Blauw Wit en EHS kampioen
van eerste klassen A en B
MOORD
Van Vliet door Harris onttroond
als wereldkampioen sprinter
.Clowntje Rick
Beslissingen in honkbalcompetitie
HHC - Blauw Wit met
vier innings verlengd
Sacchi probeerde
Harris weg te duwen
Courses te Duindigt
Courses te Hilversum
MAANDAG 30 AUGUSTUS 1954
Wiesbaden Flyers
naar Nederland
Heringa Wuthrich
Waterpolo
Waterpoloploeg lootte
gunstig in Turijn
Voor de kinderen
33
Wim Rusman winnaar
Ronde van Schiedam
Haarlemmer Davidson
wint met „Bonfire"
FEUILLETON
EN
door Gordon Folk
Geen OWO en geen HHC in de honkbalfinale, maar het vier maanden geleden
door iedereen tot degradatie gedoemde Blauw Wit en het Haarlemse EHS, dat
het gepresteerd heeft' om het eerste jaar in de eerste klasse met een kampioen
schap te besluiten. Zelden zal de honkbalcompetitie een zo spannend en zo ver
rassend verloop hebben gehad als dit jaar. Immers, noch EHS, noch Blauw Wit
beschikken over topspelers. Zij verdienen echter hun kampioenschap omdat zij
over de meest constante vorm beschikten en omdat zij in iedere wedstrijd een
team in het veld brachten.
Zo komt er een finale om het landskam
pioenschap tussen E.H.S. en Blauw Wit.
Zij zullen in eventueel drie wedstrijden
moeten uitmaken welk team het beste is.
Zaterdagmiddag om vier uur speelt
E.H.S. thuis tegen Blauw Wit. Een week
later om vier uur is Blauw WitE.H.S. Een
eventuele beslissingswedstrijd zal Zaterdag
18 September in Amsterdam op een nader
te bepalen terrein plaats vinden.
Blauw Wit
Onder ideale omstandigheden hebben
H.H.C. en Blauw Wit een beslissingswed
strijd gespeeld, die naarmate de wedstrijd
vorderde tot een ware titanenstrijd uit
groeide. Dertien innings bijzonder span
nend en vaak ook zeer goed honkbal waren
er voor nodig om aan te wijzen wie zich
kampioen van de eerste klasse B mocht
noemen.
Het werd Blauw Wit, dat na drie uur de
opgekropte zenuwen kon afreageren met
een dolle vreugderonde.
Het was reeds vijf minuten voor zeven
toen tweede honkman Berendonk probeer
de Kappelle op het derde honk uit te
gooien, maar zijn aangooi was zo onzuiver,
dat er een blokbal uit ontstond toen Kap
pelle reeds in was op drie en dus recht had
op het thuishonk. Een minder fijaai einde
dus.
Het begon mooi voor H.H.C.want reeds
in de eerste innings plaatste Smidt een
honkslag, waarna Jole de bal naar hel
andere eind van het veld zond (20).
Blauw Wit had op het voortreffelijk wer
pen van Smidt voorlopig niets in te bren
gen. Pas in de vierde innings waren vier
wijd voor Koblenz en Linke met nul uit en
een fout van Jongeling oorzaak dat
Koblenz kon scoren (21), maar Smidt
herstelde zich fraai (3x3 slag). H.H.C. had
zijn huid blijkbaar verschoten, want be
halve een tik van Vrenegoor viel er geen
goed slagwerk te noteren.
In de zesde innings kwam dan waarop
alle Amsterdammers reeds zo lang wach
ten. Koblens en Linke gaven honkslagen.
Maar het scheen dat dit toch niet tot resul
taten zou leiden, want Maas verdween op
3-slag. Toen maakte Hopman een enorme
fout door een hoog tussen het publiek ge
slagen bal te vangen, waarbij hij niet
staande kon blijven. En vóór hij weer in
de positie was om de bal te spelen, had
Koblens reeds de gelijkmaker gescoord
(22). Een fraaie drie honkslag van Kap
pelle gaf het Blauwe kamp ander maal
reden tot juichen (23).
Zo bleef het tot de negende innings. Toen
kwam Jole als eerste man met een twee-
honkslag in halve scoringspositie. Een fout
van Maas bracht hem op drie en Duinker
op één. Jongeling gaf zijn tweede tik en de
stand was gelijk (33). Met nul uit en
eerste en tweede honk bezet scheen H.H.C.
de wedstrijd te gaan winnen. Volkomen
terecht zette coach Hartog Van Drielen in
voor Hopman. Maar Van Drielen deed zijn
plicht niet, want in plaats van zich zelf op
te offeren en Duinker op drie te brengen,
deed hij het andersom, waarna Maas 3-slag
kreeg en Hofstra op het eerste honk sneu
velde.
