Minister Donker gaf te weinig
blijk van zijn verontwaardiging
Helpers der ontvluchten kunnen
ten hoogste twee jaar krijgen
Uitgaan in Haarlem
Een opmerkelijke film van Rudi Hornecker
Oranjeboom
Agenda voor
Haarlem
Bredase officier weigert
zondebok te zijn
r*
Een Eeuw geleden
De interpellatie over Breda
Zijn antwoord in de Eerste Kamer beschouwt hij als
duidelijke taal voor degenen die gefaald hebben
Vooronderzoek inzake Breda begonnen
Roofoverval in
Blaricum
3
Auto sleurde kinderwagen
mee
Ongelukkige proefrit
Dr. H. van der Loos
blijft in Haarlem-Noord
Haarlemmermeer
subsidieert H.O.V.
Kleding gestolen
rHoe is het ontstaand
Dit woord:
SLABAKKEN
V2Üj
Rangeerder doodgedrukt
tussen muur en locomotief
Mr. dr. R. D. Soumokil
zou zijn gesneuveld
Buit17000 gulden
Fraai beeldenspel in
„Een mens was te veel"
Filml
Coaster R. P. S. zonk door
verschuiving van lading
VRIJDAG 9 JANUARI 1953
(Van onze parlementaire redacteur)
Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is.
Dit gaat ook voor ministers op. En wan
neer dus minister Donker naar aanleiding
van de interpellatie-In 't Veld over de
ontsnapping van zeven tot levenslang ver
oordeelden uit de Bredase gevangenis en
hetgeen daarbij wèl en in het bijzonder
hetgeen niet gebeurd is, een aantal fouten
in het openbaar heeft vastgesteld, is het
goed zich van de geestesgesteldheid van
die minister rekenschap te geven. Hij is in
het algemeen de man er niet naar om naar
builen sterke woorden te gebruiken. Ter
wijl een ander misschien geneigd zou zijn
in een dergelijk geval meteen geducht van
leer te trekken, ligt het minister Donker
meer, zich voornamelijk tot het vaststellen
in het openbaar van de begane misslagen
te bepalen. Maar men kan er staat op ma
ken dat hij bij het opmaken van de „inven
taris" van de fouten en verzuimen, „des
duivels" is geweest. Het leek hem echter
voldoende, mede voor de gezondigd heb
bende functionarissen, dat hij door het
publiekelijk vaststellen van de fouten ge
toond heeft geenszins bereid te zijn om
voor hen in het parlementair debat als
schild te dienen dat hun feilen zou bedek
ken. Vroeger plachten ministers nogal eens
die weg te bewandelen, mede tot ergernis
van de parlementariër mr. Donker. Met
die methode heeft hij Dinsdag in de Eerste
Kamer volkomen gebroken. Hij deelde toen
mede, welke fouten er gemaakt bleken te
zijn. Maar daarmee was de zaak niet af
gelopen. Hij heeft, naar ons bekend is, op
zeer intensieve wijze ingegrepen.Trouwens,
wanneer men hem zou vragen of hij dit
werkelijk terstond is gaan doen, zou hij
ongetwijfeld, aldus durven wij hier op
goede gronden met stelligheid verzekeren,
op een dergelijke vraag onmiddellijk rea
geren met te zeggen, dat men daarover
zelfs helemaal niet behoeft te praten.
Intensief heeft hij het nodige onderno
men tot onverwijlde verbetering van al
hetgeen mis bleek te zijn. Men kan er ook
staat op maken, naar ons eveneens is ge
bleken, dat aan elke functionaris en aan
elke afdeling, die het aangaat, onomwon
den duidelijk is gemaakt, dat het met de
dingen die te laken vielen uit moet zijn.
In de ogen van de minister kan hij er
mee volstaan, in de door hem gekozen
vorm de reeks van begane en ontdekte
fouten ter gelegenheid van het interpel
latiedebat publiekelijk vast te stellen. Dat
schijnt volgens zijn opvatting al voldoende
te zijn geweest om de ambtenaren die
gefaald hebben te doen begrijpen, dat zij
voortaan op hun tellen hebben te passen.
