WYBERT
ZE VEN DA GEN HAARLEM
Bijdragen voor middelbaar onderwijs
aan Haarlem door buitengemeenten
Nederlands Kamerorkest geeft
concert voor Union-sterhuis
Juist nu!
Altviool-recital
Renate Weis
ANANAS
Van mensen en dingen
onder de Damiaatjes
C"Brieven aan
de redactie
Grote subsidie voor
vernieuwing Haarlems
gymnastieklokalen
Da Costakweekschool
neemt schoolgebouw
in gebruik
Burgerlijke Stand
van Haarlem
B. en W. vragen 34.960
voor schilderwerken
Eerste uitvoering van
Sonate van Otten
Geurig, zonnig a!s de tropen zelf!
KINDERFOTO'S
Gé POSCH
Lezing over Joegoslavië
Wandelplaats bij
Coornhertlyceum
VRIJDAG 13 NOVEMBER 1953
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
In het jaar 1875 kwamen in Zwitserland
de afgevaardigden van een zevenial landen
bijeen om de problemen te bespreken, die
samenhingen met de gevaren, die het jonge
meisje bedreigden. Men richtte toen de
Union" op, een internationale organisatie
op Protestant-Christelijke basis die al
spoedig, in 1885 ook haar aanhangsters
kreeg in Nederland. In de loop der tijden
vielen er enkele landen af, er kwamen en
kele landen bij en thans werkt de „Union"
nog in zes landen, die alle in West-Europa
gelegen zijn.
Ook Nederland neemt tussen deze lan
den een belangrijke plaats in. Er zijn af
delingen in Amsterdam, Ax-nhem, Rotter
dam, Utrecht, Den Haag en niet te verge
ten in Haarlem.
Deze afdeling Haar'em nu beheert het
bij velen bekende Sterhuis aan de Nieuwe
Gracht. In dit tehuis vinden alleenstaande
meisjes een gastvrij onderdak; men kan er
slapen, cursussen volgen, met andere meis
jes praten of rustig in een hoekje gaan
zitten om een beetje te lezen of uit te
rusten.
Het bestuur van de „Union" krijgt via de
.gemeentelijke instellingen de adressen op
van meisjes, die in Haarlem of omgeving
komen werken en al spoedig wordt zo'n
meisje door een der leden opgezocht, die
haar dan op het bestaan van het Sterhuis
wijst en vertelt dat er indien er moeilijk
heden zijn, zij altijd bij de „ledenhulp" te
recht kan.
De afdeling Haarlem heeft voorts een
bemiddelingsbureau, waarbij de meisjes in
lichtingen omtrent hun werkseefsters-
(gevers) kunnen krijgen en waarbij ook de
werkgevers informatie kunnen inwinnen
over hun toekomstige employés.
Ook de „open tafel" mag zich steeds
meer in een stijgende belangstelling ver
beugen. Hier kunnen werkende meisjes en
jongemannen tegen een geringe vergoeding
een warme maaltijd krijgen.
Tezamen met een kieine gemeentelijke
subsidie en de opbrengst van het verhuren
van kamers in het Sterhuis aan meisjes,
vormt deze „open tafel" de belangrijkste
bron van inkomsten voor de „Union". En
deze inkomsten zijn, zoals men begrijpt,
niet voldoende om de vele onkosten, die
de exploitatie van het Sterhuis, het orga
niseren van cursussen en het instandhou-
Sedert de laatste vijfentwintig jaar heeft
er practisch geen aanvulling of vernieu
wing plaats gehad van de in de gemeen
telijke gymnastieklokalen aanwezige toe
stellen en oefenmiddelen. Veel van deze
materialen is geheel versleten en ondeug
delijk voor de thans aan het onderwijs in
de lichamelijke oefening te stellen eisen.
Modernisering van de inrichting van de
gymnastieklokalen is volgens B. en W. van
Haarlem voor de goede gang van het on
derwijs absoluut noodzakelijk.
