De Waaier
De vrouw en de politiek
Haarlems Hervormde gemeente
voor zorgwekkend tekort
Baden, braden en huidverzorging
Machtig wapen uit
vroegere
tijd
Nieuwe voorjaarsmode
van Amerika
Weldra actie onder alle Hervormden
Aan het zverk voor Uw Kerk
ZATERDAG 17 APRIL 1954
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
WANDELING LANGS DE WINKELRAMEN
Kil
mm
WÈÊM
W. B. van Doorn
veertig jaar bij PTT
J. Visser veertig jaar
krantenbezorger
Wedstrijden HRD
INBOEDELVEILING 27/28 APRIL 1954
iWiWHSSHl
Kermisvermakelijkheden
in Kennemer Lyceum
<V
oor
decv
rouw
De jongeman in kuitbroek neigt zijn
gepruikte hoofd belangstellend naar
het waaiertje van d'e kleine hofdame.
Zij spreidt het coquet uit en vergunt
hem dan een blik op de ondeugende
tekst vragen en antwoorden van
haar „flirtwaaier". „Laat u zich graag
kussen?" vraagt de jongeman en hij
kijkt haar diep in de ogen. „Zo nu en
dan", antwoordt zij met een olijk lachje,
terwijl ze zich met gracieus raffinement
koelte toewuift.
Och, waarom hebben we dit bekoor
lijke spel verleerd? Waarom hebben we
ons beste wapen uit handen gegeven?
Tegenwoordig grijpen we nerveus een
sigaret, wanneer we met onze handen
geen raad weten, maar de waaier, met
alle romantiek die er aan verbonden is,
hebben we verbannen. Misschien ligt er
hier of daar in een donker hoekje van
de linnenkast nog een enkeling opge
borgen, een erfstuk van overgrootmoe
der. We zijn moderne mensen geworden,
die zich altijd haasten en reppen. Voor
het charmante spel met de waaier moet
je tijd hebben. En ja, eigenlijk past ze
ook niet meer bij onze moderne kleding,
ze is te fijn voor dit tijdperk. We kun
nen er niet meer mee omgaan. We mis
sen de flair, de routine dit uiterst vrou
welijke wapen op de juiste wijze te
hanteren.
In museum Willet Holthuysen aan de
Herengracht te Amsterdam, kunt ge ze
in vitrines zien liggen, deze schone
dromen uit de romantische tijd. Ge be
hoeft niet over veel fantasie te beschik
ken om u in te kunnen denken hoe ze
het „in de hand" zouden doen. De
grootste charme van de waaier komt pas
tot leven wanneer een vrouw haar be
speelt, achter haar schermpje flirt, de
pailletten of het montuur laat schitte
ren in het licht.
De heer Felix Tal, eigenaar van deze
uitzonderlijke collectie, vertelt er met
geestdrift over. Reeds dertig jaar is hij
verwoed verzamelaar en hij heeft er nu
ongeveer tweehonderd stuks bijeen,
waaronder zeer kostbare exemplaren.
Zijn eerste waaier kocht hij dertig jaar
geleden in de Spiegelstraat in Amster
dam. Het is nog steeds een dierbaar
bezit.
Waaiers zijn er altijd al geweest, ze
bestaan even lang als het mensdom,
want hun doel was koelte toe te wuiven.
In landen als Japan, China, Indië, Egyp
te, in het Oosten dus, lag hun bakermat.
Soms waren ze van riet of bamboe, soms
bestonden ze slechts uit een enkele
struisveer of een bosje pauwenveren.
In de tijd van de Lodewijken het
hoogtepunt van weelde en vermaak
speelde de waaier een grote rol. Fraaie
exemplaren werden, vooral aan het hof
ten geschenke gegeven. Het was het
mooiste cadeau, dat men zich voor zijn
geliefde kon denken en de dierbaar
ste herinnering. Juweeltjes van pre-
cieuse verfijning werden in die periode
tot stand gebracht. Heel bekend waren
de waaiers die door Watteau, Lebrun
en Boucher werden beschilderd. Helaas
vergat men ze nogal eens te signeren.
