Haarlem's Dagblad | 1953 | 25 november 1953 | pagina 6

Basketballclubs uit de 2e klasse

.Clowntje Rick

Een aarzelende
liefde

Duivensportliefhebbers
houden kampioenendag

►JE[0YIT0L<W**^A<S1S

0.%.9ari(SiüB

Skiërs staat druk
seizoen te wachten

W. J. Oudendijk f

^jBrieven aan
de redactie

Feuilleton

WOENSDAG 25 NOVEMBER 1953

4

EEN GOEDE RAAD

Paardensport

Photo-finish ook op
Nederlandse courses

Comité Avondvierdaagse

Judo

Amerikaanse judoka's op
14 December in Amsterdam

Polen nodigt Nederlandse
athletiekploegen uit

Europese records erkend

Voor de kinderen

Dubbel Du Buy-Van Zoelen
verloren in finale

Sport in 't kort

L. S. van der Vlugt 25 jaar
laboratoriumchef aan het
P.W.N.

Oud-gezant in Perzië,
Rusland en China

Prijsindexcijfer
onveranderd

door Dorothy Quentin

Wanneer wij deze week de prestaties be
zien van de basketballclubs uit de tweeede
klasse van de Haarlemse competitie, dan
betreuren wij ook dit jaar dat deze afdelin
gen nog steeds uit te veel reserveteams
bestaan.

Het feit dat Schoten en Oosterkwartier,
beiden bij keuze gepromoveerd naar de
eerste klasse en het niet eens slecht doen.
terwijl zij het vorig seizoen bij lange na niet
in staat waren het kampioenschap in de 2e
klasse te behalen, zou haast tot de conclusie
leiden dat verschillende reserveteams aan
merkelijk sterker zouden zijn dan enige
eerste klassers. Zolang de nieuwe vereni
gingen zich echter nog een plaats in de
tweede klasse moeten zien te veroveren zal
deze verhouding nog wel voortduren.

Tigers ongeslagen

Tot ons genoegen zien wij dat bij de heren
Harlem Tigers ongesalfen aan het hoofd
van de ranglijst gaat. Dit wil natuurlijk niet
zeggen dat een kampioenschap al bij voor
baat vast staat, want vooral de overwinning
op Antilopen 2 was vrij gelukkig. Vooral
met deze ploeg zullen de Tigers dus nog
ernstig rekening moeten houden. OK 2, Ra-
piditas en SCH 2 zijn ook nog lang niet uit
geschakeld.

De gevaarlijkste tegenstander van dit drie
tal is wel Rapiditas. Na twee nederlagen
heeft het zich weer goed hersteld. OK 2
speelt te onevenwichtig om op de duur tot
de candidaten te blijven behoren.

Ernstig teleurstellen doen HGA 2 en
PSVH. SCH 2 en IHJ 2. beiden voor het
eerste in deze klasse, boeken zeer uiteen
lopende resultaten. Eerstgenoemde doet het
wonder wel goed. terwiil de laatste alleen
nog maar nederlagen deed noteren. Toch
is het een ploeg, waarbij men duchtig op zijn
tellen moet passen.

Dames

Bij de damse zijn het weer de reserve
teams, die de boventoon voeren. HGA 2 bezit
hier momenteel de beste papieren, doch
wordt op de hielen gevolgd door HOC 2.
Schoten en Antilopen 2. Te weinig wedstrij
den ziin hier nog gespeeld om te bepalen wie
van dit viertal uiteindelijk de sterkste zaj
zijn. De zwakste achten wij Antiloop 2.

Evenals in de eerste klasse is SCH 2 be
langrijk zwakker dan het vorig seizoen.
Onderaan zien wij een drietal met gelijk
aantal winstnunten. Van IH.T hadden wij
meer verwacht, terwijl de prestaties van
HFC helemaal onder de maat blijven.

De volledige standen van deze klassen
zijn:

Heren:

Harlem T5 10 142— 91

Antilopen 2 5 8 157—113

Oosterkwartier 2 6 8 142121

Rapiditas 5 6 129113

S. C. H. 2 5 6 104—132

H. G. A. 2 5 2 85— 84

P. S. V. H4 2 81—106

I. H. J. 2 6 0 95—167

Dames:

H. O. C. 2 5 8 81— 51

H. G. A. 2 4 8 70— 45

Schoten 4 6 74— 50

Antilopen 2 5 6 7869

S. C. H. 2 5 4 48— 69

I. H. J4 2 43— 46

Rapiditas 4 2 2857

H. H. C5 2 54— 89

Programma

Voor de competitie zien wij deze week een
klein doch niettemin belangrijk programma.
In de eerste p'aats is daar d» juniorenwed
strijd OosterkwartierAntilopen. Twee
teams, die wat spelopvatting en technisch
kunnen betreft veel beloven voor de toe
komst. Daarna kan men getuige zijn van de
strijd tussen de damesteams van HGA en
Antilopen, beiden nog zonder verliespunten
in de eerste klasse. H. G. A., dat zijn eerste
wedstrijden weinig overtuigend speelde, is
de laatste weken op weg naar een betere
vorm en zal het de Antilopen zeker heel
moeilijk maken. Tot slot is er dan nog de
wedstrijd OosterkwartierHHC bij de heren.

