Ruiten Zes
VITAMINEN
ACTIFRAL-10
Engels bedrijfsleven kreeg bij
Fawley lesje van Amerikanen
.Clowntje Rick
Actie tegen Diem
rjtuDSOïe,^
Vierde partij na 40
zetten afgebroken
Onder hun leiding leverden 5000
Britse arbeiders grootse prestatie
h.
mjf
1 //Til 7
Dienstmeisje stak huis
van ex-verloofde in brand
4
Voetbal
Tapijt uit Turkije
voor Franco Gamma
Kuys, Tol en Van der Kuil
naar tournooi in België
Hockey
Belgisch hockey-elftal
Athletiek
Jacques Keyser in
Parijs overleden
A utomobilisme
Moet Mike Hawthorn
in militaire dienst?
Cricket
Vierde testmatch
eindigt in draw
Tennis
De Davïs Cup-ploeg
Wielrennen
Competitie „De Kampioen"
Sport in 't kort
FEUILLETON
Om de wereldtitel
Radiotelescoop
in het voorjaar gereed
Voor de kinderen
Nummering candidaten-
lijsten Prov. Staten
WOENSDAG 2 4 MAART 195 4
De weduwe van de Amerikaanse kxinstschilder William Singer heeft besloten haar
landgoed „De Wilde Zwanen" te Laren (N.H.) in te brengen in een stichting, genaamd
de Singer Memorial Foxindation" en dit door de architect Walter Hamdorff te doen
verbouwen tot cultureel centrum voor de gemeente Laren. Het zal worden ingericht
als museum met muziek- en toneelzaal, foyer en vergaderzalen. Verder brengt zij in
deze stichting een collectie schilderijen, aqziarellenenz. in van de hand van haar
overleden echtgenoot en een dito collectie van verscheidene meesters, voorts diverse
bronzen en antieke meubelen. Tenslotte stelt zij nog een bedrag van f150.000 be
schikbaar voor een te vormen fonds tot instandhouding en exploitatie van de bezit
tingen der stichting, waar ook de gemeente Laren voor anderhalve ton in bijdraagt.
De studenten van de economische en
handels-hogeschool van Istanbul hebben
besloten Franco Gamma, de Italiaanse
knaap die het lot trok dat Turkije in de
eindronde van het wereldkampioenschap
voetbal bracht, een kostbaar tapijt te schen
ken.
Zoals bekend, eindigde de beslissings
wedstrijd tussen Turkije en Spanje, die in
Rome werd gespeeld, in een gelijkspel
(2-2), waarna het lot moest beslissen.
Franco Gamma koos toen, geblinddoekt,
het papiertje, dat Spanje uitschakelde.
Militair tour.nooi
Voor het Nederlands Militair elftal, dat
zal deelnemen aan het internationaal militair
voetbaltournooi van 5 tot en met 21 April in
België, zijn de volgende spelers gekozen:
Doel: Van der Burgt (BW) en Kuister-
mans (Internos).
Achter: Van Kerkum (Feijenoord), Kuys
(Haarlem) en Van Mourik (Ajax).
Midden: Van Vliet (HBS), Elzer (Ajax),
Tol (Stormvogels), Koopmans (Go Ahead)
en Van Capelle (Elinkwijk).
Voor: Van der Linden (DOS), Van der
Kuil (VSV), Van der Wel (Ajax), Brusse-
lers (PSV), Rijnvis (ADO), Bakker (Leeu
warden) en Schouten (Excelsior).
Nederland is in een poule ondergebracht
met België en Luxemburg.
Het Belgisch hockey-elftal, dat Zondag
28 Maart in Brussel tegen Nederland speelt,
is als volgt samengesteld:
doel: Van Leer (Wellington)
achter: Dubois (Leopold) en Enderle
(Rasante)
midden: Van der Stappen (Victory),
Gossens (Leopold) en De Crop (Rasante)
voor: De Laet (Victory), Busch (Ukkel),
Freedman (Rasante), Jadoul (Leopold) en
Kielbaye Rasante
ADVERTENTIE
geeft U precies
wat U nodig hebtl
In Parijs is op 66-jarige leeftijd na een
langdurig ziekbed Jacques Keyser over
leden, één der groote figuren eerst van d
Nederlandse en daarna van de Franse
athletiek.
