Lerono eerste in de tiende étappe
Koblet uitgevallen
Het Huis
Nederlander in de
gele trui in Parijs
.Clowntje Rick
DE VEERTIGSTE RONDE VAN FRANKRIJK
Moedige rit van laag
geklasseerde Spanjaard
Burlisto voorspelt:
van haar Dromen
Ongelukken tijdens de
tiende étappe
4
fa
Uee MORRIS iejm^cdiiy!
BARTELOORISSTRAAT 20 TEL 13439
Resultaat Eindhoven-RCH
in gesloten enveloppe
RCH-Eindhoven toch
in Feyenoord-Stadion
Voor de kinderen
FEUILLETON
door Dorothy Quentin,
Motorsport
Dubbele overwinning van
Ray Amm in Neurenberg
Haarlemse politie in
de Vierdaagse
Sport in 't kort
Athletiek
Moerman en v. d. Eykel
verbeterden records
Tennis
Om de Davis Gup
Postduivensport
„Pleines" nam deel aan
wedvluchten
Vurige zeepkist
DINSDAG 14 JULI 1953
De eerste bcrgétappc van Pau naar Cauterets, waarin de beruchte Col d'Aubisque
was opgenomen, heeft twee slachtoffers geëist. De favoriet van de Tour, de Zwitser
Koblet, die de achtervolging op de koploper, de Spanjaard Lerono had ingezet, kwam
zo lelijk ten val, dat hij met verwondingen aan het hoofd en elleboog en met een
gebroken rib de strijd moest staken. Het ongeluk dat de Fransman Buchaille van de
Franse Noord-Oost Centrale-ploeg overkwam liep vrij goed af. Aanvankelijk vreesde
men een schedelbreuk, maar later bleek hij slechts vleeswonden te hebben opge
lopen. By de afdaling van de Aubisque vloog hij van de weg en kwam ongeveer op
dezelfde plaats waar Van Est twee jaar geleden een ongeluk kreeg, in het ravijn
terecht. Dat de étappe werd gewonnen door één der laagst geklasseerde renners, de
Spanjaard Lerono, was een verrassing. Bekend is het wel dat de Spanjaarden goede
klimmers zijn, maar dat Lerono met een voorsprong van bijna G min. op de „azen"
over de eindstreep zou gaan, viel buiten de verwachting. Hoewel de Nederlandse ren
ners niet in de voorste gelederen Cauterets bereikten, hebben zij toch goed gereden.
Een vijftiende plaats voor Wagtmans, waarmee hij de tweede plaats in het algemeen
klassement behield, en een negentiende plaats voor Nolten, mogen zeker niet onver
dienstelijk worden genoemd.
Al dadelijk na de start werd een aanval
ingezet door Drei, Iluber en Darrigade.
Bij Laruns, na 35 km., hadden zij 2\'z min.
voorsprong op José Lerono en ruim 4 min.
op het uiteengerekte peloton. Halverwege
de Col was de positie veranderd, want nu
leidde Lerono voor Huber, Drei, Koblet en
Darrigade. En zonder een moment te ver
slappen zette hij de klim voort.
Uit het peloton waren intussen behalve
Koblet nog enkele andere mannen naar
voren gekomen. Ook Bobet, Astrua, Schaer,
zij begrepen allen dat de tijd van afwach
ten voorbij was en dat zij stuk voor stuk
zouden moeten rijden voor wat zij waard
waren, hetzij om hun positie te handhaven,
hetzij om die te verbeteren. Ook de oude
Bartali, „II Vecchio", die tot nog toe eigen
lijk alleen maar had meegereden in het pe
loton, sprak zijn reserves aan. Maar hij is
11e ETAPPE K JULI
12e ETAPPE 15 JULI
I afgelegd
•nog te RIJDEN
GrauIhehV-'
189kmvC?
ry lavaur
168km
Toulouse131km
Q MureH11km
COLd'ASPIN ft
SfeMane '^."""^.-.Gaudens
56km 1 42 km.
(jfTOURMAL fT
GAUTERETs\ O
Bareges
29km
a:PE/RESOUPDE
1S63m Aoog
11 e E fapoe 115 km
iitii|l2eEfapDp22Skm
Ravilail lering
"eeiappe
toch zeer beslist de oude niet meer en
moest zowel de vier genoemde renners als
nog tenminste een dozijn anderen voor
laten gaan.
Lerono eerste door
Bij de pasovergang van de Aubisque
kwam Lerono het eerst door en naar de
stormachtige toejuichingen te oordelen
waren er heel wat Spanjaarden onder de
toeschouwers. Op ongeveer 5 y2 minuut
volgden vrijwel op een lijn Koblet, die er
nog monter uit zag en Huber, die elkaar
voortdurend gezelschap hadden gehouden.
Daarna op 5 min. 46 sec. Astrua, Van Ge-
nechten, Bobet en De Smet, op 5.55 Schaer
en Adriaenssens, op 6.15 Robic, met zijn
onafscheidelijke valhelm op, op 6.40 Bu
chaille, op 6.45 Impanis, op 6.50 Lucien
Lazarides, Mallejac en Rolland, op 7.22 Le
Quilly, Geminiani en Massip, op 7.25 Bar
tali en op 7.30 als eerste Nederlander Wout
Wagtmans.