Een bijzondere uitvoering was de ver
nis-Martin waaier zo geheten naar
de vier gebroeders Martin, die een ver
nis hadden uitgevonden, waardoor zij de
fijne Japan- en Chinalak wisten te imi
teren. Het miniatuurschilderwerk van
hun waaiers werd hiermee bedekt, maar
jammer genoeg verdween het geheim
van deze methode met hen in het graf.
Omdat een waaier zo vaak ten ge
schenke werd gegeven, beeldde men er
allerlei belangrijke gebeurtenissen op
af: historische feiten zoals het kruit
schip van Va,n Speyk, dat in de lucht
vloog, de eerste trein, tram of ballon-
tocht, de devaluatie van de Franse
franc, portretten en familietaferelen.
Ook ingewikkelde voorstellingen uit de
mythologie of uit opera's waren het
onderwerp van de versiering. Daarnaast
werden er grapjes gemaakt, zoals de
z.g. „flirt-waaier", waarover ik in het
begin reeds sprak. Soms waren er ook
raadsels of rebussen als decoratie. Wat
een mogelijkheden om een gesprek te
beginnen, welk een aanknopingspunten!
Zoiets zou voor verlegen jongelieden op
dansles nog wel aan te bevelen zijn.
In die dagen was men er dol op el
kanders waaier te bekijken en heel wat
verrukte uitroepen werden er over en
weer geslaakt!
Tot de verzameling van de heer Tal
behoren alleen zeldzame exemplaren,
of waaiers met een interessante geschie
denis. Het is bovenal de romantiek uit
vervlogen tijd die hem hier in boeit. Er
zijn op deze tentoonstelling ook enkele
vuurschermpjes, die de dames, ais ze
bij het blokkenvuur zaten, beschermden
tegen de hitte van de vlammen. Het
ging hoofdzakelijk om de koontjes, die>
vooral niet rood mochten worden, het
was immers veel interessanter bleek te
zien! Eén zo'n exemplaar van zwarte
moirézijde met vergulde houten stukjes
is afkomstig van Baronesse de Rot-
schildt uit Parijs, die het later aan haar
kamenierster ten geschenke had gege
ven.
Ze zijn alle op de een of andere wijze
bekoorlijk, de waaiers zowel als de
vuurschermpjes; soms door de kleur,
de fijne aquarelschildering, dan weer
door de mooie monturen van ivoor, pa
relmoer, been, hout, die alle prachtig
bewerkt zijn en soms met goud ver
sierd.
Het materiaal van de waaiers is zeer
gevarieerd: het kan zijde zijn, of linnen,
klos- of naaldkant, zacht leer, papier,
of perkament.
Kunnen we er zelf met mee pronken,
laten we dan in ieder geval kennis ne
men van deze unieke collectie, die met
liefde en zorg is samengesteld, door
iemand met een uitgesproken smaak en
kleurgevoel. Laat dan eens uw fantasie
gaan; bedenk hoe de vrouwen ermee
coquetteerden, hoe zij gebarentaal
maakten met hun waaier, zodat spre
ken soms overbodig was. „Wanneer
ontmoeten wij elkaar en waar?" dat zegt
de gesloten waaier, even onder het rech
teroog geplaatst „Vergeef mij, ik wil
het graag goedmaken": samengevou
wen handen onder de geopende waaier
geven dit te kennen. De waaier harts
tochtelijk tegen het hart gedrukt, is een
zeer duidelijk bewijs van sympathie
voor de partner.
Aangezien men altijd kon twijfelen
of de vrouw dit gebaar kende of het
wellicht per ongeluk maakte, bleef het
een opwindend spel, een bron van in
trige en amusement. TINEKE RAAT.
Vernis Martin waaier., geschilderd op ivoor (18e eeuw).
Er wordt veel geklaagd over vrou
wen, die zich niet met politiek be
moeien. Ik ben één van diegenen, die
dat btereurt. Niet dat ikzelf bepaald
politiek geschoold ben. Maar de meeste
vrouwen noemen alles „politiek". Als
je met hen over de bevolkingstoename,
het woningtekort of (hemel, hoe durf
ik het woord uitspreken!) wereldvrede
begint, snoeren ze je haastig de mond:
„Hou op, zeg! Ik bemoei me nooit met
politiek, hoor".
