c
SCHOOLBOEKEN
Het Huis
RCH door gemeentebestuur van
Heemstede hartelijk ontvangen
Cruys Voorbergh en Hetty Blok
in „Vanouds Adam en Eva"
Kort en bondig
Fa. B. ENGELENBERG
Clowntje Rick
Minister nam voorstel
Bedrijfschap niet over
van haar Dromen
DONDERDAG 23 JULI 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
QFFICIëLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
Het hyacintenareaal
Twee auto-ongelukken
in Haarlem
FEDERMANN OPTIEK
Sinds 1850
Hermann Zaiss predikte
voor duizenden in de Bavo
Geen uitspraak in zaak
tegen Bloemendaalse agent
Voor de kinderen
Burgerlijke Stand
van Haarlem
FEUILLETON
door Dorothy Quentin,
Toen RCH enige weken geleden het af
delingskampioenschap veroverde, werd de
spelers door de burgemeester van Heem
stede een.médaille toegezegd echter onder
het voorbehoud, dat zowel de inscriptie als
het uitreiken nog even zou worden uitge
steld. Uiteraard lag in dit besluit de wens
opgesloten, dat het de RCH'ers bovendien
nog zou gelukken de Nederlandse voetbal-
titel te behalen. Een wens die, zoals be
kend. Zaterdag in vervulling is gegaan. Al
dus werd ook mr. A. G. A. ridder van Rap-
pard in de gelegenheid gesteld zijn belofte
in te lossen, hetgeen gisteravond op het
raadhuis is geschied tijdens de feestelijke
ontvangst, die de nieuwe voetbalkampioen
van Nederland door het Heemsteedse ge
meentebestuur werd bereid.
Precies om zeven uur arriveerde de
grote met de kampioensvlag versierde
autobus op het Raadhuisplein, waar de
eerste-elftallers en het bestuur met hun
dames door de wachtenden op een harte
lijk gejuich en applaus werden onthaald.
Het Heemsteeds fanfarecorps „Excelsior",
dat reeds in de muziektent had plaats ge
nomen, opende het festiin met een mars,
waarna het gezelschap zich naar de raad
zaal begaf.
Hier werden zii door het gemeentebe
stuur, vele raadsleden en autoriteiten
eveneens met applaus begroet, waarna
voorzitter De Geus en aanvoerder Wille
met hun spelers nogmaals de hartelijke
gelukwensen van de burgemeester in ont
vangst mochten nemen. Daarna werden
zij ook gecomplimenteerd door de wethou
ders H. Disselkoen, A. J. van Houten en
E. J. van Lent en de gemeentesecretaris, de
heer N. Vos en betraden vervolgens het
balcor».
Hierna reikte de burgemeester de mé
dailles uit. RCH heeft in Heemstede im
mers reeds meer dan twintig jaar een wel
kom tehuis gevonden en spieker hoopte
van harte, dat de vereniging zijn gemeente
als zodanig zou blijven beschouwen. Het
gemeentebestuur wenste me', deze ont
vangst dan ook gaarne zijn grote sym
pathie voor RCH tot uitdrukking te bren
gen, vooral omdat de sport zulk een grote
rol vervult bij de vorming van lichaam en
geest. Vandaar dat de burgemeester zich
er bijzonder over verheugde c'at een club,
met een dergelijk groot aantal jeugdige
leden, haar schone taak met de hoogste
voetbaltitel zag bekroond. Bii de harte
lijke gelukwensen van het gemeentebe
stuur, kon hij dus ook zijn persoonlijke
hulde voor de behaalde successen aanbie
den, die waren verkregen door de bezieling
en het doorzettingsvermogen van spelers
en bestuur. Ten slotte gaf de burgemeester
te kennen, dat hij Haarlem het bezit van
een dergelijke vereniging eigenlijk be
nijdde.
Hierna overhandigde de burgemeester
aan de voorzitter van RCH, de heer De
Geus, de verguld zilveren médaille van de
gemeente Heemstede, terwijl elke eerste-
elftalspeler een exemplaar van kleinere
afmeting ontving. Zij vertonen aan de ene
zijde een afbeelding van het raadhuis", met.
aan de andere kant de inscriptie „RCH
kampioen van Nederland, 18 Juli 1953".
