Een boek over mooie, maar dure
binnenhuisarch itectuur
Thuiskomst
.Clowntje Riek
Euwe bood moedig
verweer tegen Smyslov
DINSDAG 6 OCTOBER 1953
Candidatentoumooi
Wielrennen
Sassenheimer Van 't Hof
won Ronde van Leiden
Wandelsport
Avondvierdaagse in 1954
van 23 tot 27 Juni
Zzvemmen
Tweede ontmoeting van
Zwem vier kamp voor DWT
Internationale zwem
wedstrijden in Haarlem
Sport in 't kort
Hockey
Nederlandse dames wonnen
ook van Verenigde Staten
Honkbal
„World Series" gewonnen
door New York Yankees
Voetbal
Stade Frangais gewijzigd
Golf
Om de Echtparen-beker
Voor de kamderen
81
Motorsport
Copeta, Lorenzetti en
Anderson wonnen
Oude molen als
ontvangstcentrum
Annie Hermes zingt
Mahler in Londen
FEUILLETON
door Mevr. Byleveld-Gelinck
Woodbrookers hielden
„intern beraad"
Zuivering in Nairobi
Smyslov heeft nog tot de 66e zet moeten
vechten om zijn afgebroken partij voor
het candidaten-schaaktournooi in Zwitser
land tegen Euwe tot winst te voeren. De
Nederlandse kampioen heeft zijn grote te
genstander allerlei moeilijkheden in de
weg gelegd. Hij offerde nog een 2e pion en
drong met zijn koning de witte stelling
binnen. Pas toen de Rus een pion had te
ruggegeven konden de witte strijdkrach
ten zich waaiervormig over het bord ver
spreiden. Smyslov wikkelde met vaardige
hand af naar een lopereindspel waarin
zijn snel oprukkende randpion de beslis
sende troef vormde.
Alle partijen werden of zonder spelen
beëindigd, of reeds na enkele zetten be
slist. Alleen de partij Kotov-Boleslavsky
vormde een uitzondering, maar het was
iedereen duidelijk dat eerstgenoemde tegen
het onvermijdelijke vocht, want hij raakte
3 pionnen achter, zonder enige compen
satie.
In de kansen der deelnemers is weinig
verandering gekomen. Het enige opmer
kelijke uit de laatste vier ronden is eigen
lijk dat Gelier zich uit de achterhoede
heeft losgemaakt en dat ook de kansen
van Petrosian zijn toegenomen. Beiden be
horen tot de jongere Russische grootmees
ters. en het is niet onmogelijk dat ze in
het verdere verloop van het tournooi nog
een hartig woordje gaan meespreken in
zake de bezetting van de eerste plaats. Zij
hebben namelijk aan een belangrijke voor
waarde daartoe geen gebrek en dat is
volharding.
De afgebroken partijen uit de 18e en
19e ronde hadden het volgende resultaat:
18e ronde: Reshevsky—Averbach 1-0;
Keres—Szabo V2-Y2I Smyslov—Euwe 1-0;
Geiler—Stahlberg 1/2-V2; Kotov-Bole
slavsky 0-1.
19e ronde: BoleslavskyGeiler 0-1; Pe
trosian—Gligoric 1-0; Najdorf—Taimanov
1/2-1/2-
Na de 19e ronde luidt de stand:
1. Smvslov 12 pnt. uit 18 partijen: 2.
Reshevsky 11 pnt. (18); 3. Bronstein 10!£
pnt. (18); 4 Najdorf 10 pnt. (18); 5 en 6.
Keres en Petrosian 9V2 pnt. (18); 7. Bole
slavsky 9 pnt. (17): 8. Gelier 9 pnt. (18);
9. Euwe 8«/2 pnt. (18); 10 en 11. Taimanov
en Kotov 8 pnt. (17); 12. Szabo 8 pnt (18);
13. Gligoric 7% pnt. (17); 14. Averbach
7i/2 pnt. (18); 15. Stahlberg 5 pnt. (18).
De traditionele wielerronde van Leiden
welke Zaterdagmorgen in het program
ma van de 3 Oetober-feesten werd gehou
den is na fraaie strijd gewonnen door
de Sassenheimer Arend van 't Hof. Naast
de overwinning had Van 't Hof ook het
leeuwenaandeel aan premies in de wacht
gesleept.
Het ongewoon vroege vertrekuur
halfnegen in de morgen was er de oor
zaak van, dat verschillende renners ver
stek lieten gaan. Desondanks is er in deze
wedstrijd waaraan verschillende pro
vinciale kampioenen deelnamen aardig
strijd geleverd. Na enkele vruchteloze uit
looppogingen, gelukte het pas halverwege
de wedstrijd aan één vijftal renners: Van
't Hof, Vreeswijk, Ottenbros, Janissen en
de Noordelijke kampioen Fré Mik om aan
het peloton te ontsnappen. En toen deze
vijf enkele ronden later gezelschap kregen
van Luten en de kampioen van Overiisel:
Nijmeijer was de beslissende slag gevallen.
