Vervallen ruïne kan weer herschapen worden in representatief gebouw Engeland krijgt volgende zomer reclame-televisie ELISABETH BAS Agenda voor Haarlem Humoristische deugniet als held van de dag in The captain's paradise prijsvraag Beeckenstein" kan en moet behouden blijven Grote offers niet vergeefs meent commissie l Voor kwaliteit der programma's wordt gewaakt „Toeristenwerving niet Veiser tunnel medio 1957 klaar 3 Sa| Nieuw B.P.M.-gcbouw in Den Haag Tempo versneld Opdracht aan de ABM Burgemeester veroordeeld ANVV contra ANWB Abonnementsconcerten in Amsterdam vervroegd Optreden tegen extremisme Doe aan mee de 99 99 DE KLOK. die op zijn cijfers geen vleug verguldsel meer over heeft, is op kwart voor twee blijven staan, boven de barokke ingang van huize „Beeckenstein". De grote wijzer krult dwaas haar de regenlucht en èen oneerbiedige mees vond dat puntje een uitgezocht plekje om er toilet te maken. Het moet nog niet eens zo .ang geleden zijn, dat die grote wijzer rusteloos de uren aftelde, de uren van de postkoets op Alkmaar, later van de stoomtram over de Rijksweg, daarna mis schien nog van de NACO-bussen. Toen is ze stil blijven staan en geen klokken maker is achter het oude uurwerk omhooggeklommen om de raderen weer op gang te helpen en de koperen onrust te oliën. Welke dag het is geweest, weten alleen de grootouders van de mussen en de kraaien in „Beeckenstein", maar het was bepaald geen glorieuze dag. Met zijn scheefhangende blinden voor de inge slagen ruiten, zijn toe-getimmerde voordeur en zijn krijsende gekken op het dak- is het huis van de Borelen eerst langzaam, en daarna steeds sneller afgezakt tot het oude, spookachtige kavalje, dat het nu is. De Hollandse soldaten Groningers moeten het geweest zijn met enorme zwarte „kistjes" aan hun voeten hebben er in de mobilisatie van veertig in gebivakkeerd en ze schreven toen al met grote profa ne krijtletters op de vloeren: „Val er niet: doorheen". Dat was geen overbodige waarschuwing, want toen al vielen er gaten in de vloeren. Nu, bijna vijftien jaar na de Groningers en hun Duitse opvolgers, die het smette- loos-blanke buiten een smerig camouflage pakje van hardnekkige groene verf aan trokken, is „Beeckenstein", het eertijds zo riante lustoord aan de Kennemer duinrand, een blinde ruïne geworden. De verre van decente gipsen godin in de hall mist het rechterbeen. En binnen regent het hier en (laar bij nat weer even hard als buiten. Is zo'n vervallen steê nog het opknappen waard? Kunnen daar nog mensen van Monumentenzorg, de B.N.A. en andere deskundige organisaties warm voor lopen? Ja en met reden. DE GESCHIEDENIS van dit nu zo troos teloos over de polder starende „Beecken stein" is bekend: zijn glorietijd hield op, toen de familie Smidt van Gelder er uit trok rond de eeuwwisseling. Met haar op volgers werden -huis en bijgebouwen al minder en toen de oorlog kwam waren er verscheidene kleine rotte plekken in het statige huis aan te wijzen: in het stucwerk en het kostbare behang, het marmer en de verf.... ze hadden geleden door gebrek aan liefde voor een oud en eerbiedwaardig huis. Na 1945 stonden de hechte muren van Beeckenstein nog overeind en het dak was nog waterdicht, maar de witte buitenmuren waren volgeklodderd met het gemeenste groen, dat de camouflage-knutselaars van de Wehrmacht hadden weten te mengen. Zelfs de zandstraal bleek daar later niet tegenop te kunnen. Was er echter in die eerste na-oorlogse jaren met zorg en moeite aan het buiten gedokterd, Nederland had een harer sier lijkste lusthoven ongeschonden over kun nen dragen aan de komende