Onverwijlde bespreking tussen de hoogste
leiders der grote mogendheden gewenst
V.S. vóór terugtrekking der
Britse troepen uit Suez-zóne
Frankrijk moet partij zijn bij
„ontmoeting met Moskou"
Weerbericht
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Hoogste niveau
Garry Davis kreeg een
week hechtenis
Churchill bracht het Lagerhuis tot enthousiasme
Waarschuwing aan Egypte, vermaning aan
Amerika en aansporing tot Frankrijk
Repliek van Naguib
Britse militaire
bases in Egypte
Twee steden in Texas
door wervelstorm
geteisterd
Het woord is aan...
Foster Dulles in Cairo:
Egyptisch ultimatum aan Engeland:
„Arabisch commando" in omstreden gebied
Weeldetarief wordt
Donderdag afgeschaft
Informeel en geheim
Winston in topvorm
Auto met 10 Nederlanders
stortte in ravijn bij Solo
Russische ambassade
in Djakarta?
Parijs commentaar op Churchills rede
Mgr. D. Huurdeman
aangereden
67e JAARGANG No 257
Hoofdkantoor Grc^s Houtstraat 93, Haarlem.
Telefoon 15295 izes lijnen) Directie, Hoofd
redactie, Redactie en Administratie. Bijkantoor
in Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Tel. 12230.
Drukkerij Zuider Buitenspaarne 12, Tel. 15295.
Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom
DINSDAG 12 MEI 1953
Haarlems Dagblad
297e JAARGANG No 104
Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V.
Verschijnt dagelijks beh. op Zon-en Feestdagen.
Abonnement per week 47 cent, per kwartaal
6.10, franco per post 6.60. Postgiro 273107.
Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar.
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
CHURCHILL wil met Moskou gaan pra
ten op „het hoogste niveau". Dat betekent,
zoals de term min of meer aangeeft, dat de
hoogstgeplaatsten in de politieke leiding
der grootste staten aan de bespreking zou
den deelnemen. Hij wil geen uitgebreide
delegaties met veel deskundigen zien op
treden en evenmin een grote agenda met
vele punten opmaken. Zijn plan is, te be
ginnen met een oriënterend gesprek achter
gesloten deuren. Laat men eerst gezamen
lijk het terrein maar eens verkennen en
zien of men elkaar in hoofdzaken begrijpt.
De Sovjet-Unie heeft zegt Churchill in
een welwillende diplomatieke stijl, die in
koude oorlogsjaren schier afgedankt scheen
te zijn „recht op de verzekering, dat
voorzover menselijk beleid het vermag de
verschrikkelijke gebeurtenissen van Hit
ler's invasie nimmer zullen worden her
haald." Dit is ongetwijfeld de goede toon
tegenover mensen, die in de vrees verkeren
dat zij door het Westen zullen worden aan
gevallen. Churchill heeft eraan toegevoegd,
dat wellicht bij zo'n eerste bespreking geen
concrete overeenkomst zou worden bereikt,
maar dat men "misschien zou gaan voelen
dat iets beters gedaan kan worden dan het
mensenras in stukken te scheuren.
Het Lagerhuis heeft deze verklaring met
gejuich begroet. Ditmaal kwam de bijval
vooral van de zijde der oppositie, van
Labour dus. Churchill's eigen partij toonde
zich minder hoopvol. In Washington heeft
men zijn voorstel koel ontvangen; men
vindt daar blijkbaar dat de Russen hun
vredelievende woorden eerst maar eens
door daden kracht bij moeten zetten ten
aanzien van Koreaanse vrede en een vre
desverdrag betreffende Oostenrijk eer
men met hen wil gaan praten. Moskou
daarentegen heeft de woorden van de
Britse premier met ingenomenheid begroet.
Dat was in beide gevallen wel te voorzien
en het herinnert eraan dat onlangs van
oppositie-zijde Churchill werd aangeraden:
ga dan eerst maar eens alleen met de Rus
sen praten. Onmogelijk lijkt dat niet. De
Britse machtspositie in de wereld is sinds
de tweede wereldoorlog zeer verzwakt
maar toch niet zozeer, dat het voor een
Britse premier onuitvoerbaar zou zijn met
de Sovjet-regering te gaan praten zonder
de bijval van Washington.
