Twee standpunten verdedigd-
Raad van State adviseert
F ons Rademakers regisseerde
een blijspel van Scribe
Kleedhuizen op sportvelden op
last van hogerhand duurder
fes!
Vrije Toneel met „Escapade"
in het Centraal Theater
Bus IJmuiden-Amsterdam vlak voor beslissing
Aanvrager wil door „eindpuntvervoer"
geïsoleerde IJpolders bedienen
Hart tegen hart"
Bezoeken van de Sint
aan kinderfeesten
„Jonge Strijd" verraste
tehuis „Rachel Steyn"
M AAN JAG 7 DECEMBER 195 3
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
6
Schilderijen-expositie in
het Minerva Theater
Agenda voor Haarlem
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Fietsenfabriek naar
Haarlem
IMS mÊu M imÊÊdm mSI
Geloof van bejaarde in
St Nicolaas gered
Bakfiets met bestuurder
reed het Spaarne in
Eenzelfde geluid liet mr. A. Polak, die
de N.Z.H.V.M. en zijdelings de N.A.C.O.
vertegenwoordigde, horen. Aan de hand
van een aantal kaartjes trachtte hij te be
wijzen dat de vervoerssituatie in de ge
meente Velsen (die door een directe lijn
op Amsterdam via het oude dorp Velsen
eveneens verbeterd zou worden) redelijk
is: de N.A.C.O.'rijdt op Egmond, de N.Z.H.
op Haarlem.
VOOR DE RAAD VAN STATE is gisteren een oud en bekend vraagpunt aan zijn
laatste fase toegekomen: het vraagpunt van een directe busverbinding tussen IJmui-
den en Amsterdam. Sinds 1928 is er aan een dergelijke buslijn gewerkt; de laatste
keer, dat de affaire in het openbaar werd behandeld, was voor de Commissie Ver
gunningen Personenvervoer, die de aanvraag van de lieer P. Visman te IJmuiden
afwees. Aanvrager is echter in beroep gegaan bij de Raad van State, die de Kroon
bij haar uiteindelijk oordeel van advies moet dienen en de aangelegenheid is dus
gisteren opnieuw uiteengerafeld, waarbij de verschillende standpunten stuk voor stuk
weer ter tafel zijn gekomen. De voorstanders van de bus IJmuidei»Amsterdam en
terug zijn niet alleen te vinden in de geïsoleerde IJ-polders, waar sinds het opheffen
van de „Alkmaar Packet" geen ander vervoer dan de „lift" bestaat, maar evenzeer in
Velsen en Amsterdam. Adhaesiebetuigingen kwamen binnen van IJmuidens Bloei,
van de Gewestelijke Bond voor Vreemdelingenverkeer Zuid-Kennemerland en van
de gemeentebesturen Velsen en Haarlemmerliede/Spaarnwoude, van diverse polder
besturen en van andere ten nauwste hierbij betrokken groeperingen.
De heer Visman heeft zijn standpunt op- ook de Raad van State in afwijzende zin
nieuw verdedigd: hij merkte voor de Raad aan de Kroon te willen adviseren,
van State op, dat de lijn al 25 jaar in ex
ploitatie zou zijn geweest, als de weg tus
sen IJmuiden en Amsterdam voor 1936
niet zo erbarmelijk slecht was geweest.
Op dat moment waren de theorieën om
trent vervoerscoördinatie echter al zodanig
doorgewerkt, dat een aanvraag voor een
concessie nul op het request kreeg.
Overal doublures
Het hoofdpunt uit het betoog van de
heer Visman was de aanduiding van het
feit, dat er tussen Amsterdam en IJmuiden
weliswaar een treinverbinding met daar
naast een bus-tramlijn bestaat, maar dat
er tussen alle overige bevolkingscentra
minstens twee vervoersmogelijkheden lig
gen. Terwijl hij bestreed, dat de bestaande
verbindingen tussen IJmuiden en de hoofd
stad des lands „aan alle redelijk te stellen
eisen voldoet", zoals de Spoorwegen het
doen voorkomen.
Mocht het er dus nog eens van komen,
dat er een bus tussen IJmuiden en Amster
dam gaat rijden via de Velserweg, dan zou
er niet alleen een betere verbinding komen,
maar er zouden bovendien afgesloten be
volkingsgroepen in de tussenliggende pol
ders uit hun isolement verlost worden.
