Fausto Coppi werd met zes minuten voorsprong wereldkampioen 1953 Ereplaatsen bij amateurs voor Italianen Filippi en Nencinni Wagtmans, op de dertiende plaats, eerste Nederlander Dr Euwe won eerste partij van Kotov in candidaten-tournooi KAMPIOENSCHAPPEN OP DE WEG IN LUGANO Van Breenen ondernam uitlooppoging Nederlanders toonden weinig initiatief 3 Heringa Wuthrich Haarlemmer Rusman won ronde van Schiedam Wereldkampioen Van Vliet verloor in Parijs Van Dijk won veteranen- wedstrijd in IJ-polder De Challenge Henri Des grande Knijnenburg Nederlands kampioen in 250 c.c. Joop de Mos opnieuw sterkste tennisleraar Korfbal Groen Geel eerste in W atervliet-tournooi MAANDAG 31 AUGUSTUS 1953 Zondagmorgen vertrokken zeventig renners voor 270 kilometer waarover het wegkampioenschap voor prof zou worden verreden. Maar slechts 27 hunner kwamen door de finish, de anderen hadden opgegeven, hetzij wegens vermoeidheid, hetzij omdat ze het toch niet konden bolwerken tegen de in topvorm rijdende Fausto Coppi, de grote favoriet die de ver wachtingen van zijn talloze aanhangers niet heeft teleurgesteld. Na ver schillende uitlooppogingen van diverse renners volgde in de dertiende ronde het eindoffensief van Coppi, die er tussen uit trok met de Belg Germain de Rijcke aan zijn wiel. Zo onweerstaanbaar was het tempo van Coppi dat vele renners er de brui aan gaven. Van de Nederlanders staak ten Nolten en Adri Voor ting in de dertiende ronde de strijd en twee ronden later gaven ook Van Est en Dekkers op. Vele bekende buitenlandse cracks, bij wie Magni en Close, verdwenen eveneens van het toneel. Nadat ook Van Breenen was afgestapt bleven alleen Wagtmans, Roks en Gerrit Voor- ting over van de Nederlandse ploeg. Na zestien ronden had Coppi genoeg van het gezelschap van De Rijcke. Hij schudde de Belg van zich af en reed in zijn eentje naar de finish waar hij ruim zes minuten voor De Rijcke arriveerde en met een ovationeel applaus begroet werd. Wout Wagtmans werd als best geplaatste Nederlander dertiende met bijna dertien minuten achterstand. In de eerste ronde passeerde het veld gegroepeerd de eretribune, maar de strijd ontbrandde spoedig, want in de tweede ronde trokken Astrua en de Luxemburger Gaul er tussen uit. Maar noch de Italiaan, noch de jeugdige Luxemburger waren van plan een serieuse ontvluchtingspoging te ondernemen. Toen beiden in het veld wa ren teruggekeerd ondernamen Van Bree nen cn de Belg De Baere een nieuwe poging om weg te komen. En dit bleek later bittere ernst te worden, want na de vijfde ronde had het duo 2 min. 39 sec. voor sprong op het peloton genomen. In de achtste ronde viel Van Breenen en kreeg 15 seconden achterstand'op Van Baere. Laueri, Huber, Van Geneugden, Gismondi en De Rijcke zetten tezamen de achtervolging in en ook Wout Wagtmans voegde zich bij hen. Van Breenen was er inmiddels in geslaagd zijn Belgische kame raad weer in te halen, maar in de tiende ronde (150 km) viel De Baere op de Crespera terug en Van Breenen werd in gehaald door zijn ploeggenoot Wagtmans, door de beide Belgen Van Geneugden en De Rijcke, de Zwitser Huber, de Italiaan Gismondi en de Fransman Lauredi. Jacht In de twaalfde ronde sprongen Coppi, Bobet en Kübler weg uit het .peloton. Zij maakten jacht op een groep met Roks, Stan Ockers en De Filippis en liepen tevens op de zeven vluchtelingen in. In de dertiende ronde voegden de elf man zich bij de zeven vluchtelingen, maar wie gedacht zou hebben, dat met nog 90 kilo meter voor de boeg, de