Inmiddels had zich uit het peloton weel
een groepje van zeven renners: Krijn Post,
Wallet. Theijsse, Van Houwelingen, C.
Rabe. de Haarlemmer Wim Rusman en de
IJmuidenaar Jaap Bruggenkamp losge
maakt, dat evenwel vergeefs om aanslui
ting streed.
Nadat eerst Van Houwelingen uit de
tweede groep had moeten „lossen", de
marreerde Bruggenkamp met nog acht
ronden te rijden uit deze groep, welke
twee ronden verder door het peloton werd
ingelopen. Eenzaam reed Bruggenkamp in
die laatste acht ronden tussen de kopgroep
en het peloton en kreeg daarvoor een
dankbaar applaus van het publiek. Bij het
ingaan van de laatste ronde deed Vrees
wijk nog een poging om uit de kopgroep
te komen, maar Van 't Hof en Janissen
waren op hun hoede en haalden hem terug.
De eindsprint moest dus de beslissing
brengen en dit pleit beslechtte Van 't Hof
met twee lengten in zijn voordeel.
De uitslag luidde: 1. Arend van 't Hof
(Sassenheim) 75 kilometer in 1 uur 44
min. en 35 sec.; 2. B. Lute ('s Graveland):
3. J. Ottenbros (Alkmaar): 4. R. Janissen
(Amsterdam); 5. F. Mik (Nieuwe Pekela).
De IJmuidenaar Bruggenkamp werd acht
ste en de Beverwiikers De Ruiter en Hof
land respectievelijk negende en tiende.
De avondvierdaagse van de Nederlandse
Wandelsportbond, die is vastgesteld in de
derde volle week van de maand Juni, zal in
1954 worden gehouden van Woensdag 23 tot
en met Zaterdag 26 Juni. Voor hen, die zich
op Zaterdag moeilijk van hun werk vrij
kunnen maken, zal weer de gelegenheid
aanwezig zijn om het parcours van Zaterdag
(de twintig kilometer) op de voorafgaande
Dinsdagavond af te leggen.
De tweede ontmoeting van de zwemvier-
kamp tussen DWT (Haarlem), UZSC
(Utrecht), De Vest (Naarden) en ZAR (Am
sterdam), die Zaterdagavond in het Sport-
fondsenbad te Haarlem werd gehouden is
door de organiserende vereniging DWT op
overtuigende wijze gewonnen. DWT kon
daarmede een groot gedeelte van de achter
stand, opgelopen in de eerste ontmoeting,
weg werken.
De resultaten van Zaterdagavond zijn:
DWT 3355,6 pnt.; ZAR 3408,5 pnt.; De Vest
3469,4 pnt.; UZSC 3649,8 pnt., waardoor de
algemene volgorde is geworden: De Vest
6063,9 pnt.: DWT 6082,9 pnt.; ZAR 6191,1
pnt. en UZSC 6547.8 pnt.
De uitslagen van de wedstrijden zijn: 66 2/3
meter vrije slag jongens: 1. G. Westerman,
DWT, 42.9'sec.; 66 2/3 meter schoolslag meis
jes: 1. E. Hartman, ZAR, 1 min. 3.8 sec.;
100 meter schoolslag heren: 1. J. Lablans,
DWT, 1 min. 22 sec.; 100 meter vrije slag
dames: 1. H. Balkenende, ZAR, 1 min. 11,8
sec.; 100 meter vrije slag heren: 1. B. Siegen-
taler, De Vest, 1 min. 5,4 secj. 66 2/3 meter
rugslag dames: 1. C. Somers, IJWT, 58,9 sec.;
66 2/3 meter schoolslag jongens: 1. W. Luten,
De Vest, 59 sec.; 66 2/3 meter vrije slag meis
jes: 1. C. van Steenis, ZAR, 47 sec.; 66 2/3
meter vlinderslag heren: 1. F. Roozekrans,
DWT, 49.6 sec.; 100 meter rugslag dames:
1. A. Appels, Zar, 1 min. 32,8 sec.; 66 2/3
meter rugslag heren: 1. R. de Vust. ZAR,
50.4 sec.; 66 2/3 meter vrije slag dames: 1.
M. Zijp, De Vest, 51,6 sec.; 4 x 33 1/3 meter
wisseislag estafette jongens: 1. ZAR 1 min.
