ALLES draait in de
Het Hek van de Dam
Keizerrijk wekt herinneringen op
aan landelijk deel van Haarlem
Bij Bloemendaal gezonken kotter kan
wellicht met drijvers geborgen worden
WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARJ-EMSCHE COUMinT
3
Ontstaan van een stadswijk
Nieuwe speeltuin
het Wilsonsplein
IJMUIDENS PLANNETJE
Twee tanks voor experiment gereed in Haringhaven
Technisch
Niet technisch
Programma Haarlemse
zont erf eestw eek
Faillissementen
Het Keizerrijk is een gedeelte van Haarlem dat bij oudere stadgenoten bekend is;
velen zullen op een vraag, waar het Keizerrijk ligt, het antwoord moeten schuldig
blijven. Er is niet veel meer, dat herinnert aan vroegere tuinen, die gelegen hebben
in het gedeelte der stad, dat de naam Keizerrijk droeg. Een der oudste gebouwen
in dit deel is een in 1864 gebouwde lagere school en die kreeg de naam herinnerend
aan de omgeving. Als lagere school wordt het gebouw echter niet meer gebruikt (het
doet thans dienst als nijverheidsschool voor meisjes) en vermoedelijk is daardoor de
naam Keizerrijk op de achtergrond geraakt.
In de omgeving van het Sophiaplein
(vóór 1900 sprak men van Gedempte
Zijdsgracht) lag het Keizerrijk en het ge
bouw was Rijksleerschool, die in 1915
naar de Schreveliusstraat nabij de Leidse-
vaart is overgeplaatst, gelijk met de Rijks
kweekschool, destijds gevestigd aan de
Koudenhorn. Van de in 1861 gedempte
Raam- en Voldersgrachten tot de Singel
strekte het Keizerrijk zich vroeger uit en
het was in 1520 al bekend. De onbebouwde
delen binnen de stadsmuren hadden in
vroeger eeuwen een landelijk aanzien. Er
waren vele tuinen en boomgaarden. Zo zag
het er ook in het Keizerrijk uit. Met zeker
heid is het niet te zeggen waaraan dit
deel van de stad zo'n mooie naam heeft te
danken. Het is niet uitgesloten, dat er een
tuin was die de naam van Keizerrijk heeft
gehad. De Keizerstraat lag er immers
dicht bij.
In het midden van de vorige eeuw be
hoorden de gronden van het Keizerrijk aan
de gemeente. Het was toen een grote
moestuin met een eenvoudig vrijstaand
huisje in het m'dden. De grond was ver-
huuid onder voorwaarde, dat de huur op
gezegd kon worden zodra zij de grond
nodig had. Er stonden vele vruchtbomen
in de tuin. Het terrein grensde aan de oude
gasfabriek, die een gedeelte in huur heeft
gehad voor uitbreiding van het bedrijf. In
1858 achtte de gemeente het nuttig over de
grond te beschikken wegens de plannen
het Keizerrijk aan de Vest te trekken en
te beplanten. De gelegenheid tot wandelen
werd daar uitgebreid.
Van de Voldersgracht liep in Westelijke
richting de Zijdsgracht (waar thans het
Sophiaplein is), die in 1861 gedempt werd,
gelijk met de Raamgracht en de Volders
gracht. De gemeenteraad besloot in No
vember 1861 de Zijdsgracht te dempen, om
dat dit grachtje zeer weinig stroom zou
hebben als de Raam- en de Voldersgracht
gedempt werden en de houten beschoei
ing verkeerde bovendien in zodanige staat,
dat die geheel zou moeten worden ver
nieuwd. Voor de scheepvaart was het niet
meer nodig de gracht te behouden. Anders
moest bij de ingang van de Singel een
brug gebouwd moeten worden en voor het
openen en sluiten was een man nodig. De
gemeenteraad was verder van mening, dat
de demping van de Zijdsgracht geen be
zwaar in geval van brand kon opleveren,
omdat het plan bestond ter plaatse een
waterriool te leggen, voorzien van brand-
pijpen. Een bewoner had in overweging
gegeven de Zijdsgracht uit te diepen en te
verbreden, doch voor dit plan werd niet
gevoeld.