Het zal dus een vrij frequente dienst
moeten worden om te beginnen waar
schijnlijk een uurdienst. De N.Z.H.V.M.
zou, als zij een lijn tussen IJmuiden en
Amsterdam zou gaan exploiteren, slechts
bereid zijn tot een dienst' die zich aan
past bij het geringe „tussenvervoer" en die
daardoor maar een paar keer per dag reden
van bestaan zou hebben. Met andere
woorden: de heer Visman ontkent niet, dat
hij aanstuurt op „eindpuntvervoer", maar
betoogt, dat hij dit alleen doet om het tus
senliggende gebied een redelijke verbin
ding te geven. De concurrentie, die Spoor
wegen en N.Z.H. zouden ondervinden
wordt door de aanvrager ten eerste niet
ernstig geacht, maar zij wordt bovendien
gerechtvaardigd door de noodzaak van een
lijn tussen Amsterdam en zijn voorhaven.
„Alleen maar schadelijk
Mr. J. van Leeuwen, optredende namens
de Nederlandse Spoorwegen, gaf de Com
missie Vergunningen Personenvervoer, die
de aanvraag in eerste instantie afwees, vol
komen gelijk. Hij hield vol, dat de be
staande lijn IJmuiden-Amsterdam ruim
schoots voldoende is, zodat concurrentie
op het eindpuntvervoer alleen maar scha
delijk zou zijn het tussenvervoer kan op
de aangevraagde lijn nooit een eindpunt
verbinding als door de heer Visman voor
gesteld, rechtvaardigen. Hij verzocht dan
De foyer van het Minerva-theater heeft
thans een artistieke wandversiering ge
kregen in de vorm van een aantal schil
derijen, aquarellen, tekeningen, silhouetten
en beeldhouwwerk, welke hiervoor door
enige kunstenaars in bruikleen zijn afge
staan. Het ligt in de bedoeling op deze
wijze evenals in de Haarlemse schouwburg
een permanente tentoonstelling te houden,
waarbij de verschillende doeken van tijd
tot .tijd door andere vervangen zullen wor
den. Alle tentoongestelde kunstvoorwerpen
zijn voor het publiek te koop, waarbij de
bedrijfsleider van het theater, de heer L.
Kubatz, gaarne zijn bemiddeling zal ver
lenen.
Aan deze expositie wordt deelgenomen
door Dirk Harting, Dingeman Korf, me
vrouw G. Loeff-van Someren Greve, Kees
Mandersloot, Henriëtte Marcus, A. van
Noort, Catherina Ruysenaars, Liesbeth
Sayers, J. Spaling, A. Verhorst en Jan
Wiegman.
Verder vernamen wij, dat ook de Heem-
steedse Kring van Beeldende Kunstenaars
momenteel een schilderijententoonstelling
voorbereidt, welke omstreeks Kerstmis in
hotel „Het Wapen van Heemstede" gehou
den zal worden.
MAANDAG 7 DECEMBER
Waalse" Kerk Interkerk. Hermann Zaiss
Comité; bijeenkomst. 8 uur. Gebouw Zang
en Vriendschap, Jansstraat 74: Bijeenkomst
v. d. Grotere Wereld, 8 uur. Stadsschouw
burg „Ik heb je lief, Valerie", „Rotterdams
Toneel", 8 uur. City „De halfbloed", 14
14 jaar, 8.15 uur. Frans Hals: Deze week
jaar, 7 en 9.15 u. Minerva: „Tarzan in gevaar"
gesloten. Roxy: „De zonen van de Muske
tiers", 14 j., 8 uur. Rembrandt: „Rashomon",
18 jaar. 7 en 9.15 uur. Palace: „Betaalde lief
de". 18 jaar, 7 en 9-15 uur. Luxor: „Moulin
Rouge", 18 jaar, 6.45 en 9.15 uur. Lido: Abbott
en Costello ontmoeten captain Kidd", alle
leeft., 7 en 9.15 uur.
DINSDAG 8 DECEMBER
Stadsschouwburg: Spaanse dansavond, Su-
sana Audeous en José Udaeta, 8 u- Minerva-
theater: Noordhollands Philharmonisch Or
kest, 7.45 uur. City: „De halfbloed", 14 jaar,
2.15, 7 en 9-15 uur. Frans Hals: Deze week
gesloten. Roxy: „De zonen van de Muske
tiers", 14 jaar, 2-30 en 8 uur. Rembrandt:
„Rashomon", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Palace: „Betaalde liefde", 18 jaar. 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Luxor: Moulin Rouge" 18 jaar,
2, 6.45 en 9-15 uur. Lido: „Abbott en Costello
ontmoeten Captain Kidd", alle leeft-, 2, 4.15,
7.00 en 9.15 uur.
