Deelnemers aan Rallye de Monte
Carlo doorkruisten Nederland
.Clowntje Mick
Koop de beste bij de beste: koop
Een aarzelende
liefde
Feuilleton
4
Geen strafpunten; slechts
enkele uitvallers
.4 thletiek
Successen van Corrie
Schuyt en Oudt in Deventer
VerfecudenY P&MPQ
Wereldrecord 3000 meter
aanzienlijk verbeterd
„Nationale derby"
voor jonge duiven
Voor de kinderen
Voetbal
Lakenberg voelt niets meer
voor professionalisme
Gaat Ocwirk naar
F. C. Barcelona?
ÜEEO
Badminton
Goed verloop van de
jeugd-competitie
Architecten
Aannemers en
Bouwkundigen
SISALKRAFT
L I N E X
S I S A L A T I O N
^eHoutuerf
Belangrijke wedstrijden
voor degradatiekandidaten
Skipantalons - Windjackets
Tennis
De eerste testmatch
West IndiëEngeland
door Dorothy Quentin
VG ENS DAG 2 0 JANUARI 1954
HAAS DE RIJK, garagehouder in Amsterdam, reed gisteravond om even over
tien zijn geboortestad binnen. Dat is niets bijzondershij doet dat wel meer. Maar
ditkeer stonden er bij de Apollo-hal honderden mensen te wachten, die hem, toen
hij uit zijn Simca-seriewagen stapte, enthousiast toejuichten, hem op de schouders
klopten en wilden weten hoe het nu allemaal wel gegaan was.
„Lekker", zei De Rijk en hij voegdê er aan toe, dat hij Luik-Amsterdam in nog
geen drie uur gereden had. Hij was San ook drie uur te vroeg bij de contrólepost
van de Rallye de Monte Carlo in Amsterdam.
De Rijk is namelijk de bestuurder van
een van de 365 auto's, die Maandagmiddag
uit acht steden in alle uithoeken van Euro
pa gestart ,zijn, om via een enorme omweg
Monaco te bereiken, Hans de Rijk, die samen
niet zijn zoon een équipe vormt was de
eerste, die in de hoofdstad aankwam en na
hem volgden eerst met tussenpozen van
een kwartier, maar later om de paar minu
ten, de andere automobilisten die uit de
startplaatsen Monte Carlo, Glasgow, Oslo,
Stockholm en München waren vertrokken.
Het grootste gedeelte van de deelnemers
aan deze 3250 kilometer lange Rallye, doet
dit werk louter en alleen om de sport. Om
er eens fijn op los te kunnen „scheuren",
langs kronkelende paden in de Alpen en
over vervoerswegen door Nederland. Zij
rijden soms harder dan nodig is, maar dat
hoort er nu eenmaal bij en iemand, die
zien afvraagt waarom je LuikAmster
dam nu beslist in drie uur moet rijden als
het ook in zes uur kan, zal wel nooit tot
het leger autorijders behoren, dat jaarlijks
meeleeft met een honderdtal van hen, die
dagen en nachten door Europa koersen
om dan slaperig maar tevreden weer te
recht te komen waar zij begonnen zijn.
Beroep
Er zijn echter rallyerijders, die liet wel
degelijk voor hun beroep doen. De twee
Franse, monteurs bijvoorbeeld, die om een
uur of elf bij de Apollo-hal arriveerden.
Veel te dikke jongens, die zich met
moeite uit hun kleine, lage Porsche wron
gen. Marcel en Frangois. Zij hadden alle
bei een helblauwe overall aan, met op de
brede ruggen in grote witte letters de naam
van hun baas, een garagehouder en auto
verkoper in Toulouse. Die wilde nu een
maal, dat twee van zijn mannen de Rallye
meereden; dat deed de zaak goed en de
jongens leerden er nog eens wat van. In
Amsterdam hadden de jongens voorname
lijk honger, want hoewel de kleine ruim
te, die in de wagen nog over was, geheel
gevuld was met blikjes vlees, conserven en
meer van dergelijke lekkernijen, hadden zij
de hele dag nog niets gegeten. Zij waren
namelijk de blikopener vergeten. Boven
in het Apollo-paviljoen kregen zij er een
te pakken en gretig prikten ze met een
lucifer in het geopende blikje: het waren
bitterballen.
Toen zij druk prentbriefkaarten aan het
versturen waren naar de achtergebleven
collega's en naar een groot deel van de
vrouwelijke bevolking van Toulouse, lie
ten zij een foto zien van hun garage. Een
groot wit gebouw* met bij de ingang een
groep vrolijk lachende monteurs. In het
midden stond een kleine vriendelijke
Fransman: „de baas", zei Marcel en toen
moesten zij weer vertrekken. Terug naar
Monte Carlo, terug naar Toulouse, terug
naar de garage.