Het programma voor Donderdag is: PSVH
2IHJ 3, heren; HGA—Antilopen, dames;

ADVERTENTIE

aan allen,
die schriftelijk onderwijs wil
len zaan volgen voor
praktijk diploma's.

De keuze van een lesinstituut is niet
alleen afhankelijk van de prijs der
lessen, doch ook van de kwaliteit
hiervan.

Onder de vele instituten, die zich
op het gebied van schriftelijk onder
wijs bewegen, heeft het Instituut
AABO zich een vooraanstaande
plaats verworven door de combina
tie van gedegen onderwijs door be
voegde ervaren leerkrachten voor
uiterst lage prijs.

Allen, die willen gaan studeren voor
de diploma's Boekhouden, Midden
stand, Handelscorrespondentie Ne
derlands. Frans, Duits en Engels of
zich in een van deze talen willen
bekwamen, raden wij met klem aan:
Verzuimt niet het prospectus HY-7
van AABO, Smidswater 10, Den
Haag, aan te vragen.

Dit instituut, dat erkend is door de
Inspectie v.h. Schriftelijk Onderwijs,
is zelfs zover gegaan, dat de cursis
ten leerboeken in bruikleen ont
vangen.

Rapiditas 2—ZB VS, heren; HGA 2—IHJ,
dames: OosterkwartierAntilopen, junio
ren; BBC—Excercitia, heren; Oosterkwartier
—HHC, heren; HHC 2—HGA 3, dames.

Vrijdag wordt er niet gespeeld.

In navolging van het buitenland, waar
men reeds enige jaren werkt met fotogra
fische opname van de aankomst der paar
den bij draverijen en rennen, is thans ook
in Nederland de foto-finish definitief in
gevoerd. De stichting Nederlandse Draf-
en Rensport is na een periode van experi
menteren overgegaan tot aanschaffing van
een in Denemarken vervaardigd „photo-
finish"-apparaat, dat voorlopig gedurende
het winterseizoen op de baan in Hilversum
wordt opgesteld. Het toestel werkt zo snel,
dat reeds 30 seconden nadat de paarden de
finish zijn gepasseerd, de aankomst op de
filmstrook is te constateren.

ADVERTENTIE

ENMODE

HAND
SCHOENEN
en SHAWLS

BARTEUORISSTR 24
HAARLEMTEl 20420

De twaalfde Nederlandse internationale
kampioenendag van de N.P.O., de Neder
landse postduivenhouders Organisatie, in
welk overkoepelend lichaam zes bonden van
postduivenhouders zijn vertegenwoordigd,
wordt komende Zaterdag en Zondag in het
Krelagehuis gehouden. Na de oorlog is de
kampioenendag een jaarlijks terugkerende
gebeurtenis, die voor het eerst omstreeks
1935 gehouden werd. De twaalfde kampioe
nendag is de eerste, die in Haarlem wordt
gehouden.

Zaterdag is het Krelagehuis officieus ge
opend van 17 tot 23 uur; de Zondag daarop
van 9—17 uur; op die dag omstreeks het
middaguur zal de burgemeester van Haar
lem, mr. P. O. F. M. Cremers, de officiële
opening verrichten. Er zijn twaalfhonderd
inschrijvingen binnen gekomen, waaronder
ook een inzending van zes duiven van Prins
Bernhard, die zelf actief aan de duivensport
deelneemt. Hij heeft bovendien een médaille
beschikbaar gesteld evenals de gemeente
besturen van Haarlem en Heemstede. Er
zijn voorts bekers beschikbaar gesteld door
de N.P.O en door een brouwerij.

Op de Kampioenendag zullen de duiven
aanwezig zijn, die in het afgelopen jaar de
beste prestaties hebben geleverd. Het is dus
geen show van de allermooiste of allerbeste
duiven. Iedereen kan maximum zes duiven
inzenden. De Nederlandse postduivenhou
ders organisatie heeft om het geheel nog
wat aantrekkelijker te maken aan de
verenigingen gevraagd een inzending van
tien duiven op de Kamoioenendag te bren
gen, die minstens elk drie prijzen, de zo
genaamde vluchtprijzen. moeten hebben be
haald. Deze duiven zullen „op zicht", (d. w.
z. dat de duiven niet in de hand worden
genomen) worden gekeurd door de keur
meester C. de Zeeuw uit Eindhoven.

Liefdadig doel

Het doel daarvan was tweeledig. Men
wilde de postduivenliefhebbers een over
zicht geven van het vliegmateriaal, dat de
kampioenen op hok hebben en tevens een
liefdadig doel steunen. Er zijn onder de
postduivenhouders ook nog vijfduizend loten
aan de man gebracht met een herenrijwiel
als hoofdprijs. Dit alles heeft men gedaan
om het batig saldo zo groot mogelijk te
doen zijn. Dit komt ten goede aan de stich
ting „Brederodeduin" te Bloemendaal.