37,2 sec.; 4 x 33 1/ meter wisselslag estafette
meisjes: 1. ZAR 1 min. 44 sec.; 5 x 66 2/3 me
ter schoolslag estafette heren: 1. DWT 4
min. 34,2 sec.; 3 x 100 meter wisselslag
estafette dames: 1. ZAR 4 min. 23,6 sec.;
5 x 66 2/3 meter vrije slag jongens: 1. DWT
3 min. 46,8 sec.; 5 x 66 2/3 meter schoolslag
estafette meisjes: 1. ZAR 5 min. 13,9 sec.;
10 x 33 1/3 meter vrije slag estafette heren:
1. De Vest 3 min. 13,7 sec.; 5 x 66 2/3 meter
vrije slag estafette dames: 1. ZAR 4 min. 6,6
sec.; Waterpolo dames: DWTDe Vest 80;
heren: ZARDe Vest 06.
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan
van de zwemclub „Haarlem" worden op Za
terdagavond 10 October internationale
zwemwedstrijden gehouden in het Sport-
fondsenbad in Haarlem.
Tevens zal dan een waterpolowedstrijd
gespeeld worden tussen de zeventallen van
de Gentse Zwemvereniging (kampioen van
België) en zwemclub Haarlem.
JOHN KELLY EUROPEES KAMPIOEN
BANTAMGEWICHT. De bokser John
Kelly versloeg Zaterdagavond in Belfast de
Europese kampioen in het bantamgewicht
Peter Keenan in een gevecht over vijftien
ronden, op punten en veroverde daarmede
de Europese titel. De 21-jarige Kelly, die pas
in negentien gevechten als professional is
uitgekomen, verkreeg door deze zege tevens
de titel van Brits kampioen in dit gewicht.
Keenan heeft nu beide titels verloren, maar
tevens komt zijn titelgevecht voor het we
reldkampioenschap tegen Jimmy Carruthers
(Australië), vastgesteld voor November, door
deze nederlaag ir gevaar.
FINSE VOETBALPLOEG NAAR RUS
LAND. Finland zal een voetbalploeg
naar Rusland zenden voor drie wedstrijden,
te houden in de loop van deze maand, twee
in Moskou en één in Leningrad. De data zijn
nog niet definitief vastgesteld.'
ENGELAND TEGEN HONGARIJE. Het
bestuur van de FA heeft zijn goedkeuring
gehecht aan de voorlopig vastgestelde wed
strijden van de Engelse nationale voetbal
ploeg op het continent in Mei 1954. Engeland
zal 16 Mei in Belgrado tegen Joegoslavië
spelen en 23 Mei in Boedapest tegen Hon
garije.
Slechts één doelpunt in
spannende wedstrijd
De ontmoeting NederlandVer. Staten,
gespeeld in het internationale dames hockey-
tournooi in Folkestone, gaf aanleiding tot
een interessante strijd die gekenmerkt werd
door prachtig stickwerk van de Nederlandse
voorhoede. In feite beheerste Nederland in
de eerste twintig minuten het spel. Tal van
goede aanvallen werden opgebouwd met
zuiver combineren.
Maar toch kwam het niet tot doelpunten,
omdat onze meisjes in de buurt van de cirkel
de kluts kwijt raakten en de snelle Ameri
kaanse verdediging dan zonder veel moeite
de situatie beheerste. Een snelle Amerikaanse
uitval bracht onze doelverdedigster voor het
eerst in actie op een schot van mevr. Allen.
Kort na de hervatting had Nederland moe
ten scoren. Mej. Van Nierop gaf een prach
tige pass ver naar voren en mej. Coops
plaatste de bal zuiver voor het Amerikaanse
doel waar mej. Van Nierop klaar stond. Zij
schoot echter tegen de doelvrouwe aan. Twee
minuten later maakte ze deze fout goed door
de bal van korte afstand in het net te plaat
sen, het enige doelpunt van de wedstrijd.
De Amerikaanse dames werkten daarna
hard voor de gelijkmaker, maar onze ver
dediging hield stand. Jo Jurrissen stopte op
fraaie wijze schoten van mej. Worthington
en mej. Ralph.
De uitslagen waren: IerlandZwitserland
5—0; Zuid-Afrika—België 3—1; Australië—
Denemarken 91; EngelandDuitsland 80;
IndiaFrankrijk 41; SchotlandOosten
rijk 20; NederlandVer. Staten 10;
Nieuw-ZeelandWales 30.
De Yankees hebben in de zesde honkbal-
wedstrijd van de reeks van zeven van de
de „World Series" gewonnen. Het was de
Brooklyn Dodgers, een 4—3 nederlaag toe
gebracht. Hiermede hebben de Yankees een
beslissende voorsprong behaald, aangezien
de stand thans 4—2 in hun voordeel is.