Ook Blauw Wit kreeg in haar laatste
slagbeurt geen kans meer tot scoren en dus
kreeg het talrijke publiek een toegift. Maar
de tien, elfde en twaalfde innings brachten
geen uitkomst. In de dertiende innings
opende De Bruin door H.H.C. met een
prachtige line-drive, maar eerste honkman
De Wilt spi-ong als een kat in nood naar de
bal en zijn vang was de kroon op het werk,
dat deze eerste honkman van de Amster
dammers deze middag liet zien.
Iedereen dacht reeds aan een veertiende
innings, want Maas en Smit verdwenen
door 3-slag. Maar Duinker miste een een
voudige bal van Kappelle en Berendonk
liet Nusse onnodig op de honken toe. Er
school geen gevaar in, want hierna kwam
De Wilt, die de bal pas eenmaal geraakt
had. Hij stond onmiddellijk on 2-slag, toen
het noodlot zich over de Haarlemmers vol
trek. Waarom Smidt een poging deed om
Kappelle uit te maken zal wel immer een
Evenals vorig jaar zullen de Wiesbaden
Flyers ook dit jaar een bezoek aan Neder
land brengen als gast van de honkbalver
eniging H.C.K.
De Flyers-ploeg is echter belangrijk ster
ker dan vorig jaar. Zij werd Air Force-
kampioen van Duitsland en Oostenrijk en
kwam in de Europese finale in Londen,
waar zij werd geklopt.
De ploeg zal hier twee wedstrijden spe
len, namelijk Zaterdag aanstaande in Am
sterdam tegen een sterk Bondsteam en
Zondagmorgen om half elf tegen een ver
sterkt H.C.K.-team op het H.C.K.-terrein
in Overveen.
Donderdagavond arriveert de ploeg in
Haarlem. i
ADVERTENTIE
HAARLEM
ELECTRISCHE INSTALLATIES
LUIDSPREKENDE
TELEFOON INSTALLATIES
De eerste honkman van H.H.C., Hopman,
tikt de Blauw-Witter V. d. Heijden uit.
raadsel blijven, want De Wilt was steeds
aan slag een willoos slachtoffer geweest en
zodoende was de enige (tactische) fout van
Smidt oorzaak van de nederlaag.
Sneu, want de waarlijk fraaie wijze
waarop hij in dertien innings had staan
werpen had beter lot verdiend: 25 x 3 slag,
5x4 wijd en 4 h.s. tegen Linke (B. W.):
5x3 slag, 1x4 wijd en 7 h.s. tegen.
O.V.V.O.—E.H.S.
E.H.S. is er in geslaagd O.V.V.O. in eigen
huis een 20 nederlaag te bezorgen. In een
vooral tactisch goed gespeelde wedstrijd
hebben de Haarlemmers de prestatie ver
richt in een jaar tijd van de Overgangs
klasse naar de landsfinale door te dringen.
Ook hier won de ploeg met de beslist
minst sterke werper, maar het veld deed
op voortreffelijke wijze haar plicht en dit
bracht haar de zege.
Reeds in de eerste innings hadden de
Haarlemmers twee runs. Jacobs werd door
Altink slecht gefield, Tromp kreeg 4-wijd,
waarna Van Esveld met een fraaie honk
slag beide spelers thuis bracht. O.V.V.O.
kreeg op het werpen van Schuitemaker niet
veel vat. Weliswaar gooide de E.H.S.-pit
cher maar 6x3 slag, maar de tikken waren
veelal een prooi van het goed sluitende
veld.
Slechts drie honkslagen lieten de Am
sterdammers noteren en deze kwamen te
verspreid om succes te sorteren. Bovendien
speelden de Haarlemmers hun spelletje
tactisch goed. Zij lieten een man rustig van
het eerste naar het tweede gaan als er nul
genoteerd kon worden op het eerste honk.
Daarmee wel het risico nemend dat een
honkslag een run voor de Amsterdammers
kon opleveren. Maar de wetenschap dat de
C.V.V.O.-slagploeg geen schim meer is van
die van enkele jaren terug, rechtvaardigde
deze speelwijze.
De werpersresultaten waren:
Urbanus (O.V.V.O.) 14 x 3 slag, 4x4
wijd, 2 h.s. tegen.
Schuitemaker (E.H.S.) 6x3 slag, 1x4
wijd, 3 h.s. tegen.
in de eerste
Niet dertien landen zullen aan het wa-
terpolotournooi om het Europees kam
pioenschap in Turijn deelnemen, doch
twaalf. Zweden liet verstek gaan.
