Dr. J. H. Stelma te Bloemendaal
25 jaar Hervormd predikant
nieuw Overhemd
Heemsteedse K.A.B. heeft weer
een toneelgroep
De Rotterdamse Comedie met
een tweetal oude bekenden
Tot straks
in Royal
Prijzenwarwinkel in het
rijwielstallings-bedrijf
Aardige kinderoperette
door „Weltevreden"
grieven aan
de redactie
Tijd voor een
RALEIGH
Fa. C. van Maren
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
8
Geen hoogvlieger
Jubileumfonds Reiniging
vierde 25-jarig bestaan
Diamanten schoolfeest
Tamboers en hoornblazers
maken Rode Kruis-mars
Formelta
Het onstuimige hart
Nij verheidsonder wij s
besproken op ouderavond
Prijzen van 7.90 tot 19.50
Klinker door de ruit:
J 25 boete
vanaf 174.—
DINSDAG 1 JUNI 1954
Toen wij in het begin van dit jaar schreven over het zilveren predikantsjubileum van
dr. Ch. de Beus te Overveen meldden we, dat dit niet het enige jubileum dit jaar in
de Hervormde Gemeente Bloemendaal zou zijn. Dr. J. H. Stelma, plaatselijk predi
kant van de Hervormde wijkgemeente Bloemendaal hoopt dit feest op Woensdag 9
Juni te herdenken. Er zal in de avonduren een bijeenkomst worden gehouden in het
Jeugdhuis aan de Donkerelaan, dat in die maand een kwart eeuw geleden werd ge
bouwd. Daar zullen de leden van de wijkgemeente hun predikant met het zilveren
ambtsjubileum kunnen gelukwensen.
Dr. J. H. Stelma werd in 1902 in Eexta
gemeente Scheemda (Gr.) geboren. Op
vierentwintigjarige leeftijd werd hij can-
didaat in de provincie Zuid-Holland. Daar
na ging hij ruim een jaar naar Zwitser
land om de vakken Nederlands, gods
dienst en sport te doceren aan het Alpi-
num-lyceum te Zuoz in Ober-Engerding.
Dit lyceum telde onder de leerlingen on
geveer vijfentwintig Nederlandse jongens.
In 1928 werd ds. Stelma benoemd tot
secretaris van de Nederlandse Christen
Studentenvereniging (N.C.S.V.), welke
functie hij anderhalf jaar vervulde en in
welke periode hij ook enige conferenties
in het buitenland als Nederlandse afge
vaardigde meemaakte.
De bevestiging van ds. Stelma tot pre
dikant geschiedde door zijn vader, ds. IJ.
Stelma. toentertijd predikant in Tzum
(Fr.) bij Franeker en thans emeritus pre
dikant in Groningen. Deze bevestiging en
intrede geschiedde op 9 Juni 1929 in
Nieuw-Dordrecht, gemeente Emmen(Dr.),
v/aar drie evangelisten werkzaam waren.
Na vijfenhalf jaar verhuisde ds. Stelma
naar het westen van ons land. Op 13 Ja
nuari 1935 deed hij zijn intrede (bij welke
plechtigheid hij wederom door zijn vader
werd bevestigd) in Rotterdam-Kralingen,
als opvolger van prof. J. H. Bakhuizen
van den Brink, thans hoogleraar te Lei
den. De predikant maakte in 1940 in Rot
terdam-Kralingen het Duitse bombarde
ment mee, waardoor driehonderd gezinnen
uit zijn wijk dakloos werden. In de nabu
rige wijk van ds. Pott werden zeshonderd
gezinnen uit hun verwoeste huizen ge
jaagd, zodat dit deel van Rotterdam wel
een der meest gebombardeerde streken
van Rotterdam was.
Inmiddels was ds. Stelma op 4 Mei 1938
in Groningen gepromoveerd tot doctor op
het proefschrift: „Christus offer bij Pau-
lus, vergeleken met de offer-opvatting van
Philo". Promotor was prof. dr. J. Th. Ub-
bink. Voordat dr. Stelma op 7 November
1948 naar Bloemendaal kwam als opvol
ger van wijlen ds. J. C. van Dijk die
toen met emeritaat ging en de nieuwe do
minee in zijn ambt bevestigde was hij
van 19451947 vlootpredikant in Indone
sië. Hij was daar belast met de leiding van
de geestelijke verzorging in de Pacific,
met als standplaats Djakarta. Begin Juli
krijgt dr. Stelma een buitengewoon verlof
van ruim twee maanden, waardoor hij in
de gelegenheid zal zijn van 27 Juli tot 5
Augustus de bijeenkomst van de World
Presbyterian Alliance in Princetown mee
te maken, waarna hij de vergadering van
de Wereldraad van Kerken in Evanston
(de tweede assemblée) zal bijwonen. Hij
doet dit in zijn functie van voorzitter van
de Raad der Zending van de Nederlandse
Hervormde Kerk, welk voorzitterschap dr.
