ZE VEN DA GEN HAARLEM
Tm
E.R.O.-sigaren
Auto reed tegen afsluitboom
van de Catharijnebrug
Kees Verwey is een
verwoed reiziger
La Guerra de Dios: suggestief document
van Christelijke liefde
Avonturen in
Groot-Syrië
JAN VAN DER PIGGE
Sport Shop
Constandse
DE REIZIGER
Godfried Bomans houdt
niet van reizen
DE THUISBLIJVER
mensen en dingen
onder de Damiaatjes
13 November
VRIJDAG 29 OCTOBER 1954
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCIIE COURANT
Bijzondere voorstelling van prachtig filmwerk
Winkel sluiting
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Haarlemse rechtbank
De laatste
St. Willibrord
Geschenken
R idderlijkheid
V er gissing
Dostzegelbeurs
Wij hebben het liften
uitgevonden
Toe maar
Openluchtsamenkomst
aan de Dreef
4
Zondagmorgen wordt in het Frans Hals-
theater een buitengewone voorstelling ge
geven van de film „La guerra de Dios"
(Mensen in Nood) van Claude Laydu naar
een scénario van Vicente Escrivd; een film
waarin het probleem van de liefde als
hoogste sociale goed wordt geprojecteerd
in de zwart-wit situatie van een klein
mijnwerkersdorp, waar een meedogenloze
uitbuiter van een mijn-eigenaar plotseling
gesteld wordt tegenover een pas gewijd
katholiek priester. Deze begint met de
hoogste idealen van liefde en christelijke
rechtvaardigheid, een eenzaam gevecht
tegen de mijnwerkers, die hem als mario
net van de mijneigenaar beschouwen, en
tegen de mijneigenaar, die niet kan dul
den dat de priester zijn machtige positie
gaat aantasten door de christelijke gelijk
heid te prediken.
Een gegeven dus, dat de regisseur dwong
een tot uitersten gekristalliseerde omgeving
te scheppen met de scherpst denkbare so
ciale tegenstellingen; een gegeven, dat on
middellijk aanleiding moest geven tot al
lerlei sentimentaliteiten en overdrijvingen,
die niet overtuigen. Het is echter een zeer
goede film geworden, die als enige be
zwaren heeft dat het tempo te langzaam is
en dat het slot tot in de finesses wordt
doorgevoerd, waardoor het enig juiste en
waarlijk suggestieve einde als een ballon
leegloopt.
De jonge afgestudeerde priester zit vol
met hoge idealen en theorieën, als zijn bis
schop hem als standplaats het dorp Alde-
moz geeft. Hij arriveert in de ruige om
geving, waar onmiddellijk de afkeer van
de mijnwerkers blijkt en de pogingen van
de mijneigenaar, om de dienaar van God
voor het karretje van zijn uitbuiter ij te
spannen.
Andres, de priester, staat dus geheel al
leen en op dat ogenblik laat de regisseur
hem de Summa Theologica van Thomas
van Aquino thuis bezorgd krijgen, schijn
baar een schril accent van de pogingen van
de priester om met hoge idealen en theo
rieën een resultaat te bereiken, dat niet in
de boeken staat opgetekend', maar specifiek
en praetisch is. Maar gaandeweg wordt het
de toeschouwer duidelijk, dat dit geen
schril accentje was, maar een uitroepteken
achter de overtuiging van de priester, die
slaagt. Dat hij de mijnwerkers tracht te
winnen door de kinderen een voetbal te
geven, sigaretten aan te bieden en grove
brandewijn mee te- drinken, is wel een al
lersimpelste voorstelling van zaken, maar
voortreffelijk camera-werk en acteren
geven er niettemin een overtuigingskracht
aan, die misschien niet terecht, maar wel
eerlijk is. De priester zelf ontmoet een
soortgelijke, zij het omgekeerde, proble
matiek: als hij op grond van klachten van
ADVERTENTIE
rover-
originele
ruitdessins
vrolijke
kleur -
combinaties
95 per meter
In de bovenzaal van het Minerva Thea
ter te Heemstede heeft mevrouw mr. L.