Deze twaalf landen werden onderver
deeld in 4 poules van 3. De loting had het
volgend resultaat:
Poule A: Italië, België en Duitsland.
Poule B: Nederland, Groot-Brittannië en
Roemenië.
Poule C: Hongarije, Rusland en Oosten
rijk.
Poule D: Joegoslavië, Spanje en Frank
rijk.
Van poule A en B worden de eerste twee
in de volgende ronde geplaatst en dit ge
schiedt eveneens bij poule C en D, zodat
men in de tweede ronde twee poules van
4 teams krijgt. Moeten de landen in de
tweede ronde opnieuw tegen elkaar uit
komen, dan wordt deze wedstrijd niet ge
speeld en zal het resultaat in de eerste
ronde verkregen in het klassement worden
verwerkt.
De eerste twee van beide poules van de
tweede ronde gaan over naar de finale
poule. zodat deze door vier landen wordt
gevormd.
De conclusie is, dat Nederland, indien
het de eerste twee ronden overleeft, pas
in de eindstrijd tegen de sterke landen
zoals Rusland, Hongarije en Joegoslavië zal
aantreden.
De eerste wedstrijd zal door Nederland
Dinsdag 31 Augustus tegen Engeland wor
den gespeeld en Woensdag 1 September
zal Nederland de strijd tegen Roemenië
aanbinden.
Het was ver na twaalven in de nacht
van Zaterdag op Zondag toen Van Vliet en
Harris tegen elkaar aantraden in de finale
van het wereldkampioenschap sprint pro
fessionals. Belden hadden in de halve fina
les een zeer goede indruk van snelheid ge
maakt, respectievelijk tegen Bellenger en
Sacchi. En alle twee hadden ze in een van
die ritten een tiid van ll.fi sec. geboekt
voor de laatste 200 meter. Harris maakte
diezelfde tiid weer in de eerste rit van de
finale, nadat hij de eindsnurt honderd me
ter eerder had ingezet. Van Vliet kwam
met hem ecli'k. maar een tweede démar-
rage gaf de Brit de zege. De tweede »*it
bracht wederom een nek-aan-nek-race, die
in het voordeel van Harris eindigde.
Van Vliet was op gemakkelijke wijze in
de finale gekomen. Hij moest in de halve
finales tegen Be^enger rijden en in de eer
ste rit zocht de Fransman het na de eerste
ronde in een sur place, maar hij kon niet
snel genoeg de juiste positie vinden en op
het moment, dat hij zijn voorwiel even in
de richting van de tribune draaide, démar-
reerde Van Vliet. Bellenger ging hem wel
achterna, maar stak al gauw de hand op.
Van Vliet reed door en toerde op ziin ge
mak naar de eindstreep. Later bleek, dat
Bellenger tijdens de vlucht van Van Vliet
even naar beneden was gegleden en had
gedacht, dat hij daarbij een lekke band
had opgelopen.
In de tweede rit glipte Bellenger bij het
ingaan van de tweede ronde onder door.
maar Van Vliet ging mee en won in 11.6
sec.
Harris toonde reeds in zijn eerste rit
tegen Sacchi. dat hij in wereïdkampioens-
vorm stak. De Italiaan schoot in de tweede
ronde we? en kwam zeker 10 meter voor
*e liggen. Toen perste Harris een machtige
sprint uit de benen, kreeg Sacchi in de
Matste bocht te pakken en ging over hem
heen. Zijn tijd was eveneens 11.6 sec.
Twee maal duwen
De Italiaan veroorzaakte in de tweede rit
een incidentje, dat spoedig uit de wereld
geholp°n werd. Zij aan zij snelden de
tegenstanders over het voorlaatste rechte
eind, toen Sacchi probeerde Harris in het
gras te drukken. De Engelsman liet dat niet
od zich zitten, drukte terug en nu stak
Sacchi de hand in de lucht ten teken van
nrotest en stapte af. Het spreekt vanzelf,
dat het protest werd afgewezen.
Bij de achtervolging profs was de tijd
van Plantaz in de kwalificatieritten goed
genoeg om hem in de kwart-finales te
brengen. Van der Kamp slaagde daar niet
in. Maar Plantaz moest het vervolgens
tegen een van de grote favorieten opne
men, Koblet, en daarmee was zijn rol uit
gespeeld.
