Aanbevelingen der
comm issie-S ch i Ith u is
Het Huis
Arend van 't Hof sprintwinnaar
in vierde Ronde van Santpoort
Kort en bondig
.Clowntje Rick
Prestatieprijs voor
Verseveld
Noordelijken folterden
Amerikaans officier
Sanering bakkerijbedrijf
Heemstede
J. de Ruiter begraven
Haarlemse kinderen
in Parijs ontvangen
Bloemendaal
Amsterdamse Beurs
van haar Dromen
4
Voor de kinderen
Zij genieten van
kostelijke vacantie
Uitstapjes var» Heemsteedse
kinderen
Inbreker vond costuum
en liet het zijne achter
FEUILLETON
door Dorothy (Juentin
DONDERDAG 6 AUGUSTUS 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
In de Santpoortse feest week werd gisteravond voor de vierde maal de Ronde van
Santpoort - een wielerronde voor amateurs over tachtig kilometer - gehouden door
de „Harddraverijvereniging Santpoort en omstreken" en de Haarlemse wielervereni
ging H.S.V. „De Kampioen". Evenals de voorgaande ronde - die onder de naam
Flora ronde werd verreden - legde ook nu weer de Sassenlieimer Arend van 't Hof
beslag op de overwinning door in de felle eindsprint, waaraan zeven renners deel
namen, de Velsenaar Henk Kuitwaard met een half wiel te kloppen. De IJmuidenaar
Jaap Bruggenkamp veroverde in deze spannende eindstrijd de eervolle derde plaats
door De Hoog, Versevcld, Mehagnoul en C. Rabe achter zich te laten.
Enkele minuten over half zeven gaf de
starter Ottenhof het vertreksein en ver
trokken de 42 renners om hun honderd
rondjes te gaan afleggen. Onder hen be
vond zich de Engelse amateur Morton
gast van de H.S.V. „De Kampioen" zo
dat deze vierde Santpoortse wielerronde 'n
internationaal tintje droeg.
Reeds in de eerste ronde sloeg Arend
van 't Hof op de vlucht. Daar zijn clubge
noot Piet Peters een vastlopend achterwiel
kreeg, hetgeen hem een ronde achterstand
bezorgde, liet Van 't Hof zich weer door
het peloton inlopen. Drie leden van de
Halfwegse wielervereniging „De Bataaf".
Bakker. Kemp en P. Tuinstra, sloegen ver
volgens hun slag en veroverden een kleine
voorsprong op het peloton, dat hun enkele
ronden later weer inliep. De Amsterdam
mer D«af Janbroers nam de eerste premie
voor zijn rekening en toen deze renner een
poging ondernam om een ronde uit te lopen
was Piet Peters er bij om zijn door pech
opgelopen ronde achterstand weg te wer
ken. Doch zij hadden geen succes want het
peloton achterhaalde hen weer.
Hetzelfde lot ondergingen vervolgens:
v. d. Neut en Kuitwaard en de groepjes
Hofland-Mannaart-Mehagnoul en Bes-C.
Rabe-v. d. Eijkhof. En toen de eerste fase
van deze strijd werd afgesloten, lag het
hele veld renners weer bijeen. De Haar
lemmer Piet Voorting en de Amsterdam
mer Van Schaik waren inmiddels door
bandenpech van het parcours verdwenen.
Hofland ontsnapt
Na een premiesDrint met de Haarlemmer
Kruyer, ging de Beverwijker Jan Hofland
er vandoor en veroverde spoedig een voor
sprong van tien seconden op het peloton.
Piet Peters, Mehagnoul, Janbroers en Tuin
stra openden de jacht op de vluchteling en
toen ook Van 't Hof zich er mee ging be
moeien, was het met Hofland gebeurd.
De Sassenheimer nam daarna zelf het
initiatief en veroverde een kleine voor
sprong, gevolgd door De Clerk. Een ronde
wist hij zich te handhaven, toen namen de
Amsterdammers Wiese en Janbroers het
van hem over. Maar wederom deed Van
't Hof een poging om de vluchtelingen te
achterhalen, hetgeen niet het gewenste
resultaat opleverde. De Aalsmeerder
Verseveld slaasde er evenwel in om zich
bij de twee leiders te voegen, maar het
péloton zat hen alweer kort op de hielen.
Verseveld demarreerde uit het pelo
ton en ging op jacht naar een ronde winst.
Hij nam een voorsprong op het peloton, die
hij tien ronden lang met succes verdedigde
tegen aanvallen van Peters. Koper, Man-
naart, Rabe en Wiese. Jan Hofland en Jaap
Bruggenkamp, gevolgd door Douwes, De
Graaf en Mannaart zetten daarna de ach
tervolging op de Aalsmeerder in. Hofland
en Douwes kregen halverwege de wedstrijd
die in de zeer snelle tijd van 58 minuten
en 11 seconden werd afgeleed aanslui
ting met Verseveld. Enkele ronden
later voegden ook de IJmuidenaren Jan en
Wim Eelsing en de Amsterdammer Kemp
zich bij het kopgroepje van drie. dat een
ronde later Hofland door een lekke band
verspeelde.