De dienst van de N.Z.H. op Haarlem
prees de heer Visman in zijn repliek onom
wonden, maar over de bus op Egmond-
Bergen was hij aanzienlijk minder enthou
siast: die rijdt tenslotte maar drie, vier
keer per dag en kan dus geen enkel nut
voor het locale verkeer opleveren. Boven
dien, zo betoogde de aanvrager, liggen de
halteplaatsen van de Nederlandse Spoor
wegen voor het nieuwe IJmuiden zo lang
zamerhand dermate decentraal, dat ook het
recht van de N.S. om zich op een ideale
locale verbinding te beroemen, mag wor
den aangevochten.
En Amsterdam-Den Ilaag dan
Naar aanleiding van de discussie over
de concurrentie van de eventuele nieuwe
lijn voor de Spoorwegen stelde een der
Raadsleden de vraag, hoe deze angst te
rijmen is met de instelling van een N.S.-
bus tussen Amsterdam en Den Haag, die
principieel op het eindpuntenvervoer is
ingesteld. Hij kreeg ten antwoord, dat het
hier een ontlasting van een te druk trein
traject betrof.
Gedeeltelijk parallel aan deze zaak loopt
de strijd over de inmiddels aan de N.Z.H.
verleende vergunning voor het „streek
vervoer", waarbij de N.Z.H. gerechtigd
werd ook het rayon, waaronder de IJpol
ders vallen, te bedienen. De heer Visman
is ook hiertegen in beroep gegaan, omdat
hij de door hem voorgestelde lijn zag op
geslokt in een gebied, dat door de N.Z.H.
nimmer op de door hem nodig geachte
wijze zal worden bediend.
99
Bert Voeten heeft in opdracht van de
Nederlandse Comedie een nieuwe (en door
geestige vondsten uitmuntendevertaling
ven „Bataille de Dames" van Scribe en
Legouvé gemaakt, welke thans onder de
titel „Hart tegen hart" wordt vertoond.
Dezer dagen heb ik er in de Amsterdamse
Siadsschouwburg de tweede voorstellina
van geziende première viel samen met
die van .Marie Blanche" in Haarlem en
bij die gelegenheid mogen constaterendat
dit net iets meer dan honderd jaar oude
blijspel nog maar weinig aan charme heeft
ingeboet. Waaraan onmiddellijk toegevoegd
dient te worden, dat deze indruk voor een
belangrijk deel mede is te danken aan het
de sfeer van de periode (het stuk speelt in
IS. 17, in een aristocratisch milieu) weer
kaatsende décor van Friso Wiegersma en
dat deze charme er vrijwel de enige kwa
liteit vormt.
Vrijwel want het. leveren van critiek
op dit oppervlakkige maakwerk van de
toneelfabrikant Scribe moge dan gelijk
staan met het intrappen van open deuren,
men moet toch bewondering hebben voor
de buitengewoon geraffineerde wendingen
van de intrigue, al is het natuurlijk waar
dat de brillante constructie hoofdzaak bleef
en dat er van karaktertekening nauwelijks
iets te bespeuren valt, hetgeen de snelle
veroudering van zijn producten verklaart.
Wat kan men ook anders verwachten
van van een leverancier van vermaaksar-
tikelen, die geen andere ambitie koesterde
dan het publiek precies datgene te ver
schaffen waar het om vroeg en die binnen
de tien jaar een fortuin verdiende met zijn
bijna vijfhonderd melodrama's en vaude
villes, kluchten, balletten en opera-libret
to's? Om originaliteit van denkbeelden of
gegevens bekommerde hij zich geenszins.
Die kocht hij eenvoudig van allerhande
medewerkers, welke hij goed betaalde met
een aandeel in de winst en met vermel
ding van hun namen op het titelblad. Maar
hoe dan ook, men koestert die begrensde
bewondering wezenlijk in een tijd als de
onze, waarin de kunst (of liever het am
bacht) van het pakkend vertellen van een
goed verhaal op het toneel te weinig be
oefening vindt, de enkele geslaagde thril
lers en een paar Engelse schrijvers (van
Somerset Maugham en Noel Coward tot
Priestley en Rattigan) niet te na gesproken.