De Italiaan Guido Messina zorgde voor
een verrassing door in de finale de Zwit
serse crack Koblet te kloppen. Een ieder
had zich reeds verzoend met het feit,"dat
Koblet de titel voor zich zou opeisen, want
reeds in de eerste ronde nam hij een voor
sprong van ruim 5 sec. Messina, die het
vorig jaar de wereldtitel bij de achtervol
ging voor amateurs had behaald, gaf zich
echter niet zo snel gewonnen. Hij liet de
10.000 toeschouwers zien wat hij in zijn
mars heeft, zette fel aan, en lag toen er
nog 400 meter te rijden waren, tot ieders
verbazing gelijk met Koblet. Nu ging het
erom, wie over de meeste reserve-krach-
De eindstanden
luidden:
A.
E.H.S.
O.V.V.O.
Schoten
Ajax
V.V.G.A.
Kennemerl.
T.Y.B.B.
12—19
12—10
12—16
12—14
12— 9
12— 7
12— 3
B.
Blauw Wit
H.H.C.
A.B.C.
T.I.W.
E.DO.
H.C.K.
R.C.H.
klasse
13—19
13—17
12—13
12—12
12—10
12— 6
12— 7
Overgangsklasse
Door het 22 gelijke spel van The Cat
chers en Sparta, komt Sparta definitief op
de tweede plaats en komt er dus de pro
motie/degradatiewedstrijd R.C.H.Sparta.
In de B-afdeling verzekerde D.E.C. zich
van de eerste of tweede plaats door een
151 overwinning op D.W.S. Het wachten
is nu of U.V.V. er in de uit te spelen wed-
srrijd tegen D.W.S. in slaagt een 1510
achterstand in een overwinning om te
zetten.
Overige uitslagen:
Eerste klasse A: AjaxKennemerland
Eerste klasse B: T.I.W.—A.B.C. 6—3.
2 B: R.C.H. 2—Schoten 3 2—0.
Prom. 3e klasse Rayon Haarlem: Haar
lem 3Spaarnevogels 113.
3 B: S. C. Haarlem 4—T.H.B. 9—4;
H.H.C. 3—R.C.H. 4 5—4.
4 B: Terrasvogels 2—T.Y.B.B. 3 7—11;
H H.C. 4—D.I.O. 2 3—5.
Op een dag stond plotseling Pilon voor hun neusDie was naar de stad gekomen
en belde nu bij het huis van oom Tripje aan.
„Hallo, oom Tripje, dag jongens'.", lachte hij. „Ik kom jullie allemaal uitnodigen!"
„Waarvoor?", vroegen ze nieuwsgierig.
„Wel, de brug, die we aan 't bouwen waren over de beek, weet je wel, jongens?
Nou, die is klaar, en nou gaan we die feestelijk openen, zie je!"
Dat was aardig.
„We komen vast!", beloofde oom Tripje. „Wanneer is de opening?"
„Zaterdag"zei Pilon. „Het wordt 'n feestje; de burgemeester zal de brug openen
en er is muziek ook!"
De jongens vonden dat geweldig. Ze hadden bijna geen geduld, te wachten tot het
Zaterdag was.
Maar eindelijk was hel dan toch zover. Met oom Tripje stapten ze in de bus en zo
gingen ze op weg naar Kabouterdorp. Ze zaten opgewekt naar buiten te kijken,
terwijl de bus door het bos reed
ten beschikte. Dat was Messina en met
slechts een klein verschil werd hij wereld
kampioen.
Van Heusden weigert
Piet van Heusden werd in de halve fina
les achtervolging amateurs door de ge
duchte Brit Brotherton uitgeschakeld. Hij
schreef zijn nederlaag toe aan het feit dat
het rondenbord op het kritieke moment
niet juist had aangegeven hoeveel ronden
hij nog moest rijden. Zijn protest werd
echter afgewezen, waarop Van Heusden
weigerde tegen Sheil uit te komen in de
rit om de derde plaats. Wereldkampioen
werd de Italiaan Leandro Faffin.
In de eindstrijd om de wereldtitel voor
de sprint amateurs plaatsten zich de En
gelsman Peacock en de Australiër Tresid-
der. Drie ritten waren er voor nodig om
de kampioen aan te wijzen. In de eerste
rit won Peacock op gemakkelijke wijze,
doch in de tweede rit liet hij zich verras
sen door Tresidder, die op een gegeven
ogenblik zo'n grote voorsprong nam, welke
door Paecock niet meer teniet kon worden
gedaan. In de belissende rit was de En
gelsman waakzaam en slaagde zijn con
current er niet in om hem opnieuw te
kloppen.