geslachten. Maar de eigenaars konden of wilden er niets aan doen en de gemeenschap voelde er evenmin veel voor, want het was immers maar een bouwval, dit „Beeckenstein"? „Wederopbouw" heeft toen de oorlogs schade deels willen vergoeden, maar een onverdeelde boedel en andere erfeniskwes ties bevorderden beslist niet een mooie vlotte afwerking van deze schaderegeling. We zullen u het drama van „Beecken stein" in zijn détails besparen. Het huis verviel snel en grondig tot een treurige staat van afbraak en de prijs, die de gemeente Velsen tenslotte gaf voor land goed (25 hectare) en opstallen ad 151.158 leek nog niet eens zo benauwd voor dit uit geteerde geraamte met V/s meter water in de kelder en een verwaarloosd park er achter. B. en W. meenden het was November, 1952 dat het huis helaas niet in zijn oude luister kon worden hersteld". Volgens het uitbreidingsplan zou het landgoed zelf mooi kunnen dienen voor de bouw van „grotere villa's en eventueel inrichtingen van sociale of charitatieve inslag. Er is zelfs over een ziekenhuis gedacht. Boer C. G. Schoo, die sinds 1942, toen zijn hoeve in de polder afbrandde, een onderkomen in een deel van het gebouw vond met enige andere'gezinnen, heeft het spel rond „Beeckenstein" met belangstel ling gevolgd, al hoopte hij in de eerste plaats op een nieuwe boerderij inplaats van dat oude koetshuis. Hij heeft de Velsense en Haarlemse jeugd machteloos zien komen en hoorde de ruiten van de plaats één voor één sneuvelen, hij zag de natuur zich meester maken van het inwendige en de dieven van het lood dei- goten en als hij van tijd tot tijd een van de beide wenteltrappen met daarachter het kleine trapje naar de zolder op klom, waren er elke keer meer gaten in het dak bij gekomen. Hij heeft allang leren berusten in het geval „Beeckenstein". Zijn deel was nog waterdicht en hij hield het zo, aan de rest was geen beginnen meer. ADVERTENTIE t fj'jy SUEDE DAMES3AS3ES ƒ110.— In Den Haag is een nieuw gebouw van de Bataafse Petroleum Maatschappij aan de Carel van Bylandtlaan in gebruik ge nomen. De aanduiding „Dependance", die men bij de B.P.M. op het nieuwe gebouw toe past, is in zoverre juist, dat van de 2300 dames en heren die in het gehele complex werkzaam, er 700 hier een plaats hebben gevonden. Het thans bijna 40 jaar bestaan de oude gebouw blijft de hoofdzetel. Het nieuwe gebouw telt boven de kelder en gelijkvloerse verdiepingen vier werk- étages met daarboven een grote cantine. Tot er weer nieuwe gezichten het mod derige pad naar de voorhof opkwamen. Mensen, die nu eens niet zeiden, dat dit Beeckensteineen hopeloze affaire was, die hoog nodig mot d,e grond gelijk ge maakt en uit de wereld geholpen moest worden. Mensen die het Amerikaans gre nen van de balken bekeken en beklopten en het zware metselwerk van de muren keurden. Die wel bedenkelijk keken, maar niet met het hoofd schudden of het moest zijn om zoveel kortzichtigheid van een maatschappij, die wel fabrieken bouwt, maar niet voldoende oog heeft voor haar waardevolle stukken oud bezit. Uit deze bezoeken is een rapport ge groeid, dat wij deze week meenden te moe ten publiceren, omdat het ondanks alle zeven zegelen om publicatie vroeg. Het huis is te herstellen, zegt dit rapport en het moet hersteld worden. Want de wind mag dwars door de hall jagen en het stuc werk mag in duizenden pulverende stukjes op de tegelvloer terecht zijn gekomen, de soliede bouwwijze van vroeger eeuwen is niet omver te blazen, zelfs niet door een Februari-orkaan, die alleen maar een roes tige windwijzer van het dak meenam en een paar pannen, *odat het op