Nolten ging 7 min. 50 sec. na Lerono
over de col, nog weer 40 sec. later kwamen
Van Est en Suykerbuyk, samen met Mahé,
ADVERTENTIE
TWEKA BADKLEDING
Lauredi en Drei, die een halve minuut
voorsprong hadden op Magni en daarna
achtereenvolgens Hein van Breenen op 10
min. 3 sec., Gerrit Voorting op 10.30, Roks
op 10.45 en Adrie Voorting op 10.57.
Zig-zag bochten
De Aubisque, een Col van de eerste cate
gorie 1200 meter stijgen over 17 km
vormde de voornaamste hindernis van de
étappe. Maar niet de enige, want na een
steile afdaling door zig-zag bochten en an
dermaal een stijging naar de Col de Sou-
lor, die niet meetelt voor het bergklasse-
ment, werden geheel andere kwaliteiten
van de renners gevergd voor de gevaarlijke
„afzink", zoals de Belgen zeggen, naar het
dorpje Argeles, 1000 meter lager gelegen
dan de Soulor en 20 km dichter bij de
finish.
Men weet dat dalen in hoog tempo een
even lastige kunst is als klimmen en Magni,
die hierin uitblinkt evenals Geminiani.
stormden dan ook tal van renners voorbij.
Wout Wagtmans liep eveneens een minuut
van zijn achterstand in, Nolten daarentegen
verloor terrein, evenals Gerrit Voorting,
die een lekke band had gekregen, en Van
Est.
Na Argeles voerde het parcours door een
vlakke vallei over 7 km en toen ging het
voor de laatste 10 km weer tamelijk steil
naar boven naar het 450 meter hoger ge
legen plaatsje Les Cauterets, op een col
van de tweede categorie. Tijdens deze laat
ste klim kon José Lerono zijn voorsprong
weer wat vergroten, terwijl Robic, zonder
de Spanjaard ook maar in het minst te be
dreigen, zich van de tweede plaats ver
zekerde.
Hij kwam binnen in een groepje van drie
met Astrua en Schaer, die hij in de eind
spurt zou kloppen en vlak achter hem kwa
men Bobet, Van Genechten en Vauvin.
Bartali had het laatste deel alleen gereden
en Wagtmans kwam tussen Argeles en Les
Cauterets samen met Le Guillv, die tot aan
de finish bij hem bleef en Impanis, die op
het laatste stuk terugviel.
Manusje van alles
Van Breenen vervulde in de laatste fase
van de rit voor de zoveelste maal en op
zulk een bewonderenswaardige wijze de
taak, die hem van het begin af aan is toe
bedacht, de rol van Manusje-van-alles,
van algemene reserve, die lastige karwei
tjes moet opknappen. Als gangmaker van
een zwoegende Van Est, die de grootste
moeite had om niet verder achterop te ra
ken heeft hij zijn nut voor de ploeg ook
vandaag overtuigend bewezen.
Geïsoleerd of in grotere en kleinere
groepjes gingen de renners in Cauterets
over de streep. Lerono, de beste man van
het hele veld werd eerste met bijna 6 min.
voorsprong op Robic, Astrua en Schaer,
die op enkele seconden gevolgd werden
door Bobet, Van Genechten en Bauvin. De
best geplaatste Nederlander, Wagtmans,
werd 16e op 8 V2 min., de laagst geplaatste,
Adrie Voorting, 58e op ruim 16 min., de
zelfde tijd als voor zijn broer Gerrit werd
genoteerd. De andere Nederlanders rang
schikten zich onder de eerste 35 van het
étappeklassement.
Klassementen
Het officieel klassement van de 10e étappe
van de Ronde van Frankrijk, van Pau naar
Cauterets (103 km.) luidt:
1. Lerono (Sp.) 3.14.30; 2. Robic (Fr. West)
3.20.26: 3. Astrua (It.) z. t.; 4. Schaer (Zwits.)
z. t.; 5. Bobet (Fr.) 3.20.34; 6. Van Genech
ten (Belg.) 3.20.37; 7. Bouvin (Fr. NOC)
z. t.; 8. Rolland (Fr.) 3.20.49; 9. Bartali (It.)
3.21.07; 10. Massip (Sp.) 3.21.55; 11. Rossello
(It.) 3.21.58; 12. Lazarides (Fr. ZO) 3.22.00;
13. Magni (It.) 3.22.06: 14. Close (Belg.) z. t.;
15. Geminiani (Fr.) 3.22.20; 16. Wagtmans
(Ned.) 3.23.04; 17. Le Guilly (F\) z. t.; 18.
Impanis (Belg.) 3.23.19; 19. Nolten (Ned.)
3.23.32; 20. Deledda (Fr.) 3.23.46; 25. Van
Breenen (Ned.) 3.24.50; 28. Suykerbuyk
(Ned.) 3.25.27; 31. Van Est (Ned.) 3.26.32;
35. Roks (Ned.) 3.27.05; 56. Gerrit Voorting
(Ned.) 3.30.41; 58. Adri Voorting (Ned.) z. t.