Sedert 1903 hebben de Yankees 16 maal
de „Worl Series" gewonnen. Het was de
vijfde maal dat zij zegevierden over de
Brooklyn Dodgers. Bovendien was het voor
de New Yorkers de vijfde achtereenvolgende
overwinning, waarmee zij het record van
vier overwinningen achtereen, dat ook al op
hun naam stond, verbeterden.
Voor de wedstrijd tegen het Voorlopig
Nederlands Elftal, die morgen in het Feijen-
oord-stadion wordt gespeeld, is de voorhoede
van Stade Francais iets gewijzigd. Volgens
de laatste opgave van het clubbestuur zal de
ploeg in deze opstelling spelen:
Doel: Colonna; achter: Grillon en Drouet;
midden: Brezniak, Hon en Gaulon; voor:
Jonsson, Rijvers, Hnatow, Dombeck en
Beaucommont.
Als reserves reizen Mallet (doelverdedi-
ger) en Battiston (middenspeler of voor
waarts) mee naar Rotterdam.
Op de banen van de Kennemer Golf en
Country Club zijn de wedstrijden om de
Echtparen Wisselbeker gespeeld. De uitsla
gen waren:
Halve eindstrijd: heer en mevr. Sodderland
Brugsma winnen met 4 en 3 van de heer
en mevr. NielsenStam; heer en mevr.
Antonietti—Rouwendal winnen met 3 en 2
van de heer en mevr. HüfferWyers.
Eindstrijd: heer en mevr. AntoniettiRou
wendal winnen met 1 up van de heer en
mevr. Sodderland—Brugsma.
21Q}
10 T B
14- J
\J J~\
De jongens waren uit school gekomen en stapten door de stad, op weg naar huis.
Toen bleven ze opeens staan.
,,0! Kijk eens!" riep Bunkie verrast.
Toen zagen de anderen het ook.
„Hoera! Oom Tripje!" juichten ze.
En toen holden ze naar oom Tripje, die ze lachend zag aankomen.
„Fijn, dat u weer terug bent, oom Tripje!" riepen ze.
„Mogen we uw koffer dragenvroeg Rick.
Bunkie en Rick namen ieder een handvat, en zo droegen ze de koffer naar huis.
„Tante Liezebertha!" riep Bunkie, toen ze bij de deur stonden. „Kijk, eens wie hier is!"
Ja, tante Liezebertha was ook erg blij, dat oom Tripje eindelijk weer terug was.
„Wat fijn!" zei ze
Toen ze allemaal een poosje druk gepraat hadden, zat oom Tripje in z'n gemakkelijke
stoel.
„Hèhè!" zei hij tevreden. „Wat fijn, nu weer rustig thuis te zitten, na zo'n reis. Oost,
West, thuis best, hoor!"
En hij keek tevreden rond en stak er een vers pijpje bij op.
Op het circuit in Barcelona zijn de grote
prijzen van Spanje verreden. De laatste
wedstrijden welke meetelden voor de we
reldkampioenschappen.
Het klassement in de 125 cc. klasse luidde:
1. Copeta, Italië op MV 102,347 km. in 1 uur
5 min. 31.03 sec. Gemiddelde snelheid
93.562 km/u.; 2. Sandford. Groot Brittannië,
op MV 1 uur 6 min. 9.25 sec.; 3. Hollaus,
Oostenrijk op Mondial 1 uur 6 min. 42.52 sec.
De Duitser Haas op NSU plaatste zich niet
bij de eerste tien, maar zijn puntentotaal kon
door geen van zijn concurrenten worden be
naderd. Hij was na de voorlaatste wedstrijd
al zeker van de titel.
250 cc. klasse: 1. Lorenzetti, Italië, op
Guzzi 125.091 km. in 1 uur 20 min. 32.06 sec.
Gemiddelde snelheid 92.196 km/u.; 2. Kava-
nagh, Australië, op Guzzi 1 uur 21 min. 5.83
sec.; 3. Anderson, Groot Brittannië, op Guzzi
1 uur 21 min. 15.58 sec.
Haas nam niet deel in deze klasse, maar
ook hier was hij reeds zeker van de kam
pioenstitel.
500 cc. klasse: 1. Vergus Anderson, Groot
Brittannië, op Guzzi 200.704 km. in 2 uur 4
min. 46.86 sec, gemiddelde snelheid 96.703
km/u.; 2. Bandirola, Italië, op MV 2 uur 5
min. 15.97 sec.; 3. Dale. Groot Brittannië, op
Gilera, 2 uur 5 min. 35.79 sec.
In deze klasse behaalde de Brit Duke de
titel.