Ik moest hieraan denken, toen mijn
dochter van 16 maanden met haar ste
vige beentjes achter een bal aanwag
gelde en hem weer met veel woordjes
in Spaans, Italiaans of Esperanto naar
me toe bracht. Dan kan er plots zo'n
golf van moederlijke vertedering door
je heen gaan. Zo'n kleine wereldbux-ge-
res met nog alle mogelijkheden in zich
om een Hollandse, een Engelse, een
Russische of desnoods een Chinese te
worden. Iedere taal kan ik haar gaan
leren, iedere levenswijze aanwennen.
Ze is nog een klompje ongevormde klei
van 16 maanden. Als ze haar moeder
maar heeft dan is ze gelukkig, waar je
haar ook brengt. En tegelijkertijd schoot
me het eminente boekje van Erich
Kastner te binnen: „Conferentie der
dieren", uitgekomen bij L. J. Veen,
Amsterdam. Daarin vertelt de schrijver,
hoe de dieren met de mensen zó slecht
overeenstemming kunnen bereiken over
het vredesvraagstuk, dat ze tenslotte
besluiten de mensen op harde wijze tot
inzicht te brengen. Eenvoudigweg door
hen hun kostbaarst bezit te ontnemen:
hun kinderen. Het boekje werkt die
gedachte op zeer primitieve en daarom
zo bijzonder treffende wijze uit. De
ouders zijn radeloos, als de wiegjes leeg,
de straten verlaten en doods zijn, het
speelgoed onberoerd blijft. En ze komen
in actie om der wille van hun kinderen.
Erich Kastner deed hiermee een
vondst, een rijke vondst. Hoe zouden
alle vrouwen van de hele wereld piot-
Tere bloemen op een grijze, blauwe of
bruine achtergrondZiehier een be
vallige lente-jurk van matzijde, met
een „ingebouwde" onderjurk van
ragfijn net nylon.
seling geestdriftig „in politiek gaan
doen", als werkelijk eens een enorme
reuzenhand hun kinderen meenam. Bij
na zou ik wensen, dat er zo'n hand be
stond, die kinderen weg- en weer te-
rugtoveren kon. „Asjeblieft hou op, ik
doe niet aan politiek, hoor". Geen
vrouw, die het meer zou durven zeggen.
Ze zouden idolaat op politiek worden,
teneinde hun Italiaanse, Spaanse, Azia
tische of Maleise baby maar weer veilig
bij zich te hebben. Ze zouden de minis
ters in Berlijn bezweren om toch vooral
erg hun best te doen; ze zouden geza
menlijk en met ware doodsverachting
de mannen te lijf gaan om hen die ver
wenste soldatenjas af te rukken; ze
zouden als vechtende leeuwinnen op de
politieke bres staan voor hun kinderen,
onverveerd en zonder wees voor eigen
leven, arbeidersvrouwen, ministersvrou
wen,koninginnen en af ge ploeterde huis
moedertjes
Maar. die reuzenhand bestaat wei!
Alleen met dit verschil, dat hij kinde
ren wel wegvaagt, maar nimmer terug
geeft. Wat hij met ze doet, hoeft niet in
détails te worden uitgewerkt, maar hij
zorgt beslist niet zo liefdevol voor hen
als de dieren in Erich Kastnefs boekje.
Dat zal iédere niet politiek geschoolde
vrouw u zelfs kunnen voorspellen.
„Maar laten we asjeblieft niet over
politiek praten, 't Is zo vervelend en
wat heeft het voor nut? Er zijn vro
lijker dingen op de wereld en die oor
log komt toch wel, meid. Daar kunnen
wij gewone mensen toch niks aan ver
anderen (met een diepe zucht) Kom,
'k ga de piepers opzetten. Direct komen
de kinderen thuis."
M. v. H.-S.
De Amerikaanse mode-ontwerpers zijn
niet achter gebleven met hun nieuwe
creaties voor het voorjaar en de zomer.
Herbert Sondheim ontwierp de japon
welke u op bijgaande afbeelding ziet.
Een elegante voorjaarsmantel van Sey
mour Fox met geborduurde revers
en mouwen.
Een mantelpakje, zoals het werd ge
toond op de voorjaarsshow van
Young Viewpoint.
