Tweede Kamer bezag erfrecht
in herzien Burgerlijk Wetboek
William Wyler's nieuwste film „Carrie"
Uitgaan in Haarlem
Agenda voor
Haarlem
Oranjeboom
f 11.25
Koninklijk paar woonde een
concert in de hoofdstad bij
Een Eeuw Geleden
Blijdschap bij K. V.P. en V. V.D. over
liberaal" geluid bij P.v.d.A.
Hoe is het ontstaand
Uw -('JqfJi
oordeel...
is ornce aanbeveling!
Het melodrama toch nog bedwongen
Hoofdfiguur onvolledig
Waar II
dil embleem ziel
is Kei
fcest bier drinken.
A B R. MEI3ER
Luisterrijk banket in
Paleis op de Dam
STRIJK EN ZET
Commando-Makassar
meldt overgave van 260 man
Kerkelijk Nieuws
Kleuter brak been
bij het wippen
Na Houtje-Touwtje
nu Clipscoat
Uit de Opregte Haarlemsche
Courant van 12 September 1853
VRIJDAG 11 SEPTEMBER 1953
99
Van onze parlementaire redacteur)
Een voorstel van minister Suurhoff tot
wijziging van zijn begroting in verband
met aankoop van percelen voor huisvesting
van gewestelijke arbeidsbureaux, gaf de
heren Ritmeester (VVD) en S t a p e 1-
kamp (A.R.) gisteren in die Tweede Ka
mer aanleiding tot enige critiek omdat
huns inziens hierdoor het begrotingsrecht
der Kamer zou zijn aangetast. De minister
voerde echter aan te menen, dat hij met de
door hem bewandelde weg nog het best had
gehandeld met het oog op eerbiediging van
dst recht. Hierna ging het voorstel er zon
der hoofdelijke stemming door.
Dit gebeurde eveneens met de conclusies
omtrent de vraagpunten over de richtlijnen,
die voor de herziening van het Burgerlijk
Wetboek zullen gelden, wat het erfrecht be
treft alsook wat de rechten van de schep
pende mens aangaat.
Mej. mr. Zeelenberg (Arb.) had zich
de vorige dag node neergelegd bij de con
clusie om het erfrecht bij versterf niet nog
verder te beperken dan tot de erfgenamen
in de zesde graad - een conclusie waarmee
mr. Beernink (C.H.U.) juist van harte
instemde - maar overigens bleek zij in
meer dan een opzicht juist vrij veel te voe
len voor het erfrecht als zodanig van de
kinderen. Zij had aan deze groep gerech
tigden ook nog dermate haar hart verpand,
dat zij bezwaren uitte tegen het plan om
door middel van de wet aan de echtgenoot
de bevoegdheid toe te kennen om, naast
diens erfdeel bij versterf, zonder tot enige
vergoeding gehouden te zijn, uit de inboe
del goederen tot een waarde van ten hoog
ste f 15000 tot zich te nemen. En helemaal
mis vond zij, dat hiervan uiteindelijk even
tueel zelfs een tweede echtgenoot zou kun
nen profiteren. Wat de woordvoerster van
de P. v. d. A. in het algemeen over het erf
recht, als een materiële grondslag voor de
kinderen om daarop verder te bouwen, had
verkondigd, bracht zowel mr. VanLeeu-
w e n (V.V.D.) als mr. Van Rijckevor-
sel (K.V.P.) in een opgewekte stemming.
De eerste immers had hierin tot zijn blijd
schap een liberaal, de tweede een conserva
tief geluid beluisterd. Mr. Van Rijcke-
ADVERTENTIE
Want daar schenkt men;
VRIJDAG 11 SEPTEMBER
Lange Veerstraat 16: Stichting Psycho-
synthese, spreker B. v. d. Meer, 8 uur. Lido:
„Achter gesloten gordijnen", 18 jaar, 7 en
9.15 uur. City: „Een schot valt in Venetië",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Vrouwen
en bandieten", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Achter gesloten gordijnen", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Minerva: „Affaire in Trinidad",
18 jaar, 8.15 uur. Rembrandt: „Carrie", 18
jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Jeugd in de
branding", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Het
huis der verloren vrouwen", 18 jaar, 7 en
9.15 uur.