Op tijd binnen
Om ongeveer één uur was de helft van
de auto's binnen en bij de contröle-tafels
werden de stempels en de handtekeningen
in een vlot tempo in de route-boekjes ge
zét. Aangezien vrijwel alle équipes ver
binnen de vastgestelde tijd binnen wax-en
kregen de automobilisten hier de gelegen
heid oude kennissen te ontmoeten en er
varingen uit te wisselen. Het was allemaal
nogal goed gelopen. De wegen waren op
sommige plaatsen ietwat glad geweest
maar verse sneeuw was er toch niet ge
vallen.
De meeste rallyerijders zagen de toe
komst echter toch niet al te rooskleurig
in. Er wachtte nog een zwaar bergtraject
en vlak voor de finish (na Cap) krijgen
de deelnemers een klassementsproef, waar
bij een traject, waarin opgenomen de Col
des Lèques, met een zo hoog mogelijk ge
middelde gereden dient te worden. Gister
avond maakten de meeste rijders zich
daarover geen al te grote zorgen. De bui
tenlanders „sleutelden" aan hun wagens,
aten een stukje of knapten lui-achtérover-
liggend op de banken, een uiltje.
De Nederlanders zaten, vrijwel allemaal
temidden van kennissen en familieleden,
de kansen over het verdere verloop van de
rallye te bespreken en uit de gesprekken
viel af te leiden, dat de stemming „gema
tigd optimistisch" was.
Na een korte of lange rustperiode ver
trokken zij echter allemaal weer: Baren-
dregt, Louis Chiron, Flinterman, Blansjaar,
Hulsker, Duke, Worledge, Marcel en Fran-
gois.
Op .naar Monte Carlo, waar voor éen
enkele équipe de prijzen staan té wachten.
Hoewel dat voor een echte rallye-rijder
toch weer niet het voornaamste is.
„Sleutelen"
Tot verrassing van deelnemers en offi
cials werd kort voor het vertrek van
Blansjaar, de eerste équipe, die Amster
dam weer verliet in de richting Den Haag,
bekend gemaakt, dat er in het pare fermé
„gesleuteld" mocht worden. Dit betekende
dus, dat eventuele opgelopen mankemen
ten aan de wagens in Amsterdam konden
worden verholpen, iets waarvoor de ijve
rige monteurs van tientallen vertegen
woordigde merken met alle bekwaamheid
zorgden.
Over de Nederlandse wegen, de verzor
ging aan de controlepunten en het onthaal
aan de tijdcontröle in Amsterdam, waren
alle buitenlandse deelnemers, zoals altijd,
weer vol lof, doch minder was men te
spreken over de behandeling, die de twee
Franse équipes hadden ondervonden, toen
zij „ergens in Nederland" benzine koch
ten. Beiden hadden met een biljet van hon
derd gulden betaald en beiden hadden met
het wisselgeld drie verlopen briefjes van
25 terug gekregen.
Louis Chiron, de bekende coureur, was
bij aankomst in Amsterdam nog steeds op
timist. ,,Ik ken mijn Lancia als mijn broek
zak", zei hij met een zelfverzekerde glim
lach, „en de wagen zal mij in de klasse-
menstproeven zeker niet in de steek laten.
Ik weet dat de concurrentie zwaar is,
maar dit k-'er heb ik er alles op gezet om
te winnen."
Uitvallers
Om tien minuten voor half zeven was
de Rallye de Monte Carlo voor Amsterdam
afgelopen. Toen vertrok de laatste équipe,
de in München gestarte Volkswagen van
de Oostenrijker Prager. In Nederland heeft
geen enkele ploeg de strijd behoeven te
staken en aangezien bij niemand van tijds
overschrijding sprake was, zijn voor zover
dit kon worden nagegaan, op Nederlands
grondgebied ook geen strafpunten geval
len.
Sedert het vertrek uit de vijf startplaat
sen. waaruit de deelnemers Amsterdam
moesten passeren, zijn slechts vijf uitval
lers genoteerd. Dit zijn: Richards (Frank
rijk) met Panhard uit Monte Carlo gestai-t,
Hardman (Engeland) met Daimler uit
Glasgow gestart, Lindqvist (Finland) met
Austin uit Stockholm gestart, Barthelemy
(Frankrijk) met Simca, uit München ge
start en Parker (Engeland) met Sunbeam
Talbot uit München gestart.
