De pracht der Noordzee
gevangen achter glazen wand
MOORD
PORSELEIN
Bergens zee-aquarium laat de natuur zelf aan het woord
Ware circussfeer in
viermaster op het
Phoenixterrein
LAATSTE NIEUWS
Eeri der ontsnapten uit
Den Haag gegrepen
ZATERDAG 21 AUGUSTUS 1954 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
De ander vluchtte op
gestolen motorfiets
Subsidie voor restauratie
kosten van kerk te
Wijk aan Zee
Binnenkort aanbesteding
bouw vijftien woningen
Heringa Wuthrich
FEUILLETON
EN
door Gordon Folk
ER GAAT een verhaal door het vriendelijke Bergen, dat Johan C. Jager op zijn
visitekaartje onder de naam heeft laten drukken „plusminus 25 Dat slaat dan
op het aantal beroepen van deze merkwaardige man, die gisteren in een voor
malige bunker onder een in.de oorlog geslecht hotel een zee-aquarium heeft
geopend, dat uniek is in den lande. Daar de kaartjes van vóór dit „aquariaat
van de heer Jager stammen, zou het nu „plus minus 26" moeten worden. En
daarmee is niet gezegd, dat de man, die de kleine badplaats bewesten Alkmaar
aan een bijna vorstelijke attractie hielp, de twaalf ambachten en de dertien on
gelukken in zijn wapen voert, want wat fvj deed aan schilderen, electrotechniek,
ellettrie en pluimveeteelt gebeurde even grondig en succesvol als zijn laatste
e en haar levende have aan den volk*
hobby: de zee
schoonheid.
Het voormalige souterrain van het Ber
gense hotel, dat onder slooershanden sneef
de, heeft burgemeester dir. J. Huijgens en
zijn raad jarenlang hoofdpijn en geld ge
kost niemand wist weg met deze tot
bunker verbouwde ruimte. Tot c'e Hage
naar Jager „uit de hemel viel", zoals Ber-
Vvi rri ctoroxmn d Vvii
ce tonen in al haar wondere
zee-anemoon trappend, wier tentakeltjes
zich pijnlijk sluiten.
Eén zo'n bak zou al een week bekijken
waard zijn, maar de schichtige horsmakre
len, de luie reuzenkrab en de doorzichtige
garnalen ziin er ook nog. Er zijn nog veel
meer wezens.
Ze zijn allemaal aan hun eigen onbegre
pen maar sierlijke leven bezig en komen
tot grote inspanningen, als een hand boven
de bak wat fijngesneden mossels uitstrooit:
de gulletjes snappen de dwarrelende stuk
jes in de vlucht weg, de honderden weke
vingers van een zee-anemoon sluiten zich
haast liefkozend om het binnenwiegelende
stukje blank vlees en een rose geborduur
de zeester blijkt plotseling niet alleen maar
decoratie te zijn, maar ook nog hongerig.
Het is nog niet af, dit Bergense water-
prieel aan het eind van de weg naar zee,
want er komen nog zeepaardjes bij en een
paar bakken moeten nog warden ingericht.
Maar het is al zó mooi, dat het zesen
twintigste beroep van meneer Jager op een
kleine roeping gaat lijken en wel wat lan
ger mag duren dan de vijfentwintig voor
gaande. J. F.
Wij hebben gisteravond, na de eerste
voorstelling van het Grand Cirque
International, dat zijn viermaster op
het Phoenixterrein te Haarlem heeft
opgezet, de perschef een stevige hand
druk gegeven. Want deze heer heeft
een weddenschap aangegaan dat hij
zich hedenavond bij het begin van de
voorstelling in de leeuwenkooi zal be
geven om met de dompteur een glaasje
te drinken en een sigaretje te roken.
Een inwoner van Haarlem, de heer J.
A. G. Leenderts, vicevoorzitter van het
Veteranenlegioen Nederland, is van
plan hem daarbij gezelschap te houden.
Wij hopen nu maar, dat de leeuwen
er geen bezwaar tegen zullen maken.