De grond, waar vroeger de Zijdsgracht
had gelopen, werd de Gedempte Zijdsgracht
genoemd. In 1900 kwamen B. en W. bij de
gemeenteraad met het voorstel de naam te
veranderen in Voldersplein, waartegen de
raad bezwaren had; er werd meer gevoeld
voor de naam Sophiaplein in aansluiting
met de straat, die op het plein uitkwam.
Bereiderstraat had geen
klank of betekenis
De Sophiastraat heeft echter niet altijd
zo geheten. Zij werd vroeger de Bereider
straat genoemd, als herinnering aan cle tijd
der lakenweverijen. Een aantal bewoners
had in 1882 bezwaren tegen de naam en
richtte een verzoek tot de gemeenteraad,
waarin gevraagd werd de naam te wij
zigen.
Welke waren de motieven? Er werden
in dat jaar nieuwe woningen gebouwd en
de bewoners waren van mening, dat de
straat daardoor niet een der minste stra
ten van de stad zou worden. Zij wordt
verminderd aldus de bewoners door
de naam Bereiderstraat en heeft geen
klank of betekenis. Voor vreemdelingen,
die woningen zoeken, geeft een naam reeds
een beletsel en is schadelijk voor onder
nemers en eigenaars.
B. en W. voelden veel voor de argumen
ten en zij gaven de raad in overweging aan
het volgens hen billijke verzoek te vol
doen. „Het geschiedt niet uit wispelturig
heid, maar in het welbegrepen belang van
hen, die in de Bereiderstraat een reeks
goede huizen hebben gebouwd" merkten
B. en W. op. De meerderheid (14 van de
23 raadsleden) was het hiermee eens en
besloot de naam Bereiderstraat te veran
deren in Sophiastraat.
Weversbedrijf
In de omgeving van het Keizerrijk is
vele eeuwen het weversbedrijf beoefend;
namen als Wolstraat, Drappenierstraat,
Lakenstraat en Raamstraat herinneren er
aan. Aan het eind van de veertiende eeuw
bestond er reeds een lakenfabricatie en
later na de komst der Vlamingen om
streeks 1578) ontstond er een uitbreiding.
Toen de bedrijven in verval raakten zijn
er verscheidene huizen in die omgeving
verdwenen.
Hofje het Lam
Aan de Zijdsgracht, later Gedempte Zijds
gracht en Sophiaplein heeft tot 1935 het
Voor het Verbond van Haarlemse Speel
tuinverenigingen, doch in het bijzonder
voor de vereniging „Het Centrum" wordt
het Zaterdag een bijzondere dag. Des
middags wordt de nieuwe speeltuin aan
het W'dsonsplein in gebruik genomen. Ve
le jaren is er geijverd voor een speeltuin
in deze omgeving en deze is thans gereed
gekomen. Tevens zal aan de gemeente
Haarlem een bank worden aangeboden,
die op het Wilsonsplein geplaatst is ter
nagedachtenis van de heer J. C. Ophuij-
sen, dorichter van de speeltuinvereniging
„Het "Öosterkwart'ier" en vele jaren se
cretaris van het Verbond van Speeltuin
verenigingen. Het geschenk is een blijk
van waardering voor het vele werk dat
de ge*neente voor de speeltuinbeweging
heeft verricht.
hofje het Lam gestaan. Dit hofje was uit
de nalatenschap van pastoor Pieter van
der Wielen, die in cie zeventiende eeuw
leefde, gesticht; het was bestemd voor drie
behoeftige oude vrouwen of vrijsters van
de R.-K. godsdienst, die tot het begin van
deze eeuw vrije woning genoten en des
winters bovendien aardappelen en brand
stoffen ontvingen. Later werden de wo
ningen verhuurd, doch doordat de ruimte
niet groot was, vond men geen huursters
meer en in 1935 is besloten tot verkoop
van het hofje. De huisjes zijn afgebroken
en alleen herinnert een toegangspoort nog
aan het vroegere hofje.
„De school in het Keizerrijk" dateert
van 6 Juni 1865; zij was door de gemeente
gebouwd en werd bij de opening aan het
rijk ten gebruike afgestaan. Het eerste
hoofd van de school was de heer' P. H.
Donk, die op 1 December 1893 werd op
gevolgd door de heer M. Hillenius. Op 15
Februari 1897 trad de heer J. W. Seven-
huiisen als hoofd op, die na de verhuizing
der school in 1915 naar de Schrevelius
straat, nog vele jaren de leiding heeft
gehad.
Nadat de Rijksleerschool verplaatst was
verkeerde het gebouw in slechte toestand.
