IN DE WERELDPOLITIEK
Stalin gestorven, complex leeft
Ter herdenking van Serge Prokofieff
Agenda voor
Haarlem
Een Eeuw geleden
Uitbreidingsplan voor
het Zandvoortse circuit
^Hoe is het ontstaand
Weer twaalf jaar
voor schoonzoon van
slachtoffer
BEHANGT UZELF?
Men zal hem in één adem blijven noemen
met Igor Strazvinsky en Béla Bartök
Ons land gaf 25.000 voor
Islamietisch Rampenfonds
Prins Bernhard opent
nieuwe jaarbeurshal
C.P.N.-Amstcrdam
herdacht Stalin
MET MAN
EN MACHT
De doodslag aan het Spaarne
Feestavond ten bate van
noodgebied in Lissabon
Zuid-Kennemerland maakt
aantrekkelijke propaganda
NA V O-officieren
oefenden binnenskamers
BAKKER'BEHANG
DINSDAG 10 MAART 1953
A
Op de dag dat Stalin werd bijgezet, be
reikte ons het bericht dat te Moskou ver
leden week de Russische componist Serge
Prokofieff op 61-jarige leeftijd was over
leden en reeds Zaterdag ter aarde werd
besteld. Waarschijnlijk was de nationale
rouw er oorzaak van dat de pers deze
tijding niet vroeger doorgaf. Wat te meer
opvallend is, daar Prokofieff terecht een
zeer geziene figuur in het muzikale leven
van de Sovjet-Unie was, hetgeen de ver
onderstelling wettigt, dat in normale om
standigheden de begrafenis van deze cul
tuurdrager niet zonder officiële praal zou
zijn geschied. Wel heeft hij zich in .1948
een ernstige berisping moeten laten welge
vallen, vanwege de Bond van Sovjet-Rus
sische Musici, die zijn kunst als te forma
listisch en te burgerlijk veroordeelde,
maar daar staat tegenover, dat hij in zijn
vaderland geëerd werd om verscheidene
composities, waarmee hij het Sovjet-régi
me diende, zoals een toast op Stalins zes
tigste verjaardag, een Cantate voor twee
koren en harmonie-orkest, ter gelegenheid
van de twintigste verjaardag der October-
revoiutie, geschreven op teksten uit rede
voeringen van Lenin, Stalin en Marx, als
mede zijn Zevende Symphonie, die hij op
droeg aan de Sovjet-jeugd.
Prokofieff begon als wonderkind: op
negenjarige leeftijd had hij reeds een ope
ra gecomponeerd. Na bij de componisten
Glière en Glazounoff in de leer te zijn ge
weest, kwam hij als twaalfjarige op het
conservatorium te Petersburg onder lei
ding van Liadow voor harmonie en fuga,
van Withol voor vormleer, van Rimsky
Korsakoff en later van Tanéjeff voor in
strumentatie. Tevens studeerde hij piano
bij Anna Essipova. Zijn leraren waren niet
best over zijn vlijt te spreken, wellicht
omdat zij geen vat hadden op zijn persoon
lijk talent. Want op zijn manier werkte hij
toch ijverig als pianist en ook als compo
nist, want het verhaal gaat dat hij in zijn
conservatoriumtijd niet minder dan hon
derd composities voltooide. Niettemin
waren zijn compositieleraren van oordeel,
dat hij wel een groot pianist, doch nooit
een componist van betekenis zou worden,
terwijl zijn pianolerares meende dat er
wel stof in hem zat voor een groot com
ponist, maar niet voor een pianist. Dil
bleek van beide kanten een vergissing,
want toen Prokofieff in 1914 zijn eind-
proef aflegde, waarmee hij de Rubinstcin-
prijs verwierf, speelde hij als volmaakte
virtuoos zijn eigen pianoconcert opus 10,
dat erkend werd als een compositie van bij
zondere waarde.
