Oxford, universiteit der
duizend misvattingen
Agenda voor
Haarlem
Subsidie Bloembollencomité
normaal deel der inkomsten
Nieuw instituut op stapel ter
stimulering schouwburgbezoek
HOOGTEZON
Minder snobs, meer ernst bij jonge
studenten in oude gebouwen
Klare wijn over Flora-saldo
Tranen van Maria-beeld
in Syracuse waren echt
Bezittingen van Turkse
oppositie onteigend
PAS QPmKHl!
Minister Mansholt acht
oplossing mogelijk
WOENSDAG 16 DECEMBER 1953
Bijna 16,9 millioen
gespaard in November
Schrijfster Marjorie
Rawlings overleden
Drieling in Pijnacker
Ook de arbeidersbevolking en de jeugd
moeten gewonnen worden voor het toneel'
H. J. MAERTENS N.Y.
Bisschoppen menen
Fonds voor weduwe
van onbekende soldaat
Voedselsurptussen
Verzoek aan Eerste Kamer
Duitser vrij te laten
Brandend maagzuur
blust U in een mum
Faillissementen
Vechtersbazen trapten
tegenstander het water in
Ontsporing van twee
wagons van express bij
Woerden
Vijftien iaar wegens
roofoverval
Trieste Kerstmis
o
Er is misschien geen universiteitsstad ter
wereld, waarover zoveel misverstanden
bestaan, als over Oxford. Ook in Engeland
zélf. Zij variëren van het verhaal dat de
universiteit van Oxford louter bevolkt zou
zijn door jeugdige snobs met bankrekenin
gen in de zes cijfers, die zich alleen bezig
houden met onverstaanbaar converseren,
tot de voornamelijk door Britten gekoes
terde illusie, dat hier temidden van een
Middeleeuwse atmosfeer plechtig geslepen
zou worden aan de uitverkoren breinen
van een uitverkoren volk, zuiver en bril
liant gelijk edelstenen. En dan natuurlijk
nog breinen vervat in lichamen, die spe
ciaal geconstrueerd zijn om met superbe
elegantie cricket te spelen of onverdroten
aan roeiriemen te trekken in een jaarlijkse
wedstrijd tegen Cambridge, „the other
place", zoals de Oxfordenaren met licht
misprijzende glimlach zeggen.
Hoewel wij deze verhalen niet helemaal
geloofden, kunnen wij toch niet ontkennen,
dat ergens in ons binnenste een lichte ge
ïmponeerdheid opkwam, toen wij in het
oude Mitre-hótel onze kamer versierd za
gen met oeroude wapenschilden en even
oud eikenhout. En ook wij kregen toen de
neiging verdedigingsgewijs een hete aard
appel achter in ons keelgat te monteren en
ons in het algemeen te voorzien van de
fabuleuze nonchalance, die volgens Britse
romans van omtrent de eeuwwisseling hier
de toon zou aangeven.
Het bleek onnodig, want slechts in zeer
weinig onderscheidden de Oxfordse „un
dergraduates" waarmee wij kennnis maak
ten, zich van de studenten, die bijvoorbeeld
in Leiden waar te nemen zijn. Zij droegen
dezelfde versleten jasjes, lachten om de
zelfde grapjes en bleken hoogstens beschei
dener bij de begroeting van een vreemd
gezelschap dan hun Leidse collega's. Zeer
duidelijk waren zij minder „man van de
wereld" dan hun continentale tegenvoe
ters. Dat is ongetwijfeld een gevolg van
het veel striktere regiem waaraan zij in
deze oude universiteitsgemeenschap onder
worpen zijn, een regiem dat de jongeren
dwingt om reeds voor het middernachte
lijk uur binnen de poorten te zijn van het
„college", waarin zij wonen, dat ten aan
zien van spiritualiën en betrekkingen tot
het zwakkere geslacht zeer rigoureuze ver
bodsbepalingen -bevat en bovendien de
„proctors", een soort universiteits-politie,
kent om de nalevingen van al die voor
schriften te verzekeren. Natuurlijk schept
iedere „undergraduate" er een bijzonder
pleizer in deze „proctors" om de tuin te
leiden, maar vergeleken bij de studenten
op het continent, leiden de Oxfordse een
buitengewoon ingetogen leven.
Communisme en eiken deuren
Waar de tijd, die hier aan de gezelligheid
wordt besteed, dan wel aan gespendeerd
wordt? Wel, ten eerste aan studie. Alle
verhalen over het weinig studieuze karak
ter van de Engelsen ten spijt, wordt er
namelijk in Oxford bijzondei: hard gewerkt.