Hiervan zou meteen voor andere diensten
een deugdelijke preventieve werking uit
gaan.
Toen hij in de Eerste Kamer in herin
nering bracht hoe hij, de minister van
Justitie, door niemand omtrent het ge
beurde was ingelicht, zal ook de wijze,
waarop hij ten aanzien van degenen, die
in dit opzicht in gebreke waren gebleven,
het wapen van het sarcasme hanteerde,
voor degenen die dit aanging boekdelen
hebben gesproken. Aldus, naar wij weten,
de zienswijze van minister Donker. In gro
te trekken komt die dus hierop neer dat,
wellicht even doeltreffend als disciplinaire
maatregelen, de door hem bij de gedach-
tenwisseling in de Eerste Kamer toege
paste methode de aangewezene zou zijn.
Nogmaals, elk vogeltje zingt zoals het
gebekt is.
Doordat wij hieromtrent contact opna
men met iemand uit de naaste omgeving
ADVERTENTIE
onde
flat Vorstelijk glas blèrt
VRIJDAG 9 JANUARI
Concertgebouw: Concert H.O.V.. 8 uur.
N^ssauplein: Theosofische vereniging, spre
ker J. van der Schoot, 8 uur. Waalse Kerk:
Plaatselijk Hermann Zais Comité bijeen
komst, 7.30 uur. Palace: „Huwelijkswals",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „De arend van
Madagaskar", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. City:
„Mandy", 14 jaar. 7 en 9.15 uur. Spaarne:
„De zeehavik", 14 jaar. 7 en 9.1-5 uur. Frans
Hals: „De Vrijbuiters", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Minerva: „Saboteur", 14 jaar, 8.15 uur.
Luxor: „Limelight", alle leeft., 8 uur. Rem
brandt: „Anna", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
ZATERDAG 10 JANUARI
Stadsschouwburg: „Via Lissabon" (Neder
landse Comedie), 8 uur. Rembrandt: „Anna",
14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Hu-
velijkswals",- 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Lido: „De arend van Madagaskar", 14 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Mandy", 14 jaar,
".15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Spaame: „De zee-
•avik", 14 jaar. 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans
.''als: De vrijbuiters", 18 jaar, 2.30, 7 en
9.15 Minerva: „Saboteur", 14 jaar, 2.30,
7 en S.io uur. Luxor: „Limelight", alle leeft.,
2, 5 en 8 uur.
van de minister is ons nu duidelijker be
kend geworden, hoe minister Donker zelf
zijn optreden in onze senaat schijnt te be
schouwen en waarom hij het zo en niet
anders heeft gedaan. Dit belet ons niet
kenbaar te maken, dat wij er toch de voor
keur aan gegeven zouden hebben, als uit
de vorm van zijn betoog voor de openbare
mening in Nederland nog wat duidelijker
de verontwaardiging van de minister zelf
over het voetlicht ware gebracht. Naar
onze smaak had zijn bedoeling, de ambte
lijke zondaren een nuttige, afstraffende
waarschuwing toe te dienen, nog wel wat
meer onderstreept mogen zijn.
In hoeverre er nog aanleiding en ge
legenheid voor het treffen van disciplinai
re maatregelen bestaat schijnt overigens
nog wel in overweging te zijn, maar om
trent het resultaat van die overwegingen
valt op het ogenblik niets te voorspellen.
Maar hij blijft meer waarde hechten aan
het effect op de betrokkenen van de open
lijke erkenning van begane fouten. Ook is
niet zo makkelijk uit te maken wie nu
speciaal als de schuldige zou moeten
gelden. Intussen geloven wij, dat zo
wel voor de minister van Justitie als voor
meer dan een van zijn ambtgenoten onder
meer de les van het voorgevallene op en
na de avond van de Tweede Kerstdag zal
dienen te zijn, dat in deze onrustige tijden
allerlei voorzorgsmaatregelen nodig zijn.