Voor de totale herinnering van de loka
len zal een bedrag nodig ziin van naar
schatting tweehonderdduizend gulden. In
overeenstemming met de sportraad en met
de commissies van bijstand in het beheter
van de gemeentefinanciën en voor jeugd
zaken en voor sport zijn B. en W. van oor
deel, dat het aanbeveling verdient deze
hernieuwing geleidelijk uit te voeren.Daar-
om stellen B. en W. de raad voor, voor het
aanschaffen van toestellen en oefemmidde-
len ter aanvulling van de inventaris van
de gemeentelijke gymnastieklokalen een
bedrag van vijfenveertigduizend gulden ter
beschikking te stellen.
Tevens raden B. en W. de raad aan het
toegestane crediet voor het verbouwen van
het gymnastieklokaal en de bijbehorende
ruimten van de Klaas de Vriesschool(Juno-
plantsoen) te verhogen met tweeduizend
gulden en zodoende te brengen op ƒ20.500.
Ten behoeve van het herstellen van de
afrastering langs het aan de Haarlemse
Football Club E.D.O. verhuurde oefenter
rein A. in het Noordersportpark wensen B.
en W. het beschikbaar gestelde crediet van
17.210 te verhogen met 1923.
Tenslotte stellen B. en W. van Haarlem
de raad voor om aan de Haarlemse Korf
balclub „Aurora" voor de bouw van een
kleedhokje een renteloos voorschot te ver
strekken van vierhonderd gulden.
Woensdagmiddag 18 November zal het
schoolgebouw aan de Koepellaan 8 te
Bloemendaal door de Da Costakweekschool
officieel in gebruik worden genomen. Des
avonds kunnen de ouders der leerlingen
de school bezichtigen.
ADVERTENTIE
Nu zoveel mensen
om U heen ver
kouden zijn, mag
U vooral Uw keel
niet verwaarlozen:
Geef de bacillen
geen kans, gebruik
HAARLEM, 12 November 1953
ONDERTROUWD: 12 Nov., J. A. van Wal
lenburg en M. J. Boom.
GEHUWD: 12 Nov., K. Bakker en C. J.
Boogaard; D. Cohen en G. Waag; B. J. van
Buggenum en J. B. van den Berg; E. van
Veen en H. Veldmijer; S. van Asten en J.
van der Veen.
BEVALLEN van een zoon: 11 Nov., A. J.
de VriesGal.
BEVALLEN van een dochter: 12 Nov., J.
A. HoogduinWempe; H. J. C. van Dijk
Möller.
OVERLEDEN: 10 Nov., J. Notenboom, 85
j., Havenplein; 11 Nov., A. van Diemen, 69
j„ Kamperlaan; M. de Jong, 80 j., Molukken-
straat; T. Paauwe, 69 j., Teijlerplein; G. de
Weerd, 74 j., Dr. Schaepmanstraat; J. Snel,
80 j., Kerklaan; K. Visser, 63 j., Stuyvesant-
plein.
den van de diverse bureaux vergen te be
strijden.
Concert
Daarom houdt de afdeling Haarlem van
de „Union" jaarlijks een toneeluitvoering,
die meestal verzorgd wordt door „de Plan
keniers". Dit jaar kon deze toneelgroep
echter geen geschikt stuk voor de „Union"
vinden en het bestuur van de „Unfon"
heeft thans de hulp ingeroepen van het
pas-opgerichte Nederlands Kamerorkest,
bestaande uit vier eerste violen, vier twee
de violen, drie altviolen, drie cello's en een
contrabas en deze stichting heeft zich di
rect bereid verklaard om vóór de officiële
première, die pas een week later plaats
vindt, een uitvoering voor de „Union" te
geven. Dit concert zal op Zaterdag 21 No
vember in de kerk der Vrijzinnig Hervorm
den in de Jacobstraat, hoek Vestestraat in
Haarlem gegeven worden.
B. en W. van Haarlem zijn voornemens
om evenals gedurende de winter 1952
1953 ook gedurende het aanstaande
winterseizoen met gebruikmaking van de
Rijkssubsidieregeling in verschillende
openbare gebouwen binnenschilderwei'k en
andere bijkomende werkzaamheden te doen
uitvoeren. Op de ontwerpbegroting voor
1954 hebben zij voor dit doel een bedrag
van 65.650 geraamd. Zij stellen de raad
voor een bedrag van 34.960 uit te trekken
voor de thans voor uitvoering in aanmer
king komende schilderwerken, waaronder
de Dagopenluchtschool, de Christelijke Ulo
aan de Nassaulaan, de kleedhokjes van de
zweminrichting aan de Kleverlaan en ge
deelten van het stadhuis.