Ook op dit punt bestaan er stringente be
palingen, die bijvoorbeeld in bijna alle ge
vallen de undergraduate nopen wekelijks
een soort proefschrift te maken. En daar
valt niet mee te spotten. Daarnaast wordt
in Oxford een aanzienlijk deel van de tijd
besteed in de talloze studenten-clubs, die
ieder denkbaar terrein bestrijken. Sport,
muziek, theater, litteratuur en vooral ook
politiek. Op dit punt heeft Oxfoi-d namelijk
een lange traditie en men zegt zelfs, dat de
politieke richting van de grootste club in
Oxford gemeenlijk over twintig jaar die
van de Britse regering zal zijn. In dit ver
band is het interessant, dat de liberale club
op het ogenblik veruit de grootste is. Maar
ook de communistische vereniging is bij
zonder actief en al doet het wat vreemd
aan, de krasse slagzinnen van het Marxis
me op eiken deuren van zeven eeuwen oud
aangeplakt te zien, het doet evenveel deugd
dat Oxfords verdraagzame, liberale geest
zichzelf sterk genoeg acht om deze activi
teit zonder verbodsbepalingen te tolereren.
Nochtans is Oxford een zeer exclusieve
universiteit. En dan niet exclusief in de
snobistische zin van het woord, maar veel
eer in een zeer hoge mate van in zichzelf
gekeerdheid, die trouwens zo menig aspect
van het Britse leven kenmerkt. De vroeger
soms zelfs bloedige strijd tussen „town" en
„gown" mag nu dan haast geheel geluwd
zijn, de studentengemeenschap, gekarakte
riseerd in haar „gown", het korte mouw
loze zwartje jasje, dat over het dagelijks
colbert gedragen wordt, houdt zichzelf
toch gescheiden van de rest van de stad. Zij
slaapt, drinkt, eet en werkt goeddeels in de
afgesloten atmosfeer van de „colleges". En
zelfs zij, die daar vanwege de enorme toe
loop geen plaats kunnen vinden, zien hun
activiteit toch goeddeels bepaald door het
college waartoe zij behoren, met zijn tradi
tie, zijn specialiteiten en onderling een
goedmoedige rivaliteit.
Onberoerde tradities
Zelfs de geweldige toeloop van studen-
WOENSDAG 16 DECEMBER
Waalse Kerk: Vertoning van de kleuren
film: „De Christenreis naar de eeuwigheid",
8 uur. Kapel Minahassastraat: Stichting „Pe
tra"; spreker ds. E. Reeser, 8 uur. Lido:
„De grote beslissing", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
City: „De wrede zee", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Levend begraven", 14 jaar, 7
en 9.15 uur. Roxy: „De onzichtbare tegen
stander", 14 jaar, 8 uur. Rembrandt: Intri
ges in het Oosten", 14 jaar. 7 en 9.15 uur
Palace: „Je moet maar pech hebben 18
jaar. 7 en 9.15 uur. Luxor: „Moulin Rouge
18 jaar, 8 uur.
DONDERDAG 17 DECEMBER
Concertgebouw: „Weihnachtsoratorium
Chr Orat. Ver. „Door zang vriendschap",
8 uur. Hotel „De Leeuwerik": Nederl. Ver.
voor Sexuele Hervorming; filmavond. 8 uur.
Zuidcrkapel: Kerstwijding, 8 uur. Minerva:
„Berliner Ballade", 18 jaar, 8.15 uur Lido:
„De grote beslissing". 18 jaar, 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. City: „De wrede zee", 14 jaar. 2.1a,
7 en 9 15 uur. Frans Hals: „Levend begra
ven". 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De
onzichtbare tegenstander". 14 jaar, 2.30 en 8
uur. Rembrandt: „Intriges in het Oosten
14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Je
moet maar pech hebben", 18 jaar, 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Luxor: „Moulin Rouge", 18
jaar, 2 en 8 uur.