Ze kregen echter versterking van Jan
broers en even later van Kuitwaard en C.
Rabe, zodat een kopgroep van acht man
ontstond, gevolgd door Bruggenkamp en
Mannaart. Deze achtmans-kopgroep groei
de tenslotte uit tot zestien man, zodat het
veld in twee groepen werd verdeeld.
Hergroepering
Dertig kilometer voor het einde spron
gen Van 't Hof. Piet Peters en v. d. Neut
uit de tweede groep weg en na een fraaie
achtervolging kregen Peters en Van 't Hof
in de volgende ronde contact met de eerste
groep. En toen in de daarop volgende ronde
ook v. d. Neut en v. d. Eijkhof in de kop
groep doordrongen smolten beide groepen
ineen tot een lang gerekt veld renners.
Een premie van „De Kampioen" kwam
na een felle smirt met Janbroers in het
bezit van een harer oudste leden-kenners,
Piet Peters. In deze periode van de wed
strijd werkte Kuitwaard een opgelopen
achterstand van een tiental meters in één
ronde weg. Piet Peters reed nog een twee
tal ronden voor het peloton uit. maar ernst
werd het toen Van 't Hof, 21 kilometer voor
de streep ontvluchtte.
Van t' IIof ontsnapt
In soepele stijl sprintte Van 't Hof van
zijn rivalen weg en voerde zijn voorsprong
in enkele ronden op tot dertien seconden.
In het peloton deed Janbroers alle moge
lijke moeite om de wegloper te achterhalen
met het gevolg dat Verseveld, Wim Eelsing
en één ronde later het hele peloton Van 't
Hof achterhaalde. Deze sleepte nog een
paar premies in de wacht en beperkte zich
verder tot afwachten op de dingen die
zouden komen.
En die kwamen: C. Rabe en weer Verse
veld kozen het hazenpad en namen enige
voorsprong. In het tweede gelid streden
Bruggenkamp, Mannaart, Kemp en Kruyer
vergeefs om aansluiting bij Verseveld-
Rabe, het peloton nam hen weer op.
Meer succes had Bruggenkamp toen hij
samen met Van 't Hof aan de achtervol
ging op de koplopers begon. Negen ronden
voor het einde kregen zij evenals de uit
het peloton ontvluchtte Mehagnoul aan
sluiting bij de twee koplopers. De Amster
dammer De Hoog en twee ronden later
Henk Kuitwaard na een machtige solo-
rush voegden zich bij het leidende vijf
tal, zodat vijf ronden voor het einde een
sterke kopgroep van zeven renners C.
Rabe, Verseveld, De Hoog, Van 't Hof,
Kuitwaard, Mehagnoul en Bruggenkamp
tot stand kwam.
Felle eindsprint
Deze zeven koplopers vergrootten hun
voorsprong op het peloton tot een siraai-
lengte en bleven voor het verdere verloop
van de wedstrijd onbereikbaar voor het
resterende veld van 15 man. In de voor
laatste ronde ontsnapte Mannaart en De
Clerk nog uit de groep om alsnog enkele
prijzen te bemachtigen.
De zeven leiders gingen gezamenlijk de
laatste ronde in en toen zij voor het laatst
de bocht in de Terrasweg omkwamen op
het rechte eind naar de finish, lagen ze nog
steeds bij elkaar. Een felle eindsprint, die
hoofdzakelijk tussen Van 't Hof, Kuitwaard
en Bruggenkamp ging, besliste Van 't Hof
met een half wiel voorsprong op Kuitwaard
in zijn voordeel.
De uitslag luidde: 1. Arend van 't Hof
(Sassenheim) 80 km in 1 uur 59 min. en
11 sec. 2. Henk Kuitwaard (Velsen). 3.
Jaap Bruggenkamp (IJmuiden). 4. A. de
Hoog (Amsterdam). 5. Verseveld (Aals
meer). 6. J. Mehagnoul (Amsterdam). 7. C.
Rabe. 8. N. de Clerk (beiden Amsterdam).
9. A. Mannaart (Krommenie). 10. D. Jan
broers (Amsterdam). 11. A. v. d. Neut
(Amsterdam). 12. M. Snijder (Halfweg).
De prestatieprijs werd toegekend aan
Verseveld.
Er heeft zich tijdens de vierde Ronde
van Santpoort nog een valpartij voorge
daan in de bocht van de Terrasweg. De
betrokken renner kwam er met enige
schaafwonden door E.H.B.O. behandeld
en een gebroken fietswiel van af.
Onder de terugkerende gevangenen uit
Noord-Korea bevond zich ook de Ameri
kaanse luitenant-kolonel Harrison, een
neef van het hoofd der U.N.O.-delegatie
bij de bestandsbesprekingen. Hij vertelde
dat de Noord-Koreaanse burgerpolitie hem
heeft mishandeld, teneinde militaire gehei
men van hem te weten te komen.