Het algemeen klassement na de tiende
étappe luidt: 1. Schaer (Zwits.) 57.24.30; 2.
Wagtmans (Ned.) 57.28.10 op 3.40; 3. Bauvin
(Fr. NOC) 57.29.21 op 4.51; 4. Robic (Fr. W.)
57.30.00 op 5.30; 5. Astrua (It.) 57.30.30 op
6 min.; 6. Close (Belg.) 57.33.58 op 9.28; 7.
Mahé (Fr. W.) 57.34.02 op 9.32; 8. Roks (Ned.)
57.35.04 op 10.34; 9. Impanis (Belg.) 57.35.28
op 10.58; 10. Renaud (He de France) 57.35.38
op 11.08; 11. Van Est (Ned.) 57.36.02 op 11.32;
12. Lauredi (Fr.) 57.36.21; 13. Anzile (Fr.
NOO 57.36.25: 14. Ernzer (Lux.) 57.36.30; 15.
Geminiani (Fr.) 57.36.52; 16. Rolland (Fr.)
57.37.06; 17. Bobet (Fr.) 57.37.15; 18. Magni
(It.) 57.37.47; 19. Bartali (It.) 57.37.48; 20.
Rossello (It.) 57.38.41; 22. Gerrit Voorting
(Ned.) 57.40.30 op 16 min.; 32. Van Breenen
(Ned.) 57.48.28 op 23 min. 58 sec.; 47. Nolten
(Ned.) 57.57.43 op 33 min. 13 sec.; 50. Suy
kerbuyk (Ned.) 57.58.55 op 34 min. 25 sec.;
57. Adri Voorting (Ned.) 57.02.37 op 38 min.
7 sec.; 91. Lerono (Spanje) 58.50.32.
Het ploegenklassement van de tiende
étappe luidt: 1. Spanje; 2. Italië: 3. Frank
rijk Nationaal; 4. België; 5. Frankrijk West;
6. Nederland; 7. Frankrijk Noord Oost Cen
traal; 8. Frankrijk Zuid Oost; 9. Zwitserland;
10. Luxemburg; 11. Ile de France; 12. Frank
rijk Zuid West.
Het algemeen ploegenklassement ziet er
als volgt uit: 1. Frankrijk Noord Oost Cen
traal 171.52.45; 2. Nederland 172.08.09; 3.
Frankrijk West 172.11.12: 4. Frankrijk Na-
Burdslo
Hugo Koblet
tionaal 172.14.42; 5. Italië 172.23.16; 6. België
172.23.40; 7. Ile de France 172.36.51: 8. Zwit
serland 172.57.29; 9. Spanje 173.07.44; 10.
Luxemburg 173.14.30; 11. Frankrijk Zuid
Oost 173.19.37; 12. Frankrijk Zuid West
173.22.36
Na de 10e étappe, waarin de Col d' Aubis
que (le categorie) en de klim naar Caute
rets (2e categorie) voor het klassement der
klimmers golden, luidt het bergklassement:
1. Lerono (Sp.) 16 pnt.; 2. Astrua (It.) 11
pnt.; 3. Huber (Zwits.) 8 pnt.; 4. Van Ge
nechten (Belg.) en Schaer (Zwits.) 7 pnt.;
6. Bobet (Fr.) en Robic (Fr. W.) 6 pnt.; 8.
De Smet (België) 5 pnt.; 9. Bauvio (Fr.)
NOC) en Wagtmans (Ned.) 3 pnt.
De Belg Van der Stockt, die na het sluiten
der controle binnenkwam doordat hij bij een
valpartij werd gewond en niet dadelijk in
het bezit van een berijdbare fiets kwam,
verloor veel tijd:
Met het oog op de omstandigheden, die
Van der Stockt zijn achterstand hebben be
zorgd. hebben de wedstrijdcommissarissen
hem toestemming gegeven vandaag voor de
elfde étappe te starten.
Oh.... ja.... Voor mij
helemaal geen nieuws
meerAldus de op
merkingen van de Ne
derlandse telepaath
Burlisto, toen wij hem
gistermiddag in het
Luxor-theater in Haar
lem, waar hij zoals
bekend reeds enige
tijd optreedt, ophelder
om hem mede te de
Ien dat Hugo Koblet
de grote favoriet in de
Tour de France, een
ongeluk had gehad en
was uitgevallen.
Oud nieuws voor Burlisto. Vrijdagavond
had hij tijdens zijn optreden reeds het uit
vallen van Koblet voorspeld, zoals wc trou
wens met andere voorspellingen reeds
in onze editie van Zaterdag schreven. Koblet
en Bartali halen Parjjs niet, stond er boven
het bericht. Koblet is reeds uitgevallen en
voor Bartali wij hebben het Burlisto gis
teren nog eens gevraagd zal dat niet lang
meer duren.