Stelma vervult sedert de invoering van de
nieuwe kerkorde in 1951. Zijn echtgenote,
John Murray, een veertigjarige garage
houder uit Salford (Lancashire)heeft in
zijn vrije uren zijn eigen helicopter ge
bouwd. Hij heeft zelfs de toestemming tot
vliegen van het Engelse ministerie voor de
Burgerluchtvaart in zijn zak, al mag hij
niet hoger vliegen dan drie meter boven
de grond!
Het jubileumfonds van de Gemeente-rei
niging heeft Zaterdagavond het vijfentwin
tigjarig bestaan gevierd met een feestavond
in Dreefzicht waarvoor een aantrekkelijk
programma was samengesteld, dat door de
feestvierenden met grote aandacht gevolgd
werd. De medewerkenden aan de cabaret
revue „Holderdebolder", onder wie Frans
du Mee, Ellen Castell, Ria Verda, Fred
Wiegman en John Reynolds, oogstten veel
succes met hun liedjes, sketches enzovoort.
De heer J. Smelik had een inleidend
woord gesproken als voorzitter van de
feestcommissie en in de pauze hebben de
directeur van het bedrijf en afgevaardig
den gelukwensen aangeboden. De heer M.
Renne haalde herinneringen op uit de af
gelopen vijfentwintig jaren: gebleken is
dat het fonds reden van bestaan heeft en
dank bracht spreker aan hen, die in de loop
der jaren medewerking hebben verleend.
Hij hoopte, dat er steeds krachten gevon
den worden om het werk voort te zetten en
dat het fonds in groei en bloei zal toene
men.
Afgevaardigden van de jubileumfondsen
van Hout en Plantsoenen, van het G.E.B. en
van Openbare Werken boden gelukwensen
aan en ook heeft de eerste voorzitter van
het fond®, de heer J. de Keizer, gesproken.
Na afloop volgde een gezellig samenzijn
met medewerking van het dans- en amu
sementsorkest „De Melodisten".
mevouw E. Stelma-Loosjes, zal de reis
meemaken als een van de officieel door
de Nederlandse Hervormde Kerk aange
wezen bezoekers. Het werk van dr. Stel
ma zal in de maand Juli worden waarge
nomen door dr. M. J. de Vrijer, emeritus
predikant te Haarlem, en in Augustus door
dr. M. Bolkestein, Hervormd predikant te
Zeist.
De jubilerende predikant woonde na de
oorlog enige bijeenkomsten in Europa en
andere werelddelen bij. In 1950 verbleef
hij twee en halve maand in Indonesië; dit
bezoek gold de Protestantse Kerken al
daar, In 1953 ging hij naar de Internatio
nale Zendingsbijeenkomst van het Oecu
menisch Instituut te Genève, welke confe
rentie onder leiding stond van prof. H.
Kraemer.
Dr. Stelma heeft aan verschillende uit
gaven zijn medewerking verleend. In de
serie „Het oudste Christendom en de an
tieke cultuur", een soort encyclopaedie
over de achtergrond van het Christendom
onder redactie van prof. dr. J. H. Was
zink, prof. dr. W. C. van Umiik en dr. Ch.
de Beus, schreef dr. Stelma: „De Hellenis
tische cultuur: het Jodendom in het Hel
lenistische tijdvak", welk boek werd uit
gegeven bij Tjeenk Willink in Haarlem.
Ook werkte hij mee aan Commentaar op
de Heilige Schrift, welk werk in afleve
ringen verschijnt. Dr. Stelma bewerkte er
voor het Johannes-evangelie en de brie
ven van Johannes uit de Hebreeën. Dit
werk is begonnen onder redactie van wij
len dr. J. A. vor der Hake. De bijbel in de
nieuwe vertaling van het Nederlands Bij
belgenootschap met verklarende kantteke
ningen, waarvan het eerste deel in 1952
verschenen is, vormt een ander werk,
waaraan de Bloemendaalse predikant
meewerkte. Dit voorjaar verscheen er bij
de uitgeversmaatschappij Holland een
werk van dr. Stelma in de serie Verken
ning en Verklaring, een serie monogra
fieën bij het Nieuwe Testament. De titel
van het boekje luidt: „Het offer van Je
zus" en het was het vierde boekje in deze
serie. De Overveense predikant, dr. Ch. de
Beus, schreef in deze serie in 1953: „Jezus
en de Wet". Verkenning en Verklaring
staat onder redactie van dr. H. van der
Loos, dr. J. N. Sevenster en dr. W. C. van
Unnik.