Lt. kol. Harrison was in Augustus 1951
gevangen genomen, toen zijn vliegtuig
werd neergeschoten. Hij was zwaar ge
wond en zijn linkerbeen moest worden af
gezet. Hij werd in November naar Pjong
jang gevoerd. Daar werd hij van zijn kle
ren ontdaan en in een stoel gezet. Vervol
gens hielden de Koreanen zijn hoofd ach
terover, legden een handdoek over zijn ge
laat en goten aanhoudend water op de
handdoek. ,„Zij noemden dit de water
proef", aldus zei de luitenant-kolonel, „het
was precies alsof ik verdronk. Ik verloor
steeds opnieuw het bewustzijn en dan werd
ik weer bijgebracht met brandende siga
retten. Het was koud en het water aan
mijn voet bevroor. Drie dagen hebben zij
mij daar gehouden. Toen mocht ik gaan."
Vóór deze foltering was hij zeven dagen
zonder voedsel gevangen gehouden in een
kamer, waar hij anderen zag eten. Hij
voegde hier aan toe, dat er een duidelijk
verschil was tussen de behandeling door de
Noord-Koreanen en Chinezen. De Chinezen
gaven hem weer warme kleren en hadden
hem niet mishandeld.
Gezondheidst estand van
kardinaal Stepinac
De chirurg dr. Ruzik uit Chicago, een van
de twee Amerikaanse dokters die de Joe
goslavische kardinaal Stepinac hebben
onderzocht, heeft Maandagavond te Chicago
medegedeeld te geloven, dat de kardinaal
nog wel vijftien jaar zou kunnen leven. De
kardinaal leed aan plycythemie, waarbij de
patiënt een overvloed aan rode bloed
lichaampjes heeft. Dr. Ruzik en dr. Law
rence, de andere Amerikaanse arts, die
Stepinac onderzocht, waren van oordeel,
dat de kardinaal met radio-actieve stoffen
kan worden behandeld. Zij lieten een hoe
veelheid van deze stoffen in Joegoslavië
'er
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE.
Minister Mansholt heeft op 9 September
1952 een commissie ingesteld, welke tot
taak kreeg de mogelijkheden te onderzoe
ken om, eventueel langs de weg van cre-
dietverlening, met medewerking van de
overheid en met inachtneming van het
consumentenbelang, te komen tot gezond
making van het broodbakkerijhedrijf, waar
en voor zover daaraan behoefte wordt ge
voeld.
Deze commissie, de Commissie Gezond
making Bakkerijbedrijf, welke stond onder
voorzitterschap van de heer Jan Schil thuis,
heeft thans in een uitvoerig gemotiveerd
rapport haar conclusies en aanbevelingen
samengevat.
De commissie heeft geconstateerd, dat
ofschoon in het broodbakkerij bedrijf zich
geleidelijk enige genezing voltrekt van de
ongezonde verschijnselen welke zich in
deze bedrijfstak voordoen, dit slechts in
langzaam tempo geschiedt. De gezondma
king van het broodbakkerijhedrijf dient
een taak te blijven van de bakkersorgani
saties. Een versnelling daarvan op een aan
tal punten wordt aanbevolen.
De door de commissie aanbevolen maat
regelen kunnen als volgt worden samen
gevat*
Handhaving van de bestaande sanerings
maatregelen, te weten: de minimumprijzen
voor brood: de Verordening Sanering Bak
kerij bedrijven 1945, en het erkennings
reglement wederverkopers bakkersartike
len, een en ander ook nadat zich ten aan
zien van de tegenwoordige organisaties
wijzigingen mochten hebben voltrokken
krachtens de Wet Publiekrechtelijke Be
drijfsorganisatie.
Voorts beveelt de commissie aan bevor
dering van het totstandkomen van veror
deningen, welke tot een verdere gezond
making van het broodbakkerijhedrijf zul
len leiden, namelijk:
1. De instelling van een fonds, waarvan
de gelden zullen moeten dienen als aan
vulling op hetgeen de direct belangheb
bende bedrijfgenoten zelf kunnen finan
cieren of bekostigen.
2. Een heffing van voorlopig drie cent
per baaltje van 50 kg. op in Nederland ver
vaardigde en geïmporteerde tarwebloem
en -meel, gedeeltelijk ten behoeve van het
instandhouden van de Nederlandse Bak
kerij-Stichting, gedeeltelijk voor de vor
ming van genoemd fonds, dat de geldmid
delen zal leveren, benodigd voor de toe
passing van de aanbevolen saneringsmid
delen. De heffing zal in principe niet mo
gen worden verdisconteerd in de prijs der
producten van het broodbakkerijhedrijf en
zal dus worden opgebracht door het be
drijfsleven.
3. Het uitvaardigen van tijdelijke vesti
gingsverboden in plaatsen of streken, waar
en voorzover daaraan behoefte bestaat.
Tenslotte adviseert de commissie tot be
vordering van een soepele toepassing van
de bestaande of zo nodig van nieuwe cre-
dietmogelijkheden ten behoeve van de ge
zondmaking van het broodbakkerijhedrijf.