Zijn prognose over de uitslag van de Tour
de France heeft Burlisto overigens aange
vuld. Behalve dat uitvallen van de beide
renners zeide Burlisto ons Vrijdagavond dat
Wout Wagtmans de derde plaats zal bezetten
in het eindklassement; dat Jan Nolten bij
de laatste étappe als derde over de eind
streep zal gaan; dat Nederland in het ploe-
genkl-ssement de derde plaats in zal nemen
en dat één Nederlander twee étappes of twee
Nederlanders ieder één étappe de gele trui
zoud n dragen.
Burlisto heeft deze prognose aangevuld
met de voorspelling dat aan het einde van
de laatste étappe die van Montlucon naar
Parqs dus één Nederlander bij dé eerste
drie zal zjjn. Een Nederlander, die dan reeds
de gele trui zal dragen.
R. C- H. of Eindhoven
Wij hebben Burlisto gisteravond voor zijn
optreden in het Luxor-theater voorts ge-
vraagt welke vereniging Zaterdagmiddag
aanstaande het voetbalkampioenschap van
Nederland zal winnen, R.C.H. of Eindhoven?
Tijdens zijn optreden heeft Burlisto ons toen
oen gesloten enveloppe overhandigd, waarin
hij het resultaat van de wedstrijd heeft ver
meld. Deze enveloppe mag door ons niet eer-
lor dan na het eindsignaal van de beslissings
wedstrijd worden geopend.
Om diverse redenen wenste Burlisto zijn
voorspelling niet voor de wedstrijd bekend
te maken. Indien wij er in slagen Zaterdag
aanstaande weer een reportage te verzorgen
van de voetbalwedstrijd R.C.H.—Eindhoven,
dan zullen wij direct na de wedstrijd de door
Burlisto afgegeven enveloppe openen en het
daarin vermelde mededelen.
Zaterdag om 5 uur
Men is gisteravond toch overeengekomen
om de beslissingswedstrijd tussen Eind
hoven en R.C.H. Zaterdag aanstaande in
het Feyenoord-stadion in Rotterdam te
spelfen. Aanvankelijk dacht men moeilijk
heden te ondervinden door de vele uitvoe
ringen ter gelegenheid van de „Gymnaestra-
da", doch deze zijn voorbarig gebleken. Het
aanvangsuur is gesteld op vijf uur 's mid
dags.
c
De post had een brief gebrachteen brief van heel ver; want die kwam helemaal
uit Zwartjesland!
Oetoemoe had die brief geschreven. Hij zou zo graag vnllen, dat Tiripia weer eens
naar Zwartjesland kwam; er was van allerlei te bespreken, en ze wilden Tripje's raad
weten in enkele dingen.
„Ja", zei oom Tripje. „Dan zal ik maar weer eens op reis moeten!"
Er moesten dus koffers gepakt worden, en daar begon tante Liezebertha maar gelijk
mee.
Toen de jongens thuis kwamen, zagen ze tante Liezebertha daarmee bezig.
„Wie gaat er op reis, tante Liezebertha?", vroegen ze.
„Oom Tripje gaat een poosje weg, hij moet naar Zwartjesland"zei tante Liezebertha.
„O! Met de boot?", vroeg Bunkie.
„Nee, met een vliegtuig, dat duurt niet zo lang", vertelde tante Liezebertha.
„Oei", zei Bunkie. „Ik wou, dat ik mee mocht!"
Maar ja, dat ging natuurlijk niet. De jongens moesten toch naar school! En boven
dien, oom Tripje zou geen tijd hebben op zo'n paar drukke jongens te letten; die had
dan wel wat anders aan zijn hoofd.
vertaald uit het Engels
26)
„Heel langzaam aan." De oude man gaf
haar wat zwaardere takken en keek toe,
hoe ze deze er voorzichtig opgooide. „Zie
eens hoe mooi het nu brandt," zei hij vol
enthousiasme. De vlammen werden groter
en het hout knetterde. Elsie ging iets meer
achteruit staan vanwege de hitte. Er zaten
zwarte vegen op haar gezicht en handen
ene haar ogen glansden. „O, wat prachtig,
het liikt wel een bloem", riep ze kinder
lijk opgetogen uit.
Mark glimlachte. Hij hoorde het geknet
ter en snoof de geur van het brandende
hout op, maar hij kon de „bloem" van vuur
niet zien, en opnieuw voelde hij de wrang
heid van zijn lot: wèl te kunnen voelen en
horen en ruiken, maar niét te kunnen
zien
Enigszins kortaf zei hij opeens: „Wat zou
je er van zeggen, als we nu nog wat gingen
werken? We kunnen nog best wat doen
voor de lunch."
„Ja, natuurlijk," antwoordde Elsie zacht.