ten uit alle klassen van de Britse maat
schappij en van overzee hebben die tradi
ties nauwelijks kunnen beroeren. En dat
wordt begrijpelijk, wanneer men zich tus
sen de grijze muren van een er van be
vindt, of dat nu All Souls, Magdalen, Christ
Church of Jesus is, om er maar eens een
paar te noemen. In de grotere enclave van
de universiteitsgebouwen samen, vormen
zij weer kleine eilanden, totaal afgesloten
van de buitenwereld. Staande op één van
de „quads" de rechthoekige binnenpleinen
van zo'n college, meestal bedekt met een
smetteloos grastapijt, krijgt zelfs de bezoe
ker dat gevoel heel sterk. En het groeit nog
wanneer tegen lunchtijd de undergraduaten
de kamers verlaten, waarin al sinds eeuwen
studenten hebben gewoond en zich naar
de „Hall" begeven, de enorme eetzaal. Daar
kijken van de oude muren de portretten
op hen neer van illustere studenten van
hun college; die grote staatslieden werden
of kunstenaars of geleerden. Er is in die
Halls nauwelijks iets veranderd. Stijl en
gebruiken ongewijzigd van generatie aan
generatie doorgegeven, zijn er de ken
tekenen van een continuïteit, die misschien
het wezen van deze oude universiteit het
sterkste karakteriseert. Die en de haast
ingetogen inzichzelfgekeerdheid beschutten
even sterk de onafhankelijkheid van dit
eerbiedwaardig studie-centrum als de
grijze sterke muren van zijn gebouwen. De
muren waarbinnen ook duizend tastbare
reliquien bewaard zijn gebleven in de
bibliotheken, de kerken en de kamers, die
de student voortdurend herinneren aan de
hoge verplichtingen die op hem rusten.
Door de ernst en de schoonheid van dit
Oxford voelt ook de vreemdeling zich ge
troffen. En hij beseft dat hij hier weer te
doen heeft met een van die-merkwaardige
krachten, die in zo hoge mate het Britse
leven beheersen. W. L. B.
ADVERTENTIE
De Kerstman gaat met zijn
geschenken,
Vaak af op veel nuttige
wenken,
i Zo hoop ik dat hij mij,
En dan ben ik heel blij,
Met een fles Tip van Bootz
zal gedenken.
tnz. Heer Th. M. G.. Den Bosch ontv.
1 fl. Tip en 1 L.fl. Bootz" Oude Genever
In November hebben de spaarbanken,
aangesloten bij de Nederlandse Spaar-
bank'oond, een overschot behaald van
f 13.312.213. De niet aangesloten algemene
spaarbanken boekten een saldo van
f 153.820 en de bankspaarbanken van
f 428.711. De totale inleg bij al deze spaar
banken samen bedroeg f 55.028.992 en de
terugbetaling f 41.134.248. De Rijkspost
spaarbank heeft in November een over
schot behaald van f 3 millioen.
SAINT-AUGUSTINE (Florida) (A.F.P.)
De Amerikaanse romanschrijfster Marjorie
Kinnan Rawlings is Maandagavond aan
een hersenbloeding overleden. Zij was 57
jaar.
Haar bekendste roman is „The Yearling"
(„Jodi en het hertenjong"), waarnaar ook
een film is gemaakt. Zij verkreeg voor dit
boek in 1939 de Pulitzer-prijs.
In Nederland verscheen nog een verta
ling van een van haar werken getiteld
„Maanlicht over Florida".
Oxfords hoofdstraat „The High", gezien
van Queens College. Rechts lopen drie
studenten in gownshet teken hunner
bescheiden waardigheid.
Het blijkt nodig een toelichting te geven op de voorlopige rekening van de inter
nationale bloemententoonstelling Flora 1953 en inzonderheid op het voorlopige saldo
van die rekening ten bedrage van f 164.807.Onmiddellijke aanleiding daartoe vormt
de uitlating van de voorzitter van de afdeling Hillegom van de Koninklijke Algemene
Vereniging voor Bloembollencultuur de 'heer C. J. van Til. Deze heeft bet onjuist ge
noemd, dat dit saldo als een batig saldo wordt beschouwd, want. zo luidt zijn rede
nering, het Centraal Bloembollen Comité had een subsidie van twee ton verstrekt.
Zijn opmerking leidde dan ook tot de conclusie, dat in feite de Flora een tekort van
35 mille had opgeleverd. Al spoedig na het bekend worden van deze critische ge
luiden, kon men uit het publiek stemmen vernemen, welke een zelfde opvatting
huldigden. Blijkbaar spreken ongunstige cijfers meer tot de verbeelding dan
gunstige.
Eén en ander was voor ons aanleiding
ons te wenden tot de algemeen secretaris
van de Koninklijke Algemene Vereniging
voor Bloembollencultuur, de heer H. J.
Voors, tevens lid van de directie van de
Flora.