De heer De Geus verklaarde door de
hartelijke ontvangst bijzonder verrast en
verheugd te zijn. Bovendien was spreker
steeds getroffen door de belangstelling en
ADVERTENTIE
Bnp 1 straal 3» Hnatlrm Tel.. r;.'".'
van 27 Juli tot en met 1 Augustus
GESLOTEN
Heemstede's burgemeester verwelkomde
zijn gasten allerhartelijkst. Hier compli
menteert hij Biesbrouck met diens stoere
verdedigen in de titelstrijd tegen Eindhoven
de medewerking, die zijn vereniging van
het gemeentebestuur mocht ondervinden,
hetgeen van een warme sympathie voor de
sport getuigde. Hij verzekerde dat RCH
alles in het werk zou stellen om deze sym
pathie te mogen behouden, hetgeen voor
bestuur en spelers ongetwijfeld een sti
mulans zou zijn te trachten de kampioens
titel nogmaals te behalen.
Na deze woorden werd door de RCH'ers
het clublied gezongen, waarmee het offi
ciële gedeelte van deze ontvangst geëin
digd was. Men bleef vervolgens nog enige
tijd bijeen.
WU vernemen dat de minister van
Landbouw bet voorstel van het Bedrijf
schap voor Sierteeltpioducten om het
hyacintenareaal met 20 te verminderen
niet heeft overgenomen.
Dit zou een gevolg zijn van de stroom
van protesten vooral van de zijde der
kleine kwekers tegen de voorgenomen sa
neringsmaatregelen van het Bedrijfschap.
De minister heeft de Commissie van bij
stand van het Bedrijfschap thans verzocht
een ander voorstel te doen, dat meer in de
lijn ligt van de opvattingen die in meer
derheid onder de hyacintenkwekers over
de wijze van teeltbeperking leven.
De 26-jarige mevrouw W. van L.L. uit
Heemstede wilde gisteravond omstreeks kwart
voor zes op de Zuiderhoutlaan een auto, die
voor de hare in de richting Haarlem reed,
passeren. Daarbij slipte haar wagen, maakte
een halve slap om, reed het voetpad aan de
linkerzi'de op en nam een duik in de drie
meter diepe sloot langs hel H.F.C.-terrein.
De inzittenden, behalve de bestuurster de
moeder en een dochtertje van mevrouw Van
L., liepen geen letsel op. De beschadigde
auto is met een kraanwagen uit de sloot
getrokken.
Op ongeveer hetzelfde tijdstip botsten in
Haarlem-Noord op de hoek van de Indische-
en de Archipelstraat een bestelauto en een
personenauto tegen elkaar, omdat de chauf
feur van de laatste geen voorrang had ver
leend. De bestelauto kantelde en werd zo
ernstig beschadigd, dat ook hier de kraan
wagen er aan te pas moest komen.
ADVERTENTIE
Voor een GOEDE BRIL
naar een GOEDE OPTICIEN
Grote Houtstraat 37
Rijksstraatweg 246b
OOK VOOR EEN GOEDE ZONNEBRIL
In de Grote Kerk te Haarlem leidde de
Duitse evangelist en opwekker tot geloofs
vernieuwing, Hermann Zaiss, gisteravond
de eerste van drie predikavonden, die werd
bijgewoond door vier- tot vijfduizend toe
hoorders. Zaiss sprak op een geïmprovi
seerd podium midden in de kerk, en zijn
woorden werden door luidsprekers door
de kerk verbreid. Deze bijeenkomst, geor
ganiseerd door het Zaiss-comité, was een
uitvloeisel van het feit, dat Zaiss ten aan
zien van Nederland een bizondere roeping
tot geloofsverkondiging zegt te hebben, die
hem aanspoort zijn activiteit als prediker
die zich over heel West-Europa uitstrekt
speciaal op ons land te richten.
Ingeleid door een der leden van het
Zaiss-comité, begon Hermann Zaiss
wiens woorden zin voor zin werden vertaald
door een tolk met de stelling dat het
geloof in en het bewijs van Christus' we
deropstanding uit de dood het kernpunt
vormt van de boven alle wetenschappen'
uitrijzende betekenis van de Christelijke
religie. Op de tekst van Paulus' 1 Corinthe
15 1:9 bouwde hij een op historische ge
tuigenissen gegronde bewijsvoering van de
wederopstanding van Christus. Deze we
deropstanding komt in het middelpunt van
ieder mensenleven te staan, omdat niemand
zal kunnen beweren, niets van deze ont
zaglijke historische gebeurtenis geweten te
hebben. Geen enkele godsdienst kan van
zijn grondvester het bewijs van wederop-
satnding bewijzen, geen enkele godsdienst
buiten de Christelijke probeert het trou
wens te bewijzen. Geen enkele wetenschap
op de wereld gaat over de grenzen van de
dood. Het Christelijke geloof echter schenkt
de mens het leven door het bewijs der we
deropstanding. De Joodse leraren hadden
Hermann Zaiss (rechts) en zijn tolk.
het grootste belang bij een ontkenning van
deze wederopstanding en niets is van die
zijde dan ook nagelaten om het bewijs er
van te ontzenuwen.