Ze pakte haastig de lege koffiekopjes op
en met Mark liep ze naar het huis, het
vreugdevuur aan de verdere zorgen van
Crabtree overlatend. Mark voelde hoe hij
de opgetogen stemming van Elsie had be
dorven en hij had zichzelf wel kunnen
slaan. Telkens weer vergat hij, dat ze nog
zo'n kind was, en telkens weer bedierf hij
haar enthousiasme, doordat op zulke mo
menten de irritatie over zijn blindheid
hem te machtig werd. Over zes maanden
zou het allemaal weer anders zijn, hield hij
zich voor. Wat betekenden zes maanden in
een mensenleven? Voor Elsie betekenden
deze zes maanden echter héél veel; het
was haar eerste baantje, haar eerste con
tact met het werkelijke leven, en haar hele
levenshouding zou door deze periode be
ïnvloed kunnen worden. Hij had in zekere
zin een grote verantwoordelijkheid op zich
genomen.
Ze liepen de keuken door, waar Annie
hen waarschuwde, dat er precies om één
uur geluncht zou worden. „Jullie krijgen
omelette en die moet op de minuut opge
diend worden," zei ze met nadruk.
„Denk je, dat ik op deze wijze geïnspi
reerd kan werken?", vroeg Mark haar met
een glimlach. „O, jullie vrouwen, jullie
staan altijd met beide benen op de grond."
Annie antwoordde onverstoorbaar; „Ik
weet niet precies wat u met geïnspireerd
I bedoelt, maar ik vveet wèl, dat u beter op
tijd kunt beginnen met werken in plaats
van eerst door de bossen te gaan dwalen.
Bovendien komt er zéker geen inspiratie op
een lege maag!"
„Materialist! Vooruit, ga mee, Elsie,
anders vraaegt ze ons straks nog hoeveel
regels we gedaan hebben."
Marks werkkamer lag aan de andere
kant van het huis en zijn slaapkamer lag
er precies boven. Spottend noemde hij dit
gedeelte van het huis wel eens „Mijn eigen
vleugel". Er bevond zich ook een badkamer,
grenzend aan de slaapkamer. De ramen van
de werkkamer keken uit op de zij- en voor
tuin, met gladde gazons en omsloten door
een hoge heg.
Mark zat altijd aan zijn schrijftafel, wan
neer hij werkte. Het was een mooie an
tieke schrijftafel en hij vond het prettig,
terwijl hij in zijn bureaustoel zat, met zijn
vingers langs het kunstig bewerkte hout te
tasten. Deze schrijftafel was een familie
stuk en Marks overgrootvader had hier
reeds aam gewerkt. Mark had er al zijn
boeken aan geschreven en hij voelde dit
meubelstuk als een oude vriend, die hem
hielp bij het scheppen van zijn romans.
Elsie ging aan de andere kant van de
schrijftafel zitten, voorzien van een bloc
note en potloden, en verder had ze ook de
door haar uitgewerkte notities van de
nieuwe roman bij zich. Ze had met span
ning gewacht op dit ogenblik. De notities,
welke hij vóór zijn operatie gemaakt had,
waren niet chronologisch geweest en tame
lijk vaag. Om haar te helpen had Mark
haar mondeling iets verteld over de per
sonen, die in zijn nieuwe roman zouden op
treden. Maar verder had hij het aan haar
overgelaten om met deze gegevens een
De grote favoriet in de Tour de France is
uitgevallen. Het is Hugo Koblet, die met
een gebroken rib naar een ziekenhuis werd
vervoerd.
Hij was bij de afdaling van de Col van
de Soulor met een snelheid van 90 km
tegen het bruggetje opgevlogen. Huber, zijn
ploegmaat, die voortdurend bij hem was,
vertelde dat Koblet, toen hij bij het brug
getje was gekomen, plotseling remde. Blijk
baar te laat had hij ontdekt, dat de weg
niet rechtdoor liep. Het tegendeel was
waar, de bocht was zeker 90 graden scherp.
Bij het remmen reed hij tegen een witte
steen, die daar lag als afscheiding van de
weg, en tuimelde van zijn fiets. Waarschijn
lijk is hij door de grote snelheid bij het
remmen geslipt. Koblet brak een rib.
In ravijn
De afdaling van de Aubisque, altijd be
rucht bij de renners en de volgers, heeft
nog een slachtoffer geëist. Niet ver van de
plek waar Wim van Est in het ravijn is ge
stort, is de regionaal Buchaille van de weg
geraakt en in de afgrond terecht gekomen.
Ook nu stonden tal van wagens aan de
kant van de smalle weg, vlak langs de steile
rotswanden, om hulp te bieden. Wonder bo
ven wonder is ook de Fransman er met
enkele vleeswonden afgekomen.
En de Belg Van der Stockt heeft het
springen van een band moeten betalen met
een lelijke val, enkele kilometers na de pas
overgang. Met vleeswonden aan de rech
terarm zat hij aan de kant van de weg, la
ter is hij toch weer op de fiets gestapt,
maar kwam ruim een half uur na de win
naar binnen, juist enkele minuten te veel
om aan de fatale 15 procentlimiet van deze
bergétappe te ontkomen.
Vierde slachtoffer
Hassenforder is het vierde slachtoffer ge
worden van deze étappe. Maar hem is niets
overkomen: hij heeft alleen de tol moeten
betalen voor zijn roekeloos omspringen met
zhn kracht in de achtste étappe tot aan
Bordeaux. De man, die toegejuicht werd
door tienduizenden, die door de Franse bla
den werd opgehemeld als geen ander,
kwam 50 minuten later dan de onbekende
Catelaan Lerono binnen en.... werd van
de lijst geschrapt.