ZATERDAG 12 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „Een zomerdagdroom"
(Nederlandse Comedie), 8 uur. Concertge
bouw: „Potasch en Perlemoer" (Gezelschap
Joh. Kaart), 8 uur. Lido: „Achter gesloten
gordijnen", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City:
„Een schot valt in Venetië", 18 j„ 2.15, 4.30, 7
en 9.15 u. Spaarne: „Gof geschut", a. 1., 2.30
uur. „Vrouwen en bandieten", 18 jaar, 7
en 9.15 uur. Frans Ilals: „Achter gesloten
gordijnen". 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Miner
va: „Affaire in Trinidad". 18 jaar, 2.30, 7 en
9.3,3 uur. Rembrandt: „Carrie", 18 jaar, 2,
ill?. 7 en 9.15 uur. Palace: „Jeugd in de
branding", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
I<iUxor: „Het huis der verloren vrouwen", 18
W, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
v o r s e 1 kon met de conclusies - ook die,
waarin de bepalingen over de f 15.000 aan
inboedel, die de echtgenoot zonder ver
plichting als vergoeding tot zich kan no
men - accoord gaan, maar namens zijn
fractie moest hij wel het voorbehoud ma
ken, dat het niet gewenst is om het begrip
inboedel ruimer op te vatten en uit te
breiden tot de hele nalatenschap of tot han
delszaken.
De raad-adviseur Prof. M e y e r s ver
dedigde tegenover mej. mr. Zeelen
berg, die ook nog hierover gevallen was,
dat in de wet een vast getal (ten hoogste
f 15.000) zal voorkomen. Hij gaf toe, dat
alle in de wet genoemde getallen min of
meer willekeurig zijn, maar wees er tevens
op, dat het noemen van een bedrag toch
nog altijd de beste methode is als men er
gens scherpe lijnen getrokken wil hebben.
Bij waardeverandering van het geld kan
dan altijd nog een daarmee rekening hou
dende wetswijziging uitkomst brengen.
Wat nu de tweede echtgenoot aangaat, die
eventueel het vermelde voordeel der nieu
we bepalingen zal kunnen genieten, moest
ADVERTENTIE
GROTE HOUTSTR. 16 - HAARLEM
NIEUW
KERKO DAMES
OVERHEMD BLOUSES
vanaf
{.>rof. Meyers de opmerking maken dat, als
men wel de noodzakelijkheid inziet dat de
langstlevende echtgenoot een legitieme por
tie ontvangt, dan toch ook ingezien moet
worden, dat deie portie eveneens aan de
tweede echtgenoot moet ten deel vallen.
Met de conclusie over de rechten, van de
scheppende mens is het tenslotte heel vlot
gelopen. Het nader overleg met de com
missie bleek geen moeilijkheden te hebben
opgeleverd. Minister Donker deelde mee,
gelijk hij al bij dat overleg had gedaan, be
reid te.zijn zich met zijn ambtgenoot van
Economische Zaken in verbinding te stellen
over de instelling van een commissie ter
bestudering van de kwestie van bescher
ming van modellen en hoever deze bescher
ming zou moeten gaan. Die commissie zal
op korte termijn tot stand komen en dan
deze zaak in nauw overleg met prof.
Meyers nader bekijken. Deze hoogleraar
bestreed de stelling van prof. G er bran
dy (A.R.), dat.de uitdrukking „scheppende
mens" arrogant was en hield zich overigens
voor een betere uitdrukking aanbevolen in
dien de A.R. afgevaardigde die nog zou
kunnen vinden.