Doch, aldus Hermann Zaiss, Christus
heeft de dood overwonnen en de wereld
geschiedenis in tweeën gedeeld. Ieder die
1953 schrijft, erkent daarmee de betekenis
van het historische feit, dat het aanschijn
van de aarde heeft veranderd en het waar
achtige leven aan de mensen heeft ge
schonken.
Hermann Zaiss vroeg zich af, welke zin
het leven zonder wederopstanding zou heb
ben. De mens zou voor niets hebben ge
leefd in een chaotische wereld, een wereld
zonder rechtvaardigheid of doel. Christus'
wderopstanding heeft de zin van het leven
onthuld: Het is de belofte van opstanding
na de dood van ieder mens. De troost en
de kracht van dezje wetenschap zijn de
sleutels voor het aanvaarden van het be
staan en zijn kommer. Het geloof in de
wederopstanding en daardoor in de eeu
wigheid van het leven heeft volgens
Zaiss reeds velen lichamelijk en geestelijk
uit de ellende gered. Hij vertelde bizonder-
heden over wonderbaarlijke genezingen,
die door dit geloof onder zijn aanwezig
heid totstand waren gekomen.
Na de prediking verenigde Zaiss zich in
gebed met de talrijke zieken, die in het
koor hadden plaats genomen. Velen van
hen vonden verkwikking in deze gebeds
oefening.
Vrijdagmiddag 1 uur zal Zaiss een spe
ciale gebedsdienst houden voor de zieken
in de Waalse kerk.
Aan de Technische Hogeschool is ge
slaagd voor werktuigkundig ingenieur F.
W. Haak te Heemstede.
Cruys Voorbergh en Hetty Blok onder
namen verleden jaar, tezamen met de pia
nist-componist Cor Lcmaire, een groten
deels bijzonder goed geslaagde poging om
zich van de gangbare vorm van het Neder
landse cabaret te distanciëren: onder de
titel: „Van snotneus tot neon" voerden zij
een programma ten tonele van internatio
nale chansons uit vele eeuwen, waarop de
zo dikwijls gevulgariseerde benaming
„kleinkunst" in de volledige en volstrekt
niet minderwaardige betekenis kon worden
toegepast. Nu is het altijd heel moeilijk een
dergelijke onderneming te herhalen: men
heeft de eerste verrassing gehad en daar
door krijgt men zelfs bij gelijkwaardigheid
al gauw een gevoel van teleurstelling. Van
daar dat het bovengenoemde drietal
optredend onder de naam „Arabesque"
zonder het oorspronkelijke doel uit het
oog te verliezen streefde naar een enigs
zins andere opzet.
Zo neemt bijvoorbeeld in het nieuwe pro
gramma „Vanouds Adam en Eva" waar
van dezer dagen in het Nieuwe de la Mar-
theater in Amsterdam de'première plaats
had de ondanks de deftige conversatie
toon dramatisch zeer boeiende één-acter
,.A marriage has been arranged" van Al
fred Sutro, door Gerard Rekers als „Er
wordt gefluisterdvertaald, een der
voornaamste plaatsen in. En als laatste
nummer voor de pauze prijkt een authen
tieke voordracht (Doof is lastig) in één
bedrijf voor twee dames en een heer met
zang en dans, voor vijfendertig cent ge
kocht in een van die winkels met feest
artikelen van bruiloften en partijen. Dit is
zeer duidelijk als afschuwwekkende paro
die bedoeld, mede door de van de aller-
onbedrevenste amateurs nagebootste speel-
trant, waarbij zelfs de toneelaanwijzingen
bij de houterige declamatie-op-één-toon
worden inbegrepen.