Tenslotte mag niet onvermeld blijven
dat dr. Stelma als voorzitter van de Witte-
veen-vereniging, gevestigd in Ermelo, een
groot aandeel had in de totstandkoming
van het Pastorale Centrum Lindenheuvel
in Overveen. Ook van dit centrum, begon
nen op 15 Maart 1952, is dr. Stelma voor
zitter. De stichting bracht met zich mee
de beroeping van ds. R. van der Mast, als
predikant-directeur van het Centrum, op
een buitengewone predikantsplaats in
Bloemendaal met bizondere opdracht.
Het aantal gezinnen in de Hedvormde
wijkgemeente Bloemendaal van de zilve
ren predikant is ruim negen honderd. In
de periode van dr. Stelma vond de restau
ratie van het gebouw „Maranatha" aan de
Donkerelaan plaats.
Toen wij onlangs met een gast, teneinde
een film bij te wonen, onze fietsen in een
der talrijke stallingen in de Smedestraat
plaatsten en wij na afloop van de voor
stelling het was nog vóór twaalven
in plezierige stemming onze voertuigen
weer kwamen ophalen, overhandigden wij
de stallinghouder vijfendertig cent, aldus
hem met vijf cent delen latend in onze
vreugde. Dat dachten wij, maar dat was
niet zo. Want hij zei zonder blikken of
blozen: „Veertig cent, meneer", en maakte
geen aanstalten om de rijwielen uit de
rekken te halen, voordat wij de naar zijn
mening ontbrekende stuiver hadden bijge
past.
Sinds in October 1953 de voor de stal
linghouders vastgestelde prijzen werden
ingetrokken en de prijsbepaling werd vrij-
men blijkbaar te hooi en te gras de prij
zen kan verhogen of verlagen, al naar ge
lang de drukte of het avonduur. Indien
wij met onze fietsen een paar percelen
verder waren gelopen, hadden wij met vijf
tien cent kunnen volstaan, maar daar kre
gen we nauwelijks de kans toe, omdat wij
halverwege al op een voorpost stuitten, die
zei: „Stallen, meneer?" en die ons voordat
we een antwoord hadden kunnen geven,
de fietsen al uit de hand had "genomen, op
weg naar de stalling. Nu wil het geval dat
dezelfde stalling elders nog een filiaal
heeft en daar werd op die avond vijftien
cent berekend. Deze stalling was niet aan
gesloten bij de Ver. van Rijwielstalling
houders, welke voor haar leden uniforme
prijzen heeft va^gesteld. Eén dubbeltje
per dag, blijft het rijwiel een nacht over
staan, dan wordt het twintig cent, tei-wijl
voor een maandstalling door de Vereni
ging twee gulden wordt berekend. Maar
lang niet alle stallinghouders zijn bij deze
vereniging aangesloten en dat is vermoe
delijk de reden waarom wij, toen wij ons
her en daar op de hoogte gingen stellen,
opmerkten dat men bijvoorbeeld voor
maandstallingen prijzen berekent die va
riëren van f 1.40 tot f2.In één en de
zelfde steeg bijvoorbeeld, rekent een fiet
senstalling per maand f 1.40, en de twee
de, die zich op drie pas afstand van de
eerste bevindt, vraagt daar f 2.voor.
Men kan een en ander moeilijk een be
vredigende toestand noemen. De pachters
van openluchtstallngen mogen voor het
stallen van een rijwiel, aldus een gemeen
tebepaling, niet meer dan vijf cent vragen.
Artikel twaalf van die bepaling vermeldt
bovendien dat de stallingsprijs „op duide
lijk zichtbare wijze ter kennis van het pu
bliek" moet worden gebracht. Bij de stal
lingen, die wij op onze tocht aandeden,
hebben wij echter nergens een dergelijke
bekendmaking aangetroffen. Het gevolg
hiervan is dat velen niet weten waar zij
aan toe zijn, een dubbeltje betalen en dat
de pachter dit met een vanzelfsprekend
gebaar in z'n zak steekt. Nu misgunnen wij
de pachters deze bijverdienste niet, maar
v/ij vragen ons wèl af wat de zin van der
gelijke bepalingen is, wanneer zij niet na
geleefd worden. Bovendien is het op z'n
minst gezegd bevreemdend dat zoals
ons van bevoegde zijde werd medegedeeld
er op overtreding geen sanctie staat.