Neo-klassiek
Met dit eerste van zijn vijf pianoconcer
ten liet hij zich aanvankelijk vaak horen
in het buitenland, waarbij de critiek deze
muziek „schril-klaar" noemde en, ondanks
haar atonaliteit, verwant aan Scarlatti,
zulks om het motorische element, dat haar
als het ware mechanisch beheerste. Kleur-
geving en bloeiende melodiek schenen er
als bij opzet uit geweerd te zijn. Dit is
in later werk wel anders geworden, maar
in dit eerste pianoconcert mag men Proko
fieff zien als een voorloper van de neo
klassieke richting, lang vóór Strawinsky
daar aan toe was.
Alvorens hij in 1918 naar het buitenland
uitweek, had'hij in Rusland een sensatio
nele indruk gemaakt met zijn straffe
rhythmen en harde samenklanken en werd
hij door velen begroet als de verwachte
revolutionnaire kracht, die de romantise
rende Russische school de doodsteek zou
toebrengen; de drang naar vernieuwing en
verandering was sterk in die dagen. Maar
van het laatste concert dat hij in het voor
jaar van 1918 te Petersburg gaf, getuigde
de criticus Boris de Schloezer dat zijn stijl
heel wat milder en zangeriger geworden
was.
Yaak in Nederland
Via Siberië week Prokofieff uit naar
Japan en van daar naar Amerika. In 1922
woonde hij korte tijd in Zuicl-Duitsland
en vestigde zich vervolgens zoals tal
van andere Russische emigranten in
Parijs, van waaruit hij talloze concertreizen
door West-Europa en Amerika ondernam.
De heer F. W. Craandijk van het ministerie
van Buitenlandse Zaken is benoemd tot
gezant in Hongarije.
DINSDAG 10 MAART
Stadsschouwburg: „Zes personages op zoek
naar een schrijver" (A.T.G.), 8 uur. Concert
gebouw: Concert door George Robert (orgel)
en Erna Spoorenberg (sopraan), 8 uur. City:
„Levend ingemetseld", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Spaarne: „De ondergang van de Red Witch",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De on
zichtbare wreker", 18 jaar, 8 uur. Minerva:
„Kon Tiki", alle leeft., 8.15 uur. Rembrandt:
„Ik heet Niki", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Talace:
„De vloot op stelten", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Luxor: „Don Camillo", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Lido: „De Troubadour", 14 jaar, 7
en 9.15 uur.
WOENSDAG 11 MAART
Begijnhofkapel: Christen Spiritualistisch
Centrum „De grotere wereld", 8 uur. Cul
tural Ned. Vereniging van Spiritisten „Har-
monia", psychometrische experimenten, 8
uur; Nederlandse Vereniging voor sexuele
Hervorming, bijeenkomst, 8 uur. City: „Le
vend ingemetseld", 18 jaar, 2.15, 4.30, 7 en
9..15 uur. Spaarne: „De ondergang van de
Red Witch", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.1.5 uur.
Frans Hals: „De onzichtbare wreker", 18 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Kon-Tiki", alle
leeft., 2.30 en 8.15 uur. Rembrandt: „Ik heet
Niki", 14 jaar, 2. 4.15. 7 en 9.15 uur. Talace:
„De vloot op stelten", alle leeft., 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Luxor: „Don Camillo", alle
leeft., 2, 7 en 9.15 uur. Lido: „De Trouba
dour". 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
In. de Franse hoofdstad werd hij vrij spoe
dig beroemd als uitvoerder van zijn eigen
pianocomposities en niet minder als com
ponist. Vooral het contact dat hij vond
met de Russische Balletten van Diaghilew,
waarvoor hij het groteske ballet „Chout"
(de Nar) schreef, heeft zijn reputatie groot
gemaakt. Ophef maakte hij in die tijd ook
met zijn Skytische Suite, die voor het
eerst in ons land onder Monteux bekend
werd. Ook Alexander Schmuller, destijds
hoofdleraar voor viool aan het Amster
dams conservatorium, was een ijverig pro
pagandist in Nederland voor het oeuvre
van Prokofieff.