Jacques Keyser was Nederlander van
geboorte en behoorde tot de Nederlandse
ploeg, die in 1908 aan de Olympische Spe
len in Londen deelnam. Niet lang daarna
vertrok hij naar Frankrijk, liet zich natu
raliseren en was voor de Nederlandse sport
verloren, ofschoon hij nog wel eens een
enkele keer overkwam, bijvoorbeeld in
1911 en 1912 toen hij, nog Nederlander, de
nationale records op de 1500 en de 5000
meter verbeterde in Rotterdam.
In zijn nieuwe vaderland is Keyser be
kend geworden door zijn overwinningen
op de middenafstanden en in veldlopen.
Hij was de grote rivaal van de beroemde
Jean Bouin wiens opkomst ongeveer sa
menviel met de periode waarin Keyser
zijn topvorm bereikte. De altijd zeer faire
en sportieve duels tussen deze beide man
nen hebben veel bijgedragen tot de ont
wikkeling van de Franse athletiek.
De eerste wereldoorlog maakte een ein
de aan de sportieve loopbaan van Keyser.
Hij bleef een zeer populaire figuur en
heeft vele jaren lang een winkel in sport
artikelen gehad in de Faubourg Mont-
martre waar oud-gedéendten uit de sport
elkaar ontmoetten om herinneringen op te
halen.
LONDEN, (United Press) De Londen-
se „Daily Mirror" wijdt op de voorpagina
in zware opmaak aandacht aan het geval
van de Engelse coureur Mike Hawthorn,
die momenteel in Rome woont en voor
Ferrari uitkomt.
Hawthorn heeft de dienstplichtige leef-
tijg bereikt, maar kan niet worden opge
roepen omdat hij buiten Engeland verblijft.
„Grijp die dienstonderduiker", aldus de
Mirror. „Deze jongeman zegt „sliep uit"
tegen zijn land en geeft te kennen dat hij
wel zal uitkijken om in Engeland in mili
taire dienst te gaan. Hij blijft liever racen
met zijn Ferrari".
Het blad dringt er op aan dat er een
wetswijziging wordt ingevoerd, zodat Hawt
horn ook indien hij na zijn 26ste jaar in
Engeland terug komt nog kan worden op
geroepen om zijn dienstplicht te vervullen.
Zoals verwacht werd eindigde de vierde
testmatch tussen Engeland en West-Indië
in een draw. Engeland stond 258 runs achter
met nog 7 wickets in handen toen de tijd om
was.
De match had veel weg van een de
monstratie en lang voordat de West-Indiërs
hun tweede innings voor gesloten verklaar
den met 456 runs voorsprong waren alle span
ning en sfeer verdwenen.
Aan het slot van de wedstrijd wees het
scoringbord: West-Indië 681 voor 8 gesloten
en 212 voor 4 gesloten, Engeland 537 en 98
voor 3. De Engelsen moeten nu de laatste
wedstrijd in Jamaica winnen, willen zij de
stand gelijk maken. Van 'de voorgaande
wedstrijden werden er 2 door de West-
Indiërs en één door de Engelsen gewonnen.
De Franse regering heeft een onderzoek
gelast na gr de staat van dienst van. dr.
Carl Diem, organisator van de Olympische
Spelen in Berlijn in 1936, die als hoofd
van een sportdelegatie uit West-DuitsLand
een bezoek brengt aan de Franse hoofdstad1.
Dr. Diem heeft zijn bezoek aan het insti
tuut voor Lichamelijke Opvoeding in Pa
rijs uitgesteld in verband met het feit dat
160 instructeurs geweigerd hebben deel te
nemen aan een demonstratie te zijner eer.
Zij beschuldigen hem ervan dat hij één
der sportleiders tijdens het nazi-regime is
geweest en dat hij wegens oorlogsmisdaden
is veroordeeld.
Naar verluidt zou dr. Diem in verband
met deze actie hebben voorgesteld zijn be
zoek aan Frankrijk te doen vervallen. De
Franse regering had er echter op aange
drongen dat het plaats zou vinden over
eenkomstig de getroffen regelingen. Men
verwacht strenge strafmaatregelen tegen
de instructeurs ingeval hun beschuldigin
gen aan het adres van dr. Diem ongegrond
'worden bevonden.
De keuze-commissie van de KNLTB heeft
voor de Daviscup-wedstryd Nederland
Spanje, die Vrijdag 30 April, Zaterdag 1 en
Zondag 2 Mei op de Mets-banen in Seheve-
ningen wordt gespeeld, de volgende spelers
aangewezen: Van Swol, Dehnert, Krijt en
Van Meegeren. Uit dit viertal zal de defini
tieve ploeg worden gekozen. Als aanvoerder
van het Nederlands Daviscup-team zal mr.
