Haarlem's Dagblad | 1954 | 15 mei 1954 | pagina 10

Te weinig steun van werkgevers bij
vijfjarige avondcursus

Feest in vernieuwde kleuter
school aan de Burgwal

Een avond bij de Gemeentelijke Handelsavondschool

„Kop-klas" leidt op
voor practijkdiploma

Cultureel Fonds

Fa.Cassée Zonen

„Te Paard" naar
een zomerkamp

SLOT DEFECT?

„Peer Gynt" van Ibsen
als poppenspel

Radio Moors

ZATERDAG 15 MEI 1954

HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

10

Gevarieerd programma

Doorzettingsvermogen

WONINGINRICHTING

LIGSTOELEN en
LIGSTOELLOPERS

Cabaretavond door
„De Rode Koers"

Th. van Densen jubileerde

Burgerlijke Stand

Made in England.

MEN BEWEERT WEL EENS, dat in deze tijd van het jaar de ene helft van de
Nederlandse bevolking de andere helft examineert. Nu zouden wij zeker niet het
voor of tegen van deze stelling willen gaan verdedigen, maar het is een feit, dat
gedurende de voorjaarsmaanden in talrijke huisgezinnen wordt meegeleefd met
een zoon of dochter die „onder het mes" moet. En dit zal vooral het geval zijn in
de gezinnen, waarbij het niet alleen gaat om de vraag of de jongen of het meisje
al dan niet een einddiploma behaalt, maar waarbij men tevens wel degelijk moet
letten op de financiële aspecten, die aan het slagen of zakken verbonden zijn
Bij de leerlingen, die de avondscholen bezoeken klemt deze vraag eens te meer,
omdat deze scholen in de meeste gevallen bezocht worden door meisjes en
jongens, die dikwijls door de financiële positie van de ouders niet in staat waren
de lessen aan een middelbare dag-school te volgen.

Zo is het ook het geval bij de gemeente
lijke handelsavondschool, die gevestigd is
aan de Zijlvest in Haarlem.

De leerlingen van de hoogste klassen van
deze school hebben reeds enkele tijd vrijaf
gekregen om zich op het examen, dat op
17 Mei begint en op 15 Juni zal zijn afge
lopen, voor te bereiden. Wij vonden het
dan ook bijzonder stil op de bovenste ver
dieping van het schoolgebouw, waar de
avondschool is gevestigd, maar dit bleek
normaal te zijn, zoals de met ingang van
16 Mei benoemde nieuwe directeur, de heer
A. J. Hekkelman, ons verzekerde. Immers,
op deze school komen alleen de leerlingen,
die vooruit willen komen in de maat
schappij, die van aanpakken weten en die
het doorzettingsvermogen kunnen op
brengen om na de volledige dagtaak drie of
soms vier avonden per week zich nog eens
vol overgave aan de studie te gaan wijden.
En men begrijpt, dat er dan niet zoveel
tijd overschiet voor een grapje in de klas,
hoewel men nu ook weer niet moet denken,
dat men op de handelsavondschool van
zeven uur tot halftien in de banken zit
vastgeroest. Integendeel.

De Gemeentelijke Handelsavondschool is
voortgekomen uit de Burger Avondschool.
In 1909 meende men echter, dat het pro
gramma, mede door de opkomst van de
handel, niet meer voldeed voor een groot
aantal leerlingen en men besloot dus een
nieuwe school te stichten, welke onder lei
ding van de toenmalige directeur, de heer
Wieringa, startte met een bijzonder ge
varieerde vijfjarige cursus, die behalve de
diverse moderne talen ook nog stenografie,
handelsaardrijkskunde en handelsgeschie
denis bevatte. Na drie jaar volgde dan een
splitsing in de handels- en correspondentie
afdeling en weer twee jaar later werd men,
indien alles goed ging althans, gereed ge
acht voor het eindexamen. Men leidde de
'leerlingen daarbij op voor het „school"-
diploma, dat voor de gemeente Haarlem en
omgeving gelijk stond met een practijk-