Dagelijks zijn er talloze mensen diep
wanhopig. Waarom? Zij zoeken, zittend
in hun bad, het nagelborsteltje. Het
nagelborsteltje dat onvindbaar over de
bodem van het bad zwemt. Met hun
wanhoop kan het thans echter gedaan
zijn, want er zijn drijvende nagelbor
steltjes uitgevonden. Op de borstel zil
een vis vastgeprikt. Geen echte maar
een van plast'c en die vis zwemt on
middellijk naar de oppervlakte van het
badwater. Dus
voortaan behoeft
men niet meer in
het water te vis
sen maar doet men
een vis in het
water. Er bestaat
ook drijvende
zeep, maar de
kwaliteit daarvan
is niet best en
daarom niet aan
bevelenswaard.
Wie gewend is 'n
badborstel te gebruiken om de huid te
masseren en het bloed wat sneller te
doen stromen, kan deze bedrijvigheid
nog krachtdadiger verrichten door een
plastic badborstel te nemen, waarin
tussen de nylonharen plastic „naalden"
zitten. Voor wie er van houdt: een ste
vige massage.
Nu wij al een paar zonnige dagen ge
had hebben en er vast nog veel meer
zullen komen, denken wij meteen aan
bruinbranden en zonnebaden. Gaan wij
met een zomerse lentedag naar het
strand om ons door de zon te laten
koesteren en te braden, dan vergezelt
ons ongetwijfeld de zonnebrandolie of
-crème. Tegenwoordig wordt die anti
zonnebrand in plastic-flesjes gebracht.
Het flesje werkt als een vaporisator:
onder de schroefdop zit in de hals van
het flesje een klein gaatje. Knijpt men
in de fles (als de dop is afgeschroefd)
dan komt de crème of de olie in een
dun straaltje naar buiten. Het geeft
heel wat minder geknoei dunkt me, dan
de potjes met crème die meestal ge
vuld met stuifzand huistoe keren, of de
flesjes met olie die plegen om te val
len en altijd kleven.
In de zomer grijpen velen naar de
eau-de-cologne-fles om zich ook bui
tenshuis eens heerlijk op te frissen. In
de handtas is een gevuld flesje altijd
ietwat gevaarlijk, wat er ook in moge
zitten. Wie van eau de cologne in de
handtas houdt kan zich van solider
verfrissingsmateriaal verzekeren. Er
wordt namelijk eau de cologne in vaste
vorm gemaakt, de eau de cologne heet
dan „solid cologne" en is uitgegeven in
ronde stift. Het bestrijken met de stift
heeft dezelfde uitwerking als het be
vochtigen met eau de cologne. De stif
ten zijn verkrijgbaar in twee soorten:
zuivere of geparfumeerde eau de co
logne. Zij worden mede als hoofdpijn-
stift aanbevolen.
Straks als de werkelijke warmte be
gint krijgen wij ook weer de bezorgd
heid over onze glimneus. Zouden er
eigenlijk nóg onaangenamer dingen
kunnen zijn dan een glimneus? Juist in
uren dat die neus niet bijgewerkt kan
worden begint hij ostentatief te glim
men en te glanzen alsof hij een extra
poetsbeurt kreeg. Gelukkig is er iets
gefabriceerd dat dit opvallende ge-
glim tegen houdt gedurende een flinke
tijd. Het is een enigszins olieachtige
kleverige vloeistof en wordt in kleine
parfum flesjes verkocht. Overigens
heeft deze substantie niets met parfum
gemeen want zij is reukloos. Deze neus-
lotion heet „noshine". Eén druppel is
voldoende voor het gehele neusopper-
vlak. Met zo'n flesje kan men zeker
een zomer toe.
Er heeft een nieuwe make-up zijn in
trede gedaan. Het is een combinatie van
crème en poeder. Het wordt met een
donsje aangebracht en is gemakkelijk
te verwijderen. Crème Puff heet deze
creatie. De make-up zit in een gewoon
poederdoosje, dat later bijgevuld kan
worden. Behalve het voordeel dat men
geen afzonderlijke crème nodig heeft,
is er het plezierige voordeel dat de
Crème Puff niet stuift. Bij gebruik van
het poederdonsje behoeft men dus niet
bezorgd te zijn voor morsen. Zowel de
droge als de vette huid nemen de juiste
hoeveelheid Crème Puff op en krijgen
een fluwelig oppervlak. Deze poeder
crème is in verschillende soorten be
schikbaar.