rust zou terug keren, had het aan het verkeerde einde, want Fausto Coppi nam het initiatief ge heel in handen, hij demarreerde zo fel, dat alleen Germain de Rijcke zijn wiel kon houden. Op 1 minuut 20 sec. volgden de Frans man Varnajo, de Italiaan Gismondi en de Belg Stan Ockers. Op 1 min. 45 sec. pas seerde een groep van tien man, onder meer bestaande uit onze landgenoten Wagtmans, Van Breenen en Roks. Na 6 min. 20 sec. kwam pas de rest van het veld langs, waarin zich Dekkers, Gerrit Voorting en Van Est bevonden. Nolten en Adri Voorting gaven in de dertiende ronde op. Hoog tempo Coppi reed voortdurend in hetzelfde hoge tempo met De Rijcke aan zyn wiel. In de veertiende ronde wist dit tweetal, de voorsprong op het drietal Ockers, Gismondi en Varnajo te vergroten tot 2 min. 36 sec. De Rijcke kleefde nog steeds aan het wiel van de Italiaan en wuifde naar supporters op de tribune toen hij de streep passeerde. Magni had de strijd gestaakt en toen Van Est en Dekkers bij de verzorgingspost kwa men remden ook zij af. Voor hen was het wereldkampioenschap afgelopen, evenals voor Close, die in dezelfde groep had ge zeten. Alleen In de zeventiende ronde, de voorlaatste, klonk plotseling door de luidspreker, dat Coppi De Rijcke achter zich had gelaten en alleen op kop lag, een situatie welke volkomen in de lijn der verwachtingen lag. Toen de Italiaan langs de tribunes kwam klonk uit duizenden kelen gescandeerd: C-o-p-p-i, C o-p-p-i, C-o-p-p-i. voor Gismondi en veroverde daarmede de derde plaats. Drie Nederlanders volbrach ten de rit: Wagtmans, Voorting en Roks. ADVERTENTIE HAARLEM ELECTRISCHE INSTALLATIES LUIDSPREKENDE TELEFOON-INSTALLATIES De Haarlemse amateur Wim Rusman heeft weer een overwinning op zijn ere lijst geschreven; nu was het de Zaterdag middag gehouden Ronde van Schiedam waarin de sterke Haarlemmer zegevierde. Daar het in een der bochten van het parcours spiegelglad was deden zich in deze wielerronde voor amateurs verschil lende valpartijen voor. De Beverwijkers Hofland en De Ruiter werden, toen zij met Verhoeven en Versluis een viermans kopgroep vormden, ook het slachtoffer van zo'n valpartij. De Beverwijkers wisten zich evenwel bij het volgende groepje van drie bestaande uit Rusman, Rol en Vermast aan te sluiten. Deze vijf renners kregen de vluchtelingen Verhoeven en Versluis te pakken en toen er voor het einde nog enkele renners aansluiting kregen, moest de eindsprint de beslissing brengen. Hierin toonde Wim Rusman zich de snelste door Hofland en Vermast achter zich te laten. De uitslag luidt: amateurs 100 kilometer: 1. Wim Rusman (Haarlem); 2. Jan Hofland tfi>« verwijk)3. Piet Vermast (Assendelft). Fausto Coppi Het werd een zegetocht, deze laatste 15 kilometer over het parcours waar de mas sa dicht opeen gedrongen Coppi enthousiast toejuichte. En toen de blauwe trui van Coppi in de verte op de witte betonweg viel te ontwaren, stonden de duizenden toe schouwers als één man op om hun favoriet, de sterkste onder de sterken, uitbundig toe te juichen. Lachend, een hand van het stuur ging hij rustig over de eindstreep. Zijn tijd over 270 km bedroeg 7 uur 30 min. 59 sec., een gemiddelde van 35.235 km per uur. De Rijcke ging met 6 min. 16 sec. ach terstand als tweede over de eindstreep en Stan Ockers won de sprint gemakkelijk ADVERTENTIE FALCON REGENJASSEN ƒ49.75 Voor 20.000 toeschouwers werden in het Pare des Princes in Parijs revanches van de wereldkampioenschappen wielrennen gehouden. De uitslagen luiden: Internationaal omnium: (5 kilomeier in dividueel, één kilometer met vliegende start en achtervolging): 1. Patterson 3 punten; 2. Hassenforder 8 punten; 3. Nielsen 9 punten; 4. Van Steenbergen 10 punten. Sprint: eerste halve finale: 1. Harris 11,4 sec.; 2. Derksen. Tweede halve finale: 1. Van Vliet 11,4 sec.; 2. Bellenger. Finale: 1, Harris 11,3 sec.; 2. Van Vliet. Voor de derde en vierde plaats werd ge reden tussen Derksen en Bellenger. Bellen ger won in 12 sec. Een wedstrijd achter grote motoren werd gewonnen door de wereldkampioen Ver- schueren (België). Hij legde de 100 kilo meter af in 1 uur 22 min. 27,6 sec. De uitslag luidde verder: 2. Besson (Zwitserland) op 225 meter; 3. Queugnet (Frankrijk) op 240 meter. De 42-jarige Haarlemse wielerveteraan Ben van Dijk is er Zondagmiddag in ge slaagd om een in de IJ-polder bij Halfweg gehouden invitatiewedstrijd voor vetera nen op zijn naam te brengen door Van der Neut in de eindsprint te verslaan. Bij de B-klassers zegevierde de Hage naar Cor Krijgsman en bij de C-klassers leverde de 64-jarige Brabander Jan Bras penning een fraaie prestatie door als oud ste deelnemer de overwinning der C.-klas- sers te behalen. Gelijktijdig waren A, B en C-klassers vertrokken om hun over acht ronden ver deelde 88 kilometer in de IJ-polder te gaan afleggen. En reeds in het begin van de wedstrijd vormden de Amsterdammers Nagel en Van der Neut, de Brabander Van der Beem en de Haarlemmer Van Dijk een kopgroepje, dat het verdere verloop van de wedstrijd beheerste. Zij veroverden een veilige voorsprong op het resterende veld renners, dat in kleine groepjes uiteen viel. In de laatste ronde gelukte het Van der Neut en Van Dijk een voorsprong te nemen. De Haarlemmer bleef zijn tegen stander met enkele lengten verschil in de uitsprinte de baas. De uitslag luidt: A-klasse-veteranen: 1. B. van Dijk (Haarlem); 2. A. van der Neut (Amster dam); 3. v. d. Beem (Etten); 4. Nagel (Am sterdam); 5. Mathijsen (Breda). B-klasse: 1. C. krijgsman (Den Haag). C-klasse: 1. J. Braspenning (Zundert). U itslag De uitslag luidt: 1. en wereldkampioen Coppi (Italië) 7 uur 30 min. 59 sec.; 2. De Rijcke (België) op 6 min. 16 sec.; 3. Ockers (België) op 7 min. 33 sec.; 4. Gismondi (Italië) op 7 min. 34 sec.; 5. De Filippis (Italië) op 9 min. 11 sec.; 6. Gaul (Luxemburg) op 9 min. 12 sec.; 7. Kübler (Zwitserland) op 12 min. 57 sec.; 8. Bobet (Frankrijk) zelfde tijd; 13. Wagtmans (Nederland) zelfde tijd; 16. Roks (Nederland); 20. Voorting (Nederland). ADVERTENTIE Stuurman Steven vertelt: „Ja, die slangenbezweerder hadden wij aan boord. Ik had de Indiër overgehaald een voorstelling te geven op het promenadedek. Het zat stampvol passagiers, toen op het eerste monotone fluiten een vervaarlijke cobra uit de mand gleed. Ademloos keken we toe. De dames griezelden. Opeens springt me daar het ras-pekineesje van een welgestelde dame keffend op de slang toe. Consternatie! Sissend schiet het gruwelijke dier op het hondje af, dat achteruitstuift. Zonder me te bedenken duik ik tussen de passagiers naar de cobra en grijp hem vlak achter de kop vast. Eén moment kijk ik in de afschuwelijke, met gifttanden bezette muil. Toen nam de Indiër, eindelijk zelf van de schrik bekomen, het serpent van me over. „Stuurman", kwam de dame een minuut later trillend naar me toe, haar lievelingetje onder de arm ge klemd, „hoe moet ik u danken. Neem deze zilveren sigarettenkoker!" „Geen sprake van, mevrouw," ant woordde ik, „als Sterling-roker gebruik ik zoiets