'nkOX¥?...Ja (frauty i
Zie Boven:
Zaterdagmiddag
Mercurius overgang
Minister Van Thiel wijst
de motie-Lemaire af
Plannen voor prijsverhoging
in de bloembollenhandel
Meningen lopen sterk uiteen
Nieuwe uitgaven
Nieuw gebouwencomplex
voor'PTT in Amsterdam
Nieuwe Vestigingswet
Bedrijven aangenomen
Nieuwe werkwijze
bij bruggenbouw
Minister over N.S.-bus
Amsterdam-Den Haag
Herenhoeden
Een moderne collectie van
Borsalino, Staalmeester enz.
„Thunderjet" straaljager
vermist
Amsterdams Centraal
Station wordt verbouwd
Bouwtijd drie jaar,
kosten 15 millioen
Speciale posttreinen
voor de P.T.T.
Justitiële maatregel tegen
Dordtse melkinrichting
Sir Edmund Hillary
in Amsterdam
TWEEDE KAMER
Methode-Kleinlein in
Krommenie toegepast
„Besluit zonder principiële
betekenis"
VRIJDAG 13 NOVEMBER 1953
Van onze correspondent in de Bloembollenstreek.)
Er blijkt in de bloembollenstreek zo hier en daar een streven te bestaan om de door
de regering vastgestelde minimum-prijzen zowel voor de binnenlandse als voor de
buitenlandse handel verhoogd te krijgen. Geheel eensluidend zijn de meningen uiter
aard niet, maar bij de 5 loonsverhoging is de onrust toch wel iets gestegen. Vast
staat wel, dat de Bond van Bloembollenhandelaren (de exporteursorganisatie), zeker
„iet afkerig van een prijsverhoging is. Hij zal dit wèl zijn, als de verkoop in het
buitenland daardoor wordt bedreigd.
De noodzaak van een prijsverhoging
staat, dit dient vooropgesteld, niet vast,
omdat er geen cijfers zijn. Men kan niet
zeggen of een exporteur voldoende ver
dient en ook niet of de kweker kan telen
voor de vastgestelde minimumprijs, die
overigens geen kostprijs is, maar een z.g.
anti-dumpingsprijs. In de practijk zal deze
bij een overproductie echter wel de mini
mumprijs zijn.
De voor- en tegenstanders van een ver
hoogde export-minimumprijs gaan van
verschillende standpunten uit. De voor
standers leggen het accent op de winst aan
deviezen en de tegenstanders verleggen het
accent meer naar de winst in het binnen
land. Volgens hen is het beter dat zoveel
mogelijk bollen worden verkocht in het
buitenland,waardoor de overproductie door
de lagere prijs zou kunnen worden weg
gewerkt, dan zo min mogelijk voor zo véél
mogelijk.
Het probleem is niet eenvoudig. Men kan
bijvoorbeeld van het standpunt uitgaan, dat
de kwekers tevreden zijn, omdat ze de ar
beidslonen kunnen drukken door hun kin
deren te laten medewerken. Het is geen
zeldzaamheid, dat de kinderen van bloem
bollenkwekers 's avondis na schooltijd bij
vader moeten gaan helpen bollen pellen
of gladiolen schoonmaken. We hoorden
zelfs eens vertellen, dat het vrij normaal is
dat kinderen van elf of twaalf jaar om tien
uur nog aan het werk zijn! Het werd door
anderen bevestigd. Men kan dit moeilijk
een gezonde basis noemen voor een bedrijf.
De tegenstanders van de verhoging van
de binnenlandse minimumprijs menen nog
een ander argument achter de hand te
hebben. De tegenwoordige minimumprijzen
liggen beslist onder de kostprijs. Wordt de
prijs nu verhoogd en wel zo, dat de kwe
kers er iets meer dan hun kosten kunnen
uithalen dan zouden zij „voor het sui-plus"
kunnen gaan telen. Dit betekent, dat zij
zoveel mogelijk bollen zullen opplanten,
omdat het voor hen niets uitmaakt of de
export de bollen wel zal kunnen verkopen
of niet. De kwekers krijgen er toch een
vergoeding uit het surplusfonds voor. Er
varen kwekers zullen echter wel kunnen
vertellen, dat het telen voor surplus zeker
niet lonend zal zijn bij een normaal be
drijf. Alleen als men gebruik maakt van
kinderarbeid zit er een kans op een niet
al te best belegde boterham in.