Wereldkampioenschap
Na de grote prijzen van Spanje kunnen
ook de eindklassementen van de wereld
kampioenschappen in de 125 cc. de 250 cc. en
de 500 cc. worden opgemaakt. Zij zien er
als volgt uit:
125 cc. klasse: 1. Haas, Duitsland (NSU)
30 pnt.; 2. Sandford, Groot Brittannië (MV)
20 pnt.; 3. Ubbiali, Italië (MV) 17 pnt.
250 cc. klasse: 1. Haas, Duitsland (NSU)
28 pnt.; 2. Armstrong, Ierland (Gilera) 23
pnt.; 3. en 4. ex aequo Anderson, Groot
Brittannië (Guzzi) en Lorenzetti, Italië
(Guzzi) 22 pnt.
500 cc. klasse: 2. Duke, Groot Brittannië
(Gilera) 38 pnt.; 2. Armstrong Ierland
(Gilera) 24 pnt.; 3. en 4. Kavanagh, Austra
lië (Norton) en Milani, Italië (Gilera) ex
aequo 18 pnt.
Wat de klassementen voor het wereld
kampioenschap voor merken aangaat ging de
eerste plaats in de 250 cc. klasse naar NSU,
in de 350 cc. klasse naar Guzzi, in de 500 cc.
klasse naar Gilera en in de zijspanklasse
naar Norton.
De titel in de 125 cc. klasse zal wellicht
aan NSU en MV Augusta samen worden
toegewezen.
In Den Haag is de zeventiende eeuwse
windmolen, staande op de hoek van de
Carel Reinierszkade en de IJsclubweg als
contactcentrum in gebruik genomen. De
molen heeft van 1654 af tot aan het einde
van de laatste wereldoorolg dienst gedaan,
waarna hij vervangen is door een electrisch
gemaal. Een stichting heeft de molen dit
jaar van het polderbestuur gekocht en hem
als ontvangstcentrum, speciaal voor bui
tenlanders, ingericht.
ADVERTENTIE
De altzangeres Annie Hermes is door
het „London Symphony Orchestra" uitge
nodigd om op 11 October als soliste mee
te werken aan de uitvoering van de Twee
de Symphonie van Gifëtav Mahler in de
Royal Festival Hall in de Engelse hoofd
stad.
„Een simpel tafeltje en
een eenvoudig kastje kun
nen een logeerkamer zo
gemakkelijk gezellig ma
ken. Op de vloer marmo-
leum van Krommenie.
Een aanlokkelijk onder
schrift bij een verleidelijk
plaatje een van de 137
in het nieuwe, bij de
Amsterdamse uitgeverij
„Kosmos" verschenen, boek
van de Apeldoornse bin
nenhuisarchitect Ep Simons
over practische en aesthe-
tische woninginrichting.
Het boek staat vol met der
gelijke vingerwijzingen
naar een doeltreffender
meubilering en harmoni
scher indeling der ruimten
waarin wij een groot deel
van ons leven doorbrengen.
Op zichzelf kunnen wij
ons daar volledig achter
scharen, maar wij vinden
dat bij alle idealisme in de
binnenhuisarchitectuur de
realiteit niet uit het oog
mag worden verloren. En
die werkelijkheid is nu
eenmaal, dat het „simpele
tafeltje" waarvan hier
boven sprake is in de handel
zo tegen de zeventig gulden
kost, dat het aanbevolen
marmoleum als we ons niet
vergissen ongeveer veer
tien gulden per meter
„doet" en dat we naar de
prijs van dat „eenvoudige
kastje" maar niet eens
hebben geïnformeerd, niet
alleen omdat die wel in
dezelfde orde van grootte
zou liggen, maar ook omdat
een normaal gezin in deze
tijd nauwelijks kamers ge
noeg heeft voor de eigen
behoeften, laat staan voor
die van de logeergasten.
We vinden het werkelijk
jammer dat zoveel op fraai
en goed bedrukt papier ge
realiseerde uitstekende be
doelingen mank gaan aan
een ontstellend gebrek aan
inzicht in de economische
situatie van de grote meer
derheid der Nederlanders
die minder dan 5.000 per
jaar verdienen en hun kin
derbijslag wel voor andere
dingen zullen gebruiken,
dan de aanschaffing van
een slaapkamer in essen-
hout (hoofdeinde van het
bed en kastdeuren belijmd
met wit kunstleer)
Een zelfde bezwaar heb
ben wij tegen de luchthar
tige wijze waarop de heer
Simons pleegt te spreken
over talloze kleine voorzie
ningen, welke zouden kun
nen worden aangebracht
ter verkrijging van betere
ruimte-indelingen. Een
schotje hier, een paneeltje
daar, het verplaatsen van
een schoorsteenmantel, het
„inhakken" van een elec-
trische leiding: alsof onze
ambachtslieden deze werk
zaamheden uit philanthro
pic zouden willen verrich
ten
Uit het voorgaande mag
men niet afleiden, dat het
boek van de heer Simons
voor mensen met een
smalle beurs van nul en
generlei waarde zou zijn.
