Voorhoede bleef een probleem na
Bondselftal-London Combination
fm
Ruiten Zes
Fa. B. ENGELENBERG
.Clowntje Rick
Nederlandse defensie
danig op proef gesteld
cr
Een Engelse Manager
VAANDRIG
Botwinnik liet zich
winst niet ontgaan
4
AANTREKKELIJK DUEL MET ENGELSE PROFS
OFFICIëLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
Jimmy Seed, van Charlton
Athletic
P<1
Al
Voetbal in Engeland
Voor de kinderen
FEUILLETON
Turkije in eindronde
tournooi wereldtitel
Wereldtitel schaken
DONDERDAG 18 MAART 1984
(Van onze sportredacteur)
MEESTAL IS HET ZO dat de sparringpartner van het voorlopig Nederlands
voetbalelftal zich op Nederlandse grond bepaalt tot een productief eerste
half uur, waarin dan één of meer doelpunten worden gemaakt, daarna wat
gallery-play geeft voor het niet verwende Nederlandse publiek en vervolgens
als de Nederlanders de stand tot een gering verschil in goals hebben terug
gebracht nog wat doelpunten op de koop toe geven. Zo niét gisteren in de
wedstrijd van het voorlopig Oranje-team tegen de London Football Combination
in het Olympisch stadion in Amsterdam: een kwartier voor het einde pas scoorde
de rechtsbinnen van Arsenal, Logie, het winnende doelpunt voor de Engelsen
na een verbeten strijd, waarin beide elftallen weinig of niets voor elkaar onder
deden. En al is dan het resultaat van oefenwedstrijden van weinig belang, wat
spanning en opwinding binnen en buiten het veld maken het geheel toch veel
aantrekkelijker en geven publiek en keuze-commissie altijd een wat beter kijk op
de spelers, die getest moeten worden. En wat dat betreft zijn de bijna veertig
duizend toeschouwers gisteren best, aan hun trek gekomen ondanks het feit
dat de London Combination met twee—één won.
Wat de toeschouwers van gisteren óók
hebben kunnen zien, was dat degenen die
een elftal moeten samenstellen voor de
aanstaande interlandwedstrijd tegen de
Belgen geen puzzles behoeven op te los
sen voor wat betreft de achterhoede van
het nationale voetbalteam. Want zowel
Steiger als Oden thai, Terlouw en Tebak
speelden een alleszins betrouwbare partij
en bevestigden hun goede vorm, die zij reeds
toonden tijdens de laatste match tegen de
Rode Duivels in Rotterdam en die tegen
het Engels amateursteam van tien dagen
geleden.
Waarbij wij direct moeten zeggen dat
geen van vieren het gemakkelijk had. Stei
ger werd door befaamde schutters als Lo
gie (Arsenal), Jezzard (Fulham) en vooral
Haynes, de bijzonder talentvolle Fulham-
speler, die reeds als achttienjarige voor
Engeland B uitkwam, enkele malen danig
op de proef gesteld. En Odenthal en Tebak
hadden de gehele wedstrijd hun handen
vol aan de uiterst rappe buitenspelers Ho
ward (hij loopt de 100 yards voor Midd
lesex in 10 seconden!) en de al even snelle
en handige Hooper van West Ham United.
Waarbij dan Terlouw twee maal drie
kwartier verwoede duels uitvocht met het
Engelse birinentrio, dat wel dikwijls snel
ler en handiger bleek dan de Sparta-speler,
maar het toch wel vaak moest afleggen,
zij het dan dat dat enkele malen wat bij
zonder hardhandig ging.
Ook de kanthalfs Biesbrouck en Klaas-
sens lieten zien dat voor hen de tijd nog
geenszins is aangebroken om vervangen te
worden. Bun positiespel was bij perioden
\-oortreffelijk hetgeen heel wat wil zeg
gen tegen een haast mechanisch en secuur
volgens de regels spelend elftal als dat van
ADVERTENTIE
Docisiruut .39 - Haarlem - Tel.