Peters fungeren.
De uitslag van de tweede rit (60 km.) van
de wintercompetitie van de HSV „De Kam
pioen", die werd gereden in de Haarlem
mermeer, luidde als volgt: 1. P. van Steen
voorden. 1. 32,21; 2. T. Peters 1.33.38; 3. H.
Buys 1.35.20; 4. T. Martens 1.36.29; 5. J. Ver-
kaaik 1.37.05; 6. N. Asma 1.40.10; 7. Th.
Mathot 1.40.16; 8. J. Groeneveld 1.40.42; 9
H. de Jong 1.41.24; 10. A. Sondorp 1.43.04.
STERKE RUSSEN. Tijdens de Mos-
kouse kampioenschappen in het gewichthef
fen is de Rus Vladimir Vilkovski er in ge
slaagd het wereldrecord tweehandig trekken
in het bantamgewicht van 98 op 98,5 kg. te
brengen. Het oude record stond sinds 27
Maart 1952 op naam van zijn landgenoot
Oudodov. In Kiev heeft de Russische veder
gewicht Pjotr Kirsjon bij het tweehandig
drukken een gewicht van 106.5 kilo omhoog
gebracht, een nieuw wereldrecord in zijn
klasse. Het officiële record voor deze
oefening staat op naam van Nan (Japan) en
Del Rosaria (Philippijnen) met 105 kilo.
ALLEN VERLIEST VAN DOWER. De
Britse kampioen vlieggewicht Terry Allen
die aangewezen is als officieel uitdager van
de Fransman Louis Skena, houder van de
Europese titel, heeft een verrassende neder
laag door k.o. geleden in zijn partij tegen
Dai Dower uit Wales. Dower, die pas een
twaalftal gevechten als professional had ge
leverd, sloeg hem in de tweede ronde uit
met een rechtse tegen de kaak. Allen kwam
overeind, maar toen had het „out" al ge
klonken.
door
Mevr. I. C. M. BijleveldGelinck
26)
Juffrouw Van Gemeren was de enige van
de bridgespelers, die hij nog niet persoon
lijk ontmoet had. Hij zou nog even naar
haar toe gaan; hij kon het nog net waar
nemen vóór zijn vertrek om drie uur. Veel
nieuws zou een onderhoud wel niet ople
veren, te meer waar wel gebleken was dat
haar broer Fred inderdaad de gehele
avond en nacht was uitgeweest en dus
evenmin de hand gehad kon hebben in de
verdwijning van de professor.
Het meisje deed hem zelf open en vroeg
hem, in haar eigen zitkamer te komen om
haar vader niet te storen. Een kleine,
smaakvol gemeubelde kamer waar een
klein houtvuurtje brandde in een gemet
selde schouw. Ze gaf hem een gemakke
lijke stoel, kroop dan zelf, wat huiverig
en kouwelijk, dicht bij het vuur tegenover
hem en vestigde haar zachte, lichtblauwe
ogen vragend op zijn gezicht.
Hij verbaasde zich over haar uiterlijk.
Dit meisje was zevenentwintig'jaar, had
Suzanne van Raesfeldt hem verteld, en de
dochter van een schatrijk bankier. Hij zag
een eenvoudig gezichtje voor zich, maar
zorgelijk, gespannen, en met een droevige
uitdrukking in haar ogen. Merkwaardig!
Zelfs haar mond, die bij zijn binnenkomen
nog even geglimlacht had, was nu in rust
ook van een stille melancholie. Haar enige
schoonheid was haar prachtige asblonde
haar, dat nu'iets goudachtig getint werd
door de gloed van de laaiende houtblokken
en dat zo een warme omlijsting vormde
van haar bleek gezicht.
Kwam u mij iets vragen, inspecteur?
Ja, juffrouw Van Gemeren, U bent
de enige van de bridge-spelers van gister
avond, die ik nog niet gesproken heb. U
hebt natuurlijk gehoord, wat er gister
avond gebeurd is.
Ja, inspecteur.
Daar hoef ik dus niet over uit te wei
den. Ik zoek nog steeds naar het motief dat
professor Van Raesfeldt bewogen kan heb
ben zo plotseling weg te gaan. Kunt u mij
daar een opheldering over geven?
Ik? Nee, inspecteur.
Bent u niet bij hem geweest, gister
avond?
Neen, inspecteur.
Jawel, juffrouw Van Gemeren.
Neenee, inspecteur.