Eversdijk-Smulders de eerste van haar drie
voordrachten gehouden, waarin zij voor
de Volksuniversiteit voor Haarlem en om
streken haar reizen door Groot-Syrië, het
Heilige Land en Irak zal behandelen. In
deze eerste lezing bepaalde zij zich geheel
tot Syrië, waarvan het geïnteresseerde
auditorium eerst allerlei bijzonderheden
over de vroegste historie vernam. Zo ver
haalde mevrouw Eversdijk, dat ook dit
land een zeer oude beschaving bezat, al
kon deze in het geheel niet worden ver
geleken met die van Griekenland of Egyp
te. Ofschoon zij de eersten waren die het
spijkerschrift en de hiëroglyphen door een
alphabet vervingen, hebben de Syriërs toch
geen enkele vorm van litteratuur gekend
en ook hun beschaving was stijlloos, maar
pronkzuchtig.
De grote welvaart van Syrië kwam voor
namelijk voort uit de handel in cederhout
de beroemde ceders van de Libanon
waarvan toen uitgestrekte wouden aanwe
zig waren. Nu bevinden zich in geheel
Syrië nog slechts een vierhonderdtal ceder
bomen, waarvoor dan ook een kapverbod
is afgekondigd. Het oudste ter wereld be
kende koopcontract is eveneens in Syrië
gevonden; het dateert uit het jaar 3800
vóór Christus en bestaat uit een in steen
gebeitelde handelsovereenkomst met Egyp
te voor cederhout. Bovendien zijn de Phoe-
niciërs waarschijnlijk de eersten geweest
die het gebruik van bankbiljetten en chè-
ques kenden; uiteraard niet in de huidige
vorm, doch als lapjes leer waarop cijfers
waren aangebracht.
Na deze historische inleiding ging me
vrouw Eversdijk over tot het verslag van
haar reizen, hetgeen zij met talrijke fraaie
lantaarnplaatjes illustreerde. Zij bleek
daarnaast een knap tekenares te zijn, die
verschilende karakteristieke volkstypes
voortreffelijk had uitgebeeld. Zij wist haar
toehoordex-s aldus een heldere indruk te
geven van de hier gebruikelijke zeden en
gewoonten; zij verhaalde over steden en
dorpen, dansende derwischen en duivel-
aanbidders.
Op deze laatste sekte zal mevrouw Evers
dijk bij een volgende causerie dieper in
gaan. Nu verklaarde zij ter inleiding daar
op, dat de duivelaanbidders waarschijnlijk
van het idee uitgaan dat God zo oneindig
goed is, dat Hij zelfs de slechtste mens
gemakkelijk vergeeft. Daarentegen is de
duivel een gevallen engel, die men maar
beter te vriend kan houden.
Verder vertelde zij over Aleppo, Damas
cus en Beiroeth; waar zij onder meer het
„benzineblikkendorp" had bezocht; een
gedeelte van Beiroeth, waar de huizen uit
sluitend van dit materiaal zijn opgetrok
ken en welke dan door de allerarmste
Koerden worden bewoond.
De tweede lezing over dit onderwerp zal
door mevrouw Eversdijk Donderdag 4
November worden gehouden onder de titel
„Culturenstrijd in het Heilige Land".
de mijneigenaar een hooggeplaatst geeste
lijke ter controle op bezoek krijgt, bepleit
■hij zijn gelijk vurig, maar krijgt ten ant
woord: „Een scherpe doorvoering van het
goede kan kwade gevolgen hebben." De
priester slaat deze diplomatieke en prac-
ti9che raad in de wind en vervolgt zijn
streven volgens eigen bezielde overtuiging,
aan de hand van enkele citaten van de
Summa.