Het ongeluk in de gehele situatie zit
echter in het volkomen gebrek aan cijfers.
Men schat maar zo'n beetje. Eigenlijk kam
pen de exporteurs met hetzelfde gebrek,
ook daar mankeren vergelijkende cijfers.
Ieder werkt op zijn eigen houtje en weet
ADVERTENTIE
van 1Q5°
19*O to, 45..
Uu beste kans bij
Gr. Houtslr 120 - KI. Houlsir.58 Gen.Cron|estr. 3-Ó
niets, of in uitzonderlijke gevallen maar
een zeer klein beetje, van de kosten van
een ander. Het zou zeker geen overbodige
luxe zijn als men eens ging trachten daar
in een verbetering te krijgen. In andere
sectoren van de tuinbouw kan dat ook, dus
waarom in het bloembollenbedrijf niet?
In de bloembollenhandel is alles zo goed
als onzeker. Als de bloembollenreizigers
weggaan om de klanten in het buitenland
te bezoeken, weten zij niet hoe de inkoop
prijzen van de bollen, die zij nu verkopen,
een half jaar later zullen liggen. Zij raden
dan maar en maken op grond van hun
vermoedens de prijzen op. Is de oogst best
dan kunnen de prijzen in het binnenland
laag liggen en hebben zij bij de verkoop
goed geraden. Is het andersom dan blijft
er van het verschil tussen de binnenlandse
en buitenlandse prijzen zeker geen 30 a
40 bruto over, zoals de officiële prijs
vaststellingen zouden doen vermoeden.
Onzekerheid in de handel
Eehalve bij deze onzekerheid in de han
del, die overigens toch zou blijven, zelfs al
werden de prijzen verhoogd, komen de
voortdurend stijgende bedrijfskosten. De
export is tegenwoordig buitengewoon ge
compliceerd door alle voorschriften op dit
terrein. Het gevolg ervan is: meer perso
neel nodig dan voor de oorlog. Dan de
reizen in het buitenland. De kosten hier
voor zijn soms 2 of 3 maal gestegen en men
kan er werkelijk niet op bezuinigen, want
het gehele bloembollenvak is op deze per
soonlijke bezoeken van de exporteurs of
hun reizigers aan de klanten gebaseerd.
Bloembollen moeten namelijk worden ver
kocht. Zou men dat schriftelijk proberen
ADVERTENTIE
Zwanendons
PYAMA'S
BARTELJORISSTR 24
HAARLEM TEL. 2042O
ENMODE
dan gaat het verkochte kwantum met
sprongen achteruit. Het aanstellen van
vertegenwoordigers in het buitenland is
nauwelijks goedkoper, want ook zij vragen
een 10 tot 15 provisie.
Voor de bedrijven, die behalve de export
een kwekerij hebben, liggen de zaken an
ders. Zij kunnen een beter overzicht heb
ben, hoewel daar ook wel eens aan getwij
feld wordt. Van de 592 exporteurs hebben
er echter 239 geen kwekerij. Dan is er nog
een aantal die maar een zeer bescheiden
hoeveelheid telen, dat men op ongeveer 200
kan schatten.
Was men er in exporteurskringen van
overtuigd, dat de export bij een prijsver
hoging terug zal lopen doordat men in het
buitenland op een felle tegenstand kan
stuiten men praatte er beslist niet over.
Het tegendeel schijnt echter het geval te
zijn. Een bewijs daarvan zou men kunnen
vinden in de felle tegenkanting van de
Bond van Bloembollenhandelaren als er
gesproken werd over een prijsverlaging.
