HAARLEM TELT VELE TEVREDEN HUISVROUWEN
ZE VEN DA GEN HAARLEM
„Bloembollencultuur" in Heemstede
herdacht 75-jarig bestaan
Recent onderzoek toont opvallende resultaten
mm
Brillenspecialist
Schmidt
LAATSTE NIEUWS
Versterking der troepen
in Indochina
Avondvierdaagse
start op 23 Juni
Amsterdamse Beurs
Van mensen en dingen
onder de Damiaatjes
„Azoek" - een Frans
niemendalletje
11
Aerdenhouts pastoor kreeg
1000,- van parochianen
Ir. Roder kerk was dauw-
trappers te vroeg af
Vierjarig jongetje duwde
vriendje in het water
Amateurtoneel
Fraaie voorstelling van
„Herman Heijermans"
helpt U wel.
Zilveren priesterfeest
van plebaan H. W. Agterof
maar wat doet UP
lil
Kort nieuws
VRIJDAG 28 MEI 195^*
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
In het Verversingshuis van het wandel
bos „Groenendaal" waren Woensdagavond
de leden van de afdeling Heemstede van
de Koninklijke Algemene Vereniging voor
Bloembollencultuur, ter gelegenheid van
het 75-jarig bestaan voor een feestelijke
herdenking bijeen gekomen.
De voorzitter van de jubilerende afde
ling, de heer A. J. Braam, verbond aan zijn
welkomstwoord een herdenkingsrede,
waarbij hij opmerkte dat de secretarissen
uit de eerste vijftig jaar zich waarschijnlijk
geen archivaris hebben gevoeld, want zij
lieten bijzonder weinig gegevens na. Alleen
is gebleken, dat wijlen de heer Jan Preyde
Jac.zn. eenmaal het initiatief tot de op
richting heeft genomen en hij is dan ook
de eerste afdelings-voorzitter geweest. Het
aantal leden bedroeg toen negentien en als
medebestuursleden traden op de heren C.
A. Braam, secretaris; Piet Bos, penning
meester en Simon Roozen en Govert Milatz
als commissarissen. Ongetwijfeld beschik
ten zij over een behoorlijke ondernemings
geest, want reeds in 1880 bereikte op een
Algemene Vergadering de leden het voor
stel uit Heemstede, om wekelijks in de
maanden van Juli tot en met October te
Haarlem een bloembollenbeurs te houden,
welk voorstel dan ook onmiddellijk werd
aangenomen.
Nadat de heer Braam verder gewezen had
op de activiteit van de afdeling in de laat
ste kwart eeuw. niet alleen in haar kwali
teit van onderdeel der Algemene Vereni
ging, maar ook door het houden van tuin-
bouw-cursussen en de laatste jaren door
het organiseren van cursussen in het bloem
schikken, wees hij vervolgens op haar suc
cessen bij de Internationale Flora-tentoon-
stelingen van 1935 en 1953, tot welke laat
ste zij zelfs het initiatief genomen heeft.
Na deze terugblik op het verleden be
paalde de voorzitter zich verder tot de toe
komt, waarbij hij vaststelde, dat het vak
direct na de bevrijding een ongekende
bloei mocht bereiken door een sterk stij
gende export; niettegenstaande de handels
belemmeringen in vele landen. Hij achtte
dan ook de gelden, besteed aan het weten
schappelijk onderzoek en de onpersoonlijke
reclame niet vergeefs bijeen gebracht en
de Flora, Keukenhof en het Bloemencorso
hebben niet slechts het toerisme in de
bloeitijd naar deze streek krachtig gesti
muleerd, maar zullen bovendien in belang
rijke mate tot de vergroting van de afzet
bijdragen.
Uit het feit dat de zogenaamde bedrijfs-
maatregelen een permanent karakter zul
len verkrijgen, concludeerde spreker dat
de algehele vrijheid, zoals men die voor
1930 kende niet spoedig zal terugkeren. Hij
was bovendien van mening, dat deze vrij
heid in het bijzonder kwetsbare bloembol-
lenbedrijf uiterst gevaarlijk zou zijn.
Kwaliteit
Aan het slot van zijn toespraak wees de
heer Braam er op, dat de leiding in het vak
en in elk bedrijf afzonderlijk er voor heeft
te zorgen dat naast de reclame, ook de
producten aan de hoogste eisen van ge
zondheid en kwaliteit, vooral van bloei-
kwaliteit hebben te voldoen, wil men de
buitenlandse concurrentie het hoofd kun
nen bieden, ook wat andere bloemen be
treft. Men dient daarom met een steeds
verbeterd assortiment op de markt te ver
schijnen.