(Speciale berichtgeving)
Bijna had onze Landsvrouwe gisteravond
aan het einde van de tweede dag van het
koninklijk bezoek aan Amsterdam nog een
gesloten deur voor zich gezien: de sleutel
van de deur van de speciale ingang van
het Concertgebouw was zoek. Voor de
straatzijde van de dichte deur reden de
politiemotoren reeds voor, achter de deur
stonden reeds ter verwelkoming burge
meester d'Ailly, jhr. mr. F. Beeiaerts van
Blokland en Guillaume Landré van het
Concertgebouwbestuur. De situatie was
even gespannen. „De sleutel", riep ieder
een. Portiers renden af en aan, voelden in
hun zakken, maar de sleutel bleef zoek tot
het moment waarop de Koningin uit de
zwarte auto stapte. Toen was de sleutel
juist gevonden en klapten de deuren open
tot verademing van de heren van het
Concertgebouwbestuur.
Gekleed in een zwarte tule avondrobe
schreed de Koningin met Prins Bernhard,
die in rok was gekleed, naar binnen, waar
na zij onmiddellijk op burgemeester d'Ailly
toetrad, die haar naar de plaatsen bege
leidde.
Het was overigens een tamelijk vreemde
vertoning in het Concertgebouw. Oorspron
kelijk was het concert bedoeld als volks
concert, waarbij later het koninklijk be
zoek werd ingelast. Het gevolg was dat
een van de schoonheidsfouten in de organi
satie van het koninklijk programma aan
het licht trad.
De regeringsvoorlichtingsdienst had na
melijk van gala gesproken. Het Concert
gebouw hield vast aan volksconcert. Van
daar dat de genodigden, onder wie alle
ministers, die, met minister Drecs aan het
hoofd, met hun dames eerder op de avond
aan een diner ten paleize hadden aangeze
ten, in schitterend avondgala waren ver
schenen, terwijl verder niemand in de zaal
in avondtoilet was. Het concert, dat onder
meer het cello-concert in A van Saint-
Saëns omvatte, boeide de toehoorders zeer.
In de pauze liet de Koningin de dirigent
Eduard van Beinum en de solist Samuel
Brill bij zich komen.
Banket
Voordat men het Concertgebouw betrad,
was, zoals gezegd, in het Paleis op de Dam
een regeringsbanket gehouden in de Troon
zaal. Het was een zeer stijlvol diner. Ach
ter een scherm door een strijkje van de
Marinierskapel met muziek opgeluisterd.
De tafel was versierd met rode anjers, die
geschikt waren in gouden drijfkommen en
vaasjes, hetgeen prachtig kleurde bij het
purper van de troonzaal. Aan het diner
hebben aangezeten de voltallige minister
raad en enkele vertegenwoordigers van het
Amsterdamse gemeentebestuur, in totaal
zestig personen.
Ontvangst
De Koningin en Prins Bernhard hadden
des middags de leden van de Amsterdam-
ses gemeenteraad ten paleize ontvangen,
waar het koninklijk paar zich op onge
dwongen wijze met hen heeft onderhouden
over verscheidene hoofdstedelijke proble
men. Voorts ontvingen zij het dagelijks
ADVERÏENTIÊ
Ik behandel deze uitdrukking op ver
zoek en dus niet omdat ik meen er een
afdoende verklaring van te kunnen
geven. Strijk en zet betekent: ieder
ogenblik, telkens weer. De gissingen
naar de oorsprong zijn vele. Men heeft
gedacht aan het dobbelspel, waarbij men
zijn winst opstrijkt en dan opnieuw in
zet. Het is ook mogelijk dat de zegswijze
is ontleend aan het bedrijf van de bin
nenschipper, die bij elke brug het zeil
moet strijken en daarna de mast weer
moet opzetten. Maar het element van
herhaling, dat zo kenmerkend is voor de
uitdrukking, vindt men het duidelijkst
in de verklaring, dat strijk en zet af- j
komstig is van het heierswerk. Strijken j
is: laten zakken en zetten: laten rusten, i
In oude heiersliedjes komt de zegswijze I
dan ook voor.
DJAKARTA. (Aneta). Blijkens een
van de zijde van het leger in Makassar
gedane bekendmaking, bebben 260 „orde
verstoorders" met hun gezinnen zich aan
gemeld bij een militaire post te Pompa-
nua, in Zuid-Celebes.