Woensdagmiddag werd om één uur op
de Algemene Begraafplaats te Heemstede
het stoffelijk overschot van de heer J. de
Ruiter teraardebesteld, in leven directeur
van de N.V. Aanti. Mij. v/h. firma C. de
Ruiter. Voor deze plechtigheid bestond van
vele zijden een bijzonder grote belang
stelling.
Nadat de kist in de aula van de begraaf
plaats was opgebaard, werd eerst het
woord gevoerd door de heer A. J. v. d.
Brandt, procuratiehouder van de N.V., die
de tragische omstandigheden nog even in
de herinnering terugriep, waaronder zijn
directeur tijdens een vacantiereisje met
zijn gezin in Luxemburg was overleden.
Het bericht van die verscheiden had aan de
zaak een grote ontsteltenis verwekt, om
dat men hierdoor niet alleen een voortref
felijke directeur verloor, maar ook een
eerlijk en humaan mens, wiens goede
eigenschappen door allen werden erkend
en gewaardeerd. Het was spreker bekend,
dat de heer De Ruiter zich had voorgeno
men binnenkort van zijn welverdiende rust
te gaan genieten; opnieuw is evenwel ge
bleken dat de mens wikt en God beschikt,
want voor de overledene is thans de
eeuwige rust gekomen. Voor de weduwe
en haar kinderen moge deze kennis dan
ook een troost zijn. daar het bijna niet an
ders mogelijk is, of deze rust zal in vrede
geschieden.
Nadat ook de heer J. Walker, president
commissaris van de N.V. Schokbeton enige
korte woorden aan de nagedachtenis van
de overledene had gewijd, sprak de heer
J. van Waarden namens het personeel. Hij
betuigde aller innige deelneming met dit
smartelijk verlies van een menslievend en
rechtvaardig directeur, wiens voorbeeldige
karaktertrekken in hoog aanzien stonden
bij allen, die met hem in contact mochten
komen. Vervolgens herinnerde een zaken
vriend, de heer H. J. Tjaden er aan, dat
de rust welke zo dikwijls van de overlede
ne is uitgegaan, thans voor hem zelf is
aangebroken De heer T. M. Schelling
sprak daarna namens de afdeling Heem-
stede-Bennebroek van de Nederlandse
Protestantenbond, waarvan de overledene
bestuurslid is geweest. Spreker verklaarde
dat het overlijdensbericht ook in deze
kringen met ontsteltenis ontvangen was,
omdat er altijd de meest aangename ver
standhouding met de heer De Ruiter heeft
bestaan. Vandaar dat men slechts node af
scheid neemt van een waarachtig vriend,
aan wiens steun, medewerking en sympa
thie de afdeling zoveel te danken heeft.
Nadat ds. C. Steenmeyer als een persoon
lijk vriend van de overledene, zich met
dankbaarheid zijn helder inzicht en warm
voelend hart herinnerde, waaruit hij con
cludeerde dat hier sprake is geweest van
een goed Christen, sprak ds. A. de Rui
ter, Gereformeerd predikant te Zandvoort
en broeder van de overledene, enige woor
den van troost tot de nabestaanden.
Onder de orgelklanken van Schuberts
„Allerseeler." werd de kist vervolgens
grafwaarts gedragen, waar ds. De Ruiter
aan de groeve het „Onze Vader" bad. Ten
slotte bedankte een ander familielid voor
de grote belangstelling, die men had be
toond bij het bewijzen van de laatste eer
aan de heer De Ruiter.
Op 3 October zal voor het eerst een
Super Constellation van de K.L.M. uit Am
sterdam naar Johannesburg vliegen. Enkele
ministers zullen deze vlucht meemaken en
een tegenbezoek brengen aan de regering van
de Unie van Zuid-Afrika. Vele leden van de
regering van de Unie van Zuid-Afrika heb
ben reeds een bezoek aan Nederland ge
bracht.
c
Nog altijd verborgen achter de palmen loerde oom Tripje naar de inboorlingen, die
nu met zijn allen over het strand liepen. Hij wou weten, waarheen ze gingen, om ze
uit de buurt te kunnen blijven. De hoofdman liep voorop, en achter hem kwamen de
anderen; hun gekleurde veren en schilden werden beschenen door de felle zon. En
die speren zagen er wel erg gevaarlijk en ongezellig uit.
Opeens schrok oom Tripje.De Bimaboemoe's liepen in de richting van de plaats,
waar hij zijn hutje had gebouwd. Aanstonds zouden ze het in de gaten krijgen, en
dan was het gelijk verraden, dat hij zich op het eiland bevond.Dat kon weieens
heel gevaarlijk worden!
En jawel.op een ogenblik bleef de hoofdman plotseling staan; hij keek naar de
grond. Daar had hij oom Tripje's voetstappen in het zand ontdekt!
Oeioeimompelde oom Tripje. „Nou krijgen we de poppen aan 't dansen!"
Hij kon de taal van de Bimaboemoe's wel zowat verstaan, omdat die veel op de Zwart
jestaai leek. En hij hoorde alles. De hoofdman wees met zijn speer op de grond.
„Er is een vreemde op het eiland!", riep hij.
