Haarlem's Dagblad | 1954 | 4 maart 1954 | pagina 7

Verhoging steunnormen
en vaste kledingtoelage

Burgervaderlijk sermoen tot slot

Haarlemse raad stemt in met
centrale Nazorg-werkplaats

Haarlemse raad wil krachtiger
aanpak van industrialisatie

Dit jaar bouw van vier
gymnastiekzalen

Renteloze lening aan
Noordhollands orkest

Haarlemse begroting Sociale Zaken

Veel aandacht voor het verhaal

Sylvia van der Hoef

en Peter de Kleer

7

Speeltuin op het Phoenixterrein

C. T. Verdubt veertig jaar
in 's Rijksdienst

Percelen voor nieuw
politiebureau gekocht

Reinig Uw ingewanden

en voorkom verstopping.
Neem eens per week 1 of 2

Uitspraken rechtbank

een m a a t Ij byitestshuïs ft o r t WIJN

fc

Forse geluiden bij het scheiden van begrotingsmark t

Naar Florence

Optimisme in de lengte

Brood en spelen

Begroting over de eindstreep

Niet kleuren

speelden sonates in
de Tuinzaal

pONDERDAG 4 MAART 1954

HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

pe Haarlemse raad heeft gistermiddag van ganser harte de eerste 260.000 gulden
beschikbaar gesteld voor de totstandkoming van een centrale Nazorgwerkinrich-
ting aan de Schalkwijkerweg. Dit crediet is bestemd voor de bouw van een
dubbel paviljoen met opslagplaats, de eerste étappe van een tienjarenplan dat
de bouw van vijf paviljoens, een internaat en dienstgebouwen omvat en dat ruim
anderhalf millioen gaat kosten. Deze „beschutte werkplaatsen" zijn inzonderheid
bedoeld voor herstellende verpleegden uit inrichtingen voor wie aanpassing
aan de maatschappij slechts geleidelijk kan geschieden.

Wethouder Bakker heeft zich aangesloten aan de hulde, die- door de heer
Verbaan (Arbeid) werd gebracht aan de geestelijke vader van het plan, de
heer E. P. Schuyt, het hoofd van de Nazorg.

Mevrouw Scheltem aC o n r a d i
(V.V.D.), die het voorstel weliswaar ook
een goed hart toedroeg, wilde deze eerste
faze wel als een proef zien en niet als een
principieel aanvaarden van het totale plan;
de heer Verbaan dacht ook aan de ver
lichting welke een dergelijke inrichting zal
betekenen van de gezinnen waartoe deze
geestelijk en lichamelijk misdeelden beho
ren. Hij vond, dat de directeur eigenlijk
reeds nu benoemd moest worden om de
zaak van de grond af op te bouwen. De
heer Van der Vel dt (K.V.P.) geloofde
ook dat welslagen voor een groot deel zal
afhangen van de persoon van de directeur,
die dan ook, zoals de "heer S i 1 v i s (A.R.)
zei, een schaap met vijf poten moest zijn.
Verder vroeg deze afgevaardigde of ook
een afgerond geheel zal ontstaan als de
raad eens mocht besluiten het plan niet
verder te verwezenlijken.

Wethouder Bakker was dankbaar voor
de goede ontvangst van dit belangrijke
voorstel bij de raad. Dat dit beginselbesluit
een zo brede opzet omvat, vindt zijn oor
zaak in de wens van de raad ook bekend
te zijn met de grote lijn. De raad weet nu
wat B. en W. voor ogen staat, maar zal
zich van étappe tot étappe kunnen uit
spreken tot hoever hij wil gaan. Dat met
dg opbouw voorzichtig te werk moet wor
den gegaan en dat zeker niet met veertig
te werk gestelden moet worden begonnen
is ook de opvatting van B. en W. Inder
daad zullen daarbij de kwaliteiten van de
directeur van het grootste belang zijn. Het
liefst had de wethouder de directeur nog
voordat met de bouw begonnen kan wor
den.

De omliggende gemeenten betalen per
tewerkgestelde de kostprijs; B. en W. wil
len gaarne een nauw contact met die ge
meenten, doch Haarlem blijft verantwoor
delijk voor het geheel.

Speeltuin

Bij het voorstel om twintig mille be
schikbaar te stellen voor het aanleggen
van een speeltuin op het Phoenixterrein
vond de heer Mol (C.P.N.) dit terrein te
excentrisch gelegen en hij vroeg zich af
welke jeugd dit terrein dan moet gebrui
ken. Hij bleek meer geporteerd voor een
vrije speelgelegenheid, waaraan toch voor
de grotere jongens zoveel behoefte bestaat.
Ook de heer Van der Giessen had
eigenlijk het Phoenixterrein liever als
open speelgelegenheid voor de jeugd be
stemd gezien, omdat bij 'de bouw van de
Pririsenbrug het Kalfje als zodanig ver
valt. Maar het was hem gebleken, dat het
terrein daarvoor te klein is.

