BAZAAR VAN INSTANBUL
IN AM
Blijk van kortzichtige
belastingpolitiek
Het gaat óók U aan!
Negen jaar na de oorlog leven
in het hart van Europa nog
honderdduizenden van huis
en haard verdrevenen, die in grauwe
barakkenkampen hunkeren naar
een eigen thuis en een zelfstandig
bestaan.
MAND MET HOES
r
ZATERDAG 2 5 SEPTEMBER 1954
Drieduizend winkeltjes
in de vroege morgen
Luchtige pap met krenten
en rozijnen
Beschuitbollen met
vruchtencompöte
DÏT MAKEN WE ZELF
Effecten- en
Geldmarkt
INBOEDELVEILING 12/13 OCT. 1954
Joodse klacht over korte
memorie der Duitsers
Kort nieuws
oor
de^O
rouw
„Good morning, u bent de eerste,
die hier vanmorgen voorbij komt. Doe
mij de eer aan in mijn winkel te ko
men, het verplicht u tot niets. De eer
ste koper krijgt altijd reductie".
Zo word ik op de vroege morgen
tegen wil en dank binnengelokt in
een der 3000 winkeltjes van de
Bazaar in Istanbul. Even later zit ik
met een kop Turkse koffie voor me
achter de toonbank en laat mijn ogen
genietend rondwaren langs het ver
rukkelijk allegaartje, dat de inventa
ris uitmaakt. Oude sieraden, brede
zilveren slavenarmbanden, ceintuurs
en kettingen vol rinkelende muntjes,
porcelein, tabaksdozen, koperen kof
fiekannetjes en waarachtig in een
hoek een paar ikonen, die er althans
echt uitzien en aangevreten lijken
door de tand des tijds.
Ik kijk expres niet te opvallend naar
een bepaalde ikoon, die direct mijn
hart stad, want heb je te veel belang
stelling, dan vraagt men de driedubbele
prijs. Dat aanvankelijk het dubbele
wordt gevraagd van de eigenlijke waar
de is vanzelfsprekend. Zou je meteen
op een bod ingaan, dan zou de winkelier
stomverbaasd zijn en je wel voor een
erg groentje verslijten. Het loven en
bieden is hier een heerlijke sport. Men
neemt er echt de tijd voor bij een kop
koffie of thee en een sigaret. Het moet
vooral niet te vlug gaan, dat zou jam
mer zijn van het plezier, dat je er samen
aan kunt beleven.
Nadat ik nog eens stellig heb ver
zekerd alleen maar binnen te zijn ge
komen om te kijken, informeer ik toch
langs mijn neus weg hoe duur die arm
band is en die ring en dan die ikoon.
Welke? Die daar. „Och", zeg ik onver
schillig, „noemt u me maar eens diverse
prijzen." En daar geeft hij me een fabel
achtig bedrag weg, dat ik nooit van mijn
leven kan opbrengen, al zou ik meer
dan de helft afdingen. Met een diepe
zucht zeg ik de zozeer begeerde ikoon
vaarwel.
IK WORD BUIGEND UITGELEIDE
GEDAAN, terwijl me nadrukkelijk
wordt verzekerd, dat ik altijd welkom
ben speciaal op de laatste dag van
mijn verblijf, als ik misschien toch geld
over heb. „En dan vroeg in de morgen!
De èerste koper brengt geluk en heeft
hetzelf ook."
ïfe ben de deur nog niet uit of de
buurman schiet mij aan. „Mademoiselle,
j'ai'des affaires jolies, regardez ici. Ach.
bitte, kommen Sie nur. Miss, have a
look in my shop." Wel ja, hij probeert
het in allerlei talen, want hier op de
Bazaar spreekt elk rechtgeaard koop
man Frans, Duits en Engels. In de regel
raden ze met een onfeilbaar instinct je
nationaliteit, maar met mij weet hij niet
goed raad. Ik ga ditmaal niet op de uit
nodiging in, want je kunt wel aan de
gang blijven. Ik slenter verder tussen
de kleurige winkeltjes, waar in vitri
nes en ook zo maar voor het grijpen
alles en alles is uitgestald wat je maar
kunt bedenken. Beddespreien in vlam
mend purper en cyclaam, tapijten, lin
gerie, allerlei antiquiteiten, glinstergoed,
wapens en oud borduurwerk ligt er in
schilderachtige wanorde door elkaar.