Vermeld moet intussen worden, dat Cruys
Voorbergh hierin weer eens een van zijn
malle travesties laat zien. Maar hoe ver
makelijk dit ook wezen mag, we zijn daar
mee toch teruggekeerd naar de gebruike
lijke paden.
Aeh en eigenlijk is dat evenmin ver
wonderlijk als zo heel erg betreurenswaar
dig. Want om eerlijk te zijn: Hetty Blok
voelt zich toch het meeste thuis op het ter
rein van het groteske, waar zij haar bizarre
talent de vrije teugel kan laten. Eén van
de hoogtepunten van deze voorstelling van
het ensemble „Arabesque" is dan ook stel
lig de uitzonderlijk komische voorlezing
(gewoon uit een boek) van de „Kleine tra
gedie" van de grote Amerikaanse schrijver
van korte, humoristische verhalen. O'Hen-
ry, door Simon Carmiggelt onnavolgbaar
bij Amsterdamse verhoudingen aangepast
en in hoofdstedelijk dialect veranderd. Ook
het als „lied bij de vleugel" behandelde
..redeloze rijm" van Daan Zonderland over
de honden in Londen is zeer vermakelijk.
En Cruys Voorbergh blijft, in wat hij ook
doet, de soms misschien ietwat précieuze
maar altijd fascinerende acteur, met een
zeer sterk persoonlijk magnetisme, met een
ongelooflijke vindingrijkheid en een geraf
fineerde, hem slechts uiterst zelden be
driegende smaak. Men zegt van de beroemde
Yvette Guilbert. dat zij met een enkel ge
baar een wereld kan oproepen en dat zij
bij wijze van spreken een gehele bevolking
in zich droeg en zo zou men na het zien
en horen van het Groningse volksliedje
„Ain boer wol noar zien noaber tou" kun
nen opmerken, dat hij door enkele typische
détails in houding en dictie dan toch ten
minste het karakteristieke van een ganse
provincie tot leven brengt. En hoe verbluf-
Hetty Blok en Cruys Voorbergh als het
Engelse paar (in „Paul en Margot" van
Kate en Alfred Moffat) in een wufte
gavotte.
fend, waarlijk meedogenloos knap is niet
zijn liefdesfilosofie bij de theetafel op een
bekende tekst van Heinrich Heine.
Op de vraag of het gewenst is de oud-
Franse ballades, waarmee dit programma
begint, zo pantomimisch tot in bijzonder
heden uit te werken, blijf ik liever het ant
woord schuldig tot deze nummers na ver
loop van tijd steviger zijn ingespeeld en
van het overtollige gezuiverd, omdat ik ge
loof dat Hetty Blok en Cruys Voorbergh
er stellig in zullen slagen het zeer goed ver
dedigbare recht van hun opvatting overtui
gend te bewijzen. Maar toch ben ik veel
dieper getroffen door de oprechte eenvoud
van de twee door Hans Krieg gearran
geerde Joodse liederen en meer vermaakt
door de speelse toegift „Jeanneton".
Want om zich te onderscheiden behoeft
men niet per se iets anders te doen. Te
spoedig vervalt men dan in opzettelijk
heden, zoals in dit geval de kleine afdeling
Chineze verzen. Waar het tenslotte om
gaat, is de inzet van een artistieke persoon
lijkheid. En wat dat betreft kunnen zij op
zichzelf vertrouwen. Waarbij men zich nog
extra verheugen mag bij het zien van de
nieuwe keurcollectie van fraaie costuums.
Han Hoekstra leverde leuke verbindende
teksten,, maar niettemin zal men voor de nu
eenmaal onvermijdelijke conférence een
betere oplossing moeten bedenken.
Het programma zal in het volgende sei
zoen wel naar Haarlem komen. Het is te
hopen. DAVID KONING
De Haarlemse rechtbank heeft vanmorgen
nog geen uitspraak gedaan in de z.aak tegen
de Bloemendaalse agent van politie, T. W.,
die zich veertien dagen geleden moest ver
antwoorden wegens mishandeling van een
Santpoortse student die een verkeersover
treding had begaan en wegens meineed wel
ke hij zou hebben gepleegd in een zitting
van de Centrale Raad van Beroep van het
Ambtenarengerecht.
De rechtbank achtte het onderzoek niet
volledig en hield de zaak aan voor het horen
van nog een paar getuigen.