Ook, v£peg hij verplaatsing van de ker
mis, die anders altijd daar wordt gehou
den.

De heef Van Velsen (K.V.P.) ging
ook met het voorstel accoord. Over de toe
komstige bestemming maakte hij op, dat
de contactcommissie tussen neutrale en
R.K. speeltuinorganisaties reeds accoord
was met de toekenning van deze speeltuin
aan de R.K. organisatie.

Mevrouw S'cheltema von het jam
mer, dat de afgeraster-de speeltuinen nooit
's winters gebruikt kunnen worden; zij
dacht aan een open speelplaats met zand
bak voor kleuters. Zou het niet beter zijn
te wachten tot men weet wie de tuin gaat
beheren.

„Een moeilijke kwestie door de beperkte
mogelijkheden", zei wethouder Happé.
Daarom moet men blij zijn, dat dit terrein
nog beschikbaar is. Daarmee hangt ook
samen de beantwoording van de toekom
stige bestemming. Die zal nog eens met de

ADVERTENTIE

Vergeet bij het braden
vooral niet GEPASTEU
RISEERDE REMIA te ge
bruiken dat geeft er zon
pikante smaak aan I

Binnenkort bereikt de Haarlemse raad
een voorstel om over te gaan tot de bouw
van een gymnastiekzaal bij de P. H. van
der Leijschool aan de Vondelweg in Oud-
Schoten.

Verder kunnen dit jaar de plannen ver
wacht worden voor gymnastiekzalen bij de
Christiaan Huygensschool in Zuid-West en
bij de beide Van Zeggelenscholen in Oost.

Dit heeft wethouder Geluk gistermid
dag aan de raad meegedeeld naar aanlei
ding van vragen van de heer Voogd (Ar
beid). De zaal bij de Van der Leijschool
betekent de verwerkelijking van het voor
1953 nog toegestane bouwvolume, de beide
andere zalen werden voor dit jaar door
het ministerie van Wederopbouw toege
staan, evenals een gymnastiekzaal bij de
Dominicuis Savioschool aan de Geuseves-
perstraat in Oud-Schoten, waarvoor de ar
chitect Jac. van Velsen een ontwerp zal
maken. Gistermiddag verleende de raad
zijn principiële medewerking aan de bouw,
het crediet kan pas verleend worden als de
plannen uitgewerkt zijn.

De drie bij de genoemde openbare scho
len te bouwen zalen zullen gebaseerd zijn
op cie onder meer door bestudering van
Scandinavische voorbeelden verworven in
zichten-

Contactcommissie bekeken worden; uiter
aard zal die oplossing voor iedereen aan
vaardbaar moeten zijn; B. en W. zullen
geen beslissing opleggen en zijn van het
eerste recht van „Voor het gezin" over
tuigd, doch geloven dat toelating van an
dere kinderen daarbij mogelijk is.

Verder werd door de wethouder nog op
gemerkt, dat de gemeente altijd medewer
king verleent bij de aanschaffing van de
speeltuininventaris.

Het was te verwachten, dat de heer
Men sink (Arbeid) wilde weten wat er
met het saldo van de jaarrekening 1951
3.600.000 ging gebeuren, en niet
alleen begrotingstechnisch.

Wethouder Bakker antwoordde, dat
onder meer zal worden nagegaan wat er
ingehaald moet worden aan achterstallig
onderhoud aan straten en wegen; ook
wordt nagegaan of er een bedrag gestort
kan worden in een fonds tot aankoop van
kunstwerken.

Met 17 tegen 12 stemmen sneuvelde de
door de in de vorige raadsvergadering ge
bleken meerderheid gewilde grondver-
koop aan de Kerkhofstraat aan een beton-
fabriek. De heer Goedee (Arbeid) had
zich toen tegen de verkoop gekant, omdat
dit later cle sanering zou belemmeren, al
thans nodeloos duur maken. Daar onder de
voorstanders nogal wat afwezigen waren
kregen de heer Goedee en de zijnen toch
nog hun zin. Öok wethouder Bakker en de
heer De Landmeter stemden tegen de ver
koop.