De rest van de avond werd verzorgd
door een groepje leden-van de R.K. Rede-
ADVERTENTIE
BARTELJORISSTRAAT 21
Lev. alle ziekenfondsen
TEL. 11057
rijkerskamer „Alberdingk Thijm" uit Haar
lem, onder leiding van Johan van Zwie-
ten, hetwelk het publiek vooral na de
pauze met enige schetsjes en liedjes bij
zonder amuseerde. Dat het ensemble „The
Greenhorns" wegens ziekte van de leider
verhinderd was op te treden, was voor de
Haarlemmers aanleiding ook dit gedeelte
van het programma met succes voor hun
rekening te nemen. Het slot van de avond
bestond uit een gezellig „samenzijn onder
leiding van de humorist-accordeonist Bas
Meegdes, die voor een geanimeerd besluit
zorgde.
Feestelijke viering van
priesterjubileum
De pastoor van de parochie te Aerden-
hout, Gerardus P. A. Alkemade, heeft op
Donderdag Hemelvaartsdag het feest van
het vijfentwintigjarig priesterschap ge
vierd. Aan de receptie en plechtige Hoog
mis op de dag van het feest, een plechtige
Hoogmis door de jubilerende priester op
gedragen met assistentie van presbyter as-
sistens rector A. van der Donk, diaken
pater C. Braun en pater Did. Braun met
als ceremoniarus frater G. Alkemade,
ging een intocht vooraf op de voorafgaan
de Woensdagavond. Tegen acht uur ston
den de leden van het kerkbestuur ver
gezeld van de in keurige uniformen ge
stoken harmonie St. Michael uit Heem
stede bij de Aerdenhoutse viersprong
gereed om pastoor Alkemade in te halen.
Voor de parochiekerk aan de Sparrenlaan
werd hij toegesproken door kapelaan A.
van den Burg, die zeide, dat de parochie
er behoefte aan had het zilveren priester
jubileum van pastoor Alkemade zo groots
te vieren. Daarmede- wilde de parochie
hem eren en danken voor de vijftien
maanden werk, sinds pastoor Alkemade in
Aerdenhout zijn intrede deed. Vervolgens
werd door de zilveren priester een lof
opgedragen, waarbij rector H. Brans een
feestpredicatie hield over de waardigheid
van het priesterschap.
In de reeds gemelde plechtige Hoogmis
op Hemelvaartsdag hield pater C. Braun
de feestpredicatie over het thema uit de
bijbel: Ik ben met U tot aan het einde der
tijden. Pater Braun wees er op hoe zinvol
het is juist op Hemelvaartsdag het pries
terjubileum te mogen vieren. Medewer
king aan deze dienst verleende een zang
koor onder leiding van de heer O. Koop,
terwijl na de Mis de tenor Han Le Fèvre
xjoocxxxxooodooco:
Ir. E. C. M. Roderkerk was op Hemel-
vaartsdag al vroeg uit de veren om de
„dauwtrappers" voor te zijn. De erva- ft
ring had hem namelijk geleerd dat, be-
halve volkomen rustige en van de. na- ft
tuur genietende wandelaars, ook nogal ij
uitgelaten en baldadige knapen deze ft
oude traditie in ere houden. Hij heeft
zijn voorzorgsmaatregelen niet vergeefs ft
genomen, want inderdaad heeft hij met ft
zijn personeel een paar plukjes brood-
dronken jongelui terug moeten sturen. 8
Overigens is het ook voor de Kennemer-
duinen gisteren een recorddag geworden, ft
gezien de achtduizend kwartjes die voor
een toegangskaart werden neergeteld,
dat is de helft meer dan ooit tevoren ft
op één dag het geval was.
Zeker is dat ongeveer vijfduizend be- ft
zoekers de Kennemerduinen hebben ge- X
bruikt voor een fraaie doortocht naar
een rustig strandgedeelte.
De overigen hebben de koelte van de ft
bospartijen geprefereerd.
oocoocoocooocooooooc<xxxxx)ocxx)oocooooococoooccooooooc>ooc
een priesterlied van Guido Gazelle op mu
ziek van O. Koops zong.
Drukbezochte receptie.
Van twee uur af Donderdagmiddag is
het op de Sparrenlaan een drukte van de
komende en gaande man geweest. Onge
veer tweehonderdenvijftig parochianen
hebben de gelegenheid aangegrepen oirt
pastoor Alkemade hun gelukwensen bij
het zilveren priesterschap aan te bieden.
Namens de parochianen bood kapelaan
A. van den Burg pastoor Alkemade een
geschenk onder couvert aan. De inhoud
van ruim duizend gulden zal voor een nog
nader aan te wijzen doel worden besteed.
