van het gebouw. Op de kansel stond
een operateur met een rode alpinomuts op,
druk gebarend aanwijzingen te geven....
De gemeente was op deze vreemde dingen
natuurlijk voorbereid en liet zich door de
brutale inbreuk der techniek niet al te zeer
storen.
In het gemeentegebouw naast de kerk
zaten de crit,ici. Natuurlijk was men zeer
benieuwd naar hun reacties. Welnu, het
bleek reeds spoedig, nadat men de zingende
gemeente en de spelende organist in het
beeld had gebracht, men in het belendende
gebouw door de korte preek zeer werd ge
boeid. Zelfs het feit, dat men in de kerk
dacht, dat de voorganger er niet erg „over
tuigend'; uitzag verhinderde niet, dat men
er volkomen „in" was en bleef.
Na afloop was men het er over eens, dat
een goed-voorbereide en boeiend uitgespro
ken prediking door het televisie-beeld aan
waarde wint. Gedurende de predicatie bleef
de camera volkomen stil en liet alleen de
predikant zien, zoals men die in de kerk
ziet, d.w.z. tot de rand van de kansel.
Mede hierdoor werd de preek het beste
deel van de uitzending.
Bij de uitvoering van het lekenspel bleek,
dat alles aankomt op de technische voor
bereiding. Hierbij moet zeker niet vergeten
worden, dat het niet gaat om een „repor
tage" als van bijvoorbeeld een voetbal
wedstrijd.
ADVERTENTIE
Ja, maar van
MOLENDIJK'S KAPSALONS
Santpoorterplein 1 Telef. 19706 - Haarlem
(te bereiken met buslijn 3 en 4) p. f.
Geref. gemeenten
Beroepen te Goes W. de Wit te Moer-
kapelle.
Beroepen te Ermelo F. Mallan te Brui-
hisse.
Bedankt voor Passais (U.S.A.) A. Ver-
gunst te Zeist.
Bedankt voor Tholen M. Blok te Rotter
dam-C.
Vrij Evang. gemeenten
Beroepen bij de Presb. Church in Canada
H. H. W. Zegerius te Dordrecht.
Geref. kerken
Aangenomen naar Bleiswijk W. Wier-
singa te Visvliet.
Bedankt voor Assen (3e pred.pl.) A.
Brouwer te Barneveld.
Benoemd tot ziekenhuispred. te Hooge-
veen („Bethesda"), W. Faber a.s. em. pre
dikant aldaar.
Beroepen te 's-Graveland, H. C. Ende-
dijk te Woimerm.
Bapt. gemeenten
Beroepen te Hengelo (O.) J. Broertjes
te Arnhem.
Beroepen te Noordbergum J. A. Scholte
te Nieuw-Weerdinge.
Ned. Herv. kerk
Beroepen te Lienden J. v. d. Heuvel te
Schoonhoven.
Chr. Geref. kerken
Bedankt voor St. Thomas (Ontaria) (Old
Chr. Ref. Church) J. H. Vekema te Zwolle.
Tweetal te Middelharnis G. Blom te
Meerkerk en W. F. Laman te Rotterdam-
West.
Het ensemble Alma Musica - bestaande
uit Everard van Royen, Haakon Stotijn,
Paul Godwin, Johan van Helden, Carel
van Leeuwen Boomkamp en Gusta van
Royen - heeft een uitnodiging aangenomen
te concerteren voor de Academia Filarmo-
nica Romana op 5 Januari in het Teatro
Eliseo te Rome.
Eind Januari begint Alma Musica zijn.
vijfde tournée in'Frankrijk.
Van groot belang is intussen wel het feit,
dat de proef in Hamburg heeft aangetoond,
dat de televisie zeker niet ongeschikt is om
de bijbel ook daar te brengen, waar hij niet
zo gemakkelijk komt.
Dit zal dan ook wel via de Noord-West
Duitse Radio Hamburg geschieden. Met een
zendbereik van honderd km zou met het
Kerstfeest begonnen wordén met de uit
zending van televisie-programma's, binnen
kort zal nog een aantal relayeer-zenders
worden ingeschakeld.
Intussen heeft dus de Kerk bemerkt, dat
er ook voor haar kansen op dit terrein
liggen.
Die zullen zich ongetwijfeld ook in ons
land gaan voordoen. Het staat wel vast, dat
deze ook hier zullen worden aangegrepen.
Dat er mogelijkheden zijn is nu wel be
wezen.
ADVERTENTIE
Thans heeft ook de Kroon het beroep
verworpen, dat aanvankelijk bij Gedepu
teerde Staten en later bij de Kroon was
ingesteld tegen de stichting van een bij
zondere school voor gewoon lager onder
wijs in het dorp Hardegarijp, gemeente
Tietjerksteradeel in Friesland.