De bond gaat namelijk van het standpunt
uit, en men is daar zeer goed geïnformeerd,
dat het product eerder duurder dan goed
koper moet worden, eenvoudig op grond
van het feit, dat een juweel ook niet voor
een kwartje te koop moet zijn. Het publiek
ziet het dan niet meer voor een juweel
aan. De buitenlandse afnemers gaan, even
als de Nederlandse leveranciers, ook van
het standpunt uit, dat er aan een gulden
meer te verdienen is dan aan een halve.
Al met al kan men concluderen,
dat er zowel voor de exporteursorganisatie,
de Bond van Bloembollenhandelaren, als
voor de kwekers-vereniging, de Konink
lijk Algemene Vereniging voor Bloembol
lencultuur op het terrein van het onder
zoek naar de bedrijfsuitkomsten nog vol
doende werk te verrichten is. Zij zijn de
aangewezen lichamen om nu eens uit te
zoeken of er bij de verschillende bedrijfs-
types voldoende wordt verdiend, en ook
of het gehele land genoeg profijt heeft van
de bloembollenexport. Het is tenslotte zo
dat, als mocht blijken dat een prijsverho
ging de verkoop niet zou verminderen, er
dus meer deviezen te verwerven zijn.
Dood in de jungle door Michael Hastings,
verschenen in de Prisma-reeks van Het
Spectrum, Utrecht, Antwerpen. Tot het eind
toe blijft de spanning er in. Een thriller van
ongewoon karakter door zijn uitzonderlijk
gegeven. Indringend en scherp observerend.
De oplossing van de raadselen, die het stelt,
is zeer voor de hand liggend. De afwikkeling
krijgt een sensationeel tintje, dat er voor
dien niet aan kleefde. Lectuur, die uitermate
geschikt is om uw zenuwen op de proef te
stellen.
Ti G'oyo en zijn haai door Clément Richer,
in de Salamander-reeks verschenen bij N.V.
Em. Querido, Amsterdam. Een lang niet
alledaagse geschiedenis met een weldoende
ironie verteld, boeiend van begin tot eind.
De wereld, die het u voor ogen tovert, is
kleurrijk, primitief, wreed en vermakelijk.
Ze wordt met zoveel sfeer en tegelijk met
zo'n gemak opgeroepen, dat ge vergeet, dat
ge leest en u er zelf in waant. Een genotvolle
verstrooïng is er mee verzekerd.
Boek van het Jaar, onder auspiciën van
de Winkler Prins Stichting, Amsterdam,
Brussel, uitgegeven. Thans dus de uitgave
van 1953, waarin men wederom tal van ge
gevens. overzichten en documentatie-mate-
riaal bijeengebracht heeft. Het is een naslag
werk, dat wij niet graag zouden missen.
Steller dezes, geïnteresseerd in de film
rubriek, constateerde dat deze kan bogen op
een hoge mate van volledigheid al miste hij
de kwalificering van sommige prestaties en
kregen de minder belangrijke producten
daardoor een waarde, die hen niet toekomt.
Deze critiek evenwel is van ondergeschikt
belang wanneer men daar tegenoverstelt de
veelheid en uiteenlopendheid van onder
werpen, die het Boek van' het Jaar behan
delt. Het behoort tot het beste wat de boe
kenmarkt te bieden heeft. Een almanak van
verleden feiten, meer draagwijdte die men nu
pas goed gaat beseffen.
De dood van Angèle Degroux, derde druk
van H. Marsman's bij Em. Querido ver
schenen romen. De belangstelling voor de
dichter Marsman richt zich ook op de roman
cier. Een derde druk van zijn „De dood van
Angèle Degroux" was noodzakelijk.
De rijkspolitie te water en de Marine
Luchtvaartdienst zoeken in het IJselmeer-
gebied naar het wrak van een Thunderjet-
straaljager, die gisteren niet van een
oefenvlucht op de basis Eindhoven is te
ruggekeerd. De straaljager, bestuurd door
de 23-jarige sergeant-vlieger Joh. C. A.
