Regels om oud te worden
Broodschotel met
rabarbermoes
Inmaak-periode
breekt weer aan
Geleerden confereerden in de Sorbonne
Koersniveau van aandelenmarkt
rust op gezonde basis
MOLENDIJK'S KAPSALONS
Communistische partij
in V.S. verboden?
8
Effecten- en
Geldmarkt
Katoendiefstallen uit
Rotterdamse haven
Senaat neemt onverwacht een
democratisch voorstel aan
Malenkov ontpopte zich
als beminnelijk mens
Belgische regering gaat
Nederlands polijsten
ZATERDAG 14 AUGUSTUS 1954
oor
do^Or
o uw
Door ons hele land, in alle grote en
kleine plaatsendie maar iets te maken
hebben met vreemdelingenverkeer, zijn
meisjes met een engelengeduld bezig
vragen te beantwoorden. Er wordt van
hen verondersteld, dat zij niet alleen
alles weten van de schoonheid van de
streek of stad, waarvoor zij propaganda
moeten maken, maar tevens hun zegje
te zeggen hebben over een massa on
derwerpen van zeer uiteenlopende aard.
Het is eigenlijk veel gemakkelijker op
te sommen over ivelke onderwerpen
haar nóóit iets wordt gevraagd, want
dat zijn er maar zeer weinig.
hi verschillende grote steden, onder
andere in onze goede vaderstad, hebben
wij ónze vragen gevoegd bij de talloze
van toeristen. De aldus ontstane bloem
lezing van antwoorden is niet onver
makelijk.
„Ik doe dit werk nu zeventien jaar,
de langste tijd in Ameersfoort en Den
Haag", aldus een onzer bronnen. „Of
schoon het me wel eens duizelt, zoveel
vreemde problemen worden me voorge
legd, heb ik er nog lang niet genoeg van.
Of ik vaak lastige vraagstukken moet
oplossen? Neem het geval van het da
metje, dat nu in de zestig is en voor
wie ik elk jaar naar kamers heb moe
ten zoeken. Er mocht geen centrale ver
warming zijn vanwege het vocht ze
had rheuma en de kamers moesten
beslist op het Zuiden liggen. Ze droeg
nota bene altijd een kompas bij zich, zo
dat niemand haar iets wrjs kon maken.
Andere eisen waren: niet te hoog, niet
te laag, geen bomen in de buurt en geen
lawaaimakende buren. In de loop van
de tijd heeft ze door mijn bemiddeling
wel vijfentwintig kamers gehad en ze
is mijn grote vriendin geworden. Met
elke verjaardag stuurt ze me een brief".
Tragi-komisch was de scène, die zich
korte tijd geleden in Haarlem heeft af
gespeeld. Plaats van handeling was het
bureau van Haarlem's Bloei; een der
hoofdrolspelers had de Zwitserse natio
naliteit. Hij zat ontroostbaar in een
hoek te snikken: „Help me toch, ik ben
mijn vrouw kwijt". Uit zijn nogal onsa
menhangend verhaal kon men opmaken,
dat zij was gaan winkelen, nadat het
echtpaar de afspraak had gemaakt el
kaar voor het kantoor van de V.V.V. te
treffen. De juffrouw achter de balie
ging ijverig aan het werk, telefoneerde
en informeerde, maar zonder resultaat.
Tot zij plotseling bedacht: wacht eens,
zou mevrouw zich misschien hebben
vergistAmsterdam werd opge
beld en jawel, daar zat men opge
scheept met een jammerende Zwitserse,
die haar man was verloren. De geschie
denis van deze geslaagde hereniging be
hoort tot de schoonste herinneringen
van Haarlem's Bloei
Aardig is het verhaal van de Franse
meneer, die in Den Haag een adres
zocht, zich vruchteloos de hersens pij
nigde en alleen maar wist te zeggen:
„Er zat iets van coq (haan) in". Ga met
dat luttee gegeven maar eens aan 't
speuren! De Haagse informatrice kreeg
echter een inval. Op weg naar kantoor
passeerde ze steeds een huis, dat
„Chantecler" heette. „Bedoelt u dat
misschien?" vroeg ze voorzichtig. De
Fransman slaakte een uitbundige kreet:
„Dat is het! Bent u dan ook bekend met
Rostand?" Ze kon naar waarheid ant
woorden, dat ze „Chantecler" van de
Franse schrijver Rostand had gelezen.