Daar zat oom Tripje dan in het gummibootje, dat op de golven dreef. Hij had het
briefje gevonden waarop stond, dat het vliegtuig hulp zou halen^ en ook het kistje
met etenswaren en de kruik water; dat was allemaal stevig in de'boot vastgebonden
om te maken, dat het er niet uit zou vallen bij het neergooien.
Gelukkig hoefde oom Tripje dus voorlopig geen honger of dorst te lijden, en hij kon
gemakkelijk in het bootje liggen, al was het niet zo heel groot. Als men er nu maar
gauw kans voor kreeg, een schip te waarschuwen!
Ja, nu moest hij dan maar geduld hebben en afwachten
Het vliegtuig was in de verte verdwenen. Oom Tripje dreef hier helemaal alleen en
verlaten op de golven roiid. En dat kwam alleen maar, doordat de deur plotseling was
opengeslagen!
Oom Tripje keek rond. Overal zag hij alleen maar lucht en golven; een schip was
nergens te. zien, en ook geen land of eiland. Hij hoopte maar, dat er gauw redding zou
komen, want alleen in zo'n notedopje op de eenzame zeedat ivas geen pretje!
Toen de zon ivas ondergegaan en het donker viel, ging oom Tripje languit liggen en
sloot zijn ogen. Het deinen van het bootje op de golven wiegde hem al spoedig in
slaap
BINNENLAND
Het m.s. „Oranje" zal morgen weer naar
Indonesië vertrekken. Onder de 700 passa
giers bevinden zich de echtgenote van de
Indonesische ambassadeur in India, mevrouw
J. P. PalarVolmers, ds. W. J. Gunning,
predikant bij de stichting Protestantse Ker
ken in Indonesië in Djakarta en de heer
Sujud Ranusudirdjo van het Indonesische
ministerie van Voorlichting, die in Europa
een studie heeft gemaakt van de relatie tus
sen overheid en pers.
Slechte indruk. De leider van de Ame
rikaanse Democratische partij Adlai Ste
venson, heeft Woensdag in een televisie
gesprek te Parijs verklaard, dat de politiek
van MacCarthy een slechte indruk maakt in
het buitenland, waardoor het prestige en de
invloed van de Verenigde Staten nadelig
worden beïnvloed. Stevenson was voorts van
mening, dat de tijd voor het hervatten van
de diplomatieke betrekkingen met commu
nistisch China nog niet rijp is. Hij wees er
op dat de Chinese communisten nog Ameri
kaanse soldaten doden en zei, dat Frankrijk,
zonder communistisch China, niet in een
oorlog zou zijn gewikkeld in Indo-China.
Met het Russische vrachtschip „Kry-
mov" is de eerste zending Russische per
sonenauto's aangekomen, die door een im
portmaatschappij te Amsterdam in Neder
land in de handel gebracht zullen worden.
De thans ingevoerde 70 stuks zullen waar
schijnlijk dit jaar nog door 430 auto's van
dit type gevolgd worden.
Het Tweede Kamerlid de heer Burger
heeft aan de minister-nresident schriftelijk
de volgende vraag gesteld: Kan de minister
president mededelen, of de regering reeds
tot een beslissing en, zo ja, welke is
gekomen omtrent blijken van internationale
solidariteit met de recente watersnood in
Japan?
Wanneer het weer zo rustig bliift, als
het de laatste dagen is geweest, zullen er
twee gaten gesloten worden, namelijk één
bij Stevensluis en het andere bij de veer
haven van Kruininsen. Met het sluiten van
deze gaten ziin alJe bressen in de buiten
dijken van Zeeland. Noord-Braabnt en Zuid
holland gedicht, uitgezonderd dan de twee
grote stroomga ten on SchouwenDuiveland,
bi.i Scholphoek en Ouwerkerk, wier onder
mijnend werk men verwacht nog vóór het
aanbreken van de herfststormen te kunnen
doen ophouden.
De directie van het Rijksmuseum is er
in geslaagd voor haar zomortentoonstelling
„De Venetiaanse meesters" de beschikking te
krijgen over het nortretstuk Flora, het
meesterwerk van Titiaan uit de Uffizi te
Florence.
Het Fers'e Kamerlid de heer Wende-
laar (V.V.D.) heeft de ministers van Bui
tenlandse Zaken en Economische Zaken ver
zocht de bepaling te laten vervallen dat
Fransen, die ons land willen bezoeken, in het
bezit moeten zijn van een geldig paspoort.