De vluchtelingenkampen in West-Berlijn, waar vluchtelingen uit Oost-Duitsland een
onderkomen vinden, zijn overvol. Men heeft de slaapgelegenheid in de bestaande
69 kampen uitgebreid, door in de recreatiezalen, op de gangen, in de kelders, en overal
waar ongebruikte ruimte was, stro neer te leggen. Een kijkje op de zolder van een
vluchtelingenkamp.
In de Ferdinand Bolstraat te Amster
dam trachtte een jonge moeder met een
kinderwagen over te steken. Zij stond
reeds op de rijweg toen de achterbumper
van een auto in de uitstekende veren van
de kinderwagen bleef haken. De wagen
met een baby van acht maanden werd een
tiental meters meegesleurd voordat de
auto stopte. Hoewel de kinderwagen be
schadigd was, bleek de baby ongedeerd
Donderdagmiddag om kwart over vier
maakte een employé van een Haarlemse
garagehouder een proefrit met een nieuwe
auto, die nog niet was voorzien van een
nummerplaat. Bij de hoek Kleverparkweg-
Velserstraat verleende de bestuurder geen
voorrang aan een uit de Velserstraat ko
mende vrachtauto. Een botsing volgde,
waardoor de nieuwe auto zodanig bescha
digd werd, dat zij moest worden wegge
sleept.
Dr. H. van der Loos, predikant bij de
Hervormde gemeente van Haarlem-Noord,
heeft bedankt voor het op hem uitge
brachte beroep naar de Hervormde ge
meente te Zandvoort.
De gemeenteraad van Haarlemmermeer
heeft in zijn Donderdagmiddag gehouden
vergadering besloten een subsidie van
822 te verlenen aan de Haarlemse Orkest
Vereniging.
In de afgelopen nacht hebben onbevoeg
den met een valse sleutel een hangslot
van een étalage van een kledingmagazijn
aan de Anegang verwijderd. Uit de étalage
zijn drie herencostuums en twee jassen
gestolen.
Slabakken komt al voor in het Mid
delnederlands en betekende toen: aan
kracht verliezen, slap worden. In die
zin gebruikte Marnix het in zijn Psalm
berijming, waaruit men kan zien dat het
helemaal geen woord is dat uit de volks
taal in het beschaafde Nederlands is
binnengedrongen.
Marnix schrijft (Psalm 38): „lek ghe-
voel dat ick slabacke en verswacke."
Thans betekent slabakken: in ijver
tekortschieten, niet voortmaken, de
kantjes er aflopen. Men heeft het wel
eens willen verklaren uit: slaphakken,
met slappe hakken lopen, maar dat is
fantasie. Er is verwantschap met slaken
(een zucht slaken) en slakken (ont
spannen, slap maken) en invloed van
het woord slap. In Zuid-Nederland komt
ook: slakkebakken voor. Dat zou wel
eens de oorspronkelijke vorm kunnen
(Van een verslaggever)
Vandaag begint in Breda het gerechtelijk
vooronderzoek in de zaak tegen de vier
helpers van de ontsnapte SS'ers de Am
sterdamse nazi's De Jong, Castricum en
Adema, die de gevluchten over de grens
hielpen, alsmede de broer van Karei Faber,
die de zaak voorbereid en (of) gefinancierd
zou hebben, maar het ziet er niet naar uit,
dat hun straf bijzonder groot zal worden.
Het viertal is namelijk alleen te vervolgen
op grond van de artikelen 189 of 191 van
het Wetboek van Strafrecht en die artike
len noemen als maximum straf voor de ge
pleegde delicten respectievelijk slechts zes
maanden en twee jaar gevangenisstraf, al
dus vertelde ons gisteren de Bredase offi
cier van Justitie, mr. J. P. Hustinx.