Voor wie „Bataille de Dames" niet kent
en de nieuwe opvoering wil gaan zien, zou
het niet aardig zijn als hier het verloop
der verwikkeling werd naverteld en voor
„kenners" is het overbodige moeite. En
dus kan ik volstaan met er aan te herin
neren, dat de handeling een heus "nog wel
aardige misleiding van de politie in de da
gen van de zogenaamde „witte terreur" in
het tijdperk der Franse restauratie (onder
Lodewijk de Achttiende) behelst.
Fons Rademakers debuteerde er mee als
regisseur bij het beroepstoneel en men kan
niet anders dan hem met het resultaat
gelukwensen. Hij, die als acteur reeds zo
dikwijls bewees de waarde van het thea
ter-effect te beseffen en het zwierige ge
baar te beheersen, vond hier een kolfje
naar zijn hand. Jammer genoeg kon Guus
Hermus wegens ziekte de rol van de „on
derduiker" Henri de Flavigneul niet ver
vullen en moest hij daardoor tevens diens
plaats innemen, hetgeen ongetwijfeld een
handicap betekende. Het strekt hem tot
ere, dat hiervan niets te merken was, of
schoon zijn eigen optreden niet ideaal kan
worden genoemd door de herinnering
aan zijn Figaro ging trouwens iets van de
pikanterie verloren.
Met Mary Dresselhuys
Waarschijnlijk is deze comedie in de
eerste plaats op het répertoire genomen ten
behoeve van Marv Dresselhuys, waarbij
men vergat dat deze actrice door haar
eigenaardige plastiek in een costuumstuk
(natuurlijk met uitzondering van haar tra
vestie in „Naar het u lijkt") over het al
gemeen minder voldoet dan in modern
emplooi. Het eerste bedrijf was dan ook
tamelijk zwak, maar bijna alles wat daar
op volgde maakte veel goed. Vooral in de
gesprekken met de prefect (als hoedanig
Joan Remmelts zich niet helemaal in zijn
element gevoelde) speelde zij haar vrouwe
lijke durf en scherpzinnigheid triomfante
lijk uit, waarmee zij dan ook de gunst van
het publiek veroverde. Naast haar hand
haafde Winnifred Bosboom zich als het in
ieder opzicht onervaren nichtje heel ver
dienstelijk.
Maar de grote verrassing van deze ple
zierige voorstelling is de onthulling van
het komische talent van Allard van der
Scheer, die van de schutterige gelegèn-
heidsdromer Gustave de Grignon zo'n kos
telijk type maakte, dat hij bij zijn arresta
tie als held-tegen-wil-en-dank met een
hartelijk „open doekje" uitgeleide werd
gedaan. Afgezien van een klein teveel aan
articulatie was hel lanceren van zijn tekst
volmaakt. En daarbij toonde hij mis
schien zijn grootste verdienste een voor
beeldig begrip voor de speelse werking
der „terzijde", die bij ander gebruik zo
gauw vervelend ouderwets aandoen.
DAVID KONING
De Sint Nicolaasvereniging „Onderling
Genoegen," op gericht in 1908, heeft op
waardige wijze Zaterdagmiddag in de Ge
meentelijke Concertzaal twee kinderfeesten
verzorgd. Het eerste, dat om een uur be
gon, was bestemd voor kinderen van drie
tot acht jaar, van wie er ongeveer zeshon
derd aanwezig waren om te genieten van
het bezoek van de Sint en een prachtige
filmvoorstelling. Zij werden tijdens de fes
tiviteiten rijkelijk voorzien van versnape
ringen, en toen zij na enkele uren voldaan
cle zaal verlieten, kregen zij een prachtig
cadeau mee naar huis.
Precies zo ging het met 't tweede feest, dat
om zes uur begon en gegeven werd voor
kinderen van acht tot vijftien jaar. Nu
waren het ongeveer zevenhonderd kinde
ren, die Sint Nicolaas begroetten en daar
na getuige waren van de opvoering van een
aardig toneelstuk. Ook zij werden verrast
met snoepgoed en een geschenk.
Het zevenmans orkestje, dat dit feest
het 45ste sedert de oprichting met mu
ziek opluisterde en daarmee de gebruike
lijke gramofoonplaten verving, was een
aanwinst. Voor de aanvang van het feest
werd de heer G. Schaap, die reeds zestien
jaar voorzitter van deze vereniging is, op
hartelijke wijze gehuldigd.