»00(»!x00(xi0000!x300000c00c0ci00000000000(x>000cc000000ccxx

De heer A. J. Hekkelman, die nu reeds
meer dan een jaar als waarnemend J
directeur van de Gemeentelijke Han- s
delsavondschool is opgetreden en op c
Woensdag 12 Mei tot directeur is be-
noemd, heeft een hoofd vol plannen om
de leerlingen van zijn school een zo uit-
gebreid mogelijke ontwikkeling mede te -
geven. In de toekomst zullen er regel-
matig excursies en lezingen gehouden
worden. Hiervoor is echter geld nodig, cj
veel geld zelfs en daarvoor is het „Cul- fj
tureel Fonds der Gemeentelijke Han- x
delsavondschool" gesticht (gironummer -
593568), waarin een ieder, die belang- R
stelling heeft voor het werk van de
avondschool een bijdrage kan storten, fc

xcoooooooooocoocccoooc

diploma. In 1951 werd er echter door de
overheid de eis gesteld, dat men bij het
examen moest voldoen aan de rijkseisen, en
aangezien men de subsidie niet in gevaar
wilde brengen is men daar, min of meer ge
dwongen dus, toe overgegaan.

Dit hield echter in, dat het behalen van
de practijkdiploma's tot de onmogelijk
heden ging behoren en daarom heeft men
ook besloten om naast de reeds bestaande
vijfde klassen nog een derde „kop-klas" te
stichten waarbij de leerlingen met een
diploma van de handelsavondschool of van
een gelijkwaardige middelbare dagschool in
één jaar tijd door de eigen leraren voor de
associatie-diploma's worden opgeleid.

Nadat men drie jaar met goed gevolg de
lessen aan de Gemeentelijke Handelsavond
school heeft gevolgd doet men examen en
dit diploma wordt gelijk gesteld aan een
middenstands-diploma plus een vreemde
taal. Naar verkiezing kunnen de leerlingen
dan ook nog de twee resterende klassen
doorlopen en daarbij worden in de vierde
klassen ook de bezitters van een Mulo
diploma opgenomen.

De leerlingen, die deze avondschool vol
gen komen uit alle lagen van de bevolking.
Er zijn onder hen arbeiders, die merken dat
zij met alleen een lagere schoolopleiding
niet vooruit kunnen komen en er zijn ook
vele middenstanders, die in de practijk
hebben ervaren, dat men zonder een of
ander diploma niet al te veel waard is.

De leerlingen worden, aan de hand van
een voldoende rapport of na een klein toe
latingsexamentje in de eerste klasse opge
nomen en dan begint voor deze meisjes en
jongens een periode van drie, vijf of zes
jaar waarin er alles van hun doorzettings
vermogen gevergd wordt. Drie avonden in
de week, op Maandag, Dinsdag en Donder
dag zitten zij van zeven uur tot half tien
in de schoolbanken en allen hebben dan
al een gehele dagtaak op kantoor of in de
winkel achter de rug.

Nu weten de docenten het in de regel
echter zo te schikken, dat de leerlingen op
school het huiswerk kunnen maken, zodat

ADVERTENTIE

f DIT MERK
garandeert U ook
moteohthetd na
herhaald wasae
en chemisch
y^t^elniger^

I zij op de vrije avonden in ieder geval vrij
I zijn.

En toch komt het wel voor dat de leer
lingen dit alles niet vol kunnen houden en
dikwijls ligt de oorzaak hiervan niet in het
gebrek aan wilskracht. Integendeel. Neen,
men moet de reden ervan ergens anders
zoeken.

Directeur en docenten ondervinden
namelijk, het klinkt bijna ongelooflijk, niet
steeds de volle medewerking van de werk
gevers. De lessen beginnen namelijk reeds
om zeven uur en bii een onlangs gehouden
enquête bleek, dat er nog verscheidene
werkgevers waren die geen begrip hebben
voor de eis, dat het dringend noodzakelijk
is, dat de jongens en meisjes de tijd moeten
hebben om rustig te kunnen eten, zodat zij
enigszins uitgerust aan hun avondstudie
kunnen beginnen. Het is zelfs zo, dat som
mige leerlingen hun lessen moeten opgeven,
omdat zij onmogelijk op tijd klaar kunnen
zijn om nog bij het begin van de lessen op
school aanwezig te zijn.