De enveloppe ging tevens vergezeld van
een eetservies.
Een kort woord werd bij het begin van
de receptie nog gesproken door de heer H.
Hagemeyer, lid van het kerkbestuur en
door de wethouder van Bloemendaal mej.
dr. M. E. Nolte.
Pastoor Alkemade dankte hen allen
voor de gebrachte hulde, die vergezeld
ging van fraaie geschenken. De zusters
van het klooster Alverna schonken een
nieuw misgewaad met toebehoren. Er wa
ren verder veel bloemen, boeken en even
min had men vergeten de pastoor rook
artikelen aan te bieden.
Dinsdagmiddag raakte een vijfjarig jongetje
in ue Hillegommerbeek te water, doordat
ijn vierjarig vriendje hem er in duwde. Hij
werd door de heer Berkhout, die zich direct
gekleed te water begaf, op het droge ge
bracht.
ADVERTENTIE
Er is deze week flink aan de bel getrokken in Haarlem. Kris-kras door de stad zijn
enquêteurs aan willekeurige adressen de huisvrouw haar oordeel over TRIX-W gaan
vragen. TRIX-W, het nieuwe anti-mot preparaat, dat wollen wasgoed, tapijten, gordijnen,
meubelbekleding, enz. volkomen beveiligt tegen mottenvraat een jaar lang!
TRIX-W blijkt enorm populair te zijn. Bijna overal waar een enquêteur kwam, had men
een fles in hui?. Men was zonder uitzondering opgetogen over het grote gemak vaiyd'e
TRIX-W methode: in het spoelwater wat TRIX-W en al het wollen wasgoed wordt vol
komen geïmpregneerd. Ook het directe geldelijke voordeel werd algemeen geroemd:
twee eetlepels TRIX-W op een hele emmer schoon water. Dat is alles! Dat is voordeliger
dan welke andere behandeling ook!
Ér zullen niet veel Haarlemse huisvrouwen meer zijn die zich niet hebben voorzien van
dit afdoende wapen in de strijd tegen het mottengevaar. Wie nog geen TRIX-W in huis
heeft kunnen wij maar één raad geven: haast U naar Uw drogist en koop een fles TRIX-W.
Nu, vandaag nog! Het kost U maar 1.80 het bespaart U op de duur honderden guldens!
Bij meer dan een gelegenheid heb ik op
deze plaats mijn bewondering laten blij
ken voor de serieuze wijze, waarop de ar
beiders toneelvereniging „Herman Heijer
mans" haar taak opvat. De ondervinding
heeft geleerd, dat men de prestaties der
dilettantenverenigingen moet beoordelen
naar het eigenlijke gegeven dier vereni
gingen, hun ideële deelstellingen én hun
talenten. Voor een arbeiderstoneelvereni
ging geldt, dat zij, zoals dat met „Heijer
mans" het geval is, daar het sterkst is
waar zij getuigt. Waar zij dus haar vaan
del heft en zegt wat zij op het hart heeft.
Ik wil niet beweren, dat de leden van zo'n
groep dan zichzelf spelen, maar wel, dat
zij spelen in een klimaat dat het hunne
is. Ze verstaan dat het beste en zijn de
meest bekwame apostelen van hun idealen,
die in dat klimaat gedijen. Hun toneel
talent ontwikkelt zich eveneens gunstig.
Men mag veronderstellen, dat wat zij doen
van binnen uitkomt. Met een goede re
gisseur overwinnen zij gemakkelijker de
technische moeilijkheden, die bij het to
neelspelen opdoemen. Het resultaat is, dat
men met hart en ziel meeleeft met hun
voorstelling, omdat zij met hart en ziel
spelen.
Zo beschouwd kan rpen dan ook niet
genoeg de keuze loven (van het stuk, dat
„Herman Heijermans" Woensdagavond in
de schouwburg voor het voetlicht bracht.
Een der klassieken van haar schutspa
troon: „Het zevende gebod". Dat is tege
lijk een culturele daad, want zo'n voor
stelling bewijst weer eens dat Heijermans
een prachtige toneelschrijver is, die bloed
warme, lévende mensen schept en ze een
dialoog in de mond geeft, waarvoor ik u
heel wat van onze moderne schrijvers
cadeau doe. Misschien heb ik een zwak
voor dit soort toneel. Maar ik houd van
stukken waar wat in zit, van echte men
sen, van eerlijk en fel toneel, dat betoogt.
Het milieu vormt geen bezwaar noch de
historisch geworden achtergrond van het
opkomend socialisme in de klassestrijd.
