Yvonne Meijer ziet dankbare taak
vol verwachting tegemoet
„Bloemendaal wordt meer dan ooit? narel aan
de kroon van het zegepralend Kennemerland"
Kamermuziek uit vier landen
Raad bijeen in Openluchttheater
Burgemeester jhr. den Tex nam afscheid
Betaling
abonnementsgeld
per giro
Holland Festival
Van Miss Holland tot Haarlems Bloemenfee I Sprookjesvaart
Franse onderscheidingen
voor 10 Nederlanders
wcr::?!?AG 30 JUN: 1954
VOOR DE TWEEDE KEER kwam de gemeenteraad van Bloemendaal in openbare
vergadering in het Openluchttheater bijeen. Begin September 1948 geschiedde dat ter
gelegenheid van de Troonswisseling en Dinsdagmiddag betrof het het nemen van
afscheid van burgemeester jhr. mr. C. J. A. den Tex, die van 1931 af het ambt heeft
vervuld en wie wegens 't bereiken van de leeftijd van 65 jaar eervol ontslag is verleend
onder dankbetuiging voor de vele en langdurige diensten. Namens de gemeente werd
na een toespraak van wethouder A. van Geluk een portret van de burgemeester
aangeboden en het raadslid C. Schulz overhandigde namens de leden van de gemeen
teraad boeken. Bloemendaalse schoolkinderen hebben een zanghulde gebracht en
„Sursum" speelde onder leiding van de heer J. A. Meng tijdens de receptie populaire
muziek.
De belangstelling voor de openbare ver
gadering was bijzonder groot. Onder de
aanwezigen waren de officier van justitie,
mr. B. van der Burg, de burgemeesters uit
Zuid-Kennemerland, de garnizoenscom
mandant en chefs van de politiecorpsen uit
Haarlem en omliggende gemeenten.
Nadat de gemeentesecretaris* de heer
G. van Eek, het Koninklijk Besluit had
voorgelezen, waarbij aan ihr. Den Tex eer
vol ontslag werd verleend, was het woord
aan de heer A. van Geluk. Deze merkte
op, dat als men de ambtsperiode overziet,
het opvalt, dat het karakter van
Bloemendaal geen verandering heeft onder
gaan. Bloemendaal is de fraaie gemeente
gebleven, die met haar grote rijkdom aan
natuurschoon aan de oorspronkelijke be
volking en aan de forensen een uitnemend
woonoord biedt met een in rijke mate re
creatie-gebied. Het karakter van Bloemen
daal werd als rustige woongemeente be
waard door de waakzaamheid tegen een te
ver gaande vestiging van gestichten.
Spreker herinnerde aan hetgeen de bur
gemeester op velerlei gebied gedaan heeft,
o.a. ten aanzien van de woningbouw. Kort
geleden zijn gronden tussen de Van Haem-
stedelaan en Bovenweg aangekocht, Gede
puteerde Staten hebben het raadsbesluit
goedgekeurd.
„Ook de aankoop van Bloemenheuvel ge
schiedde op uw initiatief; ik weet hoe zeer
het u spijt, dat het nieuwe raadhuis in uw
ambtsperiode nog niet tot stand kwam.
Toch bewaar ik het vertrouwen, dat het
vele werk, door u voor de bouw van het
raadhuis gedaan, binnenkort met succes
bekroond zal worden", aldus de heer Van
Geluk.
„De periode von
burgemeester Den Tex
De ambtsperiode van de burgemeester zal
altijd het stempel dragen van zijn
sterke persoonlijkheid. Om de her
innering levendig te houden en tot uit
drukking te brengen, heeft de raad ge
meend geen beter besluit te kunnen nemen,
dan om de naam te verbinden aan één van
de belangrijkste lanen in de gemeente. Be
sloten is de naam van de Westerlaan te
veranderen in Burgemeester Den Texlaan.
Vroeger besloot de raad een crediet be
schikbaar te stellen voor het schilderen van
het portret van de burgemeester. In over
leg met de burgemeester werd het maken
van dit portret opgedragen aan de kunste
naar Karei van Veen, die in zijn opdracht
uitstekend is geslaagd.