Op de Norisring bij Neurenberg werden
Zondag internationale motorraces gehouden
op een circuit van 3,7 km. De voornaamste
resultaten luiden
350 cc klasse (over 111 km). 1. Ray Amm
(Rhodesia) met Norton 56 min. 42,6 sec. (gem
118 km. u.) 2. Baltisberger (Duld.) met AJS
57.00.0. 3. Scott (Australië) met AJS 57.01.6.
In de race van deze categorie kwam de
Engelsman Ramson in een der bochten te
vallen. Met een schedelfractuur werd hij naar
het ziekenhuis vervoerd.
250 cc klasse (over 111 km): 1. Wood (G.Br.)
met Moto-Guzzi 58.55.6 (gemiddeld 113 km.u.)
2- Lottes (Did.) met DKW 59.03.8. 3. Wheeler
(G.Br.) met Moto-Guzzi 1.00.22.0.
500 cc klasse (over 111 km.) 1. Ray Amm
met Norton 55.08,7 (gemiddeld 120,9 km.u.)
2. Macalpine (Austr.) met Norton 55.32.07. 3.
Goffin (België) met Norton 55.59.1.
125 cc klasse (over 93 km.) 1. Luttenberger
(Did.) met Augusta 57.28.6 (gem. 96.6 km.u.)
2. Lottes (Did.) met Augusta 57.34.5. 3. Vaifro
(Argentinië) met Mondial 59.26.8.
500 cc zijspannen (over 93 km.) 1. Oliver en
Funk (GB en Did) met Norton 52.02.3 (ge
middeld 106.5 km.u.). 2. Hillebrand/Barth
(Did.) met BMW 52.49.4. 3. Schneider/Schoe
ner (Did.) met Norton 53.20.1.
Voor het zesde achtereenvolgende jaar
neemt een detachement van de Haarlemse
politie deel aan de a.s. Internationale Vier
daagse Afstandsmarsen te Nijmegen. Reeds
in Maart is er met de training een begin
gemaakt, zodat de ploeg in goede conditie
aan de start zal verschijnen.
Maandag aanstaande vertrekt het detache
ment en de Zaterdag daarop hoopt ploeglei
der van Soest de groepspriis aan de korps
chef te kunnen overhandigen.
Het detachement bestaat uit: de inspec
teurs Van Marion en Endlich, de hoofd
agenten Pebesma, Van de Kamer en Ba-
rendsen, de agenten Zitman, De Zwart,
Sietsma, Nuyens, De Boer, Wilhelmus, Lo-
man. Maas. Listing, Kramer, Polderman,
Andre en Meuleman.
Verzorgers zijn de hoofdagenten Kokhuis
en Van Deenen en de agent Mol.
Ploegleider is de brigadier Van Soest.
UMPIRES BIJ NEDERLAND—AUSTRA-
Llë. De cricketwedstrijd Nederland—
Australië, die Donderdag 16 Juli in Den
Haag zal worden gespeeld, zal worden ge
leid door de umpires drs. W. F. Bok en mr.
M. A. V. Slingenberg.
GORD IEN: 58,10 METER MET DE DIS
CUS. Tijdens districtswedstrijden in Pasa
dena (Californië) heeft de Amerikaan
Fortune Gordien het wereldrecord discus
werpen verbeterd door een afstand van 58,10
meter te bereiken.
Jeugdkampioenschappen
Twee Nederlandse records zijn
bij de Nederlandse jeugd kampioenschap
pen van de KNAU op de Sintelbaan in
Amsterdam gesneuveld. Moerman van Pro
Patria liep een bijzonder snelle 300 meter
en bracht- het sinds 20 Augustus 1950 op
naam van Dick Herberts (A.V '23) staande
record van 36 sec. op 35.6 sec. Ook de
tweede aankomende, Van der Knaap va,n
DOS bleef met 35.8 sec. ruim onder het
oude record.
De Hagenaar Van der Eykel van Vlug en
Lenig verbeterde het nationale record
polsstokhoogspringen tot 3.36 meter. Het
oude record was sinds 13 Juli 1952 in han
den van Swart (Volharding). De Eiod-
hovenaar Kamerbeek wist vier kampioen
schappen op zijn naam te brengen: 110 me
ter horden, kogelstoten, speerwerpen en
discuswerpen.
Jongens
110 meter horden: 1. Kamerbeek (PSV)
15.2 sec.; 2. Van Boven (Zaanland) 16 sec.
Polsstokhoogspringer 1. Van der Eykel
(Vlug en Lenig) 3.36 m. (nieuw Neder
lands record2.„Culdemond (Warmondia)
3 meter.
Kogelstoten: 1. Kamerbeek <PSV) 13.72
meter; 2. Kooh (Pro Patria) 12.98 meter.
1500 meter: 1. Janssen (AAC) 4 min.
11.4 sec.; 2. Veltman (LDA) 4 min. 14 sec.