Ik herinner mij nog levendig Schmul-
lers uitvoering bij de H.O.V. van het eer
ste Vioolconcert van zijn landgenoot. On
der meer deed ook de „Klassieke Sympho
nie" van de meester zijn „joyeuse entree"
in onze grote concertzalen. Ook de radio
heeft ons geholpen op de hoogte te blijven
van de evolutie die Prokofieff als compo
nist doormaakte. Zo leerden wij de fris
gekleurde en geestige Suite kennen, ont
leend aan zijn opera (later als ballet be
werkt) „De liefde der drie sinaasappelen"
en (nadat hij zich in 1934 weer in Rusland
had gevestigd) zijn kostelijk muzikaal
sprookje „Peter en de Wolf", waarin hij
zich een onnavolgbaar uitbeelder van ty
pen en situaties toonde.
Van Rusland uit bleef hij zijn concert-
tournées ondernemen, zowel in de Nieuwe
als in de Oude Wereld. Meermalen heeft
men hem in het Concertgebouw te Am
sterdam als solist in een van zijn Concer
ten kunnen horen. Symphonie, concert,
ballet en opera beslaan in Prokofieff's
oeuvre een grote plaats, maar ook op het
gebied der kamermuziek, waaronder be
grepen het lied, heeft hij heel wat gele
verd.
Alles wijst er op, dat men hem in de
toekomst met Strawinsky en Bartök als
een der grote Oost-Europese muzikale fi
guren van deze tijd in één adem zal noe
men. JOS. DE KLERK
Het Islamietisch Rampenfonds in Neder
land, onder erevoorzitterschap van de
heren Susanto Tirtoprodjo, de Hoge Com
missaris van de Indonesische republiek, en
A. Massoudansari, de gezant van Iran in
Nederland, heeft tot heden ruim 25.000
aan giften voor de getroffen gebieden in
Indonesië en Iran binnengekregen.
Namens de slachtoffers in beide landen
heeft het fonds zijn dank gebracht aan het
Nederlandse volk, dat zijn hulpvaardigheid
voor andere volken getoond heeft, in weer
wil van de ramp, die het zelf heeft ge
troffen.
De gelegenheid tot het storten van bij
dragen op de giro-rekening no. 256410 ten
name van „Perkumpulan Islam" (met ver
melding „Islamietisch Rampenfonds") staat
nog open tot 1 April. Dan zullen de medi
camenten, die voor de binnengekomen gel
den gekocht zullen worden, naar de ge
troffen streken verzonden worden.
Eerste tomaten
75 cent per stuk
De tuinder P'. van der Knaap heeft
Maandag aan de veiling te Kwintheul de
eerste tomaten aangevoerd, welke 75 cent
per stuk besomden. Er waren tien stuks.
Het vorig jaar kwam deze tuinder hier
mede op 14 Maart en in 1951 op 6 April
aan de veiling.
De directeur van het Zandvoortse circuit
de heer J. B. Th. Hugenholtz heeft een
uitbreidingsplan van het circuit gemaakt
met de bedoeling, indien zulks gewenst of
zelfs voorgeschreven zal worden, de leng
te van het circuit te vergroten tot 6 km.
In de internationale automobiel federatie
(FIA) zijn stemmen opgegaan om bepaalde
minimum-eisen te stellen aan de circuits,
waarop de races, die meetellen voor het
wereldkampioenschap, moeten voldoen.
Een van deze voorwaarden zou zijn, dat
het circuit een bepaalde lengte heeft. De
mogelijkheid is niet uitgesloten, dat men
over 2 of 3 jaren met bepaalde eisen zal
komen. Daarom is een uitbreidingsplan
gemaakt, waardoor de lengte van het rechte
gedeelte vergroot zou worden en de snel
heden op het circuit hoger zouden kunnen
worden.
Op 17 Maart, bij de opening van de zes
tigste jaarbeurs, zal de nieuwe Jaarbeurs
hal aan de Croeselaan te Utrecht, die de
naam „Bernhardhal" zal dragen, door Prins
Bernhard in gebruik worden gesteld.