Wij zijn van mening dat een dergelijke
wassen-neus-verordening het openbare ge
zag slechts kan schaden in haar prestige,
en wij zouden dan ook willen aandringen
op óf annulering van een dergelijke clau
sule, óf een doeltreffend toezicht op de vol
doening aan de gestelde eisen. Tenslotte is
het toch ook niet mogelijk dat men bij
twee verschillende kruideniers eenzelfde
pakje boter betrekt tegen sterk uiteenlo
pende prijzen. Eenzelfde argument moge
aangevoerd worden tegen de wanordelijke
toestand op het gebied der stallingsprijzeh
in de overdekte fietsenstallingen..
Zoals bekend heeft de R.K. Toneelver
eniging „Door Eendracht Sterk" zich enige
maanden geleden los gemaakt als onder
afdeling van de Heemsteedse Katholieke
Arbeiders Beweging, om haar werkzaam
heden daarna zelfstandig als Heemsteeds
Amateur Toneel voort te zetten. Het af
delingsbestuur der K.A.B. heeft thans in
de hierdoor ontstane lacune voorzien met
de oprichting van de „Toneelgroep van de
K.A.B.", welke Zondagavond in het R.K.
Verenigingsgebouw heeft gedebuteerd, ter
gelegenheid van de sluiting der huisvlijt-
tentoonstellin, die aveneens door de K.A.B.
was georganiseerd.
De nieuwe toneelgroep werd door de af
delingsvoorzitter, de heer N. J. van der
Linden, aan het publiek voorgesteld, waar
bij hij te kennen gaf niet meer op de moei
lijkheden met D.E.S. te willen terugkomen.
De K.A.B. meent evenwel over een toneel
groep te moeten beschikken, die steeds in
de gelegenheid is voor de eigen leden op
te treden en hij had bijzonder veel waar
dering voor het groepje ongeroutineerde
leden, dat de moed heeft opgebracht ge
heel opnieuw te beginnen. Spreker ver
zocht het publiek bij de beoordeling van
dit eerste optreden dan ook rekening te
willen houden met het feit, dat het hier
dus een groepje jongelui betrof, hetwelk
deze avond voor het eerst de planken zou
betreden.
De Toneelgroep debuteerde met het
vriendelijke blijspelletje „Rustpillen" door
Ben Heuer. dat door het publiek met grote
welwillendheid ontvangen werd. Het bevat
een gemoedelijke intrige over een apothe
ker, die een pil meent te hebben uitge
vonden, waardoor zelfs de heftigste woede
uitbarsting onmiddellijk tot bedaren wordt
gebracht. Na een aantal experimenten op
zijn vrouw en dochter, de dorpsveldwach
ter en de burgemeester, komt de uitvinder
evenwel tot de conclusie dat de ware rust
nimmer van buiten kan worden ingegeven,
doch geheel op het innerlijk moet berusten.
Een vrij gezapige historie dus, eenvoudig
van opzet en uitwerking, doch bij uitstek
geschikt voor een ensemble, dat zich de
beginselen van het toneelspel nog eigen
moet maken. Rekening houdend met het
verzoek van de voorzitter zullen wij ons
onthouden van critiek, vooral omdat regis
seur Bob Jansen hier voorlopig nog een
prettige taak zal vinden zijn spelers tot een
acceptabel ensemble samen te voegen. Toch
kon nu reeds met genoegen worden ge
constateerd dat hij soms al aardige resul
taten wist te bereiken, vooral in het tweede
bedrijf, toen de spelers huri aanvankelijke
schuchterheid enigszins te boven waren.
Huisvlijt tentoonstelling
De huisvlijttentoonstelling, die door de
K.A.B. in een der andere zalen van het
R.K. Verenigingsgebouw was ingericht,
mag eveneens als geslaagd worden be
schouwd. Er waren door de leden werk
stukken van zeer uiteenlopende aard in
gezonden, zodat de jury, bestaande uit de
dames A. J. Bossaert en M. Doodeman en
de heren Jan Wiegman, II. A. van Wees en
broeder Leonardus, pas na enige uren de
bekroningen bekend kon maken. Zij wees
tenslotte de volgende prijswinnaars aan:
Afdeling metaalbewerking: 1. J. A. Vink,
2. H. Kuipers, 3 P. Kuipers.
Afdeling houtbewerking: 1. P. Philipse,
2. H. Kuipers, 3. S. Keur.
Afdeling schilderen en tekenen: 1. H.
Boting, 2. P. F. Janzen, 3. W. Kuipers.
Afdeling dames-handwerken: 1. me
vrouw Behage, 2. mevrouw Van Wees, 3
mejuffrouw Westerveld.
Onder de dikwijls fraaie inzendingen be
vonden zich schemerlampen, boekenkosten
en enige schilderijen, waarbij Jan Wiegman
vooral zijn bewondering over het kerk-
intérieur van de eerste prijswinnaar uit
sprak. Verder werd de bijzondere aandacht
getrokken door het gevlochten rietwerk,
dat was ingezonden door de heer P. Stok
man, die reeds jaren lang wordt verpleegd
in het sanatorium „Berg en Bos".