De Haarlemse wieler-amateur Wim Rus
man is er Zaterdagmiddag in geslaagd om
voor de tweede achtereenvolgende maal
de Ronde van Schiedam op zijn naam te
brengen. Door deze overwinning kwam
Rusman definitief in het bezit van de uit
geloofde wisselbeker.
Ongeveer tien ronden (10 km) voor het
einde van deze 92 kilometer lange wed
strijd had zich een kopgroepje van zes
renners gevormd, dat bij het ingaan van
de laatste ronde nog een honderdtal me
ters voorsprong noteerde. Een verwoede
jacht van het peloton met Rusman en de
Beverwijker Hofland in het voorste gelid
was er de oorzaak van dat de vluchtelin
gen bij het uitkomen van de laatste bocht
weer ingelopen werden.
De Haarlemmer ging na deze' fusie
meteen door en schoot met één lengte
voorsprong op de Hagenaar Van Sas als
winnaar over de eindstreep.
De uitslag luidde: 1. Wim Rusman
(Haarlem); 2. J. van Sas (Den Haag); 3. J.
Hofland (Beverwijk). De Haarlemmer
Tonny Peters werd tiende en J. Verseveld
uit Aalsmeer kreeg de prestatieprijs.
Harris klopt Van Vliet en wordt voor de
vierde maal wereldkampioen. Links Harris,
rechts Van Vliet.
Onder grote belangstelling werd Zater
dag tijdens het concours hippique in Gro
ningen het dressuur-kampioenschap van
Nederland verreden.
De moeilijke dressuurproef „De Prix St.
George" bracht de elf sterkste deelnemers
van Nederland in de ring. Dit werd een
fraaie overwinning voor de Haarlemmer
R. A. G. Davidson met „Bonfire", die hier
door beslag legde op de zilveren ereprijzen.
De kolonel Pantchoulidzew met „Arque-
buse" van de stal Soestdiik, plaatste zich
tweede, op de voet gevolgd door mej. Ton
ny Eijsvogel met „Cypresse".
De geschiktheidsproef voor jachtpaarden
werd gewonnen door de bekende „Miidas"
van de heer Leo Horn, bereden door de
he-m J. Sterk.
De overige uitslagen waren:
Springconcours M.A-: 1. „Ampère", Til
burg: 2. „Balley Bay"; 3. „Our Hope": 4.
„Baron".
Na barrage: 1. „Ampère"; 2. „Balley
Bav".
Springconcours: 1. „Boy" (E. J. Nien-
huis, Uithuizermeeden) 4 ft., 74 sec.; 2.
.Czardas" (W. Scheeren, Gught) 0 ft. 74,8
sec.; 3. „Baron" (G. J. Huizinga, Garsthui-
zen) 0 ft. 89,4 sec.
De uitslagen van de Zaterdag gehouden
draverijen te Duindigt luiden.
Octavia-prys (2040 m): 1. Queenly Bertha
1.27.9; 2. Ralph Erebus 1.28.5; 3. Sirene 1.32.5.
W. f 4.—. PI. f 2.—, f 2.40, f 4.20. K. f 10.90.
C. f 7.20.
Olympus-prys (2040 m.): 1. Sita 1.28.1; 2.
Rita du Maire 1.27.6; 3. Rosa Dear 1.28.2.
W. f 6.60. PI. f 1.60, f 1.60, f 1.40. K. f 4.40.
C- f 5,40.
Omar Spencer-prijs (1400 m): 1. Tector 1-31.2;
2. Tizian 1.31.2; 3. Toomel D 1.33-9.
W. f 9.80. PI. f 1.80, f 1.20 f 1.80. K. f 5.60.
C. 5.70.
Mc Gregor-prijs (2500 m): 1. Rea Hollandia
1.26; 2. Oeke 1.26.4; 3. Peter Arion 1.26-5.
W. f 4.60. PI. f 2.50, f 1.90, f 2.30. K. f 3.90.
C. f 5.50.
On of even-pry's (2200 m): 1. Otto H 1.25.2;
2. Prinses Zora 1-25.2; 3. Ooststar 1.25-4.
W. f 7.90. PI. f 1.80, f 1.30, f 1.50. K. f 4.50.
C. f 5-40.
Black-ribbon-prijs (1700 m): 1. Gitana
1.54.8; 2. Invicta; 3. Benjamin.
W. f 8.30, PI. f 2.60, f 2.20, f 1.60. K. f 9.—.
C. f 7.20.
Great girl-prijs (2100 m): 1. Pepito 2.25.8; 2.
Aquavit; 3. Taxiol.
W. f 5.20. PI. f 2.40, f 2.50. K. f 17-30
C. f 2.50.
De totale omzet bedroeg f 44.547.50.