Te Dalen in Dren<e is op het bedrijf
van de landbouwer J. Boesies pseudo-vogel-
pest geconstateerd. Al het pluimvee (85
stuks) is afgemaakt.
ADVERTENTIE
BOEKHANDEL VEKO
ZIJLSTRAAT 98
HAARLEM 22 Juli 1953
ONDERTROUWD: P. den Blaauwen en M.
Boeré; J. H. Koster en J. M. Schabbing; J.
van Lunenburg en J. M. Schouten; A. W. J.
van Dam en W. van der Klauw; J. J. van der
Landen en G. W. Plantenga; J. G. Huurman
en A. E. Langeveld; H. van der Weiden en
A. C. Vrijaldenhoven; G. Kruijer en C.
Meijers; W. Faber en A. D. Jonkman; W. C.
Heijink en S. A. Banning; J. D. de Roode en
J. Hutter; J. Meulmeester en A. H. Reemer;
A. J. Roldaan en E. J. Boon; A. van Steenis
en A. M. Nellestein; Gv A. van Maarschalker-
weerd en A. E. M. van den Brink; Th. A. M.
Gelsing en C. W. A. Visser; P. N. Spee en
W. J. Bos; H. Bogaart en M. Verwoerdt; H.
J. A. Cobelens en M. J. Boekei; R. J. Hed-
dema en J. H. Nouris; P. Krikke en W. H. J.
Rovers; J. Steinbach en W. Wijtkamp; K.
Poelgeest en M. S. N. Otemann; H. Stuij en
C. Buis; W. van der Flier en H. in 't Velt;
K. Velthuis en W. Oversteegen; F. de Block
en F. G. Wessels; P. Harren en A. Koning;
J. F. du Pont en J. U. van der Wiel; G. Th.
Levöleger en A. E. W. Lammers; J. Haak
en I. Frey.
GEHUWD: 22 Juli. P. A. de Jong en A. M.
C. Spoor; W. J. M. Koster en A. M. P. Wit
jes; J. W. Abeelen en A. A. M. Nijssen; F. P.
van der Zande en J. Th. Vader; H. de Wilde
en M. C. E. J; Jansen; H. J. L. Klein Schip
horst en M. C. van Maanen; C. N. van Loon
en A. M. Nelis; M. H. van Niehoff en J. M.
Boeree: L. W. Zijlstra en A. M. van Leeu
wen; N. Vlaar en M. H. Houweling; C. R.
Stoelman Leysner en E. Douwes; A. van
Ommeren en H. Joosten; T. van den Dikken-
berg en M. M. Sival.
BEVALLEN van een zoon: 21 Juli, A. den
Daas—Timmerman; L. Haak—Schmidt; 22
Juli, E. W. Hageman—Polman; E. van Oosten
Adema; A. van LoonKalkman.
BEVALLEN van een dochter: 20 Juli, H.
SjoordemaKeijer: 21 Juli, E. M. Froom
van der Meij; E. M. Heezius—Ex; 22 Juli, E.
H. Giebelvan Faassen.
OVERLEDEN: 19 Juli, A. E. van den Berg
—van Schie, 76 j., Rijksstraatweg: 21 Juli, J.
Möhringer, 81 j„ Reitzstraat; A. Flipsen
Kareis, 60 j., Zomervaart.
vertaald uit het Engels
34)
„'t Hondje is inderdaad een succes,
vindt u niet? Waar zit u over te piekeren?"
„Ja, ja, ze schijnt erg enthousiast te
zijn", antwoordde Mark mat.
„Ik zit echter over iets zakelijks te pein
zen".
Hij bedracht zich, dat Elsie brieven zou
moeten typen, bestemd voor zijn bank en
zijn zaakgelastigde, betreffende de 1000
Pond, die hij aan Yvonne beloofd had....
Yvonne had hem vlak voordat ze wegging,
nog gevraagd, om op te beller, in plaats
van het per brief te doen. „Je zaken regel
je toch meest per telefoon, nietwaar?" had
ze gezegd. „Ik vind 't geer» prettig idee, dat
die secretaresse van je ook met al mijn
zaken op de hoogte komt".
Mark had gelachen en geantwoord. „Het
spijt rae. liefje, maar 1000 Pond is geen
kleinigheid. Ik ben bang, dat ze je niet uit
zouden betalen, als er geen schriftelijke
opdracht van mij was. Ik teken zelf al
mijn brieven. Elsie wijst me de juiste
plaats op het papier aan".