Vis uit Rotterdam, werd het laatst beven
Lopik waargenomen. Men vreest dat het
toestel in het IJselmeer is gestort.
ADVERTENTIE
Grote nieuwe ontvanghal
met 32 loketten
De ontvamglhal van het thans 64 jaal
oude Centraal Station te Amsterdam zal in
de komende doe jaren op drastische wijze
worden verbouwd, opdat er voor de
stroom van vertrekkende reizigers meer
ruimte zal komen. De eerste werkzaam
heden zullen naar gehoopt wordt reeds vol
gende maand beginnen. Daartoe zal „het
orgel", zoals de Amsterdammers het bre
de, ronde plaatskaartenbureau tegenover
de ingaingen plegen te noemen, verdwij
nen en bovendien zullen de beide brede
trappen, die vanuit de hal, onmiddellijk na
de contrölehokjes rechts en links naar de
wachtkamers langs het eerste perron lei
den, worden afgebroken. Gemiddeld komen
dagelijks in totaal ongeveer 100.000 pas
sagiers door het station. De 27 bestaande
loketten bleken te gering in aantal.
De nieuwe hal zal rechthoekig worden
met slechts één controledoorgang in het
midden in het verlengde van de tunnel
naar de perrons. Rechts en links van deze
doorgang, op de plaats van de huidige
brede binnentrappen naar de wachtka
mers komen in totaal 15 loketten.
Aan de voorzijde van de hal zullen nog
14 loketten worden gebouwd met beperkte
uitgifte-mogelijkheid, hoofdzakelijk voor-
speciale bestemmingen, zoals Zandvoort,
het Gooi, enzovoort. Tenslotte zal rechts in
de hal, waar thans het Inlichtingenbureau
is gevestigd, een groot kantoor, afgeschei
den met glazen deuren, worden ingericht.
Hier zal het publiek langs een 27 meter
lange balie buitenlandse plaatsbewijzen
kunnen kopen, plaatsen reserveren in bui
tenlandse treinen, geld wisselen en inlich
tingen vragen. Een ruimte overeenkomend
met drie loketten zal voor „buitenland"
worden gereserveerd. In de nieuwe hal ko
men dus 32 loketten (in plaats van 27
zoals thans, waarvan verscheidene met
halve capaciteit).
De verbouwing van dit alles staat reeds
vast. Nog niet vast staat de bouw van
een voetgangerstunnel onder de drukke
verkeersweg voor het station met een in
gang op het stationspleintje vlak achter
het wisselhuisje van de tram en weer op
duikend meT een uitgang midden in de hal
van het station.
Ja, want wie zou er zonder ROXY willen zitten?
Wie aandachtig proeft, wil alleen nog maar deze verse
geurige Amerikaan. Bij ROXY staat de kwaliteit voorop.
Ruik het, proef het, geniet ervan! En u stemt mee in met
De P.T.T. zit in Amsterdam de laat
ste jaren met grote moeilijkheden.
Vooral de toestanden op het kantoor
Amsterdam-Centraal Station waai
de expeditie brievenpost, expeditie
pakketpost en diverse andere diensten
zijn ondergebracht moeten onhoud
baar worden genoemd.
Men heeft daarom het besluit ge
nomen een groots complex op te rich
ten dicht bij het Oosterdok, vlak naast
de Stads Rietlanden, waar momenteel
de Nederlandse Spoorwegen opstel
sporen hebben liggen die echter naar
elders verlegd kunnen worden.
Met de bouw van het nieuwe com
plex zal men omstreeks Juli 1955 kun
nen beginnen en indien er hard wordt
gewerkt, zal in 1958 de nieuwe ruimte
in gebruik kunnen worden genomen.
De kosten zullen ongeveer 15 millioen
bedragen.
Deze belangrijke verbetering in de
P.T.T.-accommodatie nabij Amsterdam-
C.S. is geenszins alleen voor 's lands hoofd
stad van belang. De Amsterdammers ont
vangen per jaar 210.000.000 brieven
(3.000.000 kilo a 15 gram per brief).