Zondag
De uitslagen van Zondag luidden:
Pahud de Mortangeprys (2040 m): 1. Rita
Belwin 1.31.3, 2. Quick Maire 1.32.2; 3. Reine
du Maire 1 34.2
De uitslagen van de draverijen in Hilver
sum luidden:
Swiss-Air-prijs (1980 m): 1. Scita Donum
1.33.9; 2. Sylvester Hanover 1.34.2: 3. Siby-
lia Hollo 1.35.9. W. 1.60, pl. 1.40, 2,60.
K. f 8.60. C. 4.20.
Sabena-prijs I (1960 m): 1. Quality F
1.29: 2. Rudi Throthan 1.28.5: 3. Rob 1.31;
W. 3.20. Pl. 1.70, 3. 3.20. K. 30.60.
C. 9.30.
S.A-S.-prijs I (1960 m): 1. Rosa B 1.27.7;
2. Regina Spencer 1.26.8: 3. Odylia O 1.26.6.
W. 4.10. Pl. 1.30, 1.20, 1.30. K. ƒ12.20.
C. 5.—.
Revanche de productendraverij-priis
(1400 m): 1. Tira 1.31.1: 2. Traviata 1.32.6;
3. Tiende van Zora 1.34.3. W. 2.90. Pl.
1.50, 1.80, 1.90. K. 9.50. C. 5.20.
Kampioenschap amateursprijs (2340 m):
1. Pearl Spencer 1.25.6: 2. Madame B 1.23.9;
3. Oranje Nassau 1.27.3. W. 1.90. Pl. 1.40,
1.60. K. 3.60. C. 3.—.
Aero-prijs (2340 m): 1. Rethy Hollandia
1.27.1; 2. Quick Star 1.27 1; 3. Querie 1.27.4.
W. f 1.70. Pl. 1.40, 1.60, f 1.90. K. 4.70.
C. 5.—.
Air France-nrijs (1940 m): 1. Spencer
Gav's Zoon 1.26.3: 2. Sir Messidor 1.25.1;
3. Sunshine 1.25.2. W. f 2.80. Pl. 1.60,
6.60. K. 11.80. C. 5.20.
K.L.M.-prijs (2340 m): 1. Pelikaan S 1.24,
2. Romeo Spencer 1.24.9: 3. Martini Spen
cer 1.25. W. f 4.70. Pl. 1.80, 1.30. K.
5.10. C. f 4.60.
Sabena-priis (2e afdeling): 1. Raleigh
Harvester 1.27.8: 2. René M 1.28: 3. Rasa-
munde 1.29.3. W. f 6.60. Pl. f 2, 5.90,
4.70. K. 56.70. C. f 14.30.
S.A.S.-priis (2e afdeling)1 1. Quilla Lee
1.25.4: 2. Roelina 1.26.9" 3. Quena B H
1.25.6. W. 1.40. Pl. f 1.10, f 1.20. K. f 2.30.
C. f 2.20.
De totale omzet bedroeg 101.452.
W. f 1.90. Pl. f 1.10, f 1.40, f 1.30. K. f 8-70.
C. f 5.40.
Parel Holland C-prijs (2000 m): 1. Miss Zelda
1.26.7; 2. Olympus 1-28.9; 3. Quick Boy 1-29.2.
W. f 2.60. Pl. f 1.40. f 1.40, f 1.50. K. f 8.50.
C. f 5.60.
Espoirpi ijs (1350 m): 1. Felix 1.27.2; 2. Al-
luvio; 3. Aquila.
W. f 1.40. Pl. f 1.30, f 2.80. K. f 4.80. C. f 3.50.
Flying Peterprys (1750 m): 1. Koridon 1.58.2;
1. Morina; 3. Pistache.
W. f 2.40. Pl. f 1.40, f 1.40. K. f 2.90. C. f 3-30.
Constanceprijs (1800 m): 1. Grand Cliff
1.59 8; 2. Douce France; 3. Altair.
W. f 3.40. Pl. f 1.10, f 1.20, f 1.10. K. f 6.20.
C. f 4.70.
Haagse Ooievaarprijs (2100 m): 1. Sagitla;
2. Princesse Martha; 3. Britoly.
W. f 12 20. Pl. f 3.10, f 3.20, f 1.50. K. f 13-70.
C f 8.80.
Criterium der leerlingenprys (1900 m): 1.
Sakina; 2. Hidalgo: 3. Columbus.
W. f 1.80. Pl. f 1.20, f 1.40. K. f 3.70, C. f 2.50.
De totale omzet bedroeg f 32 647.50.