Dat heeft nog genoeg aanrakingspunten
met vandaag om te boeien. En het boeide
ook Woensdagavond in een voorstelling,
die ten overvloede bevestigt heeft, dat
„Heijermans" een met talent gezegende
vereniging is en haar regisseur Carl Veer-
roff een man, aan wie zij alle dank is
verschuldigd. Want zijn regie, daarop
drijft iedere intonatie, elk gebaar,. Hij
zaait waar de spelers oogsten. Ook aan de
entourage, de mise en scène merkt men
zijn inventieve leiding, die zorg draagt
voor de dingen tot in de détails.
Wanneer de spelers van Heijermans
graag al deze complimenten aanvaarden,
dan zullen zij toch wel het hoofd koel
houden, hoop ik, om even hard verder te
werken. Ze zullen dan vooral aan hun
kennelijke zwakke punt, het tempo, aan
dacht moeten besteden. Daar schoten zij
ook Woensdagavond in tekort. Maar hun
karakters waren voortreffelijk. Jan Huys-
man speelde een brok barse bijna onbe
houwen vader als een ruige boom, Cas
Booms een waardige gevoelige priester
zoon, Gerard Schouten de „verloren zoon",
zo sober en echt als ik nog niet van hem
zag, Evert Hatenboer een Vlaams klap
pende pierewaaier, helemaal uit de verf,
Ton Heinsbergen een vrijmoedigestudent
met nog iets te weinig vechterseigen
schappen. Nel Schiffér-Hoogendoorn leici-
de de vrouwelijke bezetting met haar ver
tolking van de hospita, een klein venijnig
wijfje, een en al natuurlijkheid; Cor Peper
Heynis toonde haar dramatisch talent met
de gevoelig gegeven uitbeelding van Lotte,
het meisje, dat bij de verloren zoon de
liefde vindt, waarnaar zij verlangde. Heur
moeder werd door Cor Kienjer-Remers
scherp getekend, beter dan Aag Booms
Het Franse kabinet heeft besloten tot
drastische versterking van de troepen in
Indochina. Tweehonderdduizend jonge
mannen zullen onmiddellijk onder de wa
penen worden geroepen en er zal een ex
peditiemacht van geregelde troepen (vrij
willigers) worden gevormd ter sterkte van
twee divisies.
het de andere moeder deed. Die bleef te
zwak. Anny Poen gaf een bevredigende
vertolking van Gaaike, een jonge door het
leven beproefde vrouw, voor wie het ge
luk niet schijnt weggelegd. Dan waren er
nog een aantal kleinere rollen, welke naar
behoren bleken bezet. Summa summarum
een keur van spelprestaties, waarvan de
zwakkere ook door een tekort aan ver
staanbaarheid ongunstig uitvielen.
Men ziet: ik ben er nogal uitvoerig op
ingegaan. De voorstelling was het waard.
Het is plezierig schrijven ovei iets wat
het hart deugd doet!
P. W. FRANSE
Voor de elfde maal zal dit jaar op 23, 24,
25 en 26 Juni de avondvierdaagse gehou
den worden door de afdeling Noordholland
van de Nederlandse Wandelsportbond. De
afstanden bedragen voor senioren (perso
nen ouder dan dertien jaar) des avonds
vijftien kilometer te volbrengen voor 22
uur en des Zaterdagsmiddags 20 kilometer
te volbrengen voor negentien uur. Voor
junioren (personen van tien tot en met
dertien jaar) bedragen de afstanden vier
maal tien kilometer. Kinderen van tien tot
en met dertien jaar kunnen alleen aan de
jeugd-avondvierdaagse deelnemen. De
deelneming staat open voor iedereen, zowel
leden als niet-leden van de NWB. De start
is in Haarlem bij café-restaurant „Dreef-
zicht" des avonds voor junioren van 17 uur
tot 17.30 uur en voor de senioren van 18
tot 19 uur. Diegenen voor wie het wande
len op Zaterdagmiddag op ononverkome-
lijke bezwaren stuit (winkelpersoneel bij
voorbeeld) kunnen reeds op Dinsdag het
parcours van Zaterdagmiddag afleggen.
Men kan zich voor alle mogelijke inlich
tingen wenden tot de heer H. H. Winters,
Heussenstraat 104, telefoon 25513.
Slotkoers
Openings
Woensdag
koersen
3-3)4 Nederl.'47
99 s/in
99%
A.K.U
210
210
33614
340)4
Philips Gloeil.
321)4
323)4
Kon. Petroleum
495 )4
50414
A'dam Rubber
94
95
Holl. Amer. Lijn
14214
142
N. Scheepv. Unie
136
136)4
H.V.A.
1221^
12214
Deli Mij
125
123
Amsterd. Bank
194%
195
Ned. Handel Mij.