,,'t Is ontroerend!" Yvonne's lach had
enigszins geforceerd geklonken.
„Hoe 't ook zij, nu je zo vrijgevig ten
opzichte van mij bent, kan ik natuurlijk
verder moeilijk bezwaren maken. Zorg er
echter voor, dat Elsie goed begrijpt, dat
dit een lening van jou aan mijn zaak is.
Anders haalt ze zich soms vreemde dingen
in 't hoofd. Bovendien is 't een prima be
legging voor je, Mark. Dat zal je merken,
zodra na de a.s. voorjaarsshow de orders
beginnen binnen te komen".
Toen hij Elsie de volgende morgen de
betreffende brieven aan het dicteren was,
vroeg Mark zich af, wat het meisje er van
zou denken
Elsie dacht er echter nauwelijks oyer na.
Ze was niet werelds en ervaren genoeg,
om het opvallend te vinden, dat Mark zijn
verloofde eer. dergelijk hoog bedrag leende.
Mark vond 't nodig haar een uitleg te
geven, ,,'t Is een zakelijke belegging, be
grijp je, Elsie. Dergelijke hsute-couture
zaken hebben veel geld nodig voor hun
voor- en najaarsshows".
„O ja, juist", antwoordde Elsie zonder
speciale belangstelling, hoewel ze 1000
Pond wel een enorm hoog bedrag vond.
„Mijn boeken maken me stellig niet rijk",
voegde Mark er aan toe. „Maar ik heb
wat geld geërfd, waarmee ik wel wat kan
doen. Wil je deze brieven zo sr.el mogelijk
klaar maken, opdat ik ze kan tekenen?"
Elsie voelde, dat Mark het vervelend
vond, dat zii in deze vertrouwelijke zaak
tussen hem en Yvonne gekend moest wor
den. Hij had zich kennelijk niet op zijn
gemak gevoeld, terwijl hij haar dicteerde.
Toen Elsie hem alleen had gelaten, ver
zonk Mark in een neerslachtige stem
ming. Hij dacht aan al het geld, dat hij
Yvonne al eerder geleend had en even
kwam er twijfel bij hem op, of zij wel
even bereid zou zijn om met hem te trou
wen, wanneer hij niet zo welgesteld was..
Hij wilde hier echter niet aan denken.
Het was natuurlijk, dat Yvonne haar
hart verpand had aan de zaak, die ze
zelf had opgebouwd. Ze had dat nooit on
der stoelen of banken gestoken. Welk een
verantwoordelijkheid rustte bovendien op
haar schouders! Ze moest haar ouders on
derhouden, Madame Véronique een hoog
salaris uitkeren en verder het gewone per
soneel en de enorme kosten van een der
gelijk bedrijf betalen.
Mark zuchtte. Hij zou willen, dat ze naar
zijn raad luisterde en haar zaak op een
bredere basis fundeerde, niet alleen de
rijkste cüëntèle zocht. Er was iets in het
snobisme van de „haute couture", dat hem
afstootte, hij zou veel liever zien, dat Yvon
ne kleren verkocht aan behoorlijke mensen,
die goede kleren wensten, doch geen ex
clusieve modellen. Normale mensen, die
hun rekeningen betaalden en deze niet lie
ten oplopen tot waanzinnig hoge bedragen.
„Hier zijn de brieven". Elsie kwam het
vertrek weer binnen en legde de getypte
vellen op de schrijftafel voor hem neer. Ze
leidde zijn hand naar de plaats, waar hij
zijn handtekening moest zetten. „Teken hier
maar", zei ze zacht. Mark keek even
lachend naar haar op en Elsie voelde zich
opeens weer helemaal overweldigd door
een gevoel van diep medelijden met zijn
hulpeloosheid. Haar hand, die de zijne leid
de, trilde en ze had graag e ven een kus ge
drukt op zijn slordige dikke donkere haar.
„Ziezo, dgt is gebeurd. Gemakkelijk hè,
om 1000 pond uit te geven?"
Hij lachte vrolijk. Hij had het trillen van
haar hand gevoeld en opzettelijk trachtte
hij met een luchtige opmerking haar emo
tionele stemming weg te vagen.
„Ja, inderdaad", antwoordde Elsie. Ze
verbaasde zich over de kalmte van haar
stem, terwijl ze haar hart voelde bonzen.