En alle Bimaboemoe's brulden luidkeels:
„Waaaaaaaaaaaaaa
Dat was een Bimaboemoese uitdrukking van woede
Verleden week waren de vijftig Haar
lemse kinderen, die door bemiddeling van
de Haarlemse Moderne Jeugdraad en de
Haarlemse afdeling van Nederland-Frank
rijk in Hyères (Zuid-Frankrijk) een va
cantie van drie weken hebben doorge
bracht, druk aan het inpakken en de vol
gende morgen vertrok het gehele gezel
schap naar Parijs.
Het afscheid in Hyères was bijzonder
hartelijk: de directrice van het prachtige
kindertehuis, de kok en de verpleegster
kregen allen een Nederlands boek en ook
de kinderen zelf hebben nog enkele kleine
souvenirs aan hun verzorgsters en ver
zorger aangeboden.
Des avond om ongeveer negen uur kwa
men de kinderen na een voorspoedige reis
in Parijs aan. Zij werden afgehaald en
brachten de nacht door in een tehuis aan
de rand van de stad. De volgende dag
werden de kinderen naar hun nieuwe
adressen gebracht waar zij nog veertien
dagen zullen blijven.
De meisjes gingen per trein naar Brunoy.
Aan het station van deze plaats werd de
groep afgehaald door de moeder van het
meisjeshuis, die vergezeld was van een
aantal Franse meisjes, die reeds in het
tehuis logeerden. Het adres van de Haar
lemse meisjes is nu: Maison Saint Hélène,
Epinay sous Sénart (Seine et Oise).
De meisjes beschikken over een apart
paviljoen met eetzaal, slaapzaal en dagver
blijf. Het eten is prima en de moeder van
het tehuis is, evenals de ongeveer twee
honderd Franse meisjes, bijzonder vrien
delijk voor de Hollandse groep.
De Haarlemse jongens zijn gehuisvest in
het College libre de Juilly (Seine et
Marne). Dit college is een enorm complex
gebouwen, dat plaats biedt aan vijfhonderd
jongens. Toen de jongens arriveerden was
vrijwel iedereen met vacantie, maar op
Zondag 1 Augustus kwam er een groep
van tweehonderd Franse jongens van onge
veer dertien jaar en ai direct werd er
vriendschap gesloten.
Het college is gebouwd in 1638, maar
er zijn zeer vele vernieuwingen aange
bracht. zoals een zwembad en tennisbanen.
De Haarlemse groep heeft een eigen eet
zaal en slaapzaal. De leiderskamer grenst
aan de jongensslaapzaal.
Officiële ontvangst
Gisteren zijn de jongens en meisjes in
Parijs officieel ontvangen en vervolgens
werden zij door een deskundige gids rond
geleid. Al met al vermaken de kinderen
van de Haarlemse groep zich buitenge
woon, maar zo langzamerhand nadert toch
het einde van deze kostelijke vacantie. Op
14 of 15 Augustus zal de groep weer op
het Haarlemse station arriveren §n men
behoeft er niet aan te twijfelen of dit zal
een daverende ontvangst worden.
Dinsdag ondernamen de kinderen der le
den van de Indische Buurtvereniging hun
jaarlijkse uitstapje, waarvoor ditmaal de
gevarieerde reisdoelen Volendam en Ber
den aan Zee waren gekozen. Niet minder
dan vier grote autobussen moesten de tal
rijke gegadigden vervoeren, hetgeen bij
het vertrek, dat 's morgens om acht uur
plaats vond, in deze straten een gezellige
drukte veroorzaakte. Uiteraard hebben de
kinderen zich kostelijk geamuseerd, zodat
de organisatoren met grote voldoening op
deze dag kunnen terugzien. Het opgetogen
gezelschap arriveerde 's avonds tegen half
acht weer aan de Javalaan, waar zij door
de respectievelijke ouders werden opge
wacht.
De kinderen der leden van de buurtver
eniging „R.es Nova" hebben daarentegen
de pret nog te goed, doordat hun uitstapje
is bepaald op Woensdag 12 Augustus. Het
vertrek vindt 's morgens om acht uur
plaats vanaf het Res Novaplein, waarna
zij de dag verder te Valkeveen zullen
doorbrengen Bij hun terugkomst worden
zij door één der plaatselijke muziekcorp
sen opgewacht, hetgeen een rondgang door
de omliggende straten tengevolge zal heb
ben.
Tijdens afwezigheid der bewoners heeft
iemand zich toegang verschaft tot een wo
ning aan de Voorweg te Heemstede. Hij
had de tijd rustig de woning te doorzoeken
en toen de bewoners thuis kwamen vonden
zij op vele plaatsen een ravage. Vermist
worden een fiets, een radio-toestel, een
barometer, een zilveren herenhorloge en
een regenjas. De ongewenste bezoeker vond
oen costuum, dat hem blijkbaar goed paste.
Hij heeft het aangetrokken en zijn eigen
kleren achtergelaten.
BINNENLAND
„Wonderland" in het R.A.I.-gebouw te
Amsterdam is verlengd. Het zal Woensdag
avond 12 Augustus gesloten worden.