RUBBOL JACHTLAKKEN
de Engelsen al vielen beiden hun elftal
genoten in de tweede helft jammer genoeg
bij toen vooral het plaatsen veel minder
werd dan voorheen en door nonchalance
menige kans op een aanval verloren ging.
Maar hun spel in.doorsnee genomen was
toch zeker een compliment waard.
Zo bevestigden dus achterhoede en mid
denlinie hun vorm! Een verblijdend teken,
maar toch geen extra plusteken op de lijst
van candidaten voor het Nederlands elftal.
Hun vorm was bekend en zij bevestigden
die.
Nog niet dé voorhoede
Anders was dat met de voorhoede. Die
functionneerde niet zoals men dat wel zo
graag zou zien en was weer voor verande
ring vatbaar. In plaats van Overbeeke en
Gruyzen probeerde men gisteren Van
Beurden als rechtsbuiten en de Hermes
DVS'er Heyster als linksbuiten. Bsnnaars,
Bleyenberg (Van der Gijp en Van Melis
waren geblesseerd) en de Ajaxied Michels
vormden het binnentrio. Met welke forma
tie de Keuze Commissie in 'zoverre wijzer
is geworden, dat men nu weet dat deze op
stelling in ieder geval beter en gevaarlijker
is dan de vorige. Maar een ideale en voor
al een doeltreffende en productieve voor
hoede bleek het niet te zijn.
Wat onwennigheid is daar misschien de
bet aan en wellicht ook de verwoede tegen
stand van de sublieme rechtsback Hewie
van Charlton Athletic, de uiterst kalme en
zeer moeilijk passeerbare spil Owen van
Luton Town en de trapvaste en consequent
afdekkende linksback Green van Bir
mingham en niet in de laatste plaats aan
de niets aan het toeval overlatende kant-
halfs Dickson (Arsehal) en Morton (Lu-
ton Town) en tenslotte de alleszins be
trouwbare Bartram (hij speelde in totaal
971 wedstrijden en vierde onlangs de 500ste
voor zijn club Charlton Athletic, waarvoor
hij nu al twintig jaren achtereen uitkomt).
Hoe dan ook. dé voorhoede voor het na
tionale team bleek deze formatie nog niet,
al toonde Michels zich wel een beter spel
verdeler dan zijn voorganger Van Beurden,
die nu een zeker niet onverdienstelijke
partij speelde als rechtsbuiten.
Uit dit alles zal men wellicht kunnen af
leiden en terecht dat de oefenwed
strijd een alleszins bevredigende kracht
meting is geweest. Een krachtmeting, die
door het verrassend goede short-passing
van de Nederlanders in het begin een
Een zeer mooie Engelse aanval op het
Nederlandse doel werd besloten met een
hard schot van linksbinnen Haynes, dat
Steiger te machtig was en de stand gelijk
maakte (1-1). V.l.n.r.: LogieTebak, Hay
nes, Klaassens en Terlcuw.
royale zege tegen de aanvankelijk nog niet
op elkaar ingespeelde Engelsen leek te
worden.
Voorsprong
Na acht minuten al glipte Bleyenberg
door de verdediging van de London Com
bination en schoct de bal daarna van dicht
bij op een slimme wijze achter de verbou
wereerde Bartram. Even leek het of daar
na het tegenoffensief van de Engelsen doel
punten op zou leveren, doch gevaarlijke
schoten bleven uit.
Die kwamen 'pas toen de Nederlanders
steeds maar een zeer kort combinatie
spel spelend vergeefs hadden geprobeerd
de Engelse defensie te overspelen. Eerst
kreeg Hooper een kans, daarna Howard,
die tot tweemaal toe alleen voor de doel
man tegen Steiger opschoot, en vervolgens
midvoor Jezzard, maar die schoot tegen de
paal. Logie miste daarna ook al, maar dat
kwam door Steiger, die zijn schot met een
vervaarlijke zweefduik tot corner verwees.