Juffrouw Van Gemeren, jokt u nu
niet! Ik heb een getuige,- het meisje dat
gisteravond in de keuken zat. De deur naar
de hall stond open. Ze zag u weggaan.
ADVERTENTIE
!n alle prijsklassen
SIGAREN t
I)e vierde partij tussen titelhouder Bot-
winnik en uitdager Smyslov om het wereld
kampioenschap schaken is gisteravond in
Moskou na veertig zetten afgebroken. Bot-
winnik heeft zijn 41e zet verzegeld af
gegeven.
Het verloop van de partij was als volgt:
Wit: Botw'innik. Zwart: Smyslov.
1. d2—d4 d7d5; 2. c2—c4 d5xc4
Smyslov, realist als hij is. kiest in plaats
van de Nimzo-Indische verdediging, waar
mee hij in de 2de pax-tij zulke slechte erva
ringenopdeed, ditmaal de Aljechin-variant
voor het geweigerd damegambiet.
3. Pgl—-f3 a7—a6: 4. e2—«3 Lc3—g4; 5.
Lflxc4 e7e6; 6. Ddl—b3 Lg4xf3
Zwart doet afstand van het loperpaar in
ruil voor een verzwakking van de witte
pionnenstelling, de gebruikelijke methode in
deze variant.
7. g2xf3 b7—b5; 8. Lc4—e2 Pb8—d7; 9.
a2a4 b5—b4; 10. Pbl—d2 Pg8—f6; 11.
Pd2e4 c7c5; 12. Pe4xf6 (schaak) Dd8xf6;
13. d4—d5 e6eö; 14. a4a5 Lf8d6; 15.
e3e4 0—0; 16. Lel—e3 c5—c4
16. Lele3 de situatie begint zich af te
tekneen: wit heeft een gedekte vrije pion.
die echter voor het nu volgende middenspel
geen voordeel betekent, aangezien deze pion
doeltreffend geblokkeerd is. Ook het witte
loperpaar heeft voorlopig nog weinig toe
komst.
16. - - c5—c4. Met dit energieke pion
offer neemt Smyslov het initiatief en tracht
door het openen van de stelling gebruik te
maken van de ietwat onveilige stand van
de witte koning op het midden van het bord.
17. Db3xc4 Tf8c8; 18. Dc4—b3 Df6—g6;
19. Kei—fl f7—f5; 20. Thl—gl Dg6—h5; 21.
Tglg2 Pd7—c5; 22. Db3—dl Dh5—h4; 23.
Kfl—gl f5—f4; 24. Le3—d2 Ta8—b8; 25.
Kgl—hl Tc8—f8
25. Kgl—hlwit is er in geslaagd
zijn koning een veilige plaats te verschaffen.
Smyslov's aanvalspogingen stranden in het
vervolg op een hechte verdediging.
26. Le2c4 Tf8—f6; 27. Ddl—gl Ld6— f8;
28. Tg2g4 Dh4h5; 29. Dgl—g2 Dh5—f7;
30. b2—b3 Kg8h8; 31. Tal—gl Tf6—d6; 32.
Ld2—cl Pc5d7; 33. Lel—b2 Tb8—e8; 34.
Dg2—fl Df7h5
34. Dg2—fl. Na voldoende consolidatie is
wit met zijn laatste zetten zelf tot een tegen
actie overgegaan.
34. - - - Df7h5 (op 35. Lc4xa6 kan vol
gen Te8a8 of Pd7f6).
35. Dfl—g2 Dh5h6; 36. Tg4—g5 g7—g6;
37. Dg2—fl Lf8g738. Lb2—cl Lg7—f6; 39.
Tg5g4 Lf6e740. Lel—d2 Pd7—f6.
In de afgebroken stand heeft Botwinnik
zijn pluspion behouden en ofschoon het on
getwijfeld niet zo eenvoudig zal zijn deze
te doen gelden, heeft hij hier waarschijnlijk
toch goede winstkansen.
De stand was toen;
Wit: Khl. Dfl, Tgl, Tg4, Lc4, Ld2, a5, b3,
d5. e4, f3, f2. h2.
Zwart: Kh8, Dh6, Td6, Te8, Le7, Pf6, a6,
b4, e5, f4, g6, h7.