Uiteraard moest na een zo felle zwart
wit schildering een oplossing komen, die
gevonden werd in plaats van dat zij zich
als een logische voordeed. Door een mijn-
instorting worden de priester, de mijneige
naar en de leider van de arbeiders van de
buitenwereld afgesloten. De twee partijen
komen tot elkander volgens het streven
van de priester. Zij worden gered en als de
mijneigenaar de arbeidersleider de hand
drukt, weet ieder, dat de priester niet meer
door de bisschop zal worden weggeroepen
en dat de arbeidsvrede voortaan in het
dorpje zal heersen.
De film vervalt dan echter in allerlei
sentimentaliteiten van een reeks gelukkige
afloopjes, die stuk voor stuk al in de ver
zoening van het tweetal lagen opgesloten.
„Mensen in nood" is desondanks echter
een zeer goede film met voortreffelijk
camera-werk, acteren en dikwijls prachtige
dialogen, die het schablone-achtige gegeven
met zijn onwaarachtige uitersten tot goede
klasse verheffen. A. N.
ADVERTENTIE
Heden begint de verkoop van onze exclusieve collectie
Een nationaal merk van uitzonderlijk fijne kwaliteit.
E.R.O. Content22 cent
E.R.O. Craftsman26 cent
E.R.O. Capital40 cent
In dozen van 10 stuks en kistjes van 50 en 25 stuks.
Alléénverkoop voor Haarlem en omstreken:
GROTE HOUTSTRAAT 81 HAARLEM
De R.K. Middenstandsvereniging heeft
aan haar leden een circulaire gestuurd,
waarin zij aanspoort tot winkelsluiting op
Maandag 1 November, feestdag van Aller
heiligen. De circulaire bevat een raamfol-
der, dat de sluiting aankondigt.
ADVERTENTIE
Bronsteeweg 8 t.o. Koediefslaan
Heemstede - Telefoon 38321
STURKA SPORTKLEDING
HAARLEM, 28 October 1954
ONDERTROUWD: 28 Oct., F. A. van der
Weiden en J. Anneveld.
GEHUWD: 28 Oct., W. Huijboom en J. W.
Jore; G. J. van Delden en E. M. J. Th. Hoek
stra; M. van der Heijden en M. P. G. Zijlstra;
R. Karper en A. J. van der Beek; L. C.
Frijn en M. N. Boerrigter.
BEVALLEN van een zoon: 27 Oct., G. H.
A. KoehorstSchoonaard; G. Uijtendaal
Santing; A. M. BoerrigterZwetsloot; H. W.
Klootvan Attekum; J. M. Kostervan
Dijkhuizen; 23 F. C. Vorstvan Dok; H.
DieperinkHenny.
BEVALLEN van een dochter: 27 Oct., W.
Wezenaar—Laninga; A. C. B. Kroonsberg—
Molhoek; 28 Oct., A. M. H. van der Sluis
Stelloo; M. LijnzaatHellingman.
OVERLEDEN: 27 Oct., C. Grillis, 62 j„
Boogstraat.
De Haarlemse rechtbank behandelde
Donderdag de vraag of de Haarlemse koop
man T. L. al of niet op 15 September met
zijn auto tegen de afsluitboom van de
Catherijnebrug was gereden, toen hij on
der invloed van drank was en weggelopen
was met achterlaten van de wagen. Hij
verklaarde des avonds café's te hebben
bezocht en vervoerd te zijn geweest in een
taxi. Zijn auto had hij des middags in de
Anthoniestraat gestald en toen hij die in
de loop van de avond wilde ophaien, was
het voertuig verdwenen. Hij begaf zich
naar het bureau van politie om aangifte te
doen van de vermissing en daar stond de
auto, die beschadigd was door de botsing
bij de Catharijnebrug en zonder een be
stuurder was aangetroffen.
Als getuige werd een bruggewachter ge
hoord, die verklaarde op het politiebureau
in de koopman de man herkend te hebben,
die na de botsing uit de auto was gestapt.
