De Nederlandse Comedie met
„Het leven een droom"
Een bril
Bouwvakken en metaalindustrie
komen geschoolde krachten te kort
Kort en bondig
JOPPERS
Cultureel werk onder
Haarlemse werklozen
Nog dit najaar
volksdoorlichting
FEDERMANN
natuurlijk l
Amsterdamse scheepsbouw profiteert
van betere C.A.O.-classificatie
Bach's Concert voor
drie clavecymbels
plNSDAG 8 SE^ AC MB.EP .195.1
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHT^ &AARLEMSCHE COURANT
5
Een mislukte première
Filosofisch drama
Enorme sortering
Beheerste rol
Drieduizend bezoekers
in de Vleeshal
Commissie wordt Donderdag
geïnstalleerd
In Haarlem:
Jeugdgroep van H.H.B.
won wisselbeker
Haarlem ingeschakeld in
internationaal experiment
In hoger beroep
hogere geldboete geëist
Dalende werkloosheid in Haarlem
Bouwnijverheid stabiel
Invloed seizoenarbeid
Met medewerking van
Prof. Erwin Bodky
Burgerlijke Stand
van Haarlem
AAN liet einde van de vorige week heeft de Nederlandse Comedie haar entrée als
vasle bespeelster van de Amsterdamse Stadsschouwburg gemaakt met een groots
gemonteerde voorstelling van het interessante toneelstuk „Het leven een droom"
(La vida es sueno) van Pedro Calderón de la Barca, waarvan Gerard de Brabander
een nieuwe bewerking vervaardigde, zeer ongelijk van gehalte, zodat sublieme dich
terlijke vondsten en zwierige woordspelingen afwisselen met door gemakzucht in
gegeven of onder rijmdwang ontstane banaliteiten. Hoezeer "men het zou willen
toejuichen, dat dit te goeder naam en faam bekend staande gezelschap het inderdaad
prijzenswaardige doel nastreeft om onze eigen letterkundigen voor de dramaturgie
te interesseren, door het aanmoedigen van oorspronkelijk werk en het verlenen van
opdrachten tot vertalingen, toch moet men zich in alle objectiviteit afvragen of het
verantwoord is een spel uit het Spaans voor het Nederlandse publiek verstaanbaar
te laten maken door iemand die, zoals in dit geval, het oorspronkelijke idioom niet
Aristoteles, die de
Fransman Ducis er
van gaf. En wij heb
ben toch waarachtig
wel diohters, die het Spaans behoorlijk
machtig zijn, zoals Wemmeus Burning,
Gerard Diels en speciaal Hendrik de Vries,
wiens bewerking van „De onzichtbare
dame" van Calderón nog gisteren op deze
plaats als een meesterstuk van vertaal
kunst geprezen kon worden, laat het dan
misschien wat stroever zijn.
Deze opmerking moest mij werkelijk
van het hart. Maar er is nog veel meer.
Ook de regie, of liever gezegd de ensce
nering van Johan de Meester leek mij vol
strekt onaanvaardbaar, al wii ik er niet
hem alleen de schuld van geven, dat de
opvoering mij geen enkel moment van
ontroering schonk. Maar ik wens toch met
nadruk op zijn misvattingen te wijzen, al
ware het slechts omdat zijn kort geleden
op een persconferentiegedane mededelin
gen omtrent de „Gysbreglit" als een Go-
thisch treurspel, wat dat dan ook wezen
mag, mij met de bangste voorgevoelens
vervullen. Misscnien is deze voorbarige
vrees ongegrond, maar wij hebben nu dan
toch maar het bewijs voor ogen gehad, dat
lichtvaardige pretenties de kenmerkende
stijl van een groot kunstwerk tot op het
lachwekkende kunnen aantasten. Ik vind
het vreselijk dit te moeten schrijven, om
dat ik weet hoeveel hartstochtelijke in
spanning er door alle medewerkenden aan
„Het leven een droom" is besteed, maar
de eerlijkheid gebiedt het.
Nu eerst het stuk zelf. Basilius van Po
len, een autoritaire vorst met occulte nei
gingen, heeft, in de sterren de voorspelling
gelezen, dat zijn zoon Sigismond een
woesteling zou worden, een stichter van
onheil. Hij laat hem daarom, onbekend
met zijn afstamming, opvoeden in een af
gelegen grot. Na vele jaren besluit de va
der, de intussen volwassen geworden
jongeling aan een proef te onderwerpen.
