De verstandigen houden
het hoofd koel
Voor jonge architecten
Bezoek aan diepvries - bedrijf
Predikant-toneelschrijver
Agenda voor
Haarlem
Commentaar van
Dior
Proeven met Piccards
duiktoestel geslaagd
Brieven van een Parijse huisvrouw
Dior: de vrouw
beslist zelf
Levensmiddelen in ijs
Maken van limonade
GEEF U NÜ OP: HUIDE KOPERSTRAAT 20 -AMSTERDAM
KERKELIJK LEVEN
Heringa Wuthrich
SATERDAG 15 AUGUSTUS 1953
<V
oor
cle^O rouw
Parijs, Augustus 1953
Eindelijk is het dan weer zo ver! Reeds weken lang nam de spanning in de
mode-stad toe. de premières voor het nieuwe seizoen stonden in de mode
salons weer voor de deur. Parijs zou Parijs niet zijn, wanneer het niet heftig
meeleefde met de belofte, die de nadering van weer een nieuw hoofdstuk in de
Franse mode-roman inhoudt. En ditmaal heeft men niet voor niets op sensatie
gewacht! Hoe zou het anders kunnen, na de „New Look". Het is de roklengte
weer, die de gemoederen bezig houdt. Is het niet een prettig tijdverdrijf, zich
op een zonnig terrasje of aan tafel in een gezellig Parijs restaurant in het voor
en tegen van een kortere en zelfs beslist korte rok te verdiepen? Vandaar waar
schijnlijk, dat het rumoer om de roklengte eerder op de boulevards dan in de
modesalons zelf ontstond! Wie het hoofd in deze rokken-strijd koel weet te
houden, moet echter spoedig beseffen, dat het eigenlijk allemaal zo'n vaart
niet loopt.
Inderdaad, de grote Dior past in zijn
nieuwe collectie kortere rokjes toe, dan
wij sinds de „New Look" van hem ge
wend waren.
Dat wil echter allerminst zeggen, dat
wij nu allen, op het gevaar af voor
ouderwets door te gaan, resoluut naar
de schaar dienen te grijpen. Van een
dergelijke knip-campagne, zou stellig
niemand zo schrikken als de grote Dior
zelf! Immers de creaties waarbij hij zijn
wel degelijk kortere rokken toepast, zijn
in elk détail op die nieuwe roklengte af
gestemd.
Bij de jurken, die U reeds bezit, zou
dat bij een verkorting echter allerminst
het geval zijn, zelfs al hebt U die de
vorige winter eerst aan uw garderobe
toegevoegd.
Logisch uitgangspunt
Misschien krijgt u door al dat rumoer
om de roklengte het idee, dat die grote
Dior toch maar een erg handige man is.
Dat oordeel zouden wij zeker niet willen
tegenspreken, zij het dan dat zijn han
digheid zich over een ander terrein uit
strekt, dan men na die sensationele be
richten zou vermoeden. Christian Dior
is, dat hebben zijn vondsten herhaalde
lijk bewezen, een van de knapste ont
werpers, die de mode-wereld ooit heeft
gekend. Zijn stijl is steeds verantwoord,
zijn lijnen steeds nieuw van karakter en
de wisselende silhouetten, waarop hij
ons telkens weer onthaalde bewezen, dat
hij voor hetgeen hij als mode lanceert,
wel degelijk een logisch uitgangspunt
kiest. Ook zijn winter-collectie, waar
door de rokkenstrijd weer eens is ont
ketend, maakt daarop geen uitzondering.
De Eiffeltoren-lijn, die zijn jurken en
pakjes kenmerkt, vraagt immers inder
daad, wil deze werkelijk elegant kleden
om een kortere rok. De hoog opgewerk
te taille, bekroond door een gepronon
ceerd bovenstuk zou in combinatie met
een ver over de kuiten rij kende rok,
haar harmonisch verband stellig geheel
verliezen. De verhoudingen tussen lijfje
en rok vielen dan volkomen uit hun ver
band. Zo komt de alom met veel rumoer
gesignaleerde kortere rok logisch voort
uit de nieuwe lijn, die Christian Dior
voor zijn winter-collectie als uitgangs
punt koos.
