IN DE WERELDPOLITIEK Integratie: moderne toverspreuk '"Hoe is het ontstaand Ook gij Agenda voor Haarlem Onder ons gezegd: toch maar liever Zo zacht, zo zuiver RHEUMIN Een Eeuw geleden Dijkherstel veelal een kwestie van geduld Ex-KNIL-militair proce deert tegen de staat Nieuwe taak van de Europese beweging Opnieuw een Haags Europa-congres 3 Uiteenzetting van professor ir. J. Th. Thijsse Verzending van zeepost Hij meent onrechtmatig ontslagen te zijn Rede van prof. Schlichting Noordhollandse gemeenten adopteren plaatsen op Tholen Kerkelijk Nieuws Vergissing Dit woord: SNIK Leerling-vlieger zag de was voor windzak aan DINSDAG 3 MAART 1953 „Geduld oefenen is noodzakelijk, omdat daarin de enige mogelijkheid schuilt om Nederland weer tot een geheel te maken. De werken bij de moeilijke dijkbreuken, als de Schelphoek op Schouwen moeten degelijk worden voorbereid. Werkhavens moeten worden gebouwd om het kostbare materieel te beschermen en zinkstukken te maken. Proeven moeten worden genomen om de grootst mogelijke mate van zeker heid tot welslagen te krijgen. Als wij een werk aanpakken, dan moeten wij vrijwel zeker van het welslagen zijn." Dit zeide gisteren prof. ir. J. Thijsse, directeur van het Waterloopkundige Laboratorium te Delft op een persconferentie. In dit labo ratorium worden uitsluitend modelproe- ven met die dijkgaten genomen, welke men in vroeger eeuwen als onherstelbaar zou hebben opgegeven. Verreweg de mees te breuken zijn zonder hulp van het labo ratorium te herstellen. De gegevens van de Schelphoek op Schouwen zullen waarschijnlijk; thans compleet zijn. Men heeft gepeild en de stroom gemeten. De uitschuring van de bodem, gevolg van felle eb- en vloed stromen in en uit de ruim 9000 hectare Schouwense polder, is bestudeerd. Aange zien het water na het wegschuren van de kleilaag de onderliggende zandlaag zeer snel aantast, zal het zaak zijn de bodem verdediging zo spoedig mogelijk ter hand te nemen. Een zeer belangrijk, doch moei lijk punt wordt het aanbrengen van een drempel van zinkstukken in het 250 meter lange en ongeveer 30 meter diepe gat. Het is de kunst met een zo klein mogelijk aan tal vierkante meters aan zinkstukken een blijvende verdediging te maken. Bij het herstel van dit gat en andere gaten zal beton in de vorm van caissons een belangrijke rol spelen. De juiste klei en keileem voor het dijkwerk zijn schaars. Het herstelwerk zal vele maanden duren. Aan de kwestie van het afsluiten der zeegaten kleven naar hij zeide tal van wa terstaatkundige puzzles, die tot aan de Oostelijke grenzen van ons land reiken. Uitgebreide proeven omtrent de beneden loop der rivieren het ware beter van een delta te spreken dienen te worden ge nomen. Een 55 meter lang model, waarin, behoudens de Oosterschelde, deze ganse delta is opgenomen, kan alle gevolgen van wijzigingen en kunstwerken weerspiege len. Ongetwijfeld zal afsluiting der zee gaten economische voordelen als zoet waterbassins en landaanwinst met zich brengen, maar er zullen ook nadelen ont staan. Men denke maar eens aan de dan opkomende vraagstukken betreffende scheepvaart, visserij, oester- en mossel teelt. Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan tussen haakjes, achter de naam van het schip vermeld. Naar Indo nesië; m.s. „Modjokerto" (12 Maart), naar Nieuw Guinea: m.s. „Tabinta" (26 Maart), naar de Ned. Antillen: m.s. „Hestia" (7 Maart), naar Suriname: m.s. „Bonaire" (18 Maart), naar de Unie van Z. Afrika en Z.W. Afrika: m.s. „Jagersfontein" (10 Maart), naar Canada: s.s. Rijndam" (11 Maart), naar Zuid-Amerika: m.s. „Alnati" (10 Mrt), naar Australië: m.s. „Strathaird" (7 Maart), naar Nieuw Zeeland: via En geland (7 Maart). DINSDAG 3 MAART Stadsschouwburg: Opera „Lucia di Lam- mermoor", 8 uur. Krelagehuis: Haarlemse Voorjaarsbeurs voor de huisvrouw tot 5 uur en van 7 tot 11 uur. Lido: „For men only", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. City: „Erop of er onder", 14 jaar. 7 en 9.15 uur. Spaarne: „De koning der wildernis", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Madonna in ketten", 14 jaar, 8 uur. Minerva: „Een man in een wit pak", alle leeft., 8.15 uur. Rembrandt: Willy Wal den en Piet Muyselaar als Snip en Snap in Jubeltonen, 8 uur. Palace: „Greatest show on earth", 14 jaar, 8 uur. Luxor: „Don Camillo", alle leeftijden, 7 en 9.15 uur. WOENSDAG 4 MAART Stadsschouwburg: Boekenweek Literair Cabaret „Arabesqeu", Van Snotneus tot Neon", 8 uur. Minerva: „Potasch en Perle- moer" (toneelgezelschap Joh. Kaart), 8.15 u. Begijnhofkapel: Christen Spiritualistisch Centrum „De grotere wereld", 8 uur. Frans Halsmuseum: Volksuniversiteit, lezing uit eigen werk door Theun de Vries, 8 uur. Kre lagehuis: Haarlemse Voorjaarsbeurs voor de vrouw, 10 tot 5 uur en 7 tot 11 uur. Lido: „For men only", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Erop of eronder", 14 jaar, 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „De koning der wildernis", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Madonna in ketten", 2.30, 7 en 9.15 uur. 14 jaar. Palace: „Greatest show on earth". 14 jaar. 2 en 8 uur. Luxor: ..Don Camillo", alle leeft.. 2. 7 en 9.15 uur. Rem brandt: „Nachtvlinder", alle leeft., 2 en 4.15 uur. Op het toneel Snip en Snap in Jubel tonen, 8 uur. ADVERTENTIE Voor de Haagse rechtbank werd de eis tot schadevergoeding behandeld, die de vroegere sergeant-majoor van het KNIL J. J. van O., tegen de Staat der Nederlan den had ingediend. Van O. had zich in' October 1949 op drie jarig dienstverband ter beschikking ge steld om als militair bij het KNIL dienst te doen op de Nederlandse Antillen. Tijdens zijn dienst op Curagao werd hij in dezelfde rechtspositie overgeplaatst bij de Ko ninklijke Landmacht. In April 1951 werd hij ontslagen, hoewel de termijn van drie jaar, waarvoor hij zich had verbonden, nog niet verstreken was. Destijds stelde hij in kort geding voor de president van de rechtbank in Den Haag een eis tegen de staat in met het verzoek het hem gegeven ontslag ongeldig te verklaren. De president stelde hem evenwel in zijn eis niet ont vankelijk. Daarna heeft Van O. tegen de staat een actie ingesteld tot schadevergoe ding wegens een onrechtmatige daad. Jhr. mr. R. W. den Tex, die voor eiser 's GRAVENHAGE (A.N.P.). De nieu we voorzitter van de Nederlandse Raad der Europese Beweging, prof. mr. L. G. A. Schlichting, heeft in zijn rede ter aanvaar ding van het presidium opgemerkt, dat de Europese Beweging zich gesteld ziet voor de moeilijkheid haar werkzaamheden aan te passen aan de nieuwe situatie, die bezig is te ontstaan of reeds is tot stand gekomen. De Europese Beweging wil vooral wegbe- reidster zijn. Zii wil de volken van Europa voorbereiden op de Europese eenheid; zij wil een levende eenheid bewust maken. In de eerste faze kon de Europese Bewe ging zich wijden aan de verbreiding der Europese gedachte. De eerste vraag, waar voor de Europese Beweging zich thans ge steld ziet, is deze of zij zich in haar alge meenheid kan handhaven. Deze vraag