Het bevat een zeer groot
aantal gedachten, welke
ook op minder luxueuze
wijze uitgevoerd kunnen
worden en toch hun practi
sche waarde behouden. We
denken daarbij vooral aan
wat de schrijver opmerkt
45)
Een Engelsman. Waarachtig, nou spraken
ze alle drie Engels. Wat dat nu moest be
tekenen? Dat ene oog van hem viel er da
delijk uit; je snapte niet als je in de spie
gel keek dat het nog gewoon op zijn plaats
zat! Hij zag er anders uit! Hij moest even
luisteren. Luisteren wat die beroerde De
Vere op zijn kerfstok had. Hij legde zijn
oor tegen de deur.
„Uw positie is zeer précairde hand
langer van een chantageplegerToe
maar, het kon niet mooier! „Een interna
tionale chantage-affaire. Gerard Holstein".
„Ook al een fraai nummer!" „U weet dat
Gerard Holstein„Een smerige affai
re!"
De handlanger van een chantagepleger.
Marianne's broer, zijn aanstaande zwager.
Verdraaid nog aan toe! Had hij dat wel
goed overdachteen zwager die chan
tagepleger was? Vervloekt! Hij zag zich
zelf al binnenkomen bij mama om zijn
engagement mede te delen. Mama die zo
op stand was en op goede familie. Ze zou
daar zitten in haar zwarte japon, rechtop
in haar stoel met een haakwerkje, en ze
zou zeggen: „Wat aardig, Charles! Vertel
me eens wat van haar familie". „Ja, ziet
u mama, haar broer zit in de kast als
chantagepleger!" Het huis zou instorten na
die mededeling!
Maar zijn ouders waren nog tot daaraan
toe. Hij was een enig kind en ze hadden
hem altijd verwend; ze zouden hem zeker
niet willen verliezen. Maar er was ook zijn
carrière. Hij was na een langdurige studie
meester in de rechten geworden en wilde
nu ook wel eens vooruit komen. Hij had
nog steeds geen praktijk. Het zou een
mooie introductie voor hem zijn: „O ja zeg,
die Van Miisbeek, dat is de zwager van
een chantagepleger!" Hij zou het natuur
lijk niet geheim kunnen houden, want er
waren altijd wel concurrenten die op zo
iets aasden en het graag aan de grote klok
zouden hangen. En dan had hij meteen de
naam van advocaat van kwade zaken. Ver
vloekt' Vervloekt! Het was een ramp dat
die broer niet tijdig door een alligator was
opgegeten?
Marianne stond er natuurlijk buiten.
Marianne was een schat en een aanbidde
lijk, lief, klein vrouwtje. Aanbiddelijk.
Allemachtig, wat had hij een koppijn: het
was of zijn schedel zo dadelijk splijten zou
en dat oogAanbiddelijk. Het leek een
beetje overdreven, een extra-vagant be
grip op zulk een grauwe morgen en als je
zo'n beroerde smaak in je mond had. Ze
over de „aankleding" van
vloeren, wanden en pla
fonds; aan de tips in het
laatste hoodfstuk „Van oud
tot nieuw", de verlichting,
de mogelijkheden met bij
zondere niet in de han
del verkrijgbare meu
belstukken en nog vele
andere zaken.
Ook kunnen wij de me
ning van de schrijver on
derschrijven, dat de tegen
woordige minimum-manie
om de huizen van slechts
één, niet eens zo heel grote
kamer te voorzien, waarin
dan gewoond, gezeten, ge
geten, ontvangen, gewerkt
en gespeeld moet worden
een achteruitgang ten op
zichte van de traditionele
suite betekent. In één grote
kamer heeft men immers
nog nauwelijks gelegenheid
tot de uitoefening van twee
verschillende functies te
komen, alle „hoekoplossin
gen" ten spijt.
Zowel uit een oogpunt
van harmonische binnen
huisarchitectuur als uit dat
vanmaterialenkennis schijnt
ons de heer Simons een
uitermate betrouwbare gids
toe, ook al zijn we het bij
voorbeeld met zijn opvat
tingen over vloerbedekking
niet altijd eens. En het moet
helaas worden geconsta
teerd, dat maar al te velen
zulk een gids nog nodig
hebben.
Het is echter voor de
grote massa diergenen te
hopen dat er nu ook nog
eens een boek komt, waarin
rekening wordt gehouden
met hun financiële moge
lijkheden. J. H. B.