De hal heeft een inhoud van 150.000
kubieke meter. Zij wordt beschikbaar ge
steld voornamelijk voor de snel in omvang
toenemende Nederlandse metaalindustrie.
De hal heeft een lengte van 170 meter en
een breedte van 100 meter.
Met een bijeenkomst in de geheel ge
vulde Apollohal heeft het district Amster
dam van de Communistische Partij Neder
land Maandagavond Stalin herdacht. Men
beluisterde het opgenomen deel van een
radio-uitzending over de bijzetting van
Stalin's stoffelijk overschot. Nadat een
minuut stilte in acht was genomen, hield
de voorzitter van de CPN, de heer G. Wa
genaar, een herdenkingsrede, waarin hij
onder meer zei: „Vandaag nemen wij af
scheid van de aanvoerder van de arbeiders,
de leider van alle vredelievenden in de
gehele wereld, de man, die de aarde van
aangezicht heeft doen veranderen. Hij was
de grondlegger van het Rode Leger, die het
fascisme ten val bracht. De arbeidersbe
weging in ons land is sterk verbonden met
Stalin".
Hij noemde als voorbeeld „De roem
ruchte Februari-staking van 1941, toen
rood Amsterdam overeind rees, de zwarte
horde in het gezicht sloeg en het Duitse
fascisme tartte. Dit was het sein tot het
verzet van het volk van Nederland en
daarbuiten. Eén naam was in de harten der
arbeiders, die alles en allen bezielend aan
spoorde: Stalin. Door onverbrekelijke ban
den van vriendschap en solidariteit .voelen
wij ons verbonden met Malenkov. Wij
hernieuwen onze beloften, dat het Neder
landse volk nooit oorlog zal voeren tegen
het volk van de Sovjet-Unie en dat wij
met verdubbelde kracht zullen werken
voor de belangen van ons land, voor zijn
onafhankelijkheid en tegen Amerikaanse
overheersing. Het is zaak voor elke com
munist om alles te doen om de eenheid der
partij te bewaren en groter te maken. Sta
lin moet verder blijven leven in onze daden.
Eeuwig zal hij bekend blijven als de her
schepper der natie, als de bouwer van de
nieuwe wereld, en vooral van de nieuwe
mens," aldus de heer Wagenaar. Medege
deeld werd dat de secretaris der CPN. Paul
de Groot, mede de erewacht had betrokken
bij de baar van Stalin.
Met man en macht betekent: met alle
beschikbare mensen en hulpmiddelen.
Zo kan men zeggen: de brand werd
met man en macht bestreden. Maar het
woord macht duidt oorspronkelijk ook
op personen en niet op zaken. Het is
namelijk een verbastering van maagd,
in de zin van dienstmaagd. Men bedoel
de er dus mee: met knechts en meiden.
Maar ook deze vorm is weer ontstaan
uit een andere, namelijk: met man en
maag of, zoals men in het Middelneder
lands schreef: met man ende maech,
dat wil zeggen: met leenmannen en
bloedverwanten. Maag voor: familie
lid vindt men nog terug in een woord
als vermaagschapt voor: verwant.
De verandering van de uitdrukking
gaat nog voort. Men hoort af en toe
zeggen: met mannemacht en het is te
I verwachten dat dit op den duur de
^gangbare zegswijze zal worden.
wl&
Koning Boudewijn van België heeft weer een bezoek gebracht aan de overstroomde
gebieden in de provincie Antwerpen. Hier is de koning in het stadje Bornem.
Van het vliegveld Valkenburg zal dezer
dagen een militair toestel naar Lissabon
vertrekken, met aan boord een hoeveelheid
uitgelezen producten van eigen bodem:
tulpen, narcissen, Goudse kazen, provin
ciale costuums, Delfts blauw, boeken,
Haagse hopjes, gedistilleerd en niet te ver
geten, een groepje keurturnsters. Dat zijn
Nederlandse bijdragen tot de galasoirée die
Donderdagavond 12 Maart in de Portugese
hoofdstad wordt gegeven ten bate van de
slachtoffers van de overstromingen in Ne
derland.