Een andere getuige, een achtentwintig
jarige kantoorbediende, was de koopman
gevolgd en had aan een agent van police,
die doordat hij een lekke band had, met
de fiets aan de hand in de omgeving van
de Harmenjansweg liep, verteld wat er
gebeurd was en de verdachte aangewezen.
De agent zeide in de „wandelaar van die
„Misschien ben ik een oren-mens, want ik luister graag en
vang ook de dingen achter de woorden op en soms nog daar
achter, zodat ik dikwijls iets anders hoor dan de mensen zeg
gen"; Godfried Bomans is nu veertien dagen terug uit Rome
en leest het geciteerde uit een brief, die hij zelf schreef aan de
schilder Kees Verwey, ,,de man die thuisbleef". „Goeie brief",
zegt hij, niet verrast, „goede brief". Veertien maanden bleef
Bomans uit Haarlem uitgezonderd een kort bezoek, dat hij
in alle stilte bracht en waarbij het het risico liep niet ontdekt te
worden en hij heeft die veertien maanden doorgebracht in
omgevingen, die geen enkel vergelijk toestonden met de „bin
nenkamer" waarin hij zich het prettigst voelt: Haarlem.
„Ik ga er voorlopig niet meer uit", zegt hij, „ik ga over Rome
Bchrijven". Hij heeft aanbiedingen van verschillende kranten,
om in het buitenland te gaan werken, afgeslagen. Hij is terug
en hij blijft voorlopig terug.
De man, die niet wilde reizen en pas wegging, toen de door
hemzelf gemaakte plannen hem als een tovenaarsleerling
Haarlem uitspoelden, heeft het reizen nu aan den lijve ervaren,
hoewel hij in zijn laatste boek „Capriolen" een meesterlijke be
schouwing tégen het reizen schreef. En misschien is dat zijn
meest eigene kenmerk: zijn onafhankelijkheid van eigen uit
spraken, die hoe paradoxaal zij ook zijn, dus getuigend van
meesterschap over de verscheidenheid toch de samenhang
hebben, die eenzelfde bron verraadt.
IVIaar toen wij Bomans vroegen hoe hij nu over reizen
dacht, verwees hij ons naar zijn vriend Kees Verwey, de man
die wél wil reizen, maar het niet doet. En bij Kees Verwey
hebben we Bomans' brieven gelezen over het reizen, de mening
dus van de man die niet reizen wilde en wél ging.
Kees Verwey is vast en zeker
een ogen-mens. „Het eigen
aardige van het lot is, dat
mensen die graag reizen eigen
lijk thuis blijven, terwijl een
ander haast tegen zijn zin ge
doemd is te vertrekken", zegt
hij. Nu meenden wij dat je
niet „eigenlijk thuis kunt blij
ven"; je blijft thuis of niet.
Maar ook bij Verwey heerst de
paradox. „Als ik schilder, ben
ik op reis en als ik thuis schil
der dus ook". Volgens Verwey
is de charme van het reizen
gelegen in de suggestie van het
wijken van horizontaal en ver
ticaal. „Die dimensie-verschui
ving ervaar ik, zonder kilome
ters te verslinden, in mijn
werk". Als je je maar genoeg
concentreert op het détail, leer
je de adem van het geheel van
zelf, is zijn overtuiging; een
conclusie die hij trok uit zijn
belevenissen en niet vooraf.
„Ik ben bijvoorbeeld aan een
stilleven bezig, daar reis ik in
rond".
Hij schreef dit aan Bomans en
een correspondentie volgde,
ivaarin Verwey volhield en
Bomans beweerde: „Je moet
je nooit op een détail concen
treren, je moet „zijdelings er
varen". De scherpe tegenstel
ling blééf en de corresponden
tie liep eventjes dood in een
brief, die eindigde met „Stik".