Deze wees erop, dat de directie van de
Flora in de rekening nergens de aandui
ding „winst" of „batig slot" of iets van die
aard heeft gebezigd, zoals helaas door som
mige bladen is gedaan. „Winst" is natuur
lijk onjuist, omdat de Flora niet het ma
ken van financiële winst beoogt, wel van,
zeg, morele winst voor het vak.
Maar wel is het een feit, dat het saldo
aan de voor de organisatoren goede kant
van de rekening staat.
Bij het ontwerpen van de economie van
de expositie heeft de directie uiteraard
zich van tevoren willen verzekeren van
een zo groot mogelijk aantal bronnen van
inkomsten. Daartoe behoorden de resul
taten van verpachtingen en natuur
lijk! van de publieke belangstelling.
Maar daartoe behoorden eveneens de voor
het bekroningsfonds geschonken gelden en
de subsidie van het Centraal Bloembollen
Comité, dat immers de onpersoonlijke re
clame voor het vak financiert. En wie zou
willen ontkennen, dat er in de Flora een
machtig stuk onpersoonlijke reclame
school?
Nu is het voorts zo, dat het volkomen
juist is subsidies tot de normale inkomsten
te rekenen: het zijn als het ware schen
kingen a fonds perdu. Bij tal van door de
overheid gesteunde sociale en culturele
instellingen is het zo, dat tekorten exclu
sief de subsidies worden berekend: de
subsidies worden beschouwd als een voor
de exploitatie normale inkomenspost; bij
de Flora 1953 is dat niet anders.
Daar komt nog bij, dat het Centraal
Bloembollen Comité deze subsidie mede
heeft verstrekt om de Flora-directie een
ruggesteun te verschaffen bij haar ver
zoeken bij gemeenten en provincies om
financiële garanties. Voorts is een derge
lijke grote subsidie voor elke expositie van
de allure van een Flora 1953 noodzakelijk,
omdat allerlei calamiteiten en risico's de
resultaten kunnen beïnvloeden.
Uit het feit, dat de Flora-directie niet
de twee ton van het C.B.C. volledig heeft
gebruikt, maar slechts 35 mille,-valt eigen
lijk een compliment voor haar beheer te
destilleren: deze opmerking is uiteraard
niet van de heer Voors, wel van een ob
jectief beoordelaar.
Voorts wijzen wij erop, dat de Flora 1935
een nadelig slot had van zeventien mille.
Ter dekking van dat bedrag is toen een
beroep op de overheid gedaan: thans was
dat niet nodig. En zelfs indien men op het
standpunt blijft staan, dat „het vak" 35
mille in de Flora 1953 heeft gestoken (het
geen een gering bedrag kan worden ge
noemd voor zo'n indrukwekkende propa
ganda), dan moet dit resultaat, gezien de
waardevermindering van de gulden ten
opzichte van 1935, gunstiger genoemd
worden dan de uitkomst van 1935.
'Wat er nu met die 165 mille gaat ge
beuren, welke de Floradirectie op de ex
ploitatie heeft weten te besparen, is uiter
aard in de eerste plaats een zaak tussen
het hoofdbestuur van de Koninklijke Al
gemene Vereniging voor Bloembollencul
tuur en het Centraal Bloembollen Comité.
Wij hebben zo'n idee, dat de voorzitter
van Bloembollencultuur, jhr. dr. O. F. A.
H. van Nispen tot Pannerden, op de alge
mene vergadering van aanstaande Maan
dag met de critici wel raad zal weten.
Bij de familie ten Brummeler-Hofman,
wonende aan de Oude Leedeweg te Pijn
acker, is gisteren een drieling geboren, 2
meisjes en 1 jongen. De meisjes wegen
ongeveer 3 pond elk en de jongen bijna 4
pond. De kinderen zijn gezond, maar
moesten toch voor couveuse-behandeling
naar het Oude en Nieuwe Gasthuis te
Delft \yorden overgebracht. De moeder
maakt het goed. Het echtpaar bezat reeds
3 kinderen.
ADVERTENTIE
VERKOOP en VERHUUR
Nassaustraat 5 Haarlem - Tel. 15220
De organisatoren van het congres „Ons
toneel en wij Nederlanders", dat Dinsdag
te Amsterdam is gehouden, zullen hét
initiatief nemen om te komen tot een lan
delijk instituut, dat, met medewerking van
plaatselijke commissies, gegevens zal ver
zamelen over organisatie en coördinatie in
de toneelkunst, over de aantrekking van
schouwburgbezoek, over het jeugdwerk en
dergelijken. Dit instituut, dat tussen over
heid en publiek in zal staan, behoort op den
duur uit te groeien tot een algemene com
missie van onderzoek, waarin de toneel-
coördinatie, de gezelschappen, de vakbe
weging, de vereniging van Schouwburg
directies. het Nederlandse Theater Cen
trum, de Yijks- en gemeentelijke overheid,
de Bond van Nederlandse Toneelkunste
raars, vertegenwoordigers van de raad van
de kunst en van de pers zitting moeten
hebben.