Geref. kerken onderh. art. 31 K.O.
Beroepen te Alkmaar D. Deddens te
W etsingeSauwerd.
Ned. Herv. kerk
Beroepen te Elburg l. Vroegindewey te
Papendrecbt.
bestuur van de jurycommissie van de ko
ninklijke subsidie in audiëntie.
De schilders Matthieu Wiegman, Mark
Kolthoff en Gerard van Vliet (respectie
velijk voorzitter, secretaris en penning
meester der genoemde commissie) hebben
Koningin Juliana officieel het album met
25 kunstwerken aangeboden, vervaardigd
door de jongere schilderessen en schilders,
die gedurende het eerste regeringslustrum
onzer vorstin de koninklijke subsidie ver
wierven.
De zes-jarige Gerrit Vocges, wonende
aan de Harmer.jansweg, was met enige
andere kinderen van zijn leeftijd in de
speeltuin aan de Papentorenvest aan het
wippen. Daar de kinderen, die aan de an
dere zijde van de wip zaten, plotseling er
af sprongen, dompte deze, waardoor Ger
rit met het linkerbeen onder de wip be
kneld raakte, tengevolge waarvan het kind
een gecompliceerde onderbeenbreuk opliep.
Hij is naar het Grote Gasthuis overge
bracht.
t~ Een 27-jarige inwoonster van Zagreb
(Joegoslavië), die te Purmerend verblijf
hield, is als ongewenste vreemdelinge over
de grens gezet.
ADVERTENTIE
Een van de bekendste Amerikaanse regisseurs is William Wyler. Ik behoef maar
enkele titels te noemen van de films, die hij heeft gemaakt en ge zult onmiddellijk
zeggen: Ja, die film heb ik gezien en deze en dezeNog niet zo lang geleden
draaide van zijn hand „Detective-story". Daarvoor verschenen „De beste jaren van
ons leven", „mr$ Minniver"De Woeste Hoogte" en een aantal andere films, die in
ons land minder bekend .zijn. „The letter" naar Somerset Maugham's roman behoort
daar misschien ook toe. Voor wie zijn geheugen wil opfrissen: Bette Davis speelde er
de hoofdrol in. William Wyler mag bogen op een grote staat van diejist. De bioscoop
bezoeker, het bioscooppubliek in het algemeen, kent dan wel niet zijn naam, wel zijn
films. En de meeste dezer films hebben een reputatie. Bij een vorige gelegenheid ben
ik uitvoerig ingegaan op Wylers verfilming van „De Woeste Hoogte". Dat bood meteen
de gelegenheid de kwestie litteratuur en film aan de orde te stellen. De film Carrie,
die ik hier zal bespreken is ook een verfilming van een bestaande roman. Ze werd
gemaakt naar een boek van Theodore Dreiser, de schrijver van An American tragedy"
(als film uitgebracht onder de titel „A place under the sun"). Hier heeft Wyler dus
opnieuw uit de litteratuur geput. En opnieuw, gelijk dat bij de Woeste Hoogte het
geval was, met wisselend succes.
Die „Woeste Hoogte" dringt zich maar
steeds ter vergelijking aan mij op. Dat
komt dan door het feit, dat Laurence Oli
vier er een hoofdrol in speelt. Dezelfde
eminente acteur treft men ook in „Carrie"
aan. Ditmaal staat Jennifer Jones hem ter
zijde. Wyler beschikte dus wel over twee
prima krachten, van wie Olivier zonder
twijfel de kroon spant. Zijn film is op de
eerste plaats de vastlegging van twee uit
nemende spelprestaties. Ze doet de sterren
alle eer aan. Of zij Theodore Dreiser ech
ter alle eer aandoet is een punt ter naar
stige overweging.
In het kort komt het verhaaltje hier op
neer. Een in armoede opgegroeid meisje
gaat haar fortuin zoeken in de grote stad.