Bij de wijd uitstaande koepel-rokken
en koepel-mantels die deze mode-ont
werper eveneens als nieuwtje naar vo
ren brengt, doet zich hetzelfde ver
schijnsel voor. Behield de rok de lengte
waaraan wij thans gewend zijn, dan
zouden er onder die zeer wijd uitstaan
de stolpen nauwelijks meer benen zicht
baar blijven! Het geheel had dan zonder
overdrijving werkelijk veel van een
wandelende theemuts weg. De als man
van zijn tijd steeds ook met practische
eisen rekening houdende Dior, vond in
het verkorten van die als een koepel uit
staande rok een oplossing, om dat
nieuwe silhout toepasselijk te maken
De nieuwe Parijse mode-lijn voor het
winterseizoen wordt, zij het dan ook
op een geheel bij onze tijd passende
manier, aan de kleding die ten tijde van
het Empire in trek was, ontleend. Reeds
toen werden daarbij door sommige ont
werpers voetvrije rokken ingevoerd,
wat voor die tijd een sensationeel expe
riment was. Dit toilet met de brede
bloemenrand is zelfs als avondtoilet
bedoeld.
voor de moderne vrouw. Die logische
verklaringen ten spijt, wordt overal ter
wereld gesuggereerd, dat de vrij be
scheiden Dior min of meer bewust voor
de nodige sensatie heeft willen zorgen.
Naar eigen inzicht
Dat de korte rok, die wisselt van 37 tot
40 centimeter van de grond, allerminst
de komende winter een wet van Meden
en Perzen gaat worden voor elke vrouw
die modieus gekleed wil gaan, werd ons
duidelijk na het bezoek aan verschillen
de andere Parijse modehuizen. Vele
couturiers handhaven de roklengte, zo
als wij die thans kennen en zelfs Fath
spreekt zich op dit gebied niet duidelijk
uit en laat de lengte van zijn rokken
variëren tussen 35 tot 37 centimeter van
de grond.
Die iets langere rokken zijn verant
woord bij het Romaanse silhouet, dat
deze mode-ontwerper ons voor de win
ter brengt als zijn favoriet. De aange
knipte mouw heeft bij die nieuwe Fath-
lijn plaats gemaakt voor laag ingezette
mouwen, die een sterk afgeronde schou
derlijn formeren. Meer dan het rumoer
over lange of kortere rokken lijkt ons
van belang, dat bij de nieuwe winter
mode duidelijker dan ooit wordt ge
streefd naar perfectie in eenvoud, een
werkelijk vrouwelijke manier van kle
den en een bijna sobere volmaaktheid in
coupe en détail.
Wie verstandig is, houdt het hoofd
koel en laat de schaar voorlopig nog
rusten!
Alleen wanneer u er te zijner tijd aan
toe bent, u een kledingstuk aan te
schaffen in de nieuwe lijn, doet u er
verstandig aan de lengte van de rok bij
dat „silhouet" aan te passen.
Wacht met de schaar
Een vrouw die werkelijk goed gekleed
voor de dag wil komen, dient in onze
tijd in de eerste plaats öp ket silhouet
van haar uiterlijke verschijning te let
ten. Hetgeen betekent dat niet alleen
de harmonie in kleur, maar vooral in
lijn van groot belang is! Rhythmische
herhalingen in de contouren van hoed
en kleding en de détails van die kleding
onderling, geven de mode in onze eeuw
haar heel eigen karakter en het is daar
aan dat de mode-ontwerpers vóór alles
aandacht besteden.
Wie dan ook te hooi en te gras na het
Parijse rumoer om rokken met de schaar
aan het werk wil gaan, zonder daarbij
op de lijn van elk kledingstuk afzonder
lijk te letten, heeft van het eigenlijke
Even sensationeel als de kortere rokken
mode thans, werd destijds de door Chris
tian Dior geïntroduceerde „New Look"
aangekondigd. „Zulke lange rokken, dat
nooit!", verklaarden honderden vrou
wen. Nog geen jaar later vond de
nieuwe lijn echter algemeen ingang!
karakter der twintigste eeuwse mode
maar weinig begrepen.