Het initiatief hiertoe is genomen door een
comité waarvan de echtgenote van de Por
tugese president, mevr. Berta de Craveiro
Lopes, ere-presidente is.
Men wilde de soirée groots opzetten en
verzocht aan Den Haag medewerking. Ze
vroegen, voor het sportieve gedeelte, het
optreden van Nederlandse turnsters, voorts
authentieke costuums uit de verschillende
provincies, waarin Portugese meisjes bij
opbod typisch Nederlandse producten zou
den verkopen, en veel Nederlandse vlaggen
voor de versiering van de grote zaal van
het Coliseum, de plaats van het feest. Alle
gevraagde medewerking wordt gegeven.
Als vrucht van de samenwerking tussen
de VVV's in Zuid-Kennemerland is een
aantrekkelijk vouwblad verschenen, dat
de „lusthof van Holland" bij de bezoeker
van de komende zomer inleidt en daarbij
het hele gebied tussen IJmuiden en Noord-
wijk aan een korte beschouwing onder
werpt. Foto's uit het Heemsteedse Groe-
nendaal, van de Haarlemse Vleeshal en
de IJmuidense sluizen verluchten dit in
vier talen gedrukte foldertje.
Een begeleidende kaart in kleuren van
het gebied zal de vreemdeling wegwijs
maken en aan de achterzijde daarvan vra
gen een paar korte beschrijvingen de aan
dacht voor de bezienswaardigheden in
deze streek. De gewestelijke bond voor
Vreemdelingenverkeer in Zuid-Kennemer
land heeft hiermee een prijzenswaardig
initiatief laten zien, dat in deze vorm on
getwijfeld het bezoek aan bloemenvelden,
Flora, Zanrivoort en het vele schoons dat
er te vinden is zal stimuleren.
De politie heeft een inval gedaan in een
woning in de Leonardostraat in Amsterdam
Zuid. waar roulette werd gespeeld. Vijftien
personen werden aa'ngehouden; alleen de
bankhouder en de bewoonster zijn in hech
tenis genomen. Een roulette en f400 zijn in
beslag genomen.
Er is in de commentaren op Stalins dood, zoals die vlak voor en onmid
dellijk na het overlijden van de Sovjet-Russische dictator in de landen-
buiten de Russische invloedssfeer ten beste werden gegeven, een merk
waardige verscheidenheid te constateren. Zij variëren tussen torenhoog
optimisme en zwart pessimisme, tussen de overtuiging dat het Russische
gevaar voor de rest van de wereld een grote verzwakking heeft ondergaan
en de mening dat met Stalin de hoop op een betrekkelijk vreedzaam naast
elkander leven van communistische en anti-communistische landen ver
vlogen is. Deze enorme verscheidenheid van opinies en voorspellingen
tekent de onzekerheid, waarin men buiten de Sovjet-Unie verkeert ten
aanzien van de richting, waarin de Russische politiek zich zal bewegen
en van de invloed, die Stalins dood feitelijk zal hebben op de internatio
nale verhoudingen. Er is geen houvast in deze aangelegenheid te vinden,
die voldoende kan worden geargumenteerd. Het blijft bij vage veronder
stellingen, hypothesen en wensen die vaders der gedachten zijn
Om een voorbeeld te noemen, dat de uit
eenlopende aard der gevolgtrekkingen de
monstreert: In bepaalde Franse politieke
kringen was men van mening, dat Stalins
dood een verdere totstandbrenging van een
Europese verdedigingsgemeenschap over
bodig zou maken, omdat de Sovjet-Unie in
de perikelen der opvolging en van het be
houd der eenheid geen gelegenheid zou
hebben om een penetrante buitenlandse
politiek te voeren. In Amerikaanse krin
gen hoorde men de vaste overtuiging uit
spreken, dat de dood van Stalin en de daar
op volgende innerlijke machtsstrijd in het
Kremlin de mogelijkheid van een wan
hoopsdaad naar buiten groter zou maken,
waaruit men concludeerde dat het Rus
sische gevaar groter was dan nooit. In
Duitse kringen, vooral die der regerings
coalitie, was men van opinie dat het nu de
juiste tijd was om de Europese eenheid
op politiek, militair en economisch gebied
te verwezenlijken, aangezien zich in ieder
geval een periode van onzekerheid voor
het enorme Sovjet-Russische gebied aan
diende, waarin Europa zou moeten vissen
als in troebel water.