Denemarken heeft bij de rallyerijders
een slechte beurt gemaakt. De maximum
snelheid in dit 'and is onlangs opgeheven,
maar voor de deelnemers aan de rallye
hebben de politie-autoriteiten niet alleen
soecia'e weeen aangewezen, maar boven
dien bepaald, dat zij niet sneller dan 80
km per uur mochten rijden. De controle
hierop werd uitgeoefend door militairen
en politie.
Van de dertien overgebleven ploegen
van de groep Athene zijn er zes op tijd in
Belgrado gearriveerd. De zeven andere
hadden vertragingen variëx-end van 3 tot 35
minuten.
Tien van de elf uit Palermo verti-okken
deelnemers hebben hun carnets in Florence
laten afstempelen.
Van de 48 uit Lissabon gestarte équipes
zijn 47 ploegen de Franse gi-ens bij Irun
gepasseerd. De Franse équipe J. Estager
M. Michy had met Renault de strijd ge
staakt omdat zij het carnet de route on
derweg had verloren.
Als eerste arriveerde bij de route-con-
tróle in Den Haag de Nederlandse équipe
BlansjaarSellies met hun oranje D.K.W.
Vrijwel tegelijkertijd met deze ploeg
brachten de Fransen Houel en Quinlin hun
Alfa-Romeo voor het K.N.A.C.-gebouw tot
stilstand. Om vier uur precies meldden
zich de eerste deelnemers, de Nederlandse
ploeg Blansjaar-Sellies met D.K.W., in
Brussel, na zes minuten gevolgd door de
Fransen VialPanuel met Renault.
Ongelukken
Uit Belgrado wordt gemeld dat vijf toe
schouwers in de Zuid-Servische stad Ku-
monavo gewond werden toen de Griekse
deelnemer Mourtzopoulos, komende van
Athene, met zijn Fiat op een groepje men
sen inreed, die zich op een hoek vi« de
straat hadden opgesteld.
In de omstreken van Antwerpen is de
Simca van de Franse ploeg Viazzi-Piot, te
Monte Carlo gestart, verongelukt. De bei
de inzittenden zijn in een ziekenhuis op
genomen. Hun auto werd zwaar bescha
digd.
De Britten BarkerClifford Pain, te
München gestart met Sunbeam Talbot,
Bij de Apollo-hal in Amsterdam was een
contrólepost ingericht van de Rallye de
Monte Carlo. Hier arriveerden ook de
Fransen J. Duvey en M. Bernier, die met
hun Citroen uit Kaapstad dioars door de
woestijn naar Oslo waren gereden om daar
voor de Rallye te gaan starten.
moesten na een aanrijding met een Volks
wagen opgeven.
De baby-Renault van een uit Monte Car
lo vertrokken Fx-anse ploeg raakte in de
Alpen in brand. Twee Ierse deelnemers
hielpen de Fransen bij het doven van de
vlammen en daai*na werd de tocht voort
gezet.
In de Buitensociëteit in Deventer werd een
belangrijk tafeltennistoumooi gehouden,
waaraan naast vele topspeiei'S uit het Westen
enige sterke West-Duitse spelers (Illbex-g.
Junckerl deelnamen. Haarlem werd hier ver
tegenwoordigd door Corrie Schuyt (Rapi
dity) en de George Oudt 'Heemstede).
Corrie Schuyt toonde één van de sterkste
Nederlandse speelsters te zijn. Zij wist zich
door de voorronden heen te slaan. Klopte
in de halve finale mevr. KromPerton
(Enschedé) en versloeg mej. Henkelman
(Den Bosch) in de .eindstrijd. Oudt won zijn
hoofdklassepoule en bereikte de kwartfinale
na o.a. Juncker in twee games geklopt te
hebben. Hij verloor daai-na in de kwart
finale van de inteimational v. Zoelen (21—16,
21—13, 21—17).
In de overgangsklasse bereikte Oudt de
halve finale met Hoefnagel (Den Haag).
Tardijn (Arnhem) en Gompelman (Amster
dam) waarin Oudt na veel spanning door
Hoefnagel uitgeschakeld werd. Hoefnagel
zegevierde daarna ook in de finale over
gangsklasse.