Het „zijdelings ervaren" van
Bomans noemt deze met andere
woorden „in een werkverhou
ding staan tot het leven". Je
moet bijvoorbeeld niet naar
Zandvoort gaan om de zon te
zien ondergaan, maar je moet
de zon zien ondergaan, toe
vallig terwijl je in Zandvoort
bent. „Anders kun je het toch
niet verwerken".
Zo reisde de anti-reiziger Bo
mans zijdelings ervarend"
door Italië en reisde de pro
reiziger Verwey, zich concen
trerend op één détail, in zijn
werk.
Hoe het nu opgelost is? „Een
schrijver moet slenteren, dwa
len, suffen en snuiven, hij er
vaart het leven horizontaal",
zegt Bomans; en dat geldt ze
ker voor de schrijver Bomans,
„en een schilder die ogenmens
is doet dat anders, die kan
zich op één détail concentre
ren, die ervaart verticaal",
en dat geldt zeker voor de
schilder Verwey.
En deze laatste zegt: Hoe je
al of niet handelt komt uit de
werkzaamheden van de geest
voort en wij zijn verschillend!"
„Bomans heeft behoefte aan
veel mensen-, ik heb daar heel
weinig last van". En dat lijken
ons verticale opmerkingen, als
wij nu ook eens zo iets mogen
zeggen
Verwey houdt in December een
tentoonstelling in het Stedelijk
Museum te Amsterdam: 25
variaties op één thema! Als
Bomans nu zijn stand ophoudt,
heeft die in December 25 ver
halen over 25 verschillende on
derwerpen dunkt ons.
Een van de laatste panden
in de Generaal Cronjéstraat,
die nog volledig als woning
worden gebruikt, is winkel
geworden. In het pand, waar
de heer J H. Boeree 50 jaar
woonde, is een filiaal geves
tigd van de firma A. Greven,
in galanteriën.
Vandaag wordt de nieuwe
winkel geopend. Adres: Gene
raal Cronjéstraat 118.
„St. Willibrordus", de Bond
voor de Textieldétailhandel,
kring Haarlem, zal op 15
November aanstaande het pa
troonsfeest vieren. Onlangs,
ap 26 October, opende de
bond het winterprogramma
met een geslaagde „New
5tyle"-bijeenkomst. Drs. H.
Neefs, directeur van het
hoofdbureau, sprak over de
- Novembersluiting, de gewij
zigde omzetbelasting, het ca
deaustelsel en andere, het be
drijf betreffende, zaken. Er
werden enkele films ge
draaid, onder andere een die
het fabricatieproces van plant
tot kledingstuk toonde.
Bannink's speciaalzaak voor
geschenken, Barteljorisstraat
9, heeft een verbouwing on
dergaan. Het perceel is nu
aangepast aan de meest mo
derne eisen. Als wij die ver
bouwing hadden uitgevoerd,
hadden wij het voor Bannink
die al zo lang in geschen
ken doet gratis gedaan.
Mevrouw HessenHeek, die
in de ridderlijkheidsactie een
bedrag van 25 gulden kreeg
toegekend, heeft dit geld ge
stort in haar „potje voor de
bejaarden, dat bijna leeg
was.
Bij de kachel met Bomans' brieven.
De heer Hart heeft zich
volgens de heer Kok vergist
in zijn herinneringen aan de
oude vismarkt. Deze schrijft:
„De heer Hart zegt, dat de
marktmeester nors zei „gooi
ze maar in de mand Kees"
als de vis niet genoeg kon op
brengen; maar dat was de
marktmeester niet, maar de
afslager Harkmans. En ook
werd niet de heer Kriens, de
ceremoniemeester van de
schutterijmuziek, directeur
van het marktwezen, maar
een familielid van hem, ik
geloof de broer van de diri
gent van de schutterijmuziek.
Ook zegt de heer Hart, dat de
visboeren een vierduit moes
ten betalen, maar ik heb nooit
een vierduit gezien als geld
stuk. Ik ben zelf van 1881, dus
ook een oud-Haarlemmer, en
weet heus wel wat er in die
tijd gebeurd is".