Hij laat hem verdoofd door slaapmiddelen
naar het paleis brengen en als koning ver
eren, hem aldus de kans gevend zijn ka
rakter te openbaren. Sigismond toont zich
opvliegend en misdraagt zich volkomen,
zodat hij wederom in een toestand van
verdoving naar zijn verblijfplaats in de
bergen moet worden teruggebracht. Ont
wakend wordt hij er van overtuigd, dat
zijn koningschap slechts een droom is ge
weest. Dan echter komen partisanen hem
bevrijden om hem werkelijk tot staats
hoofd uit te roepen. Uit angst dat zijn
nieuwe waardigheid ten tweeden male
een waanvoorstelling zal blijken, gedraagt
hij zich wijs en menselijk, zich verzoe
nend met zijn vader en aldus de op hem
rustende vloek overwinnend.
In verschillend opzicht, maar vooral dooi
de filosofische inhoud, is dit stuk merk
waardig van deze tijd. Door het betrekke
lijk maken van de werkelijkheid, waarvan
twee kanten te zien worden gegeven, die
beide even waar of onwaar zijn of schij
nen te zijn, laat Calderón zich waarderen
als een voorloper van Pirandello, dis bijna
drie eeuwen later leefde en wiens werken
thans eveneens door hun actualiteit de
aandacht opeisen. En als men constateert,
dat bij de louteringsscène eigenlijk niet het
karakter van Sigismond, doch slechts de
situatie wezenlijk veranderd is, dan mag
men daarbij niet vergeten, dat juist de
situatie in een toneelstuk volgens deze
normen het karakter bepaalt. En zo ge
raakt men dan tot twee andere „moder
ne" thema's: het probleem van de angst
als levensmotief en dat van de vrijheid
van de menselijke wil, om dan van de nei
ging tot misbruik van macht maar te zwij-
2en-
Mede door zijn technisch vernuft kon
Calderón de suggestie een zo grote wer
king laten uitoefenen, dat men de waar
schijnlijkheid nauwelijks overweegt. Mo
raliserend en psychologisch mag „Het le
ven een droom" daardoor niet erg overtui
gend zijn, ook al omdat de dichter onvoor
waardelijk het dogmatisch geloof laat ze
gevieren om de thans bijna hilariteitwek-
kende harmonie te bereiken toch zijn
er in navolging van Freud belangwekken
de interpretaties van gegeven. Men kan
daarbij denken aan het inzicht in de bete
kenis van de droom ter sublimering van
destructieve neigingen. Onze stadgenoot dr.
A. J. Constandse heeft in zijn uitmunten
de, aan Calderón cn de Spaanse barok ge
wijde proefschrift zelfs even scherpzinnig
ADVERTENTIE
in zeeduffel
met en zonder teddy kraag
in groen en marine vanaf13.25
LANGE WOLLEN BROEKEN,
alle maten vanaf
LODEN JASJES
alleen in prima kwaliteit.
Voor prima Kinderkleding
Antgang It - Haarlare - T»L21411
Ellen Vogel als Rosaura en Henk Rigters als de raadsheer
Ciotaldo in „Het leven een droom" van Calderón.
de hoofdpersoon gedetermineerd, waarbij
dan de grot van het eerste bedrijf als
woonplaats van zijn onderbewustzijn be
schouwd moet worden. Johan de Meester
toonde deze visie enigszins te delen, al
spreekt hij van een primitieve oerstaat en
halve dierlijkheid, zodat Guns Hermus als
Sigismond in ruwe berenvellen moet
rondlopen, hetgeen later zijn overgang
naar' een vorstelijke staat aanmerkelijk
bemoeilijkt. Het is hier overigenis niet de
plaats om op deze behandeling van Sigis
mond als de Spaanse Hamlet nader in te
gaan.