300 meter: 1. Moerman (Pro Patria) 35.6
sec. (nieuw Nederlands record); 2. Van
der Knaap (DOS) 35.8 sec.
100 meter: 1. Van Dijk (Vlug en Lenig)
11.4 sec.; 2. Spoelman (Rapiditas) 11.4 sec.
Speerwerpen: 1. Kamerbeek (PSV) 57.63
meter; 2. Van der Eykel (Vlug en Lenig)
45.18 meter.
Discuswerpen: 1. Kamerbeek (PSV)
43.37 meter; 2. Kooh (Pro Patria) 38.82 m.
3000 meter: 1. Spierenburg (PEC) 9
min. 7.6 sec.; 2. Jansen (Haarlem) 9 min.
9.1 sec.
Vèrspringen: 1. Moerman (Pro Patria)
6.72 meter; 2. Jaspars (Kimbria) 6.53 m.
Hoogspringen: 1. Jaspars (Kimbria) 1.725
meter; 2. Faber (Swift) 1.725 meter.
800 meter: 1. Van Wanrooy (Holland) 2
min. 1.1 sec.; 2. Yska (AAC) 2 min. 3.3 sec.
Meisjes
Vèrspringen: 1. Corrie Kalman (Zaan
land) 5.36 meter; 2. R. van Kuik (Adelaar)
5.26 meter..
Discuswerpen: 1. F. C. Lukas (Hollan-
dia) 32.02 meter; 2. L. de Jong (WIKFTC)
31.38 meter.
Speerwerpen: 1. M. Leuverink (RKEAV)
31.08 meter; 2. E. Veffer (Sagitta) 28.56 m.
80 meter: 1. E. Witkamp (GAG) 10.2 sec,
2. R. van Kuik (Adelaar) 10.3 sec.
Hoogspringen: 1. C. Onrust (Lycurgus)
1.402 meter; 2. W. Sijsouw (Marathon)
I.402 meter.
Kogelstoten: 1. C. van den Bosch (Taxan-
di^ia) 12.47 m.; 2. L. de Jong (WIKFTC)
II.50 meter.
60 meter horden: 1. Corrie Kalman
(Zaanland) 9.3 sec.; 2. E. Schagen (GAC)
9.6 sec.
België heeft zich in de finale van het
Davis Cup tournooi (Europese zóne) ge
plaatst door Italië met 3—2 te verslaan. In
de eindstrijd zal België tegen Denemarken
uitkomen, dat met 4—1 won van Frankrijk.
De postduivenvereniging „Pleines" te
Zandvoort nam Zondag deel aan een wed
vlucht voor jonge duiven van Roosendaal af,
over een afstand van 93 kilometer. Om 8.10
uur gelost, werd de eerste vogel getoond om
9 uur 7 min. 31 sec. De uitslagen waren als
volgt: J. Vleeshouwers 1, 21, 31; IJ. van 't
Hert 2, 4, 5, 12, 14, 15, 42, 46, 66; G. Driehui
zen 3, 6; H. Bartens 7, 9, 18, 22, 33, 61; A.
Dorsman 8, 23, 28, 37, 38, 68, 69; A. Molenaar
10, 40; B. Luccassen 11; H. Lansdorp 13, 26,
27, 59; J. de Leeuw 16, 20, 50; M. Buijs 17, 25,
34, 39, 43, 56, 67; C. K. Draijer 19, 41; C. Keur
24, 44, 45, 47, 57; A. Paap 29, 49, 53, 63; J.
Koning 30, 35; W. G. Koning 32, 36, 51, 58,
64; C. Driehuizen 48; K. Kramer 62, 54, 60,
62; J. N. Huijer 55.
Tevens werd meegevlogen met de wed
vlucht van Corbeil af, over een afstand van
443 kilometer. Om 9.15 uur gelost, werd na
deze vlucht de eerste vogel getoond om 13
uur 14 min. 22 seconden. De volgende resul
taten werden geboekt: A Dorsman 1, 2, 4,
7; C. Visser 3; C. K. Draijer 5; K. Kramer
6; P. Koper 8, 12; H. Lansdorp 9; H. Bartens
10, 19; G. Driehuizen 11; P. Peters 13, 15;
A. Molenaar 14; V. C. de Muinck 16; J. de
Leeuw 17; J. N. Huijer 18.
De Zandvoortse politie ontdekte op het
parkeerterrein aan het einde van de Bre-
derodestraat een tweetal jongens rijden
de in zeepkisten. Uit een der wagentjes
kwamen aan de achterzijde rook en vlam
men. Toen men een nader onderzoek in
stelde, verklaarde één der jongens in zijn
„racewagen" een vuurtje te hebben ge
maakt, omdat het dan „nog echter" leek.
De politie bluste het vuurtje en heeft de
knapen ernstig op de gevaren van hun
daad gewezen.
korte samenvatting op te stellen.
„Het hindert niet, als het niet helemaal
lukt," had hij gezegd. „Mijn aantekeningen
zijn niet erg uitvoerig en bovendien houd
ik me nooit aan de oorspronkelijke opzet.