Dat gaat zo galerij na galerij, straatje na
straatje in deze spelonkachtige ruimte,
die een of andere sultan zeshonderd
jaar geleden voor zijn stallen heeft laten
bouwen. Er is nooit een sprankeitje zon
neschijn, maar ben je eenmaal de poort
onderdoor, dan schittert het kunstlicht
en alle echte juwelen en al het klater
goud fonkelt je tegen. Hiertus-sendoor
slenteren donkere Turken, kleurige
vrouwen, opgeschoten jochies met hun
affaires van naalden, spelden of yoghurt
het is er een gekrioel van jewelste,
het bonte leven van de Orient.
Kleine hokjes, tot de nok toe volge-
stampt met dozen en potjes zoetigheid
en een paar stoeltjes er bij vormen
cafétjes, waar je kunt neerstrijken om
de Turkish delight, de ayran (een soort
karnemelk gemaakt van yoghurt, water
en zout) of een of andere intens zoete
kleddermassa te eten, vergezeld van
grote glazen ijskoud water.
Heb je geld bij je, dan ben je redde
loos verloren, want je móet hier iets
kopen. Je zou het ten eeuwigen dage be
treuren, als je niet een van de vele ge
dachtenissen aan deze markt der mark
ten had meegenomen. En heus niet alles
is er even duur, integendeel, soms kun
je er voor een krats iets bemachtigen
wat je in ons land nooit zou vinden.
YOUNG LADY WITH YOUR GOL
DEN HAIR u moet beslist een Ierse
zijn. Neemt u mij niet kwalijk, maar ik
moet even met u praten. Doe mij de eer
aan mijn nederige winkel te betreden."
Een oude, grijze Turk met een verkreu
keld gezicht, waarin de jukbeenderen
puntig uitsteken, kijkt me smekend aan.
Mijn blik glijdt langs hem heen en ik
sta al op het punt door te lopen, als ik
opeens iets in zijn vitrine zie hangen.
Iets wat me onmiddellijk fascineert. Ik
slenter kwasi-onverschillig naar binnen,
me intussen uit alle macht beheersend
om de begeerte uit mijn blik te bannen,
want dat zilveren sieraad móét ik heb
ben, al zou ik ook verder geen geld
voor warme maaltijden overhouden.
Ik krijg een houten krukje met een
prachtig uitzicht op het begeerde
kleinood, maar eerst praten we over
andere dingen, eerst betast ik prachtig
geborduurde sluiers, die het me ook al
moeilijk maken en tenslotte heb ik
dan het sieraad in mijn hand. Het is
een ronde zilveren Griekse ikoon aan
een ketting. Binnenin is ruimte voor
geldstukjes. Orthodoxe vrouwen deden
hier het kleingeld voor de kerkcollecte
in. De rand is kunstig versierd, in het
midden staat een primitieve religieuse
voorstelling.
Na lang praten wordt het voor een
gulden of vijftien mijn eigendom en ik
wandel er overgelukkig mee door de
smalle galerij, waar de geuren van par
fum en knoflook zich vermengen. Mys
terieuze figuren, vuile en half verwil
derde katten scharrelen er rond. Soms
wordt een kleintje bijna onder de voet
gelopen. Allerlei talen klinken om me
heen. afgewisseld met het hese ge
schreeuw van de venters. Mannen met
hele bedden of meubels op hun rug
sjokken er tussendoor. Het is alles zo
fascinerend, zo trillend van leven, deze
plek in Oud-Istanbul, dat ik zeker weet,
dat deze Bazaar, waar Oost en West el
kaar ontmoeten, een van de dierbaarste
herinneringen zal blijven aan mijn
zwerftocht door de Balkan.
TINEKE RAAT.
Een practische herfst- en winterdracht:
Ruw-wollen kuitbroek met een warm
truitje. De hond is trouwens ook nog
extra beschermd tegen de kou.
Madame Carven, zelf klein en tenger,
richt haar collectie in het bijzonder op
de tengere jonge vrouw en creëert voor
'haar het summum van vrouwelijkheid.
In het Victoria Hotel te Amsterdam
toonde zij voor de derde maal haar na-
jaars- en wintercollectie. De combina
tie van haar lieftallige scheppingen met
de kostbare bontsoorten maakte deze
show tot een buitengewoon aantrekke
lijk kijkspel.
Carven blijft altijd zichzelf. Al komen
anderen nu met nog zulke revolution-
naire veranderingen in het modeblad,
al is de wereld van de haute couture in
rep en roer door allerlei nieuwe lijnen,
zij houdt zich aan het hyper-vrouwelij
ke. Haar modellen zitten als het ware
om het lichaam geboetseerd in een vol
maakte coupe. Zij volgt in het algemeen
de natuurlijke lichaamslijn; soms wordt
de rok echter iets onder de taille aan
gezet.