Tussen de 700.000 en 900.000 brieven
per dag gaan uit, terwijl 600.000 tot 800.000
besteld moeten worden. Aan de postpak
ketten dient per dag verzonden te worden
een aantal van bijna 18.000 en besteld bijna
7000 stuks. Niet alleen Amsterdam-C.S. is
veel te klein, ook het kantoor aan de N.Z.
Voorburgwal.
Thans wil de P.T.T. een nieuw gebou
wen-complex doen verrijzen, dat tiental
len jaren zal kunnen meegaan.
In nauwe samenwerking met Amster
dams gemeentebestuur en de directie der
De P.T.T. overweegt het in gebruik ne
men van speciale posttreinen. Deze treinen
zullen vooral 's nachts worden ingelegd
voor het vervoer van de zich ieder jaar
steeds verder uitbreidende hoeveelheid
post, en wel in het bijzonder voor de
grote afstanden. Momenteel is het voor
P.T.T. haast niet meer doenlijk in de twee
minuten, dat de treinen aan de stations
stoppen, alle ingaande en uitgaande post
efficient te verwerken.
Thans rijden 's nachts uitsluitend nacht-
postgoederentreinen.
N.S. is men tot overeenstemming geko
men. In dit op te richten gebouwen-com
plex, waarvan de vormgeving der drie
elementen nog niet is bepaald, alhoewel
aangenomen kan worden dat een der ele
menten een 20 tot 25 meter hoog zal wor
den, zullen worden ondergebx-acht expedi
tie en bestelling van zowel brief- als pak
ketpost, inklaring, directie en enkele an
dere diensten. Het is niet alleen Amster
dam, dat hier over 5 jaar de vruchten van
zal kunnen plukken. Geheel Nederland
zal hier bij winnen, daar nu ook de cloor-
voer-post te Amsterdam van een enor
me omvang aanzienlijk sneller behan
deld zal kunnen woi-den.
Van dit nieuwe complex zal een nog te
ontwerpen transportsysteem worden aan
gelegd naar het eerste perron Amsterdam-
C.S., en van daar vei-der naar de vei-schil-
lende andere perrons. Tevens is er gelegen-
haid om tot voor het nieuwe gebouwen
complex een spoor-verbinding te leggen, zo
dat ook direct van de sorteermaehines ge
laden kan worden.
Biedt het huidige gebouw geen plaats
voor mechanische behandeling van de
pakketpost, in het nieuwe gebouw zal zo
veel mogelijk op deze wijze behandeld
worden. Een groot, bijkomend, voordeel is
hierbij, dat met de pakketten dan aanzien
lijk minder gegooid, gesjouwd en gescho
ven zal behoeven te worden.
De officier van justitie te Dox-drecht
heeft een Dordtse melkinrichting een be
velschrift gezonden, waarbij zij wordt be
volen de bepex-king van de levering aan
enkele melkhandelaren op te heffen. De
desbeti'effende melkhandelai'en zijn niet
aangesloten bij de saneringscommissie.
Deze had daarom de melkinxdchting op
dracht gegeven hun een zeer beperkte hoe
veelheid melk te levex-en.
Reeds de vorige week had de officier
van justitie de melkinrichting gewaar
schuwd, doch desondanks had men de in
gevolge de Zuivelverordening 1946 ver
plichte levex-ing nog niet op het vereiste
peil gebracht. Daarom is nu ingegx-epen.
Wanneer de melkinrichting bij de recht
bank een bezwaarschrift indient tegen de
justitiële maatregel, zal er binnen vijf
dagen een definitieve beslissing moeten
vallen. De levering moet echter hangende
deze kwestie onbeperkt voortgang hebben.
Woi'dt de officier in het gelijk gesteld dan
komt de melksanering in Dordrecht op
losse schroeven te staan.
Uit de boottrein van Hoek van Holland
stapte vanmox-gen op het Centraal Station te
Amsterdam de 34-jax-ige Nieuw-Zeelander,
beklimmer van de Mount Everest, sir Ed
mund Hillary, vriendelijk lachend in een
kring van belangstellenden, in het bijzonder
bestuui-sleden van de Konixxklijke Nedex--
landse Alpenvereniging, fotografen en vex--
slaggevers. Zijn jonge vrouw, die hem ver
gezelde, werd met bloemen verwelkomd.