Maar we kunnen er in ieder geval een uit
gangspunt van maken."
Elsie zat thans met een kloppend hart te
wachten. Ze had de samenvatting uitvoe
riger gemaakt dan hij waarschijnlijk be
doeld had, en misschien keurde hij haar
werk af en zou hij boos zijn om haar eigen
gereidheidMark scheen geen haast te
hebben om met het werk te beginnen. Hij
stak een pijp op en scheen in gedachten
verdiept te zijn. Elsie wachtte geduldig en
maakte geen enkel geluid.
Plotseling leunde hij voorover en vroeg
dringend: „Elsie, je bent hier nu een week.
Voel je je prettig? Vind je het hier om uit
te houden? Het moet voor een jong meisje
als jij hier een vrij saai leven zijn. Maar
je kunt, wanneer je wilt, de auto nemen."
Elsie was volkomen verrast. Ze wist niet,
dat hij over dit onderwerp de hele morgen
al had lopen piekeren. Langzaam ant
woordde ze: „Ik vind het hier heerlijk,
meneer Hilary, en ik houd van Willows.
Ik ben nog nooit in mijn leven zo gelukkig
geweest als hier. Ik wil alleen graag zeker
zijn, dat ik mijn werk voor u goed doe.
Tot nu toe lijkt het meer op een prettige
vacantie."
Mark lachte. Voor hèm was het ook een
soort vacantie geweest. Ze hadden samen
lange wandelingen door het mooie land
schap gemaakt, en hoewel hij niets kon
zien, had.hij toch met een trots gevoel Elsie
cp het vele schone, dat hij zo goed kende,
gewezen.
„Zeg je het niét uit beleefdheid?" vroeg
hij met een wonderlijke klank in zijn
stem, „Je bent namelijk van nature ont
stellend beleefd, Elsie".
„Nee", antwoordde Elsie zacht. „Nee,
meneer Hilary, ik meen het heel oprecht".
„O, lieve kind, noem me alsjeblieft
Mark", viel hij ongeduldig uit. „Je geeft
me het gevoel alsof ik honderd ben. En
laten we nu eens gaan kijken, wat dat
hoofdje van jou uitgespookt heeft met mijn
ideeën
HOOFDSTUK 16
Het was tie Zondag, voorafgaande aan
11 November, Wapenstilstandsdag. Elke
Zondag reed Elsie Mark en Annie naar de
oude grijze kerk in Farndon, die gebouwd
was om veel meer kerkgangers plaats te
bieden dan er tegenwoordig kwamen. Het
geringe aantal trouwe bezoekers van de
dienst leek enigszins verloren in de grote
ruimte, maar Eisie genoot altijd van de
vredige stemming, die er heerste, van het
zingen van het koor en van de mooie ge
brandschilderde ramen, die naar Mark
haar verteld had origineel waren. Ze
waren door de tijden heen bewaard geble
ven.
Op deze plaats kreeg Mark telkens weer
nieuwe kracht om zijn lot te dragen. Wan
neer hij neerknielde in de oude bank, die
gedurende vele generaties aan zijn. familie
toebehoord had, en de oude, bekende ge
beden uitsprak, wanneer hij luisterde naar
de ernstige woorden van zijn vriend John
Ayrton, dan kwamen er nieuw vertrouwen
en nieuwe hoop in Marles hart. Tussen An
nie, stevig en gezet, aan zijn ene, en El
sie's slanke figuurtje aan zijn andere zijde,
gaf hij zich over aan zijn gebed en vergat
hij even de spanning, die nog tot April van
het volgend jaar zou duren. Elsie wist hóe
prettig hij tieze Zondagmorgendienst vond
en hoe hij genoot van de conversatie na af
loop met de jonge dominee. Annie genoot
op haar manier ook van de kerkdienst. Ze
nam de Zondag heel ernstig op, droeg al
tijd zwarte kleren en kookte die dag nooit,
maar maakte alles van te voren klaar. Aan
het huishouden mocht, volgens haar, op
Zondagen weinig of niets gedaan worden.
Als het mooi weer was, stuurde ze Mark
en Elsie na de lunch uit om te gaan wan
delen. „Ga Gods heerlijke natuur in en
kijk naar de wonderen, die Hij tot stand
heeft gebracht", placht ze te zeggen. Ze
hield van frisse lucht, zowel letterlijk als
figuurlijk, en vooral voor iemand, die veel
achter een schrijfbureau zat, leek het haar
absoluut noodzakelijk. „Neem hem vooral
zoveel mogelijk mee uit, mijn kind", had
ze m het begin al dadelijk tot Elsie gezegd,
„dan vergeet hij zijn zorgen en heeft hij
geen gelegenheid om te piekeren". Elsie
was hiertoe maar al te gaarne bereid. Ze
vond het heerlijk om in de prachtige om
streken van Willows te wandelen, en om
Mark vol zelfvertrouwen langs de hem be
kende paadjes te zien gaan, terwijl hij
haar alles van het landschap uitlegde^ alsof
hij normaal kon zien
(Wordt vervolgd).