Dank namens de raadsleden
De heer C. S c hu 1 z, het enige raadslid,
dat in 1931 de installatie van jhr. Den
Tex heeft bijgewoond, haalde herinnerin
gen op. De heer J. C. Laan deelde
indertijd mee, dat er een reserve van
een half millioen gulden was. De huisves
ting van de secretarie, de gemeente-ont
vanger, de politie en Publieke Werken was
slecht. De toestand was werkelijk onhoud
baar. In de loop der jaren zijn gebouwen
gesticht voor Publieke Werken en de poli
tie en het raadhuis is in een villa onderge
bracht. Teleurstellend moet het voor de
burgemeester zijn, dat er nog geen nieuw
raadhuis is. De reserve is door de Duitsers
gebruikt en na de bevrijding was de ge
meente armlastig. Thans is er weer een
goede reserve gevormd. Spreker somde op
welke besluiten de raad heeft genomen,
waarbij de burgemeester voorbereidend
werk heeft verricht en besprak de taak, die
de burgemeester had voor de huisvesting.
Deze was onkreukbaar en onkwetsbaar en
behandelde de zaken objectief. Na ook
mevrouw Den Tex dank te hebben ge
bracht overhandigde de heer Schulz de
scheidende burgemeester twee boekwerken
over „Veldslagen van Eugen en de hertog
van Marlborough", daterend van 1728.
Rede jhr. mr. C. J. A. den Tex
„De weg, die wij gedurende meer dan
twintig jaren te samen gegaan zijn, loopt
ten einde en de tijd voor het afscheid is
gekomen, aldus richtte de scheidende bur
gemeester zich tot de leden van de raad.
„Maar gij zult u niet verwonderen dat
in dit thema van het scheiden, dat u thans
moet horen, het motief der dankbaarheid
veelvuldig en dwingend terugkeert.
Die dankbaarheid gaat niet vergezeld
van enige twijfel. Twijfel, ingegeven door
de vraag of de grote welwillendheid, waar
mede gij mij zijt tegemoet getreden, wel
verdiend is. Daarvoor zou zeker plaats ge
weest zijn, maar als hij zijn weifelend
hoofd opstak heb ik hem medogenloos on
derdrukt. Want ik wil uw woorden en uw
xoooooooocooocooccc
U kunt het Uzelf gemakkelijk maken
door het abonnementsgeld voor het
volgende kmartaal te voldoen op onze
postgirorekening no. 273107 ten name
van Haarlems Dagblad. U bespaart
daarmee incassokosten en vermijdt
geloop aan de deur.
Het te gireren bedrag is f 6.50, post-
abonnés 7.
U kunt het o n s gemakkelijk maken
door Uw giro-opdracht te verzenden
vóór het eind van de maand. Wij be
hoeven dan geen kwitanties uit te
zenden.
Voor automatische girobetalingen
(het allergemakkelijkste) zijn formu
lieren op aanvraag gaarne ter be
schikking.
DE ADMINISTRATIE
gaven aannemen in de geest waarin zij ge
geven zijn, zonder bijgedachte en zonder
terughouding. Ik aanvaard dat alles dan
ook met de onbevangenheid van een kind,
maar met de dankbaarheid van een man.
Gij hebt de Westerlaan mijn naam ge
geven. Dit heeft mij verrast en getroffen.
De Westerlaan is voor mij door haar opzet,
door haar aanleg en door haar bebouwing
een van de mooiste lanen van Aerden-
houteen der mooiste lanen van deze
gemeente. Aan die laan hebt ge mijn naam
verbonden en dat alleen reeds doet mij
deugd.
Maar er is een tweede reden van dank
baarheid. Hoe dikwijls hebben wij ons niet
gebogen over de kaart van Bloemendaal.
over die merkwaardige kleurige lap, waar
droten werken te zien van een man als het
raadslid Noorman.
En nu spreek is alleen over de doden.
Ook de levende personen in mijn dank te
betrekken, hoe gaarne ik het ook deed
het zou mij te ver voeren. Dit geldt in
nog hoger mate voor het college van bur
gemeester en wethouders. Reeds met de
wethouders Hogenbirk en Bornwater was
het een genoegen te mogen arbeiden; na
de bevrijding is het college niet alleen een
werkplaats geweest, waarin een welover
wogen gemeentebeleid werd voorbereid,
maar ook een leerschool tot vruchtbare
samenwerking. Ik ben het college veel
dank verschuldigd niet alleen voor de be-
stuürskunst die mij daar in wekelijkse zit
tingen is bijgebracht, maar ook voor de
trouwe vriendschap die mij daar geduren
de vele jaren is geschonken.
