LAHORE, draagster van
Mohammedaanse cultuur
Geen bewuste achterstelling van
katholieken in openbare ambten
Kort en bondig
WËb&m
Vier Haarlemse schilders
werkten ie Fraekrijk
Vrijzinnig Democraten
oriënteerden zich
„De dorpsdokter"
De Groot-Mogols hebben vooral daar
luisterrijke bouwwerken nagelaten
DONDERDAG 4 MAART 1954
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
9
Burgerlijke Stand
Vrouwen liever in huis
kamer dan in vergaderzaal
Kassier zou N.V. voor
16700 hebben benadeeld
Nederlandse muziek
„Ons Genoegen" zong
voor ouden van dagen
Levensteken van dood
gewaande Nederlander
Kamerlid Jac. Groen:
Tekort aan katholieke intellectuelen
j^pragHH
Bende terreur in West Java
Dammen
Sneldamwedstrijd
Tulpenrallye eindigt
wel op circuit
Om de bokstitels
Draadbreuk in bovenleiding
stremde het treinverkeer
Vier Haarlemse tekenaars werkten in
frankrijk en de resultaten daarvan vindt
men in kunsthandel Leffelaar aan de Wa
genweg tentoongesteld. Het is een boeiende,
prettige expositie. Er spreekt vitaliteit,
echtheid, ernst en vreugde uit deze wer
ken. Bijna zonder uitzondering reiken deze
tekeningen uit boven wat men reisschetsen
noemt. De woorden „illustratief" en „vlot"
zal men in onderstaande bespreking niet
tegenkomen. Ze zouden ook niet toepas
selijk zijn op dit werk. Gelukkig, zou ik
haast zeggen. -
Frans Funke blijft trouw aan het
vermaarde Montmartre. Hij is in de ban
van de oude schilderachtige buurten en
vindt daarenboven zijn motieven aan de
boorden van de Seine. De duistere over
koepeling der bruggebogen, waarachter het
zilveren water lichtend op glanst, boeit
en bekoort hem. Hij beziet dat alles met
een Hollands oog en geeft het weer in
zware kleurgamma's, solide en vast ge
aquarelleerd op papier van flink formaat.
Hij houdt van Parijs waar hij steeds weer
naar toe trekt, maar hij neemt zich zelf
en zijn degelijke aquareltechniek steeds
mee en moet van de „Franse slag" niets
hebben, wat zijn vóór en zijn tegen heeft.
Het voordeel is, dat hij zich niet tot ge
makkelijke effecten laat verleiden, het
nadeel dat hij zich niet eens kan ontspan
nen en daardoor eens iets loslaten van de
soms wel wat beklemmende vakkundig
heid.
Willem Steyn is ook Hollander ge
bleven in Frankrijk. Hij tekent er de wijde
verschieten van de Rhóne-vallei en de
uitgestrekte wijnakkers bij Mirmande in
de trant van onze zeventiende-eeuwers.
Een Jacob Koningk en Hercules Seghers
wisten in hun landschappen de ruimte te
vangen in het verschuiven der landerijen
en het wolkenperspectief. Steyn is van
hen een late geestverwant, maar de pro
blemen van deze tijd zijn toch ook in z'n
mooie tekeningen wel te zien. Hij zoekt en
vindt dikwijls de omschrijvende lijn, waar
mee hij de grote partijen en vormen sa
menvat. Hij is spaarzaam met kleur en
toon om de spanning van de lijn geen ge
weld aan te doen.
Poppe Damave is daarnaast speel
ser en heel gevat. Hij heeft een licht aan
sprekende techniek en hanteert het houts
kool met de zelfde luchtigheid als de
aquarel. Er is ook iets fantastisch in zijn
kleur, iets vervloeiends en schitterends,
iets blinkends. Deze kwaliteiten, die zijn
werken zo doen aanspreken, hebben mis
schien één bezwaar: hij komt zelden of
nooit tot een conclusie. Van iemand met
zoveel natuurlijke begaafdheid mag lang
zamerhand iets meer gevraagd worden. Na
de boeiende tekeningen en schetsen, die
hij in Gravelines en Flandres maakte, zien
we nu verlangend naar een werk van lan
gere adem en genuanceerder makelij uit.
Frans Verpoorten, een geestver
want van Damave, die dezelfde motieven
zoekt, is toch weer anders geaard. Hij heeft
langer werk eer hij z'n tekening aanvangt,
vermoed ik. Hij is bedachtzamer bij het
componeren: als hij een vissersboot tekent,
dan ziet hij die niet als een pittoresk on
derdeel maar als. de op dat moment enige
realiteit, die waarde heeft. Hij deelt dat
Onder voorzitterschap van de heer F.