Na afloop van de opvoering van „Rust
pillen" werden de verschillende bekronin
gen door de heer N. J. van der Linden
aan de prijswinnaars uitgereikt, waarna de
avond met een gezellig samenzijn besloten
werd.
De Zusters van de J. M. J. Mariaschool aan
de Korte Zijlweg te Overveen hebben Zondag
het zestigjarig bestaan van haar school her
dacht Dit ging gepaard met een des middags
gehouden receptie in gebouw Domi aan het
Zandvoorterpad, waar het gedurende de volle
twee uur een drukte was van de komende en
gaande man. Onder de honderden, die op deze
receptie hun gelukwensen aan de Zusters
kwamen aanbieden, bevonden zich vertegen
woordigers uit allerlei maatschappelijke krin
gen en van verscheidene Rooms-Katholieke
verenigingsbesturen. Enkelen hebben er het
woord gevoerd, onder wie pastoor Th. van
Galen, die zich er over verheugde, dat in
Overveen voor de Katholieke mensen zo'n
goede gelegenheid was hun kinderen onder
wijs te laten genieten.
De Mariaschool is een school voor meisjes
en geeft zowel lager- als fröbelonderwijs.
Na het danklof door pastoor Van Galen
kwam des avonds de harmonie „Euphonia" de
Zusters verrassen, door aan dit diamanten
jubileum nog een feestelijke muzikale toegift
te geven.
Dank zij de bijzondere medewerking van
majoor der artillerie J. W. van Westerho
ven, garnizoenscommandant van Haarlem,
kan de afdeling Vijfhuizen van het Neder
landse Rode Kruis aan de burgerij een spe
ciale attractie aanbieden ter gelegenheid
van de inzamelingsactie 1954. Woensdag
avond om ongeveer half acht zullen de
tamboers en hoornblazers van de bekende
drumband van de 168ste afdeling zware
Lua onder leiding van wachtmeester Van
Loenen, een mars door het dorp maken.
De kinderen van de speeltuinvereniging
„Weltevreden" hebben Zondagmiddag met
de opvoering van de operette „De Bloemen-
fee en de prinses" in „De Leeuwerik" laten
horen en zien hoe sommige paedagogische
problemen gemakkelijk op te lossen zijn
als maar de hulp ingeroepen wordt van
feeën, elfjes en kabouters. Wat althans de
bloemenfee door haar opvoedkundig in
zicht bereikte met het door en door ver
wende prinsesje Karma was eenvoudig
verbazingwekkend. Op dit resultaat zou
een paedagogisch advies-bureau trots heb
ben kunnen zijn.
De kinderen van de speeltuinvereniging
hadden zich goed in het verhaal ingeleefd.
Er was een om het prinsesje heel bezorgde
konngin, een indrukwekkende koning, die
steeds zwichtte voor de wensen van zijn
dwingend dochtertje, een levenswijze ka
merdienaar en verder kunstenaars, kamer
meisjes en andere figuren, die allen in
touw kwamen om het vorstenkind het
naar de zin te maken. Maar aan de bloe
menfee, geholpen door kleine feeën, ka
bouters en elfjes, gelukte het om het prin
sesje in te doen zien, dat zij niet zo veel
eisend mocht zijn. En het was goed merk
baar, dat het haar ernst was. De kinderen
kenden hun rollen over het algemeen be
hoorlijk. Er werd aardig gezongen en over
de costumes kon men ook wel tevreden
zijn. De leidster Jo Mulder werd na afloop
verdiend gehuldigd. Ook de jongeman, die
handig de pianobegeleiding had verzorgd,
werd op het toneel geroepen om met nog
andere voorbereidsters en voorbereiders
der opvoering hartelijk te worden toege
sproken.
P. ZWAANSWIJK.
De door het Haarlemse Centraal Drank-
weer Comité georganiseerde Blauwe Week-
collecte ten bate van de Consultatiabureaux
voor Alcoholisme heeft een bedrag van
f 1933 opgebracht.
.4dlai Stevenson, de door Eisenhower ver
slagen candidaat voor het presidentschap
in de Verenigde Staten, en ex-gouverneur
van Illinois, is een buitengewoon goed
spreker. Dat Stevenson echter ook zang
talenten bezit weten de meesten niet. Hier
laat hij een menigte, die hij toesprak tijdens
„Hillbilly Day" in Meridian (Missouri)
genieten van een ballade van
eigen maaksel.