Van meer inzicht getuigt het dan ook
zeker, zelf te beslissen wat bij eigen
type het beste past.
Dat is het wat grote mannen van het
vak als een Dior en Fath, ook zelf
steeds voorstaan!
Florence
Modekoning Christian Dior heeft zijn
verontschuldigingen aangeboden voor
de ophef die is ontstaan door zijn
korte-rokkenstijl maar niettemin heeft
hij verklaard dat vele moderne vrou
wen korte rokken toch practisch zullen
vinden, aldus U. P.
Wij moeten de strijdbijl maar be
graven", was zijn commentaar op de
felle reacties van briesende concurren
ten en van duizenden vrouwen over de
gehele wereld die te kennen gaven
niets te voelen voor een reveil van de
roklengte uit de afgelopen oorlog.
„Nietwaar, een couture-oorlog zal
gèen wereldschokkende ramp zijn", zei
hij filosofisch. Hij dacht kennelijk licht
over de opschudding die hij het afge
lopen weekeinde had veroorzaakt door
zijn aankondiging dat de rokken van
zijn wintermodellen tot even onder de
knie zouden reiken.
Tóen hij in een interview de vraag
gesteld kreeg hoe hij dacht over het
telegram van Norman Hartnell waarin
deze verontwaardigd de korte-rokken-
mode „indecent" noemde, merkte hij
fijntjes op dat dat Hartnell in 1947 ook
had geprotesteerd tegen zijn „new
look" maar die niettemin zeer haastig
had overgenomen.
„Ik heb wel zowel bewondering en
vriendschap voor de heer Hartnell dat
ik het niet zal laten komen tot een fel
debat over deze kwestie, hoewelde
haute couture zou er wel bij kunnen
varen", zei Dior.
De 48-jarige couturier gaf toe dat hij
pas na lang aarzelen, en niet zonder
vreze, had besloten de korte-rokken
stijl te lanceren. „Ik wist bijna zeker
dat het niet zou gaan", zei hij. „Op de
dag voor mijn eerste show aarzelde ik
nog. Mijn mannequins waren ook erg
onzeker".
Een
Neen,
Steeds meer gaan speelgoedfabrikanten zich toeleggen op nieuw speelgoed met een
opvoedkundige waarde. En zö zijn er'oïilüngs bouwdozen op de markt gebracht,
waarmee tot in de finesses complete bouwwerken, zoals stations, villa's en wat
ge maar wilt te bouwen zijn. Met eigen bouwsteentjes, cement, dakpannen, raam
kozijnen, traptreden en zelfs graszoden en boompjes voor de tuin aan toe.
Al het materiaal is op een schaal van 1 op 20.
Wat de mogelijkheden zijn van dit fantasierijke speelgoed, laat zich gemakkelijk
raden. De kinderen kunnen met hun ouders een heel eigen huis maken, waarbij
natuurlijk de fantasie van het kind tot het uiterste ivordt geprikkeld, maar waarbij
de ideeën van het kind tevens practisch uitvoerbaar moeten zijn.
Werkelijk, het bouwen van zo'n gezinsvilla kan een gezinsspel worden genoemd.
Ook wij hebben de steentjes en de dakpannen in onze handen gehad en wij konden
ons maar nauwelijks bedwingen om niet direct mee te gaan bouwen aan het half
afgemaakte huis met twee étages voor ons!
Na Amerika bestaat er de laatste jaren na de oorlog ook in ons land de mogelijkheid
om verse groenten, fruit en vleeswaren door middel van bevriezing duurzaam te
maken. En op een van die voorbije dagen, toen de zon onbarmhartig haar stralen
op ons liet branden, achtten wij het ogenblik daar om eens een kijkje te gaan nemen
in een diepvries-fabriek. En neen, we kunnen niet zeggen, dat we in onze verwach
tingen zijn teleurgesteld. De diepvries heeft ons inderdaad de nodige verkoeling
gebracht.
Maar wat ons het meest opviel bij de
rondleiding door deze moderne fabriek
was wel het werksysteem.
In een dergelijk bedrijf kan er name
lijk geen sprake zijn van een vaste
werktijd. Neen, het is louter de natuur,
die hier de werktijden bepaalt.