Dank aan de heren
Van Geluk en Schulx
Voor mij ligt er een bijzondere betekenis
in het feit, dat het de heren Van Geluk
en Schulz zijn geweest die mij hebben toe
gesproken. Want zij beiden vertegenwoor
digen twee verschillende tendenzen, die
bij elk raadslid in wisselende mate aan
wezig zijn. Het is eenvoudiger die beide
richtingen te onderkennen dan te definië
ren. De definitie snijdt en kapt af en trekt
grenzen, waar geen grenzen zijn.
Wethouder Van Geluk werd in de dagen
na de bevrijding door mij uitgenodigd om
wethouder te worden en op mijn voor-
vlekken geel of groen zijn bezaaid met de
rode blokjes die de huizen voorstellen en
doorbroken door gele strepen die de we
gen aangeven.
Daarom ben ik verheugd en dankbaar
dat ook mijn naam op de kaart zal worden
vastgelegd, zoals mijn arbeid ten goede of
ten kwade verweven is met het stramien
van het huidige Bloemendaal."
Geschenk voor raadhuis
De burgemeester vervolgde: „Gij hebt
mij een portret vereerd. Ik gebruik dat
ouderwetse woord „vereren" opzettelijk
om de nadruk te kunnen leggen op de eer,
die gij mij wilt bewijzen, met deze gift.
Immers de traditie machtigt mij u te ver
zoeken dit geschenk aan te wenden voor
de versiering van het raadhuis. Zodoende
wordt mijn werk, dat reeds tot het verle
den behoort, verbonden met de toekomst
van deze gemeente. Een mooie gedachte,
die mij goed doet.
Het portret moest een statieportret zijn
als gestipuleerd. De ambtsketen zwaar van
opzet, kunstig van uitvoering, glinsterend
als een veelvuldige lichtval overstraalde
het gezicht. En omdat dit een perfect por
tret moest zijn werd de glans van de scha
kels onderdrukt. Ik kan de schilder geen
ongelijk geven omdat hij, waar ambt en
persoonlijkheid streden, aan de persoonlijk
heid de voorkeur gaf. Het was zijn op
dracht.
Maar voor mij neemt bij de burgemees
ter het ambt de man. De persoon wordt
ondergeschikt aan het ambt en het ambt
zelve is ondergeschiktheid, is dienen. En
juist die ambtsketen is het symbool van
de burgemeesterlijke waardigheid. Niet de
staf van de machthebber of het zwaard van
de krijger maar de keten van hem, die
draagt en dient. Ik voor mij ben mij be
wust geweest dat die keten miin werk en
mijn waardigheid beteekende. Maar tevens
was voor mij elke schakel een zilveren
bloem en niet alleen mijn schouders droe
gen de keten maar ook het hart.
Gemeentelijke vrijheden
Na de bevrijding is de goede verhouding
nog versterkt door de gemeenschappelijke
wil om de gemeentelijke vrijheden te
handhaven tegenover de sterk centralise
rende rijksregering. Gemeentelijke vrij
heden, de middeleeuwse stedeling wist wat
dat was en wanneer die in het gedrang
kwamen liep hij te wapen, soms tegen de
landheer, soms tegen de eigen vroedschap.
De vrijheid van de Nederlander is begon
nen bij de steden, bij de gemeenten. Ook
nu nog ligt het nauwste contact tussen de
burger en zijn bestuur bij de gemeente.
Wanneer een gemeentenaar wat dwars zit
belt hij een raadslid op, bespringt de wet
houder op de kegelavond en houdt de bur
gemeester liefst op straat aan om zijn be
langen voor te dragen. Zelfs bij het graf
van een vriend, ben ik om een vergunning
voor huisvesting gevraagd.
Het is goed en noodzakelijk dat de ge
meente niet in haar bewegingsvrijheid be
kort wordt. Wanneer de gemeente ver
wordt tot een enkele uitvoerder der Haag
se beslissingen dan wordt de vrijheid van
de gewone man ernstig aangetast. En hij
heeft al weinig vrijheid meer over. Ook
dit hebt gij gevoeld met mij en ditzelfde
doel heeft ons tot elkaar gebracht en bij
elkaar gehouden.