Gisteren heeft de heer C. T. Verdugt, assis
tent van 's Rijksbelastingen te Haarlem het
feit herdacht, dat hij veertig jaar in 's Rijks
dienst was. Hij is in zijn huis opgezocht door
de .hoofdinspecteur van invoerrechten en
accijnzen de heer C. D- Fetter, die hem een
gratificatie aanbood namens de minister van
Financiën. Later op de dag werd de jubi
laris door vele collega's bezocht, die hem
cadeaux en bloemstukken aanboden.

De Haarlemse raad heeft gisteren zonder
discussie besloten tot de aankoop van vier
percelen aan de Gedempte Oudegracht en de
Drossestraat. met het oog op de bouw van
een nieuw politiebureau aan de Raaks. Het
zijn de winkels met bovenwoningen aan de
Gedempte Oude Gracht, nummer 26 en 28 en
de percelen 7 en 9 aan de Drossestraat. De
totale koopprijs bedraagt 41.150 gulden.

In de Dinsdag te houden vergadering
van de Provincale Staten zal een voorstel
van Gedeputeerde Staten aan de orde ko
men om een renteloze lening te verstrek
ken aan het Noordhollands Philharmonisch
Orkest. Dit voorstel is reeds in een der
afdelingen van de Staten behandeld en
enige leden gaven te kennen de voorkeur
te geven aan het verstrekken van een ga
rantie voor een door derden te verstrekken
lening, dan wel aan het garanderen van
rente en aflossing van een dergelijke le
ning. Het „stootkussen" voor een geregelde
exploitatie zou dan even goed aanwezig
zijn, terwijl de stichting wellicht beter
doordrongen zou worden van de noodzake
lijkheid tot terugbetaling.

Andere leden herinnerden aan het na
deel, dat hierdoor een rentelast voor de
Stichting zou ontstaan. Zij meenden, dat
door de voorgestelde vorm van een rek'e-
ning-courantverhouding tot en bij de pro
vincie een regelmatig toezicht mogelijk
was op de financiële handelingen van de
Stichting met betrekking tot de te ver
strekken gelden.

Het in de vergadering aanwezige lid van
Gedeputeerde Staten deelde mee, dat het
in de bedoeling lag, de bevoegdheid van
Gedeputeerde Staten vast te leggen om in
te grijpen in de gang van zaken met be
trekking tot deze rekening-courant.

De meerderheid van de commissie advi
seerde gelet op deze verklaring het
voorstel te aanvaarden.

ADVERTENTIE

De Haarlemse rechtbank heeft vanmorgen
uitspraak gedaan in de zaak tegen de vier-
enveertigjarige A. C. R., vertegenwoordiger
te Hoofddorp, die er van verdacht werd in de
periode van 1941 tot 1947, toen hij als direc
teur van een coöperatieve vereniging in
Haarlemmermeer optrad, een bedrag van bij
na 13.000 verduisterd te hebben; het vonnis
luidde een gevangenisstraf van twaalf maan
den, waarvan vier maanden voorwaardelijk.

Veertien dagen geleden hebben de veertig
jarige handelsagent J. C. de B. te Aerdenhcut
en de negen-en-dertigjarige J. J. M. F, van
L. te Zandvoort terecht gestaan, die betrok
ken zijn geweest bij een auto-ongeluk in
Zandvoort in de nacht van 12 op 13 Januari.
Eerstgenoemde werd veroordeeld wegens het
aan zijn schuld te wijten hebben dat een ander
lichamelijk letsel heeft opgelopen, tot een ge
vangenisstraf van drie weken en ontzegging
gedurende een jaar motorrijtuigen te bestu
ren en Van L-, wegens het besturen van een
motorrijtuig onder invloed van alcoholhou
dende dranken, waardoor hij niet in staat
we'rd geacht een auto te besturen, tot een
gevangenisstraf van veertien dagen en ont
zegging gedurende negen maanden een mo
torrijtuig te besturen.

Het echtpaar C. P. v. d. L. te Zandvoort
werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van
een maand voorwaardelijk, omdat het in de
zomer van het vorige jaar de vier maanden
oude baby verwaarloosd had.

Met terugwerkende kracht tot 1 Januari worden de steunnormen in Haarlem met
3 verhoogd ter opheffing van de consumptiebeperking. Met ingang van 1 April
eir digt het „bedelingssysteem" ten aanzien van de kledingverstrekking. Er wordt
dan een vaste toelage van een rijksdaalder per week voor man en vrouw en van 75
cent per kind ingevoerd. Een dergelijke toelage geldt ook reeds voor de verstrekking
van versterkende middelen.

Dit was ongetwijfeld het belangrijkste nieuws, dat er bij het hoofdstuk Sociale Zaken
van de Haarlemse begroting valt te vermelden.