12)
Mevrouw Penrose vertelde, dat zij het
in de onderste la van de kast gevonden
had, die weinig gebruikt werd als gevolg
van het onhandige formaat. Die la werd
dan ook zelden gecontroleerd of sohoon-
gemaakt. Er was toch niemand die er wat
aan had. Pas kort geleden had ze de la nog
eems nagekeken, en het boek gevonden.
„Nu, dan zal het van uw vader geweest
zijn, mijnheer Macavoy" meende Lamb.
„Ik zou niet aarzelen om het aan te ne
men. Het lijkt me een kostbaar werk".
„Oké. Hét zal wel zo zijn. Het doet mê
eigenlijk erg véél genoegen, dit boek té
krijgen. Vrijwel alle persoonlijke bezittin
gen van mijn vader zijn verloren gegaan
bij het bombardement van zijn Londensc
huis".
„Ja, dat bombardement, op dezelfde
avond dat hij hier voor het laatst kwam en
naar het eiland ging", zuchte mevrouw
Penrose. „Die dag was een slag voor ons
allemaal. Zijn huis weg en vooral hijzelf
helemaal verdwenen. Afschuwelijk. Eigen
lijk konden we ons in die dagen niet iets
ellendigers voorstellen.
„Hot doet me genoegen, dat u zo over die
dagen en over mijn vader denkt", merkte
Bill beleefdheidshalve op, terwijl hij op
stond om afscheid te nemen en naar zijn
slaapkamer te gaan.
De voorspelling, dat de storm nog niet
zo gauw afgelopen zou zijn, bleek maar al
te juist Twee dagen en twee nachten lang
beukte de wind de wilde zee. En lang
voordat de wind weer ging liggen had Bill
meer dan genoeg van de praatzieke mijn
heer Lamb, met wie hij de etenstafel deel
de. Hij hoorde zo voortdurend over orni
thologie ratelen, dat het hem helemaal
niets zou doen als hij nooit meer in zijn
leven een vogel zag. Hij besteedde zijn tijd
met een zo grondig mogelijk onderzoek
van de krachtige .motorboot, die eens zijn
vader naar en van het eiland had gebracht
en hem nu die diensten zou gaan bewij
zen. Verder maakte hij een keuze uit de
grote hoeveelheid bagage welke hii naar
Portlevión had gebracht, van die goederen
welke hij op zijn eerste overtocht naar het
eiland moést meenemen.
In de loop van de derde nacht van zijn
verblijf in Portlevion ging de wind liggen
en in de vroege ochtend beaamde Polden,
dat er in het begin van de middag bij
gunstig tij geen enkel bezwaar zou zijn
om naar het eiland over te steken, behalve
natuurlijk het feit dat het Vrijdag was,
over het algemeen een ongeluksdag
Mijnheer Macavoy kon beter een dag
wachten, eigenlijk beter helemaal niet
gaan, want het was een gevaarlijk eiland.
Bill zou geneigd zijn geweest, om de
goede verstandhouding met Polden te be
waren, een dag te wachten, ware het niet
dat mijnheer Lamb hem dan nog een dag
langer om zijn hoofd zou zeuren.
„Ik zal u missen, mijnheer Macavoy".
was diens opmerking tijdens de laatste ge
zamenlijke lunch.
„Och, nu kunt u er weer op uit trekken
en vogels kijken. Dan zult u me gauw ver
geten zijn, denk ilk zo".
Die middag waren heel Portlevion en
mijnheer Lam'o op de kade bijeen om Bill
naar het eiland te zien vertrekken.
De overtocht met de krachtige motor
boot, beladen met eerste levensbehoeften
en enkele werktuigen, een kleine sloep op
sleeptouw, verliep rustig en zonder avon
turen kon Bill korte tijd later in het na
tuurlijke haventje van Lobsterpot de boot
aan de kade meren.
Hij legde op vakkundige wijze de boot
zo vast, dat het tij er geen vat op zou kun
nen krijgen, en dat hij de sloep niet nodig
zou kunnen hebben om aan wal of aan
boord te gaan.
Met de zware zeildoeken zak, waarin
alle onderdelen van een legertent geborgen
waren, op de schouder begon Bill de tocht
naar boven. Tweemaal rustte hij even uit
en kon hij een blik werpen op de zee en
in de verte Port Levion met de Admiraï
Hakwins, Goddank, mijnheer Lamb wac
hij voorlopig kwijt. Hem op het eiland
uitnodigen om vogels te bestuderen? Nooit,
mijnheer Lamb, nooit en tenimmer.