niet. Ik draai een Sterling, als u 't goed vindt. Zo'n lekkere, milde Virginia-shag heb je nodig om je zelf te blijven. Vandaar, dat ik sta op STERLING! Voor de derde achtereenvolgende maal is het wereldkampioenschap op de weg voor amateurs door een Italiaan gewonnen. Het was dit keer Ricardo Filippi, die na een laatste schermutseling met zijn landgenoot Nencini met ruime voorsprong over de finish ging. Onder een brandende zon vertrokken de meer dan honderd amateurs voor de twaalf ronden op het vijftien kilometer lange circuit, een totaal dus van 180 kilometer. Van de Nederlandse renners hebben de duizenden, die langs het circuit stonden geschaard, niet veel grote dingen gezien. Daan de Groot, Paymans en Wolfs staakten de strijd kort na elkaar en Van den Brekel, Post en Van 't Hof zag men nimmer in de voorste gelederen. Tegen het einde van de wedstrijd was er een kopgroepje bestaande uit Le Dissez, Andresen en de Italiaan Nencini. In de laatste ronde werden zij ingehaald en de Italianen Filippi en Nencini maakten in een eind sprint uit wie zich wereldkampioen mocht noemen. Filippi won. Van den Brekel werd als snelste Nederlander negende, Post eindigde in een groep ex aequo als elfde en Van 't Hof werd dertigste. In de derde ronde kwam er enige teke ning in de strijd. De Italiaan Riccardo Fi lippi en de Zweed John Wickstroem tracht ten weg te komen waarna John King en de Belg Emile van Cauter zich bij het tweetal konden voegen. Na het passeren van de eretribune bleek het viertal een voorsprong te hebben van 43 seconden op het peloton. Na enkele ronden werden zij echter weer ingelopen. Na negentig kilometer, toen de helft van de afstand was afgelegd, lagen zes renners op kop, te weten de Spanjaard Segu, de Italiaan Ponzini, de Denen Dalgaard en Rasmussen, de Italiaan Nencini en Albani van San Marino. De Nederlanders namen nog steeds een afwachtende houding aan, enig initiatief ging.er van hen niet uit en men zag onze landgenoten nimmer wan neer er ontvluchtingspogingen werden ge daan. Voortdurend wisselden de posities in de kopgroep en na 105 kilometer kwam Rick van Looy (België) alleen door. Met nog dertig kilometer voor de boeg was de strijd in geen enkel opzicht beslist. Er werd enkele malen fel gedemarreerd cn tenslotte kwamen na de elfde ronde Le Dissez (Frankrijk), Hans Andresen (Dene marken) en Gastone Nencini (Italië) al leen door met 39 seconden voorsprong op het peloton. Het tempo was weer opge voerd en bedroeg bijna 36V2 km per uur. In de laatste ronde werd er stevig door het peloton gejaagd en de Italianen gaven toen de toon aan. De voorsprong werd teniet gedaan. Het werd een complete Italiaanse over winning, want Filippi en Nencini maakten in de sprint onder elkaar uit, wie met de regenboogtrui naar huis zou mogen gaan. Vijftig meter voor de finish werd Nen cini verslagen. Van den Brekel en post kwamen in het peloton over de streep. Arend van 't Hof arriveerde alleen, met 2 min. 26 sec. achterstand op de winnaar. Matige wedstrijd een bergje nog het best te vergelijken met de Gauberg, niet opkomen. Hij moest bij het beklimmen telkens lossen, kwam in de lange -afdaling wel weer bij, maar staakte enkele ronden voor het einde de strijd. Hij kwam er eerlijk voor uit: het parcours was te zwaar voor hem geweest. Wolfs uit Vlijmen is ook afgestapt, ook hij kon in het tweede gedeelte van het kampioenschap niet meer meekomen. Daan de Groot tenslotte beweerde een lekke band te hebben gehad in de vierde ronde. Hij