Dan zijn er verder nagellakstiften te
krijgen. Nou ja, krijgenZij zijn niet
bepaald goedkoop, maar wel mooi. Aan
de ene kant van de stift zit een buisje
waar de lak in wordt gedaan. Om te
voorkomen dat de vloeistof er op een
ongewenst moment uitwandelt is aan
de binnenkant van het buisje een
randje gefixeerd dat er uit ziet als een
afgeknot pyramidetje. Aan de andere
kant zijn kleine watjes opgeborgen. Het
geheel ziet er uit als een lange lippen
stift.
En tenslotte kan de rokende vrouw
haar cigarettenaansteker ook in de
vorm van een lipstick nemen. Hij is
beeldig versierd met een saffieren of
robijnen steen.
Al deze dingen zijn te kijk en te koop
in een parfumeriezaak. ANNEKE
99'
Het veelzijdige werk van de Hervormde
Gemeente Haarlem begint over de gehele
linie in gevaar te komen als gevolg van
toenemende tekorten. In de jaren 1947 tot
1953 zijn deze opgelopen tot een totaal van
veertigduizend gulden. Voor dit jaar is op
een begroting van 135.000 gulden een tekort
van 20.000 gulden geraamd en alle reserves
zijn uitgeput. Op deze begroting zijn dan
nog verscheidene posten te laag geraamd.
Tegenover gedaalde inkomsten staan de
voortdurend stijgende kosten van het on
derhoud van de grotendeels oude kerkge
bouwen, van de zich uitbreidende wijkge-
meenten, van de salariëring van predikan
ten, kosters, organisten, administratief per
soneel, enz., van het jeugdwerk en van vele
andere facetten van het kerkelijk werk,
waarop men zó moet beknibbelen, dat een
goede aanpak van zaken steeds moeilijker
wordt.
De Hervormde Gemeente werd voor de
keus gesteld, haar werk in te krimpen of
een actie te beginnen om haar financiële
positie te versterken. Met dat eerste zou
men bijvoorbeeld kunnen beginnen, door
een van de vacante predikantsplaatsen niet
ADVERTENTIE
Vooral voor kleuters, kinderen, a.s.
en jonge moeders. Verkrijgbaar,
met pepermunt- of chocolade-
smaak, bij apothekers en drogisten.
Dinsdag 20 April zal het veertig jaar ge
leden zijn dat de heer W. B. van Doorn,
besteller op het bijpost- en telegraafkan
toor in Heemstede, bij de P.T.T. in dienst
trad. Hij begon 20 April 1914 bij dit bedrijf
in Maassluis als telegrambesteller, werd in
1919 als hulpbesteller aangesteld, en trad
in 1920 als besteller in vaste dienst.
In 1930 werd de heer Van Doorn naar
Hillegom overgeplaatst, in 1935 naar Alk
maar en tenslotte verwisselde hij in 1940
deze standplaats voor Heemstede.
De aanstaande jubilaris is vele jaren
secretaris geweest van het Heemsteedse
jubileumfonds der P.T.T. en op het ogen
blik is hij tevens voorzitter van de plaat
selijke afdeling van de VARA. De heer
Van Doom vervult zijn functie steeds met
een stipte plichtsbetrachting en hulpvaar
digheid, zodat hem aanstaande Dinsdag on
getwijfeld deze waardering wel duidelijk
zal worden gemaakt.
Voor hen die de jubilaris willen geluk
wensen bestaat daarvoor Dinsdag de gele
genheid te zijnen huize, Haemstedeplein 10.
Hedenmorgen is de heer J. Visser, wo
nende aan de Nieuwe Raamstraat 7 rood,
door de directeur van Haarlems Dagblad/
Oprechte Haarlemsche Courant de heer P.
W. Peereboom gehuldigd ter gelegenheid
van het feit, dat hij veertig jaar onze kran
ten heeft bezorgd. De heer Peereboom, die
in zijn toespraak de kwaliteiten van de
heer Visser roemde, overhandigde de ju
bilaris een geschenk onder couvert.