Vragen als: „Ik zoek het geluk
waar kan ik dat vinden?" gaan we stil
zwijgend voorbij, hoewel de bedoeling
er van uiterst serieus was. Een Oosten
rijks meisje zocht bij een inlichtingen
bureau niet dat geluk; ze was met een
slaapplaats voor de nacht al lang tevre
den. Het duurde even, voordat aan haar
wens kon worden voldaan en in die tijd
verloor men het meisje even uit het oog.
Ze werd slapend op de bank terugge
vonden. Het publiek had haar koud ge
laten. Ze had haar koffers gedeeltelijk
uitgepakt en open laten staan en rustig
was ze ingedommeld.
Dat er in Haarlem gedurende de hele
zomer nog naar bloembollen wordt ge-
informeerd, of dat men denkt zo uit het
station in zee te kunnen stappen, is niet
zo opmerkelijk ais de vraag, waarmee
een keurig geklede dame zich aan de
balie vervoegde. Ze kwam, laten we ge
rust zeggen met veel poeha binnen met
een kruier achter zich aan, die twee
enorme koffers torstte. „Zet ze hier
maar neer", zei ze, wyzend naar de
toonbank. „En nu wil ik allereerst een
rondvaart door de grachten. Ik wil al
les zien, het IJ, het huis van Rembrandt,
de bruggen, alles". Het heeft nogal wat
moeite gekost de vreemdelinge aan haar
verstand te brengen, dat een rondvaart
zeer zeker kon worden gearrangeerd,
maar zonder de door haar opgesomde
attracties. Tijdens het gesprek kwam
uit, dat ze .het vertrekbord „Amster
dam"- had aangezien voor een aandui
ding, dat ze in de hoofdstad was gear
riveerd. Deze vergissing wordt trouwens
meer gemaakt.
Een directeur van een stedelijk pro-
pagandabureau ondervond op aangena
me wyze hoe dankbaar soms op een ver
leende service wordt gereageerd. Het
was, midden in het hoogseizoen, niet
meegevallen een kamer te vinden voor
een Franse juffrouw en ze had dan ook
uren op het bureau moeten wachten.
Eindelijk had men succes. De Frangaise
was opgetogen en voordat de directeur
van zijn verbazing was bekomen, had hij
twee ferme klapzoenen op zijn wangen
te pakken.
„Hebt u wel eens moeilijkheden met
de taal ondervonden?" vroegen wij in
Den Haag.
„Heei weinig, maar met een Japanner
wisten we toch zo gauw geen raad. De
politie, aan wie we het adres van een
Japanse toik vroegen, kon ons ook niet
helpen. Na veel getelefoneer zijn we in
De Witte Brug terechtgekomen. Daar
werkte een Japanse kok, die zijn land
genoot glimlachend en buigend van
dienst was".
Men wist ons daar ook het verhaal
te vertellen van de twee Amerikaanse
jongelui, leden van het bezettingsleger
in Duitsland, die Den Haag per fiets -
wilden verkennen. „Het is maar voor ipff
één dag", zeiden zij. Dat zou hen dan
op een gulden vijfentwintig per man ko-
men te staan. Ze keken nogal bedenke
lijk dat was duur, vonden ze. Enfin,
ze moesten het dan toch maar doen en
ze begaven zich per taxi naar het adres
van de verhuurder. Kosten: drie gulden
vijftig!
In een andere van een onzer grote ste
den werd 'n echtpaar uit Noorwegen aan
nachtlogies geholpen. Het liep al tegen
elven en de winkels waren dus gesloten.