186 K
185
Rotterd. Bank
183'/,
184
Twentsche Bank
187-K
187 -X
Anaconda Copper
37)4
37)4
Bethlehem Steel
67%
6914
Republic Steel
57%
58 y.
Shell Union
96%
96%
21%
22
U. S. Steel
47
49
ADVERTENTIE
Het RODE KRUIS
Heilige Mis in de Kathedraal,
druk bezochte receptie
Woensdag en Donderdag is het feit her
dacht, dat plebaan H. W. Agterof 25 jaar
priester is. Woensdagavond omstreeks half
acht arriveerde de jubilaris per auto met
het feestcomité voor de Kathedrale Basi
liek aan de Leidsevaart te Haarlem, waar
hij werd opgewacht door leden van de
jeugdbeweging en bruidjes. Vervolgens trad
het gezelschap de kerk binnen, waar men
de plebaan een welkomstlied toezong. Daar
na werd hij toegesproken door de oudste
kapelaan, de heer A. Ruhe, die onder meer
zei, dat dit feest er een is' voor de gehele
parochie. Ook zei hij, dat de plebaan in de
drieëneenhalf jaar, dat hij nu aan de Ka
thedraal is verbonden, reeds zeer veel heeft
gedaan.
Wegens ziekte van dr. A. I. M. Kat be
rustte de muzikale leiding bij de heer Nico-
laas, leraar aan de Kathedrale Koorschool.
Donderdagmorgen om negen uur heeft de
jubilaris aan het bisschopaltaar in de Ka
thedraal een plechtige heilige mis opgedra
gen. Verscheidene leden van het Kapittei
woonden de plechtigheid bij. De bisschop
van Haarlem, mgr. J. P- Huibers, verleende
pontificale assistentie. Verder werd plebaan
Achterof geassisteerd door kapelaan J. J.
M. Agterof uit Heemstede en door de heer
J. Solleveld, secretaris van de bisschop.
In zijn feestpredikatie, die kapelaan J. J.
M. Agterof hield, zei deze, dat het een voor
recht is, dat dit feest gevierd kan worden.
Het is altijd een eigenaardig feest, aldus
kapelaan Agterof, want wanneer iemand
25 jaar bij een firma werkzaam is, wordt
hij vanwege dat feit gehuldigd. De plebaan
huldigt men evenwel om het feit, dat hij
25 jaar priester is. Men vraagt zich niet af,
hoe lang hij reeds aan de parochie verbon
den is. Hieruit blijkt de achting, die de
parochianen voor het priesterambt hebben.
Tenslotte zei kapelaan Agterof, dat het wel
een bijzonderheid is, dat de ouders van de
jubilaris dit leest meemaken.
Na de preek legde kapelaan Ruhe een
tweetal geschenken in enveloppe op het
parochie-altaar: de geschenken voor ple
baan Agterof en dr. Kat, waarvoor de paro
chianen tien maanden hebben gespaard.
De Hoogmis werd besloten met het zin
gen van het jubellied van Rutte.
Des middags was er receptie in de Leo-
narduszaal aan de Westergracht, waar ver
scheidene groeperingen uit de parochie
aanwezig waren, die elk een spreker had
den afgevaardigd om te danken voor het
geen de plebaan voor allen gedaan heeft en
nog doet. De schooljeugd leidde de receptie
in met het zingen van een cantate. Na af
loop heeft de plebaan woorden van dank
gesproken, waarbij hij verklaarde, dat er
een goede kern in zijn parochie aanwezig
is, waardoor het vele werk, ondanks de zor-
jen, er aan verbonden, lichter wordt.
De 39, niet-politiek
De welvoorziene boeken
kasten in de woning van m r.
Anson Wensing (C.H.U.)
duiden behalve op een veel
zijdige belangstelling E.
Th. A. Hoffmanns „Lebens-
ansichten des Katers Muit"
liggen er vlak naast de stapel
tjes thrillers van Agatha
Christie toch op een dui
delijke voorkeur in de theolo
gische richting: het Bijbels
Handboek en professor Van
Rulers „Politiek en religie" en
nog veel meer vertrouwde
namen uit de fondsen van
Protestantse uitgevers nemen
sr de ereplaats in.
Titels die iets verklaren van
de lichte, fijne spot die wel
sens doorklinkt in de ook uit
stylistisch oogpunt welverzorg
de betogen van mr. Wensing
in de raad en ook wel van de
onafhankelijkheid van zijn
besluitvorming: het is niet zo
heel zeldzaam dat de uit twee
man bestaande fractie van de
Christelijk Historische Unie
verdeeld stemt. Afwijkende
inzichten worden in de C.H.U.
nogal gemakkelijk getolereerd.