De handige Haynes deed het na een half
uur spelen veel beter. Die zag een gat in
de Nederlandse defensie en gebruikte dat
om er de bal na een onnavolgbaar snelle
reactie door te schieten. Waarmede de
stand weer gelijk was: eeneen.
Jammer dat de tweede helft wat de
prestaties van de Nederlanders betreft
wat minder was. Er waren wat tekenen
van vermoeidheid en de Engelsen raakten
bovendien steeds beter ingespeeld. Hetgeen
uiteraard niet wilde zeggen dat het gallery-
play werd 'of een spel van kat èn muis.
Want het duurde tot een kwartier voor het
einde voordat de Engelsen de stand door
Logie op tweeeen brachten na een aan
val, die alleen in de leerboeken van de
grootmeesters in het voetbalspel thuis
hoort: de bal van rechtsbuiten naar links
buiten naar midvoor, en dat binnen enkele
seconden. Het Bondsteam stond dan ook
machteloos.
Daarvóór echter hadden tienduizenden
in het stadion geschreeuwd en met re
den om een Nederlands doelpunt. Een
omstandigheid waar alle reden toe was.
Hewie redde een maal van de doellijn en
Owen moest zijn hele arsenaal van trucjes
uitbuiten om Bleyenberg en Michels uit
zijn strafschopgebied vandaan te houden.
Hetgeen wel lukte, maar toch alleszins aan
trekkelijke duels te zien gaf.
Het laatste kwartier na het doelpunt
was voor de Engelsen, die over aan
merkelijk meer uithoudingsvermogen ble-
j ken te beschikken en dus verwoed bleven
aanvallen. Resultaat had dat echter niet
meer. Voornamelijk ook dank zij het re
solute optreden van keeper Steiger.
Waarbij ons slechts rest te vertellen dat
het niet alleen een aantrekkelijke, maar
ook alleszins nuttige oefenpartij was tegen
de London Combination die de pessimisten
eens te meer in het ongelijk stelde.
ADVERTENTIE
pit-1 1 muit
heipon prompt
Het elftal Engelse beroepsspelers, dat
Woensdagmiddag in het Amsterdamse Sta
dion tegen het voorlopig Nederlands Elftal
uitkwam onder de naam London Football
Combination en deze aardige, vaak boeiende
wedstrijd met 21 won, stond onder leiding
van een der bekendste Engelse managers:
James Marshall Seed, kortweg Jimmy Seed,
al is hij al 59 en ligt zijn eigen optreden als
beroepsvoetballer dus al tientallen jaren
achter hem. Die actieve spelersloopbaan
heeft overigens lang geduurd en hem al
veel succes gebracht. Als rechtsbinnen van
Tottenham Hotspur, later van Sheffield
Wednesday dat hij jarenlang aanvoerde, be
hoorde hij in de twintiger jaren tot de ster
ren van het Engelse voetbal. Bij de Spurs
behaalde hij in 1921 de door iedere Engelse
beroepsspeler vurig begeerde Cup-medail; als
captain van Sheffield Wednesday voerde hij
zijn elftal tweemaal naar het kampioenschap
van de League. Zijn talent als „cartoonist",
als tekenaar van sportcaricaturen, bracht
hij in die jaren ook steeds tot gelding; eerst
in het Londense dagblad Evening News,
later ook in een der dagbladen van Shef
field. waarin hij bovendien een wekelijks
sportartikel schreef.