Kinderen van leden personeel NZHVM
Sedert jaren worden kinderen van de
leden van het personeel van de Noord Zuid
Hollandse Vervoer Maatschappij uitge
nodigd deel te nemen aan een Sint Nieo
laasfeest. Er bestaat de vereniging Kinder
vreugd, waarvan het bestuur actief is, dat
het feest voorbereid. Zonder de steun van
de directeur, de heer J. .J. Jurrissen, en
leden van het personeel zou het niet moge
lijk zijn de jeugd een feestelijke middag te
bezorgen. Zaterdag waren enkele honder
den kinderen in het Krelagehuis bijeen die
prettige uren hebben beleefd. Sint Nicolaas
bracht een bezoek en sprak vermanende
en vriendelijke woorden. Voorts werd een
film vertoond waarvoor de jeugd grote be
langstelling had. Onder de bezoekers waren
de heren J. J. Jurrissen en Th. Hetem.
Tijdens het feest werd de jeugd getrac-
teerd en de kinderen gingen met versna
peringen naar huis.
Feest in Kinderhuis
Leden van het personeel van de Kousen-
fabriek Hin hadden Zaterdagmiddag de
leiding van het Sint Nieolaasfeest in het
Kindertehuis van mevrouw F. Ducro
Dijkstra aan de Schotersingel 81, in het
kader van de speelgoedactie van de VARA.
Een aantrekkelijk programma, bestaande
uit accordécnmuziek en goochelen, werd de
jeugd aangeboden. De kinderen, vijfenvijf
tig in totaal, ontvingen ieder geschenken
en bovendien werd het huis aangeboden
vier sleeën, een hobbelpaard, een poppen
kast. enzovoort. Mevrouw Ducro was zeer
verrast door de vele goede gaven van het
personeel van Hin.
Meet aan een jaar geleden heeft 'de
Haarlemse raad een bedrag van in totaal
116 duizend gulden ter beschikking gesteld
voor de bouw en inrichting van drie kleed
huizen, onderscheidenlijk op de gemeente
lijke sportvelden aan de mr. Jan Gerritsz-
laan, de Kleverlaan en de Van Oosten de
Bruijnstraat.
Het is echter met die plannen nog al een
lijdensweg geweest: deze keer vonden Ge
deputeerde Staten, mede op advies van de
Rijksinspecteur voor de lichamelijke op
voeding, de projecten niet te duur, maar
eerder te goedkoop.
Daarna is ér flink aan gedokterd, onder
meer door de Sportraad. Onder meer werd
overwogen, dat, nu toch veranderingen
moesten worden aangebracht, ook douches
in het bestek moesten worden opgenomen.
In totaal zou het crediet dan met ruim
63 mille verhoogd moeten worden.
B. en W. zijn van dat bedrag blijkbaar
wel enigszins geschrokken,want het College
heeft zich toen beraden om het plan voor
lopig maar gedeeltelijk uit te voeren. Er
HAARLEM, 5 December 1953
GEHUWD: 5 Dec., H. A. M. Botter en A.
W. H. Honnebier.
BEVALLEN van een Zoon: 4 Dec.. M. J.
C. ScholtsDam; P. G. VrugtGordijn; 5
Dec.. W. van der WaalsHeuzen.
BEVALLEN van een dochter: 4 Dec., J. G.
BoersbroekBakker; M. C. de Groot
Wessels.
OVERLEDEN: 3, Dec., H. J. van der Laan,
85 j„ Barendsestraat; M. H. Offenberg, 51 j.,
Lorentzkade; 4. P. Out, 59 j„ Barbarossa-
straat; B. J. V. van Hees, 80 j., Kamperlaan;
J. G. M. van den Brinkvan de Laarschot,
85 j.. Hagestraat.
was daartoe een gerede 'aanleiding, omdat
over indeling en bestemming van alle reeds
bestaande en nog aan té léggen velden in
het Noordersportpark nog geen volledige
zekerheid bestaat.
Daarom wordt de raad voorgesteld voors
hands volgens het gewijzigde plan alleen
de kleedhuizen op de terreinen aan Klever
laan en Van Oosten de Bruijnstraat uit te
voeren, waarmee tezamen' ruim 121.000
gulden is gemoeid. Het reeds verleende
crediet moet dus met ongeveer vijf miMe
worden verhoogd.