is echter niet naar de materiaal- post gekomen, maar keerde naar Muzzano terug waar het hotelletje van de Neder landse ploeg ligt. Maar de Amsterdammer reed in de vier ronden, welke wij van hem gezien hebben, slecht. Dat behoefde geen verbazing te wekken, want welke renner is in staat na. vier zware achtervolgingen op de baan in Zurich te hebben afgelegd, nog een 180 kilometer zware wegwedstrijd te verwerken. De Groot had zich volkomen op de achtervolging voorbereid en tussen Zürich en Lugano heeft hij maar 100 kilo meter op de weg getraind. In een periode van ongeveer drie weken heeft onze land genoot dus veel te weinig op de weg ge oefend en dat wreekte zich jammerlijk. Deskundigen zijn over het algemeen van mening, dat een renner vooropgezet dat hij van extra-klasse is, wel een wegwedstrijd met daarna een achtervolging kan rijden, maar niet omgekeerd. Bovendien was het materiaal van De Groot niet in orde. Uitslagen Het klassement luidt als volgt: 1. en wereldkampioen Riccardo Filippi (Italië) 4.59.19. (Gemiddelde snelheid 36,250 kilometer per uur); 2. Nencini (Ita lië) zelfde tijd; 3. Rick van Looy (België) 4.59.27; 4. Van Aerde (België) zelfde tijd; 5. Noyelle (België) zelfde tijd; 6. Dalgaard (Denemarken) zelfde tijd; 7. Gelhausen (Luxemburg) zelfde tijd; 8. Van Cauter (België) zelfde tijd; 9. Piet van den Brekel (Nederland) zelfde tijd; 10. Moresi (Zwit serland) zelfde tijd; 11. Ex aequo: een grote groep onder wie Post; 30. Arend van 't Hof 5.01.45. De Challenge Henri Desgrange wordt toegekend aan het land, dat bij de we reldkampioenschappen op de baan en op de weg het grootste aantal punten behaalt. De Challenge is ingesteld in 1949 en wordt pas definitief toegekend in 1958, na tien achtereenvolgende jaren dus. Voor elk van de zeven nummers der wereldkampioenschappen krijgt de winnaar 5 punten, nummero 2 drie pun ten, nummero drie 1 punt. Tijdens de wereldkampioenschappen in Zürich en Lugano hebben de volgende landen pun ten behaald: Italië 33 punten, België 10 punten, Nederland 6 punten, Australië 5 punten, Frankrijk 4 puntenDenemar ken 3 punten, Duitsland en Groot-Brit- tannië ieder 1 punt. De stand over de jaren 1949 tot en met 1953 luidt: Italië 103 punten, Nederland 46 punten, Frankrijk 36 punten, België 34 punten. coooocooooc Motorraces in Etten Op het circuit van Etten werden interna tionale motorraces gehouden, waaraan door talrijke buitenlandse renners werd deelge nomen. De race in de 250 cc klasse, waarvoor gelijk tijdig met de 350 cc werd gestart, werd ge wonnen door Piet Knijnenburg. die met DKW het 66.020 kilometer lange traject aflegde in 39 min. 18.1 sec. Hij bereikte een gemiddel de snelheid van 109.59 km. per uur. Knijnen burg draaide ook de snelste ronde en wel met een gemiddelde van 111.948 km. per uur. Tweede werd Plet (Nederland) met Excel sior op één ronde. Met deze strijd werd tegelijkertijd het Nederlands kampioenschap in deze categorie beslist. Knijnenburg bracht de titel met elf punten op zyn naam gevolgd door Plet met zeven punten en Postma met zes punten. De overige uitslagen luidden 1. 350 cc Matthews (Ierland) met Velocette 72.024 km. in 37.45.6. 2. Morgan (Groot Brit- tannië) met AJS 37.53.8. 125 cc (Nationaal) over 48.016 km.: 1. Simons met Mondial 30 min. 55-6 sec. 2. Van der Waerdt met Eysink 31-37.3. De eindstand van het kampioenschap van Nederland in deze klasse is 1. en kampioen van Nederland: Simons zeventien punten; 2. Van der Waerdt elf pnt. 3. Rennooy drie pnt. 500 cc (internationaal) over 84.028 km.: 1. Raffeld (België) met Norton 42 min. 27.7 sec. 2. Bakker (Nederland) met Norton 42.53-4. 