Voor het vertrek naar het hotel vroeg
de vrouw: „Mogen wij voor één nacht
uw fles levertraan lenen? Mijn man is
er zo aan gewend, dat hij niet slapen
kan, als hij geen flinke slok heeft ge
nomen. Nu behoorde levertraan toeval
lig niet tot de inventaris van dit bureau,
maar er was spoedig een apotheker ge
vonden, die de begeerde fles kon leve
ren.
„Nederlanders wenden zich dikwijls
tot ons met de vraag hoe zij het best
huri vacantie kunnen besteden", aldus
de informatrice van Haarlem's Bloei.
Voor'die gevallen hebben wij altijd een
massa tips beschikbaar. Kampeerders
moeten we er nogal eens op wijzen, dat
zij tijdig een kampeerkaart moeten aan
vragen".
Over de correspondentie, die hier
binnenkomt, zou een speciaal artikel
kunnen worden geschreven. Een der
aardigste brieven van de laatste tijd is
uit Zuid-Afrika afkomstig. „Verskoon
tog mij skrijwe", schreef een meneer. Hy
had een „stokperdjie": lepeltjes verza
melen. Of Haarlem's Bloei nu „asseblief
so goed sal wees" er een van Haarlem
te sturen. Het spreekt vanzelf, dat on
middellijk aan het verzoek werd vol
daan. TINEKE RAAT
200 gr. (5 sneden) oud brood, een
kopje melk, 500 gr. rabarber, onge
veer 75 gr. (5 eetlepels) suiker, ka
neel, boter of margarine.
Het brood weken in de melk, waardoor
een theelepel kaneel is geroerd. De ra
barber schoonmaken, in stukken snijden
en met een bodem water vlug aan de
kook brengen. De rabarber gaar koken
en tot moes roeren. Het moes op smaak
afmaken met suiker.
De bodem van een vuurvaste schaal
invetten met boter of margarine en ge
heel bedekken met een deel van het brood.
Afwisselend rabarber en brood in de
schotel leggen, zodat de bovenste laag
uit brood bestaat. Deze bestrooien met
een mengsel van suiker en kaneel en
hier en daar een klontje boter of mar
garine plaatsen.
De schotel op het fornuis of in de oven
een kwartiertje warmen en warm op-
diénen. Desgewenst vanillesaus er bij
geven.
Het voorlichtingsbureau van de Voe
dingsraad meldt:
De tijd van het zomerfruit is weer aan
gebroken en daarmee de tijd van het in
maken. Inmaken vraagt overleg. We
gaan bijvoorbeeld niet in het wilde weg
onze gehele potten voorraad vullen, maar
maken een grove begroting. Daarbij be
denken wij, dat vers, rauw fruit gezonder
(vitaminerijker) is dan ingemaakte
vruchten en dat we in de eerste plaats
moeten zorgen, dat we in de zomer vol
doende vers fruit eten. Vooral hen, die
geen tuin hebben en niet veel fruit kun
nen kopen, raden wij: maak niet of
weinig in, eet nu.
Wie wel wenst in te maken gaat eerst
na hoeveel er in winter en voorjaar ge
bruikt wordt. Eén pot jam per week en
twee flessen compote per maand mis
schien? Maak dan niet veel meer in dan
deze hoeveelheid en bedenk van te voren
hoe u de inmaak wilt indelen. Om een
veerbeeld te noemen: een derde kersen,
een derde pruimen van verschillende
kleur, de rest aardbeien en peren en dan
nog een paar potjes extra voor onver
wachte gelegenheden en om weg te geven.
Afgesproken: we eten veel vers fruit,
ook in plaats van jam op de boterham, en
denken pas in de tweede plaats aan de
provisiekast waarbij we onze inmaaklust
in het begin beheersen.
Jam maken.
Maak u jam volgens de ouderwetse
methode van lang inkoken, neem dan per
kg. fruit 34 kg. suiker. De vruchten tot
moes koken en de suiker er door mengen.