De grote mate van isolatie en geheim
zinnigheid, waarin Rusland zich onmid
dellijk na de oorlog weer heeft opgeslo
ten, zal wel niet vreemd zijn aan de moei
lijke analyse van wat gebeuren kan en wat
gebeuren zal. Men weet weinig van de ver
houdingen in het Kremlin, al komt er nu
en dan wel eens een symptoom aan de op-
pervlakte door benoemingen of degrada
ties. Maai' wat men wel weet, omdat men
het sinds .1917 heeft kunnen constateren,
is, dat de Unie van Sovjet-republieken on
der het bewind van Stalin een soort inner
lijke hechtheid heeft weten te vinden, die
haar in staat stelde grote schokken te on
dergaan zonder dat. haar structuur barstte.
Wanneer men vluchtig de ontwikkeling
van Sovjet-Rusland nagaat, dan blijkt dat
het sinds zijn grondvesting in 1917 voort
durend van binnen en van buiten uit be
laagd is door degenen, die het wilden on
dermijnen en uiteenrukken. De Duitse
aanval aan het einde van de eerste we
reldoorlog deed de communistische staat
wankelen. De opstand der Oekraine, de
burgeroorlogen die de Wit-Russen ontke
tenden (daarbij door het buitenland ge
steund), bestuursmoeilijkheden en telkens
weer als blijkbaar noodzakelijk kwaad te
rugkerende zuiveringen en executies, de
diplomatieke oorlog tegen het buitenland
dat het regiem niet erkennen wilde, en
eindelijk de aanval van Hitler, die er bijna
in slaagde Moskou te veroveren, nadat hij
grote delen van het Sovjet-Russisch
grondgebied van het Kremlin had losge
scheurd, dit alles heeft de binnenlandse
opbouw door middel van de vijfjaren
plannen en de nationalisaties doorkruist
en bemoeilijkt, en toch eindigde deze pe
riode met een Sovjet-Russische verovering
van een der eerste plaatsen in de rij der
grote mogendheden. Men kan met af
schuw denken aan de methodes, waarmee
dit werd bereikt, en betogen dat geweld
en terreur de bouwstenen van het 1945se
Rusland zijn geweest, doch dat neemt niet
weg dat het geheel inderdaad eèn gehéél
bleef en dat de structuur zich zelf intact
kon houden, zonder dat daartoe militair
ingrijpen van Moskou uit noodzakelijk
was.
Wanneer deze hechtheid uitsluitend te
wijten was aan de krachtige figuur Stalin,
dan kunnen de Russische leiders van het
ogenblik inderdaad met grote droefheid de
opgebaarde dode betreuren, omdat hij de
kracht tot instandhouding van de heilstaat
met zich mee neemt in het graf. Wanneer
hec echter ook een innerlijke verbonden
heid der Sovjet-republieken is geweest,
die het. geheel bij elkaar heeft gehouden,
dan hebben zij een gerede kans dat er
door de dood van Stalin althans niet een
essentiële factor van die hechtheid weg
valt.
Het ligt voor de hand, dat de hou
ding van het buitenland tegenover de op
groeiende jonge Sovjet-staat, die thans de
Unie van Sovjet-republieken heet, van
grote invloed moet zijn geweest op de af
werende kracht der Russen. De voortdu
rende bedreiging dat het experiment van
buitenaf zou worden verstoord, heeft de
Russen ongetwijfeld een saamhorigheid ge
geven, die een extra kracht betekende
naar buiten. Het nationalisme, dat op die
manier is gekweekt en dat door Stalin
werd gesymboliseerd, heeft vooral in de
oorlog tegen Hitier een enorme rol ge
speeld in de overwinning.