De toekomst van beroepsvoetballers, als
het klimmen der jaren hen tot afscheid
noopt, is vaak onzeker en er komt niet altijd
veel van terecht. Wel was dat het geval met
Jimmy Seed, die zich allang had voorgeno
men dat hij manager, dat is dus directeur
van de voetbal-firma, die een beroepsclub
in feite toch is, moest worden. Hij werd in
1932 manager van de derde divisie-club
Charlton Athletic, die er niet best voorstond
en in het Londense district Charlton een
kommervol bestaan leidde, bezwaard met
financiële schuld. Jimmy's spelkennis, men
senkennis en zakelijk inzicht leidden tot
totale ommekeer. Hij ging een team opbou
wen uit b°el jonge spelers, die de club zelf
opleidde. Hij vond binnen een jaar een trai
ner voor hen, Trotter, die nu al twintig jaar
zijn trov e medewerker is en die boven
dien de trainer van het Engels Elftal werd
en dat nog steeds is. Hij reisde naar uithoe
ken van het land en ontdekte daar veel
belovende „youngsters" In den beginne was
daarbij reeds Sam Bartram, die nu al
twintig jaar het doel van Charlton Athletic
verdedigt en die dat gisteravond in de
London Football Combination deed (tot de
rust; daarna werd hij tengevolge van een
ADVERTENTIE
Eillelioren Parijs
WAT M FRANKRIJK MIST IS VAANVRIG-SHAG
Wij hebben wijn, maar wij
missen jullie verrukkelijke,
goudgele, pittige Vaandrig
Shag, zei een Fransman ons
(In het Frans I). Achterop elk
pakje de vlag van een ander
land. Dat is iets voor Uw
kinderen.
VAANORIGSHAG
VAANDRIGSHAG85CT
VIRGINIA
SHAG
VAANDRIGSHAGGOUDGELÊVIRGINIA50GRAM85CT
Vaandrig: een vlag, die een goede lading dekl.
Jimmy Seed
kwetsuur vervangen). Jimmy Seed met zijn
jonge team, dat geen geld van dure „trans
fers" had gekost, veroverde snel promotie
naar de tweede divisie en het volgende jaar
al naar de eerste. Daar is Charlton sinds
dien in gebleven. Het heeft de Cup eenmaal
gewennen en dat was niet dc enige maal dat
het de finale te Wembley bereikte. Het heeft
met wisselend succes in de competitie ge
streden, is meermalen onder de leiders ge
ëindigd en staat op het moment nr. 7 in de
ranglijst van tweeëntwintig, als hoogst
geplaatste van de vier Londense eerste
divisie-clubs. De drie andere zijn Arsenal,
Chelsea en Tottenham Hotspur.
Een wonderlijk vak, dat van de football-
manager. Seed, zich onthoudend van aan
kopen van dure spelers een beleid dat
door clubs als b.v. Arsenal, Sunderland,
Chelsea wordt toegepast blijft overtuigd
voorstander van zijn methode. Niet slechts
uit zakelijke overwegingen, maar omdat met
eigen opleiding van jonge spelers een uit
stekende team-geest geschapen kan worden,
die men met de duur-aangekochte sterren
van andere clubs dikwijls niet bereikt. Hij
is in later jaren zelfs tweemaal naar Zuid-
Afrika getogen om daar veelbelovende
jonge krachten te vinden en heeft er zeven
naar „The Valley" Charlton's stadion, dat
uitgebreid is tot het nu 80.000 toeschouwers
kan herbergen meegebracht. Drie van die
vondsten in Zuid-Afrika spelen op het mo
ment in Charlton's eerste elftal: één van hen,
de rechtsback John Hewie, blonk Woens
dagavond te Amsterdam bijzonder uit.
Jimmy Seed is nu eenentwintig jaar ma
nager. Hij heeft Charlton Athletic's oude
schulden geheel afgelost en Charlton's sta
dion tot onbezwaard bezit van de club ge
maakt. Van zijn tweede loopbaan heeft hij
evenals van de eerste een succes gemaakt.
En het tekenen van caricaturen heeft hij als
beroep sinds lang opgegeven maar niet als
liefhebberij: toen wij gisteravond met hem
zaten te praten wierp hij snel een wel
geslaagde op papier van die actieve en ook
als persoonlijkheid zo gewaardeerde Neder
landse voetballeider Brunt, de secretaris
penningmeester van de Kon. Ned. Voetbal
bond. Een opgewekte, bewegelijke Engels
man. Jimmy Seed, vol onverminderde zor'
voor „zijn jongens", zoals ook gisteren bleek,
vol verhalen over Charlton en zijn werk. Een
man die op zijn 58ste blij zegt dat hij nu
eigenlijk wel de allerprettigste tijd van zijn
leven heeft bereikt, zonder zorgen voor de
toekomst. En die ons tenslotte vertelt wat
toch boven alles gaat en hem het naast aan
het hart ligt: zijn kleindochtertje van drie'
jaar.