Fruit en suiker samen inkoken tot 2/3
van de oorspronkelijke hoeveelheid een
weinig citroensap naar smaak meekoken.
De massa zo nodig afschuimen en keuren
op dikte. De jam heet in goed schoon
gemaakte potjes overdoen. De randen
schoonvegen en de potjes meteen bedek
ken met cellophaanpapier of na afkoeling
met gesmolten parafine.
Maakt u jam met behulp van een pec-
tine-preparaat, volg dan de gebruiks
aanwijzing nauwkeurig op. Deze wijze
van jam maken is gemakkelijk en min
der tijdrovend dan de vorige.
Ook een gescheiden Siamese tweeling! Catherine-Anne (links) en Carolyn-Anne
uit Lafayette (Louisiana) zijn nu een jaar oud en voelen zich blijkbaar opper
best. Ze werden gescheiden toen ze twee maanden oud waren.
P a r ij s, Augustus 1954
Heeft u er wel eens over nagedacht hoe oud u eigenlijk wel graag zou willen
worden? In gedachten hoor ik u al antwoorden: vraag liever hoe oud ik zou
kunnen worejen. U heeft natuurlijk wel weer gelijk, en zeker in principe, want
we doen er altijd nog maar het beste aan, onze verlangens op onze mogelijkheden
af te stellen. Maar daarmee is nóg niet gezegd dat, wat die ouderdom aangaat, onze
mogelijkheden elkander zo heel erg vèr zouden moeten ontlopen.
Er heeft in Parijs zojuist een medisch
congres plaats gevonden waar dokters
uit alle hoeken en landen tot China en
Rusland toe, zich met dat probleem van
de ouderdom hebben beziggehouden.
Een honderdtal medische geleerden heb
ben zich ongeveer een week lang
tezamen in de Sorbonne opgesloten om
vanwege de symmetrie? de be
reikbare gemiddelde leeftijd van de
mens op omstreeks honderd te stellen.
Drie tinten van vilt geven dit herfsthoedje een vrolijk en bijna halekijnesk effect.
Het kwastje van het hoedje wordt afgesloten met een grappige glazen stuiter.
Het hoedje werd onlangs getoond op een modeshow in Londen.
Een prettig perspectief, dat voedsel
geeft aan mijn persoonlijk optimisme, al
is daar dan ook wel een voorwaarde en
een „maar" aan verbonden. Wanneer je
je als candidaat voor een persoonlijk
eeuwfeest beschouwd wenst te zien, dan
zal je je met name ook bereid moeten
tonen, je scrupuleus aan een aantal
nogal strenge levensregels te houden.
Daar heb je het weer. Die tien gulden
regels hebben zo ongeveer de agenda
punten van het congres gevormd welke
door specialisten op allerlei gebieden
voor hun collega's werden toegelicht.
Niet veel eten mag je meer, maar wèl
op geregelde tijden. Zo weinig mogelijk
brood tot je nemen omdat de maag van
meelspijzen soms tot haar vijfvoudige
omvang opzet. Geen of heel weinig
specerijen. Matig omspringen met tabak,
daar één sigaret al met een injectie van
een milligram nicotine gelijk valt te
stellen en nicotine tot de zware vergiften
behoort. Voorzichtig zijn met muggen
en ander ongedierte die het menselijk
bloed ook al vergiftigen. Wees ook voor
zichtig in de keuze uwer sporten. De
leeftijd speelt hierbij een voorname rol.
Nooit overgaan tot een operatie indien
zonder chirurgisch ingrijpen ook ge
nezing is te vinden.
Zoveel mogelijk rust genieten en het
leven in zien te delen in kalme, regel
matige perioden. Spanningen en emoties
in het algemeen vermijden en ter voor
koming van verveling veelvuldig luis
teren naar goede, klassieke muziek. Ver
standige mooie boeken lezen en opwin
dende lectuur achterwege laten.