De tot verdwijnen gedoemde Rotter
damse Comedie, een ensemble dat aan
vankelijk veel sympathie vond door de
gezonde uitingen van een plezierige speel
drift, heeft Zaterdag en Zondag afscheid
genomen van het Haarlemse publiek in de
(hoewel het volksvoorstellingen waren)
niet zo best bezette Stadsschouwburg met
twee stukken, waarvan de keuze een aan
duiding zou kunnen zijn, dat het zakelijk
de laatste tijd niet al te voorspoedig ging.
Want om met het gisteren vertoonde te
beginnen: „Overschotje" kan toch be
zwaarlijk een artistiek evenement worden
genoemd. Een paar jaar geleden is het nog
opgevoerd met Hetty Berger in de titel
rol, die voordien in ons land door Annie
van Ees als een pendant van „Boefje" po
pulair was gemaakt. In het voorwoord in
het programma geeft de regisseur Jan van
der Linden dan ook ruiterlijk toe, dat men
op belangstelling heeft gerekend vanwege
de allerprettigste herinneringen die eraan
vastzitten". Hij voegt daaraan toe: „De
charme van het enfant-terrible, de humor
en het tikje weemoed van het slot hebben
het jong genoeg gehouden. Alleen een
Nurks kan er iets op tégen hebben.
Nu zou ik door de heer Van der Linden
niet graag voor een Nurks worden aange
zien, al ben ik mij ervan bewust dat de
nabijheid van de Haarlemmer Hout de
schijn tegen mij doet zijn. Hij zal mij trou
wens toch wel als een onaangenaam mens
beschouwen als ik zeg, dat deze voor-
ADVERTENTIE
Wat heeft hij een haast om
thuis te lomen 1
Seet> wonder, zijn. vrouw zei koffie met
DE IDEALE KOIFIEMELK.
(Verkort weergegeven)
„Gas!" Met belangstelling las ik de aan
uw blad gerichte brief over „Gas!" en de
zo vaak noodlottige gasverstikking, in het
avondblad van 22 Mei 1.1.
Gaarne sluit ik mij, na jarenlang gebruik
van de metalen aansluiting, aan bij de wens
van de schrijver om de „slang"-aansluiting
af te schaffen en overal de „buis"-aanslui-
ting verplicht te stellen.
Nadat wij 25 jaar geleden in Amsterdam
deze manier van aansluiten moesten ge
bruiken, heb ik dit systeem later overal
doorgevoerd, zijnde véél veiliger.
In de plaats waar ik woon wordt „slang"-
aansluiting nog steeds toegestaan, maar
enkelen, die het bij mij zagen, lieten ook
een koperen buis aanbrengen.
De raad voor het sluiten van de muur
kraan 's avonds is zéér aan te bevelen
zelf sluit ik telkens na het gebruik van
het gas de muurkraan, iets wat héél gauw
went en dan als vanzelfsprekend er bij
hoort, als het kleine kraantje wordt ge
sloten.
Hoogachtend,
Een ruim zeventigjarige huisvrouw.
Uit de tijd. In Haarlems Dagblad van
21 Mei werden enkele bijzonderheden ge
geven over het zwembad aan de Houtvaart
en daarbij viel het ons op, dat er geschre
ven werd over de badvrouwen en bad
meesters. Deze beroepsaanduiding is echter
uit de tijd. Tegenwoordig spreekt men over
zweminstructrices en -instructeurs of over
zwemonderwijzer essen en -onderwijzers.
Het personeel van het
zwembad Houtvaart.
(Van de zijde van het bureau Lichame
lijke Opvoeding te Haarlem deelde men
ons mede, dat de officiële titulatuur luidt:
badmeesteres en badmeester. Red.)
stelling (met losse achterwandjes als sfeer
loze décors) niet halen kon bij die, welke
destijds door Cor van der Lugt Melsert op
de planken werd gezet. En zeker niet al
leen door het feit, dat Mariëtte Flink de
door hemzelf uitgelokte herinnering aan
Annie van Ees niet kon overtreffen, want
wat zij ons voorspeelde verdiende alle
waardering: zij sloeg er zich kordaat en fris
doorheen, met een hartelijke directheid.
Frans van der Lingen slaagde er met zijn
vlotte trant en joyeuze verschijning bijna
in de arme ingenieur van goeden huize,
die met zijn plan voor een spoorweg in
Libye op een fortuin zit te wachten, on
sympathiek te maken hetgeen stellig
niet de bedoeling was.