Dit alles heeft Stalin wellicht geholpen
bij de vervolmaking van zijn levenswerk,
zoals dat in de geschiedenis vaak genoeg
gebeurd is. Actie wekt reactie, bedreiging
wekt waakzaamheid, aanval roept verde
digingskracht wakker, miskenning en min
achting veroorzaken een complex om zich
te doen gelden. De Sovjet-Unie is groot
geworden tegen de buitenlandse actie in,
onder bedreigingen van buitenaf, ondanks
aanvallen roet grote legermachten, onder
miskenning en minachting door buiten
landse politici. Een averechtse uitwerking
dus van buitenlandse pogingen om de con
solidatie van Oost-Europa onder commu
nistisch bewind tegen te gaan. Die buiten
landse pogingen waren niet eensgezind en
niet gecoördineerd. Zij werden bovendien
doorkruist door andere strevingen ten aan
zien van continentaal Europa. Een voor
beeld: Hitier wilde de Sovjet-Unie liqui
deren, doch werd daarbij gehinderd door
Engeland en Frankrijk en later ook door
Amerika, die een wegvallen van het Oost-
Europese communisme r.iet wensten te be
talen met een terreurregiem van Duits
land. Thans staan de Sovjet-Russische lei
ders tegenover hun bondgenoten van wel
eer, met het vacuum Duitsland tussen hen
in. De politiek der Westelijke mogendhe
den ten opzichte van Rusland en het daar
aan verbonden China is van Russisch
standpunt uit vatbaar voor een aggressieve
uitleg. De bewapening van Duitsland roept
voor hen herinneringen wakker aan 1940.
Het complex van zich te verdedigen en
zich te doen gelden maakt zich opnieuw
meester van de Russen. De „carrière" van
de communistische heilstaat, gekenmerkt
door aanvallen en denigratie, is met zwar
te letters opgetekend in hun politieke plan.
Stalin is dood, maar het complex leeft..
Wat kan het Westen nu verwachten?
Er is wellicht enige aarzeling in de satel
lietstaten, waarvan echter alleen Hongarije
en Albanië bevolkingen hebben die zich
aan een opstandig avontuur zouden dur-
Historische ontwikkeling
von de SOWJET-UNIE
ven wagen. Voor de rest smeedt de koude
oorlog, dwars door de lijkstoet van Stalin
heen, een verbondenheid in de Russische
gelederen die de overleden premier reeds
wist uit te buiten en die zijn opvolger on
getwijfeld zal weten te gebruiken. Een
speculeren op verwarring, machtstrijd en
innerlijke verzwakking zou zin hebben in
een politiek tijdsbestek, dat zich zou ken
merken door een volstrekte afwezigheid
van directe vijandigheid tussen Oost en
West. Thans kan men slechts constateren
dat er een nieuwe krachtproef wordt ge-
eist van het bouwsel, dat Lenin grond
vestte en dat door Stalin werd verstevigd,
en hopen dat het Westen daarin niet aan
leiding zal vinden zich in zoete rust te
gaan vermeien in het sprookje van rijpe
vruchten, die het in de schoot zullen wor
den geworpen terwijl het wacht. J.L;
Het Gerechtshof te Amsterdam heeft
vanmorgen uitspraak gedaan in de zaken,
die verband houden met de doodslag op de
Harmcn.jansweg te Haarlem.
De hoofdverdachte, de vierentwintig
jarige slageisknecht J. S., was er van ver
dacht. op 23 Juni doodslag te hebben ge
pleegd op de scheepsbouwer Dikmans, ge
woond hebbend op de Harmenjansweg te
Haarlem. Na een woordenwisseling had S.
zijn aanstaande schoonvader D. met een
voorhamer een paar klappen op het hoofd
gegeven. Het stoffelijk overschot van D.
is in het Spaarne gegooid, waaruit het
enkele dagen later is opgehaald. Ver
dachte verklaarde tijdens de behandeling
van de zaak uit noodweer te hebben ge
handeld. De Haarlemse rechtbank had hem
veroordeeld tot een gevangenisstraf van
twaalf jaar, waarna hij in beroep was ge
gaan.