J. Plesman, heeft gisteravond mr. K. Bijl-
sma uit Franeker, oud Tweede Kamer-lid
voor de Vrijzinnig Democratische Bond,
in Hotel Lion d'Or een uiteenzetting ge
geven van de beweegredenen die tot de
heroprichting van de V.D.B. hebben ge
leid. De heer Bijlsma noemde Haarlem
„een oud bolwerk van de vrijzinnige de
mocratie", en gaf een beknopt overzicht
van de geschiedenis van de V.D.B. sinds
haar oprichting in 1901, toen zij zich van
de liberalen afscheidde om het stem- en
kiesrecht in de wet te krijgen. Spreker
memoreerde de werkzaamheid van voor
aanstaande vrijzinnig democraten als prof.
Drucker, Van Deventer en Ebels, die de
Pachtwet op zijn naam heeft staan. Na de
bevrijding in 1945 fuseerden de V.D.B. en
de S.D.A.P. tot de Partij van de Arbeid,
onder invloed van de toen heersende een
heidsgedachte.
In 1948 „beleefden wij een tweede be
vrijding", aldus spreker, „toen de V.V.D.
werd opgericht". Vele oud-vrijzinnig de
mocraten traden toe, velen ook bleven in
de Partij van de Arbeid. Maar velen ook
voelden zich in geen van beide thuis. Dit
werd aanleiding to de heroprichting van de
V.D.B. op 30 Januari 1953. De heer Bijlsma
stelde de ethiek van de persoonlijkheid, de
volledige ontplooiing van de persoonlijk
heid als principe van de V.D.B. „Er is een
roep naar zuiverheid, naar individualiteit",
zei hij, „het moet om de politieke zuiver
heid anders gaan in Nederland".
Spreker kenschetste de doelstelling van
de V.D.B. als synthetisch. De V.D.B. had
in haar beste tijd 10.000 leden, nu zijn het
er een jaar na de heroprichting 500.
In Friesland ondervindt de V.D.B. grote
belangstelling. Men hoopt er met de ko
mende verkiezingen voor de Provinciale
Staten met een goede lijst uit te komen.
Na de pauze bezon de kleine groep aan
wezigen zich op de mogelijkheden om de
vrijzinnig democratische gedachte meer
ingang te doen vinden.
HAARLEM, 3 Maart 1954
Ondertrouwd: 3 Mrt, H. Chr. Duits en B.
Bestenbreur; W. F. P. van den Broek en A.
A. J. Wiggers; A. F. L. Hackfoort en W. M.
van der Ende; J. Gi-oes en A. van Heel; A.
van der Wijk en J. Dekker; H. F. Broekhui
zen en W. Nieuwenhuizen; H. Koster en J.
Gieliam; H. J. Raspoort en P. J. Grannetia;
A. N. Mulder en E. Kloos; H. H. Jöbsis en
S. J. Deijlius; F. Th. Handgraaf en H. B. W.
de Leth; A. Plug en T. Poelman; M. J. van
Praag en H. Reisner; N. Jonkhart en J. C.
Visser; J. Schoemaker en J. J. M. de Jong;
J. H. M. Pardon en M. P. de Boer.
GEHUWD: 3 Mrt, J. A. F. Oostrom en C.
L. Pus; H. Uitendaal en C. van Bentem; H.
J. Buis en E. H. van der Wijden; H. M. Kuij-
per en J. Chr. van Honschoten; J. J. M.
Quirijnen en J. Albers; C. Weber en J. H.
Korthouwer; J. Kops en M. J. Brico; J. Veld
huis en D. M. J. Venema; J. Brouwer en M.
Mons; H. Groenink en J. P. Brussee.
BEVALLEN van een zoon: 2 Mrt, A. J. de
LangJanszen; R. E. Slotde Geus; M. M.
Bon—Schreurs; W. van Voorst—'Verkruissen;
H. C. J. van der Meer—Clavaux; C. J. Beste
man—van Rijn; 3 Mrt., Cr. Heertjes—Ben
schop; A. H. van Galen—van Leeuwen.
BEVALLEN van een dochter: 28 Febr., J.
Kanaar—Reus; 2 Mrt, W. van Voorst—Ver
kruissen; G. NieuwenhuisDamsma.
OVERLEDEN: 2 Mrt, G. J. Verhaar, 49 j.,
Kamperlaan.
niet medé door een overvloed van détails
maar door de typering van het volstrekt
eigene van die boot.
OTTO B. DE KAT.
Mejuffrouw mr. JZeelenberg:
In de serie lezingen over „Van gemeente
tot Verenigde Naties" voor de plaatselijke
Raad-Haarlem van de Nationale Vrouwen
raad van Nederland sprak gisteravond in
Theosofia mejuffrouw mr. J. Zeelenberg
over: „Het werk der vrouw in de Tweede
Kamer".