Het tienjarig zoontje van schipper Van
Dijcke uit 's-Gravendeel is, terwijl het schip
van zijn vader in de sluis te Lot, in het
kanaal Brussel—Charleroi lag. bekneld ge
raakt tussen een kabel en het dek. Zwaar
gewond is hij overgebracht naar een zieken
huis te Brussel, waar zijn beide benen ge
amputeerd moesten worden.
Achttien leerlingen van lagere, middel
bare en vakscholen uit Duitsland. Frankrijk,
Italië, België, Luxemburg en Nederland, die
een reis maken door deze zes landen van de
Kolen- en Staalgemeenschap, aangeboden
door de Hoge Autoriteit, vertoeven thans in
ons land. Woensdag hebben zij in Rotterdam
de havenwerken bezichtigd. Vandaag be
zochten zij Amsterdam en in IJmuiden de
Hoogovens.
Het Meteor stuntteam ..Ruiten Vier" van
de Koninklijke Luchtmacht, dat onder lei
ding staat van de majoor-vlieger B. J.
Wansink, is te Soesterberg uitgeroepen tot
het beste van Nederland. Een jury die be
stond uit kolonel vlieger G. Versteegh b. d.,
de Amerikaanse luchtmachtattaché luite
nant-kolonel J. Wright, de Britse Wing-
commander A. Ryder en do heer J. Snits
laar, chef vliegdienst van de KLM. heeft met
119 punten de erepalm toegekend aan dit
team, dat voorts bestond uit de eerste luite
nant-vlieger J. W. J. P. Heynen, de tweede
luitenant-vlieger H. E. Tiel en sergeant
vlieger P. Jansen.
Twechonderdveertig kinderen van Ne
derlandse ouders die in Duitsland werken,
zijn Woensdag met bussen in ons land aan
gekomen om hier een vacantie van drie
weken door te brengen. In talrijke pleeg
gezinnen, zowel in de steden als op het
platteland, zullen de kinderen een tijdelijk
onderdak vinden.
Met Ingang van 18 Augustus is kapitein
ter zee S. den Boeft belast met het bevel
over het ocfensmaldeel V. Hij volgt in deze
funstie de kapitein ter zee G. Koudijs op,
die zal worden belast met de functie van
Nederlands marine-attaché te Washington.
Kapitein ter zee Koudijs zal te Washing
ton schout bij nacht jh. H. A. van Foreest
opvolgen, die de zeedienst met pensioen zal
verlaten.
Te Oudorp op Goeree is een nieuwe
automatische telefooncentrale in gebruik
genomen. De automatisering van de telefoon
op Goeree-Overflakkee zou reeds geheel ge
reed zijn als niet de ramp van 1 Februari
de installaties in de onderscheidene dorpen
had verwoest. Te Ouddorp was de centrale
ook door het zoute water aangetast, zodat zij
geheel moest worden hernieuwd. Het auto
matische systeem ("Ericsson) is een van de
nieuwste in Nederland.
In Bruinisse is het eerste D.U.W.-kamp
op Schouwen-Duiveland officieel in gebruik
genomen. Het heet „De Stoofpolder" en biedt
plaats aan 144 arbeiders.
Ter gelegenheid van het vijftigjarig
bestaan van de gewassenkeuring in Neder
land is in „Junushoff" te Wapeningen door
de Nederlandse Algemene Keuringsdienst
voor Landbouwzaken en Pootgoed een ten
toonstelling ingericht. Er wordt een over
zicht gegeven van de ontwikkelingsstadia
van het keuringswezen. De N.A.K. houdt
toezicht op meer dan 28.000 graanhandel-
en teeltbedrijven in Nederland.
Het gebeurt herhaaldelijk, dat Neder
landers die een bezoek aan Canada brengen,
van daar uit naar de Verenigde Staten wil
len reizen en pas in Canada het voor de
Verenigde Staten benodigde visum aan
vragen. Het ministerie van Buitenlandse
Zaken deelt mede. dat deze reizigers zich
reeds in Nederland van een Amerikaans
visum moeten voorzien.
Mr. A. S. de Muinck Keizer is geïnstal
leerd als officier van justitie bij de recht
bank te Utrecht. De vice-president van de
rechtbank, mr. D. Visser, zei met voldoening
te hebben kennisgenomen van deze benoe
ming. Hij hoopte dat mr. De Muinck Keizer
langer in deze functie zou blijven dan zijn
voorganger mr. J. Hollander.
BURGERLIJKE STAND
GEBOORTEN: E. M. Rohling—Brennink-
meiier, d.; A. Schellens—van der Zwan, z.
ONDERTROUWD: O. B. Blaisse en J. M.
U. van Wulfften Palthe; R. van Marwijk
Kooij en P. A. van Son; Th. H. Weijers en
C. ,T. Kotser.
GEHUWD: W. Nieuwerf en Chr. M. Zon
neveld; J. W. van Hartesveldt en J. O. Din
ger; A. A. C. van Leèuwen en B. Cochius;
C. A. van der Plas en J. R. Kolff.
OVERLEDEN: B. Lans—Verhagen. 73 j.;
H. J. Kruijer, 90 j.; B. T. van der Putten, 49
j.; G. Verbeek—Plasmeijer, 51 j.; H. A.