zolder als maar natter werd. De vijftien jaren, dat er helemaal niets aan dit statige gebouwencomplex is ge daan, hebben natuurlijk de hoge rekening gepresenteerd en het bedrag, dat de com missie noemt is niet mals. Daar staat echter tegenover, dat latere geslachten ons terecht de morele rekening zullen aanbieden, voor wat wij rustig lieten vergaan. Velsems nieuwe wijken cn Velsens nieuwe fabrieken zijn levensbelangen voor de nieuwe stad aan de zee, maar haar weinige schoonheden zijn het evenzeer. Dat de 25 hectare tuin rondom „Beeckenstein" in middels opgeknapt zijn, is verheugend, dat er weer een snoeischaar door de wilde struiken is gegaan, stemt tot voldoening, maar dat elke dag verder knaagt aan het kostelijke huis is een onomwonden schande. Rijk en provincie zijn zeker niet onver schillig. Een huis als dit restaureren en dan ver der leeg laten staan, is natuurlijk onver antwoord. Dat heeft de commissie, die het eventuele behoud van het buiten onder zoeken moest, nadat op de afbraakplannen een storm van protesten was opgestoken, in haar rapport duidelijk genoeg erkend. Dat hoeft trouwens ook niet, want „Beec kenstein" is aan de maatschappij weer dienstbaar te maken, juist omdat het zo'n prachtig oud gebouw is met zijn eigen sfeer en zijn eigen barokke schoonheden. In een gemeente als Velsen die zich het behoud van dit eigendom aan zou kunnen trekken met voorbijzien van de grove fou ten, welke er in het verleden zijn gemaakt is een representatieve ruimte hoog nodig. Het nieuwe raadhuis zou deze behoefte deels op kunnen vangen, maar het nieuwe raadhuis is er nog niet. Wellicht kan „Beec kenstein" een ontvangst-centrum worden, een tehuis der cultuur desnoods, een stijl vol onderkomen voor de zaken, die tegen de contouren der fabrieken even nodig zijn als het dagelijks brood? De eventuele rentabiliteit van dit gebouw is wellicht te zeer een doorslaggevende factor geweest bij de vraag wat er gebeu ren moet met dit gebouw van allure. Rendabel is „Beeckenstein" hoogstwaar schijnlijk nooit te maken, maar het is te behouden voor een gemeente, die blij kens haar recente historie prijs stelt op de tegenhangers van materialisme en nuch terheid. Het is de grote verdienste van dit rapport, dat het deze dingen duidelijk en onomwonden voor het forum der gemeen schap zet. J. F. Het koetshuis annex paardenstal van ..Beeckenstein" heeft glorieuzer jaren gekend dan de laatste. (Van onze correspondent in Londen) Commerciële televisie omgeven door alle denkbare waarborgen zal in de zomer van 1955 in Engeland zijn intrede doen als een experiment voor een periode van tien jaar. De regering heeft zoveel mogelijk reke ning gehouden met de kritiek op haar plan nen en vertrouwt dan ook dat het parle ment zijn goedkeuring zal hechten aan het gisteren ingediende wets-ontwerp. Naast de B.B.C. zal een concurrerende onafhankelijke televisieorganisatie worden opgericht. Êr zal voor gezorgd worden, dat de commerciële televisie een Brits karak ter zal dragen. Of dit zal lukken dient te worden afgewacht. In elk geval trachten de voorschriften te voorkomen, dat de Amerikaanse televisie-stijl binnensluipt, want hiervan is het publiek niet gediend. Niets mag worden uitgezonden, dat het fatsoen of de goede smaak zou kunnen aan tasten of misdaad zou kunnen opwekken. Nieuws of reportages zullen strikt onpar tijdig moeten zijn. Een belangrijk gedeelte van de te ver tonen films zal Brits moeten zijn. Er zal voor worden gewaakt dat de reclame programma's niet worden overstroomd met goedkope Amerikaanse films van een onge wenst karakter. Verwacht wordt dat het deel van de programma's, gewijd aan po litieke of industriële onderwerpen onpar tijdig zal worden gehouden. Er zullen geen andere partijpolitieke uitzendingen worden toegestaan dan die welke de B.B.C. pleegt int' te zenden. De televisie-autoriteit zal repressieve controle uitoefenen, dus ach teraf kunnen ingrijpen als er iets verkeerd gaat. Zij kan de betrokkenen een waar schuwing geven of boeten opleggen tot 500 pond (5000 gulden). Indien een T.V.