Dit is de conclusie, door de heer H. Dei-
num, voorzitter van de Nederlandse Ver
eniging van Schouwburgdirecties en van
het congres, uitgesproken. Voordien was
een levendige discussie gevoerd over
toneelbezoek, oyer economisch verant
woorde voorstellingen en over „verticale en
horizontale cultuurspreiding" in onze sa
menleving. waarin „de kloof tussen mens
er. maatschappij is geworden tot een kloof
in de mens zelf, waartegen de kunst als
remedie moet dienen."
In zijn repliek bepleitte mr. A. de Roos,
Amsterdam's wethouder voor Kunstzaken,
verplichte medefinanciering door de lagere
overheden. Hij achtte een actieve cultuur
politiek trouwens al zichtbaar, ook in de
provincies. De vermakelijkheidsbelasting
zeide hij van geen principiële betekenis te
achten: voor de inkomsten van de gemeen
te maakt het immers geen effectief verschil
of subsidie wordt verleend, dan wel ver
makelijkheidsbelasting geannuleerd..
Een overkoepelend orgaan van alle ele
menten die bij toneel een rol ftelen was
volgens deze spreker zeer aan te Wvelen en
dit heeft, zeide hij, ook al de aandacht.
„Als water voor de akker"
Mr. De Roos zei ook een grote plaats te
zien voor kunst-ambtelijke lichamen, en
wel tussen overheidsorganen en het open
bare leven. Hij was er van overtuigd, dat
de raad voor de kunst, over het ontstaan
waarvan nu in de Kamer wordt beslist,
mettertijd veel grotere bevoegdheden zal
verkrijgen.
Wat de organisatie van het toneel betreft,
zeide spreker te menen, dat de tijd, die onze
PALERMO, (AFP/Reuter) De bis
schoppen van Sicilië hebben vastgesteld,
dat het wenen van een Maria-beeltenis te
Syracuse op 29. 30 en 31 Augustus en 1
'September een verschijnsel van bovenna
tuurlijke aard is geweest. Kardinaal Ernero
Ruffini. aartsbisschop van Palermo, deelde
dit mede.
De op genoemde data door de beeltenis
van het „onbevlekt hart van Maria" ge
weende tranen zijn chemisch onderzocht
en echt bevonden.
Het episcopaat heeft een communiqué
uitgegeven, waarin gezegd wordt, dat de
bisschoppen van Sicilië op hun jaarlijkse
bijeenkomst te Basheria een uiteenzetting
van mgr. Ettore Baranzini, aartsbisschop
van Syracuse, hebben gehoord over het
voorgevallene en na nauwgezette bestu
dering van de getuigenissen en originele
documenten eenstemmig tot de conclusie
zijn gekomen, dat de werkelijkheid van
het wenen niet in twijfel kan worden ge
trokken.
De betrokken beeltenis, van terra cotta
gemaakt, hing boven het bed van een
vrouw, die in verwachting was. Zij ver
haalde, dat zij op een nacht iets op haar
voorhoofd voelde spatten. Toen zij omhoog
keek, zag zij tranen langs de wangen van
de beeltenis vloeien. Duizenden mensen, die
in de daarop volgende dagen naar Syracuse
kwamen, zeggen het wenen gezien te heb
ben. Mensen, die de voorspraak van de
Madonna inriepen, zeggen op wonderbaar
lijke wijze genezen te zijn van hun kwa
len.
Het beeldje werd eerst bij het raam van
het huis opgesteld. Later werd het in pro
cessie naar een kapelletje op een plein te
Syracuse overgebracht.
Over de genezingen hebben de bisschop
pen zich niet uitgesproken.
ANKARA (Reuter) Maandag is in de
Turkse Nationale Vergadering het debat
begonnen over een door de democratische
(regerings) partij ingediend wetsontwerp
om een groot deel van de bezittingen van
de republikeinse oppositie-partij te ont
eigenen.