Ook heb ik de raad te danken aldus
de burgemeester voor het vele dat ik
in zijn zittingen of in de commissieën van
de raadsleden heb geleerd. Voor een jong
burgemeester was het een uitstekende
school te mogen werken met een man van
wijsheid, ervaringen en grote hoffelijkheid
als mr. Luden, een voorrecht, mannen met
grote kennis en een warme sympathie als
de raadsleden Van Till en Enschedé te
leren kennen en een genoegen het onver-
De scheidende burgemeester met het por
tret, dat hem namens de gemeente werd
aangeboden. Van links naar rechts: mevr.
F. F. Dalmeijer, mejuffrouw dr. J. E. Nolte,
burgemeester jhr. mr. C. J. A. den Tex en
de heer G. van Eek.
dracht door de Commissaris der Koningin
benoemd. Zo kwam hij hier zonder in een
partij-verbond te zijn ingelijf. Zijn op
dracht was: de dienst van Publieke Wer
ken te reorganiseren en die, eenmaal ge
reorganiseerd, te leiden. Zijn werk was
dat van een constructeur van een uitvoer
der van werken. Hem greep het werk.
In rustiger tijden werd de heer Schulz
raadslid. Als lid van een partij omdat hij
de idealen, die deze groep voorstond, wilde
verwezenlijken.
En nu vrees ik misverstaan te worden.
Het woord „partij, partijman, partijpoli
tiek" heeft een slechte klank, want voor
velen betekent het woord „partij" slechts
georganiseerd egoïsme. Maar ik meen dat
geen grote politieke bewegingen kunnen
ontstaan zonder een sterke ideële kracht
die daaraan ten grondslag ligt en die de
mensen voorwaarts drijft naar het land
achter de horizon, waar zij geluk en vrede
verwachten.
De scheidingslijn tussen die morele
kracht en het egoïsme van een partij is
niet altijd even scherp te trekken maar zij
zal onmiddellijk in het oog springen als elk
van u denkt aan de idealen van de eigen
partij en de partijzucht van de anderen.
Wij, die de heer Schulz van dichtbij
kennen, onderkennen in hem ook de onver
beterlijke idealist die hij is, en zij zullen
geen ogenblik aarzelen mijn stelling te be
amen wanneer ik zeg, dat de wethouder
hier gedreven werd door de drang een
werk te maken en het raadslid, door de
drift een gedachte te verwezenlijken. Nu
hebben in de loop der jaren die twee ten
denzen elkaar benaderd, de wethouder is
een lijstaanvoerder geworden, die het aan
tal zijner volgelingen steeds ziet stijgen en
het raadslid heeft op zijn beurt het wet
houderschap veroverd en met ere gehan
teerd.
Maar in hun aanvankelijke zuiverheid
vertegenwoordigen zij tevens elk voor zich
een der beide colleges. Bij burgemeester
en wethouders ligt de volheid van het be
sturen, het vormen van de administratie
tot een perfect lopende machine en het uit
oefenen van het z.g. zelfbestuur in al zijn
verscheidenheid.
De rol van Bloemendaal
Misschien zal het gemeentebestuur er in
slagen Bloemendaal een eigen rol te laten
spelen in de beschavingsontwikkeling van
deze streek. Immers in deze gemeente
werken twee krachten, het liefelijke na
tuurschoon en het scheppend vermogen
van de hoofdstedelijke elite. Wanneer deze
samenwerken kan nog veel schoons tot
stand komen.
Het bewijs daarvan omringt de leden
thans. Een Openluchttheater als dit kan
niet in de stad tot zijn recht komen, om
dat de rol van de zwijgende medespeler,
de natuur, niet kan vervuld worden. Het
platteland kan noch de benodigde talen
ten, noch de gelden opbrengen, die een
dergelijke constructie nodig heeft. Maar
waar, zoals hier, deze samenwerking tot
stand is gekomen, is het resultaat een
nieuwe rechtvaardiging van het bestaan
van deze gemeenschap gegeven.
Het is niet aan mij om hier verder de
koers te bepalen. Maar ik ben overtuigd,
dat wanneer Bloemendaal op deze, reeds
ingeslagen weg voort gaat het meer dan
ooit zal zijn: een schone parel aan de Kroon
van het Zegepralend Kennemerland.