Hangende het vooronderzoek door de
rechter-commissaris mr. C. van der Kroon,
kon mr. Hustinx ons geen nadere bijzon
derheden omtrent de zaak doen, maar wel
luchtte hij zijn hart over de publicaties in
enkele landelijke dagbladen die hem, de
officier, nu de verantwoordelijkheid voor
de ontvluchting in de schoenen willen
schuiven. Uit de rede van minister Donker
hadden deze bladen volgens de officier af
geleid, dat Zijne Excellentie zowel de po-
litie-autoriteiten als het gevangeniswezen
had schoongepraat en dat er bijgevolg als
zondebok alleen de officier overbleef.
„Eigenlijk vind ik het wel grappig, nu tegen
mijzelf eens het „schuldig" te horen eisen,
dat ik za vaak zelf moet uitspreken, maar
de betreffende kranten moesten toch beter
weten", aldus de heer Hustinx, want zoals
hij het ziet is een officier van Justitie wel
verantwoordelijk voor de opsporing, ver
volging en berechting van delinquenten,
maar indien hij dezen aan het gevangenis
wezen heeft „overgedaan", is zijn verant
woordelijkheid daarmee geëindigd. Trekt u
nu dus zelf maar uw conclusies
IJsjes en olienoten
Ook de directeur van de Bredase gevan
genis, die juist een aantal hoge ambtenaren
van Justitie op bezoek had, was allerminst
te spreken over de berichtgeving van
sommige dagbladen, die er volgens
hem alleen op uit waren, zijn repu
tatie en die van zijn personeel te bevui
len. Dat verhaal van die feestbacchanalen
voor de gevangenen bijvoorbeeld (in Breda
weet men te vertellen dat het Kerst-dessert
bestond uit gebak, fruit en „puddingskes"
en dat er, ook op gewone dagen dikwijls
ijsjes en zakjes pinda's voor „de paraplu"
besteld werden!), dat verhaal dan was on
juist, aldus de directeur en de blinde vin
ken hadden de gevqngenen van hun eigen
zakcenten gefinancierd. En verder had de
directeur helaas geen tijd voor ons, want
hij moest weer in conferentie met zijn be
zoekers (onder wie de directeur-generaal
van het gevangeniswezen) en die confe
rentie duurde zoals wij zelf konden
constateren tot zeer laat in de avond.
Drastische maatregelen
in voorbereiding
Die besprekingen gingen uiteraard over
de hervorming van het gevangenisregiem
en de verscherping der bewaking, maar
over de détails daarvan, over het wel of
niet aanleggen van wachttorentjes, mitrail
leurposten en wat dies meer zij. kon de
heer Broekaart ons nog niets vertellen, ook
al omdat de hier beraamde verbeteringen
nog aan de ministers van Justitie en van.
Financiën moeten worden voorgelegd, want
deze laatste Excellentie moet ook hier de
eindjes maar weer aan elkaar knopen.
Maar vast staat in elk geval, dat er dras
tische maal regelen op til zijn en dat is
wel nodig ook met inwoners als Kotalla,
Aus der Fuenten, Oberle, Harsting en an
dere prominente Hitlerianen. bij wier „be
vrijding" de neo-nazi's in Duitsland wel
eens veel meer belang zouden kunnen stel
len dan in de ontvluchting van een zeven
tal Hollandse SS-beultjes.
Een rangeerder van de Nederlandse
Spoorwegen is te Rotterdam tussen een
rangerende locomtief en een muurtje be
kneld geraakt en zo ernstig gewond, dat
hij spoedig overleed. Hij stond op de tree
plank van de locomotief en heeft vermoe
delijk door de dikke mist niet gezien dat
er tussen locomotief en muurtje slechts
enkele decimeters ruimte was.
DJAKARTA, (Aneta). Mr. dr. R. D.
Soumokil, lid van de regering van de „Re
publiek Zuid-Molukken", zou tijdens „een
zware strijd in West-Ceram" enige weken
geleden zijn gesneuveld, aldus een bericht
in het Indonesische dagblad „Sumber"
van Vrijdag. „Sumber" noemt als bron
van dit bericht zijn correspondent op Am-
bon, die op zijn beurt het bericht ontleent
aan een uitzending van „Radio Guerilla
Papoea", waarvan, naar Aneta meldt, in
Indonesië nog nooit eerder is vernomen.