De democraten betogen dat de republi
keinen deze bezittingen ter waarde van on
geveer 200 millioen Turkse ponden op on
rechtmatige wijze verkregen hebben in de
loop van de 25 jaar dat de republikeinen
aan het bewind waren voor de eerste vrije
verkiezingen in Turkije.
De republikeinen ontkennen dit en be
weren. dat alle bezittingen in Ankara aan
de partij zijn nagelaten door Kemal Ata-
turk op één eigendom na, aangekocht door
Celal Bayar, de tegenwoordige president,
toen hij leider was van de republikeinse
partij.
De demoeraten wensen het geld aan „de
rechtmatige eigenaar, het volk" terug te
geven. Zij wensen ook het voordeel van de
republikeinse partij, grote sommen aan
propaganda te kunnen besteden bij de ko
mende verkiezingen in Mei aanstaande te
niet te doen.
Inmiddels heeft de Nationale Vergade
ring inderdaad haar goedkeuring aan het
ontwerp gehecht. Tot welk bedrag de be
zittingen van de oppositiepartij zullen kun
nen worden genaast, werd niet bepaald.
Gedurende het debat hadden 52 republi
keinse afgevaardigden uit protest tegen het
voorstel de vergadering verlaten. Intussen
zijn de republikeinen reeds begonnen, hun
hoofdkwartier en de drukkerij van hun
partijblad „Ulus" te ontruimen. Een
woordvoerder deelde mee, dat het hoofd
kwartier in een gehuurd gebouw zal wor
den ondergebracht en dat „Ulus" bij een
andere drukkerij zal worden gedrukt.
toneelsplers aan hun beroep moeten be
steden en de wijze waarop zij het uitoefe
nen, met alle redelijkheid in strijd is. Wat
de organisatie van de overheidsbemoeiing
betreft, zeide hij, dat die er op gerich» zal
moeten zijn, dat zoveel mogelijk mensen
van toneel zullen kunnen en willen ge
nieten.
Overheidsbemoeiing in kunstzaken ver
geleek mr. De Roos met het water voor de
akker: onontbeerlijk mits niet al te over
vloedig toegediend. Hij was van mening,
dat de belastingpolitiek de culturele poli
tiek zal moeten versterken. De gemeenten,
zo zeide hij, moeten evenzeer bijdragen tot
de kosten van het toneel als tot de kosten
van het onderwijs. Het einddoel van alle
culturele politiek is, de „economische" mens
via de „sociale" mens te laten geraken tot
de „culturele" mens. Subsidiëring noemde
hij in dit verband slechts een gebrekkige
financiering. Toneel is evenzeer dienstbe
toon aan de maatschappij als bijvoorbeeld
stadsreiniging. Tenslotte pleitte spreker
voor de bevordering van een toneel-ama
teuristische onderlaag in stimulerend ver
band met „het beroepstoneel".
De heer M. de Vries, lid van het N.V.V.-
bestuur, achtte steun aan amateurgezel-
srhappen noodzakelijk te vinden, niet
alleen om het peil van hun werk te ver
hogen. maar ook om een nieuwe kring van
schouwburgbezoekers te werven. In dit ge
val achtte hij beschikbaarstelling van goede
regisseurs een eerste belang.
Ook de arbeiders en de jeugd moeten
voor toneel toegankelijk worden gemaakt,
meende spreker, zoals dat ook met succes
voor concerten gebeurt. Een goede keus
van stukken voor verschillende omstan
digheden achtte hij mede zeer belangrijk,
omdat daarmee alle groepen van de bevol
king kunnen worden tevreden gesteld."
NEW YORK. (Reuter) Een New
Yorkse advocaat, Sidney Paymer, heeft
voor een commissie van de staat New York,
die een onderzoek naar „liefdadigheids
benden" instelt, verklaard, dat een „natio
naal fonds voor steun aan kinderen" in zes
jaar tijd vier millioen dollar bijeen heeft
gebracht, zonder dat ooit een kind direct
is geholpen.
Vijfentachtig procent van het geld was
door de organisatoren zelf gehouden.
Een getuige, Emerson Andrews, ver
telde van een man, die, om te bewijzen, dat
het publiek voor elk willekeurig doel geld
geeft, een aanzienlijke som had vergaard
met zijn „Fonds voor de weduwe van de
onbekende soldaat".
ADVERTENTIE
In de keel beginnen enkele der
gevaarlijkste aandoeningen.