Deze mogelijkheid tot diepzinnige ver
klaringen behoeft echter voor niemand een
onmiddellijke waardering, van het werk in
de weg te staan, integendeel. Het is een
bijzonder sterk speelstuk, voor zover men
de oorspronkelijke opzet althans in de nu
vertoonde revue a grand spectacle nog her
kennen kan. De vormenweelde van de ba
rok behoeft toch waarlijk niet te leiden tot
een fraaie opschik die niet mooi meer is,
zodat de opstandelingen er uitzien als fi
guranten uit een Weense operette. En
waarom zijn de kleuren van de decorver
sieringen zo opvallend leeg? Het is een
kille voorstelling geworden, zonder hart en
ziel. Met toch al misplaatste trommelsla
gen tijdens de dramatische stuwingen van
oen monoloog kan zo'n tekort werkelijk
niet opgeheven worden. Waarom stond de
regisseur Guus Hermus toe te gaan zitten
bij het verbaal dat Ellen Vogel (ondanks
haar kennelijke vermoeidheid op de pre
mière zich voorbeeldig en met gloed van
haar opdracht kwijtend) als de edelvrouwe
Rosaura tegen hem afsteekt? Waarom dat
belachelijke pantomimische gevecht met
die wandelende kastelen van bordpapier?
Slechte surrogaten en goedkope symboliek
wedijverden hier om de voorrang en il
lustreerden een bedenkelijk gebrek aan
begrip voor de stijl van de periode, waar
in dit stuk ontstond. Het euvel werd nog
verhoogd door een soort mooipraterij,
waaraan vooral Henk Rigters zich in zijn
overigens voortreffelijke rol van de raads
heer schuldig maakte.
Tot de lichtpunten behoorde, binnen de
reeds gegeven beperking, de bijzonder ster
ke vertolking van Sigismond als de man,
die zichzelf moet overwinnen, van Guus
Hermus, die zich triomfantelijk wist te
handhaven. En cok de nuchtere clown
(gracioso) van Anton Burgdorffer dient
met warmte geprezen te worden, want dat
zijn tekst wel eens te oubollig werd en
dat zijn sterfscène zich averechts aan zijn
functie in dit spel voltrok, kon hij niet
helpen. Doch daar bleef het dan ook bij.
Toch zou ik niet alle schuld op Johan
de Meester willen schuiven, want bij alle
respect voor Calderón geloof ik, dat hij
te blindelings overschat wordt. In tech
nisch opzicht en als denker mag hij in
derdaad verre de meerdere zijn van zijn
voorganger Lope de Vega, daar staat te
genover dat. in het werk van deze onvol
prezen „veelschrijver" het leven bruist en
brandt. En per slot van rekening bezoekt
men het theater om daarmee geconfron
teerd te worden. Doch dat is een geheel
ander chapiter. DAVID KONING
Nu de Speelkaartententoonstelling weer
tot het verleden behoort en ongeveer drie
duizend betalende bezoekers deze interes
sante expositie hebben gezien, mag gezegd
worden dat velen hebben genoten van wat
door de hand van kunstenaars uit de Oos
terse en Westerse wereld over een periode
van vijf eeuwen aan sierkunst met betrek
king tot speelkaarten en andere spelen is
gewrocht. Pers, radio en film hebben het
publiek uitvoerig over deze tentoonstelling
ingelicht. Belangstellenden zowel uit het
buitenland als uit alle delen van ons land
zijn toegestroomd. De zeer ruime verkoop
van catalogi over het ingezondene geldt
als bewijs voor deze belangstelling.
De stichting „Haarlem's Bloei" heeft aan
dergelijke in de culturele sfeer tentoon
stellingen geen „kasstukken", zoals men
dat pleegt te noemen. Het brengen van
dergelijke evenementen is in het belang
van Haarlem en daarom wordt zulks door
deze stichting ondernomen, telkens wan-
Naar wij vernemen wordt Donderdag
middag op het Haarlemse stadhuis de com
missie geïnstalleerd welke zich gaat bezig
houden met de culturele zorg voor de
Haarlemse werklozen.
De commissie wordt gepresideerd door
de diretceur van de dienst Sociale Zaken,
de heer D. H. Suerink, en bestaat verder
uit de heren J. de Smalen, afdelingschef
Sociale Zaken, M. Nolet, rijksconsulent
voor de werkloosneidszorg, drs. A. van
der Straaten, directeur van het Geweste
lijk Arbeidsbureau, P. J. Voskuilen na
mens de Haarlemse Bestuurdersbond, T. E.