Voordat de spreekster het eigenlijke
onderwerp behandelde, verklaarde zij, dat
de werkzaamheden van de vrouw in de
politiek niet datgene hebben gebracht, wat
de voorvechtsters van het vrouwenkies
recht er van gedacht hadden. Volgens mr.
Zeelenberg komt dit, doordat de vrouw in
het algemeen weinig belangstelling heeft
voor hetgeen zich buiten haar huiselijke
kring afspeelt. Zij prefereert enkele uit
zonderingen daargelaten het huiselijke
boven het openbare leven.
De gemiddelde vrouw, die zich op poli
tiek terrein begeeft, komt het beste tot haar
recht in een raad van een kleine of middel
grote gemeente, aldus spreekster. Daar zij
in het algemeen vakkennis mist, voelt zij
zich meestal aangetrokken tot het sociale
werk, waar zij veel baanbrekend werk kan
verrichten. Zij is dan in kleine plaatsen
vaak een persoonlijke vraagbaak en steun
voor een groot aantal mensen. Toch blij
ven deze vrouwen een speciaal soort raads
leden. Men zal hen kunnen aantreffen in
commissies voor onderwijs en volksgezond
heid, maar waarschijnlijk niet in die van
financiën, Openbare Werken en personeels
zaken. Toch zijn er zeer zeker vrouwen in
Nederland te vinden, die ook op die ter
reinen deskundig zijn; het is de taak van de
politieke partijen, haar uit de massa te
lichten en op de voorgrond te plaatsen.
Daarbij komt, dat een man zich durft te
uiten op een gebied, waarin hij vreemd is.
Iets, waartoe een vrouw niet spoedig over
gaat! Wanneer er trouwens om een plaats
in een bepaalde commissie gestreden wordt,
trekt de vrouw zich meestal bescheiden
terug.
Wanneer een vrouw eenmaal is ingebur
gerd in de vaak gemoedelijke sfeer van een
gemeenteraad, zal het haar niet licht vallen,
te spreken in een grote vergadering als
Provinciale Staten of Tweede Kamer. Een
onderlinge band met de overige afgevaar
digden, zoals men die in de raad kent, be
staat daar niet. Het werk in Staten en
Kamer is veel minder persoonlijk dan in
dc raad. Het is meer een kwestie van
woorden. De stimulerende kracht van een
Kamerlid is gelegen in het stellen van vra
gen bij de begroting. Voor de rest dient
men de wetsvoorstellen af te wachten.
De negen vrouwelijke afgevaardigden,
die de Tweede Kamer rijk is. vormen geen
band door de fracties heen. Dit is ook niet
nodig, omdat zij volwaardige Kamerleden
zijn. Slechts een enkele keer trekken zij er
gezamenlijk op uit. Wel maken zij veel ge
bruik van het recht, dat alle Kamerleden
bezitten, namelijk om vergaderingen van
commissies, waarin zij zelf geen zitting
hebben, bij te wonen.
Men 'moet niet denken, dat „typisch
vrouwelijke onderwerpen" alleen door
vrouwen worden behandeld. Het gaat daar
bij niet om het vrouw-zijn, maar om het
politiek inzicht. De plaats van de vrouw
hangt af van speciale bekwaamheden. Zon
der theoretische opleiding komt men er
niet, al is enige praktijk ook nodig. Be
wogenheid van het gemoed alleen is niet
voldoende. Men dient kennis van zaken te
hebben tot in détails. Het is een vak van
lezen, praten en conclusies trekken, een
standpunt innemen en verdedigen. Men
mag echter geenszins een persoonlijk resul
taat nastreven. Men verkondigt geen privé-
mening, doch die van een deel van het volk.
Fr rust dus een grote verantwoordelijkheid
op de schouders van de Kamerleden.
Haarlemse Rechtbank
Een jaar geëist
Hedenmorgen stond voor de Haarlemse
rechtbank terecht de 56-iarige J. D. T. uit
Amsterdam, thans gedetineerd in het huis
van bewaring in Haarlem, verdacht van
verduistering in dienstbetrekking. T. was
ten laste gelegd, dat hij als boekhouder
kassier van een Zaanse diepvries-fabriek,
in de loop van 1952 en 1953 herhaalde ma
len grepen in de kas van deze N.V. had ge
daan tot een totaal bedrag van ongeveer
f 16.700. Verdachte zou het gehele bedrag
op f114 na, welke door de politie in
beslag was genomen te eigen bate heb
ben aangewend. De gewezen kassier, die
ter rechtzitting alle hem ten laste gelegde
feiten toegaf, zou zijn verkeerd beleid met
allerhande manipulaties hebben gecamou
fleerd. Gedreven door allerlei omstandig
heden. die tijdens de rechtszitting niet na
der werden behandeld, had hij zijn wan
beleid doorgezet tot hij geen andere uit
weg meer zag dan zich bij de politie te
melden.