Chelsea verslaat West Bromwich
Albion met 5-0
Sheffield Wednesday heeft de overge
speelde kwartfinale van de competitie om
de Engelse beker tegen Bolton Wanderers
met tweenul gewonnen. In de halve eind
strijden komt Shieffield tegen de winnaar
van Preston North EndLeicester City uit,
welke clubs Woensdag in de overgespeelde
kwartfinale na verlenging opnieuw tot een
puntenverdeling kwamen: tweetwee. Pres
ton en Leicester zullen elkaar op Maandag
22 Maart voor de derde maal ontmoeten.
Pilon krabde eens op zijn bol en keek Bunkie aan.
Vind je dat?", zei hij. Maar die kerel is een dief en hij heeft een heleboel dingen
van ons gestolen!
„Ja, dat is wel zo", antwoordde Bunkie. „Maar alles is weer teruggevonden, en als hij
nou belooft, het nooit meer te doenZie je, Pilon, het lijkt me zo heel erg, in de
gevangenis te moeten!"
Pilon dacht hierover na. Toen keek hij naar de man, die nog altijd stil op het bankje zat.
„Nou, je hoort het", zei Pilon. „Bunkie do.et een goed woordje voor je, hoewel je dat
eigenlijk niet hebt verdiend. Maar als je hier weggaat en belooft, nooit meer te roven
en hier niet meer in ons dorp terug te komen, dan zal ik je voor deze keer laten gaan!"
Toen keek de man op.
„Mag ik dan vrij weggaan?", vroeg hij. „Nou, ik beloof u heus, dat ik niet meer hier
zal komen!"
„Goed", zei Pilon. „Maar denk er om, als we je ooit weer hier zien
De man ging naar Bunkie en gaf hem een hand.
„Dank je wel, jongetje, dat je zo aardig voor me bent. Ik zal het niet vergeten, hoor!"
En even later zagen ze de man door het bos verdwijnen.
door
Mevr. C. M. BijleveldGelinck
21)
Dear me! A detective-story! How in
teresting!
Ja, maar mijn vader is weg!
Ja, en dat is verschrikkelijk voor u,
miss Van Raesfeldt. Dat begrijp ik. Je kunt
beter een detective story lezen dan er zelf
één ondervinden. En ik heb mijn beide
ouders in Boston, al reis ik nóg zo ver de
wereld over, ik wéét dat ze daar allebei
zitten. Thuis. En dat is zo'n veilige ge
dachte.
Ja, zei Suzanne en keek weer met
sympathie naar haar overbuurtje.
En jij vertelde mij daar niets van!
verweet deze aan Hugo. Jij zat maar van
jezelf te vertellen. Professor van Raesfeldt
weg. Ongebrijpelijk! Ik vond hem een lieve
oude man.
Hebt u hem dan gesproken, miss
Crew?
Ja, ik heb hem gesproken. Geïnter
viewd. Dat is mijn hobby, ziet u!"
Gisteravond?
Gisteravond.
En hij wou niet gestoord worden!
O, dat zeggen ze allemaal bij een in
terview. Daar ziin we aan gewend!
Maar hoe laat was u daar dan?
Nu, toen ik uitviel met bridgen. De
eerste ronde na de pauze. Het kon niet
gemakkelij ker
En wat zij hij?
Eerst niet veel. Hij was verrast. Toen
vertelde ik hem waarvoor ik kwam. Toen
was hij heel aardig, een lieve oude man!
En isis hij weggegaan na uw be
zoek?
Welnee. Waarom zou hij weggaan?