Wij zijn nieuw-Haarlem-
mer, mijnheer Kok, maar wij
hebben vorig jaar nog met
vierduitstukken de telefoon
bediend in ons stamcafé. Sinds
kort zijn zij uit omloop.
De wekelijkse postzegel-
beurs zal wegens de zeer grote
belangstelling voortaan
vanaf Zaterdag 30 October
worden gehouden in het ge
bouw van de Haarlemse
Jongemannen Vereniging in
de Lange Margarethastraat 13.
De beurs is voor iedereen toe
gankelijk en geopend van 2
tot 5 uur.
De heer J. Hart, die ons vo
rige week onthaalde op zijn
herinneringen aan de vis
markt, vergast ons nu op zijn
„eerste kennismaking met de
Haarlemse pers" en daar
staan enkele dingen in, die wij
u niet willen onthouden.
„Kom binnen heren", klonk
mijn commando, „met wie heb
ik de eer?" De heren maak
ten zich bekend als de ver
slaggevers van het Haarlems
Dagblad, de Oprechte- en
Nieuwe-Haarlemse Courant.
„Kan ik de heren van dienst
zijn?", vroeg ik bescheiden.
„Ja", was het antwoord. Toen
vertelden de heren, dat er in
Spaarndam twee mensen wa
ren vermoord en of ik ze met
mijn „Spijker" er heen wilde
brengen. Gezien de slechte be
strating van die dagen ging
ons pad nog niet over rozen
en we moesten zelfs koeien
van de weg af drijven. Het
tweede bedrijf was de kennis
making met oude Truida van
Til, de tolbewaarster aan de
Slaperdijk. „Stiek mij maar
een halve schelling", zei Trui,
„dan gaat de boom open".
Toen snorden we op ons doel
Op 13 November gaan in
duizenden Engelse, Ameri
kaanse en Canadese gezin
nen de gedachten uit naar
het kleine Nederland, waar
dierbare mannen sneuvel
den. Voor de Nederlander is
Klaproosdag de enige dag,
waarop hij een bescheiden
offer kan brengen voor hen,
die het hoogste gaven.
Meer dan 30.000 jonge
mannen sneuvelden bij de
bevrijding van ons land en
het begrip bevrijding is voor
velen niet meer dan een her
innering, dia het gewend
zijn aan tien jaar vrijheid
nauwelijks nog kan doorbre
ken.
Een maal per jaar kan de
Nederlander door het dra
gen van de klaproos zijn
dankbaarheid betuigen en
zijn medeleven met hen,
voor wie tien jaar niet ge
noeg is om het leed te ver
geten.
De collecte van Klaproos-
dag is méér dan een inzame
ling van geld, het is een
manifestatie van eensgezin
de dank, zoals die in de be
vrijdingsdagen heerste.
Op 13 November is het
vrijheidsdag en zullen de
collectebussen rammelen.
Van 8 tot 13 November zal
in Haarlem een huis aan
huis collecte plaats vinden
en op de 13e een grote
straatcollecte.
Wij ontvingen een drin
gende oproep voor collec
tanten. Ieder, die zich wenst
op te geven, wordt verzocht
zich te melden bij het UW-
stadhuis of bij F. VinkLeid-
sevaart 466, telefoon 19500.
Tet programma van de ko
mende M.T.S.-Corpsactivitei
ten luidt: 22 October, corps
avond; 5 November, schaak-,
bridge-, tafeltennis- en kegel
wedstrijden: 12 November, le
zing en film over fabricage
van auto- en vliegtuigbanden;
19 November, tombola- en
kien-avond; 26 November,
corpsavond; 27 November, ke-
geltournooi leerlingenoud
leerlingen; 3 December, corps-
avond; 11 December, kerstbal.