De officier van justitie, mr. B. v. d.
Burg, vond het bewijs geleverd, daar ver
dachte alles toegaf en een uitgebreid on
derzoek had uitgewezen, dat hij alleen
schuldig kon zijn. Enerzijds diende vol
gens hem een zware straf te worden ge-
eist, daar de laatste tijd vele van derge
lijke verduisteringen worden gepleegd. An
derzijds wilde hij rekening houden met de
omstandigheden, die verdachte tot zijn
wandaad hadden gebracht. Rekening hou
dende met een over het algemeen gunstig
reclasseringsrapport over T.. eiste hij ten
slotte een gevangenisstraf van een jaar
met aftrek van de preventieve hechtenis.
De raadsman van verdachte, dr. E. M. J.
Miriderop, pleitte voor een gecombineerde
straf, opdat T. in de gelegenheid zal wor
den gesteld, weer spoedig voor zijn gezin
te kunnen werken, terwijl hij dan tevens
onder toezicht van de Reclassering zou
staan, hetgeen pleiter noodzakelijk achtte.
De rechtbank bepaalde de uitspraak op
Donderdag 18 Maart.
Onder auspiciën van het Contactcentrum
voor musici van het Nederlands Impresariaat
wordt Zaterdagavond in Huize Hesmerg een
concert gegeven door het blokfluit-ensemble
van Kees Otten en door het pianoduo Ans
Bouter en Mien van Luin. Er werden werken
van Willem Pijper en Jurriaan Andriessen
uitgevoerd.
Amateurtoneel
Bijna een jaar geleden heeft de vereni
ging „Postaal Genoegen" in de stads
schouwburg dit sterke speelstuk van Jan
Fabricius voor het voetlicht gebracht. Het
was een opvoering waarover ik nogal t.e
spreken was. Ik heb er mijn recensie nog
eens op nageslagen en trof onder de mede
spelenden namen, die ik ook gisteravond
in het programma vermeld vond, toen „De
Dorpsdokter" door de Arbeiders Toneel
Vereniging „Samuel Falkland" werd op
gevoerd. Daar is natuurlijk niets op tegen.
De recensent kan alleen de kans lopen dat
hij eenzelfde stuk tweemaal ziet opgevoerd
door dezelfde mensen, d'ie spelen voor een
andere vereniging. Zo'n vaart liep het ech
ter Woensdagavond niet, ik zou haast zeg
gen. het tegendeel was het geval, want
regisseur Hein Kraneveld had eens flink
met de rollen gehusseld en zo zag ik de
spelers van het vorig jaar bijna allen in
een andere rol, wat èn voor hen èn voor
mij de spanning erin hield. Ik geloof dat
die hussel partij in hun voordeel is ge weest.
De notaris van Henk van Musscher bij
voorbeeld was veel beter dan de boeren
zoon, die hij bij de vorige gelegenheid
speelde. Dit was nu eens een krachtige
typering met een hele lichte aanzet, een
karakter, verkregen door de verhoudin
gen fijntjes tegen elkaar af te wegen. Mijn
compliment. Klaus Eeck, de losbollige zoon
in het stuk, clie blijkt meer in zijn mars
te hebben dan werd vermoed, was in han
den gebleven van Nico Bakker. Wederom
een goede vertolking, niet te onbeteugeld
om de ernst onwaarschijnlijk te maken,
sympathiek en gevoelig. Dat zijn al twee
rollen, die uitstekend bezet waren en in
belangrijke mate de sfeer en de toon aan
geven in dit spel.
Gelukkig hield het daarmee niet on. Tk
zag van Nan Umans een temperamentvolle
Aalke Aikes, moeder, die haar kind niet
verloochent en voor hem strijdt tot het
einde toe. De dramatische gegevens van
deze figuur zijn er niet om aan voorbij te
lopen. Wisselend zijn haar gemoedsbewe
gingen. Teder, hartstochtelijk, fel, vinnig,
verbeten: alle registers gaan open. En dat
klaarde zij met de innerlijke aandrift van
de geboren toneelspeelster, puur talent,
waarmee ze nog heel wat kan bereiken.
Ook voor Kraneveld's vertolking van de
dokter heb ik alle bewondering. Zijn scène
met de notaris demonstreerde weer eens,
dat toneelspelen een zaak van beheersen
is. Beheersen var^de emotie om er de toe
schouwer mee in zijn ban te slaan. Zijn
regie loog er evenmin om. Dat was met
veel zorg gedaan en waar mogelijk met
vermijding van het melodramatisch effect,
dat de tekst nog wel eens aankleeft.