Puts namens de K.A.B., J. C. Allard na
mens de Haarlemse Christelijke Bestuur-
dersbond, J. L. Munnik, namens „Jong
Haarlem.... vooruit", L. varn Asperen,
namens het Instituut voor Arbeidsontwik-
keling, drs. S. Heijer, inspecteur voor de
lichamelijke opvoeding, H. P. Baard, direc
teur Frans Halsmuseum, en P. V. de Wit,
directeur van de Stadsbibliotheek.
Naar wij vernemen zijn de voorberei
dende werkzaamheden voor de doorlichting
van de Haarlemse bevolking in het kader
van de t.b.c.-bestrijding thans zover gevor
derd, dat het waarschijnlijk is, dat nog dit
najaar begonnen kan worden met dit om
vangrijke werk.
Er wordt nog gezocht naar enkele loka
liteiten om een efficiente wijkindelin0 mo
gelijk te maken. In Noord, Amsterdamse
buurt, Zuid en Zuidwest zullen een paar
steunpunten ingericht moeten worden, op
dat de bevolking geen al te grote afstanden
behoeft af te leggen. In het centrum is
natuurlijk 't uitgebreide consultatiebureau
ter beschikking.
Ter voorbereiding van een en ander is
een werkcomité gevormd, waarvan de wet
houder van Volksgezondheid, de heer W. C.
Bakker, ambtshalve voorzitter is en dat
verder bestaat uit mevrouw M. D. Eick-
holz-De Wijs, mr. P. Fuhri Snethlage, de
heer H. W. M. van Os en dr. J. Stoffelsma.
Tweeënveertig Haarlemse jongens heb
ben op Zondag 6 September in Westzaan
tegen 34 Alkmaarse jeugdvissers een wed
strijd op baars gevist. Haarlem werd win
naar van de beker (voor de tweede maal)
met een vangst van 21 baarsjes. Alkmaar
haalde elf baarsjes boven water. De vangst
was slecht, doch de stemming was daaren
tegen opperbest. In 1954 krijgt Alkmaar we
derom een kans de beker terug te winnen.
Csehmethode bij Esperanto-onderwijs
De Zwitserse mevrouw dr. T. Peter-
Ruetschi is de geestelijke moeder van een
plan tot studie-coördinatie in internatio
naal verband. Op initiatief van de Volks
universiteit van Züi'ich zijn contacten ge
legd met de Volksuniversiteiten van Am
sterdam, Florence, 's Gravenhage, Haar
lem, Helsinki, Karlstad, Kopenhagen,
Manchester, Parma, Parijs, Rotterdam,
Salzburg, Stuttgart en Utrecht tot het ge
lijktijdig geven van een cursus in Espe
ranto volgens de zogenaamde Cseh-metho-
de.
Het bijzondere is in dit geval, dat de
leerlingen reeds na de vierde les in brief
wisseling treden met cursisten in een an
der land, waarbij de grondslag wordt ge
legd voor vriendschappelijke betrekkingen.
Dat voor het volvoeren van dit experiment
gebruik wordt gemaakt van dezelfde di
recte methode heeft het voordeel, dat de
correspondenten steeds evenver gevorder
de leerlingen zijn. De Cseh-methode, die in
dit geval wordt toegepast, is namelijk een
zeer logisch opgebouwd vast systeem, dat
op onderhoudende wijze, steeds gebruik
makend van de reeds geleerde woorden,
de kennis van het Esperanto voortdurend
uitbreidt. Spelenderwijze bereiken de cur
sisten in een twintigtal lessen een peil, dat
men bij andere talen slechts na jaren
moeizame studie kan bereiken.
Voor ingezetenen van Haarlem en Om
streken is het van speciaal belang, dat de
Haarlemse Volksuniversiteit ook bij het
bovenvermelde experiment betrokken is,
omdat te Haarlem in 1954 het jaarlijkse
Universele Esperanto Congres zal worden
gehouden, waarop 2000 tot 2500 deelne
mers uit een veertig landen worden ver
wacht. Dat velen er om zakelijke redenen
prijs op zullen stellen Esperanto te kunnen
spreken of over Esperanto-sprekend per
soneel te beschikken, mag wel worden ver
ondersteld.