Een altviool-recital behoort tot de zeld
zame muzikale manifestaties. Dat het niet
temin zeer belangrijk kan zijn en van
voornaam artistiek gehalte, kon men Don
derdagavond ervaren op het concert, dat
de altiste Renate Weis tezamen met de
pianist Johan Otten in de Renaissancezaal
van het Frans Halsmuseum gaf.
Het programma werd ingezet met So
nate in c van Wilhelm Friedemann Bach,
de zeer begaafde oudsfe zoon van de Leip-
ziger Cantor. Dit stuk maakte een over-
rompelendé indruk door zijn geladenheid
en zijn meesterlijke conceptie, waarin het
virtuoze element een waardige rol kreeg.
De adem van het genie vaart door deze
prachtige sonate en adelt daarin zowel de
jeugdige gloed van een barok fantast als
het beheerste contrapuntische handwerk,
dat aan vader Bach doet denken.
De uitvoering van dit sterke werk was
in hoge mate boeiend en overtuigend. De
beide interpreten wedijverden in viriele
kracht. Een minder overtuigende indruk
kregen wij van de Suite in D voor alt
solo van Max Reger. Dit kon niet aan de
vertolking van Renate Weis geweten wor
den. Wanneer Reger in de alternatieven
van zijn suite-delen gaat romantiseren,
bereikt hij wel een beoogd contrast met
zijn hoofdgedachte in barokstijl, maar
geen eenheid. Wat niet wegneemt, dat het
allemaal goed klinkt en blijkbaar gunstig
voor het instrument geschreven is.
„Lachrymae, reflections on a song of
Dowland" is de titel van opus 48 van Ben
jamin Britten, dat de altiste en de pianist
als derde nummer op hun programma had
den. De compositie bleek een sportieve
aangelegenheid voor Britten te zijn ge-
ADVERTENTIE
geur, die de verse
U vindt ze in die
De volle, rijke smaak en
vrucht zoveel eer aandoen
malse, sappige schijven Del Monte Ananas. Geef
't bij fijne vleessoorten, in vruchtensalades of
als dessert. £>e] f^onte Ananas geeft
ieder maal een aparte,
tropische bekoring.
Vraag om Del Monte!
ADVERTENTIE
TELEFUNKEN Radiotoestellen en gramofoons verkrijgbaar bij de erkende TELEFUNKEN dealers t
ADVERTENTIE
SPECIALIST in
BREESTRAAT 6
TEL. 20894
weest om, variërend op een oud gegeven,
zeldzame effecten met beide instrumenten
te bereiken en (om dan eens anders dan
gewoon te doen) het thema niet aan het
begin maar aan het slot te brengen in een
harmonisatie, die Dowlands lied zijn origi
neel, nobel karakter terugschonk. Met dat
al een zware, maar zeer interessante op
gave, die de aandacht gespannen hield.
Van bijzonder belang was de uitvoering
van een Sonate voor altviool en piano van
de jonge componist Ludwig Otten, die dit
werk aan de executanten van deze avond
opdroeg. Het bleek in zijn betrekkelijke
beknoptheid een stevige compositie van
een veelbelovend talent. Opvallend er in
zijn de plastische thema's, alsmede het ge
zonde élan en de poëtische geest, waar
mee zij verwerkt zijn. Een kernachtige in-
tei-pretatie pleitte voor dit nieuwe stuk.
Niet minder overtuigend klonk de Sonate
voor altviool en piano uit opus 11 van
Hindemith, die, zelf altist, zijn instrument
natuurlijk een zeer dankbare partij toebe
deelde, doch tevens de piano met een bril-
lante rol bedacht.
Met deze belangwekkende compositie
werd het programma besloten. Het warme
onthaal noopte nog tot een toegift: een der
„Marchenbilder" van Schumann.