ADVERTENTIE
Op de baan van Alma-Ata is de Russin
Halida Sjegolejeva er in geslaagd het we
reldrecord op de 3000 meter dames aanzien
lijk te verbeteren. Zij noteerde 5 min. 9.2
sec., waarmee zij het oude record, dat met
5 min. 13.8 sec. sinds 23 Januari 1953 (even
eens te Alma-Ata gemaakt) op naam van
haar landgenote Rimma Sjukova stond, met
4,6 sec. omlaag haalde. Lidia Selihova bleef
met 5 min. 9,3 sec, waarmee zij tweede werd,
eveneens ver beneden het oude wereld-
r~cord. Zij won de 500 meter in 47.3 sec.
De concours vereniging „Tilbui-g Vooruit"
heeft de inschrijving opengesteld voor
een geheel nieuwe wedstrijd in de
duivensport. Een wedstrijd, die gebaseerd is
op de gedachte van de derby-races in de
paardensport. Deze races worden gelopen
door drie-jarige paarden, die reeds voor hun
geboorte hiervoor worden ingeschreven. De
nationale derby 1954 wox-dt gevlogen door
jonge duiven, die nog moeten worden uit
gebroed. Aan deze wedstrij-d zijn zeer hoge
geldprijzen verbonden, die het totaal van
de inschrijfgelden evenaren. De vlucht zal
op 22 Augustus plaats vinden en is gekop
peld aan de nationale vlucht van Orleans.
Aan deze derby kunnen slechts jonge dui
ven meedoen, die voorzien zijn van een
gereserveerd ringnummer, dat door de
concoursvereniging „Tilburg Vooruit" in
overleg met de Nederlandse Postduiven Or
ganisatie wordt uitgegeven.
De sluitingsdatum is 1 April 1954. Men
i-enkent op een totaal van 30.000 aanmeldin
gen. De vlucht zal worden gesplitst in twee
gedeelten, één voor Noord-Nederland, één
voor het Zuiden. Rekening houdend met
15.000 inschrijvingen per vlucht, wordt ook
f 15.000 aan prijzen uitgekeerd. Het is echter
gebleken, dat deze wedsti-ijd in geheel Ne
derland grote belangstelling heeft getrok
ken. Thans zijn reeds meer dan 20.000 in
schrijvingen uit het gehele land binnen.
De organisatoren, die nu de broedtijd
-'er duiven is aangebroken rekening hou
den met een vei-dubbeling der aanvragen,
overwegen de sluitingsdatum van 1 April
1954 te vervroegen, daar andex-s de oi-gani-
satie te zwaar wordt belast.
Dat zag er lelijk uit voor Klaas.Hij lag op straat en kon niet opstaan. De jongens
stonden er terneergeslagen bij en waren natuurlijk erg ontdaan.
Ze zagen, hoe even later een ziekenauto de s raat in reed en stopte. En toen werd
Klaas daar voorzichtig ingedragen en de auto reed weg, naar het ziekenhuis....
Ja, daar stonden de jongens nu. Ze keken 'elkaar aan en de een zag er al bleker uit
dan de ander.
„Wat erg voor Klaas!", zei Bunkie. „Had hij'maar niet achter die bal aan gelopen!"
,,.Ja, het is ook gevaarlijk, zo ineens de straat over te steken!", vond Rick. „Hij had
de bal beter kunnen laten rollen!"
Zo was he: ook. Als je een drukke rijweg wilt oversteken, moet je nu eenmaal eerst
heel goed uitkijken, voor je de stoep af gaat. Dat had die arme Klaas nu ondervonden!
„Ik hoop maar, dat het goed met hem afloopt!", zuchtte Bunkie, die erg veel meelij
had met zijn klasgenootje.
,,Hij zal wel een poos in het ziekenhuis moeten blijven", dacht R.ick. „Dat is niet erg
leuk voor hem!"
Hei spelletje mei de bal was ineens afgelopen; geen van de jongens dacht meer aan
voetballen
De oud REC-er, Blauw Witter en Neder
lands elftalspeler Wim Lakenbei'g, die enige
tijd als prof is uitgekomen voor de Italiaanse
vereniging Pro Patria, heeft een aanbieding
gehad van de Zwitserse club Lugano.
Lakenberg, die al weer ruim eexx jaar in
Nederland verblijft hij is leraar van de
gymnastiekvereniging Dx-uten in Druten
voelt niets voor de aanbieding en is
evenmin van plan toe te treden tot de Ne-
dei'landse Beroepsvoetbal Bond.
Daar hij in Januari 1955 weer de amateur
status zal krijgen waarop hij zeer veel
prijs stelt zal hij niet op de aanbieding
ingaan.