De kampioenendag werd tweeëndertig jaar
geleden voor het eerst gehouden in België
op initiatief van de heer Karei van de Poel
te Borgchout (bij Antwerpen).

In de N.P.O. zijn nu 55.000 duivenliefheb-
bers georganiseerd. Na de oorlog heeft de
duivensport een enorme vlucht genomen.
Voor de oorlog waren er niet meer dan der
tigduizend liefhebbers: na de bevrijding is
dit getal zelfs grote tijd verdubbeld, geweest.

Als bijzonderheid kan nog worden immeV1
dat Zondag in het Kre>a<mhuis ook de viif
jaar geleden door de N.P O. opgerichte ge
zondheidsdienst voor postduiven met een
stand aanwezig zal ziin. Deze dienst staat
onder leiding van prof. J. Tansen, hoofd van
de Vetermaire dienst te Utrecht. Dokter H.
C. van Vloten zal bij de stand in Haarlem
aanwezig zijn.

Voor de te treffen voorbereidingen voor
de organisatie van de Avondvierdaagse 1954
kceft bet bondsbestuur van de Nederlandse
Wandelsportbond, in overleg met gedele
geerden van enige commissies, besloten het
comité samen te stellen uit de heren: T.
Dicker te Tilburg, voorzitter; P. Deenekamp
te 's Gravenhaee. 2e voorzitter; J. W. N. Ei
kerbout te Schiedam, gedelegeerde van het
bondsbestuur; H. Bruins te Apeldoorn en H,
H. Winters te Haarlem, leden.

De jaarlijkse algemene ledenvergadering
van dé afdeling Noordholland van de Neder
landse Wandelsportbond zal op Zaterdag 3U
Januari 1954 te Purmerend worden gehouden.

Na de successen in Londen, waar door de
Nederlanders op alle Europese titels beslag
gelegd werd, zal het Nederlandse judo-team
op 7 December in Parijs uitkomen tegen een
ploeg bestaande uit de beste judoka's, o.a.
3e en 4e dans, van Amerika. Dit zal de
eerste intercontinentale judowedstrijd zijn.
Het winnende team zal zich kampioen van
„Europa-Amerika" mogen noemen.

Op 14 December volgt een revanche wed
strijd in de Apollohal in Amsterdam tussen
het Europese en het Amerikaanse team. De
Amerikaanse ploeg zal bovendien nog in een
wedstrijd tegen het Nederlandse b-team uit
komen en wel op Zondag 13 December in
Utrecht.

.4 thletiek

De Poolse Athletiekbond heeft de K.N.A.U.
uitgenodigd voor een landenwedstrijd in de
tweede helft van September 1954. Zowel
de dames als de heren zouden in deze ont
moeting tegen elkaar uitkomen. Het ge
wone programma van een landenwedstrijd
zal worden samengesteld.

Intussen is het niet mogelijik gebleken
om de ontmoeting tussen Zwitserland en
Nederland heren in het aanstaande seizoen
op de kalender te plaatsen. De Zwitserse
organisatoren zitten uit de aard der zaak
volop in het werk in verband met de Euro
pese kampioenschappen. Thans is afgespro
ken om deze ontmoeting uit te stellen tot
het seizoen 1955.

De volgende prestaties zijn door de Euro
pese commissie van de IAAF als Europees
record erkend:

Dames

Kogelstoten 15.37 meter Galina Zybina
(Rusland) Moskou. 21 September 1952.

Kogelstoten: 15.42 meter Galina Zybina
(Rusland) Moskou, 2 October 1952.

Discuswerpen: 55,61 meter Nina Romasch-
kova (Rusland) Odessa, 10 Augustus 1952.

Discuswerpen: 57.04 meter Nina Dum-
badze (Rusland) Tiflis 19 October 1952.

Heren

220 yards: 21 sec. Macdonald Bailey (G.
Br.) Chesterfield 16 Mei 1953.

6 Engelse mijlen: 28 min. 19,4 sec. Gordon
Pirie (G. Br.) Londen 10 Juli 1953.

15 Engelse mijlen: 1 uur 16 min. 26.4 sec.
Emil Zatopek (Tsj. Slowakije) Staraboleslav
26 October 1952.

200 meter horden: 23.5 sec. Jouri Litouev
(Rusland) Leningrad 20 Augustus 1952.

1000 meter hardlopen: 2 min. 21,2 sec.
Stanislaw Jungwirth (Tsj. Slowakije) Praag
29 October 1952.

1500 meter: 3 min. 43 sec. Walter Leug
(Duitsland), Berlijn 29 Juni 1952;

Hink-stap-sprong: 1-5.98 meter L. Tscherba-
kov (Rusland), Helsinki 23 Juli 1952.