-orga nisatie driemaal beboet is, zal haar uitzend- Op de bovenverdieping grijnst het verval de bezoeker tegen. De regering heeft de belofte ingewilligd dat er programma's vrij zullen blijven voor directe publiciteit. De programma's of de advertenties mogen geen enkele toespeling bevatten, dat enig deel van het program ma iets te maken heeft met een adverteer der. Van degenen, die om een vergunning voor reclame-uiltzendingen hebben ge vraagd, zijn na schifting negen serieuze candidaten overgebleven. Het is mogelijk dat sommige dezer concerns een combinatie zullen aangaan. Drie of vier uitzendingen zullen dan met elkaar kunnen concurreren. Ook de toeziende T.V.-autoriteit kan eigen programma's inlassen om een iuist even wicht in de uitzendingen te krijgen en om hiaten aan te vullen. Ten dele daarom zal de regering de autoriteit een jaarlijkse sub sidie geven van 750.000 pond sterling 7'/2 millioen gulden). De algemene T.V.-bijdrage wordt van 2 pond op 3 pond gebracht. Luide protesten gaan op, omdat het publiek indirect de commerciële T.V. zou helpen financieren. De regering antwoordt, dat de subsidie juist aan de algemene wens tegemoet komt om het inkomen van de T.V.-autoriteit voor commerciële uitzendingen onafhankelijk te maken van adverteerders! Twee of meer B.B.C.-programma's zou den de T.V.-bezitter op veel groter kosten jagen en wel 6 of 7 pond per jaar! In het eerste jaar zal de autoriteit bo vendien nog maximaal 10 millioen gulden kunnen lenen van de schatkist en een extra 10 millioen in de volgende vier jaar. Van het oorspronkelijke T.V.-plan is weinig overgebleven. Maar door dit com promis hoopt de regering iedereen tevre den te stellen Naar wij vernemen heeft de Amster damse Ballast Maatschappij, die reeds enige tijd bezig is met werkzaamheden aan de Zuidkant van de Tunnelbouw te Velsen, opdracht gekregen voor het gehele Zuide lijke gedeelte. Bovendien heeft dè maat schappij nu ook de definitieve opdracht ontvangen voor de bouw van het volledige Noordelijke gedeelte van deze tunnel onder het Noordzeekanaal. De opdracht aan de Amsterdamse Ballast Maatschappij, zo vernamen wij van de Rijkswaterstaat te Utrecht, houdt in, dat de werkzaamheden van de tunnel te Velsen in versneld tempo zullen worden uitge voerd, waarbij de maatschappij gebruik zal maken van de outillage en bekisting, die thans reeds ter plaatse aanwezig zijn. Nu besloten is tot versnelde tunnelbouw over te gaan is de mogelijkheid groot, dat de tunnel bij Velsen medio 1957 gereed zal zijn. De rechtbank te Middelburg heeft een burgemeester van een Zeeuwse gemeente veroordeeld tot een maand gevangenisstraf. De burgemeester was ten laste gelegd, dat hij bii het invullen van zijn belastingbiljet ten niet aangegeven zou hebben, dat hij in 1946 1 2400, in 1948 I 3600 en in 1950 nog eens 1 3600 verdiend zou hebben aan het in orde maken van de administratie en het bijhouden van de correspondentie voor een zakenman. De officier van justitie had een gevangenisstraf van drie maanden ge- eist. ADVERTENTIE vergunning worden ingetrokken. Arbitrage Uan(]pn fJp,- nVPrhpid" bij conflicten is mogelijk