Hoe het ook zij het is in ieder geval ver
heugend, dat er ondanks deze moeilijk
heden dit jaar nog 245 leerlingen voor de
school werden ingeschreven. En dit is zeker

Met dit artikel besluiten wij een aantal
bezoeken aan de diverse scholen voor
avondonderwijs in Haarlem. Uiteraard
konden niet alle avondcursussen bespro
ken worden, maar wij hebben gemeend
met deze keuze een indruk gegeven te
hebben van het werk van Haarlemse
jongens en meisjes, die in de avonduren
trachten hun kennis, die zij om een of
andere reden niet op de dagscholen heb
ben vergaard, te verruimen.

niet in de laatste plaats te danken aan de
actieve directeur, de heer Hekkelman, die
in nauwe samenwerking met zijn staf van
24 docenten, ervoor zorgt dat de lessen
avond aan avond vlot verlopen.

„Het werk is mooi", zegt de heer Hekkel
man, „het boeit je. En als je er eenmaal
mee begonnen bent, dan houd je er niet zo
gauw mee op".

En dat de opleiding bij dit leraren-corps
in goede handen is bewijst het feit wel, dat
de rijksgecommitteerden, die verleden jaar
in de examencommissie zitting hadden, zich
aangemoedigd door de goede resultaten van
de leerlingen ook dit jaar weer beschikbaar
stelden. Dat is natuurlijk uitermate prettig.
Prettig voor de leerlingen, prettig voor de
docenten en ook prettig voor de heer Hek
kelman, die in de bloei van zijn school de
vervulling van zijn levenstaak ziet. Een
taak, die er op gericht is om de werkende
jongeren terzijde te staan. „Want", zo zegt
hij, „de Gemeentelijke Handelsavondschool
is voor de werkende jongens en meisjes
gelijk aan de universiteit voor de stu
derende jeugd".

Een der klassen van de Gemeentelijke
Handelsavondschool, waarin gedurendt.
leze maanden op volle kracht wordt ge
werkt, omdat ook voor het avondonderwijs
de tijd van de examens nadert. Op de foto
voor het bord: de directeur van deze school,
de heer A. J. Hekkelman. Links: de leraar
boekhouden, de heer J. Merks.

ADVERTENTIE

meubelen

met schriftelijke

garantie
De nieuwste ont
werpen vindt U
op onze

120 modelkamers

in elk genre
in elke prijsklasse
een grote keuze

WONINGINRICHTING
120 MODELKAMERS .BEV

„BEVERWUK

Woensdag 19 Mei is er feest in de kleu
terschool „Ons Kleuterhoekje" aan de
Burgwal. Dan wordt niet alleen het zestig
jarig bestaan van het gebouw gevierd, maar
tevens wordt de vernieuwde school over
gedragen aan het bestuur van de Kleuter
scholen van de Hervormde gemeente te
Haarlem. In de afgelopen winter hebben
ouders en belangstellenden het gebouw ge
restaureerd en het kan nu weer vele jaren
mee.

Het gebouw bestond op 20 Februari j.l.
zestig jaar. Toen waren de werkzaamheden
nog in volle gang en de maand Mei werd
een gunstiger tijdstip om feest te vieren
geacht dan de wkidermaanden. On
derwijs aan „kleine kindieren" wordt
lariger dan zestig jaar in de omgeving van
de Burgwal gegeven. De kerkeraad der
Nederlands Hervormde gemeente te Haar
lem besloot op 9 September 1869 tot oprich
ten van twee scholen voor kleine kinderen,
één aan de overzijde (van het centrum af
gezien) van het Spaarne en één aan de
binnenzijde van het Spaarne. Laatstge
noemde school is tot stand gekomen in de