Preuyt, 75 j.
Slotkoers
Openings
gisteren
koersen
3-3)4 Nederl.'47
98%
98)4
A.K.U
173)4
175
198
197)4
Philips Gloeil.
174)4
174)4
Kon. Petroleum
327)4
327
A'dam Rubber
96)4
95)4
Holl. Amer. Lijn
133%
133 >4
N. Scheepv Unie
127
127)4
H.V.A
111)4
112
Deli Mij
101)4
101
Amsterd. Bank
170
170
Ned. Handel Mij.
159
159
Rotterd. Bank
164)4
164)4
Twentsche Bank
166
166
Anaconda Copper
341,/j«
34
Bethlehem Steel
52/*
52
Republic Steel
48%
49
Shell Union
75)4
74)4
22»i/,e
22%
U S Steel
39'"/ia
39)4
vertaald uit het Engels
46
„Als ze terug is, zal ik uw boodschap
overbrengen, meneer Hilary", antwoordde
Madame Véronique. Haar stem klonk
enigszins opgewonden en geheimzinnig.
„Nu u toch belt, meneer Hilary", voegde ze
er aan toe, „zou ik u willen vragen, of ik
u eens even zou mogen spreken".
„Wilt u daarvoor helemaal naar Devon
komen?" vroeg Mark verwonderd.
„O, ik zie niet tegen de reis op. Het is
een kwestie van belang, die ik met u wil
bespreken en die telefonisch niet te be
handelen is".
„Natuurlijk kunt u bij me komen, Ma
dame", antwoordde Mark, terwijl hij
fronste. „Het spijt me, dat ik de wagen
niet kan sturen om u tegemoet te rijden,
maar ik zal zorgen, dat er een taxi aan het
station op u staat te wachten".
„Prachtig! U ziet me morgen verschij
nen, ik moet dezelfde dag 's avonds weer
terug, we hebben het hier erg druk. Tot
ziens dus".
Mark telefoneerde naar de plaatselijke
garage om een taxi en stelde Annie op de
hoogte van het bezoek, dat verwacht werd.
Annie begreep onmiddellijk, dat net iets
belangrijks moest zijn, waarvoor Madame
Véronique helemaal hierheen kwam, maar
ze liet niets merken. Mark was kortaan
gebonden en maakte een bezorgde indruk.
De eerste dag van het Nieuwe Jaar was
koud en somber en mistig.
Huiverig opende Annie de keukendeur
om Dan naar builen te laten. „Was Elsie
maar hier", dacht ze peinzend, en Mark,
alleen in zijn studeerkamer, dacht precies
hetzelfde.... Was Elsie er maar! In zijn
blindheid voelde hij zich niet in staat om
een werkelijke crisis op te lossen. Hij voel
de nu, hoe zeer hij op Elsie was gaan steu
nen. Vol onrust liep hij op en neer in zijn
kamer. Een wonderlijke Nieuwjaarsmor
gen was dit, met deze nieuwe twijfel in
zijn hart over Yvonne en bezergheid over
hetgeen Madame Véronique hem te ver
tellen zou hebben Bovendien was deze
Nieuwjaarsmorgen vreemd stil en leeg
zonder Elsie en door al deze somber-stem
mende dingen kreeg een sterk angstgevoel
in hem de overhand; angst voor het na
deren van óe maand April en de uitein
delijke uitslag over zijn ogen
Hij vermande zich en liep naar buiten.
Met Don bezat hij zich naar het kleine
huisje, waar de tuinman Crabtree woonde.
Crabtree was een bron van rust en wijs
heid. De oude man leefde volkomen vol
gens de natuur, de seizoenen volgend pre
cies zoals zijn geliefde planten en bloe
men en bomen. Hij werd niet gauw door
menselijke emoties van z'n stuk gebracht.
Het Nieuwe Jaar betekende voor hem al
leen, dat de tijd aangebroken was om een
bepaald gewas te plantenCrabtree's
rustige woorden werkten als ee^i tonicum
op Mark.
Toen Madame Véronique de volgende
dag tegen 2 uur 's middags arriveerde,
serveerde Annie koffie in Mark's werkka
mer en liet hen samen alleen. Madame
zag er zeer verzorgd uit in haar kost
bare reistoilet, maar Mark kon er niet
door geïmponeerd worden. Voor hem was
zij niets anders dan een warme, diepe
stem, met een buitenlands accent, en de
geur van een zwaar parfum
„Het is erg vriendelijk van u, meneer
Hilary, dat u mij wilt ontvangen", begon
Madame Véronique. „Vergeeft U m;j mijn
indringerigheid, terwijl u nog niet
Mark glimlachte en maakte een afwe
rend gebaar. „Ik heb de beschikking over
al mijn andere zintuigen, Madrme. U
kunt rustig met me spreken en U behoeft
zich niet te verontschuldigen".
„Ik wee: niet goed, hoe ik beginnen
moet.... maar u begrijpt, meneer Hila-
lyU bent toch juffrouw Clair's ver
loofde, nietwaar? Bovendien bent u rijk en
hebt u tenslotte belang bij onze zaak".