Al deze avonden vinden
plaats in café-restaurant
Brinkmann.
Op 29 October vindt in lo
kaal 39 van de M.T.S. een
fimavond plaats.
af, het huisje op de sluizen
w-aar de moord was gepleegd.
Er stond zowaar een oude
Loinbokker op wacht met de
bijnaam Piet de Vloeker. Ik
maakte ons bekend aan Piet
en wij mochten er in van Piet.
Na afloop van het maken
van de notities gingen wij
naar de Oude Wijman in
Santpoort en ik bood de he
ren een kop koffie aan. Ik
moest hen beloven dat ik hen
naar de begrafenis van de
slachtoffers in Spaarndam
zou brengen. Dat verzoek heb
ik ingewilligd.
Toen wist ik nog niet wat
de toekomst brengen zou,
maar ik kreeg de indruk dat
met zulke werkers met durf
het laatste woord nog niet
door de Haarlemse pers ge
sproken w-as.
Als wij daar nog een laatste
woord aan mogen toevoegen,
mijnher Hart: Wij weten nu
dat drie Haarlemse verslag
gevers het liften hebben ont
dekt en als u de oude Spijker
nog had kon u ons ook eens
verwachten.
avond" T. L. te herkennen, doch hij kon
niet aan het onderzoek, van het ongeval
meewerken.
De officier van justitie merkte op, dat
het aan de activiteit van de kantoorbedien
de te danken is, dat bekend werd wie de
verdachte was. Als het publiek meer mee
werkte, dan kon er nog beter tegen dron
ken autobestuurders worden opgetreden
dan thans. Voor spreker stond het vast,
dat de koopman schuldig is aan overtre
ding' van artikel 26 van de Wegenverkeers
wet en hij eiste een gevangenisstraf van
twee maanden en ontzegging van de be
voegdheid gedurende twee jaar motor
voertuigen te besturen.
Indienen van klaC.ht
over verduistering
Alvorens de rechtbank begon aan de be
handeling van de zaak tegen de zeven-
entwintigjarige los werkman N. A. vroeg
de verdediger mr. B. J. Lammers of de
officier van justitie wel ontvankelijk te
verklaren is in het uitbrengen van een
dagvaarding. De moeder van verdachte
heeft bij de hulp-officier van justitie (de
politie) een klacht ingediend van verduis
tering van een fiets uit de huwelijksge--
meenschap. De vader heeft wel gezegd, dat
hij het met de klacht eens was, maar in
gediend heeft hij haar niet.
De officier van justitie merkte op, dat
het hier gaat om het eigendomsrecht en
meende, dat de moeder gerechtigd was een
klacht in te dienen. Het gedrag van de
zoon was van dien aard, dat zij van me
ning was, dat er reden was naar de po
litie te lopen. Hij achtte de klacht rechts
geldig.
Na in raadkamer te zijn geweest deelde
de president mee, dat de rechtbank het
verweer van mr. Lambers verwierp. De
moeder had wel degelijk recht een klacht
in te dienen.
Bij de behandeling van de zaak deelden
de ouders mee, dat de fiets hun eigendom
was en dat zij de jongen het recht hadden
gegeven haar te gebruiken. In 1953 heeft
de zoon de fiets in Arnhem verkocht,
waarna de ouders hem terug hebben ge
kocht en in de zomer had de jongen de
fiets beleend voor f 50.
De officier van justitie zeide, dat de
jongen vermoedelijk het besef heeft gehad,
dat hij de eigenaar was, maar de ouders
hebben hem nadrukkelijk gezegd, dat zij
eigenaars waren van de fiets. Tevoren had
hij een oude fiets, een horloge en een vul
pen verkocht en te begrijpen is, dat zowel
de vader als de moeder het vermoeden
had, dat de fiets verkocht zou worden. De
eis luidde een gevangenisstraf van twee
jaar, door te brengen in de gevangenis
voor jongelieden te Zutphen.