Ziedaar dan, bondig samengevat, de
theorie die door dit gezelschap van ge
leerden werd aangeprezen, zonder dat
ik durf garanderen of ze er ook allen
echt naar leven. Maar misschien past het
ons helemaal niet zo nieuwsgierig te
zijn? Wel kan ik u verklappen dat een
Parijse krant een troepje van die medi
sche profeten van het lange leven op een
late avond heeft betrapt in een jolige
bar die nu niet bepaald op de stelsel
matige vermijding van alle individuele
emoties was ingericht, terwijl de heren
óch gretig te goed deden aan champagne
en een flinke sigaar al evenmin ver
smaadden. Volgens hun eigen leefregels
hadden ze op dat moment al lang tussen
de koele lakens moeten sluimeren. Maar
deze doktoren bleken niet alleen geleerd
in hun éigen vak. Het waren óók ver
nuftige advocaten die om een antwoord
niet zo gauw verlegen zijn. Toen de
journalist hen op hun lichte inconse
quentie gewezen had, kwam de repliek
die de deur kon sluiten: relaxe.
Na inspannende arbeid schrijft de
psychiater öntspannning voor, en aan
dat voorschrift waren ze nu bezig zich
gehoorzaam te onderwerpen.
Praktijk
Intussen houdt de angst voor de
ouderdom en voor de dood de mensheid
al eeuwen in haar greep en de richt
lijnen om heel oud te kunnen worden,
schijnen elkaar sedert tijden niet eens
zo heel vèr te ontlopen. Ook daarover is
op het Congres veel wetenswaardig ont
huld. In 1558 heeft de overberoemde
Ludovico Cornaro die tot zijn veertigste
jaar een zeer opgewekt leven leidde, al
een handleiding opgesteld om oud te
kunnen worden. En zijn verdienste was
het, dat hij zich na dat vierde kruisje
echt aan die eigen voorschriften gehou
den heeft. En met succes. Cornaro is
namelijk honderdenvier jaar oud gewor
den. Het recept is kort en eenvoudig ge
noeg om u dat ook nog maar even door
te geven. Neem elke dag twaalf ons
degelijke spijzen tot u plus eenderde
liter goede wijn, zie in de vorm te blij
ven en: ge zult als op een zachtglooien-
de glijbaan ongemerkt de kaap van de
ouderdom passeren.
Het is eigenlijk deze elementaire wijs
heid die haar kracht nog altijd heeft be
waard en die door de honderd dokters
alleen wat verder werd uitgewerkt.
Maar misschien ligt in die uitwerking
nu ook juist wel weer een nieuw gevaar.
Maar zou het ook niet een beetje zó
zijn dat onze eigen reacties ons nog de
beste aanwijzingen verschaffen over wat
goed en wat nadelig voor onze gezond
heid is? Ik voor mij houd het daarom
maar liever bij de goede oude Franse
levenskunstenaar Rabelais wiens devies
aldus luidde: doe precies wat jezelf goed
dunkt. Dat vind ik wel zo aardig, al
schrijft de theorie dan ook wat strengere
regels voor. Een sigaret moge dan al
fnuikend zijn en een sigaar nog erger.
Maar de oude heer Churchill die aar
dig op weg is naar de onsterfelijkheid of
althans de eeuwpaal, is een ketting
sigaren-roker en hij weet een fors glas
whiskey bovendien ook nog wel te waar
deren. Het is voor mij dan ook een
hoopvol teken dat er onder de honderd
congressisten toch ook al wel enkele
stemmen zijn opgegaan tegen al te
rigoureus dirigisme op het stuk van de
leefregels ten behoud van de eeuwige
gezondheid. En zo zou ik nu maar
willen besluiten met de opmerking van
de Franse professor Lian, die er tegen
waarschuwde van de mensen toch
vooral geen trieste kluizenaars met als
enig levensideaal het lange leven te
maken. Het gaat niet alleen, zo zei hij
om het aantal jaren, maar het moet
bovendien dan nog een redelijk leven
met wat eigen vrijheid en persoonlijke
vreugde worden. Die professor zou ik,
met alle respect, mijn man willen noe
men, want zijn woorden waren me uit
mijn eigen hart gegrepen! ève.