Mark vroeg zich af, waar deze vrouw
heen wilde. Geduldig antwoordde hij: „Ja,
natuurlijk ben ik geïnteresseerd in
juffrouw Clair's zaak. Ik ben echter hele
maal niet rijk. Denkt u dat niet, Madame.
Is er iets gebeurd met „Véronique"?
„Staar de deurwaarder voor de deur?" Hij
probeerde een grapje te maken, maar hij
hoorde de vrouw tegenover hem zuchten
en even later riep ze dramatisch uit: „Mijn
beste meneer Hilary, over vijf dagen heb
ben we onze voorjaars-show. Er is uitge
breid reclame voor gemaakt en onze hele
clientèle zal aanwezig zijn. Denkt u zich
nu eens in: voor géén van onze modellen is
nog betaald en di*ie van onze ontwerpers
weigeren verder te werken zonder onmid
dellijke bijbetaling. Er zijn natuurlijk nog
wel andere dingen, die we kunnen tonen,
ontwerpen van mijzelf b.v., maar die an
dere modellen zijn het belangrijkst! Ik heb
juffrouw Clair getelegrafeerd, maar ze
antwoordt niet".
Mark glimlachte. Het was niets voor
Yvonne om niet bij haar zaak te zijn en
hij was er van overtuigd, dat ze tijdig
terug zou komen en alles in orde zou we
ten te maken.
„Hoeveel geldt hebt u nodig voor die
modellen, madame?"
„Voor de show 400 Pond. Maar er zijn
nog andere rekeningen ook Rekeningen
van kleermakers en naaisters, die in geen
maanden betaald zijn".
„Ik geloof niet, dat u zich zorgen be
hoeft te maken". Mark voelde zich veel
minder gerust dan hij liet voorkomen. Hij
herinnerde zich, dat Yvonne hem altijd
verteld had, dat een modezaak seizoen
werk was en pas nè de grote show geld
opbracht.... Langzaam voegde hij er aan
toe: „Ik heb onlangs nog flink wat geld
in de zaak gestoken, madame. Juffrouw
Clair kan daarmee gemakkelijk de meest
dringende rekeningen betalen, zodra ze
terug is.
„Hoe bedoelt u dat: geld in de zaak ge
stoken?" vroeg madame Véronique ver
wonderd. ,.Onze zaak is geen naamloze
vennootschap."
Mark haalde zijn schouders op. „Ik be
doel, dat ik gedurende de laatste zes
maanden een behoorlijk bedrag in de zaak
geïnvesteerd heb, zodat juffrouw Clair on
mogelijk insolvent kan zijn".
„Maar die rekeningen zijn niet van juf
frouw Clair, 't zijn de mijne!" riep de
Frangaise thans op ongelukkige toon uit.
Mark fronste. ,,De zaak hoort toch aan
juffrouw Clair, als ik 't goed heb?"
„Nee, de zaak behoort aan mij". Mada
me Véronique hijgde van opwinding. „Be
grijpt u, meneer, ik ben mijn hele leven
in de haute couture geweest. Gedurende
de oorlog sloot ik echter mijn modehuis
in Parijs. Ik wilde de Duitse officieren
mijn modellen niet verkopen om voor hun
„Hausfrau" thuis mee te nemen. Dat deed
Véronique met! Nooit! Géén Duitse vrouw
met een Véronique-model! „Gaat u door",
zei Mark kalm. Hij voelde een koele on
persoonlijke belangstelling voor haar ver
haal. 't Was alsof er iets, dat al lang op
't punt van doodgaan had gestaan, thans
geruisloos in hem doodging
„Ik sloot me aan bij het ondergronds
verzet", vervolgde madame, „en na de oor
log kwam ik in Londen terecht, waar ik
gedurende de oorlog vele mensen had leren
kennen, en ik opende daar een nieuwe
zaak".
„Dusehdie hele zaak behoort
aan u?"
„Mais naturellernent!" riep madame op
gewonden uit in haar moedertaal. „Ik heb
juffrouw Clair eerst als mannequin aan
genomen, ze is beeldschoon, meneer, en
heeft zo'n aristocratische houding...."
Ja, dacht Mark onbewogen, dat was in
derdaad waar. Yvonne Clair, die hem een
verhaal van morele moed had opgedist...!
't Wonderlijke was dat deze onthulling van
Madame Véronique hem nauwelijks be
roerde.
„Later, toen juffrouw Clair zich ver
loofde met u, meneer Hilary", vervolgde
de Frangaise, „maakte ik haar tot mijn
compagnon. U schrijft immers zulke suc
ces-boeken en bent bovendien rijk,
eigenaar van Farihings en zoO, juf
frouw Clair heeft een geweldige kijk op
kleren, daarvan kunt u overtuigd zijn
meneer
„Ik twijfel daar niet aan. Ze is waar
schijnlijk de best-geklede vrouw, die ik
ooit gezien heb", antwoordde Mark
rustig.
(Wordt vervolgd).