TONEEL
Zaterdag 10 Januari, Concertgebouw, 2 uur:
Schoolvoorstelling door het Scapinoballet
onder leiding van Hans Snoek.
Zaterdag 10 Januari, Stadsschouwburg, 8 uur:
„Via Lissabon' van Charles Morgan dooi
de Nederlandse Comedie. In de voor
naamste rollen: Ank van der Moer, Ellen
Vogel, Fons Rademakers, Ton Lutz en de
regisseur Han Bentz van den Berg.
Zondag 11 Januari, Stadsschouwburg, 8 uur:
De Nederlandse Comedie met „Via Lissa
bon" (Zie Zaterdag).
Dinsdag 13 Januari, Minerva-Theater,
Heemstede, 8.15 uur: Derde abonnements
avond van de Heemsteedse Kunstkring.
Optreden van de voordrachtkunstenares
Georgette Hagedoorn en de pianist Pierre
Verdonck met volksliederen, internatio
nale chansons en 1'Heure de 1'apéritif.
Woensdag 14 Januari, Stadsschouwburg, 2
uur: Voor leerlingen van middelbare scho
len „De Vrek" van Molière met Jan Musch
(in zijn afscheidsrol) als Harpagon. Verder
werken mee: Kitty Kluppel, Mies Hagens,
Maarten Kapteyn, Edwin Thomas en
anderen.
Donderdag 15 Januari, Stadsschouwburg, 8
uur: Het Amsterdams Toneelgezelschap
met het treurspel „Gysbreght van Aemstel"
door Joost van den Vondel onder regie van
Albert van Dalsum. In de hoofdrollen:
Johan Schmitz, Elise Hoomans, Rob de
Vries en Ben Groenier.
MUZIEK
Vrijdag 9 Januari, Concertgebouw, 8 uur:
H. O. V.-eoncert onder leiding van Mari-
nus Adam met medewerking van de
Mexicaanse zanger Carlos Puig, die een
aria uit de opera „Snégourotchka" van
Rimsky Korsakoff en „Zeven liederen
voor tenor en kamerorkest" van Silvestre
Revueltas ten gehore brengt. Verder wer
ken van Moussorgsky, Badings en Godron.
Dpnderdag 15 Januari, Concertgebouw. 8 uur:
Recital door de Tsjechische meesterpia-
nist Rudolf Firkusny. Hij speelt werken
van Mozart, Schubert, Janatsjek en Stra-
winsky.
Donderdag 15 Januari, tuinzaal Concertge
bouw, 8 uur: Jaarlijkse uitvoering door
het Christelijk fanfarecorps Arti et Reli-
gioni.
Donderdag 15 Januari, Theater Monopole,
Zandvoort, 8 uur: Voor de culturele kring
't Helm zingen de sopraan Anneke van
der Graaf en de tenor John van Kesteren
aria's en duetten uit bekende opera's.
Vrijdag 18 Januari, Concertgebouw, 7.30 uur:
Marinus Adam dirigeert een schoolcon-
cert door de H. O. V.
Vrijdag 16 Janauri, Stadsschouwburg, 8 uur:
„De Minnestreelen" uit Amsterdam zingen
Donderdagavond hebben twee mannen
een roofoverval gepleegd op de coöpera
tieve boerenleenbank te Blaricum. De man
nen kwamen het kantoor, dat ook in de
avonduren voor het publiek is geopend,
binnen. Een van hen hield de kassier een
revolver voor, waardoor deze geen gele
genheid meer had de alarminstallatie in
werking te stellen.
De andere man nam f 17.000 aan bank
papier mee. Een bedrag van f 20.000, dat
er vlak bij lag, liet hij onaangeroerd. De
beide mannen verdwenen even snel als zij
gekomen waren. De kassier sloeg onmid
dellijk alarm', maar de daders waren in
middels in de duisternis verdwenen. Aan
genomen wordt, dat zij met een auto zijn
weggereden.