Haarlems Dagblad zal vandaag door een
plaatsvervanger van de heer Visser in de
Patrimonium-wijk worden rondgebracht,
want de jubilaris, die reeds op achttien
jarige leeftijd de kranten rondbracht, heeft
vandaag een vrije dag.
De Haarlemse Reddingsbrigade voor Dren
kelingen heeft Woensdagavond in het Sport-
fondsenbad de traditionele eierenwedstrijd
gehouden. Na het afleggen van een theore
tische E.H.B.O.-proef werden de deelnemers
(sters) getest op hun theoretische kennis om
trent het verlenen van hulp bij een ongeval
waarna zij geheel volgens de eisen een pop
van de bodem moesten opduiken en 100 meter
zwemmend- Al naar gelang van de behaalde
diploma's waren de leden in groepen ver
deeld. en wel: ongediplomeerden; bezitters
van diploma A, diploma B en diploma C.
De uitslag was als volgt Ongediplomeer
den: 3. W. J. Kuiten en H. Willemse, die
ieder 67,5 pnt. hadden behaald; 2. B. Note-
boom 67 pnt.
Groep A: 1. C. B. van Geem 71 pnt.; 2.
E. Paap 69 pnt.; 3. H. H. Willemse 66,5 pnt.
Groep B: 1. G. van Rijn 75,5 pnt.; 2. A. J.
Snellen 74 pnt.; 3. mej. M. van Dijk 73 pnt.
Groep C: 1. V. H. Snel, die totaal het hoog
ste puntenaantal behaalde, 78,5 pnt. 2. mevr.
A. Kolk—Houben 73 pnt.; 3. H. Renout 70 pnt.
Na afloop van de wedstrijden werden door
de voorzitter van de H. R. B. de prijzen aan
de winnaars uitgereikt.
99
te vervullen. De consequenties daarvan
worden echter duidelijk, wanneer men er
kennis van neemt, dat er in Haarlem
25.000 Hervormden zijn, verdeeld over
15.000 adressen (vanwege het relatief grote
aantal gemengde huwelijken). Dit betekent
bij een aantal van zes predikanten, dat één
dominee contact moet onderhouden met
2500 adressen. Op een dergelijk aantal kan
het contact fiatuurlijk onmogelijk intensief
zijn. De drie vacante predikantsplaatsen
zijn in de wijken II (Leidse Buurt), III
(kleverpark- en Patrimoniumbuurt
weldra vacant door het vertrek van dr. A.
J. Rasker) en VI (Amsterdamse buurt). In
de laatstgenoemde wijkgemeente, waarvan
de omvang twee predikantsplaatsen nood
zakelijk maakt, wordt ds. A. J. van Rhijn
thans terzijde gestaan door de emeritus
predikant ds. W. J. van Elden, maar dit
kan slechts een tijdelijke oplossing zijn,
vooral omdat de uitbreiding van deze wijk
gemeente zich steeds verder uitstrekt.
Andere posten, waarop men onmogelijk kan
bezuinigen maar die men veeleer zou moe
ten kunen verhogen, zijn jeugdwerk, het
godsdienstonderwijs op de openbare scho
len en het ziekenhuisbezoek. Verder is het
onderhoud veel te laag geraamd. Wanneer
men dit jaar slechts 6000 uittrekt, dan
kan men er vrijwel zeker van zijn, dat men
het volgend jaar meer dan 15.000 nodig
heeft.
Alternatief
Het alternatief van inkrimpen is een
grote financiële actie en daarvoor heeft
men thans in navolging van Groningen,
dat zo 36.000 bij elkaar kreeg een plan
opgezet. Van het aantal nominale Her
vormden, dat, zoals gemeld, over 15000
adressen verdeeld is, leeft een groot ge
deelte weinig mee en tot nu toe draagt het
vrijwel niets bij. Slechts een kern. die een
vierde deel van het totaal uitmaakt is ker
kelijk meelevend en draagt financieel bij.