Een als we het toch over herinneringen
hebben, dan moet ook gezegd worden, dat
het zien van Jan van der Linden als het
op suikerklontjes beluste onderwijzertje
(neem het me niet kwalijk: hij heeft er
zelf om gevraagd) mij opeens Frits van
Dijk voor de geest riep een zodanige
meester in mannetjesmakerij, dat men van
een bijna ontroerende creatie had mogen
spreken, als die term voor een zo kléine
typering niet wat overdreven klonk. Ook
overigens was de bezetting niet sterk. Spe
ciaal Brenda Lindbergh (als de onrecht
vaardige, egoïstische cabaretzangeres)
bracht er niet veel van terecht. De ove
rige medewerkenden waren: Jetty van
Dijk-Riecker, Adolf Rijkens, Willy Steen
bergen en Frits Butselaar, benevens een
Napolitaanse zanger op gramofoonplaten,
die voor muziek tussen de bedrijven
zorgde.
Men zal het mij ten goede houden, dat
ik geen open deuren intrap door verder
commentaar te geven op dit melodrama
tische blijspel van Dario Nicodemi, een in
1934 overleden schrijver, die lange tijd
secretaris van de beroemde actrice Réjane
was en die men wel de Italiaanse Henri
Bernstein heeft genoemd, gezien zijn be
schikking over recepten voor zowel zoete
als zoute koek, die precies in de smaak
van een groot deel van het publiek valt.
Ook nu slikte men zijn maaksel, dat wel
iets aan „Pygmalion" van Shaw te danken
heeft, met graagte.
Van beter gehalte, ook qua vertoning,
was „Het onstuimige hart" van John Pa
trick, dat Zaterdagavond voor het voetlicht
kwam. Een bijzonder originele keuze is
dit evenmin, want dit merkwaardige blij
spel over geallieerde soldaten uit alle
windstreken in een militair hospitaal in
de tropen tijdens de laatste wereldoorlog,
werd hier niet alleen vroeger door een
ander beroepsgezelschap gespeeld, maar
stond ook reeds op het répertoire van ver
scheidene amateurverenigingen. Merk
waardig inderdaad, want het lijkt onmo
gelijk een blijspel te schrijven over een
stervende man, over wiens dood niemand
zich verheugt. En toch heeft John Patrick
dat gedaan, met succes zelfs, al had hij
dan ook een stompzinnige officier van ge
zondheid nodig om als een goochelaar de
eindjes aan elkaar te knopen. Dat de spe
lers de slotscènes niet helemaal baas kon
den, mag men hen dan ook nauwelijks als
een ernstig verwijt aanrekenen. Voor het
overige was er aan soms bijna kluchtige
vrolijkheid geen gebrek.
Gelet op de voorgeschiedenis behoeft
ook hiervan de inhoud niet te worden
naverteld. Al meen ik, afgaande op mijn
nu eenmaal in werking gezette geheugen,
te mogen verklaren dat de destijds door
het Residentie Toneel gegeven voorstelling
de huidige overtrof, toch mocht ook deze
gezien worden. Mariëtte Flink was de lief
tallige verpleegster, welke rol destijds (in
1946 geloof ik) door haar moeder, Mieke
Verstraete, werd vertolkt. Zij maakte de
genegenheid van de door haar verpleeg
den volkomen begrijpelijk. Frans van der
Lingen was prima als de zich tegen zijn
eigen kwetsbaarheid met barse koppigheid
gepantserd hebbende Schot, die met veel
innerlijke strijd de vriendschap van zijn
gezellen leert waarderen, zodat hij er ten
slotte niet meer buiten kan. Zijn voor
naamste tegenspeler was Jef de Groot als
Yank, die voortreffelijk van houding en
toon de wisselende reacties tot uitdruk
king bracht. Verder zag men de regisseur
Jan van der Linden als de vermakelijke
dikzak Tommy en Frits Butselaar als de
Australiër Digger, bijgestaan door Adolf
Rijkens, Hans Polman, Willy Steenber
gen en Th. de Miranda in een eenvoudig,
maar aardig décor, door Ficheroux ont
worpen. Men heeft de vertaling van Sets
Ranucci-Beckman gebruikt.
DAVID KONING
ADVERTENTIE
In het gymnastieklokaal van de Hilde-
brandschool aan de Rijksstraatweg in Oud-
Schoten heeft de P. H. van der Leyschool
een ouderbijeenkomst gehouden, waar
op een lerares van de Haarlemse Huis
houdschool, mej. M. J. Poldermans, en de
heer I. Hubregtsen, directeur van de Am
bachtsschool, nuttige wenken hebben ge
geven.