Het bericht over het afsluiten van een
voorlopig contract tussen Ocwirk, de inter
nationale spil van Austria, en de Spaanse
club FC Barcelona heeft in Wenen groot
opzien gewekt. Toetreding tot de Spaanse
club zal in elk geval niet vóór het aanstaan
de wereldkampioenschap voetbal, waarvan
de eindronden deze zomer in Zwitserland
worden gespeeld, kunnen geschieden.
En ook daarna zal Ocwirk, die 28 jaar oud
is, nog twee jaar moeten wachten alvorens
hij de voor buitenlandse tx-ansfer geldende
leeftijdsgx-ens heeft bereikt. Tenzij die gx-ens
door de Oosteni'ijkse bond verlaagd wordt.
Tal van clubs in het buitenland hebben
belangstelling voor Ocwirk getoond. Dat
hij beslist heeft ten gunste van Barcelona
moet worden toegeschreven aan zijn vriend
schappelijke x-elaties met de vx-oegere Hon
gaarse intexmational Kubala, die in Barce
lona woont. Tijdens de FIFA-wedstx'ijden "in
Amstei-dam en in Londen raakten ze be-
vi-iend, en toon koi-t geleden Austria in
Barcelona speelde kreeg Ocwirk gelegen
heid zich door Kubala te laten voorlichten*
over de financiële positie van de FC Barce
lona, die tot de rijkste Spaanse clubs be
hoort. Kubala verdient bij deze vereniging
meer dan 3000 gulden in de maand. Het
toekomstige salaris van Ocwix-k zal waar-
schijnlijk niet veel minder zijn.
ADVERTENTIE
Aan een student die wilde
proberen,
Twintig jaar voor zijn bul
te studeren.
Vroeg ik: „Hoe hou je het vol",
't Antwoord was: „Nou, de lol
Komt vanzelf, als je TIP
leert waarderen"!
Inz. Heer .1. O., Dierer. ontv.
1 fl. Tip en X Lfl. Bootz' Oude Geuever.
De instelling van een jeugdklasse in de
Haarlemse Basketball Bond is een geslaagd
experiment geworden. Er werd begonnen
met vijf jongens- en twee meisjesteams, welk
aantal gi-oeide tot elf jongens- en vier meis
jesteams.
Dat de meisjes wat achter blijven is jam
mer en verwonderlijk. Zij hebben zeker niet
minder belangstelling dan de jongens. Het
geen wel bewezen werd door het grote aan
tal meisjes dat aan de schoolbasketball-
wedstrijden deelnamen.
Bij de jongens is het een lust om de ploe
gen van Oosterkwartier en Antilopen aan
het werk te zien. Het was dan ook jammer
dat de wedstrijden tussen deze ploegen iets
tegen gevallen zijn door onvolledigheid van
de Antilopenploeg. De niet zo grote ver
schillen waarmede OK deze ontmoetingen
won geven ons dan ook niet de overtuiging
dat zij onbetwist de sterkere zijn. Intussen
is het een kwestie van tijd dat de kampioens-
vlag gehesen kan worden. Ook ZBVS heeft
nog al veel met onvolledigheid te kampen
gehad. De andere teams ontlopen elkaar niet
veel. uitgezonderd HOC, dat verreweg de
zv/aktste is. Deze jongens spelen echter ook
zeer bevredigend, doch zijn in vergelijking
met de anderen te jong. In de B-afdeling
hadden zij waarschijnlijk wel tot betere
prestaties gekomen.
Hier is Schoten de sterkste en had beter
in afdeling A kunnen spelen. Ook hier speelt
het leeftijdsverschil in vergelijking tot de
andere ploegen een grote vol.
Bij de meisjes staat ZBVS bovenaan met
HOC als goede tweede. De IHJ-meisjes
wachten nog op hun eerste succes. De stan
den in dc jeugdafdelingen zijn:
Jun. A:
Oost ex-kwartier 7 14 312—115
Antilopen 9 12 348—155
ZBVS 9 10 257—200
HHC 8 8 126—160
Excercitia 7 4 82—214
HOC 8 0 61—333
Jun. B:
Schoten 3 6 109— 49
IHJ 2 4 4—0
Excex-citia B 3 2 5740
Antilopen B 3 0 17— 63
Oosterkwartier B 1 0 11—46
Meisjes:
ZBVS 6 12 146— 47
HOC A 5 6 52— 78
HOC B 4 2 32— 61
IHJ 5 0 29— 83
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Voor
Hierbij delen wij U mede, dat wij de
alleen - vertegenwoordiging verkregen
hebben van
voor dakbedekking, betonwex-k en
waterdichte verpakkingen;
voor lambri. dakbeschotplaten en meu
belindustrie:
voor isolatie van daken, bollenschuren,
barakken enz.