Een dezer dagen daartoe in de gelegenheid gesteld, heb ik ken
nis gemaakt met de nieuwste film van de Nederlandse cineast
Rudi Hornecker in opdracht van de vereniging Het Zonnehuis
vervaardigd. De film heeft een speelduur van circa anderhalf
vvr en vwrdt uitgebracht onder de titel „Een mens was te veel".
Ofschoon er wel degelijk propaganda bij voorzat, is men erin
geslaagd iedere hinderlijke tendenz in die richting te vermijden.
In het kort geeft „Een mens was te veel" de levensgeschiedenis
weer van een jonge vrouw, die ongeneeslijk ziek wordt, haar
familie tot last is en dientengevolge wordt overgebracht naar
een rusthuis. Het rusthuis wordt door particulieren gedreven
een niet ongewoon verschijnsel in ons land. De directrice is er
alleen uit op het batig saldo. Zij toil aan haar patiënten verdie
nen. Hun verzorging en hun ligging komen er minder op aan.
De patiënte in de film sterft. Men kan niet zeggen door nalatig
heid. Dat is ook de strekkmg niet van het betoog. Wat wel be
toogd wordt is, dat de liefdeloze kille sfeer van het tehuis zelfs
een gezond mens alle reden geven om te zeggen, dat je er wel
dood moet gaan. Gevoegelijk kan men er de gevolgtrekking uit
maken hoe dom men er aan doet in zulke tehuizen de zieken
te laten opnemen. Er zullen natuurlijk gunstige uitzonderingen
zijn. maar het stelsel op zich werkt toestanden als hier gesigna
leerd in de hand. En dat hoxidt tegelijk een opwekking in patiën
ten te laten verplegen in een instituut, waar niet de geldelijke
inkomsten hoofdzaak zijn, maar de belangen van de zieke, zijn
lichamelijke en geestelijke gesteltenis.
De verpleegster in Rudi Hornecker's f ilm „Een mens was te veel'
Omdat de propaganda dus indirect wordt
beoogd en de film in hoofdzaak een toe
stand blootlegt, zoals men nog te vaak ont
moet, een toestand, waarin velen onzer
te goeder trouw kunnen komen te ver
keren, heeft „Een mens was te veel" een
veel bredere strekking gekregen dan mis
schien wel was voorzien. De film heeft
naar haar inhoud iedereen wat te zeggen.
Slechts één keer mist zij een serieuze kans,
wanneer zij een geneesheer, die van ge
meentewege het tehuis komt controleren,
met woorden laat verhalen wat wij zelf al
konden zien: dat het mis is in het tehuis
en zo'n situatie eigenlijk onduldbaar is. De
geneesheer vergenoegt zich met een zede-
preek, maar doet verder niets. Hij slaat de
deur niet hard achter zich dicht, hij wordt
niet indrukwekkend. Dat is jammer. Dat is
een tekort van het scenario, zoals er nog
wel meer zijn, want het is mij bijvoorbeeld
onbegrijpelijk, dat de film zo traag en
hortend inzet, terwijl verderop de beeld
wisseling als een stroom voortvloeit, voort
durend boeiend en u zeer vaak treffend. Er
zijn echter scènes van nauwelijks enige
minuten, die geen enkele dramatische func
tie vervullen. Ook worden futiliteiten wel
eens erg breed uitgemeten. Dat zijn tekort
komingen, die Hornecker, zelf mede ver
antwoordelijk voor het scenario, had kun
nen vermijden. Wat meer geserreerdheid
en zijn film had aan kracht gewonnen. Dat
de ongeoefendheid der spelers het goede
resultaat niet in de weg stond zegt overi
gens heel veel omtrent zijn capaciteiten.
Wel moet worden opgemerkt, dat de ge-
sproken scènes het zwakst zijn. Vooral aan
het geluid mankeert technisch het een en
ander. Zulks werkt storend vooral bij Hor
necker's fraaie beeldenspel.