Het gebouw is later opgeknapt en wordt
sedert vele jaren gebruikt als R.-K. Huis
houd- en Industrieschool.
De bebouwing van het Keizerrijk dateert
van de laatste vijfenzeventig jaar. In 1878
werd een coöperatie opgericht voor het
bouwen van woningen voor ambtenaren en
daaraan gelijke stand. Nadat de huizen
gereed waren werd de coöperatie ontbon
den. In de omgeving verdween de gasfa
briek, waarvoor de gebouwen der beide
H.B.S.'en in de plaats kwamen. Mede
daardoor is het voormalige Keizerrijk een
belangrijk stadsdeel gebleven.
De situatie op de Gedempte Voldersgracht is na de demping en de bebouwing van het
Keizerrijk in de tweede helft van de vorige eeuw veranderd. Een foto van de R.K.
Huishoud- en Industrieschool op de Gedempte Voldersgracht en het Soiohiaplein.
BIJ HET „STRANDJE" van de IJmuidense Haringhaven, waar het gore water lang
zaam uitloopt op de restanten van een Duitse Schellbootbunker, drijven twee ijzeren
tanks van respectabele omvang, zorgvuldig samengebonden met een tros en aan de
steiger gemeerd. Over een paar dagen zullen deze kolossen naast het wrak van de twee
jaar geleden bij Bloemendaal gestrande kotter „Jody Anjo" (IJM 206) worden ge
bracht en dan moet de natuur er voor zorgen, dat de Jody geborgen wordt. Als ten
minste het weer blijft meewerken, want voor dit karwei heeft berger N. G. Kemp uit
de Huygensstraat in IJmuiden goed weer en een stille zee nodig.
Het idee, om met behulp van drijvende
tanks en het opkomend getij een wrak te
bergen, is niet helemaal nieuw, want een
Hilversumse vernufteling heeft al eens eer
der en met succes dit .systeem toegepast.
Maar de heer Kemp wil toch eerst pro
beren, of het met een klein schip en een
paar tanks gaat, voor hij verdere plannen
smeedt.
Het IJmuidense kottertje is twee jaar ge
leden gezonken en lag vrij ongunstig op een
Twee gemelijk omkijkende beren met
O-poten, van wie één de verantwoordelijk
heid niet aandurfde en zich eerst met alle
geweld bij het voormalig politiebureau
wilde melden, gingen ons voor naar de
kermis op de Nassaulaan.
Het waren zeer kundige dieren, zo
konden wij opmaken uit cle redevoering
die later 'onder tromgeroffel voor hun
theater gehouden werd. „Wij gaan niet
met ze worstelen", zei een man, terwijl hij
een der beren olijk bij de muilkorf vatte,
„beren zijn sterker dan mensen, dat we
ten wij". Het was een geruststellende toe
spraak, die zelfs een oude dame de alge-
noegzaamheid van haar poesje thuis deed
verloochenen en haar naar binnen lokte.
Zij was toch in de massa gestrand. Want er
was sprake van „massa", gisteravond, in
tegenstelling van de gedefloreerde voor
uitzichten der exploitanten. Zij kunnen
natuurlijk de vraag stellen of er ook wel
sprake was van „koopkracht" bij die mas
sa", maar dan zullen wij de wedervraag
Zo zag de Voldersgrachl nabij het Keizer- rijk er in het begin van de vorige eeuw uit
toen de gracht nog niet gedempt was.
stellen of er sprake was van „overre
dingskracht op de massa". En die was er.
Er was zelfs overredingskracht zonder1
woorden, want wij zagen heren die al heel
vroeg in de avond worst slikten van een
verkoopster, die alléén maar lachte.
En alles draaide, zoals een tegen ons
aanvallend mannetje bij wijze van excuus
constateerde nadat- hij lange tijd inge
spannen naar de roterende zweefmolen
had staan kijken. Iedereen is geneigd om
ineengedoken onder die door de lucht
zwierende zittingen-met-benen-er-uit door
te lopen. Waarom? Wanneer de afschrij
vingstermijn plotseling verstreken zou
blijken te zijn zou het u toch treffen, of
u nu gebukt of rechtop loopt.