Nu overeenstemming is bereikt over de
vestiging van een radiotelescoop van zeer
grote afmetingen bij een heideterrein in de
gemeente Dwingelo heeft het bestuur van
de stichting „Radiostraling van Zon en
Melkweg" bij de Werkspoor te Amsterdam
de radiotelescoop besteld. In het voorjaar
van 1955 zal de installatie worden opge
leverd. De radiotelescoop bestaat uit een
parabolische reflector met een doorsnede
van 25 meter. De reflector wordt draaibaar
bevestigd aan een toren, die op een ronde
railbaan kan draaien. Hierdoor is het mo
gelijk d'e telescoop op alle delen van het
heelal te richten. In de toren wordt de
meetapparatuur voor het opvangen van de
radiostraiing uit het heelal opgesteld. De
totale kosten bedragen 700.000.
?4fi
„Ol", riep Bunkie verschrikt
Hij voelde, dat zijn voet achter de loper bleef haken en dat hij zijn evenwicht ver
loor. Hij hield de schotel stevig vast en probeerde op de been te blijven, maar dat
lukte niet.
Bons!!!, daar sloeg hij voorover.
De schotel kletterde op de grond en Bunkie.die duikelde netjes met zijn neus in
de romige taart!
Het was 'n hele herrie en iedereen kwam aanrennen om te kijken, wat daar gebeurde.
Maar toen ze Bwikie zagen, die inmiddels overeind was gekrabbeld, schoten ze alle
maal in een bulderende lach! Want daar stond Bunkie bedremmeld te kijkenzijn
hele snoet zat vol met slagroom en krenten en suikerhij leek wel 'n soort
sneeuwpop!
„Hahahaha!", schaterde Rick. „Bunkie is in de room gedoken!"
Mag ik je aflikken, Bunkie?", lachte Oepoeiie. „Het zou zonde zijn, om die lekkere
room weg te wassen!"
Tante Liezebertha was geschrokken, maar ze lachte net zo hard met de anderen mee,
toen ze naar Bunkie keek, die daar met een ongelukkig gezicht stond te kijken.
,,'t Is jammer van de moeite, die ik ermee heb gehad", zei ze. „Maar je kon er eigenlijk
ook niets aan doen, Bunkie. Die loper was in de hoogte geschoven en daar viel je over.
Nou, ik zal dan maar gauw een andere taart bakken, er is gelukkig nog deeg genoeg
overgebleven!"
(Van onze correspondent in Londen)
Als een kathedraal van staal verrijst in
Fawley aan de kust bij Southampton de
nieuwe olieraffinaderij van de Ameri
kaanse Esso Petroleum Company, welke
twee jaar geleden werd voltooid. Voor in
dustriële leiders in Engeland is Fawley
thans het symbool geworden voor de op
lossing van het arbeidsprobleem, waarmee
dit land heeft te worstelen. Het Britse In
stituut voor Bedrijfsleiding heeft aan de
constructie van de raffinaderij een speciale
studie gewijd, welke dezer dagen is ver
schenen en thans het onderwerp vormt
van algemene discussie.
De Britse industrie heeft na de oorlog
ondanks herhaaldelijk tekort aan arbeids
krachten en grondstoffen, verbazingwek
kende dingen verricht en doet dat nog.
Maar het tere punt is en blijft het nog te
veel voorkomende wantrouwen tussen uc-
drijfsleiding en arbeiders. Dit dateert niet
van vandaag of gisteren, maar is hef resul
taat van Ehgelands moeizame sociale ge
schiedenis.
De periode van massale werkloosheid in
de dertiger j aren heeft natuurlijk ook veel
kwaad gesticht. Wrok en verbetenheid
hebben een lang leven. Onmiskenbaar
heersen er in de Britse industrie nog te veel
starheid en stroefheid in de menselijke
verhoudingen welke funest zijn voor de
productiviteit. Angst voor overtolligheid
doet de vakbonden zich vaak vastklemmen
aan verouderde technische systemen en
bedrijven.
In reuzenbedrijven, genationaliseerd of
niet, heerst dikwijls te veel bureaucratie
en is er van persoonlijk contact tussen lei
ding en uitvoerenden geen sprake meer.
Hieraan dient dadelijk te worden toege
voegd, dat men zich overal bewust wordt
van dit vraagstuk, dat veel meer is dan
een loonvraagstuk. Voor Amerikaanse
critiek is men, als deze redelijk blijft, aller
minst ongevoelig. De studie over en weer
van productiviteitsteams wierp vruchten
af. Engeland leerde van Amerika, maar
ook het omgekeerde was het geval.