Het kaïn niet verwonderen dat er bij het
begin van de maand Augustus op die Am
sterdamse beurs een periode van minder
grote bedrijvigheid is ingetreden en het
gemiddelde koerspeil wat is teruggelopen.
Want gedurende meer dan een jaar heeft
de fondsenhandel zich door een opgaande
beweging gekenmerkt, waarbij de omzet
ten groter waren dan ooit sinds het einde
van de oorlog. Het indexcijfer voor de
aandelen stond in Januari 1953 op 141, na
dat 1952 een gemiddelde van 136 had ge
bracht, dat 40 punten lager lag dan het
gemiddelde van 1948. En de stijging van
141 in Januari 1953 tot 163 in December
van dat jaar was dan ook niet meer dan
een herstel van wat als gevolg van fac
toren, welke met de positie van het be
drijfsleven als zodanig en met de aard der
fondsen geen verband hielden, te laag was
gewaardeerd. Wij doelen hier op fiscale en
andere overheidsmaatregelen, welke gaan
deweg zijn opgeheven of verzacht en waar
door de normale bewegingsfactoren meer
tot hun recht konden komen. Het. is wel
gebleken dat het Nederlandse bedrijfsleven
zijn oude ondernemingsdrang niet had ver
loren, maar dat deze kunstmatig was ge
remd en zich naarmate een grotere arm
slag werd verkregen, weer krachtig heeft
ontwikkeld. De vrees dat de verlaging
van belastingtarieven tot een vermindering
van de staatsinkomsten zou leiden, is zelfs
beschaamd, zoals wel gebleken is uit de
opbrengst van de verbruiksbelastingen in
het eerste halfjaar van 1954, welke ruim
165 millioen groter is geweest dan in de
zelfde periode van het voorgaande jaar en
met 141 millioen de helft van de jaar-
raming heeft overtroffen.
Het is een verheugend verschijnsel dat
de productie zich in ons land in overeen
stemming met de industriële productie in
geheel West-Europa ook in de loop van
het jaar 1954 verder heeft kunnen ontwik
kelen en zich in Juni op een hoog peil
heeft kunnen handhaven. Terwijl het in
dexcijfer voor 1953 163 bedroeg, tegen 147
in 1952, kon het in Mei tot 180 stijgen,
waarop voor Juni een gemiddelde dag
productie van 179 is gevolgd. Ook het feit
dat de totale personeelsbezetting van de
in de algemene industriestatistiek opgeno
men bedrijven met c.a. 31.200 tot 915.000
kon stijgen, wijst op een toenemende be
drijvigheid, welke in de loop van 1954
eerder is gestegen dan verminderd, blijkens
het tekort aan werkkrachten d'at allerwege
valt te constateren. En dat de Nederlandlse
handel zich ook in de goede richting heeft
ontwikkeld wijzen de cijfers van onze ex
port naar de V. S. wel uit, blijkens welke
thans c.a. 8 van onze totale export naar
de V. S. gaat, tegenover 6.4 in 1952 en
4.3% in 1950. Voorts is uit de gegevens van
het C.B.S. wel gebleken dat de industriële
opgang gedurende 1953 voor het grootste
deel aan de oude, gevestigde bedrijven is
te danken, want de bijdrage van nieuwe
vestigingen in de uitbreiding van de werk
gelegenheid bedraagt niet meer dan 9
Dit alles krijgt nog meer relief als daar
bij in aanmerking wordt genomen dat over
de gehele linie de handel op Indonesië
aanzienlijk is verminderd. Dat de aandelen
van in Indonesië werkende en op Indonesië
handeldrijvende ondernemingen bij de al
gemene koersstijging op de aandelenmarkt
zijn achtergebleven, laat zich dan ook wel
verstaan. We zien voor het algemeen in
dexcijfer der aandelenkoersen een verbe
tering van 163 begin Januari tot even
boven 200 in Juli, voor Indonesische waar
den is het indexcijfer echter slechts van
60 tot c.a. 65 gestegen en deze week is het
weer teruggelopen onder invloed van de
nieuwe regeling voor de Indonesische in
voer, welke voor 70 aan de Indonesische
handelshuizen is toegewezen, terwijl het
restant gelijkelijk onder de buitenlandse
handelshuizen en d'ie van niet-Indonesische
staatsburgers (Chinezen) wordt verdeeld.