Verder is er ook langdurig over het „verhaal" gesproken, waarvan de kern tot uiting
kwam in dc door mevrouw Van der Wall aangehaalde regels van Nicolaas Beets:

„Eer brengt een arme vader met vreugd zes kinderen groot
dan dat zes rijke kinderen hun vader koesteren in de nood".

„De dienst van Sociale Zaken heeft een
dienende taak en verdient de belangstelling
van de gehele gemeenschap," zo begon de
heer Verbaan (Arbeid) de algemene be
schouwingen over het negende hoofdstuk
van de ontwerp-gemeentebegroting, dat
van Sociale Zaken. Hij had de indruk dat
er bij de dienst nog wel iets van het ver
leden, toen Sociale Zaken als een bedelings
instituut werd gezien, was blijven hangen.

De opmerking van de heer Schippers
(KVP), dat de wethoudersportefeuille van
Sociale Zaken niet „principieel" zou zijn,
wees daar ook op.

Spreker had de grootste waardering voor
het sociaal-cultureel werk onder de werk
lozen, dat hij gaarne uitgebreid zou zien
tot de bejaarden. Verder beval hij fonds
vorming aan voor een paar ontspannings-
dagen voor bejaarden, bijvoorbeeld voor
uitstapjes.

Het pand op de Botermarkt van Nazorg
zou uitgebreid moeten worden voor de
daar achter gelegen school, dat zal een
economischer werkwijze mogelijk worden.

De heer Verbaan besloot zijn korte
uiteenzetting met te wijzen op het belang
van het persoonlijke contact met de mens
in nood, waarvoor de gemeenschap als ge
heel immers verantwoordelijk is.

De heer Van der Veldt (KVP)geeft
in een breed opgezet betoog een exposé van
de ontwikkeling van de zorg voor werk
lozen, die zeer vepl goeds bracht. Spreker
constateert dat er bij B. en W. de juiste
houding heeft bestaan ten aanzien van de
D.U.W.-arbeiders, maar kan soms toch wel
huiveren bij de gedachte hoe de aldus te-
werkgestelden uiteindelijk terecht komen.
Dit is een verantwoordelijke opdracht.
Vooral moet bij het vinden van objecten
voor de tewerkgestelden gelet worden op
de mogelijkheid van verplaatsing. Zijn er
altijd v/el voldoende objecten? Het samen
werken met een vakarbeider geeft een
goede mogelijkheid om het zelfvertrouwen
le herwinnen. Spreker kan in grote trekken
het voorstel tot verhaal van de ondersteu
ning steunen.

Maar de kinderen moet vooral niet de
mogelijkheid ontnomen worden om te
sparen. Misbruik is er natuurlijk altijd. Er
zijn er heel wat die best kunnen betalen en
dat niet doen. Een perfect systeem is nu
eenmaal ondenkbaar, daarom moet er voor-

ADVERTENTIE

Van Uw buitenlandse reizen
kent U de „vin en carafe".
Weet U, dat U nu ook in vele
Nederlandse restaurants wijn

Witte

per karafjt

krijgt

of rode wijn, die U Uw maal
tijd buitenshuis beter doet sma
ken. Wijn in karaf behoeft niet
duur te zijn en wijn verhoogt
de stemming.

Het stentorgeluid van de heer De Leeuw (Arbeid) heeft ons gisteravond ge
wekt uit de lichte dommel die onder het hoofdstuk Sociale Zaken was komen
aansluipen. Het was alsof hij ook door het door hem ontwikkelde volume hij
citeerde Virgilius in onvervalst Latijn dat de wanden ervan dreunden ook de
industrialisatie wilde wakker roepen en het College dat daarvoor verantwoor
delijk is.

En hij kwam met zijn aansporing tot een fors beleid opmerkelijk dicht in de buurt
van de heer Proper (C.P.N.die in deze citatenrijke begrotingsbehandeling
Shakespeares Hamlet tot getuige nam: „Aldus wordt de frisse blos van kloek
besluit verjaard door de grauwe kleur van overweging. Een goed plan van groot
gewicht, door die omzichtigheid van stroom veranderd, verliest aldus de naam
van handeling".

Nu wethouder Happé heeft aanstonds
verklaard, dat hij een jong en fris geluid
wel kon waarderen, maar fors deed hem
toch teveel aan forceren denken om met
het betoog van zijn partijgenoot in te stem
men, die niets meer of minder had ge
opperd dan: beginnen met de verplaatsing
van het goederenstation naar de Waarder-
polder en daarna desnoods 25 jaar lang met
de spoorwegen kibbelen over de kostenver
deling. „De duiten zullen toch op tafel moe
ten liggen voor we kunnen beginnen",
meende de wethouder degelijk.