Haar pakjes en deux-pièces vertonen
het raffinement van de eenvoud en
daarmee heeft Carven het zich niet ge
makkelijk gemaakt, want hoe eenvoudi
ger een model is, hoe moeilijker de
coupeverwerking. Er zijn dan immers
weinig versierende lijnen, zodat de mo
gelijkheden veel beperkter zijn.
De vaag geruite of gestreepte pakjes
waren vrij donker, in matte tinten, zo
als peper- en zoutkleur, beige-bruin of
rood met zwart. Het materiaal was
veelal soepel laken. Zij vertoonden alle
de klassieke lijn, met iets aflopende
schouders, soms laag ingezette mouwen
en een smalle taille.
Bij de jurkjes vroeg vaak het kleine
détail de aandacht, bijvoorbeeld twee
tweedubbele plooien voor in de rok
van een crème en witkleurige japon met
hoge hals, een kraag van struisveren op
een eenvoudig zwart jurkje. Carven's
collectie bestond overigens grotendeels
uit geklede jurkjes en avondtoilletten
met strakke lijfjes en wijde rokken.
Een der charmante Carvenmodellen,
dat grote bijval oogstte.
Op het gebied van rokken is zij waar
lijk specialiste; haar speelse fantasie
leidt tot een eindeloze variatie.
De getoonde modellen brachten een
weelde van glanzende, tere zijde en
tulle. Dikwijls gebruikt zij garneringen
van kraaltjes en lovertjes of fijn bor
duurwerk; nu eens over de gehele rok
en langs het décolleté, dan weer plaat
selijk. Heel bekoorlijk was het toiletje
van witte zijde, dat langs halsuitsnijding
en op de heupen met lange rijen parel
tjes was behangen. Zij ritselden en
flonkerden bij het lopen, alsof een kris
tallen kaarsenkroon plotseling tot leven
was gewekt.
Zilvergrijs, bleu, wit en zwart en na
tuurlijk haar bekende combinatie groen
wit waren haar meest gekozen tinten.
Zij weet te toveren met de meest ex
quise kleurencombinaties, zoals bij een
teerbruin fluwelen lijfje met een wijde,
zilvergrijze zijden rok en een bijpassen
de avondmantel. Opvallend waren ook
de combinaties van twee tinten zilver
blauw, volledig op elkaar afgestemd,
bleu satijn met rose tulle en zilver
kraaltjes of donker petrol met wit.
De décolletés lieten meestal niet de
gehele schouders bloot. Vaak was er
een klein mouwtje, een band langs de
hals, of schouderbandjes, die van ach
teren doorliepen in twee lang afhangen
de slippen, losjes gestrikt met de allu
re van een sleep. Die slippen kwamen
trouwens in vele variaties voor.
Bij de foto's. Boven een stoelen
maker voor zijn donker winkeltje.
Beneden: beeld van de bazaar van
lnstanbul bij dag(!) waarover in
bijgaand artikel wordt geschre
ven: het is alles zo fascinerend en
trillend van leven y
200 gr. oud brood, 5 a 6 dl. (onge
veer 3 kopjes) melk, 1 ei, 50 gram
krenten of rozijnen. 30 gr. (2 eet
lepels) suiker, een klontje boter of
margarine, desgewenst zout, citroen
schil.
Het brood brokkelen, met de melk op
zetten en langzaam aan de kook brengen-
Het brood fijn drukken en de massa on
der roeren nog even laten doorkoken tot
hij de dikte van pap gekregen heeft. De
rozijnen wassen en een paar minuten laten
meekoken. Het ei splitsen in dooier en wit.
De dooier loskloppen met de suiker en
een paar lepels melk. Het mengsel onder
roeren aan de pap toevoegen. Het eiwit
zeer stijf slaan en voorzichtig door de
pap mengen. Deze op smaak afmaken
met boter of margarine en desgewenst
zout en geraspte citroenschil.
Men kan de pap ook in een vuurvast
schoteltje doen, met klontjes boter of
margarine bedekken en er even in de
oven een bruin korstje op laten komen.