Dat de wijze waarop het Unieverband tus
sen Nederland en Indonesië is verbroken,
op de beurs geen enthousiasme heeft ge
wekt, is even begrijpelijk, omdat de Neder
landse regering daarbij allerlei concessies
heeft gedaan, waarvan sommige zelfs nog
niet eens bekend zijn.
In veel sterkere mate dan voorheen moet
de Nederlandse welvaart dus steunen op de
industrialisatie en de export naar gebie
den, waar discriminerende maatregelen als
die in Indonesië niet bestaan. De recente in
ons vorig artikel besproken tendens in de
ADVERTENTIE
V. S. naar een nieuw protectionisme be
lemmert uiteraard de Nederlandse export
drift en verklaart ook waarom de nieuwe
industriële investeringen in ons land be
neden de verwachtingen blijven. De taak
stelling was voor 1953 op 1800 millioen
gesteld, maar is later tot 1400 millioen
verminderd, doch ook dit cijfer is niet ge
haald en 1954 zal vermoedelijk weer een
teleurstelling opleveren.Aan de andere kant
is het een meevaller dat met het bestaan
de apparaat, als gevolg van verdere ratio
nalisatie en een hogere arbeidsproductivi
teit, een grotere productie kon worden
verkregen.
Op de Amsterdamse beurs kan het op
timisme ten aanzien van de Nederlandse
industrie zich dan ook nog steeds hand
haven. Sinds het begin van dit jaar is het
indexcijfer voor de industriële aandelen
van 236 tot 284 op.gelopen, waarop de laat
ste dagen een kleine teruggang is gevolgd.
Het spreekt wel vanzelf dat het rendement
op de aandelen, dat in 1953 gemiddeld nog
6.3 bedroeg, gedaald is, n.l. tot 5.4
in Maart, maar ook dit percentage, in Juni
weer tot 5.5 opgelopen als gevolg van
hogere dividenden, is toch altijd nog rede
lijk en meer dan 2 groter dan dat van
obligaties.
Let men op de toenemende besparingen
en de ook uit anderen hoofde liquidatie
Amerikaanse shares, buitenlandse fondsen
aankopen vrijkomende kapitalen, dan
mag worden geconstateerd dat voor het
huidig koerspeil een gezonde basis aanwe
zig is.
ADVERTENTIE
PRACHTIGE RESULTATEN
met NIEUWSTE en SNELSTE
HAARVERF-METHODE
eerste en enige in Nederland
Santpoorterplcin 1 Telef. 19706
Buslijnen 3 en 4
K.v.MANDERSTRflAT 109
HAARLEM TEL.15758
Enige maanden geleden heeft de Rotter
damse politie op de rijksweg naar Den
Haag een bestelauto aangehouden, waarin
katoen werd vervoerd. De politie koesterde
argwaan ten aanzien van de herkomst van
deze katoen en zij begon toen een intensief
onderzoek, waaronder nu een streep gezet
kar. worden. Gebleken is, dat in de afge
lopen vijf jaar voor 60.000 katoen in de
haven van Rotterdam werd gestolen. De
politie heeft 21 personen dieven en
helers aangehouden, die ter beschikking
van de justitie zijn gesteld.
Bij de diefstallen waren behalve loods-
bazen en loodsknechten ook zgn. katoen
trekkers betrokken. Deze laatsten kregen
opdracht monsters te trekken uit katoen
en de monsters op te zenden naar eventuele
kopers. In plaats van het monster werd
meer katoen van de partijen weggenomen.