De echtgenote van het slachtoffer, J. M.
K. en de zoon J. E. D. waren eveneens in
beroep gegaan. Beiden was verdoezelen
van de sporen van het misdrijf ten laste
gelegd. De procureur-generaal had veer
tien dagen geleden bevestiging van het
vonnis van de Haarlemse rechtbank, na
melijk een gevangenisstraf van zes maan
den, geëist.
De vierde verdachte in deze zaak, een
achttienjarige jongeman, die wegmaken
van het lichaam en verdoezelen van de
sporen van het misdrijf ten laste was ge
legd en door de rechtbank tot acht maan
den gevangenisstraf was veroordeeld, was
niet in hoger beroep gegaan.
Het Amsterdams Gerechtshof heeft van
ochtend de 25-jarige slagersknecht J. S.
uit Haarlem veroordeeld wegens doodslag
tot twaalf ;'aar gevangenisstraf met aftrek,
omdat hij op 23 Juni de 53-jarige scheeps
bouwer Dikmans in diens werkplaats aan
het Spaarne van het leven had beroofd
door hem met een voornamer diverse sla
gen op de schedel toe te dienen.
In eerste instantie was de verdachte door
de rechtbank tot dezelfde straf veroor
deeld. In hoger beroep eiste de procureur-
generaal veertien dagen geleden vijftien
jaar.
De vrouw van het slachtoffer, mevr. J.
M. D.-K. was in eerste instantie door de
rechtbank wegens het uitwissen van spo
ren van het misdrijf tot de maximum
daarop gestelde straf van zes maanden
veroordeeld. Ook dit vonnis werd vandaag
door het Hof bevestigd. De 23-jarige zoon
J. E. D. kreeg vier inplaats van de hem
aanvankelijk opgelegde zes maanden.
PARIJS (Reuter) Ruim 250 officie
ren van dertien bij het Atlantische pact
aangesloten landen zijn Maandag in het ge
allieerde hoofdkwartier te Parijs bijeen
geweest. om de Westelijke verdediging
tegen atoomwapens te bestuderen bij de
grootste manoeuvres binnenskamers die
ooit in Europa zijn gehouden.
Ongeveer negentig zeer hoge officieren
van leger, vloot en luchtmacht van de lan
den van de NAVO nemen deel aan de
„commandopost oefening II" onder leiding
van veldmaarschalk Montgomery, de
plaatsvervangende geallieerde opperbevel
hebber.
ADVERTENTIE
Dan krijgt U bij ons in bruikleen een plaktafel
met de bijbehorende borstels, indien U keus
maakt uit onze enorme sortering, vanaf
55 cent per rol.
Voor slechts 5 c' oer rol snijden wij vooi o
de zclfk^^'rn af
Gen. onjéstraat 135 Haarlem - Tel 11657
Uit de Opiegie HaaJemsche Courant
2 Maart 1853
van
HAARLEM. Heden is op den mid
dag een geweldige brand uitgebroken
in de katoen fabriek van de heeren Pré-
vinaire. even buiten het Zylhek dezer
stad. Ofschoon liet gebouw door brand
muren in verschillende afdeéUngen was
afgescheiden, is één derzelve door de
groote hitte bezweken, en is daardoor
hechts ie helft van het gebouw, niet
de kostbare werktuigen, behouden ge
bleven. Geweldig was eene uitbarsting
in het gebouw, waardoor eene ijzeren
deur uit de sponningen naar beneden
werd geworpen.
De manschappen der schutterij en dor
bezetting hebben tot behoud van <1
orde goede diensten gedaan en de Uitl
aten hebben ijverig de hand aan 't werk
geslagen om de brandspuiten gaande
le houden.
De oorzaak van het onheil ls niet
vastgesteld kunnen worden.