Het zou echter dwaas zijn te verwach
ten, dat de Engelsen zonder meer Ameri
kaanse methoden zouden kunnen overne
men. Technisch en psychologisch heerst er
nu eenmaal in beide landen een verschil
lend klimaat. De industriële omstandig
heden zijn anders.
Stimulans
Desondanks beschouwt men thans
met eerbied het wonder van Fawley,
waar 5000 Britse arbeiders onder Ame
rikaanse leiding buitengewone presta
ties hebben verricht waf doelmatig en
snel werken betreft. Het project was
drie maanden eerder gereed dan ver
wacht. Men had natuurlijk het voor
deel dat voldoende dollars ter beschik
king stonden, zodat vlotte aanvoer van
materialen en machines verzekerd
was. Maar het succes wordt verklaard
door een voor de arbeiders blijkbaar
onbekende aanpak van bovenaf.
Er bestond geen kloof tussen kantoor en
de bouwsteiger. De bedrijfsleiders en voor
al de topleider Bob Cole, zaten zo weinig
mogelijk achter hun bureau, maar waren
bijna steeds op het werk en hielden de
nauwste voeling met de arbeiders, ook de
voormannen hielden zich niet afzijdig. De
leiding werkte dezelfde uren als de rest.
De opzichters speelden niet zozeer politie
agent, maar zorgden ervoor, dat de zaak in
elkaar paste, dat er geen oponthoud was
en toonden zo nodiig de mannen, hoe ze de
dingen moesten doen. Cole had een alziend
oog. Elke dag gaf hij een uitvoerig bulle
tin uit, waarin tekortkomingen en fouten
werden vermeld. Herhaling van ernstige
nalatigheden werd met ontslag bestraft.
Iedereen wist duidelijk waaraan hij toe
was.
De arbeiders waardeerden het, dat de
Amerikaanse ingenieurs geen spoor van
hooghartigheid toonden, in tegenstelling
blijkbaar met de houding van Engelse tech
nici, die door hun opleiding soms tot een
andere wereld schijnen te behoren dan de
arbeiders. In Amerika zijn de leiders va
ker dan in Engeland uit de lagere rangen
voortgekomen.
Filmachtige sfeer
Wat de arbeiders ook schijnt te hebben
aangespoord, was de filmachtige sfeer va<n
de hele onderneming, waartoe de voor de
Engelsen onconventionele kleding der
Amerikanen bijdroeg, zoals helgekleurde
jakken en bontkraagjekkers. Ze zagen er
vlotter uit dan Engelse leiders en misten
de Britse gereserveerdheid.
De arbeiders voelden, dat men gemeen
schappelijk voor hetzelfde doel bezig was
en de wijze, waarop dit gebeurde, sprak
tot hun verbeelding. De Amerikanen deden
slechts weinig concessies ten opzichte van
Britse gewoonden. Alleen raakten ook zij
niet aan de heilige theepauzes, hoewel deze
niet langer mochten duren dan tien minu
ten. Stoppen wegens regen werd niet toe
gelaten, tenzij wegens het weer het gehele
werk op centraal bevel werd stilgezet. An
dere factoren, welke tot het succes bijdroe
gen, waren een vereenvoudigde loonbe-
rekening de betaling was zeer goed1,
maar niet overmatig, en er was geen stuk
loon een algemeen contract met slechts
één vakorganisatie, welke alle arbeiders
omvatte; een doelmatige manier om moei
lijkheden op te lossen, waarbij de functie
van de vertrouwensmannen van de vak
bond werd ingeperkt, hetgeen juist ten
goede kwam aan het prestige van de bond
zelf; uitbesteding van het werk aan één
grote aannemer met een minimum van
onder-aannemers en een minutieuze uit
werking van het werkplan, zodat er niet
behoefde te worden geïmproviseerd, iets
waar de Engelsen nogal veel van houden.
Zo liep alles van een leien dakje. Fawley
heeft de twijfelzuchtigen, die vaak wan
hopen over de industriële stugheid1., een
hart ondier de riem gestoken. Want het
experiment toonde aan dat Britse arbei
ders als puntje bij paaltje komt,over voort
varendheid beschikken, waarvan men be
gon te denken, dat slechts anderen die
bezaten. De hoop is uitgesproken dat ook
Engeland geleidelijk aan het Amerikaanse
type van bedrijfsleiders en op zien Iers zal
krijgen. Want de moderne industrie kan
pas goed functionneren,als de sociale kloof
tussen leiding en uitvoering is overbrugd
De 67-jarige opa Schram een veteraan
op wandelgebied, want hij liep al twaalf
maal de Vierdaagse mee en de 71-jarige
„amateur-tippelaar" J. Wilmsen hebben
Dinsdagmorgen een monstertocht naar
Rome aanvaard. Zij vertrokken uit de
woonplaats van opa Schram, Driebergen.