aldus de voorzitter zal ons in de toe komst bij herhaling bezighouden. Op be antwoording ervan wilde spreker niet voor uitlopen. De geestelijke voorbereiding eist nu wellicht andere methoden, gegeven de nieuwe situatie. Thans is naar zijn mening een verdergaande differentiatie in de voor- pleitte, betoogde'dat toen het KNIL ont- lichting voor de Europese Beweging nodig. bonden werd, de staat Van O. overnam in gelijke rechtspositie. In April 1950 liet de staat op zijn kosten nog de vrouw en kin deren van eiser naar de West gaan. In Juli van dat jaar wilde Van O. het dienstver band gaarne beëindigd zien, omdat hij een betrekking kon krijgen, maar men wilde hem niet laten gaan. Hij bleef dus in dienst van de Staat der Nederlanden, totdat hij in April 1951 werd ontslagen, omdat de leden van de Koninklijke Landmacht op de An tillen werden vervangen door mariniers. Pleiter concludeerde dan ook dat het ont slag een onrechtmatige daad was geweest. Voor de Staat der Nederlanden werd ge pleit door jhr. mr. E. Droogleever Fortuyn. Deze voerde aan dat door het besluit van de Ronde Tafel-conferentie, waarbij be paald werd dat het KNIL ontbonden zou worden, het driejarig dienstverband van Van O. automatisch was vervallen en dat de staat bevoegd was Van O. te ontslaan. De rechtbank zal op 2 April uitspraak doen. In het stadhuis van Alkmaar heeft Maandagmiddag een aantal burgemeesters uit Noordholland besprekingen gevoerd over de adoptie door een groot aantal Noordhollandse gemeenten van de door de watersnood op het eiland Tholen getroffen gemeenten. Het ligt in de bedoeling, dat een groot aantal tot de klingen Alkmaar, Den Hel der en West-Friesland behorende gemeen ten Stavenisse en Sint Maartensdijk op Tholen zal adopteren. De gemeente Maar tensdijk in Utrecht sluit zich hierbij aan. Voorts zullen Bergen, Schoorl, Heiloo en Egmond de gemeente Sint Annaland adop teren en de gemeente Haarlemmermeer de gemeenten Poortvliet en Scherpenisse. Door de ramp, die ons land in het begin van verleden maand heeft getroffen, kwam het Waterloopkundig Laboratorium, ivaarvan prof. ir. J. Th. Thijsse het hoofd is, in het middelpunt van de belangstelling te staan. De professor, die voor een jaar in Amerika vertoefde, werd door de regering teruggeroepen om zijn krachten en kennis aan het land te wijden. Gisteren hield prof. Thijsse een persconferentie, waarin hij een uiteenzetting gaf van het werk dat in het Laboratorium wordt verricht. Staande op een eilandje in de maquette van de Biesbosch, legt hij hier de werking der in dit gebied voorkomende stromingen uit. Er is behoefte aan grondige en snelle do cumentatie. De Nederlandse Raad hééft ten deze al veel gedaan, maar dit werk kan nog worden uitgebreid. Naast gespecialiseerde voorlichting blijft een-algemene doordringing van het Euro pees denken en voelen noodzakelijk. Er zouden Europese symbolen moeten zijn naast de reeds bestaande vlag en het lied. Waaraan moet het Europese gevoel 30000000000000(>x00000ü0000000000000000coc00000000000cc0 Op de buitengewone algemene verga dering van de Nederlandse Raad der Europese Beweging heeft de heer Dra- pier, de algemene gedelegeerde van het comité van actie der zes landen van het plan-Schuman, medegedeeld dat het comité heeft besloten op het einde van de zomer, in September of begin Octo ber, te 's-Gravenhage andermaal even als in 1048) een congres van de Europese Beweging te organiseren. zich hechten? Hoe moet het zich uiten? -In dit verband herinnerend aan de