Leveren de velden spinazie of zijn
de doperwten rijp, dan rijden de wa
gens dagenlang af en aan naar de fa
briek en dan komt men er handen te
kort om de verse groenten zó van het
land in de korst mogelijke tijd schoon
te maken, te blancheren (het brengen
op een temperatuur, waarop de scha
delijke, verderfveroorzakende bacteriën
onschadelijk worden gemaakt) uit te
zoeken en te bevriezen, of beter gezegd
te diepvriezen.
En hiermee is van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat afwisselend een ploeg
van tachtig vrouwen bezig.
„Ja, ons bedrijf is wel een levend be
drijf" vertelde de rondleidster ons.
„Soms staan de meisjes en vrouwen
volkomen werkeloos langs de lopende
banden, maar dan komt er plotseling
zo tegen een uur of negen 's avonds een
kar met vers geplukte aardbeien bin
nen, die terstond om verzorging vragen.
En waar wij onze vergiet in de goot
steen hebben staan voor het wassen van
aardbeien en kersen, zien we hier me-
tersgrote en -diepe bakken met steeds
stromend water, waarin het fruit wordt
gewassen. Daarna komen de glimmende
rode vruchten op de lopende band te
recht, waaraan een rij meisjes staan,
die de slechte exemplaren er uit pikken.
En zo gaat het ook met de doperwtjes.
Wanneer de erwten, gedopt op het land
of in de speciale „dopmachine" van de
fabriek, met tonnen tegelijk zijn aan
gevoerd en geblancheerd, komen ze op
de lopende band te liggen en geen en
kel ondeugdelijk erwtje mag dan aan
het speurend vrouwenoog ontgaan.
En om ons nu dan tot de doperwtjes
te bepalen op het ogenblik, dat wij
onze weg baanden door de fabriek
stond deze juist in het groene teken van
de erwt nadat deze gladde knikker
tjes op soort en grootte zijn uitgezocht,
gaan ze in bakken in de diepvries-
„oven", die door middel van ammoniak
op temperatuur wordt gehouden. Op
een temperatuur van 45 graden ónder
nul wel te verstaan!
De duur van het beviezingsproces is
voor iedere warensoort anders en deze
wordt boven in de machinekamer, waar
het allemaal ammoniak is wat de klok
slaat, gecontroleerd en geregeld. Langs
de pijpen en ketels in dit hart van de
fabriek, zoals de machinekamer wórdt
genoemd, hebben zich overal door de
werking van de ammoniak dikke ijs
lagen afgezet en het is er een voor
proefje van wat ons te wachten staat
in de koelcellen, de bewaarplaatsen van
de diep-gevroren producten.
Als overgang komen we eerst in een
ruimte, waar de temperatuur al enkele
graden onder het vriespunt is. Het is
er dan ook flink fris, zo in onze zomer
se kledij. Maar o wee, als we de "vol
gende deur zijn doorgegaan, waar de
constante temperatuur 20 graden is.
De opslagplaats biedt een vreemd
schouwspel: centimeters dikke ijslagen
langs de muren, overal waar wij om
ons heen zien en doosjes met hele, stijf—
gevroren kippen liggen er naast com
plete ribstukken, die op de slager wach
ten om gevierendeeld te worden. Alle
vleeswaren hier zijn bestemd voor de
export, vooral voor Amerika, waar de
Nederlandse producten grote aftrek
vinden.
Verder staan de doosjes sperciebonen
van het vorig jaar er even vers en fris
bij als de aardbeien, waarvan de geu
rige levenssappen de dag tevoren pas
zijn „gediepvriesd".
Maar wat voor interessants de koel
cellen ook mogen opleveren, we snak
ken er toch weer naar om de deur aan
de andere kant van de ruimte., achter
ons dicht te doen. De zon, die we eerst
hadden willen ontvluchten, gretig tege-
moetsnellend!
En wanneer we even later dan weer
in de tussenruimte komen, waar het
toch cok altijd nog vriest, halen we
weer wat ruimer adem. Zelfs deze tem
peratuur doet ons na de ijsdoop warm
en weldadig aan.