ADVERTENTIE

ZIJLSTR. 83 - Sinds 1892 - ZIJLSTR. 83

Zeer voordelige aanbieding

Per meter 1.75

Het Heemsteedse rijcentrum „Te Paard"
heeft sinds zijn opening op 24 April j.l.
niet over gebrek aan belangstelling te kla
gen. De jeugd uit deze contreien is en
thousiast opgekomen en er wordt thans
op zo grote schaal rijles aam de jongeren
gegeven, dat het initiatief van de heer
Wallage geen betere consequenties had
kunnen verlangen. Aan frisse ideeën ont
breekt het de directie ook niet, getuige het
op stapel staande plan om met een aantal
jongens en meisjes een paardenkamp te
houden in Kootwijkerduin, waar in een
aantal bungalows met stallingen ruimte is
voor een groot aantal jonge ruiters, die er
een week lang kunnen doorbrengen in de
schone natuur en in ideale rij-omstandig
heden. Het kamp zal op 9 Augustus begin
nen en duren, tot 23 Augustus, gedurende
welke periode twee groepen jeugdige rui
ters een week van gezond vacantiegenot
kunnen smaken. Een „vacantie te paard"
is iets, wat de meeste Nederlandse jongens
en meisjes totnutoe slechts hebben kunnen
dromen; een droom, die „Te Paard" thans
verwerkelijken gaat.

Lange Lakenstraat en de andere aan de
Lange Herenvest. In Maart 1870 kocht de
Hervormde gemeente een huis en erf aan
en op 4 Januari 1871 kwamen daar voor
het eerst 180 kinderen bijeen. Het eerste
hoofd was mejuffrouw Kip. Ook werd een
avondschool gehouden, waar meisjes kon
den leren breien en haken. Uit gegevens is
gebleken, dat de zomervacantie twee weken
duurde en de Kerst-, Paas- en Pinkster-
vacantie een week. Op 1 Februari 1880
werd mejuffrouw P. J. van Leyden hoofd
der school, die tot 1907 de leiding heeft ge
had.

Het gebouw aan de Herenvest voldeed niet
aan de eisen en in Mei 1893 werd van een
noodtoestand gesproken. Het gebouw was
te klein en geadviseerd werd een nieuw
gebouw in te richten of tot uitbreiding over
te gaan. Besloten werd een nieuwe school
te maken, waarvan de architecten de heren
Hoog en Van der Ban werden. Op 19 Augus-
1893 geschiedde de aanbesteding in de ker-
keraadskamer der Grote Kerk en de laag
ste inschrijver was de heer J. van de Boo
gaard voor een bedrag van ƒ21.110. Het
terrein was voor 6.600 gekocht. Op 20
Februari 1894 heeft ds. G. A. Hoog het ge
bouw, dat gevestigd was op de hoek Burg
wal en Raamsteeg, oficieel geopend. Voor
die tijd zag het gebouw er modern uit. Er
werden bijvoorbeeld vier klompenrekken
aangebracht. Matglas mocht niet ontbreken,
maar dit is het vorig jaar vervangen door
vensterglas.

Spoedig na de opening van de school be
droeg het aantal leerlingen 300; dit is in
de loop der jaren verminderd door de ope
ning van nieuwe scholen. Na het aftreden
van mejuffrouw Van Leyden zijn de dames
Snijders, J. W. Slagter en B. F. J. van
Boeyen hoofd geweest en op het ogenblik
heeft mejuffrouw S. D. Ha verhoek de lei
ding. Vermelding verdient ook het werk
van mejuffrouw G. van der Steur, die een
endertig jaar haar krachten aan de school
heeft gegeven en nog steeds belangstelling
heeft voor het onderwijs.

Woensdag 19 Mei zal een herdenkings-
samenkomst worden gehouden waarop de
oudercommissie de vernieuwde school aan
het bestuur overdraagt. Na negen uur zal er
voor belangstellenden en oud-leerlingen
gelegenheid bestaan het gebouw te bezich
tigen en waar te nemen hoe het is opge
knapt. Er zijn twee tentoonstellingen inge
richt: te zien zullen zijn foto's van de afge
lopen halve eeuw en werkstukjes gemaakt
door de kinderen. Twee dagen later is er
feest voor de kinderen; per autobus gaan
zij naar de speeltuin in Groenendaal en tot
besluit wordt een tocht naar Zandvoort
gemaakt.

Als sluitstuk van de wintercampagne en de
gevoerde verkiezingsactie belegden de afde
lingen VI en VII van de Partij van de Arbeid
in Haarlem-Noord voor haar werkers een
cabaretavond.

Het cabaretgezelschap „De Rode Koers" uit
Zaandam onder leiding van Piet Al presen
teerde een vrolijke revue, „De Weg naar
Blijheid", geheten, waarbij ernst en luim, de
grapjes over de liefde en de politieke satyre
elkander afwisselden.