Hetgeen Churchill voorgesteld heeft is
overigens kenmerkend voor het Engelse
diplomatieke beleid, dat moeilijke onder
handelingen gaarne begint met oriënteren
de besprekingen en dat daar vaa£ succes
mee heeft bereikt. Eerst moeten de betrok
ken personen elkaar maar eens ontmoeten,
zonder uitgewerkte plannen en voorstellen,
en ontdekken op welke punten zij elkaar
verstaan en het gemakkelijk eens kunnen
worden. De moeilijke tegenstellingen wor
den voorlopig omzeild. Op de basis van de
eerste overeenstemming, die in elk geval
een mate van wederzijds vertrouwen en
van wederzijdse voldoening heeft gescha
pen, poogt men dan verder te werken.
Het grote voordeel van dit soort beleid
is zeker, dat het met de menselijke natuur
rekening houdt. Het rekent meer met le
vende mensen dan met staten of regerin
gen'. En inderdaad heeft men met levende
mensen te maken. In het Russische geval
geldt daarbij bovendien, dat een nieuw be
wind is opgetreden en dat men met name
de nieuwe Russische minister-president,
Malenkov, volstrekt niet kent. Hij en de
anderen niemand in het Westen weet
nauwkeurig, in hoeverre hij nu eigenlijk
„de nieuwe Stalin" is, maar dat zou men
dan ook wel ontwaren hebben boven
dien een meer vredelievende houding je
gens het Westen aangenomen dan Stalin's
bewind placht te tonen. Dus is er waarlijk
wel aanleiding om zich, zelfs op het hoog
ste niveau dat zo schrikkelijk hoog is, te
gaan oriënteren. Als Washington de vrees
uit dat de Russen zo'n bespreking alleen
als een aanleiding voor nieuwe propaganda
te baat zouden nemen, zal men in Londen
wel zeggen: laten wij dat er maar op wa
gen; waarom zouden wij daar nou zo be
ducht voor zijn? Er staat trouwens tegen
over dat het nemen van zulk een initiatief
als Churchill heeft voorgesteld op de Wes
telijke volken een zeer goede indruk zou
maken. Zeer velen verbazen er zich onge
twijfeld over, dat het nog niet genomen is.
Er zijn dus twee kanten aan het propagan
da-argument en dat blijkt ook wel uit het
feit, dat juist de Labour-oppositie in het
Lagerhuis het voorstel van de Britse pre
mier zo geestdriftig heeft toegejuicht.
Het gerucht dat Winston Churchill bin
nenkort zou aftreden, dat een tijdlang zo
hardnekkig in Engeland de ronde heeft ge
daan, is nu overgenomen door de luid
ruchtige Amerikaanse journalist Drew
Pearson, die beweert zich te kunnen be
roepen op rapporten van de Amerikaanse
ambassade te Londen en als Churchill's op
volger niet Anthony Eden maar de minister
van Financiën Richard Butler noemt. De
rede die Churchill gisteren gehouden heeft,
die vrijwel het gehele terrein van de bui
tenlandse politiek betrof en waarin hij zich
opnieuw in zeer persoonlijke trant deed
gelden, duidde er evenwel volstrekt niet
op. R. P.
„Wereldburger no. 1", Garry Davis, is in
Londen veroordeeld tot een week hechtenis
wegens rondzwerven in het Koninklijk
park. slapen in de openlucht en slecht ge
drag!"
Hij vertelde de rechter dat hij nog precies
een halve penny bezat, toen hij Zaterdag
werd gearresteerd omdat hij voor Bucking
ham Palace onder een tribune voor de
Kroningsoptocht gekampeerd had. Davis,
die Zaterdag uit een Londens ziekenhuis
ontslagen was (waar hij ter observatie was
opgenomen na zijn poging om een verzoek
schrift aan Koningin Elizabeth te overhan
digen) verklaarde voorts, dat hij naar En
geland gekomen was, omdat hij daar een
rolletje in een toneelstuk gekregen had.
Dat engagement duurde echter slechts een
week
HET HOGE COMMISSARIAAT
VOOR VLUCHTELINGEN
STRAATSBURG (Reuter). Een func
tionaris van de Raad van Europa heeft het
bericht tegengesproken, dat Prins Bern-
hard deze week zou worden aangezocht
voor de functie van hoge commissaris voor
vluchtelingen van de Raad.