Het echtpaar Hillary werd dadelijk naar
zijn hotel begeleid.
Sir Edmund houdt hedenavond in het
Concertgebouw te Amsterdam een lezing
over zijn historische beklimming, die ook
door de Koningin zal worden bijgewoond.
De opbrengst zal worden gestort in een
fonds van de Royal Geographical Society
voor exploratie van het hooggebergte.
WIJ zouden Zaterdag
middag (14 Nov.)
een totale zonsverduis
tering belevenals
Mercurius groter was,
of dichter bij de aarde
stond. Zaterdag trekt
Mercurius namelijk pre
cies tussen de aarde en
de zon door maar nade-
maal dit planeetje nu
eenmaal geen grotere
middellijn heeft dan 4800
km. en bovendien onge
veer honderd millioen
kilometer van ons af
staat zullen wij het ver
schijnsel slechts waar
nemen als het bewegen
van een donker stipje
over de zonneschijf, van
links naar rechts.
Helaas valt dit gebeuren
op een voor ons ongun
stig tijdstip, namelijk om
16.36 uur; de zon is dan
al aan het ondergaan.
Dat is jammer, want het
is een zeldzaam voorval,
dat maar twaalf of der
tien keer per eeuw voor
komt.
Voor wie weet dat Mer
curius eenmaal per 88
dagen een omloop om de
zon volbrengt klinkt dit
misschien vreemd; men
zou op grond daarvan
verwachten dat het
schouwspel van zo'n
Mercurius-overgang, zo
als het heet, elke 80 da
gen zou worden ver
toond Maar dat is niet
waar. Het vlak waarin
de baan van Mercurius
ligt, is een ander vlak
dan dat van de aard
baan; beide vlakken ma
ken met elkaar een hoek
van ongeveer zeven gra
den en dat is de oorzaak
dat zo'n overgang over
de zonneschijf zo spora
disch voorkomt.
Dat is des te meer te
betreuren omdat er be
halve Mercurius nog
maar één planeet is die
ons bij tijd en wijle een
dergelijk schouwspel
vertoont, namelijkVenus,
de andere planeet die
zich tussen zon en aarde
bevindt Een Venus-
overgang is een nog
boeiender schouwspel
(Venus is groter dan
Mercurius) maar wij
moeten wachten tot het
jaar 2004 voordat wij er
een te zien zullen krij
gen.
Wie er wat moeite voor
over heeft kan intussen
toch nog proberen een
glimp van de Mercurius-
overgang van Zaterdag
middag op te vangen.
Daar is een kijker bij
nodig. Als men achter
die kijker een scherm
plaatst met goed effen
wit papier er overheen
dan zal op dat papier,
bij goed instellen van de
kijker, een beeldje van
de zonneschijf worden
geprojecteerd. Op dat
schijfje moet dan een
donker stipje verschij
nen: het silhouet van
Mercurius. G. v. W.
(Van onze parlementaire redacteur)
Donderdag besprak de Tweede Kamer
velerlei onderwerpen, te weten de organi
satie van de U.N.O., de Indische Nederlan
ders, de Vestigingswet Bedrijven, en ten
slotte de begroting van Overzeese Rijks
delen.
Wat de UNO betreft: dit ondei'werp werd
op het vragenuurtje aangesneden door mr.
Burger (P. v. d. A.) naar aanleiding van
de plannen van de nieuwe secretaris-gene
raal leden van het secx->etariaat te vex-fc>ieden
deel uit te maken van enige politieke !oi"ga-
nisatie. Dit ging mr. Burger te ver. Vragen
derwijze maakte hij kenbaar zulks een niet
gerechtvaardigde aantasting te achten van
de persoonlijke rechten van hec secre-
tariaatspersoneel.
Minister Luns erkende dat dat deze
maatregel hem ook wel wat te ver ging.