„Nee, veel last van zomerse hitte of
winterse kou hebben we hier niet", be
aamde onze gidse onze veronderstel
ling. „In deze pakhuizen moet het nu
eenmaal altijd de zelfde temperatuur
zijn. Wat het werk zelf betreft, dat is
in de zomer natuurlijk heel anders dan
in de winter, wanneer er geen verse
groenten te bevriezen zijn.
Nu werken we hier dag en nacht, net
zo lang tot er geen verse producten
meer worden aangevoerd. Ons perso
neel is daarom maar tijdelijk in onze
dienst, 's Winters komt het echter meer
aan op administratief werk en de ver
koop. En toch staat u versteld, hoe er
in deze tijd, waarin dus volop verse
groenten en fruit te krijgen zijn, nog
naar diepvries wordt gevraagd. Dat
hebben we te danken aan de huisvrou
wen, die zich niet de tijd gunnen om,
wanneer ze thuis komen, eerst nog
groente schoon te maken."
En in, tegenstelling met de zogenaam
de blikgroenten kan hiertegen uit het
oogpunt van voedingswaarde geen be
zwaar bestaan. Maar om nu te zeggen,
dat het een economische huisvrouw is,
die zich in deze tijd van verse produc
ten met diepvries tevreden stelt, neen,
dat zouden we niet durven beweren
J. S.
Limonade valt onder de groep: inmaak
met suiker.
De smaak en geur van limonade zijn te
danken aan vruchtensap, citroenzuur (of
essence) en suiker. Het vruchtensap kun
nen we op verschillende manieren win
nen
I. Koud:
a. We kunnen de vruchten door een
vruchtenpers draaien; omdat we liever
geen moes in de limonade verwerken
moet dit sap soms nog gezeefd worden
door een dunne doek.
b. Zachte vruchten kunnen met suiker
weggezet worden en dan gezeefd, (of uit
laten lekken) we krijgen dan mooi helder
sap. De vruchten die over blijven op de
zeef kunnen nog goed gebruikt worden.
II. Warm
Hiervoor worden de vruchten met aan
hangend water even tegen de kook aan
verwarmd en dan op een doek gestort. Het
sap dat daardoor komt is helemaal helder.
Knijpen we in de doek dan krijgen we
troebel sap wat minder mooie limonade
geeft maar natuurlijk wel vóórdeliger is,
omdat er uit eenzelfde hoeveelheid vruch
ten dan veel meer sap komt.
Het citroenzuur wordt in een beetje
warm water opgelost en daarna weer af
gekoeld. Het moet altijd koud aan de
-limonade worden toegevoegd.
ADVERTENTIE
Het Protestantisme kent geen heiligen
in de zin zoals men deze bij het Rooms-
Katholicisme aantreft. Toch zou men kun
nen zeggen dat twee Protestanten heiligen
dreigen te zullen worden. Ik denk aan Kaj
Munk en Albert Schweitzer, de laatste nog
in leven, de eerste onder het Duitse nazi
régime gevallen.
Kaj Munk, aan wie wij in dit artikel
aandacht willen besteden, was een predi
kant in een kleine Deense dorpsgemeente
en tegelijkertijd een groot kunstenaar, be
roemd om de toneelstukken die hij schreef.
Deze roem is niet tot zijn eigen land be
perkt gebleven. Dank zij Johan Winkler,
die veel van zijn werken heeft vertaald,
zijn duizenden Nederlanders onder de be
koring van Kaj Munk gekomen. Velen heb
ben zijn autobiographie, zijn prekenbun
dels en zijn toneelstukken gelezen. Het
Nederlands Volkstoneel heeft enkele jaren
geleden „Het Woord" in zijn répertoire
opgenomen en met de opvoeringen daarvan
heeft dit toneelgezelschap een ware
triomftocht gemaakt. Persoonlijk herinne
ren wij ons nog de opvoering in de Haar
lemse schouwburg, waar allen diep onder
de indruk kwamen èn van het spel èn van
de problematiek waar Munk ons mee con
fronteerde: de vraag of het ware Geloof
niet in staat is wonderen en krachtige da
den in Jezus' naam te verrichten.