Vraagt inlichtingen.
HAARLEM TEL. 1 1932
KAMPERSINGEL 20
Basket ball com petitie
In het baSketball-competitiepi-ogi-amma in
Haax-lem vragen deze week HOC en HHC
de aandacht voor de pogingen die zij zullen
ondei-nemen om de laatste plaats te ontlopen.
Evenals vei-leden week moeten wij de beste
kans bij HHC zoeken, dat tegen SÖ Haarlem
speelt. De eerste keer werd slechts met
3027 verloren. Nu SC Haarlem als kam-
pioenscandidaat wel als uitgeschakeld be
schouwd kan worden, zou het ontbx-eken van
een stimulans wel eens tot succes voor HHC
kunnen leiden. Voor HOC ziet het er echter
weer somber uit nu de tegenstander Ooster
kwartier is.
Ook bij de dames zien wij voor de degra-
datiecandidaten PSVH en Rapiditas geen
successen in het vooruitzicht. Zonder enige
twijfel winnen HOC en HGA.
In de tweede klasse heren is Harlem
Tigers—Oosterkwartier 2 de belangrijkste
wedstrijd. OK 2 zal ongetwijfeld alles in het
werk stellen om te winnen, want een neder
laag betekent dat de kansen vei-keken zijn.
De reserves van Antilopen, die vrijwel zeker
van IHJ 2 winnen, zouden een ovexnvinning
van OK 2 natuurlijk van harte toejuichen,
want dat brengt hen weer op gelijke voet
met Harlem Tigex-s.
Het programma voor Donderdag luidt:
Meisjes: HOC B—IHJ.
Jun.: HHC—Oostex-kwax-tier; IHJ—Ooster
kwartier B.
Dames: Rapiditas—HOC; Rapiditas 2—SC
Haarlem 2.
Heren: HOC 2—BBC; SC Haarlem- -HHC;
Rapiditas 2—Excercitia.
Op Vrijdag wordt gespeeld:
Dames: PSVH—HGA; HGA 3—Exercitia.
Heren: Schoten 2—PSVH 2; HHC 2—
ZBVS; IHJ 2Antilopen 2; HOCOoster
kwartier; Harlem TigersOosterkwartier.
Dames: PSVH 2—HOC 3.
A riVtcuTKN'l IF.
Aan het einde van de derde dag van de
eerste toetswedstrijd tegen West-Indië had
Engeland, met nog één wicket in handen,
100 i-uns nodig om de follow-on te ontgaan.
De Engelse batsmen bleken niet bestand
tegen het spin bowlen van Sonny Ramadhin
en Alfred Valentine. De Engelsen hadden
toen 168 runs gescoord voor het verlies van
negen wickets, in antwoord op het West-
Indische totaal van 417.
Het lusteloze en minder dan matige batten
tegen het schitterend bowlen van de spin
ners op een goede pitch bracht Engelands
ineenstorting te weeg. Ramadhin (4 voor 65)
en Valentine (3 voor 50) varieerden hun
vaart met het grootste gemak en alleen
Tx-evor Bailey kon hen weei'staan. Door ver
dedigend batten handhaafde hij zich bijna
2\'-z uur, voor 26 not out. Peter May scoorde
het hoogste totaal: 31.
Tegen de verwachtingen besloten de West-
Indiërs, die de follow-on hadden kunnen
eisen, aan bat te gaan toen het laatste Engelse
wicket van de eerste innings gevallen was
voor een totaal van 170 runs. Aan het einde
van de vierde dag, wees het scorebord 203
runs aan voor het verlies van zes wickets in
de tweede innings van West-Indië.
De Engelse bowlers hielden de West-
Indische batslieden goed in bedwang. Er
vielen zes wickets voor 121 runs. Maar een
ongebroken stand van 84 aan het zevende
wicket van Everton Weekes (86) en Clif-
foi-d Mc Watt (34) bezorgde de West-Indiërs
opnieuw het initiatief. Zij leiden thans met
450 runs en nog vier tweede innings wickets
in handen.
47)
Niemand besteedde hoegenaamd enige
aandacht aan Terry's gemopper. Men
mompelde slechts wat meewarigs om hem
een hart onder de riem te steken.
Eigenlijk moest hij wel een beetje ge
troost worden, want 't was hem verboden
te roken. Vrijwel nergens in 't gebouw
mocht gerookt worden; de eigenaar had
't hun herhaaldelijk duidelijk ingeprent.