Meer propaganda voor de industrie
vestiging in Haarlem, zo ried de heer D e
Leeuw, onder meer in het blad „Tussen
de rails" van de Nederlandse Spoorwegen.
Verder moet de stichting zich ook bezig
houden met de sanering van de binnenstad
en de bouw van industrieflats.

Was spreker al niet bijster geestdriftig
over de aanpak van deze problemen, op het
gebied van de middenstand wilde hij ook
wat frissere opvattingen. Een midden-
Standsraad bijvoorbeeld zou de efficiency
der bedrijven en het contact met de over
heid kunnen bevorderen. Hij vroeg verder
maatregelen, op grond van sociografische
gegevens, om ongebreidelde vestiging van
winkels en werkplaatsen in de nieuwe
stadswijken te voorkomen, zoals B. en W.
ook aandacht moesten schenken aan de
declassering van de bestaande.

Reisde de heer De Leeuw ter adstruc
tie van zijn betoog naar de Noord-Oostpol
der, de heer Proper nam de trein naar
Florence, om de gang van zaken bij een
failliete fabriek aldaar als lichtend voor

beeld aan de wethouder voor te houden
van wat had moeten gebeuren bij de
Holland-Nautic. Maar de heer Happé
vond dat B. en W. zich in dat opzicht niets
hadden te verwijten: wat er maar gedaan
kon worden is gedaan.

Ook betwistte de wethouder dat de grond
prijzen in de Waarderpolder een beletsel
zouden vormen voor industrievestiging; zij
zijn in vergelijking met gelijksoortige ter
reinen zeker niet te hoog.

De heer Schippers (K.V.P.) zei heel
kort dat er nu ook maar eens een forse
greep in de kas moet worden gedaan, om
bijvoorbeeld eindelijk het goederenstation
te verplaatsen; de heer Spek (A.R.) hief
mee aan in het koor dergenen die vonden
dat toch eigenlijk niet die brede greep op
de industrialisatie werd genomen als wel
noodzakelijk is.

Vermelden wij nog dat de middenstands-
raad ook geen gunstig onthaal vond bij de
heer Adelaar (K.V.P.), die vond dat èn
de reeds bestaande Commissie voor Econo
mische aangelegenheden èn de Midden
standscentrale voldoende organen zijn voor
het verkrijgen van contact met de overheid
en onderlinge samenwerking. Het grootste
probleem ligt in de middenstand zelf en de
oplossing is bovendien meer een rijks dan
een gemeentelijke taak.

„B. en W. zijn op lange termijn ge
zien nog steeds optimistisch over de kan
sen der industrialisatie. Maar zij zijn voor
zichtig en hoeden zich voor overdreven uit
sprakingen en verwachtingen", zo begon
wethouder Happé zijn antwoord.

Uit het eerlang te verschijnen verslag

van de stichting voor de industrievestiging
zal wel blijken hoeveel contacten er zijn
gelegd, hoeveel gegadigden zijn benaderd.
Voor een fors beleid voelde spreker alles,
voor forceren niets. „We moeten niet met
kanonnen schieten op een mug".

De stichting gaat nu een tweede drie
jaarlijkse periode in. Gewapend met de er
varing van de afgelopen drie jaar moet nu
gewerkt worden aan de openbreking van
het terrein.

B. en W. moeten plannen maken de
boerderijen aan de Westzijde van de Nij-
verheidsweg te laten verdwijnen wil het
binnenkort te vergroten gunstig industrie
terrein aspect krijgen.

Verder is overleg met de bestaande in
dustrieën ophanden over de vernieuwing
van de polderweg, toegang tot de bedrijven
langs het Noorder Buitenspaarne.

Reclame maken vereist ook beleid; een
folder wordt overwogen. Bouw van in-

al critisch en rechtvaardig te werk worden
gegaan.

De heer S i 1 v i s (A.R.) uitte zijn volle
instemming over de voorziening voor
werklozen. Ten aanzien van de zorg voor
ouden van dagen zou spreker graag zien,
dat zij zolang mogelijk bleven werken, om
dat velen er op achteruit gaan als zij moe
ten „stil zitten". Voor hen die langdurig
verpleegd worden in een geestes-ziekenin-
richting zou spreker de hantering van het
verhaal zeer soepel willen doen zijn. De
heer Silvis is voorts van mening dat één
kinderhuis te verkiezen is boven twee en
vond de plaats niet ideaal, die voor het kin
derhuis wordt gedacht.