Haarlem is de laatste tijd nogal door
circussen gefrequenteerd, zowel door grote
als kleine. Het Grand Cirque International
moet tot de kleinere gerekend worden,
maar het heeft, wat de grotere zo vaak
missen, een echt circusprogramma zonder
allerlei nummers, die eigenlijk niet in een
circus maar in een variététheater thuis
horen. Men zal er geen Romeinse wagen
rennen, geen Texas-rodeos aanschouwen
/•i v rroAn moncnvi 7inn u'AUpnbiQfün int
De man, die met Sir Edmund Hillary de Mount Everest heeft overwonnen, Sherpa
Tensing, wordt in zijn geboortestreek in India geëerd als een held. Inwoners van
Darjeeling schonken hem een prachtig huis. waarin Tensing en zijn gezin comfortabel
konden leven. Thans heeft een zware slag hem getroffen. Een overstroming, ver
oorzaakt door hevige regenval in West-Bengalen, ondermijnde zijn huis en deed
het instorten. Met man en macht wordt gewerkt om uit Tensings huis nog te
redden wat er te redden valt.
De politie te Geleen heeft in de afge
lopen nacht de 24-jarige J. D. gearresteerd,
die Dinsdag tezamen met C. H. S. uit het
Huis van Bewaring te 's Gravenhage was
ontsnapt, nadat zij zeals men weet een be
waker hadden neergeslagen. C. H. S. wist
bij de achtervolging te ontkomen.
In de afgelopen nacht omstreeks twee uur
ontdekte een rijwielpatrouille van de
politie op de rijksweg Zuid te Geleen twee
verdachte personen, die beiden met een
pak kleren onder de arm zich bij nadering
van de politie uit de voeten wilden maken.
De politie slaagde er in, een der beide
mannen aan te houden. Het bleek dat het
tweetal had ingebroken in een herencon
fectiezaak aan de rijksweg en daar vier
complete herencostuums had ontvreemd.
De verdachten waren aan de achterzijde de
woning binnengedrongen. Zij hadden het
buitengewoon gemakkelijk, want de deur
stond open.
De nog voortvluchtige verdachte, C. H.
S. uit Rotterdam, ging er vandoor op een
motorrijwiel, dat het tv/eetal in Hoek van
Holland gestolen had van een Luxem
burgs echtpaar.
Het tweetal hield de laatste tijd ver
blijf in een hol te Sweijkhuysen.
Het college van kerkvoogden van de
Hervormde gemeente verzoekt het gemeen
tebestuur een bijdrag te verlenen in de
restauratiekosten van bet Hervormde kerk
gebouw te Wijk aan Zee.
Door het optrekken van vocht uit de
bodem en hot doorslaan van regen was de
pleisterlaag in de kerk afgevallen. Onder
leiding van architect H. Korringa te Haar
lem en onder toezicht van de Rijksdienst
voor de Monumentenzorg zijn deze gebre
ken inmiddels hersteld.
De Rijkscommissie voor Monumenten
zorg heeft verklaard dat de gebreken aan
het kerkgebouw niet aan de kerkvoogdij
zijn te wijten en dat er van verwaarlozing
van het onderhoud geen sprake is.
De minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen kan zich met de op 6.025
geraamde restauratiekosten verenigen en
heeft een rijkssubsidie verleend van
3.012.50, zijnde 50% van de geraamde
kosten. Het is te verwachten dat ook de
provincie Noordholland in de kosten een
subsidie zal verlenen.
B. en W. menen, dat het verantwoord is
de gevraagde gemeentelijke bijdrage in de
restauratiekosten te verlenen en stellen
voor de subsidie, evenals bij de restauratie
van het dak van de Hervormde kerk aan
de Kerkstraat is geschied, te bepalen op
15% van de restauratiekosten.
Deze kosten hebben de raming met
186.66 overschreden, zodat de sub
sidie dient te worden beoaald op 15%
van 6.211.66 of 931.75.
Raad van Bennebroek
Vrijdagavond kwam de gemeenteraad van
Bennebroek in openbare vergadering bijeen.
Afwezig waren de heren Enthoven, Bloemink
en de Vries.
De voorzitter vestigde de aandacht op de
nieuwste aanwinst, n.l. de acte waarin de
Hoge Raad van Adel der Nederlanden het wa
pen van Bennebroek had vastgesteld, be
staande uit een rood schild met gouden band,
we'k document oo verzoek door Heemstede
welwillend was afgestaan en waarvoor Heem
stede een brief met dankbetuiging zal ont
vangen.