Nu zijn er opnieuw twee toneelstukken
van Munk, in Nederlandse vertaling, van
de drukpers verschenen*). Het ene is een
éénacter, getiteld. „De Heren Rechters".
Het behandelt de geschiedenis van de ver
oordeling van Jezus, maar men proeft ge
heel en al de tijd waarin het werd ge
schreven: 1943, midden in de oorlog. Er
liggen duidelijke paralellen tussen de situa-
ADVERTENTIE
Vliegen bederven Uw
kostelijke eten
Verdelg ze radicaal!
y—Let op de naam
(ÉSSO) FLII
-k.
BRUSSEL, (ANP). Met het door prof.
Piccard uitgevonden duiktoestel worden
op het ogenblik, zoals eerder is bericht,
op twee plaatsen duikproeven genomen.
Het heeft hier en daar enige verwonde
ring gewekt, dat Franse marine-officieren
bij Toulon een diepte van 1500 meter heb
ben bereikt en dat de uitvinder zelf bij
Napels zijn duikdiepte nog in tientallen
meters uitmeet.
De verklaring is, dat de Franse marine,
met toestemming van Piccard, intensief
heeft gewerkt aan het aanbrengen van
verbeteringen aan de oorspronkelijke ba-
thyscaaf, en daarbij geen geld gespaard
heeft. In 1945 werden proeven genomen
met de door prof. Piccard en ir. Cosijns
gebouwde toestel. De kosten daarvan wer
den gedragen door het Belgische Nationale
Fonds voor wetenschappelijk onderzoek.
De onbemande bathyscaaf daalde toen tot
1450 meter maar zij werd opgehaald in
zulk een staat, dat voortzetting der proe
ven onmogelijk bleek zonder verbouwing
en herstel.
Enige tijd later besloot het Fonds voor
Wetenschappelijk Onderzoek van het ex
periment een Frans-Belgische onderne
ming te maken, waarin de Franse marine
en Franse wetenschappelijke organisaties
deel hadden. Piccard en Cosijns werden
adviseurs en overeengekomen werd, dat de
bathyscaaf eigendom van het Belgische
fonds zou blijven tot na de diepzeeduik
met bemanning.
De Franse marine stelde haar beste in
genieurs ter beschikking van de geleerden,
die de nieuwe bathyscaaf, de „FNRS 3"
zouden bouwen.
(AFP). Houot en zijn gezel, dr.
Willmer, die in het toestel waren afge
daald, verklaai'den zich volkomen tevre
den over de gedragingen van de bathys
caaf. Op grote diepten wemelt het van
leven, zei Houot. Men had er lichtafge-
vende diertjes waargenomen. De bathys
caaf was voor de duik naar een punt op
achttien mijl ten Zuidwesten van Kaap
Cepet gesleept. De ter plaatse aanwezige
schepen verwijderden zich tot op zekere
afstand om te voorkomen dat het duiktoe
stel bij een onverwachte opstijging tegen
een kiel zou stoten en beschadigd zou
worden.
tie van de Joden uit Jezus' dagen, die be
zet waren door de Romeinen, en de Denen
uit de tijd van de Duitse overheersing.
Van geheel ander genre is het twee stuk:
„Liefde", geen éénacter maar een groot
spel in zes bedrijven. Een toneelstuk
lezen is in de regel een weinig aan
trekkelijke bezigheid, evenals het lezen
van een preek. Een preek moet gehoord
worden, een toneelstuk dient om gezien te
worden. Maar „Liefde" is als een prach
tige, boeiende roman, die men niet eerder
neerlegt voordat de laatste zin gelezen is.
De problemen, die Munk hierin heeft ge
steld zijn even verrassend als duidelijk.
Het gaat over een predikant, die in twee
opzichten met zichzelf en met anderen in
conflict komt. In de eerste plaats heeft
hij een verhouding met de vrouw van de
burgemeester uit het dorp, nu wel niet
direct een catastrophale verhouding, maar
toch een verhouding; in de tweede plaats
is zijn geloof toch eigenlijk niet van dien
aard, dan dat hij als een herder de scha
pen van zijn kudde zal kunnen en mogen
weiden. Tenminste zo denken zijn kerke
lijke superieuren er over. Dramatisch ein
digt het boek met de dood van de jonge
predikant.