Neem bij de geringste
klacht, zoals kriebel,
heesheid of gezwollenheid
de snelwerkende
's werelds beste hoestsiroop
De minister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening de heer S. L. Mansholt,
heeft vanmiddag te Groningen op de al
gemene vergadering van de Groninger
Maatschappij van Landbouw een lans ge
broken voor de internationale landbouw-
integratie.
Hij zeide de wereldmarkt te willen zien,
als een oversehottenmarkt, als resultante
van een groot aantal nationale maatrege
len van verschillende landen. Door goede
oogsten, aldus minister Mansholt, is de
landbouwproductie per hoofd van de be
volking weer op vooroorlogs peil gekomen.
De -voedselproductie in Noord-Amerika is
20 procent hoger per hoofd der bevolking
dan voor de oorlog, terwijl daarentegen in
het Verre Oosten deze voedselproductie 20
procent lager ligt dan voor de oorlog. Er
ontstaan dus aanzienlijke voedseloverschot-
ten. die door de landen die er behoefle aan
hebben niet kunnen wórden overgenomen
omdat zij ze niet kunnen betalen. Minister
Mansholt merkte op dat er in 1952 en 1953
een algehele prijsdaling valt te constateren
op de agrarische markt. In verschillende
landen kent men grote overschotten, die
niet zijn af te zetten. De nationale land
bouwpolitiek in de verschillende landen
verhindert dat deze overschotten op nor
male wijze hun weg vinden. Dat is, aldus
minister Mansholt, ook het doel van deze
politiek. „Het voordeel van deze politiek
is", aldus spreker, „dat men geen onbere
kenbare bewegingen krijgt van de prij
zen", alhoewel de minister anderzijds stel
de. dat zich grote voorraden bevinden in
handen van regeringen om te voorkomen,
dat zij tegen elke prijs weggaan.
„De huidige situatie leert ons", aldus de
minister, „dat er grote voorraden tarwe,
melkpoeder, boter, katoen en tabak in de
Verenigde Staten zijn, alsmede vetten en
oliën. Ruim 25 procent van de graanpro
ducten in de Verenigde Staten is in rege
ringshanden, een gevaarlijke situatie. Deze
prijzen vormen de parapluie, waaronder
de andere overschotten worden afgezet.
De mogelijkheden in de V. S. ten aan
zien van de productie 1954 zijn bepalend
voor de landbouwsituatie in geheel de we
reld. De totale bedrijvigheid, aldus minister
Mansholt, is dan ook bepalend voor de
grootte van eventuële overschotten. Hij
constateerde dat bij verschillende regerin
gen nog een te onvoldoende besef voor
deze moeilijkheden bestaat. Men moet
trachten, aldus spreker, de moeilijkheden
in coöperatief verband op te lossen.
Het vraagstuk van de overschotten is
ook bij de F.A.O. aan de orde gekomen,
doch men heeft, aldus de minister, niet
die maatregelen genomen, die nodig zijn.
Aan het verkeerde adres
Bij de Eerste Kamer is een verzoek
schrift binnengekomen van vier voorzitters
van enige kleine politieke groeperingen in
Duitsland. In dit verzoekschrift wordt ge
vraagd te bevorderen dat de Duitser Ernst
Schermuly, die door de Nederlandse
rechter op grond van oorlogsmisdrijven tot
20 jaren gevangenisstraf is veroordeeld, in
vrijheid wordt gesteld ter gelegenheid van
het Kerstfeest.
De voorzitter van de commissie voor de
verzoekschriften heeft medegedeeld van
oordeel te zijn, dat het niet op de weg van
de Eerste Kamer ligt op dit verzoek in te
gaan. De Kamer is het hiermee eens.
ADVERTENTIE
Een of twee Rennies. laten smelten op de
tong. En eer U het weet. is 't leed geleden.
Zo hoeft U dus nooit bang te zijn dat iets,
wat U graag lust, eens verkeerd valt. Dat
zuur is vlugger genezen dan het opkwam.
Daarom, een prettig, veilig gevoel, altijd
Rennies bij de hand te hebben.
De arrondissements-rechtbank te Haarlem
heeft op Dinsdag 15 December 1953 in staat
van faillissement verklaard:
C. A. M. J. PeifferPrior, Krommenie,
Klaas Katerstraat 21. Rechter-commissaris
mr. N. Smits. Curatrice mevr. mr. H. S. J. M.
Felhoen KraalOtto te Wormerveer.
Wegens het verbindend worden van de
enige uitdelinpslijst zijn geëindigd de na-
vólgende faillissementen:
Op 9 December 1953: R. J. F. van Dongen,
uitgever, wonende te Santpoort, gem. Velsen,
Cremerlaan 48. Rechter-commissaris mr. H. J.