Ze vouwde de brieven dubbel, stak ze in de
enveloppe en plakte deze dicht. Mark zat
doodstil en luisterde naar de geluiden, die
ze maakte. Toen ze klaar was, këek ze vra
gend in zijn richting. „Gaan we vanmorgen
nog werken, Mark?" vroeg ze zacht.
„Ik weet het niet". Hij fronste en opeens
stak hij zijn handen naar haar uit. Ze legde
de hare in zijn grote gebruinde mannen
handen. Altijd begreep ze onmiddellijk elk
gebaar van hem.
„Lieve kind, je trilt helemaal, wat is er
aan de hand? Er is toch niets met Dan?"
„Nee, Dan is prima". Haar ogen stonden
vol tranen en haastig voegde ze eraan toe:
„Ik heb.een beetje hoofdpijn, dat is al
les".
„Hoofdpijn. Foei, Elsie, wat een weinig
originele uitvlucht!" zei hij vei-wijtend. „Je
moet me nooit leugentjes vertoon, meisje,
Ik heb leugens onmiddellijk door, of ik nu
kan zien of niet. Kom, vertel me eens,
dwaas kind, waarom je plotseling zo van
streek bent?"
„Omdatik een dwaas kind ben
waarschijnlijk", antwoordde Elsie, in snik
ken uitbarstend. „Schenk er vooral geen
aandacht aan, Mark.-Ik ga even je brieven
posten en daarna ben ik weer helemaal
normaal. De frisse lucht zal me goed doen.
Ik begin nu eenmaal ouder te worden, ik
ben niet helemaal een kind meer", voegde
ze er enigszins onsamenhangend aan toe.
„Werkelijk?" Hij liet haar handen los en
glimlachte. „Goed. Zeg me dat ik me met
mijn eigen zaken moet bemoeien. Maar
één ding, Elsie: spaar me voor medelijden!
Ik zou je gaan haten, als ik merkte dat je
medelijden met me had, mijn lief sentimen
teel klein meisje!"
Ze lachte door haar tranen heen. „Ik
ga nu gauw even de brieven posten", zei
ze,, terwijl ze zich uit het vertrek haastte.
Met Dan, die als een dolle om haar heen
sprong, rende ze de heuvel af naar de bus,
die zich enkele honderden meters van het
huis verwijderd, in de bocht «an de weg,
bevond. „Spaar me voor medelijden
Wat had Mark bedoeld?
„Ik heb geen medelyden met je, lie
veling, maar ik houd van jefluister
de het in haar hart, terwijl ze spelend met
de jonge hond, de weg afholde. De aard
van haar gevoelens voor Mark was haar
opeens als het ware geopenbaard: ze hield
van hem.
Ze stak de brieven in de bus en hoorde
ze omlaag vallen. Er zat iets beslissends in
dit geluid, vond Elsie. Ze misgunde Yvon
ne de 1000 Pond niet. Ze wist weinig van
geld en het imponeerde haar niet. Wat ze
Yvonne wèl misgunde, dat was haar macht
over Mark en zijn gelukZe kon de
twijfel aan Yvonne's goede bedoelingen
maar niet kwijtraken
Even bleef ze doodstil staan. Het was
een grauwe, stille Novemberdag. De hele
natuur leek op een compositie in grijs-
grauwe tinten. In Elsie's hart zong 't ech
ter, alsof het al voorjaar was.Zó voel
de je je dus, als je van iemand hield! Ze
wist dat haar liefde voor deze oudere man,
die haar alleen als een jong kind be
schouwde, onzinnig en hopeloos was. Maar
toch was er een wonderlijk heerlijk en te
gelijk beklemmend gevoel over haar geko
men. De jonge hond sprong tegen haar
op, vol ongeduld om weer te gaan hollen.
Verder was er geen levend wezen te be
kennen. Mark noemde haar zo nu en dan
„lieve kind" of „liefje" en ze voelde, dat
hij zeer aan haar gehecht was geraakt.
Hij was ook geheel van haar afhankelijk.
Van haar en Annie. Deze toestand zou ech
ter slechts enkele maanden duren. Ze
mocht hem niets laten merkenZe zou
zichzelf in de hand moeten houden en goed
op haar woorden moeten letten. Hij zou
haar gevoelens maar al te gemakkelijk
voor medelijden kunnen houdenEn
daarvoor had hij haar gewaarschuwd!
(Wordt vervolgd).
3