Ik zag verder een wel doorvoeld gespeel
de boerenzoon van Thijs Umans en een
verloofde, precies op maat en heel natuur
lijk in verschijning, die ter elfder ure was
opgenomen door mejuffrouw Sival. Het
kamermeisje Floorke completeerde op
aannemelijke wijze de bezetting.
Een voorstelling derhalve waarmee „Sa
muel Falkland" alle eer heeft ingelegd.
P. W. FRANSE.
Dinsdag gaf de zangvereniging „Ons Ge
noegen" onder leiding van de heer J. Hensen
een uitvoering in het Tehuis voor ouden van
dagen in Haarlem. En ze liet daarmee de
ouden van dagen in haar genoegen delen,
want zowel de koorzang als de solozang
onder begeleiding van Emmy van Eden viélen
zeer in de smaak.
In 1942 werd de heer H. ten Hoff uit
Musselkanaal gedwongen in Duitsland te
werk gesteld Sinds 1943 hoorde zijn vrouw
niets meer van hem en in 1949 liet zij het
huwelijk ontbonden verklaren, nadat het
Rode Kruis haar na jarenlange nasporin
gen had medegedeeld dat aangenomen
moest worden dat haar man niet meer in
leven was. Zij trouwde daarna met ce heer
P. van der Lee.
Dezer dagen heeft zij echter een kaart
van haar eerste echtgenoot ontvangen, die
haar mededeelt dat hij in goede gezond
heid in een kam» bij Moskou verblijft en
dat hem voor hat eerst na tien jaar was
toegestaan raar huis te schrijven.
Gelukkige ontmoeting van natuur en architectuur tn Lahore.
(Van een medewerker)
Met een Bristolvan de Royal Pakistan
Air Force („Royal" omdat Pakistan de
Britse Koningin als staatshoofd erkent) ben
ik van Karachi naar Lahore gevlogen. Het
was een vlucht van ongeveer zeven uur,
met een korte onderbreking in Peshawar,
over woestijnen en bruingele, volkomen
kale rotsbergen, over rivieren, die als don
ker kronkelende strepen door het land
schap waren getrokken over de meetkun
dige figuren van de irrigatiestelsels en
dicht langs de beroemde Khyberpas. de
eeuwenoude invasiepoort van de invallers
uit het Noorden.
Dorpjes en steden leken met hun recht
hoekige blokjeshuizen, die dezelfde kleur
hebben als de omringende grond, op ina-
qniettes van een rationalistisch architect.
Hier en daar trok een kamelenkaravaan
voorbij en op de oneindige rechte wegen
Heten auto's dikke stofwolken achter.
Tezamen met een mede-passagier huur
de ik bij aankomst in Lahore een „Tonga",
een soort sjees met een zonnedakje. Mijn
Pakistaanse reisgenote, gehuld in een don
ker blauwe sluier, bleek een medisch stu
dente te zijn. Wij raakten in gespx^ek. Zij
zeide dat zij niet de minste last van haar
„boerka" (sluier) ondervond, omdat deze
zo licht is. Zij gaf toe de.t het dragen van
de boerka niet als zodanig door de Koran,
het boek van de profeet, voorgeschreven is.
Hij moet echter dienen om een duidelijke
scheiding tussen man en vrouw te tonen,
daar ieder ziin eigen taak in de samen
leving heeft. Zij doelde hiermede kennelijk
op het werk buiten het huis en daarbinnen.
De boerka helpt voorts de vrouw haar
waardigheid hoog houder, en gaat tevens
'het zedelijke verval tegen, zo verklaarde
zij.
Ik protesteerde en vroeg of het niet-
dragen van een sluier betekent., dat wij in
het Westen een laagstaande moraal heb
ben. Zij antwoordde ontkennend, doch wat
zij werkelijk dacht zal ik wel nooit we
ten. Zij had ook van Koningin Juliana ge
hoord en blijkbaar niets dan goeds. Toen
ik haar lofzang op onze democratische
Koningin onderbrak met de opmerking dat
Koningin Juliana ook geen sluier draagt
en zich vrijelijk beweegt, hadden we he
laas de plaats van haar bestemming be
reikt, het „Fatima Jinnah Medical College".
Even zij opgemerkt dat deze hogeschool
genoemd is naar de zuster van Pakistans
stichter, die veel in het openbaar optreedt
en door haar familieband met de Quaid-i-
Azam, de grote leider, gezag heeft bij het
volk.
Hel merkwaardige- is overigens dat ik
haar in werkelijkheid noch op een foto
ooit met een sluier heb gezien.