M. Cokart. Curator mr. H. C. v. d. Woerdt
te Assen.
Op 12 December 1953: S. Abbing, manufac-
turier te Zaandam, Oostzijde 383. Rechter
commissaris mr. H. J. Ferwerda. Curator mr.
J. F. Sachse te Heemstede.
N. D. van der Bent. fabrikant in plastic
artikelen, te Haarlem, Rijksstraatweg c 86,
handelende onder de benaming Van der Bent
Handelsonderneming. Rechter-commissaris
mr. N. Smits. Curator mr. J. G. Rietkerk te
's-Gravenhage.
In Nieuw-Amsterdam raakte een jonge
man uit die gemeente, S. de H., slaags met
een inwoner van het nabijgelegen Veen
oord, R. D. De rijkspolitie scheidde de
vechtenden en stuurde hen naar huis.
D. kwam enige tijd later met twee vrien
den terug. Het drietal ging S. de H. ach
terna en er ontstond opnieuw een vecht
partij. De H. werd ernstig mishandeld en
tenslotte in een vaart geduwd. Zijn fiets
werd hem achterna gesmeten. Toen hij
probeerde tegen de waterkant op te klim
men, kreeg hij een tx-ap die hem weer in
het water deed tuimelen. Op zijn hulpge
roep snelden omwonenden toe, die hem uit
de vaart haalden. De drie aanvallers kozen
toen het hazenpad, maar de politie wist
hen spoedig te vinden. Zij zijn naar Assen
overgebracht en daar opgesloten. Hun
slachtoffer is in een ziekenhuis opgenomen.
Dinsdagavond omstreeks half twaalf zijn
bij Woerden twee rijtuigen van de laatste
expresstrein uit Utrecht naar Den Haag
ontspoord door tot nog toe onopgehelderde
oorzaak. Er zijn hierbij geen persoonlijke
ongelukken gebeurd.
De sporen in de richtingen Bodegraven
en Gouda werden versperd. De opruimings
werkzaamheden verliepen vlot, zodat tegen
Woensdagmorgen 8 uur het treinverkeer
Utrecht—Leiden en UtrechtGouda nor
maal kori worden hervat.
In afwachting daarvan werden de reizi
gers gedurende de eerste uren van de och
tend tussen Woerden en Bodegraven ver
voerd met autobussen.
Arrest van het hof:
Het hof te 's Hertogenbosch heeft heden
morgen arrest gewezen in de zaak tegen
P. L. van B. uit Eindhoven, die beschul
digd werd van de diefstal met geweldple
ging op de 72-jarige lompenkoopman H.
Keur uit Valkenswaard. Het hof veroor
deelde Van B tot een gevangenisstraf van
vijftien jaar, waarmee in hoger beroep
het-vonnis van de Bossche rechtbank werd
bevestigd.
Er bestaat twijfel over de wettigheid
van de benoeming van de heer S. Hanid toi
wethouder van Dantumadeel. In de betref
fende vergadering van de raad werd een
herstemming gehouden. Bij de uitslag bleek,
dat de beide heren, tussen wie het ging, zelf
aan deze herstemming hebben deelgenomen,
in strijd met de gemeentewet.
ADVERTENTIE
Vooreen GOEDE vulper
Vu*
-Zijlstraat 90 Haarlem Tel. 11161
PARIJS (Reuter). Een meisje van
zes jaar uit Parijs, dat geduldig buiten
wachtte als haar vader inbraken pleeg
de, zal dit jaar geen prettige Kerstmis
vieren. Haar vader is namelijk gearres
teerd en de pop, het servies en de elec-
trische trein, die hij voor haar Kerstmis
had gestolen zijn in beslag genomen.
Een winkelier, die het kleine meisje
voor de deur van zijn flat aantrof, waar
zij „wachtte op Papa", bracht haar naar
de politie, toen hij bemerkte dat in zijn
woning was ingebroken. Daar vertelde
het meisje, Ghislatne Montauzier, dat
haar vader haar t weemaal per week mee
uit nam. „Hij werkt niet", zo zei ze,
„hij zegt dan, dat ik voor een huis moet
wachten. Hij draagt een mooie blauwe
zak over de schouder en als ik moe ben
van het wachten, brengt hij me in een
taxi naar huis".
De politie is daarop naar Ghislaines huis
gegaan, en heeft haar 23-jarige vader
na een worsteling en een achtervolging
op straat aangehouden.