He; treft u toch, ook als u. het niet voor
uit wilt weten en doorloopt bij de scheme
rige stulp van de helderziende. Hij zit ge
spannen rechtop onder zijn tulband en te
midden van de blikkerende halve maan
tjes, die roerloos aan zijn oren hangen,
zelfs als hij slikt. „Neem toch u kans waar,
ook al staat u buurman er bij", zegt zijn
assistent en een enkele kijkt verschrikt
om zich heen. Hij spreekt verder over het
geluk, dat misschien op ons ligt te wach
ten. Maar waarom is de blik van de ziener
dan zo onheilspellend? Misschien moet
hij niezen.
Vicieuze cirkels
Er zijn natuurlijk wat de portemonnaie
betreft altijd leeglopers op zo'n kermis.
Die vindt men bijvoorbeeld onder de jon
gelui, die alleen maar lopen te schatten
wanneer zij om moeten keren om een
meisje op de drukste plek tegen te komen,
zich afvragend of zij dan de moed zullen
opbrengen om aan haar paardestaart te
rukken en gezamenlijk veilig in de massa
op te gaan. Zij zijn misschien weinig ren
dabel maar zo oud als de kermis.
Bezorgde vaders zoals wij er een zagen
bij de draaimolen kunnen daarentegen
beste klanten zijn. Aangemoedigd door zijn
vrouw plaatste zo'n vader zijn kind op een
der paarden en voor alle zekerheid liep hij
mee toen er beweging in het spul kwam.
Spoedig draafde hij sneller dan hij naar de
bus gewoon was en beseffend, dat hij daar
bij in een vicieuze cirkel raakte, voegde hij
zich hijgend bij de moeder, in het voorbij
gaan van het paard telkens kijkend of het
kind er nog wel op zat.
j Er weerklonk een schetterende triomf
mars, die zelfs de koninklijke huishoud-
cavalarie te Londen geestdriftig zou maken
en toen begon er in de draaimolen een
kwast te dansen. Het kind verhief zich in
het zadel en begon er naar te grijpen, om
dat inlevering ervan een gratis rit garan
deerde „Nee!", schreeuwde de vader be
angst, „blijf stil zitten...." en de moeder
voegde er ijlings aan toe: „Je mag even
goed nog wel een keertje van ons!" Dat
hielp. Maar bij de volgende betaalde ronde
greep de kleine ruiter wéér naar de kwast.
Opnieuw klonk de angstkreet van vader en
de belofte „evengoed nog een keertje" van
de moeder. Het kind kreeg het dóór en wist
de bezorgdheid en de angstige toezeggingen
zo voortreffelijk te exploiteren, dat het zes
ritten achter elkaar maakte.
Wij werden intussen bij de schouders
genomen en opzij geworpen door een jon
gen in een nauwsluitende zwai'te kuitbroek,
die de laatste centimeters van een paling
op kauwend, naar het electrische circuit
ijlde. Hij bekeek drie autotjes misprijzend
en stapte in een vierde met het gezicht van
een coureur, die aan zijn banden twijfelt.
Kalm zocht hij zich een weg in de wilde
dooreenwarreling van verkeer, die aan het
Kennemerplein op een spitsuur deed
denken.
Dat wekte het verlangen, de „dodenrit"
tegen de steile wand te gaan zien, een aan
gelegenheid, waar wij blijkens de aankon
diging nog drie jaar over zullen spreken.
Laten we er vandaag mee beginnen: de wet
van de middelpuntvliedende kracht is weer
overtuigend bewezen ondanks het wantrou
wen dat de wandrijders er steeds weer in
hebben. Zij verzochten ons vóór die doden
rit of zij enig klein geld naar beneden wil
den werpen, omdat zij niet verzekerd
waren.. „Wij óók niet!", wilden wij roepen,
toen zij met hun knallende machines (men
hoede zich, hier van motoren te spreken)
op-het-randje-af reden en daarbij deden
alsof zij langzaam in onmacht geraakten.
De vermetele kerels met hun brede gordel
en dunne gele blouses pasten geheel bij de
Wild-West-muziek als cowboys, die spijt
hebben van een bankroof en nu met een
hard beroep weer op het rechte pad zijn.
De enige bedenking, die men tegen hen
nog zou kunnen hebben, zou misschien
rijzen door de trotse mededeling dat een
hunner „in Egypte koninklijk werd onder
scheiden".
Als makelaar in assurantiën werd door
de Haarlemse rechtbank beëdigd de heer J.
Alberti, Julianalaan 112, Overveen.