„Voorhistorisch, hoor! 't Is natuurlijk
een overblijfsel uit de dagen dat de hui
zen nog van hout gebouwd werden en een
klein brandje de vernietiging'van een hele
stad kon betekenen!", zei Terry met een
klank van minachting en ongeduld in zijn
stem.
Nu moesten ze steeds naar buiten gaan
om een sigaret te roken.
„Belachelijk! Als ik buiten sta te roken
waait de wind misschien vonken cle hal
binnen, en dat is véél gevaarlijker dan
binnen te roken in een behoorlijke, gecivi
liseerde
„Alles is hier nu eenmaal van hout ge
bouwd", zei iemand kalm. Hij keek naar
Tom Hazlemere, de Nieuw Zeelandse ac
teur, die John Brail hielp.
„Ja, dat weet ik wel, maar niet in Auck
land. Daar waren de zalen van beton en
staal en je mocht er óók niet roken! En dan
spelen ze notabene „God save the King"
aan 't begin van de voorstelling in plaats
van na afloop!"
„God save the King" (thans: „Queen"):
het Britse volkslied. „God behoede onze
Koning"-Kóningin).
Terry lachte plotseling met een beetje
leedvermaak in de richting van Tom.
„Als je met ons mee teruggaat, zal ik je
de schouwburgen van Drury Lane eens
laten zien. Dat zijn theaters!"
„Maar moeten goede toneelspelers niet
over al kunnen spelen? Zelfs zo maar er
gens op straat of in een vliegtuig?" vroeg
Tom met een onschuldige blik in de ogen.
„Hou je mond toch, Terry, en haal die
ladder nu eindelijk eens weg, als je ten
minste klaar bent
Gavin keek lachend naar Rosemary, die
een paar uur lang hard aan 't werk was
geweest.
„We zullen de decors vier en vijf klaar
zetten, als Terry eindelijk z'n rommel heeft
opgeruimd."
Dat „klaarzetten" was hier echter niet
zó gemakkelijk. Achter op 't toneel was er
helemaal geen plaats, zodat de décors voor
lopig aan de andere kant van de zaal, in
de hal, waren neergezet. Ieder paneel moest
tientallen rijen stoelen door versleept wor
den, 't bijna een meter hoge toneel opge
sjouwd worden en daar op zijn plaats
neergezet. En er was niemand in 't dorp,
die enige ervaring had met dit werk, ter
wijl de mensen van de technische staf, die
altijd vlug, geruisloos en kalm werkten, hu
gehinderd werden door 't gebx-ek aan ruim
te. Een klein hoekje van 't toneel was af
geschermd als souffleurshok je en een veel
te smal gangetje was nog net achter cle
décors uitgespaard om de spelers gelegen
heid te geven van rechts of van links op
te komen. De twee vestiaires waren provi
sorisch veranderd in kleedkamers. Ieder
een moest zich bij 't verkleden behelpen.
Toen ze naar de hal liepen om enkele
stukken te halen, keken Rosemary en Ga
vin met critische ogen naar het toneel,
waar de décors van „Hamlet" met kunst
en vliegwerk voorzichtig werden opgesteld.
Hoewel Rosemary al gewend was geraakt
aan allerlei improvisaties, leek 't haar toch
geweldig rommelig toe. 't Zou een wonder
zijn als morgenavond alles goed zou ver
lopen! Er zou dan ook de hele dag gerepe
teerd moeten worden om de spelers te la
ten wennen aan de beperkte ruimte en om
John en Tim en Gavin uit te laten dokte
ren, hoe de décors het snelst verwisseld
zouden kunnen worden en hoe 't moest
gaan met de lampen, 't Was niet gemakke
lijk! Maar ondanks al deze voorbereidingen
kon Rosemary zich niet voorstellen dat
„Hamlet" hier op dit nauwe toneel iéts zou
kunnen worden, en ook kon ze zich niet
indenken dat 't publiek hier „Hamlet" zou
nu door het nauwe middenpad, tussen de appreciëren zelfs niet als Val er in zou
slagexi de sombere Deense prins met vuur
en enthousiasme over 't kleine voetlicht te
brengen.
„Ik heb 't afschuwelijke voorgevoel dat
't een mislukking zal worden", bekende ze
rustig.
Gavin keek haar met gefronste wenk
brauwen aan. „Dat is iets dat een toneel
meester nooit zegt!"
,,'t Spijt me!"