Na de pauze kwam de heer W. Mensink
aan het woord, die in een korte toespraak
memoreerde dat het accent voor dit soort
avonden toch gelegd moet worden op een
goed besef van wat ontspanning voor de
mens betekent. De mijnwerkei", die in 1889
de stoot heeft gegeven tot de viering van de
1-Meidag moet dit duidelijk voor ogen ge
staan hebben.

In wezen is het bij de strijd door de ar
beiders gevoerd toch eigenlijk altijd gegaan
om de ontplooiing van de geest en nooit
alleen om de materie. Strijdend moet de
mens komen tot de hogere waarden van het
leven.

Dit cabaret van jonge spelers brengt spre
ker op de problemen voor de jeugd in het
algemeen en op die van de „ongegrepen"
jeugd in het bijzonder. De jeugd van van
daag ervaart evenals die van de vroegere
generatie de benauwenissen van haar tijd.
Toch heeft de oudere generatie aan de jeugd
van thans iets te zeggen. Spreker releveert
wat op nationaal zowel als op internationaal
gebied totstand is gekomen en meent dat
de democratie met al haar geestelijke wa
penen in de aanval moet blijven.

„De Rode Koers" besloot zijn optreden met
een vrolijke klucht „Een bezoek aan het
Szaar Peter-huisje" te Zaandam.

Vrijdag heeft de heer Th. van Densen,
chefmonteur bij de Rijksautomobielcentrale,
de R.A.C., het feit herdacht, dat hij veertig
jaar in dienst is bij het P.T.T.-bedrijf. Hij is
toegesproken door de heer Mollinger, direc
teur van de R.A.C., die hem een oorkonde
en een geschenk in couvert overhandigde,
door de directeur van het telefoondistrict
Haarlem, ir. J. M. de Vos, de chef van het
stationspostkantoor, de heer P. Lalleman, de
chef van de afdeling werkplaats en garage
van de R.A.C., de heer Kats, namens het
personeel van de R.A.C.-Haarlem door de
heer Van Bloppoel, die de jubilars een stoel
ten geschenke gaf en mevrouw Van Densen
bloemen, en door de heer Dos, een technisch
buurman van de jubilaris, die sigaren aan
bood. De employé 1ste klas de heer W. Floo-
ren had de leiding op deze bijeenkomst.

HAARLEM, 14 Mei 1954

ONDTRTROUWD: 14 Mei, P. J. A. Koe-
lemij en A. M. B. Stellbrink; M. N. Molenaar
en P. M. Klijn.

BEVALLEN van een zoon: 13 Mei, J. F.
VosHiel; 14 Mei, M. A. RaarGoes.

BEVALLEN van een dochter: 13 Mei, H.
M. de Wolff—Wewer; A. Y. Wijnand—Rijkee;
E. C. Westermanvan der Linden; 14 Mei,
M. van der Sleende Vries.

OVERLEDEN: 12 Mei, P. H. Kuiper, 73 j„
Westerhoutpark; J. KooremanSemé, 71 j.,
Westerhoutstraat; M. A. R. von Bannisseht,
62 j., Hazepaterslaan; 13 Mei, J. A. Klinker,
71 j., Spaarnwouderstraat: F. Yntema—Huls-
hoff, 56 j., Parklaan; Th. S. J. van der Hagen
Hansen, 76 j., Louise de Colignylaan; A.
Molenkamp—de Vries, 86 j., Teijlerstraat.

ADVERTENTIE

„DE S L E U T E L S P E C I A L I S T"

LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL 11493

„Gevaarlijke ontvoering" (Pal ace.)

De grofste Duitse politieke propaganda uit
de nazi-tijd kon moeilijk doorzichtiger zijn
dan die, welke Hollywood thans in het
kader van de „koude oorlog" vervaardigt
waarmee gezegd wil zijn dat „Gevaarlijke
ontvoering" inderdaad een gevaarlijke film
is, die weliswaar toelaatbaar wordt geacht
voor 14-jarigen, doch die blijkbaar niet op
haar ware tendenties is gekeurd. Want dit
is nu een voorbeeld van destructieve be
ïnvloeding der geesten; destructiever dan
duizend paar blote benen....