ver kiezingen te Delft en te Bolsward, zeide spreker, dat deze proef met succes is be kroond. De groei van een levend Europees besef zal slechts langzaam kunnen zijn. Er moet naar gestreefd worden dat bij de vorming van de jeugd het gemeenschap pelijke meer naar voren komt en het Euro pese besef doordringt. Prof. Schlichting sprak tenslotte een woord van dank en afscheid tot de heer Serrarens, wiens verdiensten hij in het licht stelde. Nadat mejuffrouw dr. M. Klompé na mens de politieke eommissie de concept- resolutie had toegelicht werd dit ontwerp in bespreking gebracht. Bij de uitvoerige gedachtenwisseling bleek ten aanzien van enige punten verschil van inzicht te be staan. Er werd een kleine commissie be noemd teneinde tot een tekst te geraken, waarin de verschillende inzichten tot hun recht kwamen. Ned. Herv. kerk Beroepen bij de Prot. kerk in Indonesië (voor buitengewone werkzaamheden) W. J. Gunning te Wijchen en Leur. Aangenomen de benoeming tot hulppred. te Utrecht J. v. Veen a.s. em. pred. te Vroomshoop. Geref. kerken art. 31 K.O. Aangenomen naar Drogeham G. v. d. Brink, cand. te Voorburg, die bedankte voor Doesburg-Doetinchem en voor Rozen burg. Geref. gemeenten Bedankt voor te Moerkapelle. Scheveningen W. de Wit COCO DOCOOO(XXX>XXXOCOCOOOOCC CCOOOOGOOCOOOCOOOOOOOOOOOOCO De directie van de Gist- en Spiritus fabriek te Delft had- omstreeks Nieuw jaar haar buitenlandse relaties een ka lender met reproducties van schilderijen van Jan Steen, Nicolaes Maes en Adriaan van Ostade gezonden. Dezer dagen ontving de directie een brief uit het buitenland, welke als volgt was geadresseerd: ..Messrs. Jan Steen, Nico- i laes Maes, Adr. van Ostade, Konink lijke Nederlandsche Gist- en Spiritus fabriek N.V., Delft, Holland. De relatie meende blijkbaar dat de lieren Steen, Maes en Van Ostade de directie vormen. <XOOOOOOOCXX>OOOOOOCOOC)OOOOOCOOOCXXXX)COOOOOOCCOOOCOCOOOOC> Een nieuw woord in de vocabulaire van berichtgeving en commentaren betreffende de Europese samenwerking luidt: „Integratie". Ofschoon meestal uit het zinsverband wel duidelijk wordt, wat met deze term bedoeld wordt, blijkt vaak hoe velen nog niet een juiste voorstelling hebben van de betekenis. Het is niet zo, dat „integratie" gebruikt wordt uit de dikwijls voorkomende zucht om vreemde woorden in de plaats te stellen van goede, begrijpelijke Nederlandse omdat het de materie zo interessant en imposant maakt want er is eigenlijk geen enkel Neder lands woord, dat het vervangen kan zonder schade te doen aan de volledige bedoeling. „Integratie" is een term, die steeds onmisbaarder worch naarmate het Europese systeem van belangen-coördinatie zich ontwik kelt. Het is echter niet enkel van toepassing op Europa. Ook het Britse Gemenebest, de Verenigde Staten van Amerika en de Sovjet-Unie hebben mate van integratie bereikt, waarvan het verschil in structuur en een systeem niet ter zake doet bij de benaming. Wanneer we het woord „integreren" opzoeken in het woordenboek, blijkt het te betekenen: „volledig maken". Een „inte graal" Europa, bereikt dank zij „integra tie", zal „integriteit" bezitten. Hetgeen wil zeggen: Een „op zichzelf staand" Europa, bereikt dankzij inschakeling van alle tot Europa behorende „integrerende" delen, zal „onschendbaarheid als wezenlijk ge heel" bezitten. „Integreren" kan men volgens het Franse woordenboek vertalen met „invoe gen, opnemen, inlijven". Het is duidelijk dat men er daarmee met betrekking tot hetgeen men in Europa beoogt niet is. Want