„En juist omdat het niet zo'n
verschrikkelijk-politieke par
tij is, voel ik mij er thuis,"
zegt mr. Wensing nadat hij ons
heeft bezworen, dat hij welis
waar slechts tijd heeft voor
kerk en politiek, hetgeen daar
om nog niet wil zeggen, dat
zijn belangstelling tot die twee
grootheden beperkt is. Zoals
hij ook ontkent, dat hij poli
tieke ambities heeft. Zijn in
teresse voor de staatkunde
schijnt ontwaakt te zijn op de
avond dat hij in de nog ter
nauwernood twintigste eeuwse
Spaarnestad aan de hand van
zijn vader op het Klokhuis-
pïein de triomfale intocht van
het liberale Kamerlid dr. Fock
ging zien, die voor het toen
nog bestaande kiesdistrict
Haarlem gekozen was.
Zijn politieke belangstelling
kreeg vastere vorm op de
nog door wijlen mr. L. G. van
Dam opgerichte studenten
clubs voor staatkunde van
de Amsterdamse Universiteit,
waar hij rechten studeerde.
Hij had toen „Hubregtsen"
de befaamde opleidingsschool
aan de Wilhelminastraat de
H.B.S. van Van Mourik Broek
man en een jaar studie voor
het staatsexamen B achter de
rug.
Op die studentenclubs had
den ze iemand nodig die de
Christelijke inzichten zou kun
nen vertegenwoordigen en de
keuze viel op Anson Wensing,
die toen nog wel geen lid van
de C.H.U. was, maar zich aan
de Christelijk-Sociale partij
verwant voelde. In 1924 werd
hij lid van de Christelijk His
torische jongerengroep, waar
hij mejuffrouw Ambrosina
Johanna van der Werff uit
Zandvoort ontmoette, een ken
nismaking die tot een huwelijk
leidde dat in December 1937
gesloten zou worden.
Dus een dag weg uit de stad
waarmee hij zo nauw verbon
den is: Wensing is een echt-
Haarlemse naam en dit raads
lid behoeft niet zo heel ver in
het famil ieregister terug te
gaan om een wachter van de
Kennemerpoort te vinden en
een marktmeester die nog in
het huisje naast de Vleeshal
woonde.
Tot de hobbies welke mr.
Wensing er op na houdt be
hoort eeni tamelijk actief mee
leven met de Friese cultuur.
Hij heeft de taal van Friesland
geleerd en kan er gemakkelijk
een preek in volgen. Dat ac
cordeert min of meer met zijn
instemming met de opvattin
gen van de Friese richting in
de C.H.U., welke in het bij
zonder de nadruk legt op de
volkseenheidsgedachte en het
Christelijk isolement, zoals
Kuyper dat voorstond, ver
werpt. Zijn functies in de
Unie blijven beperkt tot het
lidmaatschap van de Unieraad,
het hoogste politieke orgaan
van die partij, het vice-voor-
zitterschap van de Staten-
kring.
In het raadslidmaatschap
heeft hij twee specialiteiten
ontwikkeld: onderwijs zo
dat iedereen daarom zou
lachen, hetgeen wij weigeren
te geloven. Blijkens de foto's
houdt zij haar echtgenoot op
vele wandelingen gezelschap,
waarbij wellicht geanimeerd
gediscussieerd wordt over het
voor en tegen van bos en zee.
Want dat is in den huize Wen
sing een onopgelost strijdpunt:
dat de voorkeur van mevrouw
als Zandvoortse naar de zee
uitgaat zal iedereen billijken.
Overigens is zij even char
mant als bescheiden en ze
wilde dan ook beslist niet dat
wij enige aandacht zouden
schenken aan haar activiteit in
de Hervormde wijkgemeente
en in de Christelijk-Histori-
scne vrouwengroep. Daar leg
gen we ons dan maar bij neer.
Ver weg
In de korte duur van een
half jaar kan er toch heel wat
veranderen. Astrid en Henri
Hegge, die nu samen in een
hótel in Ka tanning (West
Australië) werken, zullen de
eerste zijn om dat de bevesti
gen, want in het halve jaar
dat verstreken is sedert zij in
September 1953 in het huwe-
De heer en mevrouw Wensing
op een van hun wandelingen.
Hij werkte toen al enige
jaren op een Amsterdamse
bankinstelling behalve met
de meestertitel ook nog gewa
pend met de middelbare akte
staathuishoudkunde waar
van hij thans algemeen procu
ratiehouder en chef van de
assurantie-afdeling, daarnaast
ook nog voorzitter van het
pensioenfonds beambten is.