Wij vernamen nog dat onderzocht is, nu
het interieur der kleedhuizen duurder is
geworden, te bezuinigen op het uiterlijk.
Onder meer is de suggestie gedaan de ge
bouwtjes in hout op te trekken of in mon-
tagebouw uit te voeren. Beide systemen
bleken evenwel grote bezwaren te'hebben,
terwijl bovendien op lange termijn door
hogere onderhoudskosten etc. geen
financieel voordeel van betekenis zou wor
den verkregen.
Op 1 Februari zal in Haarlem het be
drijf van de N.V. Internationale Motoren
en Rijwielenfabriek, waarvan de heer Ad.
Petersen directeur is, op volle toeren
draaien.
Deze onderneming, welke thans nog in
Schiedam is gevestigd, zal worden geves
tigd in de ruimten van de vroegere kunst-
harsfabriek aan de Maerten van Heems
kerkstraat. Ongeveer dertig personen zul
len er werk vinden, waarvan een gedeelte
uit Schiedam overkomt.
De verhuizing, die uiteraard in étappes
plaats vindt, begint over veertien dagen.
De N.V. Internationale Motoren- en Rij
wielenfabriek vervaardigt in licentie ook
bromfietsen.
mm ItX vp mm
De Amerikaanse duiker Ross Allen kwam tijdens een duik in een rivier een krokodil
tegen, die hem aanviel. Ross greep de krokodil aan een poot, en drukte met een hand
zijn zo gevaarlijke muil dicht. Hij slaapt erin het ondier onsehadelijk te maken.
Men kan Anton Ruys
en zijn „Vrije Toneel"
ermee gelukwensen,
geloof ik, dat zij de
beschikking over het
aardige blijspel „Es
capade" van Roger
MacDougall hebben
gekregen. De eerste
voorstellingen Za
terdag en Zondag in
het Centraal Theater
te Amsterdam gege
ven werden door
het publiek met in
stemming ontvangen.
En terecht, zeker wat
het tweede bedrijf be
treft, dat een gang
naar de schouwburg
rijkelijk beloont. Het
is alleen jammer, dat
de hier te lande door
zijn „Als het kindje
binnenkomt" bekend
geworden schrijver
zijn „boodschap" met
wat teveel pretentie
heeft opgediend. Men
komt namelijk even
in de verleiding er
serieus over te gaan
nadenken en daar is
het werkelijk niet te
gen bestand.
MacDougall heeft,
blijkens zijn inleiding, in dit stuk tegen
over elkaar „de verwarde, op compromis
sen ingestelde houding van volwassenen"
en „de directheid van denken en handelen,
karakteristiek voor jeugd en ouderdom"
willen stellen. Daarbij haalt hij en pasant
nog allerlei andere problemen overhoop,
zoals bijvoorbeeld de moeilijkheden van
ouders als de kinderen niet langer hun
samenbindende invloed uitoefenen, de ver
houding tussen krant en lezers of op het
gebied van opvoeding en politiek. Daarover
zegt hij soms heel geestige dingen. Maar
de hoofdzaak wordt toch gevormd door de
nogal uiteenlopende manieren, waarop
vader en zoons Hampden trachten de vrede
te dienen.
John Hampden, een veelgelezen auteur,
doet dit door middel van een strijdbaar
manifest, waarvoor hij steeds vergeefser
handtekeningen van bevriende kunstenaars
verzamelt, Zijn positie wordt niet weinig
verzwakt als blijkt, dat hij niet eens in staat
is de rust in zijn eigen gezin te bewaren.
Zijn drie zoons, die men de gehele avond
niet te zien krijgt, doch niettemin het mid
delpunt van alle beroering vormen, doen
het onder aanvoering van de oudste veel
radicaler. Icarus Hampden heeft een door
al zijn vrienden bekrachtigde brief opge
steld met de volgende inhoud: „Wij leer
lingen van de kostschool te Ferndale wen
sen niet de kinderen van enige andere
school te doden. En dit dunkt ons de re-
ductio ad absurdum van de oorlog....".
Om dit epistel op een internationaal de aan
dacht trekkende manier onder de aandacht
van de UNO te brengen, ontvreemdt hij
een particulier vliegtuig, dat hij in zijn vrije
tijd heeft leren besturen.