Hij stond een glas uit te spoelen toen ik
kwam. En toen ik wegging zat hij voor zijn
bureau.
Eii hebt u toen uw zilveren potloodje
laten liggen?
Mijn zilveren potloodje? Ik heb er
niet meer aan gedacht. Het is mogelijk.
Even kijken.
Ze boog zich voorover en rommelde in
haar tas. Maar dan ineens was er een stem,
een bekende stem achter de rug van Su
zanne en Daalmans:
Zoekt u maar niet langer, miss Crew.
Ik he'o uw potloodje bij mij.
Naast hun tafeltje stond inspecteur Ren-
kevoort.
Een ogenblik hadden de gasten aan de
omringende tafeltjes gedacht, dat er een
sensationele arrestatie zou volgen na de
binnenkomst van de lange politieman. De
gesprekken verstomden even. Maar dan
zag men, hoe hij uiterst vriendschappelijk
aan het tafeltje van de jongelui werd ont
vangen en was het dus aan te nemen, dat
zijn komst slechts een zuiver particuliere
aangelegenheid was. De algemene aandacht
wendde zich weer af. En inspecteur Ren-
kevoort werd voorgesteld aan Violet Crew.
Ze waren inderdaad alle drie zeer ver
heugd om de politieman te zien. Het Ame
rikaanse meisje, omdat de kennismaking
met de knappe jongeman in zijn flatteuze
uniform nog meer relief verleende aan de
detective-story waar óók zij, dank zij het
zilveren potloodje, in betrokken was.
Hij was gekomen om haar te spreken.
Suzanne was verheugd, omdat zij hem nu
meteen het telegram kon laten zien, dat nu
toch vrij zeker Hein Wichersma afvoerde
van de lijst der verdachte personen.
Maar het allermeest verheugd was Hugo
Daalmans, rvu er zo onverwacht een twee
de man, een seksegenoot, bij hun gezel
schap was gekomen en hem aldus verloste
uit een afschuwelijke en belachelijke posi
tie. Hij schoof dan ook dadelijk een vierde
stoel bij en nodigde, voor "zijn doen uitzon
derlijk gul, de politieman uit:
Komt u bij ons zitten, inspecteur. En
doet u mij genoegen en beschouwt u als
mijn gast voor deze lunch!
Maar deze verontschuldigde zich. Hij
had zo juist al geluncht en was bovendien
zéér bezet met allerlei besprekingen. Hij
was hier gekomen om miss Crew te spre
ken, maar daarna wilde hij ook aan de
heer Daalmans en eveneens aan juffrouw
Sewell bezorgde Sheffield in de strijd
tegen Bolton met rust een eennul voor
sprong, welke Shaw na de hervatting tot
tweeriul vergrootte. Leicester City nam
tegen Preston tot twee maal toe de leiding,
maar na een uitstekende eerste helft kreeg
de ploeg na de rust met een ernstige in
zinking te kampen. Leicester moest tenslotte
alle zeilen bijzetten om het gelijke spel te
handhaven.
In de eerste divisie van de league zorgde
Chelsea voor een grote verrassing door West
Bromwich Albion met niet minder dan vijf
—nul te kloppen. Het was de grootste neder
laag, die West Bromwich (de laatste drie
maanden ongeslagen gebleven) tot nu toe in
dit seizoen leed..
Loting bracht beslissing
Het lot heeft Turkije aangewezen als de
ploeg, die uit groep 6 van de voorronden
naar het eindtournooi van het wereldkam
pioenschap voetbal overgaat. De in Rome
gespeelde beslissingswedstrijd tussen de Tur
ken en Spanje eindigde in een gelijkspel
(22) en daar ook een verlenging van 2 x 15
minuten geen beslissing bracht moest vol
gens de reglementen worden geloot. Een
geblinddoekte jongen trok het papiertje, dat
Turkije in de eindstrijd bracht.