JOS. DE KLERK
De heer F. M. Mabesoone uit Amster
dam heeft voor de Haarlemse Esperantis
ten een lezing gehouden over het door hem
bezochte Universele Esperanto Congres in
Zagreb en over zijn aansluitende vacantie-
reis door het land van Tito.
Na de pauze werd een groot aantal licht
beelden vertoond, waarvan vooral een uit
gebreide collectie afbeeldingen van de vele
kleurige Joegoslavische klederdrachten de
algemene bewondering wekte.
B. en W. van Haarlem hebben de ge
meenteraad een voorstel aangeboden in
zake het aangaan van een gemeenschappe
lijke regeling tussen de gemeente Haarlem
en de gemeenten Bloemendaal, Heemstede,
Sassenheim en Zandvoort afzonderlijk, be
treffende de financiële gevolgen van de
toelating van leerlingen op de scholen voor
voorbereidend hoger en middelbaar onder
wijs te Haarlem.
In het begin van het vorig jaar hebben
B. en W. van Haarlem meegedeeld, dat zij
met een aantal omliggende gemeenten
onderhandelingen hadden geopend betref
fende de kosten van het middelbaar en
voorbereidend hoger onderwijs. Zij stelden
daarin, dat de bedragen welke ten laste
van deze gemeente bleven, als gevolg van
de toelating op de Haarlemse scholen van
leerlingen wonende in andere gemeenten,
tot zodanige hoogte waren opgelopen, dat
niet langer van Haarlem kon worden ge
vergd deze voor haar rekening te laten.
Voor het oplopen van de ongedekte be
dragen zijn verscheidene oorzaken aan te
wijzen. In de eerste plaats zijn er de sterke
stijging van de salarissen en die van de
materiële kosten van de scholen; ten tweede
de zeer onvoldoende subsidiëring door het
rijk en ten derde de wettelijke bijdrage
regeling die niet aangepast is aan de gewij
zigde omstandigheden.
Bij de inleidende besprekingen bleek al
dadelijk aldus delen B. en W. mee dat
het niet eenvoudig zou zijn een regeling tot
stand te brengen. Een aantal gemeenten
bleek volledig begrip te hebben voor de fi
nanciële moeilijkheid waarvoor de gemeen
te was geplaatst; andere stelden zich op
het standpunt, dat de verbetering van het
rijk zou moeten komen en dat de gemeen
ten bezwaarlijk een van de wettelijke rege
ling afwijkende overeenkomst konden slui
ten; weer anderen waren bereid aan de ge
meente Haarlem een extra-bijdrage toe te
kennen op de voet van die, welke zij ook
verleenden aan de bijzondere scholen.
Een kleine commissie is samengesteld om
De 39, niet-politiek
De heer J. W. Th. Fibbe
(V.V.D.) heeft het ons gemak
kelijk gemaakt. Toen wij
namelijk bij hem op visite
kwamen voor ons wekelijks
vroedschapspraatje, had hij al
drie velletjes tekst gereed lig
gen, waaruit wij zijn handel
en wandel kortdën aflezen.
Na geconstateei'd te hebben
dat hij geboren was in de be
ruchte koude winter van 1890
en nog voelt hij zich heel
wat prettiger bij twintig gra
den vorst dan bij een hittegolf
ging de heer Fibbe onver
vaard over tot het opsommen
van zijn negatieve eigenschap
pen. Want hij komt er rond
voor uit, dat hij op lagere en
ambachtsschool een slechte
leerling was, dat hij „niet stil
kan zitten" en deswege maar
met moeite een toneel- of
filmvoorstelling, ja zelfs een
raadsvergadering kan uitzitten.
Ook zal men de heer Fibbe
niet vaak met een boekje in
een hoekje aantreffen en dit
samenstel van factoren heeft
dan ook zijn ouders die het
nog steeds bestaande café aan
de Kruisstraat tegenover de
Nassaustraat dreven en
onderwijzers meer dan eens
tot de voorspelling verleid, dat
er wel niets van hem terecht
zou komen. Dat dat nogal is
meegevallen, dankt de heer
Fibbe aan het zaken-instinct
dat hem is ingeschapen. „Je
bent zakenman of je bent het
niet," zegt hij ter verklaring
om zich vervolgens te herin
neren hoe hij, toen het in het
horecabedrijf met hem ook
niet wilde lukken, als 22-
jarige driehonderd gulden van
zijn vader ter leen kreeg om
daarmee „zelf iets op te bou
wen."