Men vindt in „Een mens was te veel"
episodes van puur filmkunstig karakter.
Dat zijn dan scènes als van de angstige
dromen der zieke, die zichzelf ziet zitten in
een trein, zoals zij het deed in gelukkiger
dagen. Plotseling mist zij haar verloofde.
Zij ziet hem met het meisje, dat hij naar
haar ziekbed had meegebracht. Ze begreep
toen onmiddellijk, dat hij haar had opge
geven. Een ander nam nu haar plaats in.
Ze berustte, maar in haar
droom komt het leed bo
ven. En zij ziet hem wéér
mét het meisje. Dan komen
de ziekendragers. Hun ge
zichten angstwekkend dicht
bij haar. Zij leggen haar op een brancard.
Zij leggen de brancard in het veld naast de
trein. En de trein rijdt weg. Wat later richt
zij zich op. Er komt een man aan. Het is als
in „Himlaspelet" een eenvoudig nobel
man. Hij buigt zich over haar. Alle angst
trekt uit haar weg. En zij, die gaat sterven,
vraagt blijmoedig en eerbiedig of hij
God is
Of de scène van het doktersbezoek. Daar
in neemt Hornecker de dokter-routinier op
de korrel, die het tehuis even „doet". De
dokter gaat op het laatst in stormpas de
bedden langs. Hij vraagt alleen: „Alles
goed?" „Nee", antwoordt een vrouwtje,
maar de dokter hoort het niet. Hij wervelt
door het gebouwtje. De beelden wervelen
mee. In dit spel met het beeld is Hornecker
een meester. Hij verstaat ook de kunst
spanning op te wekken met een zeervsimpel
gegeven: de jongeman, die heeft géhoord,
dat zijn verloofde niet meer beter zal wor
den en nu in de bus staat en gedachtenloos
voor zich uit ziet. Halte na halte stappen
passagiers uit. Hij kan al lang gaan zitten,
maar hij merkt het niet. Wanneer de bus
de laatste stopplaats heeft bereikt stapt hij
zelf uit. En staat bij de ingang van een
kerkhof.
Hornecker heeft de gelegenheid aange
grepen om ook een poppenspel in zijn film
te verwerken. Hij doet het vaardig, maar
iets te opzettelijk. Klaarblijkelijk heeft hij
naar dit dode materiaal gegrepen omdat het
spelersmateriaal, dat hem ten dienste stond,
juist dat kon doen mislukken wat dood
materiaal uiteraard niet kan: de natuur
lijkheid der verschijning. De spelers in
„Een mens was te veel" acteren niet allen
natuurlijk. Met de poppen kon Hornecker
vrij zijn gang gaan. Dat heeft tot gevolg
dat er overdadig veel elementen in het spel
komen, maar mocht men verwachten, dat
Hornecker met zijn beperkte middelen een
film zou maken, waarvan men duizelt? Hij
heeft gedaan wat hij kon, ja meer dan men
voor mogelijk mocht houden. Daarom
maakt „Een mens was te veel" zo'n goede
beurt. De aanmerkingen, die ik maakte
mogen de lezer voorkomen als opmerkin
gen. Als een noodzakelijke toelichting, die
er alleen maar toe strekt bewondering te
hebben voor wat Rudi Hornecker ondanks
de perikelen toch nog tot stand wist te
brengen. De filmliefhebber zal in „Een
mens was te veel" een man aan het werk
zien met talent. Men kan er wat van leren.
Men zal er ook wat het gegeven betreft
nog het nodige van kunnen opsteken.
P. W. FRANSE.
Ellen Vogel en regisseur Han Bentz van
den Berg in een scène uit ,,Via Lissabon"
van Charles Morgan, dat dit weekeinde in
de Haarlemse Schouwburg wordt opge
voerd in décors van Hans van Norden.
onder leiding van Hubert Cuypers een
keur van geestelijke liederen, gevolgd
door het declamatorium „Die Wallfahrt
nach Kevlaer" van de dirigent, voor de
vereniging Geloof en Wetenschap.