Daarnaast zal toch menigeen het aan
trekkelijk vinden eens een kijkje te nemen
op zulk een internationaal congres, waar
alle vergaderingen in één taal worden ge
houden en waar men de kans krijgt be
trekkingen aan te knopen met bewoners
van vele vreemde landen. Dat voorts de
vooruitstrevenden onder de politieagenten,
en de beambten op de openbare vervoer
middelen het nuttig zullen vinden Espe
ranto te verstaan en te spreken, mag wor
den aangenomen. Voor de cursus, die eind
September aanvangt en geleid wordt door
mr. S. Pragano, docent in het Roemeens
en Esperanto aan de Gemeentelijke Uni
versiteit van Amsterdam, wordt dus een
grote deelname verwacht.
In hoger beroep had zich voor het Ge
rechtshof te Amsterdam te verantwoorden
de zevenendertigjarige boekhouder L. H.
uit Hoogkarspel, die op 23 April j.l. door de
Haarlemse rechtbank was veroordeeld tot
een geldboete van 300, subsidair dode
maanden hechtenis, wegens het opzettelijk
doorgeven van bijzonderheden uit een
onderneming van handel en nijverheid,
welke bijzonderheden hem onder geheim
houding waren meegedeeld.
Verdachte was van 1 Januari 1949 tot 1
September 1952 als boekhouder werkzaam
bij een pluimvee- en veevoederfabriek te
Heemstede. Toen hij een half jaar in dienst
was, heeft de directeur verdachte bijzon
derheden over het mengen van veevoer
meegedeeld. Strikte geheimhouding zou
hem daarbij zijn opgelegd.
Verdachte merkte op, dat hem discretie
gevraagd was, waarna de president van het
Gerechtshof verklaringen van verdachte
voor de rechtercommissaris afgelegd voor
las, waaruit bleek dat hem bekend moest
zijn, dat geheimhouding was opgelegd.
De verhouding tussen de directeur en
verdachte werd later minder goed en laatst
genoemde werd tegen 1 September 1952
ontslagen. Deze was op de hoogte van de
gegevens van de klanten. De gegevens heeft
hij naar zijn verklaring uit zijn hoofd
op een lijst geschreven en de lijst aange
boden aan zijn nieuwe patroon.
President: „Vindt u het fatsoenlijk ge
gevens aan de concurrent door te geven?"
Verdachte: „Dit gebeurt altijd."
Presdient: „Wanneer dat het geval is,
dan blijft het onfatsoenlijk."
De nieuwe patroon deelde mee omstreeks
1 September van het vorig jaar op zijn
bureau de lijst van gegevens over klanten
van het Heemsteedse bedrijf gevonden te
hebben. De lijst was opgemaakt door ver
dachte en daaruit bleek hem, dat zijn aan
staande boekhouder op de hoogte was van
veevoeder Aan de hand van die gegevens
concludeerde de nieuwe patroon, dat er
reden was verdachte in dienst te nemen.
Hij vond het opstellen van de lijst niet on
fatsoenlijk.
De president van het hof zeide het met
de laatste mededeling niet eens tezijn.
De procureur-generaal merkte op, dat
gebleken is, dat verdachte niets mocht
meedelen over het interne van het bedrijf.
Hij heeft het toch gedaan en gegevens ver
strekt over alle klanten op één na. Spreker
meende, dat de straf van de Haarlemse
rechtbank niet juist is. Een hogere geldboete
dient te worden opgelegd en spreker eiste
een geldboete van 1000 subsidiair twee
maanden hechtenis.
Het hof zal op 22 September uitspraak
doen.
ADVERTENTIE
Grote Houtstraat 37 - Rijksstraatweg 246B
Ook voor alle ziekenfondsen
De dalende tendenz in de Haarlemse werkloosheidcijfers, welke reeds enkele maanden
kon worden waargenomen, heeft zich ook in Augustus voortgezet. Bedroeg het aantal
ingeschrevenen bij het Gewestelijk Arbeidsbureau op 31 Juli nog 1629 (de D.U.W.-
arbpiders zijn daarbij inbegrepen), op 31 Augustus was dat cijfer tot 1494 manne
lijke werkzoekenden gedaald. Het betroffen hier op 31 Juli 1573 geheel werklozen
cn 56 D.U.W.-arbeiders; een maand later was de eerste categorie gedaald tot 1357,
het aantal D.U.W.-arbeiders echter gestegen tot 137: onmiskenbare in vloed van het
terugvloeien van de bij de pootaardappelenoogst te werk gestelden naar de D.U.W.-
objecten, waarvan dat in de Kennemerduinen het belangrijkste is. Omgekeerd even
redig aan de dalende aantallen werkzoekenden is het toegenomen aantal bemidde-
lingsaanvragen van de zijde der werkgevers: 766 tegen 109.