Toestemming is ontvangen tot de bouw van
15 woningen, waarvan de aanbesteding op 15
September zal geschieden. Het uitbreidings
plan ligt voor belanghebbenden ter inzage;
met de aanleg van de nieuwe straatverlich
ting zal spoed worden betracht en op het on
langs aangekochte terrein nabij de Ned. Herv.
kerk komt een speelweide die ook door jeugd
verenigingen gebruikt kan worden. Een po
ging om ten behoeve van de gemeente-ambte
naren Bennebroek in een hogere klasse te
krijgen, is wel ondernomen, maar de vraag is
of het succes zal opleveren.
Omtrent het nieuwe sportterrein zullen op
een volgende vergadering nadere medede
lingen worden gedaan: de Grondmaatschappij
heeft twee plannen tot afwerking ingediend,
doch wat deze plannen, respectievelijk door
het vrije bedrijf en door de D.U.W. uit te voe
ren. elk kosten, werd niet bekend gemaakt.
Tenslotte deelde de voorzitter mede dat de
nummering van de woningen aan de Rijks
straatweg grondig gewijzigd zal worden en
h:i sprak de wens uit. dat deze wijziging niet
zoveel deiningen onder de bewoners zou ver
oorzaken als elders de naamsverandering van
een laan Overigens weten de meeste bewo
ners al dat deze nummerwijziging op komst is
en velen houden er met het bestellen van hun
briefpapier en enveloppen al rekening mee.
De voorgestelde wijziging van de algemene
politieverordening (invoering van een verbod
om op hoeken van straten enz. hoogopgaand
hout te hebben of over het trottoir hangend
gewas) werd na een uiteenza'.ting van de
voorzitter aangenomen.
Enige verzoeken van schoolbesturen om
gelden ten behoeve van het onderwijs werden
goedgekeurd.
Het terrein aan de Binnenweg zal. met uit
zondering van de speelweide wederom ver
pacht worden aan dezelfde pachter, echter
nu van jaar tot jaar. dit omdat het mogelijk
is. dat de gemeente het terrein zelf in gebruik
gaat nemen.
Nadat de heer Van Lammeren had opge
merkt. dat het op de eerstvolgende verga
dering te behandelen algemene ambtenaren
reglement, nog later in werking zal treden
dan de wijzigingen daarop, die een vroegere
datum vermelden, ging de Raad over in ge
heime zitting ter behandeling van een nieuwe
salarisregeling voor de gemeentewerklieden.
Na een kwartier werd de vergadering her
opend; deze werklieden werden in een be
paalde groep ondergebracht en voorts werd
hun loon vastgesteld.
In de rondvraag uitte de heer Dubbis (Prot.
Groep) ernstige klachten over de toestand
van de Kennemerbeekweg na de aanleg van
de riolering; hij kreeg de toezegging dat dit
nader onderzocht zal worden.
Na de sluiting gingen de raadsleden in „De
Oude Geleerde Man" luisteren naar een uit
eenzetting over doel en werkwijze van de
Bouwspaarkas voor Noord-Nederlandse Ge
meenten waarover in dit blad reeds meer
malen is geschreven.
ADVERTENTIE
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OllEBRANDERS
Gabardine Dames Pantalons
5)
Een moderne kas op Lobsterpot! Wat zou
die idioot op het eiland daar nu in 's he
melsnaam aan hebben. Wat stond er nog
meer voor de deur, vroegen de bewoners
van Portlevion zich af. Die man moest net
7.0 gek zijn als de omgekomen kapitein.
Toch zou je dat niet zeggen als je hem zo
als een normaal Christenmens in de Ad
miral Hawkins zag zitten. Lachend, ge
woon doen, rondjes weggeven en met Jan
en alleman even goed. Maar die bediende
van hem, die kapitein Turpitt, daar zag je
meteen aan, dat het een zonderling was.
Stokdoof, met een ontstellend dom gezicht,
en gesloten als een oester. Geen woord kon
je uit hem krijgen, hoe je het ook pro
beerde.
Iedereen in Portlevion was er van over
tuigd, dat het tweetal op een kwade dag
marteld opdat hij ziin mond zal houden.