En nu kan ik u moeilijk zeggen hoe
dankbaar ik ben voor uw welwillendheid,
voor uw medewerking, voor uw vriend
schap. voor uw gaven. Ik heb twintig
jaren gediend, ik heb minder dan twintig
ADVERTENTIE
ENMODE
Regenjassen
Auto-Coats
BARTELJORISSTR 24
HAARLEM IEL 20420
minuten gesproken. Zo mag ik u dan ook
deze dank brengen: dank voor uwe aan
dacht gedurende deze minuten en....
deze jaren.
4 Zanghulde
De burgemeester en de raadsleden namen
plaats op de tribune en op het gazon ver
schenen de leerlingen van de hoogste klas
sen van alle Bloemendaalse scholen voor
het brengen van een zanghulde. Vooraf
richtte dr. jr. H. J. A. de Goey namens
de Commissie van toezicht op het lager
onderwijs zich tot de burgemeester; hij
sprak de hoop uit, dat jhr. Den Tex de
feestklanken van de leerlingen tot in
lengte van jaren als schone herinneringen
zal bewaren.
Onder leiding van Piet Halsema zongen
de meisjes en jongens enkele liederen;
deze attentie werd op hoge prijs gesteld.
Andere toespraken
Burgemeester m r. P. O. F. M. C r e-
m e r s richtte zich namens de kring van
Kennemer burgemeesters tot zijn scheiden
de collega, die een gewaardeerde figuur bij
de besprekingen was en uitmuntte door
wijsheid, gegrond op rijke bestuurserva-
ring.. Als geschenk overhandigde spreker
een belichtingsmeter.
De heer G. van Eek sprak mede na
mens de gemeente-ontvanger en namens
het personeel van de secretarie en van het
kantoor van de ontvanger, waarna hij een
mand met bloemen aanbood; de heer IJ.
D ij k s t r a, directeur van Publieke Wer
ken, dankte de burgemeester namens zijn
dienst en namens het bedrijf Gas en Water
en bood boekwerken aan. De waarnemend
voorzitter van de Vereniging uit het Ge-
meentepersoneel, de heer K. van Beau
mont bracht de burgemeester dank voor
zijn steun aan de vereniging verleend;
mej. Voetelink overhandigde mevrouw Den
Tex bloemen en de burgemeester bloemen.
Tenslotte volgde een receptie.
Bijeenkomst van
brandweerpersoneel
In hotel Roozendaal te Overveen waren
Dinsdagavond ruim zestig leden van de
Vrijwillige Brandweer Bloemendaal bijeen
gekomen om afscheid te nemen van de
burgemeester jhr. mr. C. J. A. den Tex. De
commandant, de heer IJ. E. Dijkstra, heeft
in een toespraak de burgemeester lof ge
bracht' voor de wijze waarop hij altijd met
de brandweer heeft samengewerkt. Het
verkrijgen van al het moderne materiaal
en ook de op de begroting 1954 voorko
mende post voor een nieuwe hoge mist-
druk-brandweerspuit, meende de heer
Dijkstra aan het werk van burgemeester
Den Tex te mogen danken.
De onder-commandant de heer P. Hout
graaf, sprak de familie Den Tex toe.
Vervolgens heeft de burgemeester herin
neringen opgehaald en meegedeeld dat men
niet hem dank was verschuldigd (met be
trekking tot het nieuwe materiaal), meer
de gemeenteraad, die tot het verlenen van
het nodige crediet overging omdat het
brandweercorps hen het volledige ver
trouwen had geschonken.
De heer Dijkstra overhandigde de bur
gemeester een boekwerk en de heer Hout
graaf bood mevrouw Den Tex een bloe
menmand aan en aan de dochters van de
burgemeester een taart, alles namens de
vereniging de Vrijwillige Brandweer Bloe
mendaal.
ADVERTENTIE
Dinsdagavond concerteerde in Diligentia
in Den Haag het Holland Festival Piano-
kwintet, een gelegenheids-ensemble, be
staande uit de violisten Herman Krebbers
en Theo Olof, de altist Klaas Boon, de cel
list Samuel Brill en de pianist Marinus
Flipse.