de landen van Europa worden niet „ingevoegd, opgenomen, ingelijfd" zonder meer, zij worden op zeer speciale wijze „met elkander vertrouwd gemaakt" op het hoofdstuk van gezamenlijk ondernemen, gezamenlijk handelen, gezamenlijk be staan. De integratie, die Europa thans onder gaat. en die zich demonstreert in alle in gewikkelde détails welke zich aan ons voordoen, is een proces dat in de plaats gekomen is van de Europese samenwer king zoals die voordien bestond. De inte gratie is dus een verdere ontwikkeling van de samenwerking, zoals vroeger be stond door middel van commerciële, poli tieke, militaire, culturele en andere ver dragen tussen de souvereine staten. Het is een verdergaande inschakeling van de krachten en vermogens van ieder land afzonderlijk in het daardoor ontstaande grotere geheel, wat wij Europa noemen. Deze inschakeling of „integratie" be hoeft geenszins te geschieden volgens het procédé dat thans in Europa gevolgd wordt (de democratische federatie), om toch „integratie" te mogen blijven heten. Wat de Russen deden met de Baltische staten, is evenzeer „integratie" geweest. De Sovjet-Unie is als „integrale" eenheid opgebouwd door inschakeling van de di verse delen, waaruit zij thans bestaat, en die zijn samengesmeed tot een „integraal" geheel. Waar de grens van een „integrale" een heid loopt, met andere woorden waar de aspiraties tot inschakeling van verdere gebieden moeten ophouden, is moeilijk uit te maken. Men zou zelfs kunnen betogen dat deze grens uitgevaagd is door de we reldomvattende aard der behoeften, die iedere samenleving van het moderne type thans gevoelt en moet zien te bevredigen, wil zij de structuur dier samenleving be houden. Van dit punt uit komt men tot de conclusie, dat iedere „geïntegreerde" sa menleving in politiek keurslijf als het ware van nature een neiging tot verdere uitbreiding bezit, omdat haar behoeften en bestaansmogelijkheden wortelen over haar eigen grenzen heen. Vanzelf komt men dan tot de gevolgtrekking, dat op de duur een „geïntegreerde" wereld de enige mo gelijkheid biedt om het grootst mogelijke profijt voor iedere wereldburger te garan deren van de bestaans- en welvaartsbron nen, die de wereld biedt. Een volkomen nuchter argument voor de wereldfedera listen. die al te vaak voor onpractische idealisten worden uitgemaakt! Een samenleving, die geheel en al „in teger" is, bestaat in deze moderne tijd niet meer. Geen enkel geheel, hoe groot en hoe rijk aan bronnen ook, kan absoluut zelf standig en in isolatie volledig voldoen aan de eisen, die zijn inwoners stellen. Dan behoeft men niet in de eerste plaats aan voedings- en genotmiddelen of technische snufjes te dénken, doch men kan zich een voudig bepalen tot het probleem der vei ligheid. Veiligheid verlangt ieder mens op de wereld. Veiligheid, dat is de grootst mogelijk garantie dat hij onbedreigd en gevaarloos zal kunnen bestaan en hande len, in het bezit van zijn menselijke rech- ten en onder aanvaarding van zijn plich ten als lid van het geheel. Noch de Verenigde Staten van Amerika, noch de Sovjet-Unie, noch welk groot ge heel van geïntegreerde delen welk men zich daarnaast denken kan, is in staat deze garantie aan zijn burgers te verstrekken, liet straks geïntegreerde Europa zal het evenmin kunnen. De ontwikkeling der militaire mogelijkheden stimuleert meer dan welke andere factor ook de wereld- integratie: dat wil zeggen, de coördinatie van de belangen van alle eenheden op de wereld ter bereiking van een zo groot mogelijke