Kenmerkend voor de bontmantels
waren de grote kragen en revers, wijde
mouwen, aan de pols nauw toelopend
en voorzien van manchetten. De zakken
waren veelal groot en opgestikt. Een
zwarte Persianer jas was van een dub
bele kraag voorzien. Prachtig was de
zwarte breitschwanz mantel, gecombi
neerd met een sjerp van hermelijn, ge
strikt onder de kraag. Een kostbare
blauwe mink-stola werd in de overvolle
zalen met waarderende en begerige blik
ken opgenomen.
Met velen hopen wij gaarne, dat de
shows van madame Carven dikwijls in
de hoofdstad zullen terugkeren. T. R.
4 beschuitbollen, boter of marga
rine, 500 g. vruchten van een of
meer soorten (bijv. een paar appe
len, enige druiven en een stuk
meloen).
Van de beschuitbollen de bovenkant
afsnijden. De bollen uithollen en aan
onder- en zijkant met boter of margarine
besmeren. De ontstane bakjes in de koe
kenpan niet te vlug croquant bakken. De
beschuiten laten afkoelen.
De vruchten schoonmaken, ontpitten en
in blokjes of partjes snijden. Ap^el in
een hete suikeroplossing gaar laten wor
den zonder koken, meloen met suiker
bestrooid wegzetten.
Heeft u zich al eens zo'n rieten tas
aangeschaft? Die heeft vele voordelen,
zij is licht, sterk, goedkoop, en er gaat
veel in. U zoudt er nog meer plezier van
hebben, als u haar van een hoes voor
zag. Dan kan er niets uitvallen als u
haar scheef houdt en bovendien wordt
de inhoud bij een fikse regenbui niet
nat.
U begint met een mand te kopen.
Daarna meet u van B naar B (zie tek.).
Bij onze tas was deze afstand 50 cm.
Deel dit door 2, dat is 25. (De hoes is
nl. in 't midden open). Hierbij komt 7
cm voor de zomen, de hoogte van de
hoes wordt dan 32 cm.
De wijdte van de hoes is gelijk aan
de omtrek van de tas, bij ons 123 cm. We
hebben dus aan een stofbreedte niet
/I l
4Aoq.>
genoeg (80 cm) en kopen daarom twee
maal de hoogte, dus 64 cm. Wij namen
een ruitje, en kochten er 125 cm si er-
band bij.
De lap knippen we in de lengte mid
dendoor, de smalle kant aan elkaar stik
ken met een Engelse naad. Dan naar
weerskanten van die naad 62 y2 cm me
ten (de helft van de omtrek plus naad),
5 cm van onderen het band opstikken
of .borduren en het begin en het eind
van de lap eveneens met een Engelse
naad aan elkaar stikken. Daarna aan
de kant van het band een smal zoompje
stikken. Aan de andere kant komt een
zoom van plm. 5 cm, daarvan maken
we een schuif, door 2 cm boven het eer
ste stiksel nog eens door te stikken.
Op het midden tussen de naden maakt
u aan de binnenkant een knoopsgat en
naait de hoes in de tas, precies onder
de dikke rand, zorg dat de knoopsgaten
bij B komen. Nu krijgt u nog 2 maal 123
cm koord, rijgt dit 2 maal door de schuif
en knoopt de einden aan elkaar.
ADVERTENTIE
vati huis en haard verdreven
Wilt ge de waarheid weten over
het lot van dit trieste leger der
ontheemden? Volg dan de repor
tages, die - te beginnen met het
nummer van 2 October over het
vluchtelingenvraagstuk verschij
nen in Libelle.
Li belle zond een verslaggever
naar Karinthië, in het zuiden van
Oostenrijk, om U te kunnen ver
tellen over de ontheemdenkampen,
welke door de Nederlandse vrou
wen zullen worden geadopteerd.
It Oct. is het Werelddierendag. Daar
om wordt in dezelfde Libelle
behalve over het mensenleedge
schreven over het leed van de dieren.
Vermijd onnodig dierenleed, heet
het treffende artikelwaar in
schrille kleuren de wreedheden ge
schilderd worden, welke tegenover
het weerloze dier worden begaan.
Libelle Administratie: Nassau-
plein 7 - Haarlem.