25.000 meter: 1 uur 19 min. 11,8 sec. Emil
Zatopek (Tsj. Slowakije) Staraboleslav 26
October 1952.

30.000 meter: 1 uur 35 min. 23.8 sec. Emil

2 uur snelwandelen: 25.595 km. Dolezal
(Tsj. Slowakije) Praag 13 October 1952.
Zatopek (Tsj. Slowakije) Staraboleslav 26
October 1952.

30 km. snelwande^n: 2 uur 21 min. 38,6
sec. Dolezal (Tsj. Slowakije) Praag 13 Oc
tober 1952.

ADVERTENTIE

ADVERTENTIE

WONDEN GENEZEN SNELLER MET

ADVERTENTIE

Voor een GOEDE vulpen

Zijlstraat 90 Haarlem Tel. 11161

Voor de eerste maal heeft de Nederlandse
Skivereniging een droog- en conditietrai
ning georganiseerd voor een aantal ski
lopers, die in de komende maanden zullen
deelnemen aan enkele internationale wed
strijden. In navolging van de schaatsen
rijders komen sedert October enkele ski
lopers op O.I.O.S. (Overveen) bijeen om
in de duinen special op de skisport afge
stemde oefeningen te doen, het geheel onder
leiding van de heer Kortenoever.

In tegenstelling met de hardrijders, die
elke week tezamen komen, vindt deze cen
trale skitraining éénmaal in de veertien
dagen plaats. Aan deze training nemen deel
de bekende skilopers Ger Mosier, Peter
Pappenheim zijn broer Dick Pappenheim
is naar Zuid-Afrika gegaan en Arend
Hubrecht en voorts Piet Kievit de Jonge,
Frits Minke en Rob Plieger, van wie men
in de toekomst goede verwachtingen heeft.
Tenslotte zij nog vermeld, dat Ada Elias
van Stabrouck zich bij de herengroep heeft
aangesloten om op deze wijze zich voor te
bereiden op het komend seizoen.

Verder bereidt de Bie Leuvelink Tjeenk
zich voor op het lange afstandskilopen, een
vorm van de skisport, die in ons land nog
weinig liefhebbers telt, maar waarvoor de
belangstelling is gewekt door de lange af
standwedstrijd, het vorig jaar in het pro
gramma der skikampioenschappen te Val
d'Isère ingelast.

Tussen Kerstmis en begin Januari hoopt
de Nederlandse Skivereniging vijf skilopers
uit te zenden naar Chamonix, waar een
training is uitgeschreven voor de alpine
nummers (afdaling en slalom).

Nederland zal ook weer deelnemen aan
de lage landenwedstrijd, die op 9 en 10
Januari in Muerren door Groot-Brittannië
wordt georganiseerd en waarin behalve dit
land ook België, Denemarken en Nederland
zullen starten.

De Nederlandse skikampioenschappen
zullen zeer waarschijnlijk weer in Val
d'Isère worden gehouden en in dit Franse
wintersportplaatsje zullen ook de inter
academiale kampioenswedstrijden worden
afgewerkt.

Uitnodigingen zijn voorts binnengekomen
om enkele dames te laten deelnemen aan
de internationale wedstrijden in Grindel-
wald op 4 Januari. Verder zijn invitaties
ontvangen voor de stedelingenwedstrijd
van Sestrières (31 Januari) en voor de
Derby du Skiclub de Paris (27 en 28 Fe
bruari).

De wereldkampioenschappen

Het bestuur van de Nederlandse Ski Ver
eniging heeft in beginsel ingeschreven voor
de alpinenummers van de wereldkampioen
schappen, die van 27 Februari tot 7 Maart
te Are (Zweden) zijn uitgeschreven.

Ook het skitoeristische programma van
de Nederlandse Ski Vereniging is voor het
aanstaand seizoen belangwekkend. Nieuw
is de uitnodiging welke men heeft gekregen
van de Zwitserse Ski Bond om tien Neder
landse jongens cf meisjes te sturen naar
een skikamp in Lenk (Berner Oberland),
waar zij tezamen met 800 jongeren een
week gratis zullen verblijven.

Het werd steeds erger met Seppo.

Op een middag, toen Bunkie boven was, op zijn kamertje, hoorde hij opeens een ge
luid, dat van Krulletje scheen te komen. Hij luisterde eens goed, boven aan de trap;
ja. toen hoorde hij het duidelijk: Krulletje jankte.

„Wat kan dat nou zijn?", dacht Bunkie. „Het lijkt wel, of Krulletje pijn heeft..,.,
daar moet ik eens gauw naar kijken!"

Snel liep Bunkie de trap af.

Beneden luisterde hij nogeens goed. Ja, daar was het gejank weer; het scheen wel

uit de keuken te komen.

Bunkie had het goed gehoordKrulletje had pijn. En dat was warempel het werk

van die vervelende Seppo. Die was in de keuken en daar had hij Krulletje met 'n
touw aan zijn staart vastgebonden.