De heer Fibbe ging in de
zeep en aanverwante artikelen
en profiteerde twee jaar later
van de economische gevolgen
van wereldoorlog I.
„Ik produceerde allerlei lek
kernijen, kocht de ene machi
ne na de andere, had op het
laatst tachtig man personeel
in dienst, kortom, ik dacht dat
ik een hele Piet was." Maar
na de vrede bleek al spoedig
dat alles maar een fagade was
geweest: de heer Fibbe raakte
weer kwijt wat hij had ver
diend. „Maar het voornaamste
bezat ik nog: een voorraad
levenswijsheid en zakenken
nis." De heer Fibbe voegt er
onmiddellijk aan toe, dat hij
toen ook de waarde van zui
nigheid heeft leren beseffen.
Hij was ruim dertig jaar toen
hij na het zeep- en balletjes-
avontuur werd beëdigd als
makelaar in roerende en on-
roerende goederen en assu
rantiën. Als makelaar bemid
delde hij onder meer bij de
aankoop door P.T.T. van een
aantal huizen voor de uitbrei
ding van het hoofdpostkan
toor; ook voor de huisvesting
van de bijkantoren aan Scho-
terweg en Tempeliersstraat
fungeerde hij als bemidde
laar.
Op 3 Juli 1929 legde de heer
Fibbe de basis voor vei-zeke-
ringsmaatschappij „Emma".
Hij heeft nu al de plannen
gereed voor de viering van
het zilveren jubileum het vol
gende jaar, een feest waarvoor
ook wel reden is, wanneer
men bedenkt, dat de jaarlijkse
premie-ontvangsten de vier
ton al hebben overschreden.
Toen de heer Fibbe samen
met een compagnon de „Em
ma" begon; was hij 'directeur,
agent, incasseerder, typist en
loopjongen tegelijk. Als de
boeren in de Meer hem vroe
gen: „Wie is de directeur van
de ,„Emma?", antwoordde hij
effen: „Dat is een meneer
Fibbe, een bekende makelaar
in Haarlem."
Slecht weer was voor de
heer Fibbe geen reden om er
niet op uit te trekken: in
tegendeel: dan wist hij zeker
zijn adspirant-cliëntèle thuis
hun eenzaamheid. De heer
Fibbe gaat in deze weken ge
heel op in twee grote stunts,
die hij organiseei't: de uitgave
van een éénmalige aan 1900
gewijde ki"ant en een feesL
voor eenzame bejaarden, dat
ook het eeuwbegin tot motto
heeft.
Het was zeer gemakkelijk
met de heer Fibbe een „on
politiek" gesprek te voeren,
hij is namelijk in het geheel
niet „politiek". Zijn opvattin
gen komen voort uit de eigen
practische ervaring van de
man, die in de wereld vooruit
is gekomen, omdat hij „zijn
smoesje altijd bij zich had."
Mevrouw Fibbe moet van
politiek nog minder hebben
dan haar echtgenoot; zij zet in
ieder geval voortreffelijke
koffie.
J. W. Th. Fibbe achter zijn bureau.
te treffen. Daarbij hechtte hij
aan een uitermate sober be
heer: Het duurde twintig jaar
voor er op het kantoor een
kist „representatie-sigaren"
verscheen.
Die neiging om op de klein
tjes te letten verlaat hem ook
bij het besturen der gemeente
niet en hij zegt dat altijd in
korte, snelle zinnetjes, want
aan lang praten heeft hij een
broertje dood.
Zijn liefhebberijen bewegen
zich om twee kristallisatie
punten: „De kleine midden
stander" en de Adoptie-Com
missie bejaarden, welke hij
beide zijn eigen scheppingen
mag noemen. De woning
stichting werd toevalligerwijs
geboren uit zijn pogingen om
twee van zijn personeelsleden
aan een eigen huis te helpen.