De vraag Bewuste achterstelling van Ka
tholieken in overheids-functies werd door
het K.V.P.-lid van de Tweede Kamer de
heer J. Groen Azn. uit Alkmaar gesteld
tijdens zijn betoog over het onderwerp
„Het tekort aan katholieken in overheids
functies", dat hij Woensdagavond op een
matig bezochte ledenvergadering van de
afdeling Heemstede van de Katholieke
Volks Partij, in het R.K. Verenigingsge
bouw aan de Herenweg gehoyden heeft.
Zijn mening was, dat van een bewuste
achterstelling geen sprake is, ofschoon het
ongetwijfeld volgens hem wel eens voor
gekomen zal zijn, dat bij gelijke geschikt
heid van twee candidaten de benoeming
aan de katholiek onthouden werd, op grond
van zijn religie. Bij de poging een oorzaak
voor deze duidelijke achterstand van ka
tholieken in overheidsfuncties aan te wij
zen, bepaalde spreker zich eerst tot het
noemen van enige cijfers. Hij wees er op,
dat bij de in 1947 gehouden volkstelling is
gebleken, dat het Nederlandse volk voor
25,8% uit Rooms-Katholieken bestond, een
percentage dat sindsdien ongetwijfeld aan
zienlijk is toegenomen. Desondanks belijdt
van de vijftien secretarissen-generaal geen
enkele de katholieke godsdienst en be
draagt het aantal hoge en lagere ambte
naren aan al deze departementen slechts
vijf en tien procent. Een verschijnsel dat
ook bij andere ambten kan worden gecon
stateerd; zoals bijvoorbeeld burgemeesters
en notarissen.
Deze achterstand meende spreker voor
namelijk te -moeten toeschrijven aan het
tekort van katholieke intellectuelen; hoe
wel dit naar verhouding te gering aantal
afgestudeerden, anderzijds weer een ver
heugende oorzaak vindt in de vele pries
ter-studenten, die ondanks hun hoge graad
van ontwikkeling, uiteraard toch van open
bare functies en ambten zijn uitgesloten.
Ook betreurde spreker het geringe aantal
katholieke ambachtsscholen, waardoor
automatisch minder katholieke geschoolde
arbeiders worden afgeleverd. Al meende
hij dan ook voor de toekomst enige verbe
tering te kunnen aanwijzen, doordat het
bestaande aantal met vier nieuwe katho
lieke ambachtsscholen zal worden uitge
breid. Verder was de heer Groen ervan
overtuigd, dat bij dit alles de anciënniteit
eveneens een grote rol speelt en de katho
lieken in dit opzicht veel te verdraagzaam
zijn geweest. Persoonlijk zou spreker daar
om gaarne door middel van een grote pro
testdemonstratie aan deze grieven uitdruk
king willen geven, omdat hij zich onder
meer heeft afgevraagd, of de katholieken
dan alleen maar goed zijn om veertig pro
cent van de soldaten te leveren. De heer
Groen besloot dit betoog door zijn bezorgd
heid onder woorden te brengen over de
uitslag van de komende verkiezingen voor
de Provinciale Staten, daar de katholieke
eenheid door de partij van Weiter nog
steeds ernstig in gevaar wordt gebracht.
Hij vreesde, dat de K.V.P. deze versnippe
ring met enige zetels zou moeten honore
ren, waardoor de achterstand op de P. v.
d. A. in Noordholland nog groter wordt.
Ook tijdens de huishoudelijke vergade
ring, welke aan deze uiteenzetting is voor
afgegaan, werd de K.N.P. meermalen ter
sprake gebracht. Zo meende de penning
meester, de heer J. Steenbrink in zijn jaar
verslag deze partij als een der oorzaken te
moeten aanwijzen voor de aanzienlijke
vermindering van het ledental, dat sinds
1945 van 900 tot 490 is teruggelopen. Ten
einde in deze afdeling zo mogelijk een gro
tere activiteit te ontwikkelen, deelde de
voorzitter verder nog mede, dat het bestuur
overweegt de afdeling in tweeën te split
sen. Ten slotte werd de heer H. L. I. M.
Schellart tot secretaris gekozen in plaats
van de heer G. Willemse, die wegens druk
ke werkzaamheden voor deze functie heeft
bedankt
Ik reed alleen verder. Het was mij reeds
lang opgevallen hoeveel meer groen hier
te zien was. Veel meer dan men zou ver
wachten wanneer men uit het vliegtuig op
het landschap neerziet; lange lanen met
oude bomen, parken en tuinen. De bomen
zijn daar zeker geen luxe, want de zon
brandt er onbarmhartig en de lucht is
droog. Een echt landklimaat.