Nadat Spanje in de op 6 Januari in Ma
drid gespeelde thuiswedstrijd met viereen
Turkije had verslagen, leden de Spanjaar
den zoals bekend afgelopen Zondag in
Istanbul een verrassende eennul neder
laag.. Groep 6 van de voorronden bestond
slechts uit deze twee landen. Dus was een
beslissingswedstrijd op neutraal terrein
noodzakelijk.
Botwinnik heeft gisteren een gemakke
lijke overwinning behaald in de eerste party
van zyn tweekamp tegen Smyslov. Smyslov
speelde met wit. Hy gaf op na 58 zetten.
De meeste deskundigen waren het er over
eens dat Smyslov in deze eerste partij niet
was opgewassen tegen de wereldkampioen,
die na de hervatting van de eergisteren af
gebroken partij de druk op zijn tegenstander
onharmhartig verhoogde. Zij meenden dat
Smyslov beter al eerder had kunnen op
geven. Hij had kennelijk al te duidelijke
aanwijzingen nodig dat zijn stelling geen
winstkansen meer bood. Botwinnik gaf
hem die aanwijzingen en wel op duidelijke
wijze. Botwinnik maakte in het eindspel
meesterlijk gebruik van zijn koning ter ver
hoging van de toch al zware druk op
Smyslov's stelling.
Het verloop was als volgt: Smyslov, wit;
Botwinnik, zwart.
41. Khlg2 a6—a5; 42. Ta2—c2 Tbl—b3;
43. Tf2—f4 Td4d5; 44. Tf4-e4 Kg8—g7
45. Le2h5 Pe5g6; 4,6. Te4—g4 Tb3—e3;
47. Lh5xg6 Kg7xg6; 48. Tc2—f2 Td5—f5; 49.
Tf2xf5 e6xf5; 50. Tg4—c4 Te3—e4; 51. Tc4—c7
Te4xa4; 52. Tc7—a7 Ta4—a3; 53. Kg2—h3
f5—f4; 54. Kh3h4 f4xg3; 55. Ta7—a6
Kg6—f5; 56. Ta6—f6 Kf5—e4; 57.
Kh4h3 Ta3—f3; 58. Tf6—a6 Tf3—f5; 59.
wit geeft op.
Slotstand: Wit: Kh3, Ta6, pi. g5.
Zwart: Ke4, Tf5, pi. a5, f7, g3.
Sterke voortzetting
De afgebroken stand was vooral daarom
ongunstig voor wit, omdat het paard sterker
was dan de loper en omdat wit zwakke
pionnen had (vooral g5).
Smyslovs verzegelde 41ste zet werd als de
sterkst njogelijke voortzetting beschouwd,
waarin een pionoffer zijn positie zou heb
ben verbeterd. Botwinnik dacht meer dan
20 minuten na en nam het offer niet aan. Hij
gaf er de voorkeur aan de druk op de
positie van wit te vergroten. Bij de 47ste zet
van wit dreigde Te3e5, met verovering
van pion g5.
Bij de 50ste zet van zwart, na torenruil,
is het pionneneindspel voor zwart gemak
kelijk gewonnen. Smyslov's positie werd
nog moeilijker nadat hij op de 51ste zet een
pion verloren had. Hij deed opnieuw een
poging het spel te compliceren door een pion
op te offeren, maar de wereldkampioen was
niet meer te stuiten.
van Raesfeldt graag nog endge inlichtin
gen wagen. Was het héél erg ais hij het
gezellig samenzijn onderbrak? Dan wilde
miss Crew hem wel vergezellen naar één
van de spreekkamers beneden; de beide
anderen zouden dan samen naar de Am-
stellaan kunnen terugkeren, waar hijzelf
dan ook weer spoedig aanwezig hoopte te
zijn.
Natuurlijk wilden zij allen hun mede
werking verlenen. En dus bedankte het
Amerikaansje meisje haar gastheer harte
lijk voor de lunch en wandelde daarop,
glimlachend en knap naast de forse politie
man, het restaurant uit. De beide anderen
bleven aan de ontredderde tafel achter;
Huug besloot het kort te maken.