De Adoptiecommissie bejaar
den komt voor uit zijn, nu hij
zelf ouder wordt, toenemend
contact met bejaarden. Het
trof hem daax-bij, dat er zo-
velen zijn die lijden onder
Volgende week gaan wij
naar wethouder Geluk. Ook
het alphabet heeft zijn ironie.
en in de hai-ten der dankbaren
die hun graven hebben ge
adopteerd.
Eenmaal in het jaar worden
die dertigduizend soldaten
herdacht op klaproosdag. Dan
kan men de vurigste wens
vervullen van hen die achter
bleven en die we nu „nabe
staanden" noemen en zo graag
naar Nederland zouden ko
men, om even te kunnen ver
wijlen bij het graf van hem,
die in een vreemd land voor
de vrijheid zijn leven liet.
Men kan Ixieraan meewer
ken door zich op te geven
voor de klaproos-collecte. De
collectebussen kunnen gehaald
worden op het bureau U.V.V.
in het Stadhuis.
Koffijhuizen
De thans nog in groten ge
tale in 't Heerenhek aan
wezige bloemstukken op zo
goed als alle tafeltjes, die
evenzeer de gezelligheid ver
hogen als de conversatie be
moeilijken, wekken zelfs bij
voorbijgangers de indruk, dat
er iets bijzonders moet heb
ben plaats gehad. Dat is ook
zo. Want sedert 31 October
berust de leiding van dit café
restaurant bij de heer en
mevrouw H. G. den Brave
Wasch, schoonzoon en dochter
van de sinds jaar en dag bij
uithuizige Haarlemmers be
kende heer L. J. Wasch, die
tot voor kort ook „Lion d'Or"
exploiteerde en die thans
tijdelijk de voormalige villa
van Lou Bandy in Doorn be
woont.
De heer Den Brave (her
kenbaar aan een vlinder das
onder een innemend gezicht)
is nu ongeveer zeven jaar „in
het vak". Tijdens de oorlog
maakte hij als tolk de opmars
van het Amerikaanse leger in
Italië mee en daarna fun
geerde hij in Tirol als een
soort kwartiermaker voor het
burgerlijk bestuur. Later
bracht hij ook enige tijd in de
Verenigde Staten door. Nu
heeft hij dan zijn eigen hoofd
kwartier ingericht en het
moet gezegd worden, dat hij
zulks met goede smaak heeft
gedaan. De veranderingen zijn
misschien maar klein, doch
Klaproosdag
Dertigduizend jonge mensen
Canadezen, Amerikanen, En
gelsen, Fransen gaven hun
leven voor de bevrijding van
ons land.
Wij kenden die mensen toen
niet nü kennen wij ze wel:
Lionel Green, Stanislaus Mich-
losky, Clément Jeusselin
dertigduizend. Ze staan op de
onafzienbare rijen kruisen op
de oorlogsgraven, verspreid
over het land, dat zij vrede en
vrijheid brachten. Ze staan in
de registers van het Neder
lands Oorlogsgraven Comité
de uitwerking op de sfeer is
daaraan omgekeerd even
redig. De huiselijkheid is ver
hoogd, mede door de wanne
kleuren van de tapijtlopers op
de tafels langs de raamkant.
Het echtpaar woont boven
de zaak. Voor mevrouw Den
Brave betekent dit een terug
keer naar het voormalig
ouderlijk huis. Zij herinnert
zich nog heel goed dat zij
vroeger, als schoolmeisje, nooit
op of om mocht kijken van
haar vader als zij het café
doorkruiste. Maar nu is dat
natuurlijk heel anders en laat
zij bij iedere gelegenheid haar
blik onderzoekend door de
ruimte dwalen om te zien
of er geen stoffer aan te pas
moet komen. En verder houdt
zij uiteraard toezicht bij de
dagelijkse schoonmaak, die
met een geheimzinnige vak
term „mastiek maken" heet.
Toekomstplannen
Binnenkort zal het aardige
bovenzaaltje aan de voorkant,
met zijn fraaie parketvloer,
weer in exploitatie worden
genomen, net als vroeger.