De Koninklijke Nederlandse Toeris
tenbond Algemene Nederlandse Wiel-
rijdersbond, een naam die nooit nalaat
ons met ontzag maar toch ook met een
tikje verwondering te vervullen, heeft
een techno-station in Amsterdam ge
opend. Er waren al van deze stations in
Groningen, Den Haag, Utrecht, Eind
hoven en Enschedé en het mag dus een
aardige gedachte heten, dat nu ook de
hoofdstad in deze activiteit betrokken is.
Hoewel wij persoonlijk een KNAC-
worst zijn, omdat die positie ons het
voorrecht verschaft een blauwe das met
keurige witte streepjes te dragen, koes
teren wij toch een warme genegenheid
voor de ANWB, die wegwijzers plaatst,
wegenwachten doet rijden die ons sa
lueren, en op allerlei andere manieren
het wegverkeer van dienst is. En het
doet ons verdriet dat de KNAC en de
ANWB, die beide toch het veilige ver
keer nastreven, elkaar wel eens in de
wielen rijden.
Maar terzake. Het techno-station van
de ANWB bevindt zich in de Tweede
Helmersstraat en het is een keurig
techno-station. 1-Iet staat en hangt vol
met allerlei pas- en meet-instrumenten
om kwalen van auto's mee op te sporen,
want daarvoor dient zo'n station. Wan
neer men lid van de bond is kan men
er zijn auto van top tot teen laten on
derzoeken en zo voor luttel geld aan de
weet komen, welke kwalen men voor
veel geld in een garage kan laten cu
reren.
Verkeerstechnisch gezien is zo'n insti
tuut natuurlijk een zegen. Dat blijkt
trouwens wel uit de rapporten die de
techno-dienst van de ANWB al heeft
verzameld. Bij een keuring van politie-
en brandweer-auto's in een grote ge
meente bijvoorbeeld kwam aan het
licht, dat een brandweerwagen hele
maal niet remde. Van brandweerzijde
werd toen opgemerkt dat dft een voor
deel betekende, aangezien de wagen dan
veel eerder ter plaatse kon zijn om met
pappen en nathouden der percelen te
beginnen. Maar onzes inziens schiet men
met deze redenering het doel toch gauw
voorbij.
Ook andere ernstige gebreken komen
trouwens herhaaldelijk aan het licht,
waaronder merkwaardig genoeg
vele chassis-breuken. Daar moet men
natuurlijk mee oppassen, want er kun
nen allerlei laag-bij-de-grondse narig
heden uit voortvloeien. De keuring is
werkelijk zeer diepgaand, want zij be
slaat remmen, stuurinrichting, wielen,
wielgeleiding, veren, banden, motor,
koelsysteem, instrumenten, electrische
installatie, brandstofsystecm, overbren
gingsorganen, chassis, uitlaat en carros
serie. En dank zij al die vernuftige in
strumenten weet men binnen twee uur
precies wat de patiënt mankeert.
Ook voor de garagehouders is zo'n
techno-keuring trouwens altijd een bui
tenkansje. Hoewel de leden van dit nut
tige gilde aanvankelijk de techno-keu
ring met wantrouwend oog bezagen
zij lichten namelijk graag zélf de klan
ten over wenselijkheid, omvang en kos
ten van reparaties voor kwamen zij
vrij snel van deze houding terug. Hoe
wel daar ongetwijfeld geen enkele aan
leiding voor is, menen sommige auto
bezitters namelijk dat de bezorgdheid
die garage-houders voor de veiligheid
van hun klanten koesteren, mede wordt
gevoed door de wens om de omzet van
eigen bedrijf wat te stimuleren. Daar is
bij de ANWB natuurlijk geen sprake
van, want die laat het volkomen onver
schillig of ge een geheel nieuwe motor
of alleen een nieuwe splitpen in de rui
tenwisser aanschaft.
Voor de automobilist zelf betekent de
techno-keuring ook een aanzienlijke
kostenbesparing zo zegt. de A.N.W.B.,
onder het motto „Beter voorkomen dan
genezen" of „Beter ten halve gekeerd
dan ten hele gedwaald" of soortgelijke
compacte levenslesjes. Dit zou echter
wel eens een drogreden kunnen blijken.