Hij werkt er nu al vierentwin-
tigeneenhalfjaar en geeft ons
de zachte wenk, dat hij op de
dag van het zilveren jubileum
uitstedig is.
zelfs dat hij, hoewel kinder
loos, er bijna verstand van
kinderen door heeft gekregen
en financiën en economie.
Hij vindt het daarbij een
voordeel dat in zijn persoon
het element van het particu
liere bedrijfsleven in de raad
enige versterking heeft onder
gaan. De beroepspoliticus acht
hij een groot gevaar.
In de Haarlemse Hervormde
gemeente is hij voorzitter van
het College van notabelen en
wijkouderling met een bijzon
dere opdracht. Om zich te ont
spannen wandelt mr. Wensing
graag en de Sportweek ziet
hem elk jaar bij de deelnemers
aan de tien kilometer-mars.
Van mevrouw Wensing moch
ten we dat eigenlijk niet in de
krant zetten, omdat zij dacht
lijk traden is er heel wat voor
hen veranderd.
Voor Astrid (21 jaar) en
Henri (27 jaar), die beiden uit
Haarlem afkomstig zijn, waar
Henri Hegge aan de Ramplaan
54 b gewoond heeft, bood emi
gratie naar Australië de enige
kans om te kunnen trouwen.
Henri was in Haarlem in
dienst van een autohandelaar,
maar zijn inkomsten in dat
beroep en wat Strid als telefo
niste verdiende, bij elkaar ge
rekend, vormden toch geen
financiële basis om te kunnen
trouwen. Een week voordat zij
met de Johan van Oldenbar-
nevelt naar Australië vertrok
ken (op 1 October 1953) traden
zij in het huwelijk en een week
na hun aankomst in hun
nieuwe vaderland hadden zij
reeds als echtpaar werk in de
huishouding van een meisjes
school in Katanning, Astrid als
dienstbode en Henri als huis
knecht.
Henri's kennis van de En
gelse taal schoot, zoals bij zo
vele emigranten, echter tekort
en het jonge echtpaar moest
van werkkring veranderen.
Astrid werd dienster in een
plaatselijk hotel en Henri werd
aangesteld als hulp, maar
hoopt, na voltooiing van zijn
cursus in het Engels, waar hij
op het ogenblik mee bezig is,
mettertijd kellner te worden.
Toch zijn de Australische
bezoekers van het hótel van
oordeeel, dat de beide Neder
landers zich best verstaanbaar
kunnen maken.
Geen van beiden hebben
dan ook spijt, dat zij naar
Australië getrokken zijn. Hen
ri zegt: „Rijkdom verwachten
wij niet, maar wij willen re
delijk leven". „Hier in Austra
lië kunnen wij hard werken,
geld verdienen en aan onze toe
komst bouwen" en Astrid is het
hier, zoals een goed echtgenote
betaamt, roerend mee eens.
Veertig jaar wijn
De slagzin van de wijnkope-
rij-distilleerderij-likeurfabriek
Hooij in Haarlem „Bij feest
klanken, Hooij's dranken" zal
op Vrijdag 28 Mei en op Dins
dag 1 Juni zonder twijfel door
de firma zelf in practijk wor
den gebracht. Vanmiddag na
melijk zou de verbouwing van
de winkel in de Amsterdam-
straat 64 voltooid zijn en ter
gelegenheid van dit feit werd
er van drie tot vier uur een
receptie gegeven, waarbij on
getwijfeld velen gebruik maak
ten van de gelegenheid om de
winkel te bezichtigen, Op
Dinsdag 1 Juni is er des mid
dags van drie tot vijf uur we
derom feest. Nu echter in de
winkel aan de Rijksstraat
weg 8. Dit filiaal van de firma
Hooij zal dan namelijk Haar
lem-Noord reeds veertig jaar
van allerlei spiritualiën voor
zien en naar alle waarschijn
lijkheid zullen velen, die aan
deze firma bijzonder prettige
herinneringen hebben de eige
naar geluk komen wensen met
dit trotse jubileum.
60 belangrijke vredestaken...
Kent U ze...?
Denk eens aan hulp bij rampen,
bloedtransfusie,
hoornvliesoverbrenging voor blinden,
moedermelk voor zwakke baby's;
beentransplantatie,
boottochten voor invaliden,
welfare-werk in ziekenhuizen
en thuis, lectuur voor patiënten,
hulpposten langs de wegen...
Dit zijn slechts enkele van de
meer dan 60 manieren
waarop Uw Rode Kruis helpt.
U hebt die hulp nog nooit
nodig gehad? Wees blij!
Maar dan reden te meer
Uw Rode Kruis bij te staan;
te geven! Zoveel U missen kunt...