De partijen werden dan doorverkocht aan
spinnerijen. Behalve katoen hebben de
mannen ook nog enkele balen grondnoten
weggenomen, doch hun werkzaamheden
corrcenireerden zich in hoofdzaak op de
katoen.
WASHINGTON. (AFP/Reuter). On
verwacht heeft de Amerikaanse Senaat met
algemene stemmen een wetsontwerp aan
genomen en naar het Huis vin Afgevaar
digden doorgezonden, waarbij de commu
nistische partij wordt verboden. Het ont
werp bepaalt, dat personen, die lid worden
of lid blijven van de communistische partij
en handelingen verrichten om de doelstel
lingen van de communistische partij te
verwezenlijken, veroordeeld kunnen wor
den tot een gevangenisstraf van ten hoog
ste vijf jaar en een geldboete van ten
hoogste 10.000 dollar. Een communistisch
partijlid kan geen bestuursfunctie in een
vakvereniging bekleden.
Het ontwerp is ingediend door democra
tische senatoren ter vervanging van een
maatregel, die president Eisenhower steun
de en dat ten doel had een einde te ma
ken aan de overheersende positie van de
communisten bij bepaalde vakverenigingen.
Het ontwerp bevat het door de regering
gesteunde voorstel als amendement.
De minister van Justitie, Herbert Brow-
nell, heeft met goedkeuring van president
Eisenhower het Congres een twaalftal
wetsontwerpen aanbevolen, die alle ten
doel hebben de macht van de communisti
sche nartij te beperken. Minister Brownell
is, evenals het federale bureau van onder
zoek (FBI), gekant tegen een verbod onder
de huidige omstandigheden, omdat hier
door de wetten betreffende de binnenland
se veiligheid zullen worden ondermijnd en
de communisten er toe gebracht zouden
worden hun activiteit ondergronds voort te
zetten.
Volgens minister Brownell telt de Ameri
kaanse communistische partij ongeveer
25.000 leden. Zij had ongeveer 75.000 leden
verloren sinds in 1949 elf vooraanstaande
partijleiders schuldig waren bevonden aan
het voorbereiden van een gewelddadige
omverwerping van de regering. De over
gebleven leden organiseren hun krachten
echter doeltreffender en hun spionnage-
activiteit wordt veel meer ondergronds be
dreven, zo verklaarde de minister een jaar
geleden.
MOSKOU (United Press) De Engelse
Labour-delegatie is uit Moskou naar
Peking vertrokken met een nieuwe indruk
van de Russische premier Georgi Malen
kov, wie geen moeite te veel was zich eer
der „normaal", „vriendschappelijk", „goed
geluimd", „gevat", „beschaafd", en „galant"
te tonen dan zich voor te doen als de ge
heimzinnige man van het Kremlin.
Al deze adjectieven werden door de
leden van de Engelse socialistische delega
tie gebezigd en door de andere bij de twee
diners tegenwoordig geweest zijnde gasten
om Malenkov te beschrijven die beide
diners had bijgewoond.
Hij rookte niet welk voorbeeld door alle
leden van het Russische presidium werd
gevolgd behalve door Molotov, die een ket
tingroker is. Malenkov droeg een welge-
sneden lichtbruin costuum. Hij is al sedert
maanden niet meer gesignaleerd in zijn
beroemde donkere militaire tuniek. De
gasten kwamen te weten dat de premier
twee kinderen had, maar over zijn gezin
werd verder niets onthuld.
(Van onze correspondent in Brussel)
Hoewel de positie van de Nederlandse
taal in België de laatste twintig jaar aan
zienlijk is verbeterd, laat het Nederlands
van de officiële stukken toch nog veel te
wensen over. De Belgische eerste minister,
de heer Van Acker, zelf een Vlaming, heeft
thans aan de algemene administratie aan
wijzingen gegeven opdat meer eenheid in
het spraakgebruik wordt verkregen en de
Nederlandse taal in de officiële tekstaa
wordt verbeterd.