Mejuffrouw Poldermans merkte op dat
er bij het onderwijs heel wat mislukkingen
voorkomen die bij een onderzoek naar de
geschiktheid van de leerlingen uit de zesde
klasse voor verschillende beroepen hadden
kunnen worden voorkomen. Men heeft bo
vendien een totaal verkeerd beeld van de
„kook"-school; er wordt grondig opgeleid
en behalve taal en rekenen, komen ook
aardrijkskunde, gymnastiek en tekenen
voor, zelfs Engels. Voor de moderne vrouw
is het meer dan ooit noodzakelijk het huis
houden goed te kunnen leiden en dat zij
kan naaien, want het leven is duur. Tach
tig procent van ons nationaal inkomen gaat
door de handen van de vrouw; zij moet
dus leren uit te komen met haar huishoud
geld.
Nu moeten ouders niet dadelijk grote
prestaties van hun dochters verwachten
wanneer zij les hebben. De kinderen kun
nen niet dadelijk ingewikkelde gerechten
klaar maken en ook voor het vervaardi
gen van een mantel zijn ze na twee jaar
eigenlijk nog te jong. Hoofdzaak blijft dat
ze een practische ondergrond krijgen.
De heer Hubregtsen merkte op, dat de
meeste ouders de H.B.S. het hoogste ideaal
vinden, dat hun kind bereiken kan. Het
nijverheidsonderwijs wordt vaak verguisd
en minderwaardig geacht, maar spreker
verzekerde dat men wel degelijk over her
senen moet beschikken om in de handig
heidsvakken te slagen.
Voor acht beroepen, w.o. timmeren,
schilderen, banketbakker, leidt de am
bachtsschool jonge mensen op. De onder
bouw hiervoor duurt twee jaar: voor auto
monteur en electriciën duurt de cursus
een jaar langer. Voor de opleiding van
loodgieter kan men de school in Velsen be
zoeken en voor vliegtuigmonteur-electri-
cien die in Hoofddorp. In deze plaats kan
men ook voor metselaar leren; in dit vak
bestaat nog steeds een tekort aan geschool
de werklieden.
De heer Hubregtsen juichte de idee van
het symbiose-onderwijs toe dat de leer
lingen van voortgezet gewoon lager onder
wijsscholen in contact zal brengen met het
onderwijs aan de nijverheidsschool voor
jongens. Door practisch werk zullen zij de
aard der verschillende beroepen leren be
grijpen en later gemakkelijker tot een
keuze komen.
De ambachtsschool is echter nog maar
een begin. Daarna kan men avondcursus
sen volgen en zelfs in de schakelklasse
voor MTS of UTS worden geplaatst. Voor
genoemde opleidingen is echter een zeer
behoorlijk intelligentie-peil vereist.
Tenslotte brak spreker een lans voor be
roepskeuze die in bepaalde gevallen nuttig
kan zijn. Het is echter niet mogelijk zich
hierop voor 100% te verlaten, doch een
psychotechnisch rapport tezamen met de
idee welke de onderwijzer zich van de
leerling heeft gevormd zal de jongen die
nog niet precies weet wat hij wil, een
eind in de goede richting helpen.
ADVERTENTIE
Onze etalages vertellen U al, hoe rijk en
gevarieerd onze sortering daarvan is.
Zie vooral onze pracht collectie
SPORTSHIRTS en WEEKENDERS
Gen. Cronjéstraat la - lb - Telefoon 16015
Haarlemse politierechter
Maandagmorgen heeft de Haarlemse
politierechter, mr. J. P. Petersen, de zaak
behandeld tegen de 3i-jarige H. W. H.
uit Haarlem, aan wie vernieling ten laste
was gelegd. H. had op een middag in
April zijn stamcafé bezocht, waar een
biljartclub die dag een besloten partij
gaf.
H. verklaarde, dat de voorzitter hem
had gezegd, dat hij 's avonds maar eens
moest terugkomen. Toen H. dat inder
daad deed, kreeg hij te horen, dat hij niet.
naar binnen mocht. Mistroostig had hij
toen enige andere café's bezocht. Iets na
middernacht vond hij op straat een prach
tige klinker, die hij meenam naar het be
wuste café en daar door een ruit naar
binnen wierp. Toen de inmiddels gewaar
schuwde politie een onderzoek in de om
geving instelde, vond men de dader ach
ter een schuting staan. Een poging, om
hem te arresteren, mislukte echter, want
hij nam de benen en wist via de daken
te ontkomen.
De officier van justitie, mr. G. W. F.
van der Valk Bouman, eiste tegen H., die
inmiddels al een rekening voor de be
schadigde goot en een twintigtal kapotte
dakpannen heeft moeten betalen - de glas
schade wordt door verzekering gedekt -
een gevangenisstraf van tien dagen.
De politierechter, mr. J. P. Petersen,
legde verdachte een boete van f 25 op,
subsidiair tien dagen gevangenisstraf met
een proeftijd van twee jaar.
ADVERTENTIE
THE ALL-STEEL BICYCLE
OVERVEEN
TELEFOON tSStt