Onze belangstelling ging allereerst uit
naar de vertolking van het Pianokwartet
van Oscar van Hemel, dat naast Spanje,
Duitsland en Frankrijk ons land in het
programma vertegenwoordigde. Helemaal
precies klopt deze indeling naar nationali
teit niet, want Van Hemel is eigenlijk een
geboren Vlaming en César Franck, die wij
als Fransman plegen in te delen, was een
Waal maar beiden zijn opgegaan in het
cultuurleven van de landen waar zij zich
als componist ontwikkelden en ontplooi
den. Het Piano-kwartet van Oscar van
Hemel werd in 1939 bekroond op de Inter
nationale compositie-wedstrijd van het
Koningin Elisabethfonds te Brussel.
Het is een vrij beknopt werk, althans
wanneer wij het gaan vergelijken met de
rijkelijk uitgesponnen composities van
Brahms en Franck, die wij deze avond
mede te horen kregen. Men krijgt dan ook
wel eens de indruk van kortademigheid
van een te gauw klaar zijn met het ver
werken van het thematisch materiaal. Dit
laatste is echter zeer markant, welspre
kend en expressief zangerig. De onbevan
gen melodieusheid in dit moderne werk is
opvallend. Deze bijzondere eigenschap pleit
voor de inspiratie en het eerlijk zich uit
spreken van de componist, die zich har
monisch wel heel wat veroorlooft, doch
stevig verankerd blijft op de tonale basis.
Het stuk heeft geen dominerende klavier
partij, al dialogiseert de piano wel eens
met de drie strijkers. Maar menig sfeerrijk
moment valt te beluisteren door aardig
gevonden combinaties zoals bijvoorbeeld in
de hoofdzin van het Scherzo-deel. Al met
al een stuk dat er wezen mag en dat bij
een nog geraffineerdere vertolking wellicht
nog overtuigender indrukken kan mee
delen.
Van de Spanjaard Joaquin Turina werd
het vlot geschreven en welluidend Kwartet
in A, waarin het Andalusisch karakter zich
uitspreekt met kennelijk Franse compo-
neertechniek, ten gehore gebracht. Het
ensemble kwam goed op dreef met het
overbekende Kwartet in g van Brahms. Het
„Rondo alia Zingarese" gaf aan Marinus
Flipse ruim gelegenheid om zich opvallend
te laten gelden. Ten slotte gaf het meester
lijke Kwintet van César Franck, virtuoos
en met bezieling vertolkt, de rest van het
programma met zijn reine muziekgeest en
zijn geweldige stuwingen de adem der
genialiteit. JOS. DE KLERK.
ADVERTENTIE
{mu!
BARTELJORISSTR. HAARLEM TEL 13439
FERO. BOLSTR. 48 A'OAM TEL. 717162
DAMES-WINDJACKETS 19.75
>0000r/vx*x»x)c000ci0000000a330000000000000c000cxjl0ü0cxx
Gisteravond is op
Heemsteeds grondge
bied nog wel in
een genoegelijk onder
onsje de identiteit
onthuld van haar die
straks tijdens de Zo-
merfeestweek van
Haarlems Bloei de
festiviteiten met haar
charmante persoon
lijkheid zal patrone
ren: de Bloemenfee.
In de rij van lief
talligheden die de
laatste jaren die rol
met meer of minder
succes, maar altijd
met overgave en blij
moedigheid hebben
gediend schaart zich
thans de bruinogige
mejuffrouw Yvonne
Meijer
Zij is geen onbeken
de voor ons, want een
jaar geleden was haar
naam bekend bij ve
len, die oog hebben
voor gratie en char
me. Op 8 Juni 1953
immers stelden wij
3eSe dochter van een
in de Grote Hout
straat woonachtige
tandheelkundige aan
u voor als Miss Hol-
and 1953, gekozen
uit elf mededingsters.
Mejuffrouw Meijer heeft daarvan na
tuurlijk gisteravond nog smakelijk ver
teld, vooral ook van haar reis naar Turkije,
waar zij haar kwaliteiten met de vertegen-
woordigsters-in-schoonheid van andere lan
den van ons werelddeel moest meten om
de titel Miss Europa.
„Vele Turken sprongen in het eivolle sta
dion van drié hoog om een handtekening
van het verzamelde schoon af te dwingen.
Zij werden echter door de politie opgevan
gen en in een kelder opgesloten tot de show
voorbij was."
Overigens: Yvonne zal niet voor een
tweede keer aan zo'n wedstrijd meedoen.
Een keer is aardig, maar smaakt niet naar
meer.