Krulletje jankte, want het touw aan zijn staart deed natuurlijk pijn en hij kon ook
niet loskomen, al probeerde hij zich los te rukken. Maar hoe harder hij trok, hoe meer
het pijn deed.

Dat was nou echt iets leuks voor Seppo! Hij schaterde van de pret, en had erg veel
plezier om het rukken en janken van die arme Krulletje.

Scandinavische kampioenschappen

In Stockholm werden de open Scandinavi
sche tafeUennis-kanipioenschappen gehouden
waaraan vier Nederlanders deelnamen. In
het dubbelspel brachten Du Buy en Van Zoe
len het tot de finale. Zij werden echter hier
in verslagen door het duo Frederiksson en
Flisbey.

In de eerste voorronde versloeg onze land
genoot Cor du Bey met 21—11, 21—10, 21—5
de Fin Pentsinen.

Stoop (Nederland) won eveneens. Holm-
stroom ((Denemarken) werd met 21—13, 21—18,
21—15 verslagen. De beide andere Neder
landers verloren hun partij, respectievelijk
Van Zoelen van de Fin Lehtonen (9—21,
2117, 1621, 2119, 2114), en Scheffer van
de Joego-Slaviër Barlovic (2116, 21—11,
21—15).

In de tweede ronde won Du Buy van
Gumpler (Finland) met 216, 216, 2110,
terwijl Stoop Lindroos (Finland) versloeg met
21—16, 21—8, 21—9.

Deze beide landgenoten handhaafden zich
ook in de derde ronde van deze kampioen
schappen. Du Buy versloeg Jespersen (Dene
marken) met 21—14, 21—17, 18—21, 21—6 en
Stoop won van Forsberg (Zweden) met 20—22,
21—6, 21—16, 21—10.

In de kwartfinales van het enkelspel wer
den de beide Nederlanders Stoep en Du Buy
uitgeschakeld. Stoop verloor van Johansson
(Zweden) met 8—21, 17—21, 29—22, terwijl
Du Buy door Nilsson (Zweden) verslagen
werd met 22—24, 18—21, 15—21.

Dubbelspel

Du Buy en Van Zoelen plaatsten zich voor
de halve finale dubbelspel, door een over
winning op Lehtonen en Achren (Finland).

In de halve finale wonnen zij van Croneryd
en Johansson (Zweden) met 1421, 21—14,
21—19. 17—21, 21—15.

In de finale versloegen Frederiksson en
Flisbeg de beide Nederlanders met 2113,
21—16. 19—21, 17—21, 21—19.

AUSTRALISCHE DAMES WONNEN.

Het Australische dameshockey-elftal heeft
in Keulen met viereen gewonnen van een
West-Duits damesteam.

NATIONALE JÜDOKAMPIOENSCIIAP-
PEN. De individuele kampioenschappen
van de Nederlandse Jiu Jitsu en Judo Bond
zullen worden gehouden op Zondag 20 De
cember in het gebouw Odeon te Rotterdam.
Hierbij zal de Japanse ambassadeur aanwezig
zijn, die de prijzen aan de kampioenen zal
overhandigen.

Op 1 December 1953 is het 25 jaren ge
leden, dat de heer L. S. van der Vlugt als
chef van het Laboratorium aan het Pro
vinciaal Waterleidingbedrijf Noordholland
te Bloemendaal, zijn functie aanvaardde.

In deze kwarteeuw van zijn werkzaam
heid in de chemie en de bacteriologie van
het waterleidingbedrijf, viel zijn persoon
al spoedig op door zijn innemend karakter,
dat hem bij zijn collega's zo gezien maakte,
terwijl hij jn verband met zijn werk een
uitgesproken voorkeur toonde voor het we
tenschappelijk onderzoek op het nog on
ontgonnen terrein van het waterleidingbe
drijf. Voor dit laatste is ongetwijfeld een
grotere bekwaamheid nodig dan vereist
wordt voor het routinewerk van alle dag
en die kundigheid bezat de jubilaris.

Het geluk was hem gunstig, toen spoedig
na de stichting van het nieuwe laborato
rium in het voorjaar van 1929, zijn aan
dacht werd opgeëist voor de oplossing van
verschillende vraagstukken, zoals diagnojse
van Bact. coli om faecale verontreiniging
in het drinkwater vast te stellen en vooral
de opsporing van 'de toen nog duistere
oorzaak van de uitwendige sterke aantas
ting der diep in de poldergrond verborgen
ijzeren waterleidingbuizen. Dit onderzoek
Geschiedde in samenwerking met dr. Von
Wolzogen Kühr als toenmalig Hoofd van
de Scheikundige en Bacteriologische Dienst
vap het P.W.N., die, wat het laatst ge
noemde onderzoek betrof, reeds in een vo
rige ambtsperiode bij het Amsterdamse
waterleidingbedrijf de voorstudie had on
dernomen. Doch het zou beide onderzoe
kers nog vijf jaren van ingespannen en
moeizame arbeid kosten, aleer de oorzaak
der ijzeraantasting zou zijn ondekt.