De heer Hennevelt (C.P.N.) wees op
het belang van werkverschaffing. B. en W.
hebben wel plannen voor enkele objecten,
maar worden de werkloze hoofdarbeiders
dan niet vergeten? Spreker had zich voorts
afgevraagd wat er van het recht op be
staanszekerheid terecht komt bij een steun-
norm van 33,50 per week. Hij hoopte
voorts, dat de verplichting van alleenstaan
de vrouwen met schoolkinderen om te gaan
werken, soepel zal worden opgelegd, zodat
de moeders thuis kunnen zijn op de .uren
dat zij voor hun kinderen moeten zorgen.

De heer Hennevelt gispte voorts het ver-
haalsbeleid van Sociale Zaken; de dienst
legt vaak zwaardere verplichtingen op dan
de wettelijke verhaalsnormen aangeven.
Zeker mogen de kinderen niet voor een ge
wetensconflict worden gesteld, wanneer
onderhoudsplicht van ouders tekort doen
van het eigen gezin betekent.

Mevrouw Scheltem aC o n r a d i
(VVD) betrok ook een ander aspect van de
maatschappelijke zorg in haar beschouwin
gen: Sociale Zaken moet geen administra
tiekantoor zijn, waar vooral de brutalen de
halve wereld kunnen krijgen. Het moet de
eersten remmen en zelf ook de bescheide-
nen weten te vinden, die te beschroomd
zijn om altijd maar hulp te vragen. Dit zal
de controle op en de bedoeling van de bij-
steun. ten goede komen.

Mevrouw Scheltema wilde ook bij de
steunverlening practisch blijven. Daarom
gaf zij de raad bij de steun aan vrouwen,
die nog werken kunnen en waarom de
leeftijdsgrens daarbij op 55 jaar te stellen,
andere vrouwen moeten vaak veel langer
aan de slag blijven eerst uit te gaan van
de mogelijke eigen inkomsten en daarnaar
de steun te bepalen. Dat voorkomt geknpei
en maakt de controle gemakkelijker.

Over het verhaal merkte zij op, dat
Sociale Zaken daarbij vaak inderdaad zeer
soepel is. want bij vorderingen die door de
rechtbank worden behandeld worden als
regel hogere bedragen toegekend.

De verhoging der steunnormen vond zij
niet erg logisch, zij wilde het houden op
een oorspronkelijk voorstel van de direc
teur van Sociale Zaken om de opheffing
der consumptiebeperking in de kledingtoe
lage te verwerken.

Thans krijgt de gemeente een uitgave
van 140.000 extra en haar fractie liet op
dat punt dan ook aantekenen dat zij tegen
was.

Mevrouw Van derWal 1D uyven-
dak (Arbeid) stelde eerst de bejaarden
zorg aan de orde. Het lijkt er soms op of
ten aanzien daarvan het systeem „brood
en spelen" wordt toegepast. Het gaat hier
om een grote groep, in 1970 zelfs tien

dustrieflats is op het ogenblik niet oppor
tuun.

De behoefte aan een middenstandsraad
is niet duidelijk gebleken; bij voorkomende
gevallen kan de reeds bestaande commissie
voor de winkelsluiting worden ingescha
keld. De borgstellingsfondsen dienen ge
reorganiseerd te worden tot een soort con
sulentschap voor de middenstand.

B. en W. streven ernaar in de nieuwe
wijken een verantwoord aantal winkels te
ontwerpen; aan de declassering van be
paalde straten bijvoorbeeld de hoek bij
de Korte Veerstraat kunnen B. en W.
weinig doen.

De Haarlemse gemeentebegroting is dan gisteravond om tien minuten over half twaalf
na 41 uur vergaderen aangenomen.

Met aantekening van het tegen der communistische fractie, die bij monde van de heer
Proper verklaarde, dat zij het algemene beleid van het College afwees.

Daarna heeft, burgemeester Cr emers, als voorzitter van de raad, nog een bedsermoen
gehouden. Want weliswaar constateerde hij dat in de afgelopen weken veel en belang
rijk werk is gedaan ten dienste van de Haarlemse gemeenschap, dat B. en W. en raad
rijker zijn geworden in kennis van elkanders (goede) bedoelingen, dat er een goede

sfeer heerste en de debatten in het algemeen op hoog peil stonden, maarhad

het niet wat korter gekund? In 1941 vergde de behandeling nog maar 27 uur en tien
minuten, thans 41. waarvan vijftien uur en 42 minuten voor rekening van het College
kwamen. Zelfs waren alle spreektijden der raadsleden geturfd, maar die cijfers ivilde
de voorzitter liever niet gepubliceerd zien, uit vrees voor verkeerde gevolgtrekkingen.