3. Sternar. (Nederland) met Matchless 42.56.5. De eindstand van het kampioenschap van Nederland in de 500 cc-klasse: 1. en kampioen van Nederland Bakker der tien punten. 2. Simons dertien pnt. 3. Rosen berg zes punten. Aangezien de wedstrijd in Etten als beslis send gold, is Bakker boven Simons geplaatst. ENGELSE ATHLF.TEN VERLOREN VAN DUITSLAND, De landen atletiekwed strijd Duitsland en Groot Brittannië. heren is in een overwining voor de Duitsers ge ëindigd. De Engelse dames namen wraak voor deze nederlaag. Te Nienburg wonnen zij na zeer spannende strijd van Duitsland. In de eerste ronde van een groot schaaktournooi bepalen de deelnemers zich dikwijls tot het verkennen van eikaars krachten. Wie deze houding ook verwacht had van de deelnemers aan het candidatentournooi, heeft zich vergist, want hier heeft men zich blijkbaar op het tegenovergestelde standpunt gesteld. Iedereen wierp zich onder het motto: „de eerste klap is een daalder waard" in het strijdgewoel. En zo kon het gebeuren, dat meesters als Kotov en Bronstein, reeds na een uur enigszins nerveus rondliepen. De eerste omdat dr. Euwe een verlammende druk op zijn damevleugel uitoefende, waartegen hij een verrassend kwaliteitsoffer had gebracht, de laatste omdat hij in de opening zo maar eens een pion had geofferd zonder een zichtbare compensatie. Najdorf en Reshevsky gingen elkaar met kleine middelen te lijf, maar de strijd was er niet minder verbeten om. Op een gegeven moment deed Najdorf een zet, Dit wereldkampioenschap was in alle op- ^,7™ 5? ïïïft ÏT' ir-htpn ppn maL wphXrr wssrin Hp pvallen zijn stelling, liep dan weg, maar keerde spoedig weer terug om opnieuw zichten een matige wedstrijd, waarin de Italianen, de Denen en de Belgen de toon hebben aangegeven en de Nederlanders zich geen enkele maal hebben laten zien. Zelden hebben wij in de naoorlogse jaren zo'n zwakke ploeg in de wereldkampioen schappen gehad. De nationale kampioen, de Tilburgenaar Paymans kon de Crespera, achter het bord staande zijn stelling te bewonderen. Intussen zonk zijn tegenstan der weg in diepe concentratie. Het ant woord van Reshevsky beviel de Argentijn blijkbaar niet bijzonder, want de tevreden In Lugano is het wereldkampioenschap op de weg voor amateurs verreden over een parcours van 180 kilometer. Winnaar en wereldkampioen werd de Italiaan Ricardo Filippi, die wij hier de regenboogtrui zien aantrekken, hij wordt daarbij geholpen door de voorzitter van de Internationale Wielren Unie, Joinard. uitdrukking week na de zet ogenblikkelijk van zijn gelaat. Ook Keres viel fel aan, maar dit bleek uit zetten die hij deed. Aan zijn houding was niets te bespeuren, want hij zat bij zonder rustig achter het bord. Petrosian liet zich door niets intimideren. Hij weer de de aanval van Keres zorgvuldig af en ging op het juiste moment tot het afwik kelen over. Szabo en Geiler gebruikten beiden veel tijd in de opening, hoewel zij steeds ge baande wegen bleven bewandelen. Na enige uren vervlakten de stellingen zich weer. Daarentegen bleef de strijd in de partij Stahlberg-Boleslavsky voortdurend zeer onoverzichtelijk. Met geen mogelijk heid was hier te voorspellen of wits over wicht in het centrum, dan wel zwarts druk op de dame-vleugel het zwaarst zou wegen. Dit was de stand van zaken toen het laatste speeluur begon en de spanning tot ontlading kwam. De eerste