Ze ontmoet daar een maitre d'hótel, die
bepaald ongelukkig is getrouwd met een
rijke vrouw. Hij wordt verliefd op het
meisje. Het meisje ziet in hem de vervul
ling van haar heimelijke wens te leven in
betere omstandigheden dan zij ooit heeft
gekend. Ze vergezelt hem als hij zijn vrouw
in de steek laat en leidt korte tijd met hem
een luxe leven van geld, dat hij buiten haar
weten heeft gestolen. De diefstal wordt
ontdekt en nu raken de gelieven in de
grootste ellende. Carrie hunkert naar rijk
dom en aanzien. Ze verlaat de man. Later
ontmoet zij hem weer als
een uitgestotene, die om
een homp brood bedelt.
Maar wanneer zij, nu een
rijke en gevierde revuester,
haar fout aan hem wil her
stellen, verdwijnt hij weer uit haar leven,
een zekere ondergang tegemoet.
Men ziet: het is net wat men noemt een
melodrama. Zo'n gegeven biedt alle ge
legenheid tot sterk spel, maar ieder tik
keltje overdrijving schaadt. Wanneer een
regisseur zijn spelers niet in de hand heeft
komt die overdrijving. William Wyler ver
dient een compliment, omdat hij de melo
dramatische tendenzen zo krachtig de kop
heeft ingedrukt. Men mag zijn film gerust
zien.Zij is een staaltje prima vakmanschap.
Ze is nergens aangedikt, huilt geen kroko
dillentranen, registreert alleen de harde
feiten en kan het dan ook niet helpen wan
neer die feiten zo triest en somber zijn als
Theodore Dreiser het beliefde ze aan ons
voor te zetten. Nee, Wyler daar een ver
wijt van maken mag men niet. Ik heb dan
ook bewondering voor zijn film in zoverre
ze rustig haar weg gaat en de karakters
overal hun waarde probeert te geven met
die gespannen aandacht, die visuele ex
pressie, die de camera zich veroorloven
kan. Men kan niet spreken van opvallende
filmische effecten. Ik geloof ook niet, dat
Wyler ze nodig had. Het gegeven leende
zich daar niet voor. Het kon slechts met
de grootste eenvoud en zonder pretenties
van de kant van de filmmaker in filmvorm
verteld worden.
Maar is dat allemaal in het voordeel van
William Wyler, er staat nog iets tegenover.
De figuur van het meisje, in Dreiser's ro
man scherp getekend, krijgt niet voldoende
relief. Haar zucht naar luxe en rijkdom,
haar vaste wil dat te bereiken, het nood
lot dat zich daarin manifesteert en drei
gend om haar hangt, wordt niet voelbaar
gemaakt. Wyler wikkelt deze zaken af met
een eenvoudig fait accompli. Daar zou men
vrede mee kunnen hebben als hij ons
maar had laten voelen welk een tragedie
erin verborgen zit. Hij laat dat na. Hij
houdt zich wel uitvoerig bezig met de ver
pauperde maitre d'hotel, maar de inner
lijke drijfveren, de achtergrond van het
noodlot verzuimt hij te laten zien. Het is
of hij de voorgeschiedenis van Carries
carrière veel te lang heeft gemaakt en
voor de eigenlijke ontrafeling der motieven
die tot de scheiding der gelieven leidde,
te weinig celluloid meer over had. Men
kan ook beweren dat hij dat niet aankon.
Ik geloof het niet. Zijn staat van dienst
is daarmee in tegenspraak. Het zal, dunkt
mij, de onmacht zijn van de scenario
schrijver, welke Wyler niet in het tegen
deel kon doen verkeren. Hoe het ook zij:
Wyler miste hier een serieuze kans. Twee
derde van de film is knap en boeiend. Het
slot bevredigt niet. Cr-?-'", blijft als het
ware in de lucht zweven. Ze wordt door
Wyler aangeduid,
maar niet naar haar
wezen aan u opge
drongen.Ze staat niet
voor u zoals zij is. En
omdat zulks niet de
bedoeling van Wyler
noch van Dreiser kan
zijn, is het mij niet
mogelijk de film het
volle pond van mijn
waardering te geven.