LONDEN, 11 Mei (Reuter, United Press) Sir Winston Churchill, de Britse premier,
heeft in het Lagerhuis een uiteenzetting van de Engelse buitenlandse politiek ge
geven als inleiding tot een Kamerdebat daarover. Stormachtige toejuichingen waren
zijn deel, ook van de oppositie, toen hij verklaarde dat een onverwijlde conferentie
tussen de hoogste leiders der grote mogendheden moest worden gehouden, ter ver
betering der betrekkingen en voor de verzekering van vrede, veiligheid en welvaart
van alle volken gedurende tenminste een hele generatie. Verder uitte hij een
krachtige waarschuwing aan Egypte, inhoudende dat de Engelsen in de Kanaalzone
zich zullen verdedigen tegen eventuele aanvallen. Hij vermaande Amerika tot
geduld en welwillendheid bij de onderhandelingen in Korea en spoorde Frankrijk
aan, zelf doelmatiger maatregelen te nemen om Indochina te redden, inplaats van
de opmars der Vietminh te wijten aan de Sovjet-Unie. Waarnemers prijzen Churchills
rede als die van „een wijs man", gekenmerkt door grote ervaring.
De regeling van een paar belangrijke
problemen, zoals de wapenstilstand in
Korea en de beëindiging van de militaire
bezetting van Oostenrijk, zou misschien de
weg bereiden voor verbetering van de be
trekkingen in de komende paar jaar, aldus
Churchill, die eraan toevoegde:
„Op de conferentie dienen zo weinig mo
gelijk landen door zo weinig mogelijk per
sonen vertegenwoordigd te worden. De be
sprekingen dienen bovendien in sterke
mate informeel te zijn en in nog sterker
mate geheim. De Westelijke mogendheden
dienen echter ook hun defensie-inspanning
tot de uiterste grens van hun vermogen
voort te zetten.
Churchill waarschuwde Egypte ervoor
dat het Britse leger in de Suezkanaalzöne
zich zou verdedigen tegen aanvallen van
„saboteurs en Egyptische militairen",, doch
sprak de hoop uit dat de onderhandelingen
met Egypte zullen worden hervat.
Churchill verzekerde, dat hoewel Groot-
Brittannië er sterk naar verlangde tot een
vreedzame schikking met de Sovjet-Unie
te komen, het besloten is „op geen enkele
wijze tekort te schieten in onze verplich
tingen waartoe wij ons jegens West-Duits-
land hebben verbonden".
Groot-Brittannië zal buiten de Europese
federale verbanden blijven, maar het hoopt
dat een Europese verdedigingsgemeenschap
binnenkort werkelijkheid zal worden.
Churchill zeide dat het een misvatting is
te menen, dat niets met de Sovjet-Unie
geregeld kan worden, tenzij of voordat men
het over alles eens is. Het sluiten van een
wapenstilstand in Korea en overeenstem
ming over een Oostenrijks vredesverdrag
zouden kunnen leiden tot een verbetering
in de betrekkingen in de komende jaren,
die op zichzelf nieuwe vooruitzichten zou
kunnen openen voor de veiligheid en de
welvaart van alle volken.
De Sovjet-Unie heeft volgens Churchill
recht op de verzekering dat, voorzover
menselijke schikkingen het vermogen, de
verschrikkelijke gebeurtenissen van de in
val van Hitier nooit zullen worden her
haald.
Het kan wel zijn dat er geen concrete
overeenkomst wordt bereikt. Maar mis
schien zou men gaan voelen dat er iets
beters gedaan kan worden dan „het men
senras in stukken te scheuren". Het Lager
huis begroette deze passage met gejuich.
Naar A.F.P. uit Moskou meldt, hebben
aldaar de verklaringen van de Britse pre
mier, in het bijzonder die over een confe
rentie op „het hoogste niveau", een goede
indruk gemaakt op de publieke opinie.
Ook in regeringskringen te Bonn zijn
Churchill's verklaringen mgt voldoening
ontvangen.
Onze Londense correspondent seint ons
de volgende kanttekeningen over de
Lagerhuiszitting van gisteren:
„Men voelde weer dat Churchill, on
danks zijn jaren en ondanks Engelands
verzwakte positie, nog altijd de hoofd
rolspeler is op het wereldtoneel. Het is
steeds een evenement om Churchill's
optreden bij gelegenheden als deze gade
te slaan. Soms gaat het hem moeilijk
af, stottert hij en vergist hij zich vaak.