Gelijk we in de bespreking van de staats
begroting voor 1955 hebben voorzien, is zij
voor het Nederlandse bedrijfsleven en der
halve ook voor de effectenbeurs een teleur
stelling geweest. Algemeen bestond im
mers de verwachting dat ook het bedrijfs
leven reeds voor het jaar 1955 op een ver
laging van de belastingdruk mocht reke
nen. Vooral toen uit de besprekingen in de
Stichting van de Arbeid, waar men ten
slotte inzake een loonsverhoging van 6
tot overeenstemming kwam, bleek dat
hierbij door de regering ook mededelingen
over huurverhoging en belastingverlaging
waren gedaan. Zelfs de in samenhang met
het defensieprogramma in 1951 ingevoerde
belastingverhoging, welke slechts tot en
met 1954 zou worden geheven, zal alleen
voor de Vermogensbelasting, de motorrij
tuigbelasting en de Successierechten auto
matisch vervallen, maar de toen met 120
millioen verhoogde druk op de Vennoot
schapswinsten zal slechts met de helft wor
den verlaagd. Deze gehalveerde druk zal
ook voor 1956 blijven gelden en van een
noemenswaardige belastingverlaging voor
het bedrijfsleven zal dus vooreerst geen
sprake zijn.
Het is geen wonder dat men hierover ir.
de kringen van het bedrijfsleven ontstemd
is en het is tevens bevreemdend omdat de
minister in zijn Nota voor de komende
iaren een terugslag in de Nederlandse con
junctuur voorziet. I/etterMik zegt hii: „Ge
zien het zeer gunstig beloon, dat de uit
voer tot dusver heeft getoond, ware het
niet verantwoord er a priori mee te reke
nen dat het daarbij bereikte stijgihgstemoo
in de toekomst onverminderd gehandhaafd
zal kunnen blijven. Veeleer is het tegen
deel waarschijnlijk."
Wat had eg dan, zo kan men vragen,
meer voor de hand gelegen dan dat de re
gering zoveel als in haar vermogen ligt
er toe zou willen medewerken om het
weerstandsvermogen van de ondernemin
gen te vergroten, waardoor het mogelijk
zou zijn de arbeidskrachten, welke door
rationalisatie en mechanisatie worden af
gestoten, weer in het bedrijfsleven op te
vangen. De minister ziet immers in de
thans bestaande spanning on de arbeids
markt niet meer dan een tijdelijk verschijn
sel. En regeren is nog altijd vooruitzien
Niet het plukken van de dag door een vrij
gevige distributie van de thans verkregen
welvaart, die aan de opbloei van het be
drijfsleven te danken is, waarbij we het
aandeel van de werknemers, die hun ar
beidsproductiviteit hebben verhoogd, niet
willen voorbijzien. Maar deze werknemers
zullen het tenslotte ook van de winsten
van de bedrijven moeten hebben en als het
om welvaartsbevordering gaat, moet men
niet bij de consumptie, maar bij de pro
ductie beginnen.
We hebben dezer dagen hooggestemde
beschouwingen en redevoeringen kunnen
lezen ter gelegenheid van het tienjarig be
staan van de Benelux en we zullen de
laatste zijn om de betekenis van deze par
tiële integratie te kleineren. Maar minister
Zijlstra heeft er in dit verband op gewe
zen dat het Nederlandse loonpeil binnen
een jaar tijds een stijging zal te zien geven,
die naar West-Europese maatstaf exceptio
neel is. Gevoegd bij het streven der Bene
lux-partners naar prijsverlagingen zal dit
de concurrentieverhoudingen haar scherpte
ontnemen.
Voor een goede verhouding tussen de
Beneluxpartners is dit ongetwijfeld bevor
derlijk, maar het betekent dan toch tevens
dat de voorsprong, welke Nederland, dank
zij zijn zelfbeperking, lange tijd had, ge
leidelijk zal verdwijnen en dat van het be
drijfsleven een grotere inspanning zal
worden gevraagd om de Nederlandse ex
port op peil te houden en te vergroten.
Het is de laatste tijd wel gebleken dat
voor de instandhouding en de uitbreiding
van ons productie-apparaat phenomenale
bedragen nodig zijn. Zelfs de scheepvaart
maatschappijen, die honderden millioenen
van hun winst reserveerden, zullen daar
aan in de komende jaren niet genoeg heb
ben om de verouderde schepen door nieu
we te vervangen. Legt men zijn oor bij
andere bedrijven te luisteren, dan blijken
voor de noodzakelijke modernisering van
de bedrij fsapparatuur bedragen nodig,
waarvan men duizelt. Een provinciaal dag
bladbedrijf betaalt voor een nieuwe rotatie
pers meer dan 1 millioen en hierbij gaat
het dan niet alleen over de vraag of de
gelden voor zulk een aanschaffing aan
wezig zijn of kunnen worden verkregen,
maar ook over de rentabiliteit daarvan en
die door een belastingverlaging kan wor
den bevorderd.