Evenals die afschuwelijke avond in
Auckland, toen ze voor „Rood Fluweel"
echte bloemen op 't toneel had gezet, waar
Cornelia bijna hysterxsch van was ge
worden, had Rosemary wéér een blunder
begaan. Ze voelde een dwaze neiging in
zich opkomen om in lachen uit te barsten.
Ze namen bij 't toneel de dingen ook de
allerkleinste vaak zo vreselijk ernstig
op; zelfs Gavin, die de meest practische
man was, die ze ooit had ontmoet! Ze voel
de zich plotseling moe, dom en ontmoedigd
en zou er alles voor gegeven hebben als
haar moeder xxu bij tiaar kon zijn. Haar
moeder, die voor allen heerlijke koffie zou
maken, die niets afwist van toneel en die
verre van bijgelovig was; zij zou begrijpen
waarom Rosexnary echte bloemen op 't to
neel had gezet en zij zou daar niet allerlei
ongunstige voortekenen in hebben gezien.
Ze begreep de mensen zo gein a kk el ijker en
ze bekeek alles zo nuchter en practisch.
„Waarom zoekt Val toch zulke miezerige
plaatsjes uitzei Ten-y, die nog
steeds zachtjes in zichzelf aan 't mopperen
was en Rosemary herhaalde deze woorden
zonder te beseffen dat ze eigenlijk ook haar
eigen gedachten hardop uitsprak.
Gavin bleef stil staan, liet de décors even
voor wat ze waren en keek naar 't toneel,
dat volop verlicht was. Toen keek hij naar
Rose.nai-y en zag dat ze een ./ermoeide en
ontmoedigde indruk maakte. Zijn stem was
warm, toen hij zei:
„De jonge Tom had 't bij 't rechte eind
dat echte toneelspelers ovei-al kunnen
spelen, bedoel ik. We moeten voor het pu
bliek een soort illusie scheppen, de men
sen moeten uit hun dagelijkse leven ge
haald worden en opgenomen worden in
de droomwereld van wat wij hu/n te ver
tellen hebben. In de grote steden hebben
we alle mogelijke technische hulpmiddelen
om die illusies te verstexken draaibare
tonelen, geraffineerde constructies van de
lampen en allerlei andere dingen ieder
trucje wat ie je maar bedenker, kunt. Maar
dat alles zou volkomen nutteloos zijn, als de
sfeer niet door de spelers geschapen wex-d
en als je 't zo bekijkt is 't spel alles
waard het is scheppend. Hoe minder
décors en requisietem, hoe beter vaak 't
stuk. En dan moet je niet vergeten, dat in
de gx-ote steden het publiek zelf al de helft
van het werk doet, maar in plaatsjes als
hier hebben we het publiek tijdens het
spelen op te voeden, we hebben ze wat te
lei-en. De mensen, die al helemaal door
Hollywood ingepalmd zijn, zullen zich bij
ons waarschijnlijk wel doodvervelen, maar
Val heeft iets fantastisch over zich. Hij
houdt met hart en ziel van 't toneel, 't Is
zelfs zo sterk dat als er in de zaal onder
net publiek maar één is, die het stuk goed
vindt die dus op gaat in de illustie
hij het geen verloren avond vindt".
„Jaja.hij is geweldig, hè?" Hij
was practisch, zoals natuurlijk een toneel
meester wel moest zijn. Je zou zelfs ge
neigd zijn te denken, dat hij helemaal geen
illusies, helemaal geen idealen meer had.
Maar hij kon temidden van deze chaos
toch ook plotseling stil blijven staan om
haar iets uit te leggen, om haar iets te
doen begrijpenen ze begreep het!
Ze vond het erg prettig, dat Gavin haar
iets verteld had over Val's idealistische
ideeën, ze vergat zelfs dat hij kort geleden
nog dronken was opgekomen en ze vergat
geheel en al, dat 't Gavin was en niet Val,
die dag-in, dag-uit de moeilijkheden het
hoofd moest bieden, de moeilijkheden, die
voortvloeien uit Val's idealistische in
stelling.
Haar ogen begonnen te glanzen, ze voel
de zich niet meer moe, toen ze haar schou
ders onder een vrij zwaar décor zétte en
voorop ging lopen, zodat Gavin zich wel
tevreden moet stellen rnet duwen.
Wat een dwaas ben ikjtoch, dacht Gavin,
die vlaik achter haar liep. Hij vond 't ove
rigens prettig te zien, dat Rosemary plot
seling weer zo vol energie was. Maar 't
was toch niet verstandig van hem ge
weest Val juist weer een stralenikr,ains op
't hoofd te zetten, nu Rosemary's ogen aan
't opengaan waren
(Wordt vervolgd)