Naar onze eigen harde ervaring is het
namelijk het beste om nooit iets aan
een auto te doen. Hoort gij een tikje,
wacht dan rustig af tot het een tik
wordt en dan desnoods een „boem" en
vervolgens een „pang". Daarna breekt
namelijk de verrukkelijke stilte aan die
een kapotte auto afgeeft. Ge hoort de
vogels zingen en de bomen ruisen en de
boeren ploegen. En bovenal zijt ge dan
eindelijk van de zorgen af. Geen dure
benzine meer tanken, geen kostbaar
olie-verversen, geen wegenbelasting,
geen stalling en vooral geen reparaties
meer. Ge kunt fluitend en met lichte
bagage verder trekken. Uw correspon
dentie wordt gehalveerd, omdat de brie
ven van verzekeringmaatschappijen en
garagehouders ontbreken en bijaldien
kijkt de postbode u veel vriendelijker
aan. Ge kunt binnen twee maanden uw
vrouw een bontjas geven, een nieuw
huis kopen en, zo uw verlangens in die
richting gaan, zelfs een renstal kopen
waarmee ge de Aga Khan de broek kunt
opbinden. Allemaal van die uitgespaar
de auto-kosten.
Wilt u tóch eigenwijs zijn? Tóch naar
de techno-keuring van de A.N.W.B.
gaan? Welnu te uwer instructie laten
wij even de te repareren onderdelen
volgen van een auto, die 80.000 km heeft
gelopen, zoals een techno-rapport van
de A.N.W.B. dat aangeeft.
Direct te repareren: Remvoering,
lekkage wielcylinderzuigertje, rem-
kabels, fuseepennen, spoorstangkogel,
stuurwiellagerring, sporing. groot licht,
koplampen, bedrading, NL-plaat-ver-
lichting, schakelaar van bermlamp,
veerbouten, veerstroppen, carterboutjes
vastzetten, radiateur, bovenste water
slang, accu, starter, onderbrekerpuntjes,
bougies, luchtfilter, carburateur-afstel
ling, versnellingsbak, pedaallagers, kop
pelingpedaal, carrosserie, nummerpla
ten, spatschermen, sloten, slotplaat,
bekleding.
Binnenkort te repareren: Bermlamp,
motorrevisie, verdeler, dynamo, ruiten
wisser, gaspedaalrol, kruiskoppelingen,
schuifstuk, achterbrug, koppelingspla
ten, portieren.
Het enige, dat bij deze wagen nog goed
functioneerde was blijkbaar het asbakje
Gaat maar repareren, dat is ook goed
voor de werkgelegenheid. Tegen de tijd
dat uw wagen weer loopt, winnen wij
met ons paard Nontechno de Derby.
Van de eerste prijs, ter waax-de van een
paar ton, kopen wij dan een auto. Als
die tachtigduizend kilometer gelopen
heeft, gaan wij weer geld uitsparen door
hem langs de kant van de weg te laten
staan. En op die manier marciiere>x wij
voort naar de onmetelijke rijkdom.
BOEDA.
bank, tot de storm van de eerste Februari
in dit geval een handje hielp en de bank
verplaatste, zodat het wrak in een zwin
terecht kwam.
Deze omstandigheid kan voor de bex-ger
alleen maar gunstig zijn, want op een bank
werkt het nu eenmaal niet gemakkelijk.
Hij heeft er dan ook alle hoop op, dat het
experiment, mede dank zij deze omstandig
heid, slaagt. De beide tanks zullen achter
een schip vermoedelijk de IJM 241
naar het Bloemendaalse strand gebracht
worden, beide duidelijk gemerkt om bij
verlies tenminste eigendomsrechten te kun
nen laten gelden.
Hoe het lichten van het wrak ter plaatse
precies in zijn werk zal gaan, hangt voor
een groot deel af van de omstandigheden:
wellicht zal er een tros onder het gezonken
scheepje, dat nog altijd met de mast boven
water uit komt, doorgespoten moeten wor
den, maar in ieder geval moet er een dui=
ker aan te pas komen-
Veertig ton hefvermogen
De beide tanks, die voor deze berging
gebruikt worden, hebben een berekend hef
vermogen van veertig ton samen. Ze zul
len volgepompt worden met lucht als het
moet 's nachts, want er is al op een licht-
agregaat gerekend en daaxrna moeten de
wet van Archimedes en het getij samen de
rest doen: de opwaaxise druk zal de tank
zonder mankeren met de vloed naar boven
drukken en er is dus een kans, dat de Jody
mee komt. De stalen „oren", die op de huid
van de beide tanks gelast zijn, zien er ten
minste stevig genoeg uit om de trossen,
waarin het wrak komt te hangen, te hou
den en als het een keer zo ver is, kan het
sleepje naar IJmuiden beginnen.