Over de vakbekwaamheid, waarmee dit
product is vervaardigd, niets dan lof. Zowel
Clark Gable die als Übermensch met het
grimmige gezicht en de brede borst fun
geert als zijn partnerin Gene Tierny
weten de aandacht zowel door kloeke daden
als ontroerende trouw en kinderlijke liefde
te boeien. Het zou een aardige ontspan
ningsfilm zijn geworden, als de opdracht
om filmisch te bewijzen dat het type „goede
mensen" ophoudt aan de lijn der politieke
begrenzing, niet zo pijnlijk nauwkeurig en
onderdanig was uitgevoerd.

De heer C. Gable, die als journalist uit
Rusland wordt gezet nadat hij daar ge
trouwd is met een balletster, onderneemt
met een Engelse collega, die in hetzelfde
geval verkeert, een reis per Hollandse bot
ter naar de Baltische Zee, zwemt aan land,
kleedt zich in Russische officiersuniform,
dringt het theater binnen waar zijn ster in
zwanendons danst, ontvoert haar onder de
ogen van het halve Russische leger en vaart
naar huis om zijn onderbroken huwelijk
voort te zetten. Het gaat allemaal niet zo
vlot als hier verteld wordt er zijn vele
welbekende film-nippertjes maar dank
zij de enorme intelligentie van genoemd
heer en de pech zijner vervolgers komt al
les in orde. Spannend en voor goedgelovi
gen zelfs geloofwaardig. J. L.

„Staatsvijand Nummer Eén" (Li do) is

een deels kostelijke, ten dele vrij zouteloze
parafrase op de gestroomlijnde gangster
films van het type „misdaad loont niet",
dat Hollywood ons sinds jaar en dag pleegt
voor te schotelen. Clou van het malle ver
haal vormen de belevenissen van een sul
lige, uitermate bijziende „doorsnee-Ame
rikaan", met verrukkelijk élan gespeeld
door de befaamde Franse filmkomiek Fer-
nandel, die per abuis voor de leider van
een beruchte misdadigersbende wordt aan
gezien en dan natuurlijk in allerlei dolzin
nige avonturen verzeid raakt: overvallen
op gevangenissen, bankroof, formele veld
slagen met de politie en wat dies meer zij,
alles uiteraard tot in het belachelijke ge
chargeerd. Er zijn verschillende aardige
pointes in een soort van veredelde gooi
en smijt-stijl, maar echt-Franse „esprit"
is er niet bij, behalve misschien in de wei
nige scènes, waarin de draak wordt ge
stoken mét het publiciteitscomplex van de
Amerikanen. Fernandels onweerstaanbare
mimische krachttoeren vormen naar onze
smaak eigenlijk de voornaamste attractie
van deze bloedarme satyre, maar ook hij
kan tenslotte niet oproeien tegen zoveel
gecomprimeerde onbenulligheid.

In de bijrollen is, zoals wij dat van de
Fransen gewend zijn, een keur van louche
types bijeengebracht. H. C.

„Grock, de clown" (Minerva) Een
film over het leven van Grock, de meest-
beroemde clown ter wereld, maar niet een,
die dit leven volkomen natuurgetrouw
weergeeft. Want men heeft de enorme
tegenslagen, die hij in zijn artistenleven
moest overwinnen om „groot" te worden,
grotendeels achterwege gelaten. Ondanks
dat is deze film het aanschouwen ten volle

waard, al is het alleen maar om Grock zelf
aan het werk te zien. Dat gebeurt pas goed
aan het slot, wanneer hij geruime tijd ach
tereen zijn doldwaze grappen vertoont. En
met deze daverende lachscène is de film
dan ten einde. N. K.

„De zwarte kat" (City) De regisseur
van deze film heeft getracht zoveel moge
lijk griezeligheden bij elkaar te krijgen en
dat is hem zeer zeker gelukt. Eerst komt
een rijke, vreemde oude dame, die een zie
kelijke voorliefde heeft voor katten, om het
leven en vervolgens worden de erfgenamen,
die elkaar in de haren zitten over de erfe
nis, vrijwel allen met moord bedreigd. Er
wordt iemand opgehangen, een meisje
wordt ontvoerd en even later bijna levend
verbrand. Dit alles speelt zich af in het
schemer-duister van een oude, tochtige
villa, die voorzien is van talrijke geheime
gangen en als bijzondere aantrekkelijkheid
nog kan bogen op het bezit van een katten-
crematorium.