Dan zegt men meewarend „dat hij oud
wordt". Maar gisteren was hij in top
vorm. Hij sprak helder en opgewekt,
zonder een zweem van aarzeling, zon
der verbetenheid ook. Hij was slechts
sarcastisch toen hij, op Naguib doelen
de, sprak over „die officier van het
Egyptische leger" en deed het huis
schaterlachen toen hij niet op de naam
van koning Abdullah kon komen, zich
omwendde naar zijn collega's en met
luide stem vroeg: „Hoe heet die oude
kerel ook weer?" Churchill's grote élan
is stellig niet vreemd aan zijn overtui
ging dat hij de climax van zijn loop
baan gaat naderen, want als de grote
bekroning van zijn werk beschouwt
Churchill het ogenblik dat hij met de
hoogste Sovjet-leiders een gesprek zal
kunnen voeren om de vrede tussen Oost
en West te verzekeren.
Onze correspondent in Londen seint:
Het merkwaardige is, dat Churchill's
rede beter is ontvangen door de oppositie,
voor wie het belangrijkste was dat de pre
mier zeide de Russen aan hun woord te
willen houden, dan door zijn eigen partij
genoten, die argwanend blijven staan te
genover de Sovjet-motieven. Churchill
wilde van die argwaan in zijn rede van
gisteren geen blijk geven. Na het gebaar
van Malenkov wilde Churchill kennelijk
een even vredelievend gebaar maken, dat
geen enkel risico met zich meebrengt, want
aan het slot van zijn rede wekte Churchill
op tot eenheid en waakzaamheid.
CAIRO (Reuter). Generaal Naguib,
de Egyptische premier, heeft Dinsdagoch
tend vroeg naar aanleiding van Churchill's
verklaringen in het Britse Lagerhuis een
verklaring uitgegeven, waarin hij Enge
land „een aanvaller en niet een verdediger
van de vrije wereld" noemde.
Naguib verklaarde, dat de militaire bases
in de Kanaalzone met haar bezetting van
80.000 man Britse troepen nu „belegerd"
werden.
De verdediging van het Midden-Oosten
is in hoofdzaak een Arabische aangelegen
heid, zo zei hij. De bases in de Kanaalzone
zijn waardeloos zonder medewerking van
Egypte en Engeland kan Egyptenaren niet
tot medewerking dwingen, zolang het een
„aanvaller" blijft.
Generaal Naguib herinnerde er aan, dat
de bases werden gebouwd door Egyptische
arbeidskrachten, in de tweede wereldoor
log werden verdedigd door Egyptenaren en
dat zij werden bevoorraad met Egyptische
levensmiddelen.
„Churchill zei, dat Engeland de belangen
van de vrije wereld verdedigt", aldus de
Egyptische premier, „doch ik vraag hem:
maakt de verdediging van de vrije wereld
de slavernij van een geheel volk en aggres-
sie tegen de vrijheid van dat volk nood
zakelijk?"
Naguib voegde hieraan toe, dat Chur
chill niet meer, zoals vroeger, een „corrupt
koningschap kan gebruiken als werktuig
voor ontslag en samenstelling van Egyp
tische regeringen naar de grillen van de
imperialisten."
De steden Waco en San Angelo, in het
Westen van de Amerikaanse staat Texas,
zijn door een wervelstorm getroffen. Men
heeft tot nu toe 75 lijken geborgen. Er zijn
ruim vijfhonderd gewonden. In Waco zijn
67 personen gedood en meer dan vierhon
derd gewond. Het aantal slachtoffers in
San Angelo bedraagt tot nu toe acht doden
en ruim honderd gewonden.
De wervelstorm, die gepaard ging met
een verblindende regenstorm, trok twee
maal over Waco.
Een gebouw van zes verdiepingen is daar
als een kaartenhuis ingestort, waardoor
acht personen om het leven kwamen.
In de zakenwijk van Waco is de staat
van beleg afgekondigd.
Het Rode Kruis en de militaire genees
kundigen hebben, in allerijl bloedplasma
naar Waco gezonden. Politie en nationale
garde (een soort burgerwacht) hebben alle
beschikbare mannen opgeroepen voor hulp-
verleningswerk.
Honderden redders werken als razenden
om de tonnen puin, waaronder de opge-
slotenen zijn bedolven, te verwijderen.
Dokters kruipen door nauwe, in het puin
gemaakte gangen, om te pogen de half-
bedolven slachtoffers morfine-injecties toe
te dienen.