Maar de moordenaar had buiten de be
minnelijke dochter van de kapitein (Joan
Tetzel) gerekend, die zich in Kaapstad oo
een jager inscheept om een persoonlijk
onderzoek te beginnen en daarbij liefde
rijk ter zijde gestaan wordt door een knap
pe „Übermensch" (Alan Ladd), wiens
overwinning natuurlijk bij voorbaat vast-
verdwenen zou zijn. Ineens helemaal opge
lost in het niets. Én hun hut en kas zouden
branden zoals het huis een eeuw geleden
had gebrand. Misschien was het niet van
daag of morgen. Maar Portlevion had ge
duld. Iedereen was er van overtuigd dat
hij het beleven zou, dit nieuwe drama van
Lobsterpot.
Voor deze brave, maar door en door
bijgelovige lieden was professor Macavoy
een tweeslachtige figuur. In Portlevion en
vooral aan de bar was hij, al bleef het dan
een vreemdeling, een beste man, eigenlijk
zelfs tegoed voor de betiteling „vreemde
ling". Maar was hij eenmaal in zijn boot
op weg naar't eiland, dan werd hij een an
der. In een oogwenk was hij dan getrans
formeerd in een mysterieuze zonderling,
wiens doen en laten het daglicht eigenlijk
niet verdragen kon. Kortom een man, die
waarschijnlijk wel iets met de duivel uit
staande had, die alleen aan het groenten-
telen was geslagen om de mensen zand in
de ogen te strooien, om het te doen voor
komen, dat hij de onschuld zelve was.
De professor amuseerde zich inwendig
best over deze beoordeling die heus niet
voor hem verborgen bleef al sprak niemand
er over. Zoals hij gehoopt had bleek de
vrees van de vissers uit Portlevion zo groot
en diepgeworteld, dat in de eerste drie
maanden van zijn verblijf op het eiland
niemand anders dan de bouwers van zijn
nieuwe huis er een voet aan wal had gezet.
Dat was ook helemaal niet de bedoeling.
Niemand dan Turpitt wilde hij er zien. Ja
Toen het bekend was, werd de directeur
natuurlijk geweldig van. Hij rende naar
was.
,.De leeuw is los.'", riep hij.
Daar schrok de temmer ook van. Hij ging
hok stond open en de leeuw was weg!
„Hij moet weer teruggehaald worden, c
directeur.
„Ik ga er direct op af, baas", zei de temm
toch, de volgende keer dat zijn zoon Wil
liam in Engeland was, zou hü hem tot
een bezoek uitnodigen.
„Ja, die zal wel van Lobsterpot houden
En hij houdt van vogels. Ja, volgende keer
dat ik in de stad kom zal ik hem eens
schrijven over het eiland. Of misschien toch
maar beter van niet?"....
Eigenlijk was de taak, waarvoor hij naar
Lobsterpot was gekomen, te belangrijk om
iets er over zwart op wit te zetten. Bij
William zou zijn geheim veilig zijn, maar
op papier niet. Mocht de brief in handen
van anderen kamen, en mocht dat een
schurk zijn die het grote belang besefte van
zijn nog niet perfecte uitvinding, dan zou
den de wolven los komen.
De professor was eerder in Londen terug
dan hij had verwacht. Hij snelde er heen
toen hij een brief kreeg van een befaamd
antiquair, die hem optie gaf op een verza
meling kostbaar Chinees porselein, een
verzameling, die in omvang en waarde
zijn eigen collectie benaderde. De brief, die
op een gegeven ochtend in de Admiral
Hakwins op hem lag te wachten, vertelde
omstandig hoe de huidige eigenaar door
moeilijke financiële omstandigheden ge
dwongen was afstand te doen van zijn
kostbaar bezit. Hij was bereid dit te doen
tegen een som van 35.000 pond. De profes
sor kende deze verzameling goed, zoals
iedere expert deze unieke collectie kende,
en hoewel de gevraagde som een wel zeer
grote aanslag betekende op de middelen
waarover hij direct kon beschikken, was
i het circus opgebeld; en die 'schrok er
dierentemmer, die op het terrein bezig
bij het hok kijken Ja, het was zo: het
iders gebeuren er ongelukken!", zei de
hij er zich van bewust dat hij hier met een
koopje te doen had. De vraagprijs was heel
wat minder dan de werkelijke marktwaar
de.
Niet. lang na zijn aankomst in Londen
was de koop gesloten, en hield de professor
persoonlijk een wakend oogje op het pak
ken en verzenden naar zijn villa in Zuid-
Kensington, waar de collectie samenge
voegd kon worden met zijn eigen bezit.