Dint geschiedde in 1934 en groot was
hun voldoening, toen zij enige jaren daar
na vernamen, dat Engelse en Amerikaan
se onderzoekers niet alleen hun onderzoek
konden bevestigen, doch tevens aantoon
den hoe belangrijk de nieuwe vondst was
voor de petroleuminudustrie over de ganse
wereld.

Hoewel nadien ook de niet minder be
langrijke inwendige aantasting der ijzeren
waterleidingbuizen door beide genoemde
onderzoekers werd bestudeerd, moet toch
het eerst verrichte corrosie-onderzoek voor
Van der Vlugt de merkwaardigste beleve
nis uit zijn loopbaan zijn geweest, waarin
al zijn energie tot uiting kwam. Daarom
vooral mag dit werk met ere worden her
dacht bij zijn zilveren ambtsjubileum.

Moge het hem na deze 25 jaren van. rus
teloze arbeid voor techniek en wetenschap
nog lang gegeven zijn, de samenleving de
vruchten te blijven schenken van zijn
noeste geestesarbeid.

In Warnsveld is overleden de heer W. J,
Oudendijk, oud-gezant in Perzië, Rusland
en China. De heer Oudendijk, die de leef
tijd van 79 jaar bereikte, was commandeur
in de Orde van Oranje Nassau, ridder in
de Orde van de Nederlandse Leeuw,
„knight commander of the most distinguis
hed Order of St. Michael and St. George",
grootkruis in de orde van de Kroon van
België, commandeur van het Legioen van
Eer en drager van verscheidene andere
buitenlandse orden. De crematie van het
stoffelijk overschot zal Vrijdagmiddag te
Westerveld geschieden.

W. J. Oudendijk werd op 22 Juli 1874
te Kampen geboren. Hij studeerde aan de
universiteit te Leiden, werd daarna be
noemd tot secretaris van het gezantschap
te Peking, waar hij zich toelegde op de
Chinese taal, welke hij geheel leerde be
heersen en werd ondanks zijn jeugdige
leeftijd gedurende drie jaar belast met de
waarneming van het gezantschap te Peking
als zaakgelastiigde.

Nadat hij was opgetreden als secretaris
van de tweede vredesconferentie te Den
Haag, zond de regering hem als gezant-
schapsraad en .zaakgelastigde naar St. Pe
tersburg (1907). In 1910 volgde zijn benoe
ming tot consul-generaal met de persoon
lijke titel van buitengewoon gezant en ge
volmachtigd minister te Teheran in Perzië.

In 1913 werd de heer Oudendijk over
geplaatst naar Nederlands-Indië, om er
als regeringsadviseur mee te werken aan
een nieuwe regeling ten aanzien van de
administratie der Chinese bevolking aldaar.

In 1917 en 1918 vervulde hij de verant
woordelijke post van gezant te Petrograd.
Toen de meeste Britse en Franse onder
danen in 1918 door de „tsjeka" waren ge
arresteerd, werd de heer Oudendijk, die
de Russische taal volkomen beheerste, be
last met de behartiging van de Britse, Bel
gische en Griekse belangen. Hij wist de
bolsjewieken tot vrijlating van de Britse
en Franse gevangenen te bewegen. Zij wa
ren al die tijd door het echtpaar Oudendijk
van voedsel voorzien.

Van 1919 tot 1931 verbleef de heer
Oudendijk wederom in Peking, ditmaal als
gezant van ons land. Gedurende de tal
rijke oorlogen, staatsigrepen en onlusten
van die tijd had hij als deken van het corps
diplomatque de leiding bij alle maatrege
len tot bescherming van lijf en goed van
buitenlanders. In 1931 nam hij ontslag om
gezondheidsredenen.

Behalve de reeds genoemde onderschei
dingen, was de heer Oudendijk drager van
belangrijke Perzische, Chinese, Russische,
Spaanse, Zweedse, Oostenrijkse en Hon
gaarse onderscheidingen. In 1938 verscheen
van zijn hand „ways and by-ways in diplo
macy".

Het Centraal Bureau voor de Statistiek
heeft prijsindexcijfers van het gezinsver-
brii'ik gepubliceerd per 15 October 1953.
Hoewel het totaalcijfer gelijk bleef aan
dat per 15 September deden zich enkele
wijzigingen voor. Bij de voedingsmiddelen
vertoonden de prijsinddces van groente en
fruit een vrij sterke daling, resulterende in
een daling van 10 punten voor de groep
aardappelen, groenten en fruit. Minder be
langrijk waren de prijsdalingen van groe
ne erwten, gepelde garnalen en enkele
vleessoorten, alsmede de prijsstijgingen
van margarine, vet, melk en eieren