Zeker, vorig jaar was een aantal ambte
naren van het seci-etariaat ontslagen omdat
hun politieke onbetrouwbaarheid bewezen
zou zijn. De minister had gi'ote waardering
voor de nieuwe secretaris-generaal, Ham-
inarskjöld. Maar als deze werkelijk in het
reglement voor het pex-son'eel van het
secretax-iaat een bepaling zou wille,n op
nemen, als die waarop mr. Burger doelde,
dan zou de Nederlandse delegatie zich daar
zeker tegen verzetten. Minister Luns had
reeds een telegram aan onze delegatie over
deze aangelegenheid gezonden, waaruit nog
eens duidelijk blijkt welke bezwaren de
regering tegen een dergelijke regeling
koestert.
De Indische Nederlanders
Hierna kwam minister Van Thiel aan
het woord over de kwestie omtx-ent de In-
indische Nederlanders te wier behoeve prof.
Lemaire (KNP) Dinsdagavond een xnotie
had ingediend. De bewindsman had intus
sen gelegenheid gehad met de pas hier te
lande aangekomen Hoge Commissaris,
graaf Van Byland, de kwestie te bespi-eken.
Volgens deze was er geen sprake van een
onhoudbai-e situatie voor de Indische Ne
derlanders in Indonesië. Het zou strijdig
zijn met hun belangen, zo ging de minister
voort, hen hiex-heen te laten komen. De
regering heeft tot plicht hen tegen zichzelf
in bescherming te nemen en onberaden
stappen te helpen voorkomen. Zou de motie
worden aangenomen, dan is een grote uit
tocht van de betrokkenen uit Indonesië te
duchten, terwijl men juist gerepatrieerden
met rijkssteun naar ginds zou moeten bren
gen. De minister verklaarde 'dat als de
motie zou worden aangenomen, de regering
haar naast zich neer zou leggen, aangezien
zij de uitvoexing ervan onverantwoord acht.
Namens de overgrote meerdextheid van
zijn fractie liet mi'. De Graaff (KVP)
daarna het „tegen" horen. Er kwam van
zijn kant een veel minder ver gaande motie
om te verzoeken met spoed een organisatie
vorm voor het maatschappelijk werk onder
de Nederlanders in Indonesië tot stand te
bi-engen.
Zowel dr. Schouten (A.R.) als prof. Oud
(VVD) drongen er op aan over de motie
later te beslissen. Dinsdag zal dat geschie
den. Inmiddels nam de Kaxner zonder hoof
delijke stemming, met aantekening van het
communistische „tegen", de begroting van
Maatschappelijk Werk aan, echter niet na
dat prof. Oud er op gewezen had, dat het
stemmen voor een begroting nog niet be
tekent, dat men het beleid van de minister
goedkeurt.
Nieuwe Vestigingswet
aangenomen
De nieuwe Vestigingswet Bedrijven werd
eveneens aangenomen, waardoor nog eens
speciaal de centrale plaats en taak van de
minister van Economische Zaken ten op
zichte van deze regeling is onderstx-eept.
Met de beschouwingen over de begro
ting van Overzese Rijksdelen was men
spoedig gereed, omdat men in dit stadium
niet wilde vooruitlopen op de besprekingen
met de West. Er heerste dan ook een
heel wat vreedzamer stemming dan het
vorig jaar. De heer Kort (K.V.P.) was
geneigd het komend overleg met optimis
me tegemoet te zien. Mevrouw F o r t a-
nierDe Wit (V.V.D.) stond enigs
zins gereserveerd tegenover het werk van
de Stichting voor Culturele Samenwerking,
althans in die zin, dat zij betwijfelde of die
stichting het overheidsgeld nog steeds op
de beste wijze besteedt. Ook de heer
Goedhart (P. v. d. A.) achtte het
beleid vaxi de stichting niet in alle op
zichten gelukkig. Hij was het voorts niet
eens met mr. De Graaff (K.V.P.) over de
taak van zending en missie op Nieuw
Guinea ten aanzien van het onder
wijs. Mr. De Graaff voelde niets voor neu
traal onderwijs voor de papoea's, daaren
tegen wenste de woordvoex-der van de P.
v. d. A„ dat men niet principieel onder
wijs en volksgezondheid steeds in handen
van de missie zou laten, hoeveel goeds
er ook van die kant tot dusverre ge
daan is.