Erasmus:
Het is de grootste dwaasheid, din
gen te leren, die men later weer
moet vergeten.
Tivee doden en twee
ernstig gewonden
DJAKARTA (Aneta). Een auto, waar
in zich een gezelschap van 10 Nederlanders
bevond, is tussen Bojolali en Solo in een
ravijn gestort. Hierbij kwamen 2 personen
om het leven, 2 werden zwaar en 2 licht
gewond. Zij hadden de auto gehuurd voor
een tocht van Semarang naar Solo. Behalve
de 10 Nederlanders bevond zich nog een
Chinese chauffeur in de wagen. De doden
zijn mevrouw Belling en de heer Jac. Wa-
lonker, de zwaargewonden mejuffrouw
Tan en mejuffrouw Moreau. Twee kinde
ren van mevrouw Belling werden licht ge
wond. Het Nederlandse commissariaat in
Semarang heeft Maandag een ambtenaar
naar Solo gezonden om ter plaatse een on
derzoek in te stellen.
De Sovjet-Russische regering heeft aan
de huisvestings-organisatie in Djakarta 40
huizen voor personeel van de ambassade
gevraagd. Dit verzoek werd begin Mei in
gediend en is te beschouwen als voorberei
dende stap voor de vestiging van een am
bassade in Indonesië.
Ten aanzien van de opening van een In
donesische ambassade in Moskou is nog
geen besluit genomen. De Masjumi blijft
volgens politieke waarnemers van mening
dat, zolang de Indonesische veiligheid nog
niet voldoende is verzekerd, deze partij
zich niet kan verenigen met de uitwisse
ling van diplomatieke vertegenwoordigers
met de Sovjet-Unie.
De Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, John Foster Dulles, heeft
premier Naguib van Egypte een vriend-
schapsboodschap van generaal Eisenhower
overhandigd. Hij bood hem tevens een re
volver aan met ingegrifte handtekening
van de president.
Dulles gaf na het onderhoud een verkla
ring uit, waarin hij zei, dat de V.S. een
Onze correspondent in Parijs seint dat
bepaalde aan Frankrijk gewijde passages
in Churchill's rede aldaar een nogal pijn
lijke indruk gemaakt hebben en zeker tot
een diplomatieke verkoeling geleid zouden
hebben indien een ander dan Sir Winston
Churchill ze had uitgesproken. Van hem
kan men hier wel wat verdragen, omdat
zijn vriendschappelijke gevoelens jegens
Frankrijk niet in twijfel worden getrok
ken.
Zo snel vorderen de werkzaamheden aan de nieuwbouw in Amsterdam-West, dat deze molen binnenkort geheel ingebouwd
zal zijn. Een fraaie luchtfoto van het nieuwe stadsdeel, dat hier aan da Haarlemmerweg verrijst.
(Luchtfoto K.L.M.).
Dat de Britse premier zich adviezen ver
oorloofde betreffende de dienstplicht en de
strategie in Indochina, adviezen, die in de
mond van een buitenlandse regeringschef
ten minste weinig protocolair moesten klin
ken, wil men hem hier dus wel vergeven.
Een punt, dat men echter beslist gauw
opgehelderd zou willen zien, is of in Chur
chill's geest ook Frankrijk van de partij
zou mogen zijn indien het tot een ontmoe
ting met Moskou zou komen. Churchill
sprak namelijk van een conferentie tussen
zo weinig mogelijk deelnemers. Betekent
dit dat de Fransen aan de deur zouden
moeten blijven staan?Dat zou wel in aperte
strijd zijn met alle vriendelijkheden, die
tussen Londen en Parijs de laatste maan
den zijn gewisseld om over de „entente
cordiale" maar helemaal te zwijgen.
Men vraagt zich hier ook af, hoe een con
ferentie der grote drie een wereldprobleem
zou kunnen aansnijden zonder de aan
wezigheid van enig land van het Europese
continent dat continent, waarmee Chur
chill wel intieme banden onderhouden wil,
maar nooit een fusie wil aangaan.
Afgezien van deze duisterheden be
schouwt men hier Churchill's stellingname
als een moedige daad, die getuigt van het
"verlangen Engelands onafhankelijkheid
tegenover Amerika te onderstrepen, een
verlangen waaraan overigens wel teleur
stelling ten grondslag zal liggen. In zover
kan men zeker ook zeggen dat Engeland
zich nu voorbereidt om Europa wat dichter
te naderen en misschien is dat nog wel het
meest verheugende aspect van deze rede,
zo meent Parijs.