Links: opa Schram, rechts Johan Wilmsen,
die afkomstig is uit Asten (Noord-Brabant)
Een 19-jarige dienstbode uit Lunteren
heeft voor de Arnhemse rechtbank een ge
vangenisstraf van tien maanden met aftrek
tegen zich horen eisen wegens brandstich
ting uit wraak in het huis van haar ex-
verloofde te Wek er om, waardoor een stal
en een garage in vlammen opgingen. Door
tijdig ingrijpen van de brandweer bleef het
woonhuis gespaard.
Volgens een Arnhemse zenuwarts is het
meisje van nature wraakzuchtig, egocen
trisch en nukkig. Zij zou wegens gebrek
kige ontwikkeling van haar geestvermogens
psychopate genoemd kunnen worden en
dus verminderd toerekeningsvatbaar zijn.
Niettemin achtte de zenuwarts een strenge
straf juist.
De officier noemde haar daad een misse
lijke manier van wraakneming. Zij stak
het hooi in het achterhuis in brand en
ging aan de kant van de weg liggen kijken.
Toen het niet snel genoeg ging is zij terug
gegaan en heeft het hooi uit elkaar getrok
ken.
De verdediger schilderde „het opbloeien
van deze dorpsliefde, waaraan een einde
kwam door het ingrijpen van de stief
moeder van de jongeman" als achtergrond
van de wraakneming. De zaak werd terug
verwezen naar de rechter-commissaris voor
het instellen van een nieuw psychiatrisch
onderzoek.
De voorzitter van het centraal stem
bureau voor de verkiezingen van leden van
de Provinciale Staten voor Noordholland,
mr. P. O. F. M. Cremers, heeft vanmorgen
op het stadhuis te Haarlem de nummering
verricht van de candidatenlijsten voor de
op 21 April te houden stemming.
De partijen, die reeds zitting hadden in de
Provinciale Staten konden een voorkeur
stem uitbrengen. De andere nummers wer
den door loting vastgesteld.
De nummering luidt thans als volgt: 1.
P. v. d. A.; 2. KVP; 3. CPN; 4. AR; 5. WD;
6. CHU; 7. Geref. Pol. Verbond; 8. KNP; 9.
Soc. Unie; 10. Staatk. Geref. Partij.
Nee. Dat kan niet. Dat kan niet, inspec
teur!
Dat is er wéér één, dde niet liegen kan,
dacht hij, enigszins wrevelig. Waarom deed
ze het dan? Ze was zéér nerveus, had een
kleur gekregen en beet zich op de lippen.
De politieman zag haar verbaasd aan.
Maar juffrouw Van Gemeren
Waarom zou ik bij professor Van
Raesfeldt geweest moeten zijn? ging ze nu
gejaagd voort. Daar is toch niet de minste
reden voor? Ik zou niet weten, wat ik met
hem besproken zou moeten hebben; ik ken
hem amper!
Het zal wel iets gewichtigs geweest
zijn, dat u met hem besproken hebt, ver
moed ik. Anders zoudt u er niet zó om
jokken!
Maar, inspecteur, ik ben heus niet bij
hem geweest. Werkelijk niet!
Hij voelde een zeker medelijden in zich
opkomen. Daar zat ze, een eerlijk sympa
thiek meisje, dat kon je zó zien, en ze loog
op zo'n verschrikkelijk doorzichtige manier
als hij nog nooit had meegemaakt Hij
moest haar helpen en haar wat op streek
brengen. En hij begon met zijn prettige,
rustige stem:
Luister u nu eens juffrouw Van Ge
meren. Ik geloof, dat u zich veel zenuw
achtiger maakt dan nodig is. Is het nu zó
erg, dat wat u mij niet vertellen wilt?
Heus, ik denk dar het wel mee zal vallen
als u het maar eenmaal gezegd hebt. Toe,
probeert u het eens, u hoeft werkelijk niet
zo bang voor mij te zijn. Ik kan luisteren
en zwijgen.
Ze zag hem nu voor het eerst aan: schuw,
en met een opgejaagde uitdrukking in haar
ogen. Ze aarzelde. En hij drong aan.
Kom. Vertel het nu maar.
Ze plukte zenuwachtig aan haar cein
tuur. En begon dan ineens, schor:
Het is Fred.