Want men heeft recht
op de hele figuur, hoe
moeilijk het is haar
te creëren.
Met deze weten
schap gewapend doet
ge nochtans niet on
verstandig om „Car
rie" te gaan zien. De
film draait deze week
in het Haarlemse
Rembrandt-theater.
Laurence Olivier en Jennefer Jones
P. W. franse.
Zaterdag 12 September, Stadsschouwburg, 20
uur: De Nederlandse Comedie vertoont
het blijspel „Een Zomerdagdroom" (The
seven year itch) van George Axelrod in
de vertaling van Gerard Rekers, onder
regie van Henk Rigters en met muzikale
illustraties van Bernard Drukker.
Zaterdag 12 September, Concertgebouiv, 20
uur: Het Toneelgezelschap Johan Kaart
geeft een opvoering van de klucht „Pot
asch en Perlemoerin textiel" van
Klein en Glasz met Johan Kaart en Johan
Boskamp in de titelrollen.
Zondag 13 September, Stadsschouwburg, 20
uur: Herhaling van „Een zomerdagdroom"
van Axelx-od door de Nederlandse Come
die met Hans Kaart, Philippe la Chapelle,
Kitty Janssen, Ina van Faassen en vele
anderen.
Zondag 13 September, Concertgebouw, 20
uur: „Potasch en Perlemoer" met Johan
Kaart, Johan Boskamp, Tilly Périn
Bouwmeester, Matthieu van Eysden. Cilly
Bach, Ingeborg Winkler, Willem Faassen
en anderen.
Dinsdag 15 September, Minerva Theater,
20.15 uur: Première voor Noordholland
van een nieuwe reeks opvoeringen van
„Toontje heeft een paard getekend" van
Lesley Storm, thans door het Toneel
gezelschap Johan Kaart onder regie van
Tilly PérinBouwmeester.
Woensdag 16 September, Stadsschouwburg.
20 uur: De Haagse Comedie vertoont
onder regie van Cees Laseur het Italiaanse
blijspel „Het uur der verrukking" van
Anna Onacci met in de voornaamste rol
len: Paul Steenbergen, Elisabeth Ander
sen, Enny Meunier en Gijsbert Tersteeg.
Donderdag 17 September, Stadsschouwburg,
20 uur: Ter opening van het nieuwe sei
zoen van de Haarlemse Kunstgemeenschap
geeft het Utrechtse studentencabaret „U
lacht meneer" een voorstelling van het
programma „Binnenkort in dit theater".
MUZIEK
Zondag 13 September, gebouw Sehagchel-
straat, 15.30 uur: Concert onder auspiciën
van het Leger des Heils door het Engelse
Stockport Citadel Muziekkorps uit
Engeland.
Dinsdag 15 September, Grote Kerk, 20 uur:
Orgelbespeling door George Robert met
medewerking van het Palestrinakoor uit
's Gravenhage onder leiding van Jaap
Vranken. Behalve van Palestrina worden
er werken van Bach, Frescobaldi en Han
del uitgevoerd.
Donderdag 17 September, Grote Kerk, 15
uur: George Robert brengt op het orgel
van Christiaan Muller werken van Rober-
day, de Grigny, Guilain, Boèly, Langlais,
César Franck en Albert de Klerk ten
gehore.
Vrijdag 18 September, Concertgebouw. 20
uur: Zesde zomerconcert van de H.O.V.
onder leidfng van Marinus Adam met
medewerking van de alt Olga Ongena en
de pianist Hans Osieck. Uitgevoerd wor
den werken van Mozart, Lalo en Saint-
Saëns.
DIVERSEN
Vrijdag 11 September, gebouw Lange Veer
straat, 20 uur: Voor de stichting Psycho-
Synthese spreekt de heer B. van der Meer
over Dante's Goddelijke Komedie (Lange
Veerstraat 16).