Wil je nog iets hebben .Suzanne?
Nee, dank je wel Huug. Het was
heerlijk. Ze voelde nu toch enig medelijden
met hem.
Zal ik dan maar afrekenen?
Uitstekend. Ik wou ook graag gauw
naar huis.
Hij rekende af: het was nog even een
bitter moment. Dan stonden ze op, liepen
zwijgend het gebouw uit en stapten zwij
gend in de two-seater, die h'j een eind ver
dei- geparkeerd had. Naast hem gezeten
maakte ze toch even een praatje omda? ze
toch werkelijk met hem te doen had. Maar
over het telegram in haar tasje sprak ze
niet!
Niet veel langer dan twintig minuten
na de beide jongelui parkeerde ook de po
litieman weer zijn motor aan de trottoir
rand in de Amstellaan. Het onderhoud met
Violet Crew had, na alles wat hij in het
restaurant reeds vluchtig vernomen had,
niet veel nieuwe gezichtspunten opgele
verd. Ze had hem de copy van het inter
view van professor van Raesfeldt laten le
zen en hij had eens fijntjes geglimlacht: de
professor was dan wel door de handige
journaliste onder zijn werk overrompeld,
maar hij had dan toch maar niets losgela
ten over de uitvinding. Er stond alleen
maar in dat de professor een aardige oude
man was en verder, dat het laboratorium
„marvellously interesting" was. Bijzonder
belangrijk was dit alles nu niet bepaald te
noemen, maar een werkelijk interview was
het tenminste geweest, dat was in ieder
geval duidelijk. Dan had hij naar Benja-
minii geïnformeerd en het meisje had een
volkomen eerlijke indruk op hem gemaakt:
ze vertelde hoe ze de bridgeprofessor eer
gisteren voor het eerst van haar leven had
gezien, toen hij een demonstratie gaf in het
hotel. Ze had gezien dat hij vals speelde,
maar hij was suggestief.
Of zij dan dacht dat hij de ruiten zessen
had weggenomen.
Waarschijnlijk wel. Maar tochhet
kón ook mijnheer Daalmans geweest zijn.
Mijnheer Daalmans?
Omdat hij een slimme jongen is.
Een slimme jongen! Hij had wéér even
geglimlacht. Wat een typische wijze van
uitdrukking! Maar het was raak!
Er zaten ook nog twee dames aan dat ta
feltje. Wat dacht zij daarvan?
O nee, mevrouw Van Moorsel is er te
gewoon voor en juffrouw Van Gemeren,
ach, een aardige jonge vrouw.
Hij kon niet laten ook even te vragen;
En juffrouw Van Raesfeldt?
Ik mag haar heel graag. Ze is knap.
Ze is knap. Een zacht en innemend gezicht.
Ze heeft stijl.
Hij antwoordde:
U ziet de dingen heel scherp!
En daarmee was het onderhoud afgelo
pen: een paar vriendelijke woorden, een
hartelijke, kameraadschappelijke handdruk
en ze had hem zelf uitgeleide gedaan tot
aan de draaideur. Opmerkelijke figuur, had
het Amerikaanse meisje van Benjamini
gezegd! A curious type, dat was ze zelf
ook!
Hij reed, diep in gedachten, terug naar
Zuid cm nu zo snel mogelijk Hugo Daal
mans te spreken, voor wie het er nu toch
tamelijk bedenkelijk begon uit te zien. Zo
als die vanmorgen met opgestreken zeil bij
hem gekomen was! En als het nu waar
was, dat hij inderdaad na elven met een
boodschap naar de professor was gegaan,
dan had Violet Crew toch wel gelijk ge
had in haar bewering, dat hij een „sly
boots" was. Zoeven aan het lunchtafeltje
was hij nog volkomen argeloos geweest en
hij was nu weer thusgekomen ook: zijn
two-seatertje stond nog voor de deur. Hij
zou meteen naar hem toegaan.
(Wordt vervolgd).