Tijdens de lange winter-
avonden wordt (van zes uur
tot middernacht) beschaafde
muzikale ontspanning geboden
door de „célèbre pianist -
chanteur internationale" Jos.
Rattink, zoals het affiche ver
meldt. Wij behoeven dit niet
helemaal correct gespelde
Franse visitekaartje waar
schijnlijk niet te vei-talen,
maar wij willen ter vermij
ding van misverstand toch wel
meedelen, dat het woord
„chanteur" gewoon „zanger"
betekent en er geenszins op
wijst, dat de heer Rattink van
plan is vals te spelen. Het
tegendeel is trouwens het ge
val. Hij zorgt op voortreffe
lijke wijze voor een in alle be
scheidenheid welluidende ach
tergrond van de conversatie,
waar men met genoegen naar
luisteren kan en die overigens
niemand stoort.
Vooral na afloop van voor
stellingen in de schouwburg
zal het in 't Heerenhek goed
toeven zijn, zodat wij elkaar
daar binnenkort zeker wel
weer eens zullen ontmoeten.
Zingende kellner
Ook café-restaurant „Die
Raeckse" heeft al geruime tijd
een muzikale garnering bij de
borrel, het glas spuitwater of
het kopje koffie. Aad Captijn
(bekend van de radio, volgens
het aanplakbiljet) is voor de
piano gaan zitten en hij wordt
bijgestaan door de witgejasde
Hans Hill, die het dienblad
verwisseld heeft voor een
gitaar en zich de bijnaam
van spelende en zingende
kellner heeft aangemeten.
Wanneer het in de zaak
druk is, hebben zij moeite om
zich nog enigszins verstaan
baar te maken, maar wanneer
er wat minder publiek is dan
staan ze een beetje stil voor
zich uit te zingen en te spelen.
Aad Captijn veroorlooft zich
enkele gewaagde loopjes op
de pianotoetsen en Hans Hill
houdt af en toe midden in een
liedje zijn mond om een
praatje te maken met een van
de klanten. Ze hebben kenne
lijk bijzonder veel plezier in
hun werk en zij doen alle
mogelijke moeite om u nog
een poosje te laten blijven,
want van-huis-uit is Hill toch
een kellner, die zijn klanten
(in de meeste gevallen) liever
ziet komen dan gaan.
de zaak verder na te gaan en de bespre
kingen waren voor het gemeentebestuur in
hoge mate teleurstellend. Toen de onder
handelingen dreigden vast te lopen, hebben
B. en W. gemeend het initiatief weer in
eigen handen te moeten nemen en hebben
zij zich schriftelijk gewend tot alle hierbij
betrokken gemeentebesturen. Behoudens
goedkeuring van de raad hebben zij toen
besloten aan bezwaren een belangrijk stuk
tegemoet te komen, door voor te stellen dat
de buitengemeenten aan Haarlem, boven
de wettelijke bijdrage, een extra-vergoe
ding zouden geven van de helft van het
bedrag, dat voor elk uit de gemeente af
komstige leerling ten laste van Haarlem
blijft, met een overgangsregeling voor de
eerste drie jaar.
De ontworpen regeling zou dan alleen tot
stand kunnen komen, aldus delen B. en W.
van Haarlem de gemeenteraad verder mee,
als zij door de gemeenten, die het overgrote
deel van de buitenleerlingen leveren, werd
aanvaard.
Het resultaat
Van de twaalf gemeenten die in het over
leg betrokken zijn geweest hebben de ge
meenten Bloemendaal, Heemstede, Sassen
heim en Zandvoort het voorstel van B. en
W. van Haarlem aanvaard; Haarlemmer
meer aanvaardde het voorstel voor de eer
ste twee jaar; Aalsmeer en Beverwijk
wezen het voorstel af. Velsen is niet bereid
tot het aangaan van de gemeenschappelijke
regeling, doch zal van jaar tot jaar op de
begroting bedragen uittrekken voor het
verlenen van de extra-vergoeding, op basis
van de regeling, voor de leerlingen uit Vel
sen, die in Haarlem een school bezoeken
die in die gemeente niet bestaat. Haarlem-
merliede en Spaarnwoude heeft nog geen
definitieve beslissing genomen, doch zal het
oordeel kenbaar maken, als de gemeenten
uit welke het grootst aantal leerlingen
komen, haar standpunt hebben bepaald.