BINNENLAND
Na een verblijf van twee jaren in
Canada is met het m.s. „Maasdam" in ons
land teruggekeerd de heer J. Heersink, bur
gemeester van Steenderen. Op uitnodiging
van de Reformed Church of America heeft
de heer Heersink in Canada de belangen van
de aldaar verblijvende Nederlandse immi
granten behartigd.
Dr. A. B. de Vries, directeur van het
Mauritshuis in Den Haag, is door president
Vargas van Brazilië benoemd tot comman
deur in de nationale orde van het Zuider
kruis. Mr. S. W. A. van Oosten, secretaris
van het Zuid-Amerikaanse Instituut is be
noemd tot ridder in deze orde. Dr. De Vries
heeft onlangs de tentoonstelling „Maurits de
Braziliaan" georganiseerd. Mr. Van Oosten
heeft een werk over Brazilië geschreven.
In Den Haag is de trekking gehouden
van de loterij ten behoeve van het Neder
lands sanatorium te Davos. Van de hoofd
prijzen viel de auto op no. 98713, een twee
persoons reis naar Da vos op no. 23109 en de
motorfiets op no. 86330.
De president van Nicaragua zal niet,
zoals aanvankelijk is gemeld, gebruik ma
ken van een gehuurd vliegtuig van de K.L.M.
voor een reis door Zuid-Amerika. Het blijkt,
dat de aanbieding welke de Pan American
Airways heeft gedaan, aanzienlijk goedkoper
was. De president heeft nu besloten met een
vliegtuig van de Amerikaanse luchtvaart
maatschappij te vliegen.
Op terreinen van de oliemaatschappij
op Curagao, is een nieuwe fabriek voor het
maken van stalen vaten van Van Leer in
bedrijf gesteld. De nroductiemogelijkheid is
2000 vater per dag. Van Leer heeft reeds een
kleinere fabriek in Trinidad.
De recherche in Rotterdam heeft proces
verbaal ongemaakt tegen de 54-jarige mag
netiseur G. A. R. uit Den Dolder, wegens
onbevoegd uitoefenen der geneeskunde. De
man hield in verschillende plaatsen van ons
land zitting.
De rechtbank te Amsterdam heeft de
36-jarige procuratiehouder M. B. uit Bussum,
die als boekhouder-kassier van een bankier
aan de Keizersgracht te Amsterdam in drie
jaar tijds f 50.000 had verduisterd, veroor
deeld tot anderhalf jaar gevangenisstraf. De
verduistering was aan het licht gekomen
toen de procuratiehouder een straf wegens
een ander delict onderging.
De voorzitter van de Tweede Kamer,
mr. L. G. Kortenhorst, zal op Zaterdag 3
October op het Mgr. Nnlensplein te Venlo
een monument voor wijlen mgr. prof. dr.
W. Nolens onthullen.
HAARLEM EN OMGEVING
Mej. Elza Stringer te Haarlem, die be
noemd is tot onderwijzeres op de school van
de Christian and Missionary Alliance aan de
Wisselmeren op Nieuw Guinea, zal Zaterdag
12 September met de Banka uit Amsterdam
vertrekken.. Donderdagavond 10 September
wordt in de Zuiderkapel aan de Zuiderstraat
een afscheidsdienst gehouden, waar o.a. zul
len spreken Rev. W. Könemann over: „Een
beantwoorde roepstem uit de binnenlanden
van Nieuw Guinea" en Evangelist L. J. Pas
man over: „Gij zult mijne getuigen zijn.
Voor de aankoop van een lintzaag ten
behoeve van de dienst van Hout, de Plant
soenen en de Begraafplaats vragen B. en W.
de gemeenteraad een bedrag van f2000 be
schikbaar te stellen. Tot dusverre wordt het
te zagen hout vervoerd naar en bewerkt in
een zagerij in de stad. B. en W. merken op,
dat de wijze van bewerking zeer omslachtig
en kostbaar is. vooral nu de reparaties aan
wagens, karren, kruiwagens, banken, broei
bakken. schaftgelegenheden, kassen, terrein
afscheidingen e. d. door de voortdurende
uitbreiding van de dienst in sterke mate
toenemen.