Na de laatste étappe van zijn klimpartij
stond hij, op de rand van het plateau, op
korte afstand van de ruïnes, zoals zijn
vader ze eens gezien had.
Het kostte hem niet veel tijd een ge
schikte plaats te vinden voor zijn tent. Het
v/as dezelfde plaats waar zeven jaar eer
der Joe Turpitt zijn tent had opgeslagen.
Een half uur later stond de tent stevig
en gebruiksklaar. Toen, de verleiding
weerstaande om eens een rondgang over
het eiland te maken, omdat daar nog tijd
genoeg voor zou zijn, keerde hij terug naar
de boot om het grondzeil, dekens en andere
benodigdheden te halen. Nog drie tochten
waren nodig voor hij alles boven had, en
de tent genoeglijk was ingericht met alles
wat hij de eerste dagen nodig zou hebben.
Toen was het te donker geworden om nog
veel van Lobsterpot te kunnen zien, en
bovendien begon het behoorlijk te regenen.
Wel neusde Bill nog even rond in de ruïnes
van het vroegere woonhuis van de kapi
tein om tot de conclusie te komen, evenals
zijn vader vroeger, dat zij zich uitstekend
leenden tot herstel. Misschien zou het een
tijd duren, nu de bouwmaterialen zo
schaars waren, maai- hersteld zouden zij
worden, en dan zou hij hier uitstekend
kunnen wonen.
In zijn tent teruggekeerd mijmerde Bill
over zijn vader en Turpitt, die indertijd
ook met zulke grote plannen de eerste da
gen op het eiland hadden doorgebracht. In
zijn geest kon hij het tweetal ijverig be
zig zien. Deze avond scheen het, alsof zijn
vader in zijn onmiddellijke nabijheid was,
en hem vroeg. „En, jongen, wat vind je
van mijn eiland, van mijn koninkrijk?"
Bill vroeg zich af, of zijn vader en
Turpitt inderdaad misschien nog op het
eiland waren. Of hij eens op or in die ste
nen kolos hun stoffelijke resten zou aan
treffen. In zeker opzicht hoopte hij, dat
nu zijn vader toch de dood gevonden
had zijn lichaam rusten zou in de
bodem van dit eiland, dat hem kennelijk
zo na aan het hart gelegen had.
Inmiddels was ook de wind weer opge
stoken en het zag er naar uit dat de dag,
welke hem veroorloofde naar Lobsterpot te
varen, een stilte tussen twee stormen zou
blijken te zijn.
In zijn tent teruggekeerd stak Bill een
pijp op en constateerde met voldoening,
dat hij voor de eerste nacht uitstekend on
derdak was. Twee kisten dienden hem tot
opbergplaats en tafel. Een er van had hij
naast zijn bed geplaatst met de stormlamp
en een zaklantaarn en enkele boeken. Uit
deze kast haalde hij een fles rum, die
hem door Penrose op de valreep gegeven
was. „Moeilijk aan te komen tegenwoordig,
mijnheer, maar aan u is het goed besteed
en u bent het waard. Neem hem mee, kan
nog te pas komen".
Na verloop van tijd werd hij loom en
begon de vermoeidheid na een dag hard
werken te spreken. En er viel niets meer
voor hem te doen.
Met een zucht besloot Bill naar bed te
gaan. Het was weliswaar pas zeven uur,
maar wat moest hij anders doen? Zeven
uur naar bed, en nog twaalf voor het weer
licht zou worden. Hoe moest hij, met zijn
slapeloosheid, die lange, lange nacht door
komen?
Na nog een uurtje in bed te hebben ge
lezen viel hij echter, tegen de verwachting
in, in een diepe riromeloze slaap, waaruit
hij eerst bij het krieken van de dag ont
waakte. Het scheen te mooi om waar te
zijn, maar het daglicht was er als onomsto
telijk bewijs Een vale, nevelachtige zonne
gloed. De wind was tegen de verwachting
in gaan liggen en het gebulder van de zee
in gefluister veranderd.
Bill voelde zich niet alleen verheugend
opgeknapt, maar ook ontstellend hongerig.
Pas bii het ontwaken bedacht hij zich, dat
hij niet meer gegeten had sinds zijn laatste
lunch in de Admiral Hawkins de vorige
dag. Al gauw hing een geur van gebakken
spek in de tent. Een rantsoen voor een
hele weekNou ja, de volgende dagen
zou hij wel weer zien hoe hij er kwam. En
bovendien, er leefde nog vis in de zee. Na
een uitgebreid maal, een kop sterke koffie
en een eerste pijp voelde Bill zich in
staat de wereld te verzetten.
(Wordt vervolgd).