IP
Na het zien van de Donderdagavond in
de Haarlemse Schouwburg door de Neder
landse Comedie gegeven première van het
blijspel „Azoek. of een olifant in huis" van
Alexandre Rivemale, heb ik mij afgevraagd
wat er zou zijn gebeurd als een Neder
landse schrijver een dergelijk verzinsel in
tien tafrelen aan een toneeldirectie had
aangeboden. Waarschijnlijk zou deze het
manuscript hoonlachend geweigerd heb
ben, in het vriendelijkste geval daaraan de
raadgeving verbindend eerst maar eens bij
de buitenlandse fabrikanten van kasstuk
ken in de leer te gaan. Doch nu dit prutse-
rige niemendalletje in Parijs enig succes
schijnt te boeken, durft men er hier, door
subsidies gedekt, het risico wel mee te
wagen. En inderdaad: men heeft kosten
noch moeite gespaard om niets tot iets te
maken: Nico Wijnberg ontwierp met geest
en goede smaak de décors en costuums, de
muziek van Louis Bessières werd met be
hulp van een voortdurend krakende en
knarsende geluidsversterking ten gehore
gebracht en een vrij talrijk ensemble van
zeker niet de eerste de beste acteurs leerde
alle onbeduidende zinnetjes keurig van
buiten.
Wat wil het geval? Grootvader Arsène
Vigneboule is op zijn oude dag begonnen
met het schrijven van avontuurlijke ver
halen over de ontdekkingsreizen, die hij
zo graag had willen maken. Onder invloed
van de Provengaalse zon en een fles pittige
Franse wijn droomt hij zich op zekere dag
een witte olifant in huis, die uiteraard vrij
veel opschudding teweeg brengt. Het gehele
stadje Cassenargues bemoeit zich er mee.
vooral omdat de lange slurf roet dreigt te
spuiten in het eten van de burgemeester,
die zijn positie bij de komende verkiezin
gen verdedigen moet en met geen mogelijk
heid weet hoe hij deze vreemde kostganger
verantwoorden kan. Het heeft weinig zin
deze fantastisch bedoelde geschiedenis op
de voet te volgen. Rivemale heeft de tegen
woordig nogal eens gebruikelijke vergissing
begaan te menen dat het voldoende zou
zijn over fantasie te spreken en ten be
wijze daarvan maar het een of andere on
waarschijnlijke dier te laten optreden.
Regisseur Henk Rigters heeft buitenge
woon zijn best gedaan het publiek ervan te
overtuigen hoe leuk dit allemaal bedoeld
was maar men gaat toch werkelijk niet
naar een schouwburg om een bedoeling
voor lief te nemen, hoe voorbeeldig die ook
wordt gediend. Eerlijk gezegd vond ik zijn
inspanning (de mise-en-scène zal heel wat
hoofdbrekens hebben gekost) en die van
de medewerkenden volkomen verkwist.
Zelfs ondanks aardige typeringen als van
Fons Rademakers (dikbuikig en rnet een
indrukwekkende snor) en Mien Duymaer
van Twist als de burgemeester en zijn
vrouw, van Pierre Myin als een postbode
en Louis van Gasteren als een gendarme
bleef de verbeelding van het kleinsteedse
leven in een Franse provincie zelfs ge
speend van de humor, zoals wij die bij
voorbeeld uit „Clochemerle" hebben leren
kennen.
Joan Remmelts was wel vermakelijk als
de oude grootvader, in wiens benevelde
brein zich alle verwikkelingen afspelen en
Winnifred Bosboom stond hem als een lief
tallige en ook anderszins innemende klein
dochter terzijde. Van de verdere bezetting
dient zeker nog Philippe la Chapeïle ge
noemd te worden als de te pas en te onpas
met zijn brochure-wijsheid oratorisch te
koop lopende tegenenndidaat. Hulde ten
slotte voor de wijze, waarop men het tafreel
in de jungle had opgelost. De stem uit de
olifant was die van Rijk de Gooijer, tot
dusver bekend uit zijn komische creaties
in radio-cabarets.
DAVID KONING.
Aan de gemeente-universiteit van Am
sterdam is geslaagd voor het doctoraal exa
men Nederlands recht de heer P. Verhuist
te Santpoort.
De heer Th. J. J. van Baar te Haarlem
is aan de Stichting Klinisch Hoger Onderwijs
te Rotterdam geslaagd voor het artsexamen.
De gemeenteraad van Amsterdam heeft
tot gewoon hoogleraar in de wijsbegeerte
van de godsdienst en de zedekunde aan de
gemeente-universiteit te Amsterdam be
noemd mr. dr. J. A. Oosterbaan. doopsge
zind predikant te Haarlem.