Twee handelaars, een in huizen en een
in antiquiteiten, lossen het gehele raadsel
op en dan kan iedereen, die anderhalf uur
in spanning gezeten heeft, weer bevrijd
ademhalen. Alan Ladd en Basil Rathbone
spelen de hoofdrollen. Men doet er goed
aan de al te kleine kinderen, maar thuis te
laten, want die krijgen er beslist een serie
nachtmerrie's van.

Van Maandag af draait in deze bioscoop
de kleurenfilm „Seminole", waarin de in
dianen weer eens rijden en schieten en het
tenslotte toch weer van de blanken ver
liezen.

„De charge aan de Rode rivier" (Roxy)
Blanken contra indianen, dat is het
hoofdmotief van deze film teruggebracht
tot zijn simpelste proporties. De blanke
Amerikanen hebben net hun burgeroorlog
aohter de rug, of zij worden alweer opge
trommeld om de indianen in de gaten te
houden, die zich verzetten tegen de exploi
tatie van het binnenland hun gebied
waartoe een spoorlijn wordt aangelegd. De
roodhuiden, onder aanvoering van Donder-
havik, houden echter twee blanke meisjes
gevangen en niet zonder reden, want het
opperhoofd blijkt een welgevallig oogje te
hebben laten vallen op één hunner, die zijn
bruid zal en wil worden. Maar och jé, in de
nacht vóór het huwelijk worden beide
meisjes, door een daartoe uitgezonden
patrouille, waaronder de broer hunner zich
bevindt, bevrijd en meegevoerd. Dat be
vrijden is echter maar betrekkelijk, want
de aanstaande bruid blijkt er in het geheel
geen behoefte aan te hebben, om haar hu
welijk op te geven. De indianen zetten
uiteraard, de begerige Donderhavik voorop,
de achtervolging in. En tenslotte komt het
na veel gesluip, gegaloppeer, ge-oehoehoe
van de indianen en dorst aan blanke zijde,
tot een treffen aan de Rode rivier. De lucht
ziet zwart van de pijlen en speren, maar de
aanval wordt afgeslagen. Ook een tweede
en derde. Dan volgt het slot: een close-up
van het gelukkige paar de aanvoerder
der blanken en het willige zusje de
tegemoet gekomen hulptroepen toetredend.
En dat is het dan weer voor deze week in
Roxy. H. L. L.

En dit zijn de reprises: „Roman Holiday",
het slippertje van een prinses in Rem
brandt, een allergezelligste film van een
heel ander karakter dan „Zij, die van de
zonde leven", waarvoor men nog altijd in
L u x o r terecht kan. In Frans Hals
wordt „Zo begint het leven" hervertoond,
een film die een delicaat onderwerp met
eerbied behandelt.

ADVERTENTIE

Bezuinig niet op relorrn-verband.
CAMELIA heeft het unieke voor
deel van ronde hoeken en de
zuiver-witte Camelia-celstof ab
sorbeert ook veel beter

De Commissie voor Bijzonder Kerkewerk
van de Nederlands Hervormde Gemeente te
Heemstede heeft waarschijnlijk naar enige
afwisseling gestreefd in het programma, dat
gewoonlijk bestaat uit de vertoning van een
aantal films, dat zich boven het peil van het
als normaal beschouwde bioscoop-amusement
verheft. Kennelijk om deze reden had men
daarom voor Donderdagavond in het Mi
nerva Theater Henk Zoutendijk geënga-
geer, die met zijn poppentheater een op
voering van Ibsens beroemde drama „Peer
Gynt" verzorgde. Een voorstelling die even
wel niet door alle bezoekers voldoende kon
worden geappreciëerd, gezien het feit dat
sommigen de zaal reeds met de pauze ver-