Dat „Liefde" en „Het Woord" tot de beste
stukken van Munk gerekend worden, blijkt
uit het feit dat tot nu toe alleen deze twee
werken verfilmd zijn. Onwillekeurig treft
men vergelijkingen tussen beide toneel
stukken, waarbij ik persoonlijk geneigd
ben om aan „Liefde" de voorkeur te geven.
De problematiek hierstaat ons in ieder
geval nog iets dichter bij dan in „Het
Woord". „Liefde" is menselijker, minder
miraculeus, indringender.
Nu het eenmaal vertaald is, verdient het
stuk zeker een Nederlandse opvoering. Het
zal ongetwijfeld een diepe ontroering en
een wezenlijke vreugde schenken aan de
talloze toeschouwers die zich hier en daar
tot hun verbazing zullen herkennen. Want
de strijdende, fel-levende Munk roept al
tijd ergens iets in ons hart wakker.
Uitgegeven bij Daamen N.V., Den Haag.
Vertaling Johan Winkler).
ZATERDAG 15 AUGUSTUS
Concertgebouw: „De appels van Eva", 8 u.
Ruïne van Brederode: „Esmoreit", 8 uur.
Openluchttheater: „De Leugenaar" (De Rot
terdamse Comedie), 8 uur. Stadhuis: Mario
nettenspel, 7.30, 8.30 en 9.30 uur. Minerva:
„Klokslag 12", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „lm weissen Rössl", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Palace: „Het dozijn blijft voordeli
ger", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Luxor:
..Robinson Crusoë", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Lido: „Deserteur van het legioen", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. City: „Twee meisjes en een
matroos", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Spaarne:
„Het legioen der verraders", 14 jaar, 7 en
9.15 uur. Frans Hals: „Das Herz einer Frau",
alle leeft., 7 en 9.15 uur.
ZONDAG 16 AUGUSTUS
Phoenixterrein: Circus Mullens, 3 en 8 u.
Stadhuis: Marionettentehater, 2.30, 3.30, 4.30,
7.30, 8.30, 9.30 uur.
Openluchttheater: „De leugenaar" (Rotter
damse Comedie), 8 uur. Concertgebouw: „De
appels van Eva", 8 uur. Minerva: „Klokslag
12", 14 jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „lm weissen Rössl", alle leeft., 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Het dozijn blijft
voordeliger", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: Jeugdvariété (op het toneel), 10.30
uur. ..Robinson Crusoë". alle leeft., 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Lido: „Lassie komt thuis", alle
leeft., 11 uur. „Deserteur van het legioen",
14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Donald
Duck", alle leeft., 10.30 uur; „Twee meisjes
en een matroos", alle leeft., 2.15, 4.30, 7 en
9.15 uur. Spaarne: „Het legioen der verra
ders", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans
Iïals: „Das Herz einer Frau", alle leeft., 2,
4.30, 7 en 9.15 uur.
MAANDAG 17 AUGUSTUS
Phoenixterrein: Circus Mullens, 8 uur.
Stadhuis: Marionettenspel, 2.30, 3..30, 4.30,
7.30, 8.30 en 9.30 uur. Minerva: „Klokslag
12". 14 jaar, 2.30, en 8.15 uur. Rembrandt:
„lm weissen Rössl", alle leeft., 2. 4.15, 7 en
9.15 uur. Palace: „Het dozijn blijft, voor
deliger", alle leeft., 2, 4.15, 7-en 9.15 uur.
Luxor: „Jeugdvariété (op het toneel), 10.30
uur: ..Robinson Crusoë", alle leeft., 2, 7 en
9,15 uur. Lido: „Lassie komt thuis", alle
leeft., 11 uur; „Deserteur van het legioen", 14
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Donald
Duck", alle leeft., 10.30 uur; „Twee meisjes
en een matroos", alle leeft., 2.15, 4.15, 7 en
9.15 uur. Spaarne: „Het legioen der verra
ders", 14 jaar, 2.30. 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Das Herz einer Frau", alle leeft., 2.30, 7 en
9.15 uur.
ADVERTENTIE
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