Zondag 13 September, St. Bavo. 15 uur:
Rondleiding door de kathedrale basiliek
aan de Leidsevaart met toelichtingen dooi
de heer Johan Beyk.
Dinsdag 15 September. Brinkmann, 14 uur:
Openingsmiddag winterprogramma van
de afdeling Haarlem van de Nederlandse
Vrouwen-Electiciteits-Vereniging met me
dewerking van Riek BonsetHorst, die
stalen van humor in de litteratuur voor
draagt.
Woensdag 16 September, Concertgebouw,
20 uur: A.V.R.O.-tournée „Dubbel op" met
medewei-king van Joop de Knegt. Roland
Wagter, Tobi Rix, Sid Hamilton, de
Wama's en vele anderen.
Donderdag 17 September. Concertgebouw,
20 uur: Herhaling van de A.V.R.O.-tour
née met de Tiroler Holzhacker Bub'n en
de onder Woensdag reeds genoemde me
dewerkenden. i
Hans Kaart speelt de hoofdrol in het luch
tige blijspel „Een Zomerdagdroom" van
George Axelrod, dat de Nederlandse Come
die dit weekeinde in Haarlem vertoont.
Men ziet hem hier temidden van de zes
schonen, die gedurende een etmaal zijn
bestaan verontrusten. Rechts van hem ziet
men van boven naar beneden: Kitty Jans
sen, Ina van Faassen en Riny van
Slingelandt.
TENTOONSTELLINGEN
Frans Halsmuseum: Groepsportretten van
Frans Hals en permanente expositie van
nieuwe aanwinsten. Dagelijks geopend van
1017 uur, des Zondags van 1317 uur.
Vleeshal, Grote Markt: Van 15 September
af „Haarlemse architecten exposeren".
Werk van leden van de kring Haarlem
van de B.N.A. De tentoonstelling duurt
tot 5 October.
Vishal, Grote Markt: Miniatuur-spoorweg
tentoonstelling Nemiso, ongeveer vijftien
treinstellen met complete stations, tunnels
etc. Dagelijks geopend tot 5 October.
Dinsdag en Vrijdags vrij rangeren.
Huis Van Looy: Van 12 September af de
expositie „Kunstenaars helpen" ten bate
van de slachtoffers van de watersnood.
Tot 5 October, op werkdagen van 10—12.30
en van 13.30—17 uur, op Zondagen van
1417 uur.
Kunsthandel Leffelaar, Wagenweg: Schilde
rijen, aquarellen, tekeningen en grafisch
werk van Haarlemse beeldende kuns
tenaars uit eigen bezit. Tot 15 September,
dagelijks van 1015 uur.
Schotersingel 117 a: Palestina-diorama's
(Bijbelse voorstellingen). Tot 1 October
dagelijks geopend van 10—12 en van
1417 uur.
Kleine Houtweg 65: Expositie van aqua
rellen en tekeningen van Jan Peeters en
van beeldhouwwerk van H. Radecker, van
12 September af dagelijks geopend van
105 uur. De expositie duurt de gehele
maand.
ADVERTENTIE
een zware kwaliteit met Teddy gevoerd
in prachtige kleuren, zeer beschaafd
prijzen voor 2 jaar.... ƒ26.10
3 jaarƒ27.10
4 jaarƒ28.75
VOOR DE BABy
ANEGANG 46
GROTE HOUTSTRAAT 116
■■■■iiiima
•■■iiaaait
iniaiaaaaiiaaii
WEENEN. Alhier verneemt men dat
de Rijkskroon van Hongarije, gezegd van
den H. Stephanus, en de andere Rijks
kostbaarheden, bij Orsava, niet ver van
de Turksche grens, door een eenvoudigen
landarbeider zijn opgegraven. Zij bevon
den zich in eene ijzeren kist, dewelke in
eene houten kist geplaatst was. Deze be
vond zich anderhalve cl diep in den grond.
De meening, dat de Hongaarsche Rijks
kostbaarheden door den rebel Kossuth
naar America waren gevoerd, moet thans
als onjuist worden gekenschetst.