Mr. Cremers wees er op, dat een en ander
in de afgelopen weken ook de gang van
zaken ter secretarie heeft geremd en dat al
die woorden wel eens tot gevolg kunnen
hebben, dat het publiek iets verliest van de
belangstelling en dus ook van de waar
dering die het voor de'publieke zaak voelt.

De burgemeester zei heel goed te begrij
pen, dat de partijen zich wel eens goed
willen uitspreken over haar inzichten, een
spreektijdbeperking of een afschaffing van
de algemene beschouwingen zou hij dan
ook niet willen bepleiten. Maar zou het niet
wat korter kunnen? Is het altijd nodig om
in tweede termijn te spreken, vooral als
men weet, dat men de ander toch niet over
tuigt?

Daarom deed de voorzitter een dringend
beroep op de zelftucht der raadsleden, ook
al verheugde hij zich over hun veelzijdige
en diepgaande belangstelling voor de ge
meentezaken.

Mevrouw Scheltem aC onradi
toonde zich als nestor toch niet al te schuld
bewust. Al was zij het dan met, de burge
meester in het algemeen wel eens, toch
vond ze dat het „gemakkelijker gezegd was
dan gedaan." Misschien is de spreektijd
wel toegenomen met het bedrag der begro
ting, dacht ze. Dat er afgezien was van de
replieken, hoe noodzakelijk ook, had haar
toch ook niet helemaal bevredigd: de .wet
houders hadden nu wel heel sterk het
voordeel van het laatste woord en ook
vond ze het wel jammer dat men nu niet
meer reageren kon op latere sprekers. Mis
schien dat er voor het volgend jaar voor
de algemene beschouwingen een schema
kan worden ontworpen.

In elk geval dankte ze de voorzitter voor
zijn leiding.en geduld.

Om tien voor twaalf stonden we op straat.
Achter ons lag het Stadhuis, met zijn be
grotingstekort van twee millioen.

procent van de bevolking. Een zekere mate
van cultureel werk valt aan te bevelen,
evenals de oprichting van een centraal ad
viesbureau voor bejaarden, die nu vaak
niet weten tot wie zij zich moeten wenden.

Een zekere vorm van gepaste werkver
schaffing vo#r hen-die daar behoefte aan
hebben zou ook bestudeerd moeten worden
door een commissie die deze problemen
eens op wat ruimer schaal bekijkt.

In dit verband had zij lof voor de UW,
die zeker daarbij ingeschakeld moet
worden.

Huisvesting van bejaarden en controle
op rusthuizen genoten ook haar belangstel
ling, voor zij tot haar vraag kwam: hoe het
met het kinderhuis-Zuid staat.

De hoofdschotel van het betoog van me
vrouw Van der Wall vormde het verhaal.

Zij pleitte wel niet voor de gehele af
schaffing daarvan, doch wel grote soepel
heid, vooyal bij langdurige verpleging. De
geestelijke nood is dan al zo groot, dat de
financiële lasten niet te zwaar mogen zijn.
Voorzichtigheid is ook geboden wanneer
het gaat om het verhaal bij een ex-ge
steunde.

Wethouder Angenent ging er van uit,
dat er. tussen raad en B. en W. geen ver
schil van mening bestond over het feit, dat
er op sociaal gebied nog heel wat te doen
valt.

Ten aanzien van het veel gesmade ver
haal, waarschuwde de wethouder deze zaak
r.iet te sterk te kleuren. Het is immers wet
telijk voorgeschreven. En niet Sociale Za
ken legt de verplichting op, maar de rech
ter. Sociale Zaken tracht slechts compro
missen te bereiken. De normen liggen vrij
laag en wanneer ze nog te zwaar blijken te
zijn, weet men er wel een weg op te vin
den. De wethouder ontkende, dat de Dienst
met menselijk en slechts ambtelijk zou
optreden. Huizen en effecten zijn wel'vat
baar voor verhaal na overlijden van de ge
steunde. inboedels niet. De rechter houdt
rekening met de door de directeur van
Sociale Zaken billijk geachte verhaals
normen.

Trouwens de gehele verhaalskwestie is
op het ogenblik in studie; de resultaten
zullen de raad ter kennis gebracht worden.
Op het ogenblik is het zo, dat op het ver
haal, gebaseerd op het netto-inkomen, na
drie maanden ziekte een reductie van 30
procent wordt toegepast.