{Verkort weergegeven

Pier. Naar aanleiding van de waarschu
wing aan de vissers, dat de pieren te
IJmuiden gesloten zullen worden als het
vandalisme aanhoudt, deel ik u namens
vele viscollega's mede dat men wel enigs
zins overdrijft! Wanneer n.l. dode vis of
mosselen blijven liggen dan zorgen de
meeuwen er wel voor dat deze in een
minimum van tijd verdwenen zijn! Waar
om in het gesloten badseizoen geen rijwie
len op de pier mogen is mij een raadsel.
Wil men dat absoluut verbieden laat men
dan zorgen voor een behoorlijke rijwiel
stalling. In de regel is de pier als men
die 's morgens vroeg betreedt brandschoon.
Ik geloof niet dat die 's nachts 'schoon
gemaakt wordt! Een ieder die een kijkje
komt nemen op de pier, zal merken dat
daar wordt gevist zonder dat men er op
uit is om de boel te beschadigen of te ver
nielen, en mocht er een uitzondering zijn,
dan kan de Hoofdopzichter erop rekenen
dat de hengelaars dat uitzonderingsgeval
behoorlijk onder handen zullen nemen na
de waarschuwing in de bladên. Want het
zou een groot verlies betekenen voor vele
ontspanning zoekende mensen als de pier
ons ontnomen werd!

Hoogachtend, H. C. HARTMAN

2)

Dokter Lake en de verpleegster onder
zochten Rosemary snel en zo voorzichtig
mogelijk.

„Ze mag van geluk spreken, dat ze nog
leeft. Als je die verfrommelde auto had

gezienDe chauffeur luchtte laconiek

zijn gemoed en ging toen weg voor een an
der geval.

„Dat arme, kleine ding. en ze is nog
zo lief ook", zei de nachtverpleegster
zachtjes.

Ze was nog niet erg lang in dienst op
„Ongelukken". Pas enkele keren had ze
oude mensen of kleine kinderen, mannen
of vrouwen in de kracht van hun leven,
deerlijk verminkt zien binnenbrengen. Na
tuurlijk, op „Chirurgie" had ze al een hele
tijd gewerkt, maar daar zag ze alles met
andere ogen, daar was het wrede verdwe
nen, daar zagen de mensen er niet meer zo
ontstellend uit....

De verpleegster vroeg zich af, of dokter
Lake het been direct zou amputeren of
niet

De jonge arts besloot om te proberen
een amputatie te voorkomen, als het ten
minste mogelijk was. Het meisje was nog
jong en kon dan wel een flinke klap ver
dragen.

Toen de verpleegster die opmerking over
Rosemary's aantrekkelijke uiterlijk ge
maakt had, liet de arts zijn blikken even
over het witte, bewegingloze gezichtje van
Rosemary glijden. De lange, donkere wim
pers overschaduwden haar ogen. Ze zag er
op de onderzoek taf el in deze toestand na
tuurlijk niet mooi uit, maar toch viel bij
de bewusteloze jonge vrouw een vreemde
schoonheid onmiddellijk op.

Toen concentreerde dokter Lake zich
weer op haar verwondingen. Snel gaf hij
instructies voor een operatie

Er werd bot getransplanteerd, huid over
geplaatst, er werden bloed-transfusies toe
gediend en zo gingen twee weken voorbij,
die voor Rosemary steeds ondraaglijker
werden. Langzamerhand besefte ze met
steeds groter duidelijkheid wat haar over
komen was en wat haar nog te wachten
kon staan, misschien wel voor geheel haar
leven

Rosemarys been werd in een ingewik
kelde stellage met gewichten ongenangen,
ze werd gemasseerd, ze werd onderzocht en
tenslotte moest ze enkele lichte oefeningen
j doen. Maar zelfs toen was het voor haar
nog de grote vraag, of ze ooit weer haar

been zou kunnen gebruiken of dat ze ge
deeltelijk verlamd zou blijven. Dat ze mis
schien kreupel zou worden, daar had ze
nog nooit aan gedacht. Iedereen in het
ziekenhuis was erg vriendelijk voor haar
geweest en iedereen had steeds tijd voor
haar, ook de doktoren, die het toch al
zo druk hadden vooral toen bekend
werd dat ze op de avond van het ongeluk
juist het diploma van de Toneelschool ont
vangen had. In de rol van Portia had Ro
semary enkele scènes uit „De Koopman
van Venetië" gespeeld en wel met zulk een
overtuiging, begrip en overgave, dat de
critici haar de volgende morgen met warm
enthousiasme genoemd hadden. Niet min
der dan drie leiders van toneelgezelschap
pen hadden al inlichtingen gevraagd.

Rosemary's moeder bracht krantenknip
sels en bewonderende brieven mee, in de
hoop dat haar dochter hierdoor wat op zou
fleuren.

Zodra Rosemary bezoek mocht ontvangen,
kwamen studiegenoten en docenten haar
opzoeken. Ze brachten bloemen, vruchten,
chocola en andere verrassingen mee en
natuurlijk ook de critieken.

Het ongeluk werd breedvoerig in de kran
ten beschreven, het werd in enkele bladen
zelfs pathetisch opgediend, maar de vol
gende dag kon me a geen woord meer over
Rosemary lezen. De toneelwereld was ech
ter reeds opmerkzaam op haar gemaakt;
men voelde medelijden en deernis met het
zo veelbelovende meisje.