Mr. Lambers vroeg vrijspraak voor het
geval de rechtbank mocht aannemen, dat
verdachte de eigenaar was van de
fiets. Overigens kon hij zich verenigen
met de eis, dat de straf doorgebracht moet
worden in de jeugdgevangenis.
Portefeuille gevonden?
„De portefeuille heb ik in de auto ge
vonden en er zat niets in". Dit deelde de
dertigjarige olieman J. van S. aan de
rechtbank mee, die verdacht werd van
diefstal of verduistering van een porte
feuille. Een eenentwintigjarige landarbeider
uit Hillegom had in de avond van 31 Juli
met twee Haarlemse meisjes (een van haar
was zijn toenmalige verloofde) enkele
café's bezocht. Bij hen had de olieman zich
gevoegd. Des nachts om een uur was de
Hillegommer in een der café's onpasselijk
geworden, vermoedelijk door overmatig
gebruik van alcohol. In dat café had hij
twee keer zijn portefeuille verloren en om
standers hadden haar gevonden; daarin
bevond zich een bedrag van f 63 (f 40 van
het meisje en f 23 van hem). De jonge
man werd per auto naar zijn huis gebracht
en de twee meisjes en de olieman ver
gezelden hem op de reis. Thuis gekomen
merkte de Hillegommer, dat zijn porte
feuille was verdwenen en de volgende dag
begaf hij zich naar het café en naar het
meisje. De portefeuille was niet gevonden
en aangifte bij de politie volgde. De olie
man werd verdacht en de rechterche ver
zocht hem op het bureau te komen. Daar
verscheen hij vier dagen later en zijn eer
ste opmerking was: „Als het over de porte
feuille gaat, dan deel ik u mee dat er geen
plakker inzat". Hij vertelde haar in de
auto gevonden te hebben en in zijn colbert
jasje gestopt te hebben. Volgens hem zat
er geen geld in.
De officier van justitie meende, dat dief
stal bewezen is en eiste een gevangenis
straf van zes maanden met aftrek van
voorarrest.
Mr. J. G. Bettink, die als verdediger op
trad, merkte op, dat het om twee vragen
gaat, namelijk hoe is verdachte aan de
portefeuille gekomen en zat er geld in.
Het is mogelijk, dat verdachte de porte
feuille in de auto gevonden heeft, maar
het is dom van hem geweest de mede-pas
sagiers er van niet op de hoogte te stellen.
Anders had hij zich tot de politie moeten
wenden. Van wederrechtelijke toeëigening
behoeft er volgens pleiter geen
sprake te zijn. Wat het geld betreft zeide
mr. Bettink, dat de landarbeider enkele
1 malen betaald heeft: niet uitgesloten is,
dat hij het geld verloren heeft. Hij is im
mers twee maal zijn portefeuille verloren.
Spreker achtte noch de diefstal noch de
verduistering bewezen en vroeg vrijspraak.
De rechtbank zal in deze zaken op 11
November uitspraak doen.
Gezamenlijke Evangelieverkondiging
Op Zaterdag 30 October zal des avonds
om half acht aan de Dreef bij het Houtplein
te Haarlem een openluchtsamenkomst wor
den gehouden, waaraan medewerken de
Christelijk Gereformeerde kerk, de Gere
formeerde kerk, het Leger des Heils en de
Zuiderkapel. Het muziekkorps van het
Leger des Heils en enkele zangkoren zul
len het muzikale gedeelte verzorgen; ver
scheidene sprekers van de samenwerkende
kerken en gemeenschappen zullen de Evan
gelie-boodschap brengen. In September
werd de eerste gemeenschappelijke open
luchtbijeenkomst gehouden. Het ligt in de
bedoeling deze samenwerking het volgend
jaar voort te zetten en zo mogelijk nog tot
andere kerken uit te breiden. In December
zal in een der Haarlemse kerken een ge
meenschappelijke adventsdienst worden
gehouden.