veiligheid. Terugkerend tot Europa, ligt het voor de hand dat de Europese federatie van mor gen en de reeds bestaande federatie van Sovjet-republieken hun integratieneigin gen op hetzelfde gebied zullen richten, en dus tegengestelde grootheden zullen zijn. die op bepaalde punten tegen elkander zullen opbotsen. Het verschijnsel doet zich thans reeds voor dat Duitsland, oorspron kelijk één natie, verdeeld ligt onder de integratiesferen van beide. Men kan deze neiging niet meer rekenen onder de ouder wetse machtshonger der souverein gere geerde landen, doch moet haar verstaan en begrijpen als een teken des tijds, dat voortkomt uit de geen grenzen kennende integratiedrang, die economisch en tech nisch onweerstaanbaar is, doch die in po litiek opzicht met geweld gekeerd wordt door de politieke grenzen. „Integratie" is geen modewoord. Het is de moderne toverspreuk van de wereldbe woner, die zijn heil slechts daarvan ver wachten kan. Wie vandaag aan de dag overtuigd Europees federalist is, doch wan trouwend en spottend staat tegenover het denkbeeld, dat Amerika en Rusland eens geïntegreerde delen van één groot geheel zullen worden, heeft genoeg fantasie op gebracht om zover te zien als Europa's grenzen reiken, doch niet genoeg verbeel dingskracht om te beseffen dat het ene Europa slechts een stapje betekent op een zeer lange, doch tenslotte eindigende weg naar volledige integratie van alle be- sraans- en welvaartsbronnen der wereld. Men behoeft bij dit alles niet een in de wolken wandelende optimist te worden, wanneer men gewend is een gebogen lo pend pessimist te zijn. Want niemand kan voorzien, welke enorme uitbarstingen zich gedurende deze integratie-evolutie zullen voordoen tussen de nu nog afzonderlijk levende en elkander wantrouwende een heden. Wat Europa in het klein doorleefd heeft voor het kwam tot de overtuiging dat integratie onvermijdelijk was, zal de wereld wellicht in het groot moeten door maken. Dat zou een bloedige, tragische weg kunnen zijn. Doch hij kent slechts één richting. Er is geen weg terug. J. L. Er zijn tal van snikken in de wereld. Daar is de snik bij het huilen: de krampachtige ademstoot. In de zegs wijze: tot mijn laatste snik, betekent het ademtocht in het algemeen. Voorts is een snik een beitel en ook een vaar tuig. Met de laatste snik komen wil zo veel zeggen als: met de nachtschuit ko men, vertellen wat iedereen al weet, de laatste zijn. Dan is er het woord snik dat wij al leen in ontkennende zin gebruiken: hij is niet goed snik. Snik betekent: goed wijs, verstandig en is verwant met snugger: wakker, vaardig. En tenslotte is er snik in de zin van snikheet: be nauwend warm, een woord dat vroeger ook gebruikt werd van spijzen snik hete poffertjes bijvoorbeeld maar dat wij nu slechts bezigen met betrekking tot de atmosfeer. Het kan immers er gens zó warm zijn dat v/ij er alleen ^hijgend kunnen ademhalen. Doctor Hubbard, waarschijnlijk een zoon van de oude Moeder Hubbard, heeft in een Amerikaans tijdschrift medegedeeld dat wij allemaal zoals we hier zitten, staan, lopen en onzin vertellen op zijn minst 74 trillioen jaar oud zijn. Hij is tot die conclusie gekomen op een nuchtere, door-de-weekse morgen en niet op de morgen na een ander feestje, waarop iedere normale man zich wel eens drie maal 74 trillioen jaar oud voelt. Nee, ge woon op een doordeweekse morgen. En hij zegt, dat wij allemaal jij ook, old boy reïncarnaties zijn van mensen, die een hele lange reeks verschrikkelijke le vens geleefd