Terwijl ze nog steeds plat op haar rug

lag, peinzende over de wreedheid van haar
lot, werden haar al kleine rollen aangebo
den. „Maar Rasemary", riep een van. haar
bezoeksters met enthousiasme uit, „als je
weer helemaal beter bent, hoef je nergens
meer zorgen over te maken. Je carrière
is dan al half gemaakt! Als dit niet je
Grote Kans wordt, dan weet ik het niet
meerEr is nu al zoveel over je ge
schreven!"

Rosemary had wat flauwtjes naar haar
studiegenootje geglimlacht. Ze wist dat ze
als Portia goed geweest was, goed genoeg
om haar alleen al op déze scènes te en
gageren. Van medelijden wilde zij echter
niets horen, noch van directeuren van to
neelgezelschappen, noch van theater-agen
ten, noch van collega's. Op school had ze
steeds hard geploeterd en succes zou haar
eerlijk moeten toekomen. Onder geen voor
waarde wilde ze haar toekomst bouwen op
overdreven couranten-artikelen. Ze voelde
er niets voor om een pracht-rol aangebo
den te krijgen met een miniem kansje op
succes, zodat haar engagement hoogst
twijfelachtig zou zijn. Hoe bekend 't toneel
gezelschap ook mocht zijn, zij wenste geen
protectie, noch een gebaar van deernis. Dat
ze op een bekende Toneelschool opgeleid
was en het sensationele feit dat ze juist
op de avond van het uitreiken der diplo
ma's een ongeluk had gekregen, was voor
haar geen aanleiding om nu maar meteen
naar het hoogste te grijpen. Rosemary had
zich altijd voorgesteld om bij een gezel
schap, dat niet dag in, dag uit, weken en

maanden hetzelfde stuk zou spelen, op te
klimmen via kleine rollen en dat wilde ze
nog steeds.

Zelfs na al haar loopoefeningen, eerst
met krukken, toen met een stok en ten
slotte geheel alleen vrij zij was toen
reeds enkele weken uit het ziekenhuis ont
slagen hield ze zich nog voor dat door
intensief trainen haar loop weer helemaal
normaal zou kunnen worden. Maar nu zag
ze eindelijk de bittere en deprimerende
waarheid in: ze zou altijd met haar linker
been blijven, trekken.

Een kreupele actrice!

Natuurlijk, als ze uitzonderlijk begaafd
zou zijn geweest, dan zou er waarschijnlijk
wel een rol voor haar gevonden kunnen
worden waarin dit gebrek haar te pas zou
kunnen komen, maar zulke rollen waren
niet dicht gezaaid, integendeel: ze waren
een zeldzaamheid. En Rosemary moest

toch ook levenDe bitterheid, welke

haar die morgen bijna gebroken had,
sproot onbewust voort uit Rosemary-de-
actrice: ze had alles te veel gedramati
seerd. Dit was bij haar echter even na
tuurlijk als bijvoorbeeld ademhalen.het
was te vergeven en te begrijpen. Ze kun
nen hun medelijden bij zich houden, dacht
Rosemary, vijandig gestemd. De mensen
van het ziekenhuis droeg ze echter geen
kwaad hart toe: die hadden meer gedaan
dan menselijkerwijs van hen gevraagd kon
worden, maar op de managers en studen
ten, die voor haar in de bres wilden sprin
gen, was ze een beetje kwaad. Van hen

was het geen oprechtheid, geen echt
eerlijk medeleven, geen waarlijk begrijpen;
het was slechts een armbloedig medelijden,
meer niet.... en Rosemary vroeg zich af
hoeveel van hen hun aanbod gestand zou
den doen, als ze haar op het toneel hadden
zien lopen, zo duidelijk kreupel.... Een
kreupele actrice!

„Hoe kunt u nu zeggen, dat uw carrière
afgelopen is, voordat u goed en wel be
gonnen bent?" zei de zuster. Rosemary
keerde met oen schok tot de werkelijkheid
terug. „U ziet er mooi en aantrekkelijk
uit", ging de zuster verder, „u hebt per
soonlijkheid en dan moet u ook niet ver
geten dat u nog jong bent. Er is nog tijd
genoeg om met iets anders te beginnen".

De verpleegster keek zelfs een beetje
schalks toen zij de hand van mevrouw
Coimbe drukte,

„Laat me naderhand eens horen", zei ze
tot Rosemary, „hoe het gaat. Niet verge
ten hoor!"

Rosemary voelde zich niet op haar ge
mak en keek opgelucht, toen de verpleeg
ster het zaaltje verliet. De orthopedist bleef
alleen achter met moedor en doohter.

Hij grinnikte alleen maar wat toen hjj
Rosemary's hand schudde.

„Het beste, Rosemary", zei hij zo ge
woon mogelijk.

Deze drie simpele woorden waren voor
Rosemary een opluchting

(Wordt vervolgd