Dat dacht ik wel. En wat is er met
Fred?
U weet natuurlijk alles van. Fred, u
hebt er vader vanmorgen naar gevraagd.
Hij is mijn enige broer. Ziet u, ik heb mijn
moeder verloren toen ik veertien jaar was.
Fred was toen elf. Een vrolijke kwajongen.
Vóór haar sterven vroeg moeder mij om
goed op Fred te passen, en dat heb ik ook
altijd gedaan. Altijd. Maar het was moei
lijk. Fred was een wilde jongen en het ging
niet. Het ging niet
Haar stem stierf haast weg en ze moest
weer even slikken. Dan stond ze op en
nam een zwart-fluwelen avondtasje van
een laag tafeltje naast de deur.' Ze knipte
de sluiting open en dicht. En ze ging voort:
Het ging met zijn leren ook niet. Ik
deed wat ik kon. ik overhoorde hem zijn
lessen en werkte met hem. Ik ging zelf
haast nooit uit om het thuis voor hem ge
zellig te maken. Het hielp zo weinig; hij
was altijd weg. Hij is enige malen gezakt.
Maar op zijn éénentwintigste jaar deed hij
dam toch eindexamen H.B.S.
Dus dat hebt u dam toch bereikt! zei
hij bemoedigend.
Ja. Toen is hij gaan studeren. Schei
kunde vond hij aardig, het practisch labo
ratoriumwerk. Hij wilde niet in de ban
kierszaak van vader komen. Met vader zijn
er heel veel moeilijkheden geweest en ik
zat er altijd tussen. Altijd!
Ze hield weer even op. Ze knipte nog
steeds met de sluiting van het tasje. De
politieman wachtte. En het meisje vertelde
verder:
Met die studie gaat het ook niet. Fred
is nu ruim vierentwintig; hij heeft nog
geen enkel tentamen gedaan. Nu zou het
eerste tentamen na de Kerstvacantie zijn.
Maar nu heeft Fred weer iets uitgehaald
op het laboratorium, ik weet niet wat,
maar het moet nogal een erge streek ge
weest zijn. En nu heeft professor Van
Raesfeldt hem voor twee maanden de toe
gang tot het laboratorium ontzegd.
Nu vlak vóór zijn tentamen?
Ja, dat kan hij dan wééi niet doen.
En vaders geduld is nu uitgeput: er is een
vreselijke scène geweest. Als hij dit ten
tamen nu niet doet wil vader hem weg
jagen en onterven en dan gaat hij hele
maal naar de maan. Want hij drinkt nu al
zo erg en dan komt hij 's nachts dikwijls
niet thuis en het is toch zo'n goede jongen,
inspecteur!. Mijn eigen broer!
Ze zweeg nu en hij staarde nadenkend
naar het meisje tegenover zich, dat nog
altijd frommelde aan het avondtasje op
haar schoot. Arm kind, dat een groot deel
van haar jeugd, misschien zelfs wel een
kans op eigen geluk, had opgeofferd aan
een losbol van een broer die niet deugde!
Een zuster die voor al haar zorg en liefde
niets dan ondank geoogst had en hem nu
nog „zo'n goede jongen" noemde! Dat was
weer zo'n tragedie die je te zien kreeg
als je eens even achter de schermen van
een ander leven keek!
Hij zei zacht:
En nu ging u gisteravond naar pro
fessor Van Raesfeldt toe om hem te vra
gen zijn verbod weer op te heffen, is het
niet?
Ja, inspecteur.
En wat zei professor Van Raesfeldt?
Dat hij het nog eens proberen zou.
Terwille van mij. Hij had de gegevens voor
de tentames in zijn bureau, en hij haalde
de papieren te voorschijn en schreef Freds
naam, d'ie hij eerst had doorgehaald, er
weer bij. Maar in het resultaat had hij een
hard hoofd: Fred zou er wel niet komen,
dacht hij.
En uw vader? Is die te vermurwen?
Nu niet meer, inspecteur. Hij heeft al
zoveel verdragen. Het is zo dikwijls mis
gegaan. En dan.dan jaagt hij Fred weg
....stellig! En wat moet er dan van hein
worden
Ze sloeg ineens haar beide handen voor
haar gezicht en snikte het uit. De politie
man wachtte zwijgend: troostwoorden zou
den hier vrij banaal zijn, dacht hij; Ze
richtte vrij spoedig haar hoofd weer op en
trachtte zich te beheersen.
(Wordt vervolgd).