Lahore neemt niet alleen een belangrijke
plaats in het politieke en economische le
ven van de nieuwe natie in, doch het is
zich er van bewust dx-aagster te zijn van
een grote Mohammedaanse cultuurhistorie.
Tweeduizend jaar oude stad
Het bestaat minstens al tweeduizend
jaar. Lahore wordt echter pas in geschrif
ten van de zevende eeuw als belangrijke
plaats genoemd.
De naam is afgeleid van Loh of Lava. de
zoon van Rama, die de held is van de Ra-
mayana. Maar grote bloei kreeg het in de
tijd van de Mohammedaanse Groot-Mo
gols, toen Lahore een van de belangrijkste
steunpilaren van hun rijk werd.
Dit rijk werd gesticht door Baber of
Baboer, de zoon van de verdreven koning
van Fergana, een vorstendom gelegen in
't huidige gebied van Russisch Toerkistan.
Baboer, een achterkleinzoon van de grote,
doch wrede Timoerlenk, veroverde eerst
Afghanistan en stichtte in het begin van
de zestiende eeuw een. rijk in de vlakten
van Noord-Voor-Lndië, met inbegrip van
Pensjaab. De derde Groot-Mogol (zo wer
den deze vorsten genoemd) Akbar de
Grote, veroverde nog meer gebieden. Hij
is net die het beroemde fort van Lahore
tot een machtige sterkte uitbouwde, welke
haar diensten als zodanig tot in de twin
tigste eeuw heeft bewezen. De Britten heb
ben het in latere tijden veroverd en tot
1924 bezet gehouden.
Oorspronkelijk diende het in tijd van
vrede tevens als woning voor de vrouwen
van de vorst, terwijl hijzelf in grote ten
ten, weelderig van tapijten voorzien, aan
de rivier de Ravi woonde. De Groot-Mo
gols beroemden er zich op verwant te zijn
aan Djengiz Khan, een van de grootste, zo
niet de grootste veroveraar alle tijden.
In schoolboekjes of beknopte encyclo-
paedieën wordt hij meestal een horde-
hoofd genoemd en men kan in romantische
boekjes over hem niet veel meer dan zijn
wreedheden verhalen. Djengiz Khan dan
was een Mongool en de zoon van een No-
madenopperhoofd. Door in tenten te wonen
BINNENLAND
De Nederlandse Handel Maatschappij
N.V. zal in de komende maanden overgaan
tot het openen van drie nieuwe agentschap
pen, namelijk in Beiroet (Libanon), Dam
man (Saoedi-Arabaië) en Kampala (Uganda).
Op de groenteveiling in Iluissen zijn
gisteren de eerste groene kaskommers aan
gevoerd. Zij deden *van 56 tot 72 cent per
stuk.
Enige dagen geleden kreeg een 33-jarige
monteur uit de hoofdstad een anoniem
briefje, waarin hem aangeraden werd in het
koelwaterkanaal van de electrische centrale
aan de Hemweg te Amsterdam te gaan dreg
gen naar zijn motorfiets. Deze motorfiets
was een maand geleden gestolen. De mon
teur heeft zijn eigendom inderdaad uit het
kanaal opgevist.
Een 23-jarige glazenwasser stond in de
Stoiwijkstraat te Amsterdam op zijn ladder
de ruiten van de derde étage te lappen,
toen de bewoner van de vierde étage de
ladder, die tegen zijn vensterbank stond,
wegduwde om beschadiging van de verf te
voorkomen. De glazenwasser wist door een
ruit in te slaan zich vast te grijpen en zo
een val van de ladder te voorkomen.
HAARLEM EN OMGEVING
De Nederlandse Vereniging van Ver
voerpersoneel zal op Zaterdag 20 Maart een
feestavond houden in het Gemeentelijk Con
certgebouw, ter herdenking van het 65-jarig
bestaan van de afdeling Haarlem.
Aan de gemeente-universiteit van Am
sterdam zijn geslaagd: voor het doctoraal
examen rechten mcj. A. G. Haitsma te Haar
lem en voor het doctoraal examen schei
kunde de heer J. E. Vincent te Santpoort.
Het gezelschap van de Stille Omgang t«
Heemstede heeft voor Maandag 8 Maart een
ledenvergadering uitgeschreven welke in het
R.K. Verenigingsgebouw aan de Herenweg
wordt gehouden. Ter gelegenheid hiex-van
zal pastoor H. A. J. Drost spreken over ..De
oorsprong en de betekenis van de StiRe
Omgang".
legden de vorsten de nadruk op hun, voor
een Aziaat illustere afkomst. Hetzelfde
gold ook voor de Chinese keizer Koebilai
Khan. Hij stamde rechtstx-eeks van Djengiz
Khan af. In zijn weelderige paleistuin
stond eveneens een tent om hem aan zijn
Nomadische voorvaderen te herinneren.