DIVERSEN
Vrijdag 9 Januari, Raadhuis van Zandvoort,
8 uur: Afwisselend programma met onder
meer vertoning van de filmstrip „Ons
land en wij" door Kees Hana voor de Na-
tuurbeschermingscommissie.
Zaterdag 10 Janauri, De Leeuwerik, 8 uur:
Opvoering van het blijspel „Het begon in
een gracht" door de toneelclub van de
Nederlandse Reisvereniging. Na afloop bal.
Maandag 12 Januari, gebouw St. Bavo, 8
uur: Lezing van reisbureau met films over
Canada, Australië, Zuid-Afrika en de Ver
enigde Staten van Amerika. Voor even
tuele emigranten.
Woensdag 14 Januari, Kon. F.mmaschool, 8
uur: Lezing met film over Australië door
dr. J. M. Lodewijks voor de V. U. in
Haarlem-Noord (ingang Raafstraat).
Donderdag 15 Januari, Gymnasium Prinsen
hof, 8 uur: Lezing en film over „De vlieg
techniek van vogels" en „Het leven der
bijen" voor de Koninklijke Nederlandse
Natuurhistorische Vereniging.
Donderdag- 15 Januari, Rembrandt-Theater,
9.15 uur: Vertoning van de film „Der
Apfel ist ab" van Helmut Kautner voor de
Haarlemse Kunstgemeenschap.
TENTOONSTELLINGEN
Huis Van Looy: Werken van leden van de
Hollandse Aquarellistenkring, tot 19 Ja
nuari. Geopend van 1012.30 en 13.3017
uur. des Zondags van 1417 uur. Voor
malig woonhuis Jac. van Looy te bezich
tigen op Donderdagen van 1012 en 1417
uur, des Zondags van 1417 uur.
LORIENT A.F.P.-A.N.P.De tien
opvarenden van de Nederlandse kustvaar
der R.P.S. die voor de kust van Bretagne
is vergaan, zijn gisteren in de haven van
Loriënt binnengebracht door de Brittia.
Kapitein F. A. van der Mey uit Amster
dam heeft verklaard dat, toen de R.P.S.
op ongeveer zestig mijl ten Zuidoosten van
Ouessant was, de lading erts door de ster
ker wordende deining naar bakboord ging
schuiven. De slagzij werd steeds gevaar
lijker en daarom heeft kapitein Van der
Mey de sloep van de R.P.S. buiten boord
laten zetten. Als laatsten gingen hij en de
stuurman in de sloep. Deze dreef daarna
gedurende tien uur op de stroom voort in
dikke mist.en op een woelige zee. Tegen
middernacht zagen de Nederlanders een
schaduw. Zij begonnen te schreeuwen en
wisten de aandacht te trekken van de be
manning van de Brittia.
Uit de Opregte Haarlemsche Courant
van 8 Januarij 1853
LONDEN. Met de stoomboot Nia
gara zijn alhier berigten uit Nieuw York
aangebragt. In dezelve wordt medege
deeld dat de generaal Pierce, de nieuwe
President van de Vereenigde Staten,
heeft verklaard dat hij, geroepen zijnde
tot de hoogste betrekking, waarover
de bevolking kan beschikken, het regt
aan zich behoudt, «elf in de zamen-
steHing van zijn Kabinet te voorzien.
Andere berigten houden in, dat een
Fransche gelukzoeker, graaf BouLbon,
zich van de Mexicaansche provincie
Sonora heeft meester gemaakt en dat
eene Fransche scheepsmacht doende
was, ook Semana te veroveren. In den
Senaat heeft de generaal Cass aangedron
gen op het bieden van den meest na-
drukkelijken tegenstand aan de Fran-
schen en den nieuwen President Pierce
vijf mülioenen dollars ter beschikking
te stellen, teneinde elke vreemde tus-
schenkomst in de aangelegenheden van
Sonora en Semana te verhoeden en in
dat oipzigt de beginselen van den Presi
dent Monroe te handhaven.