Niettemin heeft men de overtuiging, dat
velen van hen, die niet meer in de kerk
komen, zich toch nog wel degelijk Her
vormd voelen en dat het hen zeker niet
koud laat, dat deze oude, Protestante volks
kerk in moeilijkheden raakt. Juist op dit
grote aantal „nominale" Hervormden
wordt deze actie gericht. De actie heeft
nog een nevendoel omdat de ervaring leert,
dat financiële interesse, geestelijke belang
stelling met zich meebrengt.
De inzameling, die tot motto heeft „Aan
het werk voor uw Kerk", zal al deze vijf
tienduizend adressen omvatten. Er zal een
wekelijkse bijdrage van een kwartje ge
vraagd worden. Een klein rekensommetje
leert, dat wanneer ieder, die wekelijks dit
kleine bedrag heeft te missen, aan de op
roep gehoor geeft, de Hervormde Gemeen
te van Haarlem heel spoedig uit de zorgen
zal zijn en haar activiteit weer zover kan
ontplooien als dringend wenselijk wordt
geacht. De oproep, die op al deze adressen
wordt bezorgd, is ontworpen in samenwer
king met de heer H. C. Vermeulen en draagt
een speciaal vignet, waarin in een cirkel,
waarop het motto van de actie voorkomt,
een silhouet van de Grote Kerk is afge
beeld tegen de achtergrond van een troffel.
In iedere wijk wordt voor deze actie een
speciale commissie ingesteld, die zijn mede
werkers zal werven uit de kring van ker
kelijk meelevende Hervormden.
De organisatoren van de actie hebben er
veel vertrouwen in dat het kerkelijk werk,
dat dreigt te stranden op een krachtige
ebstroom van kwartjes weer vlotgebracht
zal kunnen worden. De voorzitter van de
financiële commisie, dr. A. J. Rasker, uitte
in een onderhoud, dat wij met hem hadden,
tevens de hoop dat deze gezamenlijke actie
ook in geestelijk opzicht het kerkelijk le
ven ten goede zal komen. Hij herinnerde
daarbij aan een advies van de oude ds.
Niemöller in Elberfeld, de vaaer van Mar
tin Niemöller, aan een jong predikant, die
bij hem klaagde dat het kerkelijk leven in
zijn gemeente helemaal ingezakt was. „Be
gin een actie voor de zending", zei Niemöl
ler senior en dat bleek later een bijzonder
goede raad te zijn geweest.
ADVERTENTIE
Verkooplokaal NOTARISHUIS
Dir. W. N. WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
PSsËF Haarlem - Tel (K 2500) 11928
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen Eigen afhaaldienst
Na een auto-ongeval is in Den Haag
overleden ir. L. O. Groes, ontwerper van het
waterbeheersingsplan van het waterschap
Het Vrije van Sluis.
ADVERTENTIE
Vraagt geïllustr. catalogus
P. F. L. DE RIDDER
HARTENSTRAAT 21, A'DAM C.
ADVERTENTIE
halpon promptt
De leerlingen van het Kennemer Lyceum
in Overveen hebben Woensdagavond in
hun voor deze gelegenheid feestelijk ver
sierde schoolgebouw het dertigjarig be
staan van hun schoolvereniging herdacht.
Zij hadden daartoe de school herscha
pen in een vrolijke kermis, die vele loka
len in beslag nam. Zo trof men op de eer
ste en tweede verdieping onder meer een
schiettent en een werptent aan. De waar
zegster verpersoonlijkt door een der leer
lingen zorgde voor veel vrolijkheid.
De tekenzaal had men onherkenbaar ge
maakt met visnetten, groen en serpentines.
Midden in de zaal, waarin gelegenheid was
tot dansen, stond een grote tapkast opge
steld, waar een tweetal leerlingen brood
jes met worst en limonade verkocht.
In een ander lokaal was een croquetveld
uitgezet, en was men daar uitgekeken,
dan was er altijd nog de kegelbaan op de
gang van de eerste verdieping en de ci
neac, waar een explicateur het nodige
commentaar tijdens de filmvoorstelling
verzorgde.
Doch de vrolijkste stemming heerste
wellicht in de grote feestzaal, waar een
band voor de dansmuziek zorgde en waar
een der leerlingen, tijdens een rustpoze,
een voortreffelijke imitatie gaf van de
orgelman Willem Parel.