gemaakt. Mil IldlllUHl UVI UVCIHCIU Zo nodig kan de autoriteit ook van te voren programmateksten opvragen. Gods dienstige uitzendingen over commerciële stations moeten eerst worden onderworpen aan het oordeel van de religieuze advies commissie van de B.B.C. Advertenties moeten duidelijk geschei den zijn van de programma's duè geen hinderlijke onderbreking en de aan de reclame gewijde tijd mag niet zo groot zijn, dat het programma in het gedrang komt. Waarschijnlijk zullen slechts vijf of zes minuten per uitzend-uur voor reclame bestemd mogen worden. Zo mogelijk zal tijd worden gegeven voor korte, plaatselijke advertenties. De eenvoud, die de kenmerk van het ware is, ligt ook ten grond slag aan de humoristische film, welke met „The captain's para dise" werd gemaakt. Men heeft nagelaten de titel in het Neder lands te vertalen en inderdaad klinkt ..Het paradijs van een kapitein" heel wat stijfdeftiger en minder verwachtingsvol dan de Engelse aankondiging. Wat er verstaan wordt onder dat paradijs is nogal schokkend. Ik kan mij voorstellen, dat er men sen zijn die zich zullen ergeren aan de luchthartigheid waarmede met dierbare waarden wordt omgesprongen: voor dezulken is zo'n film uit den boze. Moet men haar echter zo ernstig nemen De nonsens ligt er nogal dik op, vind ik en wie er het kruit van enigerlei verontwaardiging aan verschieten wil kan het beter voor andere gelegenheden bewaren. Want het dubbele leven van kapitein St. James wordt u met zoveel ironie cn dwaze conse quenties opgediend, dat ge er alleen maar om moet lachen. Er wordt zelfs een levensphilosophielje aan opgehangen wat de komedie nog doorzichtiger maakt. Het is inderdaad komedie. De hele film lang blijft ge er geamuseerd naar kijken. Ge blijft toe schouwer, ge krijgt niet de kans u met de held te vereenzelvigen. Dat zou trouwens een aanslag zijn op uw bescheidenheid, want de man wordt ons voorgesteld als een genie. Een loftuiting, die ge u zelf moeilijk zult aanmeten en die ge ook kapitein St. James niet toekent. Bewijs temeer hoe de film zelf afstand neemt van haar ster. Daarmee is dan tegelijk de verdienste getekend van regisseur Anthony Kimmins, die het niet erg gecompliceerde gegeven de schijn van velerlei complicaties wist mee te geven. Hij bereikte dat door flit sende en snelle montages, waardoor een opeenvolging van taferelen ontstond, die in een pakkend rhythme aan uw oog voor bijrollen. Wij volgen kapitein St. James van Kalik in Noord-Afrika naar Gibraltar en terug, reizend met het schip, waarvan hij kapitein is. Al spoedig blijkt dat hij twee levens leidt. In Gibraltar is hij een eerzaam getrouwd man, die graag zijn voeten in zijn pantoffels steekt, stipt om tien uur naar bed gaat en zijn echtgenote voortdurend verrast met attenties van huishoudelijke aard. In Noord-Afrika ech ter neemt hij enthousiast deel aan het nachtleven, vergezeld door de tempera mentvolle schone, met wie hij daar in de echt verbonden is. Lange tijd gaat dat goed tot de temperamentvolle schone naar een huiselijk leven gaat vei'langen en de brave huisvrouw de geneugten van een wat luchtiger bestaan wil smaken. Maar daarvan wil de kapitein niets weten. Hij wenst het oude leventje op dezelfde voe> voort te zetten. Dat gaat nog even goed, tot de bom barst. Beide echtgenoten laten Kap. St. James is in Noord- Afrika verzot op het nacht leven. hem in de steek. De temperamentvolle schone schiet dan nog haar nieuwe gelief de neer, de vrouw in Gibraltar neemt mei haar neef de wijk naar Engeland. Zeer edelmoedig geeft kaptein St. James te kennen dat hij de moorde naar is van zijn