Spreker vond het verblijdend, dat het
sociaal-cultureel werk voor werklozen de
blijvende belangstelling van twee groepen
van ongeveer veertig personen geniet. In
schakeling van de bejaarden daarbij wordt
niet geactiveerd, al worden ze niet gewei
gerd. Maar de leiding meent, dat voor die
categorie het programma op andere leest
mnet worden geschoeid.

's Avonds ontvouwde wethouder Ange
nent nog zijn inzichten omtrent de be
jaardenzorg. Coördinatie van de verschil
lende activiteiten op dat gebied wilde hij
wel in welwillende overweging nemen.

Het kinderhuis aan de Schotersingel is
inderdaad niet ideaal, maar het ligt gunstig
voor schoolbezoek. Het zal worden opge
knapt, zodat het beter bewoonbaar wordt,
zo deelde wethouder Bakker mede.

Wethouder Happé antwoordde de heer
Hennevelt, dat de Volkscredietbank
een doeltreffende bestrijding van woeker -
praktijken vormt, welke het verlies van de
bank rechtvaardigt.

De heer Verbaan vroeg de hoofden
van takken van dienst te activeren om ob
jecten te zoeken die in het verband der ge
meentelijke sociale werkvoorzieningsrege
ling zullen kunnen worden uitgevoerd.

„Dat gebeurt al", zei wethouder Ange
nent.

Gisteravond concerteerden in de tuin
zaal van Haarlems Concertgebouw de
violiste Sylvia van der Hoef en de pianist
Peter de Kleer met een sonatenprogram-
ma, bestaande uit composities van Handel,
Mozart, Brahms en Debussy. Enigszins
vreemd was het, dat Mozart met twee
sonates vertegenwoordigd was. Wij hadden
voor één van beiden wel zo lief een kapi
tale Beethoven gehoord, zo niet om de
muziek als zodanig, dan toch om de pro
blematiek die de stijl van iedere componist
mee brengt. Bovendien kregen we zo
gaandeweg het besef dat Sylvia van der
Hoef op haar best is, waar de techniek
haar het vuur aan de schenen legt en waar
romantisch sentiment of kleurrijk impres-
sionnisme haar tot bezieling lokken. Ik
vermoed dat de gevoelssfeer van Beetho
ven haar wel ligt, beter dan die van de
prille en broze Mozart.

Wat niet wegneemt dat de Sonate in F
(K.V. 376) vrij veel voldoening gaf, al
constateerden wij in de interpretatie geen
voldoende eenheid van conceptie bij de
beide partners. Tegenover het strakke en
parelende spel van Peter de Kleer stond
weliswaar een zuivere en fraaie getim-
breerde vioolklank van Sylvia van dei-
Hoef, doch een welke deze viriele stuwing
en puntigheid ontbeerde. Het eerste deel
van de Mozart-sonate in e (K.V. 304) ging
ook behoorlijk. De vertolking diende al
thans het onrustige karakter der muziek.
Door evenwel het „tempo di minuetto" van
het tweede deel op te voeren tot een Scher
zo dat op een wals ging lijken, was het
geen Mozart, zelfs geen onrustige Mozart
meer.

Zeer goede indrukken kregen wij echter
van hetgeen na de pauze gepresteerd werd
met de Sonate in A (opus 100) van Brahms
en met de Sonate van Debussy. Het samen
spel in deze composities had gloed en be
zieling en was vooral bij Debussy ingesteld
op het treffen van delicaat afgewogen
nuances. Het lijkt misschien paradoxaal
om het zo te zeggen, maar het klonk alles
zo natuurlijk en van harte, dat men kon
denken dat er niets kunstmatigs aan was.
Wij weten echter wel beter. Maar de execu
tanten beheersten hun taak volkomen. De
mooie expressieve toon van Syvia van der
Hoef en haar virtuoze techniek wedijver
den hier met een bezield en verfijnd piano
spel van Peter de Kleer en zij waren het
volmaakt eens met elkaar.

Ten slotte toonde de violiste met een
temperamentrijke vertolking van Bartök's
Roemeense Dansen haar zeer ontwikkelde
virtuositeit. Deze toegift op haar program
ma werd kenschetsend voor haar muzikale
wegen en, als ik mij niet bedrieg, voor haar
roeping.

JOS. DE KLERK.

De belangstelling voor de automobiel
tentoonstelling in het RAI-gebouw te Am
sterdam blijft groot. Sinds de opening. Vrij
dagmiddag, tot en met Woensdagavond
hebben ruim 89.000 personen de tentoon
stelling bezocht. Vandaag wordt de honderd
duizendste bezoeker verwacht.