ADVERTENTIE

van ouds bekend Tel 14609

Officieel Philips-reparateur
KRUISSTRAAT 38 HAARLEM

Een overzicht van de geanimeerde koffiemaaltijd welke gisteren door het Haar
lemse gemeentebestuur in de ridderzaal van het Stadhuis aan de gemeenteraad
van Nijmegen werd aangeboden. Zoals wij gisteren reeds hebben geschreven,
kwamen de Nijmegenaren een bezoek brengen aan de herstelplaats voor antieke
textiel aan het Leidseplein, waar de directrice, mejuffr. dr. G. T. van IJsselsteijn,
een toelichting gaf op taak en betekenis van deze in Nederland unieke inrichting.
De herstelplaats wordt door de gemeenten Nijmegen en Maastricht geëxploiteerd,
in de eerste plaats ten dienste van de herstelwerkzaamheden aan de kostbare
gobelins welke deze steden bezitten. Met Haarlem, dat vooral administratief in het
beheer een belangrijk aandeel heeft, bestaat, zoals burgemeester Cremers het giste
ren kenschetste, „een personele UNIE". In de middaguren bezochten de
Nijmegenaren de bollenstreek.

lieten. En voor dit ontijdige vertrek is ge
makkelijk een verklaring aan te geven.

Want hoewel het een grote dwaasheid zou
zijn te trachten de vele artistieke mogelijk
heden van het poppenspel in twijfel te trek
ken of zelfs maar te veronachtzamen, valt
toch evenmin te ontkennen, dat de uitdruk
kingsmiddelen van deze kunstvorm zichzelf
enige beperking hebben opgelegd. Het blijft
te allen tijde een nabootsing van het grote
toneel, waarbij de levende acteurs uiteraard
door poppen vervangen moeten worden.

Deze ontberen een der sterkste middelen van
de toneelspeler om zijn publiek te vervoeren
of tot ontvoering te brengen, namelijk de
gelaatsuitdrukking. En daarbij biedt de.klei
ne speelruimte weinig gelegenheid de han
deling door suggestieve décors met een pas
sende entourage te ondersteunen. Inmid
dels heeft Bert Brugman met zijn uniek
marionettentheater reeds voldoende bewe
zen dat deze beperking geenszins een han
dicap voor schoonheid betekent. Maar hij
tracht ook niet het voorbeeld van het
grote toneel te volgen, doch vond een geheel
eigen répertoire, dat niet anders dan door
poppen gespeeld zou kunnen worden. Daar
bij vervaardigde hij zijn marionetten en
décors met een bewonderenswaardig gevoel
voor kleur en vorm, waarin de rijke fanta
sie van de ontwerper volledig kan worden
uitgeleefd. Zodat men bij Bert Brugman
niet de minste behoefte heeft vergelijkingen
met de schouwburg te treffen, omdat hij zijn
marionettentheater tot een geheel op zich
zelf staande kunstvorm wist te verheffen.

Van dit alles was bij Henk Zoutendijk
geen sprake; voornamelijk door de keuze van
het opgevoerde stuk. „Peer Gynt" van de
grote Noorse dramaturg staat bekend als
een der hoogtepunten in zijn litteraire ar
beid, waarin de centrale figuur wordt ge
tekend als de incarnatie van de mens, die
met alle middelen het geluk nastreeft en
tracht te bereiken. Een prachtig drama vol
symboliek, dat evenwel te groot voor het
poppentheater bleek te zijn. Want de tafere
len met de bergkoning en zijn dochter
vragen meer aan actie dan hier geboden
werd en ook de als loutering bedoelde zelf
opofferende liefde van Solveig, kon niet door
een expressieloze pop tot uitdrukking wor
den gebracht. Maar het meest viel dit
tekort in het oog bij de beroemde sterf
scène van Aase, waar een gedegen kennis
van het oorspronkelijke drama werd ver
eist om het effect te zien, dat Ibsen hier
heeft nagestreefd en bij een goede opvoering
altijd feilloos bereikt.

Dit minder enthousiaste oordeel moet dan
ook voornamelijk worden toegeschreven
aan de keuze van het stuk, want de door
Hans Petrie gesneden poppen vormden zon
der 'n enkele uitzondering bijzonder fraai en
artistiek verzorgd materiaal. De tekst werd
hierbij gesproken door Henk Zoutendijk en
Marjanne van Bergen, waarbij vooral de
eerste bij de vertolking der verschillende
figuren blijk gaf over een rijk genuanceer
de stemtechniek te beschikken. Zijn partner
daarentegen was meermalen hinderlijk on
verstaanbaar.