rivaal in Noord-Afrika. Hoe men die edelmoedigheid echter moet verstaan leert ons het slot van de film waar in men nog eens over zijn handigheid en bravour versteld kan staan. Zoals gezegd: geen gecompliceerd gege ven; meer een thema waarop vele varia ties mogelijk zijn. En die worden dan ook terdege uitgebuit. Men kan er zich mep vermaken, er door geamuseerd worden tol het einde om de hele geschiedenis vlot te vergeten. Zomin als de film u doet zeggen: „dat zie je maar eens van je leven", zo min zal zij u doen zeggen: „hoe verdorven is toch de wereld". Ge houdt er niets van over. Als het om filmische kwaliteiten gaat herinnert ge u bij het noemen van „The Captain's paradise" voornamelijk de perfecte mimiek van Alec Guiness, die als handige jongen al eens eerder furore heeft gemaakt en een dankbaar object is voor iedere regisseur. Zijn fijngeestige trekjes worden door de camera graag genoteerd. Men ziet ook Celia Johnson weer terug, wier creatie in „Brief Encounter" mij' al tijd bij blijft. Een beetje met spijt stelt men vast, dat zij ouder is geworden, veel minder filmgeniek dan zij toen was. Een voor de close-up zeer sprekende bijdrage levert dan verder Charles Goldner nog op als stuurman Ricco, terwijl tenslotte Ivon- ne de Carlo het temperament vertegen woordigt. De film draait deze week in het Haar lemse Rembrandt-theater. P. W. FRANSE Blijkens het blad „Vreemdelingenver keer" is de ANWB niet tevreden met de propaganda voor het toerisme naar Neder land. Deze bond oefent aandrang uit om deze propaganda geheel in handen van de overheid te stellen. Het bestuur van de ANVV is hierover ontstemd omdat deze aandrang uitgaat van een lichaam dat alles te danken heeft aan het particulier initia tief, evenals trouwens het vreemdelingen verkeer, dat immers is opgebouwd uit plaatselijke particuliere verenigingen. Er wordt op gewezen, dat het buitenlandse toeristenbezoek aan ons land sterk toe neemt. De resultaten van het rapport „Hirschfeld" tot reorganisatie der toeris tische propaganda zullen kunnen bijdragen tot een nog doelmatiger werkwijze, die, hoewel met steun van de overheid, volgens het ANVV, toch in particuliere handen zal moeten blijven. Eventuele reorganisaties zullen evenwel slechts na grondige bestu dering van het rapport en de daarover ge houden enquête kunnen worden vol bracht. Om het aantal uitvoeringen van het Con certgebouw-Orkest in het seizoen 1954 '55 zo groot mogelijk te laten zijn, is met het oog op de reis naar Amerika (1 October tot 13 December) besloten de abonnements concerten vroeger dan gewoonlijk te laten beginnen en wel op 15 September. Die van het Concertgebouw-Orkest zullen onder leiding staan van Eduard van Beinum, Rafael Kubelik (die ook de tournée mee maken), Eugene Ormandy en Jean Marti- non. Gedurende de tournée van het Con certgebouw-Orkest komen, zoals reeds eer der werd bericht, als plaatsvervangers achtereenvolgens het Residentie-Orkest, het Berliner Philharmonisches Orchester en het symphonie-orkest van de Belgische Na tionale Radio-Omroep naar Amsterdam. Als solisten zijn onder anderen geënga geerd de violisten Isaac Stern en Arthur Grumiaux, de pianisten Arthur Rubinstein, Monique Haas, Robert Casadesus en Ru- dolf Ferkusny, de violoncellisten Antonio Janigro en Edmund Kurtz en de vocalisten Irma Kolassi en Maria Stader. De minister van Justitie deelt aan de Eerste Kamer mee, dat hem thans meer gegevens bekend geworden zijn van onge wenste politieke activiteit van oud-leden der voormalige N.S.B. en aanverwante organisaties. De verder te nemen maat regelen zullen afhangen