beslissing viel in de partij Najdorf-Reshevsky: re mise na 24 zetten. Kort daarop volgden Averbach-Smyslov dit voorbeeld. Dan kwam echter de grote verrassing van de avond: dr. Euwe sloeg de aanval van Kotov af en ging vervolgens met grote kracht over tot achtervolging van de terugtrekkende vijand. Voordat de Rus gelegenheid kreeg om zijn stelling te con solideren was de Nederlander er reeds in geslaagd hem opnieuw tot de strijd te dwingen. Ditmaal leek het echter meer op een executie, want de centrum pion van dr. Euwe sneed als een mes door Kotov's stelling heen en dwong hem na 38 zetten tot capitulatie. Al de overige partijen werden afgebro ken. Bronstein won niet alleen zijn pion terug maar staat er nu zelfs twee voor. Keres heeft tegen Petrosian een plus pion, evenals Geiler tegen Szabo. Ten slotte valt er nog steeds weinig te zeggen van de partij Stahlberg-Boleslavsky, al schijnen de papieren van de Zweed thans niet slecht te staan. Terlet-instructeur volbracht hoogteproef voor gouden brevet De instructeur J. Koek van het Zweef- vliegcentrum Teriet van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart heeft een poging gedaan om het gouden zweefvliegbrevet te behalen. Hij landde nabij het Rothaargebergte in Duitsland op 174 km van Teriet en volbracht dus niet de afstandsproef, waarvoor 300 km vereist is. Koek steeg echter tijdens deze vlucht tot 3480 meter hoogte na boven Teriet op 320 meter te zijn losgekoppeld. Zijn hoogte- winst bedraagt dus 3160 meter en hiermede heeft hij als zevende Nederlander de hoog teproef voor het gouden brevet afgelegd. Koek vloog de „Sky" van de K.N.V.V.L. Dr. M. Euwe De Hagenaar Joop de Mos heeft opnieuw de Nederlandse titel bij de tennisleraren voor zich opgeëist. Tijdens de in Amsterdam ge houden nationale kampioenschappen liet hij zowel in de halve finale tegen Bruin (6—2, 61. 62) als in de eindstrijd tegen Mulder (63, 86, 61) er geen twijfel over be staan, wie de sterkste was. De Mos plaatste zich, tezamen met Van Beem, eveneens in de finale van het dub belspel. De strijd tegen Mulder en H. Hem mes moest, nadat beide partijen een set hadden gewonnen, in de derde set bij de stand 44 worden gestaakt. De invallende duis ternis maakte verder spelen onmogelijk. De partij zal op Zondag 6 Septemebr worden uitgespeeld. De uitslagen luiden: Enkelspel: halve finales: J. de Mos verslaat M. Bruin 62, 61, 62; H. Hemmes ver slaat V. J. Mulder 6—4, 0—6, 0—6. 4—6. Finale: J. de Mos verslaat J. Mulder 6—3, 8—6, 6—1. Dubbelspel: J. de Mos en Van Beem ver slaan G. W. Mulder en Schuuring 6—3, 6—0, 82; J. Mulder en H. Hemmes verslaan Parlevliet en A. Hemmes 5—7, 61, 4—6 9—7, 6—2. Finale: J. de Mos en Van Beem—J. Mulder en H. Hemmes 6—4, 4—6, 44 gestaakt. Door de slechte weersomstandigheden werden de tournooien van Sport Vereent en Fluks afgelast. In het tournooi van Water vliet legde Groen Geel I beslag op de eerste prijs. De drie overige deelnemende twaalf tallen Roda I (Westzaan), Watervliet I en Watervliet II dit laatste twaalftal nam de plaats van DDV I in eindigde gelijk, zodat strafworpen de beslissing moesten brengen; deze brachten het verrassende re sultaat, dat Watervliet II tweede, Roda I derde en Watervliet I vierde werd. De uitslagen waren: Groen Geel I—Water vliet I 52; Roda IWatervliet II 12; Groen Geel I—Watervliet II 3—0: Roda I— Watervliet I 3—1; Watervliet I—Watervliet II 3—0; Groen Geel I—Roda I 1—0.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1953 | | pagina 5