Onder grote belangstelling van de kant
van de leden heeft de arbeidersgemeen
schap der woodbrookers in Holland in het
woodbrookershuis te Bentveld gedurende
het afgelopen weekeinde een „intern be
raad" gehouden.
Zaterdagavond sprak prof. dr. W. Ban
ning. Hij wees op de groeiende noodzaak
in alle openheid een ontmoeting tussen
Christendom, socialistische arbeidersbe
weging en humanisme tot stand te bren
gen in een omgeving, waar men noch poli
tiek, noch kerkelijk gebonden is.
De sterker wordende internationale
samenhang wekt bij velen een gevoel
van machteloosheid en verzwakt het ver
antwoordelijkheidsbesef, aldus spreker.
In de uitvoerige bespreking gedurende
de Zondag onder leiding van de directeur,
dr. A. van Biemen, kwam naar voren, dat
sommige delen van het werk tijdelijk
minder aandacht ontvingen, maar dat met
name de internationale contacten verste
vigd werden.
Ook de financiële positie werd bespro
ken. Deze kan zich in gunstige zin ontwik
kelen, wanneer het deelnemen aan confe
renties en scholingscursussen over de ge
hele linie sterker wordt. Plannen om dit
te bereiken, werden naar voren gebracht
en aan het bestuur ter uitwerking doorge
geven.
NAIROBI (Reuter). Twee Britse
compagnieën hebben Maandag twee wij
ken van Nairobi, de hoofdstad van het
Britse protectoraat Kenya, afgezet. Deze
actie vormt een onderdeel van een groot
scheepse operatie om de stad te zuiveren
van 15 tot 20.000 inheemsen, die zonder
vergunning in de stad verblijven. Deze
personen zullen teruggezonden worden naar
de reservaten.
Bij de razzia werd een Kikoejoe aange
houden, die in het bezit was van revolver-
ammunitie. Hij kan hiervoor ter dood ver
oordeeld worden. Van alle personen in de
afgezette wijken worden de papieren ge
controleerd.
Voorts hebben politie en militairen in
de stad opdracht gekregen nauwkeurig te
letten op naleving van het enige dagen ge
leden uitgevaardigde voorschrift, dat op
alle rijwielen van inheemsen de naam
van de eigenaar moet zijn geschilderd.
Bij de zuiveringen werden Maandag
voorts een vooraanstaande leider van de
Mau-Mau, die voorzitter van het centrale
verzetscomité te Nairobi zou zijn, en veer
tien Mau-Mau leden aangehouden. Volgens
het hoofd van de politie werden deze per
sonen gezocht in verband met misdaden
elders in Kenya.
was lief, en knap, en een echte schat. Er
waren meer schatten geweest. Hij sloeg
een derde glas water naar binnen. Was
Marianne die prijs waard? Zijn carrière?
Zijn familie? Hij was verliefd op haar; hij
was wèg Van dat zachte, mysterieuze ge
zichtje met de grijze ogen en de rode
mond. Als hij haar weer zag was hij weg.
Maar de enige? Wa's een meisje ooit de
enige? Zijn linkeroog bolde uit. Als je in
zo'n toestand was, kon je jezelf haast niet
voorstellen dat je ooit verliefd geweest
was. Een chantageplegerHet was na
tuurlijk een familie die niet deugde
Er rinkelden scherven. Toe maar. Was
die Jean de Vere begonnen de boel kort en
klein te slaan? Gingen ze knocken? Nee,
nu was het weer stil geworden. Ze zouden
hem de handboeien wel aangedaan hebben,
daar waren die politiekerels altijd erg ge
wiekst in. Hij was nu natuurijlk gear
resteerd. Een geairesteerde boef. Marian
ne's broer. Straks kwam zij hem nog vra
gen of hij hem als advocaat wou verde
digen! De transpiratie brak hem aan alle
kanten uit bij die gedachte!
Het was nu stil geworden in het kan
toor en hij hoorde de deur sluiten en voet
stappen op het portaal. Ziezo, die De Vere
was gearresteerd. En dan was er een tik
tegen zijn deur, de deur tussen zijn slaap
kamer en het kantoor. Hij opende die en
zag inspecteur Ren kevoort.
De politieman informeerde gelukkig niet
of hij goed geslapen had, maar deelde hem
mee dat hij het kantoor niet langer nodig
had en hem vriendelijk bedankte voor de
verleende gastvrijheid. Hoe was het moge
lijk, daoht de jonge advocaat, dat die po-
litieikerel er nog zo fris en geanimeerd uit
zag na zulk een nacht en na al die ver
horen. Dat was zeker de dienstijver, het
heilige vuur! En zo charmant als hij was;
hij, Charles van Miisbeek, kon niet anders
produceren dan een schaapachtig glim
lachje, terwijl hij het gevoel had dat zijn
linkeroog van glas was en de ander als een
dood ding aanstaarde. Zijn kop hamerde.