In het Staatsblad van heden is opgenomen
de wet van 9 Me! 1953, houdende afschaf
fing van het Omzetbelastingtarief van der
tig procent.
Tevens is in dit Staatsblad een Ko
ninklijk Besluit opgenomen waarin bepaald
wordt, dat deze wet in werking treedt met
ingang van 14 Mei.
Mgr. D. Huurdeman, vicaris-generaal
van het R.K. bisdom Utrecht, heeft bij een
ongeval een hersenschudding opgelopen.
De 75-jarige vicaris-generaal werd aange
reden door een onbekend gebleven fietser
en tegen het wegdek gesmakt. Hij is in
het St. Antoniusziekenhuis te Utrecht op
genomen.
„terugtrekking in phasen" van de Britse
troepen in de Suez-kanaalzóne voorstaan.
Deze terugtrekking zou zodanig moeten
worden uitgevoerd, dat de basis in goede
orde zou blijven en „onmiddellijk ten be
hoeve van de vrije wereld zou kunnen wor
den gebruikt ingeval van vijandelijkheden."
Het geschil over de Britse basis zou in
overeenstemming met Egypte's volledige
souvereiniteit moeten worden opgelost.
Naguib had Dulles het Arabische plan
voor de verdediging van het midden-Oos
ten met Westelijke bijstand uiteengezet,
welk plan voorziet in de vorming van een
Arabisch commando met hoofdkwartier in
de Suez-kanaalzóne. Het zou zijn opgesteld
door president Tsjamoen van Libanon en
Prins Faisal, zoon van koning Ibn Saoed
en de minister van Buitenlandse Zaken van
Saoedi-Arabië.
Naar verluidt is dit plan voor een
Arabisch commando Egyptes „laatste
vreedzame voorstel" om evacuatie der
kanaalzone te bereiken, alvorens tot
geweld een toevlucht gezocht zou
worden.
Dit commando, gebaseerd op het collec
tieve veiligheidsverdrag van de Arabische
liga, is door de acht leden van de Liga ge
ratificeerd. Het plan, dat voorziet in Weste
lijke economische en militaire hulp, zal
binnenkort worden besproken op een bij
eenkomst van stafchefs der Arabische
legers te Cairo.
Dulles zeide na zijn onderhoud met Na
guib tot verslaggevers die hem vroegen, of
de V.S. iets zouden doen om de verslech
tering van de Brits-Egyptische betrekkin
gen te verhinderen: „Wij komen om te be
studeren en niet om te onderhandelen".
Dulles zal vandaag zijn overleg met de
Egyptische regering voorzetten en morgen
naar Israel vertrekken.
De Israëlische politie heeft Zvi Arieh
Breitstein, hoofdredacteur van het commu
nistische blad „Kolhaam", gearresteerd.
Breitstein wordt van opruiing beschuldigd.
De Israëlische communistische partij, al
dus Reuter, is een campagne tegen Dulles,
die morgen in het land wordt verwacht,
begonnen. Er zijn vlugschriften gevonden
met de gezegden: „Dulles, ga weg", en
„Dulles, hou je handen thuis". Breitstein
is later onder borgtocht vrijgelaten.
Een aantal jongelieden, die er van ver
dacht worden de pamfletten verspreid te
hebben, is eveneens gearresteerd.
KOUD WEER
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Dins
dagavond tot Woensdagavond, opge
maakt om 10 uur:
Half tot zwaar bewolkt met plaatselijk
enige regen, voornamelijk in het Oos
ten van het land. Matige tot vrij krach
tige wind tussen Noord en West. Over
dag dezelfde temperaturen als van
daag of iets lagere.
13 Mei
Zon op 4.50 uur. onder 20.24 uur.
Maan op 4.19 uur onder 21.32 uur
(Nieuwe maani
Hoog en laag water in IJmuiden
Dinsdag 13 Mei
Hoog water: 2.38 en 15.04 uur.
Laag water: 10.35 en 23.04 uur.
Woensdag 13 Mei
Hoog water: 3.24 en 15.51 uur.
Laag water: 11.26 en 23.52 uur.
XKXKXQlXOCOXOOQCOQOQCOCCCXXCCOOG">DCOJC^*QpCyXXy?OOQO(>