De taak die haar thans tijdens de Zomer-
fcestweek wacht ambieert zij heel wat
meer En dan niet alleen de feestelijke in
tocht op 31 Juli aan de voeten van Prins
Jan der Keemeleers of de sprookjesachtige
vaart op het Spaarne 3 Augustus of de vele
andere attracties waaraan zij deel zal heb
ben, maar vooral ook de bezoeken aan de
ziekenhuizen en de bejaarden.
Ook het Esperantocongres zal door haar
met een bezoek vereerd worden en zelfs
toegesproken. Weliswaar kent zij nu nog
maar één woord, maar gezien het gemak
waarmee men deze wereldtaal onder de
knie kan krijgen, ziet zij ook die gebeur
tenis met niet al te veel plankenkoorts te
gemoet. Zoals van een mannequin ook niet
te verwachten is.
Aan haar uitverkiezing is de directeur
van Haarlems Hout en Plantsoenen niet
vreemd geweest, de man die al zovele uit
verkorenen van Haarlems Bloei onder zijn
hoede heeft gehad.
De algemene jaarvergadering van het
verbond van Haarlemse speeltuinverenigin
gen zal Donderdagavond 8 Juli gehouden
worden in het clubgebouw van de afdeling
„Flora" aan de Jasmijnstraat. De opening
van de avond zal om half acht plaats vinden.
De feestelijke vaart van alle mogelijke
soorten scheepjes en bootjes op het
Spaarne, die tijdens de Zomerfeestweek
op Dinsdagavond 3 Augustus wordt ge
houden, belooft een sprookjesachtig
schouwspel en een geslaagde vervanging
van het vroegere Bloemencorso te wor
den.
Op de gisteravond gehouden voorbe
reidende bespreking met een tiental
j verenigingen op watersportgebied bleek
veel geestdrift voor het plan. Deelne
ming van vijftig vaartuigen is verze
kerd. De kanoërs zullen een lampion-
verlichting, de andere deelnemers een
electrische ter opluistering van hun
boten aanbrengen.
Diegenen die niet in een watersportver
eniging georganiseerd zijn kunnen ook
j meedoen en zich daartoe aanmelden bij
Haarlems Bloei, Stadhuis.
Ten gerieve van de zeilers zal niet door
de binnenstad worden gevaren.
Verder zijn een aantal punters beschik-
baar welke door zaken kunnen worden
versierd. De gegadigden daarvoor wor-
den ook naar Haarlems Bloei verwezen.
X!CXXX)OCOOOOOCOC*X10CCOOOCODCC«)OOCOOD3COOCOOOOC300COOCXX)Ö
Een tiental Nederlanders is heden door
de President van Frankrijk onderscheiden.
Dr. W. H. van den Berge, staatssecretaris
van Financiën en oud-directeur-generaal
voor fiscale zaken in algemene dienst,
werd benoemd tot Commandeur in het Le
gioen van Eer. Eenzelfde onderscheiding
viel ten deel aan de heer H. F. van Wal-
sem, lid van de Raad van Bestuur van Phi
lips. Tot Officier in het legioen van eer
werden benoemd de heren F. W. A. M.
Paymans, directeur van 's Rijks Belastin
gen en Domeinen van het ministerie van
Financiën, prof. S. Posthuma, directeur
van de Nederlandsche Bank te Amsterdam
en mr. A. RinnooyKan, directeur van de
afdeling Juridische Zaken van het minis
terie van Financiën. Tot Ridder in het Le
gioen van Eer werden benoemd dr. C. H.
Delprat, medicus en de heer W. S. J. Cam
pagne, hoofdcommies bij het directoraat-
generaal voor de Buitenlandse Economi
sche Betrekkingen van het ministerie van
Economische Zaken. De ambassadeur van
Frankrijk bij ons hof, de heer Jean-Paul
Garnier, overhandigde Dinsdagavond in
zijn residentie aan de zeven Nederlanders
de onderscheidingen. Voorts werden be
noemd tot Ridder in het Legioen van Eer:
jhr. W. C. Q. van den Brandeler, presi
dent van de „Alliance Franqaise" in Den
Haag, de heer K. C. A. Colette, directeur
van de Nederlandse Organisatie voor het
Internationaal Wegvervoer en de heer C.
G. Polvliet, directeur van de Raad voor
het Rechtsherstel. Deze laatste drie waren
bij de overhandiging van de onderschei
dingen niet aanwezig.