In het beste humeur van de wereld zette
hij zich daarna aan de reeds te lang uitge
stelde taak, een brief te schrijven naar
William, stuurman op de 7000 tons vracht
boot Cape Agnlhas.
HOOFDSTUK III
Het mocht dan zijn dat professor Maca
voy maar zelden aan zijn zoon William
schreef, hij maakte dat meer dan goed dooi
de lengte van zijn epistels. Maar die waren
zo droog als zand en zo stijlloos als labo
ratoria, werkplaatsen en musea, waarover
zij dan ook grotendeels handelden.
Bill leek in alles op zijn vader, behalve
het feit dat hij geen baard liet staan. Al
thans voor zover het uiterlijk betrof. Want
tot diens grote teleurstelling kon hij geen
greintje enthousiasme opbrengen voor za
ken als oud porselein en laboratoriumwe
tenschappen. De zee had hem geroepen, de
zee vulde zijn leven.
Toch waren Bill en zijn vader in gedach
ten veel bij elkaar, al scheidden hen vaak
voor jaran de oceanen. Bill vond het jam
mer dat de „gouverneur" zoals hij zijn va
der -noemde liem over het algemeen zo
weinig schreef over zichzelf en zoveel over
zijn werk dat hem niet interesseerde, zoals
archaeologie, porselein, Middeleeuwse
kunst en de zeden en gebruiken van de
oude Egyplenaren. Gelukkig waren deze
brieven steeds getikt door een privé-secre-
taresse, de min of meer uitgedroogde Ame
lia Rawson. Anders had het lezen van de
wetenschappelijke passages, die hem toen
al zo weinig interesseerden, hem tweemaal
zoveel tijd gekostals hij ze über
haupt had kunnen lezen.
De eindelijk na de aanwinst van de Chi
nese collectie geschreven brief bereikte na
verloop van tijd de Cape Agulhas in Val
paraiso. De steward bracht hem in zijn hut
toen Bill zich aan het scheren was. Met
een ingezeept gelaat, het mes in de hand,
keek hij geroerd naar de brief in zijn hand.
„De goeie ouwe gouverneur. Als hij nu
maar niet alleen over mummies en vazen
schrijft
Direct nadat hij zich geschoren en ge
wassen had en een sigaret had opgesto
ken, opende Bill de enveloppe om plichts
getrouw door zes dichtbetikte vellen over
wetenschappelijke onderwerpen te worste
len.
Hij liet de moed zakken, dat er nog iets
wetenswaardigs zou komen, toen hij met
hernieuwde interesse aan de volgende
bladzijde begon.
„Tussen haakjes, het zal je wel inte
resseren, dat iknet een eiland heb ge
kocht. Ik zeg nu wel groots een „eiland",
maar 't is eigenlijk niet meer dan een flinke
steenworp. Het ligt voor de kust bij Port
levion dat, zoals je weten zult (en anders
vind je het wel op de kaarten», in een van
de onherbergzaamste, meest romantische
gedeelten van de kust van Noord-Cornwall
ligt.
Ik denk zo, dat je wel van het eiland
zult houden. En je zult zeker onmiddellijk
verliefd worden op de zestiende eeuwse
herberg Admiral Hawkins aan de kade van
Portlevion. Zo iets heeft ongetwijfeld Ro
bert Stevenson voor ogen gestaan als mo
del voor zijn „Admiraal Benbow".
De brief ging verder met een stroom van
gegevens over het eiland, de ruïnes van
het huis, de naam en historie van Lobster
pot en zijn merkwaardige reputatie en een
uitvoerige beschrijving over hoe de pro
fessor en Turpitt het noodlot hadden uitge
daagd door er zich te vestigen, tot nu toe
zonder ongelukken. Daarna vervolgde de
brief:
„Je zult je wel afvragen, wat ter wereld
me er toe gebracht heeft, me daar terug te
trekken, en of ik niet zo van streek ben
geraakt als die oude kapitein.
Laat ik je verzekeren, dat alles in orde
is. Ik had een uitstekende reden, om me
hier te verstoppen. Je moet weten dat ik
momenteel bezig ben met een buitenge
woon belangwekkend onderzoek dat. als
het slaagt (waarover ik vol vertrouwen
ben), een revolutie in een bepaalde be
drijfstak teweeg zal brengen, een bedrijfs
tak die van vitaalbelang voor ons land is.
(Wordt vervolgd).