De gemeenteraad van Tietjerksteradeel
besloot in zijn vergaoenng van 10 rviei
1951 de gevraagde medewerking te ver
lenen aan de „Vereniging tot stichting en
instandhouding van een School met de
Bijbel", gevestigd te Hardegarijp, tot stich
ting van een bijzondere lagere school ter
plaatse.
Tegen dit besluit werd door de heer
G. Zijlstra en 16 anderen beroep aange
tekend bij Gedeputeerde Staten, die na
een nauwkeurig onderzoek dit beroep ver
wierpen, omdat de ouderverklaring, die
moet worden overgelegd bij de aanvrage
tot het ontvangen van de voor de stichting
van een schoolgebouw benodigde gelden,
huns inziens wel voldeed aan de daaraan
gestelde eisen volgens art. 73 eerste lid,
sub a der lager onderwijswet.
Hierop ging de heer G. Zijlstra, nu met
24 anderen, in beroep bij de Kroon, die
eveneens het beroep ongegrond heeft ver
klaard.
Hierbij overwoog de Kroon onder meer,
dat van de 61 kinderen, wier namen voor
komen op de door het schoolbestuur over
gelegde ouderverklaring, een negental bui
ten beschouwing moet blijven, aangezien
deze kinderen een binnen de afstand van
4 kilometer van hun woning gelegen ge
lijksoortige bijzondere school zouden ver
laten, ofschoon in die school in het voor
hen bestemde lokaal plaatsruimte beschik
baar zou blijven. Voorts is de Kroon met
Gedeputeerde Staten van oordeel, dat het
schoolbestuur ten aanzien van de overige
kinderen ten tijde van de indiening van
de ouderverklaring redelijker wijze mocht
aannemen, dat deze kinderen de nieuw
op te richten bijzondere school zouden be
zoeken.
De appellanten hadden in hun beroep
schrift de mening van de hoofdinspecteur
van het lager onderwijs aangevoerd, dat
hier sprake is van „het aanwenden van
een middel, dat hoewel formeel in orde
schijnend, in strijd is met de bedoeling van
de wet en niet in overeenstemming te
brengen met de redelijke toepassing van
de wettelijke bepalingen". Voorts beriepen
de bezwaarden zich op het feit. dat deze
bijzondere school in Hardegarijp niet in
een dringende behoefte voorziet, zoals vol
gens hen is gebleken uit een verklaring,
afgelegd door het hoofdbestuur van de
Vereniging voor Christelijk Volksonder
wijs, alsmede uit een verklaring van de
generale synode der Nederlands Hervoi-mde
Kerk. Het is naar de mening van appel
lanten in strijd met de wet, te kleine of
niet nodige scholen te stichten.
In de plaats van mr. Chr. P. van
Eeghen, die Dinsdag afscheid nam als
voorzitter van de Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor Amsterdam, is tot
voorzitter gekozen mr. D. A. Delprat.
Bij de verkiezing van de voorzitter der
kamer op de eerste openbare vergadering
in het nieuwe jaar werden 43 stemmen
uitgebracht, waarvan 41 op mr. Delprat,
1 op ir. Damme en 1 op de heer A. A.
Blessing.
D. A. Delprat werd op 10 Januari 1890
te Amsterdam geboren en studeerde aan
de Amsterdamsé Universiteit af in de
rechtswetenschappen. Sinds 27 Mei 1927
is hij directeur van de N.V. Stoomvaart
maatschappij „Nederland".
De heer Delprat is voorts president
commissaris van de K.P.M. en de Konink
lijke Java-China Paketvaartlijnen. Hij
vervult commissariaten van diverse andere
vennootschappen. Sinds September 1947
heeft de heer Delprat zitting in het be
stuur van de Suez-Kanaal-Maatschappij
en is hij lid van het bestuur van de Inter
nationale Kamer van Koophandel en vice-
voorzitter van de International Chamber
of Shipping. Tevens is de heer Delprat lid
van het dagelijks bestuur van de Onder-
nemersraad voor Indonesië. Hij was sinds
1945 vice-voorzitter van de Amsterdamse
Kamer van Koophandel.
De heer Delprat is ridder in de Orde
van de Nederlandse Leeuw en officier in
de Orde van Oranje-Nassau.
Gistermiddag om half twee is een brand
uitgebroken in een dubbelwoonhuis te
Rosmalen, in de helft, die door de heer
J. van der Sluis werd bewoond. In allerijl
moesten de bewoners het brandende huis
verlaten. Daar het dak uit stro bestond
liepen omringende woningen ook gevaar.
De gehele huishoudelijke inboedel ging
verloren. Bij de medebewoners van het
dubbelwoonhuis werd in allerijl de inboe
del naar buiten gedragen. De brand kon
door het optreden van de brandweer be
perkt blijven tot de woonhelft, waar hij
begonnen was. Deze brandde geheel uit.
De verzekering van woonhuis met in
boedel dekt slechts gedeeltelijk de schade.
De oorzaak schijnt te liggen aan een lek
dn de schoorsteen. De schade wordt geschat
op tien a vijftienduizend gulden.