Het is uit een oogpunt van financieel
staatsbeleid prachtig als de staatsschuld in
snel tempo kan worden verminderd. De
begroting voor 1955 heeft hiervan spreken
de cijfers gegeven. Behalve de contractuele
aflossing van 163 millioen op de buiten
landse schuld, heeft de regering 342 mil
lioen extra daarop afgelost, in het bijzon
der op de dollarschuld, waardoor voor de
uit de Amerikaanse aankopen van Neder
landse aandelen en de vestiging van Ame
rikaanse bedrijven voortvloeiende dollar
verplichtingen een tegenwicht wordt ge
vormd.
Men kan dit beleid slechts prijzen, maar
dient te bedenken dat de regering daartoe
voor geen gering deel door het bedrijfsleven
in staat is gesteld en dat de Nederlandse
bedrijven in vele gevallen ook met een
te groot bedrag „vreemd geld" werken. Dit
wil zeggen dat de verhouding tussen het
eigen kapitaal der ondernemingen en het
van derden opgenomen kapitaal obli
gaties, deposito's en andere leningen on
gezond is. De grote reserve van het risico
dragend kapitaal heeft gedurende de laat
ste jaren tal van ondernemingen er toe ge
dwongen vreemd geld op te nemen, mede
omdat de rente daarvan als een bedrijfs
last wordt beschouwd en dus belastingvrij
is, terwijl het primaire dividend op het
eigen kapitaal aan de vennootschapsbelas
ting onderhevig is, hoewel aandeelhouders
en tantièmi9ten daarover de volle inkom
stenbelasting, de laatsten ook nog de com
missar isse n be 1 a sting hebben te betalen.
Het is dus geen wonder dat vele bedrij
ven er tegen op zien hun aandelenkapitaal
te vergroten, hoewel dit uit een financieel-
technisch oogpunt wenselijk zou zijn. Maar
om laat ons zeggen 7 te kunnen uitkeren,
moet er na aftrek van afschrijvingen en
reservering, 10 a 11 op het kapitaal
worden verdiend en het is voor de regering
een eis van de allereerste orde de belem
meringen hiervoor zoveel mogelijk weg te
nemen.
Waar dan tenslotte nog bij komt dat met
het oog op de voortschrijdende techniek de
bedrijfsapparatuur in veel sneller tempo
veroudert en onrendabel wordt dan bijv.
een vijfentwintig jaar geleden, hetgeen tot
versnelde afschrijvingen noopt.
Op een zo groot mogelijke verlaging van
de vennootschapsbelasting zal daarom met
klem moeten worden aangedrongen.
ADVERTENTIE
Verkooplokaal NOTARISHUIS
i Dir. W N WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlwes
Haarlem Tel (K 2500) 1192P
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaidienst
BONN (ANP) In een verklaring van
de Centrale Raad der Joden in Duitsland
bij gelegenheid van het begin van het jaar
5715 der Joodse jaartelling wordt bezorgd
heid uitgesproken over het „gebfek aan
memorie" van vele Duitsers.
De centrale raad zegt onder meer: „He:
afgelopen jaar heeft vele verwachtingen
van onze geloofsgenoten en andere slacht
offers van het nationaal-socialisme teleur
gesteld. Vele verschijnselen in het open
bare leven, die een jammerlijk gebrek aan
herinneringsvermogen en een opzettelijk
vergeten van ongewenste feiten tonen, ver
vullen ons met diepe zorgen. In het bij
zonder treft ons het gebrek aan achting
voor de voormalige verzetsstrijders en voor
de slachtoffers van het nationaal-socialis
me en de geringe waardering voor het uit
stekende werk van de Duitsers, die zich
verdienstelijk hebben gemaakt voor het
herstel van nationaal-socialistisch onrecht
en voor het stichten van vrede tussen de
verscheidene groepen."
In Rotterdam is een complex van 28
winkels geopend in de Pannekoekstraat. de
verbindingsweg tussen de Meent en de Hoog
straat. Dit jaar zal voorts nog begonnen
worden met de bouw van hoge" flats achter
de lijnbaan. Over ongeveer vijf jaar zal de
Lijnbaan doorgetrokken worden naar de
Binnenweg. Dan moet ee.rst het ziekenhuis
Coolsingel afgebroken zijn.
De minister van Justitie heeft voor zes
jaren tot lid van het ambtenarengerecht te
Amsterdam benoemd prof. mr. A. M. Donner,
hoogleraar aan de Vrije Universiteit te
Amsterdam.
ADVERTENTIE
mm