van de rechterlijke uitspraak in hoogste instantie ten aanzien van de leiders der N.E.S.B. COMPONIST VAN DE „LAMBETII WALK" OVERLEDEN Noel Gay, de dirigent en componist, wiens „Lambeth Walk" enorm populair werd, is gisteren te Londen overleden. Hij was 55 jaar. Gay 'hield niet van moderne muziek en was bijna doof, toen hij de dansmelodie schreef die hem roem bracht. Voor de inzenders van de beste ant woorden op onderstaande vraag loven wij uit 25 kisten met 50 Elisabeth Bas sigaren 25 kisten met 25 Elisabeth Bas sigaren 100 dozen met 10 Elisabeth Bas sigaren Mijnheer Rookgraag zit van zijn Elisabeth Bas te genieten in een coupé „niet roken" Hoe lost hij dit op? En beantwoordt ook deze vraag: Verkiest U natuurlijke brand of een kunstmatig verwekte witte brand? Zendt Uw oplossing onder bijsluiting tan een Elisabeth Bas-sigarenbandje aan de Elisabeth Ba' Sigarenfabrieken te Boxtel. Oplossing inzenden uiterlijk 31 Maart 1954 ZATERDAG 6 MAART Stadsschouwburg;: „Moord bij open doek", Rotterdamse Comedie. 8 uur. Minerva: „Nacht zonder sterren", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Zolang jij bij mij bent", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „De verovering van de Mount Everest", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Frans Ilals: „Berlijn, stad van avontuur", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Gewetens wroeging", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „The Captain's Paradise", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. City: „Parijse nachten". 18 iaar. 7 en 9.15 uur. Roxy: „Spoorwegsabotage", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. ZONDAG 7 MAART Cultura: Ned. Ver. van Spil'. „Harmonia", wijdingsmoi'gen. 10.30 uur. Stadsschouwburg: „De Vuurproef". Nederlandse Comedie, 7.30 uur. Minerva: „Twintig jaar op wacht", alle leeft.. 2 en 4.15 uur. „Nacht zonder sterren", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Zolang jij bij mij bent", 14 jaar. 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „La Traviata", 14 jaar. 11 uur. „De verovering van de Mount Everest", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Berlijn, stad van avontuur18 jaar, 2. 4.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Lord Wanhoop", alle leeft., 2 en 4.15 uur. „Spoorwegsabotage", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Gewetenswroeging", 18 jaar. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „The Captain's Paradise", 14 jaa.r, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „The Harlem Globetrotters", alle leeft., 2.15 en 4.30 uur. „Parijse nachten", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. MAANDAG 8 MAART Begijnhofkapel: Hermann Zaiss Comité, bijeenkomst, 8 uur. Gebouw Zang en Vriend schap: Bijeenkomst van „De grotere Wereld", 8 uur. Concertgebouw: Modeshow „Ascot" ten bate van het Erefonds voor Oud-verpleeg sters. 2.30—5 uur. Minerva: „Whisky als wa ter", alle leeft., 8.15 uur. Palace: „Zolang jij bij mij bent", 14 jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur. Lido: „De verovering van de Mount Everest", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Berlijn, stad van avontuur", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Spoorwegsabotage", 14 jaar, 2.30 en 8 uur. Luxor: „Gewetenswroe ging", 18 jaar. 2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „The Captain's Paradise". 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „The Harlem Globetrotters", alle leeft., 2.15 uur. „Parijse nachten", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1954 | | pagina 5