Tenslotte volgde er nog enige critiek van
prof. Gerbrandy (A.R.)" op de volgens
hem onheuse houding van gouverneur Van
Baal tegenover de Zuid-Molukse voor
mannen, die van Nieuw Guinea naar Ne
derland zijn overgebx-acht.
Een avondvei-gadering kon achterweg
blijven doordat de sprekers sneller en
korter de zaken .jxaddec behandeld dan
mén had verwacht. Alleen de heer Gort
zak moet nog in eerste aanleg het "woord
voeren, maar hij had de vergadering reeds
verlaten en komt nu pas Dinsdagavond
aan de beurt.
Voor de tweede keer heeft men in Ne
derland thans het zogenaamde „schilden-
systeem" bij de bouw van brugpijlers toe
gepast. De eerste keer geschiedde dit bij
een brug in Kolhorn nabij de Wieringer-
meer, de tweede keer op veel grotere
schaal bij de bouw van een brug over
de Tapsloot bij Kx-ommenie.
Het „schildensysteem" is een vinding
van de heer J. W. Kleinlein te Bloemen-
daal, technisch hoofdambtenaar bij de Pro
vinciale Waterstaat van Noordholland. Bij
de tot dusverre gevolgde methode werden
brugpijlers in een bouwput gebouwd,
waai*voor eex-st een gedeelte van het vaax--
water moest worden afgedamd. Bij de me
thode van de heer Kleinlein is dat niet no
dig. De betonnen ommanteling van de pij
ler wordt op de wal gereed gemaakt en
daarna met een drijvende hijskraan op de
inmiddels ingeheide fundering geplaatst.
Tenslotte wox-dt de betonnen doos volge-
stoi-t.
Op deze werkwijze is in Nederland en in
een aantal andex-e landen octx-ooi verkre
gen. Zij geeft een aanzienlijke bespax-ing
aan tijd en geld.
De ommanteling voor een brugpijler,
welke de Kondor Betonmaatschappij dezer
dagen in de Tapsloot bij Krommenie heeft
geplaatst, woog 125.000 kilogram.
Naar aanleiding van de vragen van het
Tweede Kamexdid de heer Vex-kerk betref
fende de vergunnixxg aan de N.S. voor een
autobusdienst Amsterdam-Den Haag heeft
thans de minister van Verkeer en Water
staat geantwoord.
De minister is van mening, dat de beslis
sing van de Commissie Vergunningen Per
sonenvervoer als van incidentele aard be
hoort te worden beschouwd, waaraan dien -
tengevolge geen principiële betekenis mag
wox-den toegekend, noch ten aanzien van
de grondslag der coöx-dinatie, noch met be-
trèkking tot het vx-aagstuk van de verhou
ding. De C. V. P. praejudicieert op gener
lei wijze op andex-e gevallen en behoox-t
zulks ook niet te doen.
De wet Autovex-voer Personen beperkt
het recht van bex-oep niet tot de „recht
streeks" belanghebbenden. Het staat ook
voor niet aan het wegvervoer deelnemen-
den vrij beroep in te stellen. Slechts zal
zowel volgens de Wet Autovex-voer Perso
nen als naar algemene rechtsbeginselen bij
de appellant enig belang aanwezig moeten
zijn, bij gebreke waarvan de beroepsin
stantie, in dezen dus de Kroon, niet-ont
vankelijkheid zal moeten uitspx-eken. Ge
zien de omstandigheid, dat de gevallen
beslissing als een geval op zich zelf behoort
te worden beschouwd, acht de ondex-gete-
kende geen voldoende i-eden aaxxwezig voor
de door de heer Verkerk genoemde vrees.