De gemeenten Hillegom en Lisse hebben
op het voorstel niet geantwoord; Benne-
broek is bereid een extra-bijdrage van 25
per leerling te verlenen. Deze bijdrage
achten B. en W. van Haarlem echter niet
aanvaardbaar, omdat naar hun mening met
hun voorstel de uiterste grens is bereikt.
Dit resultaat geeft B. en W. aanleiding
de raad der gemeente Haarlem voor te stel
len met Bloemendaal, Heemstede, Sassen
heim en Zandvoort een gemeenschappe
lijke regeling aan te gaan. Voorts geven
zij in overweging te besluiten de door
Haarlemmermeer en Velsen aangeboden
extra-bijdragen te aanvaarden.
De extra baten welke hieruit voor Haar
lem voortvloeien ramen B. en W. voor 1952
op 17.0C0, voor 1953 op 39.000, voor 1954
op 58.000 en voor 1955 en volgende jaren
op 79.000.
Kleuteronderwijs
Tenslotte delen B. en W. van Haarlem
mee, dat Bloemendaal en Heemstede o.a.
verzocht hebben mee te werken aan een
overeenkomst met betrekking tot weder
zijdse vergoeding van kosten, die het ge
volg zijn van toelating van kinderen op de
gemeentelijke c.q. bijzondere kleuterscho
len. Aan beide gemeentebesturen is be
richt, dat B. en W. in beginsel bereid zijn
de totstandkoming van zodanige regeling
te bevorderen, omdat zij dit als een logisch
gevolg zien van het standpunt dat zij, met
instemming van de raad, steeds hebben in
genomen bij de voorbereiding van het thans
aan de orde zijnde vraagstuk van de kos
tenverrekening van het middelbaar onder
wijs.
B. en W. van Haarlem stellen in de raads
vergadering van Woensdag 18 November de
raad voor het door afbraak van de tuin
manswoning met stalruimte vrijgekomen
terrein aan de Oosterhoutlaan 9 te doen
inrichten tot wandelplaats voor de leer
lingen van het Coornhertlyceum en voor
dit doel een bedrag van ten hoogste 650
beschikbaar te stellen.
Aan het R.K. kerk- en schoolbestuur van
de Sint Liduinaparochie te Haarlem zal,
behoudens goedkeuring van de raad mede
werking verleend worden tot de aanschaf
fing van leer- en hulpmiddelen tot een be
drag van ten hoogste 1700.
Tot tijdelijke lerares in het leervak hand-
werken aan de H.B.S. voor meisjes met
vijf- en zesjarige cursus zal benoemd wor
den mejuffrouw 31. Roelofsen uit Utrecht,
indien de raad het voorstel goedkeux-t.
Tevens zullen behandeld worden het ver
zoek van mejuffrouw B. W. H. Germans om
ontslag als onderwijzeres aan de Mr. A.
Bruchschool en het verzoek van de heer
A. J. van den Berg om ontslag als onder
wijzer aan de Mr. A. Bruchschool.
(Verkort weergegeven)
De K.N.Z.H.R.M. de Koninklijke
Noord- en Zuidhollandse Redding Maat
schappij is een lang woord. Is het daar
om dat slechts 1/5 van alle Nederlan
ders meewerkt om de redders van goede
reddingboten te voorzien en hen op hun
oude dag te steunen?
99 4/5 kijkt er niet naar om. Ja, zij
lezen wel met voldoening en trots hoe
kranig „wij" Nederlanders in het slechtste
weer naar buiten gaan en in het afgelopen
jaar 55 Hollanders, 47 Spanjaarden, 12
Polen en 6 Denen het leven hebben gered.
„Wij" Hollanders! Maar wordt u dan ten
minste „redder aan wal" door jaarlijks 3
of méér te storten op giro 26363 van die
Maatschappij te Amsterdam. Dan moogt
u, zachtjes, spreken van „wij". En dan
krijgt u twee maal 's jaars een aardig ver
slag met prentjes.
F. M. V. B.