Het heeft geen enkele zin om het be
trekkelijk spannende verloop van de £e--
beurtenissen te beschrijven. Het zijn trou
wens de bijzaken, die de bekoring van dit
in spitsvondige dialogen geschreven stuk
uitmaken. En deze kwamen onder de zeer
evenwichtige regie van Bob de Lange bij
zonder goed tot hun recht. Het moet een
uiterst zorgvuldige voorbereiding hebben
gevergd om niet in het laatste bedrijf de
balans te laten doorslaan naar het lar
moyante of naar het al te kluchtige. Daar
door bleef het een plezierige vertoning,
ongeacht de vele onwaarschijnlijkheden en
het in deze vorm onhoudbare pacifisme.
Men moet hier echter niet te diep op in
gaan. De schrijver heeft geen systeem voor
een duurzame vrede willen leveren. Hij
poogde slechts (en naar het zich laat aan
zien met succes) de eenvoudige hunkering
daarnaar te vertolken met daaraan gekop
peld een beroep op ieders persoonlijk ver
antwoordelijkheidsbesef.
Zichtbare hoofdpersonen in dit met zijn
gezonde humor veel hilariteit verwekken
de door Ton van Duinhoven in pakkend
Nederlands vertaalde blijspel zijn de ouders
van de ondernemende jongelingen. Bob de
Lange was (als een tweede Cees Laseur)
de ideale vertolker voor de bombastisch
optredende egocentrische John Hampden,
die met een blinddoek om zijn hoofd vol
hele en halve wijsheid in zijn huis rond
loopt, onstuimig in zijn telkens gekrenkt
gevoel voor rechtvaardigheid een man
die alles beter weet en niets van zijn on
middellijke omgeving begrijpt, maar door
het voorbeeld van zijn kinderen tot beter
inzicht wordt gebracht. Ann Hasekamp was
verrassend goed als de bezorgde echtgenote.
Zij leverde geenszins een creatie waarover
men nog jaren spreken zal, maar precies
de vrouw die zij wezen moest.
Wim van den Brink liet weer eens een
prachtig staaltje van typeerkunst zien, dit-
keer als een voor alles plichtsbetrachtende
directeur van een kostschool, een droge op
voeder, maar met voldoende humor in
reserve om sympathiek aan te doen. Ton
van Duinhoven kwam in een geheel nieu
we gedaante voor het voetlicht als een door
het leven teleurgestelde, aan de drank ver
slingerde journalist, met een zachte kern
Door Zeven dagen Haarlem
De leden van de personeelsvereniging
„Krelagehuis", die Vrijdagavond in verga
dering bijeen waren zetten in verband met
de noodkreet, die wij Vrijdag in „Zeven
dagen Haarlem" plaatsten en waarin ver
teld werd over een Haarlemse invalide, die
zijn invaliditeitsrente (f 73.50) verloren
had, spontaan een inzameling op touw,
welke tot gevolg had, dat Zaterdag een
bedrag van f 74 aan de gedupeerde kon
worden overgedragen.
„Hoe verheugd en ontroerd ik was",
schrijft de gelukkige bejaarde, „behoeft
geen betoog. Het is een Sint Nieolaasfeest
bij uitnemendheid voor mij geworden en ik
wil nogmaals mijn diepe dankbaarheid te
genover de leden van de personeelsver
eniging „Krelagehuis" uitspreken." En hij
besluit zijn brief met de woordent „Het
geloof in Sint Nicolaas is weer in mij te
ruggekeerd".
Ann Hasekamp en Bob de Lange als het
echtpaar Hampden in Escapade" vc
Roger MacDougall.
van
van menselijkheid onder zijn oppervlakkig
cynisme. Voortreffelijk was Ben Hulsman
als de blindelings op de meningen van zijn
doortastende en wijsgerige vriend bouwen
de scholier en verder moeten nog Sara
Keyblom, Marianne van Waveren, Henny
Orri, de kleine Detlev Pohls en de zich in
een ongelukkig uitgevallen rol niet erg op
zijn gemak gevoelende Eric van Ingen wor
den genoemd Wim Vesseur ontwierp de
fraaie décors.
DAVID KONING.
De 65-jarige koopman Q. W. uit Noord-
wijkerhout kreeg Zaterdagmorgen vroeg
al een onprettige Sint Nicolaasverrassing,
daar hij.omstreeks tien uur in de ochtend
ter hoogte van de Berkenrodesteeg met zijn
motorbakfiets in het koude Spaarnewater
belandde.