De wethouder van Onderwijs te Haar
lem. de heer D. J. A. Geluk zal deze week
geen spreekuur houden.
De grootste daling manifesteerde zich
in de metaalnijverheid (van 264183).
Er wordt nu weer door de bedrijven een
„slag" om de jongens van de Ambachts
school geleverd: de werkgelegenheid in
industrie en ambacht is zeer groot. Aan
de normale vraag naar geschoolden met
een hoge vraag naar vakbekwaamheid
kon - als gewoonlijk - niet worden vol
daan. Bankwerkers, draaiers, ijzerwerkers
zouden in Haarlem in vrij grote aantallen
kunnen worden geplaatst, als ze maar
wilden.
Want Haarlem is volgens de C.A.O. in
gedeeld in de tweede klasse, terwijl Am
sterdam in de eerste klas is ingedeeld.
Daarbij komt nog, dat in vele gevallen
de Amsterdamse bedrijven de reiskosten
vergoeden, zodat de metallisten in de
hoofdstad aanmerkelijk meer verdienen.
Het gevolg daarvan is echter, dat in de
Haarlemse bedrijven weinig animo be
staat om leerlingen op te leiden: hebben
ze eenmaal een voldoende scholing bereikt,
dan gaan ze naar Amsterdam.
De naderende winter gaf voorts grotere
als omstandig het „Oedipuscomplex" van neer de gelegenheid zich voordoet.
Een voor dc zomer ongebruikelijk uitgedoste stoet van 30 mannequins trok Maandag
7 September door de hoofdstad: dertig dames, gekleed in kostbaar bont. De parade
in de Kalverstraat. Op de achtergrond de Munttoren.
activiteit bij loodgieters en centrale ver
warmingsmensen, hetgeen uiteraard in de
statistieken van het Gewestelijk Arbeids
bureau ook tot uiting kwam.
Bij de electro-monteurs waren vraag en
aanbod in evenwicht.
In de Bouwvakken bleef de toestand
stabiel, dat wil zeggen, dat het aantal
werklozen bleef schommelen tussen de 160
en de 170.
Het betreft hier een groep mensen, die
op grond van hun leeftijd, hun conditie of
hun vakbekwaamheid moeilijk aan de slag
kunnen komen.
Een residu-werkloosheid dus, die wel
nooit zal verdwijnen.
Want de vraag naar de bouwvakkers
nam in Augustus nog toe van 130 tot 163
aanvragen om metselaars, timmerlieden,
schilders, vlechters, stueadoors.
Dat de vraag naar metselaars niet nog
meer steeg, was een gevolg van de stag
natie in de leveranties van de kalkzand
steenfabrieken.
Er was in de sector der losse arbeiders
nogal wat beweging: invloed van de sei
zoenarbeid in de Beverwijkse Conserven-
fabriek, de IJmuider visverwerkende in
dustrie en de Vijfhuizer tegelfabriek.
Het aandeel der D.U.W.-arbeiders steeg
omdat de bij de poot-aardappeloogst inge-
schakelden terugkeerden.
Ongeschoolden en DUW-arbeiders teza
men daalden van 407 tot 399 werkzoe
kenden maar het aantal dergenen die in
DUW-verband werkten steeg van 28 tot 84.
Het ziet er naar uit, dat in deze groep
de eerste maanden nogal wat verschui
vingen zullen blijven, want de aardappel
oogst breekt thans aan, gevolgd door de
bietenoogst, met als herfstsluitstuk de
bietencampagne der Halfwegse suikerfa
briek.
Bij de vrouwen viel een toenemend aan
tal aanvragen om werk te constateren:
van 168 tot 206, maar de vraag van de
zijde der werkgevers steeg van 677 tot 680:
reeds vijf jaar ligt dat cijfer nu al op dat
niveau.
Onder de werkzoekenden bevinden zich
een aantal „formele" gevallen: door So
ciale Zaken gesteunde vrouwen met kin
deren, die uiteraard moeilijk te plaatsen
zijn. Verder kan de toeneming van de
werkzoekenden verklaard worden uit de
inschrijving van meisjes die in Juli de
school verlieten en nog geen baan vonden.