Het „Mogol" van Groot-Mogol bete
kent bij de Voor-Indiërs Mongool. Deze
Groot-Mogol? lieten in New Delhi en
Lahore en ook op andere plaatsen, ik
denk aan Attock aan de Indus, prachtige
bouwwerken na. Daar is in Lahore het
mausoleum van Diehangir, een stijlvol,
sierlijk bouwwerk, dat fors aandoet on
danks een grote rijkdom aan ornamenten
in half edelsteen en „filigrainwerk" in
marmer, dat zo kunstig is uitgehouwen, dat
het meer de indruk van fijn smeedwerk
geeft dan van steenhouwwerk.
Er is de tuin van Shalimar, aangelegd, of
liever gebouwd, door Siah Djehan, die ook
de Tadj Mahal en de tuin van Shalimar in
Kasjmir op zijn naam heeft staan, en er is
voor-ts de machtige, in rode zandsteen uit
gevoerde moskee van Aurangzeb, de Bads-
'jahi Masjid. Deze moskee is, als men het
oppervlak i-ekent, de grootste ter wereld.
Zij paart zakelijke constructie aan een
uiterst fijn gevoel voor verhoudingen.
Aurangzeb was de laatste grote der Mo-
gols. Reeds onder hem begon het rijk door
véle kostbare oorlogen te verzwakken.
Lahore werd tenslotte veroverd door
Rartdjid Singh, een Sikh-veroveraar, die
verantwoordelijk is voor veel plundering
en wansmakelijke verbouwingen. Zo is
veel van het fort en de andere gebouwen
teloor gegaan. Toch blijven deze meester
werken van heei-ser-architecten de monu
menten van een tijd, die het huidige Pa
kistan inspireert. Dit was de grote Mo
hammedaanse periode van het Voor-In
dische sub-continent.
Lahore, ja vooral Lahore beschouwt zich
tezamen met geheel Pakistan, als de geeste
lijke erfgenaam van dit tijdperk. Karachi,
de landshoofdstad, mag dan wel zeer Wes
ters aandoen, het is niet voor niets dat men
de bezoeker van daar gaarne naar Lahore
stuurt
Af
ff
Oponthoud in de woestijn.
DJAKARTA, (United Press) Vol
gens persberichten uit Bandoeng heeft een
bende terroristen elf dorpelingen vermoord
in het i-egentschap Sukabumi op West-
Java en 21 huizen in as gelegd.
Volgens deze berichten dx-ong de bende
de Kampong Kalaparea binnen, waar zij
op een afdeling van het leger stuitte. Ter
wijl de bende zich onder geweexwuur te
rugtrok beging zij de moox-den en brand
stichtingen.
Op Maandag 19 April (2de Paasdag) zal
damclub „Het Oosten" in haar clublokaal,
gebouw Speeltuinvereniging „Oosterkwar
tier" aan de Zomervaart een sneldamwed
strijd organiseren in vier klassen en in
groepen van zes spelers. Iedere speler krijgt
voor elke partij ten hoo:gste 15 minuten
speeltijd, zodat de partijen hoogstens een
half uur kunnen dux-en. Voor elke gx-oep
woi'den twee prijzen beschikbaar gesteld.
Aan het hoofd van deze wedstrijd zal een
ere-gx"oep spelen, waarin zullen uitkomen
de wereldkampioen Piet Roozenburg, J. H.
Ansems (Amsterdam), B. Dukel (IJmuiden),
Wim de Jong (Haarlem), R. C. Keiler (Am
sterdam) en J. B. Sluiter Jr. (Heemstede),
behoudens eventuele verhindering in ver
band met het tournooi om het persoonlijk
kampioenschap van Nederland.
De nieuwe deklaag voor het circuit zal nog
voor Pasen gereed zijn, zodat races die de
Tulpen Rallye besluiten, wél doorgang zul
len vinden.
Voor de Nederlandse bokskampioenschap
pen amateurs zijn de volgende data vast
gesteld:
2 Mei 's middags en 's avonds in Frascati
in Amsterdam.
8 Mei in Eindhoven.
Waax-schijnlijk zullen daarna de halve
finales op 10 Mei in Rotterdam worden ge
bokst. De finales worden op 17 Mei in Carré
in Amsterdam gehouden.
Tussen Santpoort en Beverwijk
Hedenmorgen is er op de spoorbaan tus
sen Santpoort en Beverwijk om kwart over
vijf een draadbreuk ontstaan in de boven
leiding, waardoor de treinen tussen Sant-
poort en Beverwijk enkele uren over en
kel spoor moesten rijden.
Om kwart voor acht was de boven
leiding weer hersteld en kon het treinver
keer over beide sporen worden hervat.