W. was, gezeten op zijn bakfiets, bezig
zijn rem bij te stellen. Het voertuig zwenk
te plotseling naar rechts en reed met be
stuurder en al het Spaarne in. De motor
bakfiets is bij deze val niet gekanteld, zo
dat de onfortuinlijke koopman, die, met
zi.in hoofd en schouders boven het water
uitstekend, nog op het zadel zat, door
ijlings toegeschoten omstanders op het
droge kon worden gebracht. Ook zijn bak
fiets werd door het hulpvaardige publiek
op de wal getrokken.
Een dokter constateerde, dat W. geen na
delige gevolgen van het ongeval had on
dervonden. Hij is met de politie-auto naar
cle bus voor Noordwijkerhout gebracht..De
bakfiets werd niet beschadigd.
Zaterdagnamiddag hebben de dertig kin
deren in het kindertehuis „Rachel Steyn"
van de stichting kindertehuizen „Wees een
Zegen", dat gelegen is aan cle Hoge Duin
en Daalseweg te Overveen, weer een stra
lend St. Nieolaasfeest genoten, waaraan
zij zeker nog lang zullen terug denken. In
dit tehuis zijn op dit ogenblik dertig kin
deren in de leeftijd van drieëneenhalf tot
ruim elf jaar bijeen.
Sint-Nicolaas en zijn zwarte knecht wer
den welkom geheten door de directrice
van het Rachel Steynhuis, zuster M. J.
Buré. Het feest werd vervolgens in de
grote hall van het gebouw gehouden. Dank
zij de medewerking van de N.V. Droste,
kon aan alle meisjes en jongens een cho
coladeletter A worden uitgereikt.
Nadat alle kinderen de Sint de hand
hadden gedrukt en hun goede en kwade
activiteiten waren vermeld en dit ge
schiedde niet altijd zonder dat de tra
nen te voorschijn kwamen wilden de
jongens iets voor de goede Sint terugdoen:
zij voerden een toneelstuk over het leven
van Willem Teil op.
Daarna kwam het ongetwijfeld grootse
ogenblik van deze Sint Nicolaasviering: de
uitdeling van de ruim 'zeventig geschen
ken, variërend van poppen en wiegjes tot
auto's en garages en meer van dit voor de
jeugd zo aardige speelgoed. Deze cadeaux
werden vervaardigd dopr de afdeling Haar
lem van „Jonge Strijd", een jeugdafdeling
van het N.V.V., onder leiding van de heer
B. van As. Men heeft hieraan ongeveer
tien weken gewerkt. Twintig leden van de
vereniging, meisjes en jongens van veer
tien tot drieëntwintig jaar, hebben onder
leiding van de handenarbeidleider de heer
Van As en van de heer G. H. van Eerden
de plannen om het kindertehuis te adopte
ren verwezenlijkt. Het vorige jaar trok
Jonge Strijd ook al naar Overveen, toen is
een landelijke actie van de Vara voor
speelgoed voor kindertehuizen op touw
gezet.
In die tien weken kwamen de leden van
de Jonge Strijd elke Vrijdagavond (en
soms ook op Woensdagavond) gedurende
tweeëneenhalf uur bijeen in hun clublo
kaal in de school aan het Klein Heilig
land en werd er oud speelgoed hersteld en
nieuw vervaardigd. Dit kon geschieden
doordat de meubelfabriek „Het Westen"
aan de Spaarndammerweg en de firma
Beijnes hiervoor welwillend triplex be
schikbaar stelden. Dit werd door de Jonge
Strijd omgetoverd in auto's, garages, een
kruiwagen, paard en wagens, poppenledi-
kant en wat al niet meer. Bovendien kon
cle heer Van Eerden op de feestelijke bij
eenkomst aan zuster Buré vertellen, dat de
Vara had geschreven een bedrag van vijf
endertig gulden te zullen schenken. Dit be
drag is bestemd om voor de oudere kin
deren, voor wie speelgoed geen aantrek
kelijkheid meer bezit, een boek te kopen.
Bovendien had Jonge Strijd de geschen
ken cle vorige week nog tentoongesteld en
daarmede werd drieënveertig gulden bij
een gebracht. Dit bedrag werd gebruikt om
een tractatie voor de kinderen van Wees
een Zegen te kopen.
De glundere gezichten van de meisjes en
jongens moet voor de makers van de ca
deaux voldoende zijn geweest om de dank
naar waarde te schatten.