Ook de opheffing van een winkelbedrijf
in Haarlem had enige invloed op het cij
fer.
Een belangrijke factor was voorts, dat
de bemiddelingsactiviteit in Augustus
door de vacanties natuurlijk gering was.
Tenslotte valt over de werkloosheid on
der de jeugdigen op te merken dat ook
daar de grote vraag van bouwnijverheid
en metaalnijverheid niet zonder effect
bleef.
Het aantal werkzoekende jeugdigen
daalde van 178 tot 110.
De grote Bachkenner en clavecinist prof.
Erwin Bodky verleent op 9 September
medewerking aan een uitvoering door Die
Haerlemsche Musyckcamer in de tuinzaal
van het Gemeentelijk Concertgebouw, waar
hij met orkestbegeleiding een clavecymbel-
concert van Richter zal vertolken. Prof.
Bodky bood deze medewerking ongevraagd
aan, nadat hij het ensemble onder leiding
van André Kaart deze zomer in het cul
tuurcentrum De Stompetoren te Spaarn-
woude had horen spelen. Tezamen met zijn
oud-leerlingen Gertrude Maclaine en Hans
Philips brengt hij tevens het Concert in C
voor drie clavecymbels van Bach ten ge
hore. Verder staan er werken van Handel
en Telemann op het programma.
Erwin Bodky debuteerde reeds als con
certpianist op 12-jarige leeftijd. Na het
winnen van enige belangrijke prijzen en
onderscheidingen werd hij eerst door Ri
chard Strauss en later door Ferruccio
Busoni als leerling aangenomen. Hij trad
op met diverse grote orkesten in inter
nationale muziekcentra. Zijn boek over de
voordracht van oude klaviermuziek trok
alom de aandacht. Van 1926 tot 1933 was
hij hoogleraar in Berlijn, daarna doceerde
hij eerst in Haarlem en Amsterdam, om
in 1938 naar Amerika over te steken. Sedert
1949 is hij verbonden aan de universiteit
van Boston, met het befaamde symphonisch
orkest van welke hij nog dikwijls (het
laatst onder leiding van Serge Koussevitzky
en Bruno Walter) in de Verenigde Staten
optreedt.
HAARLEM, 7 September 1953
ONDERTROUWD: 7 Sept., P. Roele en M.
Hart; H. J. Berfelo en J. Rol.
BEVALLEN van een zoon: 5 Sept., J. A.
Bosvan Dijk; M. de GierKorthals; G.
BuzinkBorkhuis; C. RethansPlukker; A.
Weij—Bood; 6 Sept., J. M. Daams—Provoost;
E. E. E. Hetemde Vreede; P. Cornelis
Dijkhuizen; 7 Sept., J. E. KoenekoopKors.
BEVALLEN van een dochter: 4 Sept., E.
Muldervan den Heuvel; 5 Sept., L. M. van
der Hoevende Ruiter; A. H. A. Kreetz
van Schie; H. A. Boot—Spanjaard; A. Reu-
rekas—Verhoeven; F. J. Warmerdam—van
Harten; 6 Sept.. J. M. C. Passchier—van Em
merik; J. SombroekReijsoo; C. J. M. van
Duinde Nijs; M. J. Coendersvan Melsen;
E. F. den BeiderBoskma; E. C. van IJssel-
dijkFoss; 7 Sept., W. B. M. DerksenNas;
G. VeltkampBakker; C. Groskampde
Jong.
OVERLEDEN: 4 Sept., B. J. de Graaf—
Huijing, 39 j., Papaverstraat; S. Kuijper
van Weeren, 81 j., Westerhoutpark; M. S. J.
van der Spelt, 62 j„ Gasthuisvest; H. J.
Rooijers, 63 j„ Jap Gijzenkade; 5 Sept., W.
J. Richel, 79 j„ Schouwtjesplein; A. C. Cor-
nelissenKessens, 45 j., Kastanjsetraat; T.
Visser, 71 j., Gasthuisvest; B. van Dijk, 80 j.,
Caninefatenstraat; 6 Sept., A. J. den Exter,
74 j., Spoorwegstraat,