Hij vergat zelfs om te vragen of de inbre
ker al gepakt was en of Jean de Vere nu
gearresteerd was of niet. Hij voelde zich
al de aanstaande zwager van de chantage
pleger. Hij glimlachte nog eens, zo vrien
delijk mogelijk, mompelde iets van: „tot
genoegen, inspecteur", en sloot haastig de
deur. Hij dronk nu zijn vijfde glas water.
Toen hij even later, met ongekamde ha
ren en in een kamerjas gehuld, zijn kan
toor betrad, vond hij daar juffrouw Jager
op haar knieën voor zijn schrijfbureau be
zig de scherven van zijn karaf op te ve
gen. „O", zei hij, „was het de karaf?". „Ja,
meneer", zei juffrouw Jager, „en ik ben
blij dat u wakker bent, want juffrouw De
Vere heeft al driemaal naar u gevraagd.
Maar ik dors u niet wakker make".
„O", zei Charles van Miisbeek.
Het was een mededeling, die hem vier-
en-twintig uur te voren met een hemelse
blijdschap zou hebben vervuld. Die hem
naar zijn kamer zou hebben doen snellen
om daar zijn vlotste costuum en zijn fle-u-
rigste das aan te trekken en zijn haar in
een onberispelijke scheiding op zijn hoofd
te leggen. Nu zei hij: „O" en bleef lan
derig staan kijken, nadenkend strijkend
met vijf gespreide vingers door zijn war
rige kuif.
Juffrouw Jager krabbelde overeind en
keek verwonderd. Ze wachtte even, of het
nuchtere „o" nog door een nader commen
taar gevolgd zou worden, maar er gebeur
de niets. Dan vroeg zij bedeesd, met de
stoffer langs haar verkreukte schort strij
kend:
„Wilt uwat wilt uwilt u zelf
naar haar toegaan? Ze vroeg èrg naar u.
Of wil ik vrage of ze hier komt? Wat wilt
u.ik weet niet.
„Zeg maar", zei Charles van Miisbeek,
„dat ik vandaag geen tijd heb. Dat ik da
delijk weg moet. Misschien ben ik van
avond terugmaar ik weet het niet
zeker. Zeg maardat het vandaag niet
kanen dat ze niet op mij moet wach
ten
„Heus meneer?"
„Ja, heus. Ik ga dadelijk uit. Zegt het
maar
De hospita, nu ten hoogste verwonderd,
aarzelde nog even een verliet dan lang
zaam het kantoor. En nog steeds wachtend
op een aanvulling, een herroepen van de
zonderlinge boodschap, bleef ze staan bij
de deur en wendde zich om. Charles van
Miisbeek zag haar niet, met zijn rug naar
haar toegewend voor de schoorsteenmantel.
Daar nam hij Marianne's portret van zijn
ereplaats, draaide het snel om in zijn han
den om het lieve gezichtje niet te zien en
stopte het weg in een muurkast in de hoek,
diep op de onderste plank tussen allerlei
foto-albums en rommel. Dan zuchtte hij
heel diep, bleef enige ogenblikken onbe
weeglijk staan en greep de whiskeyfles van
het dressoir. Juffrouw Jager had de kamer
reeds verlaten.
In de zitkamer van De Vere's stonden de
ramen hoog opengeschoven. Buiten regende
het: een milde, lauwe, windstille regen die
de knoppen van de iepebomen had schoon
gewassen en spetterde in het donkere
grachtwater. Een zacht ruisende voorjaars
regen, die altijd nog een belofte gaf aan de
stille, grijze dag. In de verte tingelden de
trams over de brug, maar er was toch
niet zo'n bruisend verkeer als op een ge
wone werkdag. De vrachtwagens en de
karren ontbraken en er was slechts een
enkele taxi die met zijn claxon de alge
mene rust verstoorde. Een echte Zondag
morgen; typisch in zijn wijding en in zijn
grijze stilte.
In de vensterbank, voor het hoog-open-
geschoven raam, zat Jean de Vere en liet
de vochtig-koele lucht glijden langs zijn
slapen. Hij zag uit in de regen. In de hoge,
lichte kamer achter hem, behaaglijk warm
met zijn grote schouw en balken zolde
ring, schoof het Indische vrouwtje onhoor
baar rond op haar platte muiltjes, onop
vallend figuurtje in haar oude sarong en
kabaai. Ze zette de ontbijttafel klaar.
(Wordt vervolgd).