hebben op aarde of op Mars of op Venus. En dat de meesten van ons van die andere planeten op aarde zijn ge komen in prae-historische dagen, ver momd als vogels of als kreeften of als dinosaurussen of oesters jij ook, old man. Het is zeer waarschijnlijk dat u en ik tienduizend maal gestorven zijn zegt goeie ouwe Hubbard en in allerlei ge daanten en vormen. Je moet niet kwaad worden, amice, maar het is best mogelijk dat jij al van alles geweest bent: zeeslang, paard, aap, een man of een vrouw, een koning of een koningin, een slaaf, een politicus, een schoenpoetser, vrouw-met- de-baard op de kermis, hoofdinspecteur van het loodswezen, moordenaar of hoofd redacteur, en dat allemaal om dat ver baasde, benarde zenuwknobbeltje te wor den, dat je nu bent, old man. Dit zegt goeie ouwe Hubbard. En dit moge een waarschuwing zijn voor alle jagende notarissen: het is best mogelijk dat die zelf want de evolutie kan verduiveld ironisch zijn, notaris nog weer eens patrijs of haas zullen wor den. Het is bovendien een duidelijke ver klaring voor de mensen die aan benard heden lijden: bijvoorbeeld voortdurend aan angst voor vallen en aan kiespijn terzelf- dertijd. Dat waren natuurlijk schelpdie ren, die door vogels zijn opgepikt en die die vogels dan op rotsen hebben laten vallen om ze open te breken. Die vogel is nu waarschijnlijk tandarts, die iedere dag tienmaal ongeveer hetzelfde doet. ELIAS Op 12 September van het vorig jaar moest een leerling van de Rijksluchtvaart school als onderdeel van een oefening met een „Harvard" op het vliegveld Texel een landing maken. Hij zag op een gegeven moment een loods met daarnaast bezinevaten en, naar hij dacht, een windzak beneden zich. Prompt maakte hij een landing, niet op het vliegveld echter, maar op een weiland. Het toestel sloeg over de kop. maar de leerling en zijn passagier, een inwoner van Texel kwamen er goed af. De veronder stelde windzak was een hemd, dat aan een waslijn hing te drogen. Bij de behandeling van deze zaak voor de Raad voor de Luchtvaart merkte de directeur-generaal van de Rijksluchtvaart dienst, de heer J. W. F. Backer, op dat de instructie van de leerling voor deze vlucht onvolledig was geweest. De leerling zelf heeft een ernstige fout gemaakt en is daarvoor gestraft met een maand niet-vliegen. De heer Backer vroeg de raad, de leerling een berisping te geven. ADVERTENTIE 20 tabletten 45 ct. N.V. Koninklijke Pharmeceutlsche Fabrieken v/K Brocades - Stheoman Pharmacia Uit de Opregte Haarlemsche Courant van 2 Maart 1853 KAMPEN. Alhier zijn na een togt met veel ontberingen acht passagiers van den beurtschipper van Amsterdam op Harldngeii aangekomen. Het beurt schip was den 22sten Februarij in het gezigt van Urk in het ijs bezet geraakt. De acht passagiers wist men met groote moeite naar het eiland te brengen, waar zij noodgedwongen eene geheele week hebben moeten vertoeven. Daarna zijn zij in eene opene boot. bemand met zeven sloeproeijers, langs Schokland naar Kampen gevaren, daar men geene mogelijkheid zag naar den Frieschen wal te komen. De togt heeft, bij afwis selende sneeuw en ijzige koude, lO'/s uren geduurd. Onuitputtelijk zijn de geredden in den lof omtrent de belange loosheid, waarmede op het waarlijk arme eiland Urk gehandeld is, zijnde niet ailfteen in alle hunne behoeften voorzien, doch hebben ook de sloep roeijers geenerlei prijs voor hunne diensten gevraagd, maar vrijgelaten wat men geven wiVi-e

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1953 | | pagina 5