Vertrouwd met strand
Kemp is vertrouwd met strand en zee
sinds zijn prille jeugd en dit karwei is dan
ook een kolfje naar zijn hand. Gisteravond
is hij in de Haringhaven nog even naar zijn
beide ijzei-en helpers wezen kijken en het
leek hem toe, dat het lukken kon als het
weer en de wind zo blijven als de laatste
dagen. Er zijn natuurlijk een paar onzeker
heden, zoals bij elk bergingswei'k en van
daar dan ook, dat de assurantiemaatschap
pij, met wie hij een contract heeft gesloten,
volgens het in bei'gingskringen bekende
„no cure, no pay"-systeem wenste te wer
ken. Wat de heer Kemp overigens ook het
beste leek.
Inmiddels zal er nog heel wat splitswerk
verzet moeten worden, voor de stroppen
deugdelijk aan de beide „drijvers" beves
tigd zijn. De ervaring met deze werkwijze
opgedaan, na de ramp in Zeeland, geven
Kemp goede moed: daar lichtte hij immers
een sloep van vijf ton met behulp van een
aantal vaten, die het wrakje keurig naar
boven brachten en ook daarvóór heeft hij
met bergingswerk op het strand wel zoveel
ervaring opgedaan, dat het Bloemendaalse
gevalletje naar zijn overtuiging voldoende
uitgekiend mag heten.
Het aanvankelijke idee, om de Jody met
dekschuiten te lichten, heeft hij laten
varen voor het wei'ken met tanks, die wel
licht ook in de toekomst van nut kunnen
zijn. Met behulp van een of meer pompen
kan het water, dat nodig zal zijn om de
tanks desgewenst naast een wrak te laten
zinken, er uitgeslagen worden en als er
meer tanks te bemachtigen zijn, zouden er
ook grotere beigingen op deze manier ge
klaard kunnen wox'den.
Durf
Dit eerste geval zal het echter moeten
leren, in hoeveri'e de theorie klopt met de
praktijk: het materiaal ligt in IJmuiden
gereed en zodra het weer even gunstig is,
gaat het er op los. Met zo min mogelijk kos
ten en een fikse hoop durf.
Woensdag:
Kermisvermakelijkheden op de Nas
saulaan (tot 24 uur).
Bezichtiging Stadskweektuin (18.30
tot 20.30 uur).
Rolschaatsdemonsti-atie door Haagse
Rolschaatsenclub op de Grote Markt
(20 uur).
Stadhuis, Marionettentheater (19.30,
20.30 en 21.30 uur).
Donderdag:
Kermisvermakelijkheden op de Nas
saulaan (van 16 tot 24 uur).
Bezichtiging Stadskweektuin (10 tot
12, 14 tot 17 en 18.30 tot 20.30 uur).
Tentoonstelling „Drie generaties voor
de lens" in Huis Van Looy (10 tot
12.30 en 13.30 tot 17 uur).
Tentoonstelling „Des duivels prenten
boek" in de Vleeshal (10 tot 17 uur,
19 tot 22 uur).
Wegens gebrek aan actief werd op Dinsdag
opgeheven het faillissement van:
J. A. Vernout. onder-aannemer van beton
werken. Dekersti-aat 14, Beverwijk. Rechter
commissaris: mr. N. Smit. Curator: mr. J. O.
Baron, advocaat en procureur te Beverwijk.
Wegens het verbindend worden van de
enige uitdelingslijst is geëindigd het faillis
sement van:
P. S. van der Veld, vrachtrijder, Zand-
voortselaan 20, Zandvoort. Rechter-commis-
saris: mr. N. Reeling Brouwer. Curator: mr.
B. J. de Boer, advocaat en procureur te
Zandvoort.
Bij arrest van het Gerechtshof te Amster
dam is, na hoger bei-oep, vernietigd het von
nis van de rechtbank te Haarlem van 7 Juli
1953, waax-bij H. van den Broek, handels
agent, Nieuwe Gracht 102. Haarlem in staat
van faillissement is verklaard, met benoe
ming van mr. J. G. Rietkerk, advocaat en
procureur te Haarlem tot curator.
