Geld dat aan vluchtelingen is
besteed, werpt rente af
Boer Schuier: een voorbeeld
van moed en wilskracht
Frans toneel voor scholieren
mm
SP ï'ketptJwrt'!
Theodor Blank - de West Duitse
„commissaris" van Defensie
Kunstwerken aan nieuwe
woningcomplexen
Uit nalatenschap
f 2182.- verduisterd
-ffoeo*0
Bescheiden man die door zelfstudie
een hoge positie bereikte
Een nieuw leven is vaak een lijdensweg....
Post op Haarlemse
begroting voor 1955
Haarlemmer in arrest
Amateur-cabaretshow
in Concertgebouw
Onze nieuwste brillen
Opticien WEBER
Gcorg Rueter exposeert
in ,,'t Huis met de kogel"
Hoofdambtenaar Adriaanse
met eervol ontslag
Rheumafilm
Poolse pianist
OSRAM LAMPEN
Rembrandt Theater
Fruitmiddag voor Vrouwen
Electriciteitsvereniging
Bazar in Immanuelkerk
voor Hervormd jeugdhuis
WOENSDAG 3 NOVEMBER 1954 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Naar wij vernemen hebben B. en W.
van Haarlem thans besloten op de begro
ting voor 1955 een bedrag te reserveren
voor het uitvoeren van kunstwerken aan
nieuwe woningcomplexen.
Dit besluit kan beschouwd worden als
een uitvloeisel van het nader mondeling
antwoord van het College in de raad op de
vragen van het raadslid J. J. Voogd (Ar
beid), waarin deze het pleit had gevoerd
voor het verstrekken van opdrachten aan
kunstenaars ter verfraaiing van de in
aanbouw zijnde en nog komende woning
complexen met kunstwerken. De heer
Voogd dacht daarbij aan smeedwerk, ge
brandschilderd glas, beeldhouwwerk en
dergelijke en verwees naar de reeds in
Haarlem gangbare praktijk ten aanzien
van de nieuwe openbare gebouwen, waar
bij immers steeds 2% van de bouwsom
voor dergelijke versieringen wordt be
steed.
Thans zal dit ook bij de woningcom
plexen kunnen gebeuren. Op de begroting
voor 1955 zal nog wel met een beperkt
bedrag worden volstaan, doch dit heeft de
betekenis van een principieel besluit.
Tot de plannen die thans kans maken
op verwerkelijking behoort een ontwerp
van prof. ir. H. T. Zwiers voor een gevel
versiering aan het verzorgingshuis van het
complex woningen voor bejaarden „De
Blinkert", dat in Tuindorp Overveen in
aanbouw is.
Dinsdag is aangehouden een 41-jarige
Haarlemmer, genaamd A. E,, die er van
verdacht wordt, dat hij uit een nalaten
schap, welke hij als bewindvoerder onder
zich had, f 2182 en boedel heeft ver
duisterd; het geld zou hij in zijn zaak heb
ben geïnvesteerd. E. is ingesloten.
ADVERTENTIE
De vraag naar nieuwe artisten doet zich
in het Nederlandse amusementsleven steeds
sterker voelen. Voor de impresario's wordt
het moeilijk een programma samen te stel
len, dat iets nieuws brengt. Als gevolg
hiervan speurt men ijverig naar toekom
stige sterren, die vooral gezocht worden
onder de amateurs.
Zaterdag 6 November zullen in het Con
certgebouw te Haarlem audities gehouden
worden, waarvoor zich reeds een groot
aantal amateur-artisten aanmeldden. Hier
door zal het programma het karakter krij
gen van een amateur-cabaretshow, waar
aan meer dan vijftig personen mede-
De overigen, die niet voor deze avond
geplaatst konden worden, krijgen alsnog
de gelegenheid blijk te geven van hun
kunnen.
ADVERTENTIE
munten uit door goede pasvormU ziet er VEEL
BETER mee uit.
Ziekenfondsleverancier. Grote Houtstraat 166 bü de Houtbrug
Vain 6 tot 27 November zal in ,,'t huis
met de kogel" Spekstraat 12 te Haarlem
een tentoonstelling gehouden worden van
portretten en bloeim stillevens door Ge org
Rueter. De tentoonstelling is te bezichtigen
op werkdagen van 10 tot 18 uur.
dan een theelepeltje RKKJLEYj
JL/MIXTURAW
De Franse toneelgroep „Les Comédiens
de l'Etoile" geeft op 19 November onder
auspiciën van de Commissie voor de cul
turele vorming van de schoolgaande jeugd
in de aula van het Christelijk Lyceum aan
de Emmakade te Haarlem een bijzondere
middagvoorstelling. Des avonds treedt het
gezelschap met een ander programma in
dezelfde zaal in het openbaar op, evenais
de achttiende November in het Jeugdhuis
aan de Donkerelaan te Bloemendaal.
Het programma voor scholieren bestaat
uit vier éénacters, te weten „La Jalousie du
Barbouillé" van Molière, „De Beer" van
Tsjechof, „l'Huitre et les deux plaideurs"
en „Le Pari du diable" (op de geschiedenis
van Job gebaseerd). Aan de opvoering van
elk stuk gaat een inleiding in de Neder
landse taal vooraf. De nummers twee en
vier komen ook in de avondvoorstellingen
voor het voetlicht, tezamen met „De mens
en zijn vrijheid" met teksten van moderne
schrijvers als Anouilh, Aragon, Cocteau,
Eluard, Giraudoux en Prévert.
De Comédiens de l'Etoile waren twee jaar
geleden eveneens in Haarlem met hun
répertoire, dat geenszins het officiële toneel
concurrentie wil aandoen. Zij trachten op
artistiek verantwoorde wijze Europese cul
tuurwaarden en het Evangelie uit te beel
den. Deze bereopsacteurs waren oorspron
kelijk lekenspelers, die tournées maakten
in Franse steden en dorpen, voor zieken
en gevangenen, in weeshuizen en sanatoria
Zij beschouwen zichzelf als „sterren" in
die zin, dat zij een hoger licht willen ver
spreiden.
Tweede concert
Op 10 November is er wederom maar
dan in de Haarlemse Schouwburg een-
toneelvoorstelling voor scholieren. Dan
speelt het Rotterdams Toneel onder regie
van Bob de Lange het Engelse blijspel „Wel
te rusten" van A. P. Dearsly, een zelfstan
dig vervolg op „Vogel vlieg de wereld in".
Dit stuk is overgenomen van het réper
toire van het voormalige Vrije Toneel van
Anton Ruys.
Het tweede jeugdconcert wordt op Vrij
dag 19 November in de gemeentelijke Con
certzaal gegeven. Het Noordhollands Phil-
harmonisch Orkest speelt onder leiding van
Marinus Adam het Concerto Grosso nr. 16
van Handel, de Pastorale d'Eté van Honeg-
ger en A young person's guide to the or
chestra van Benjamin Britten, waarbij elk
werk door een verklarende toelichting van
de dirigent wordt voorafgegaan. Voor het
eerste concert was de belangstelling enorm
groot: 2200 leerlingen van scholen voor
voortgezet onderwijs in Haarlem en om
liggende gemeenten waren aanwezig.
Het tweede filmprogramma kan in de
week tussen 22 en 28 November worden
verwacht. Tot 8 November blijft in het
Huis van Looy de tentoonstelling „Sier
kunst van de Tropen" geopend.
Afscheid van de politie
Op zijn verzoek is de administratief
hoofdambtenaar A bij de Haarlemse politie
de heer P. M. Adriaanse, chef van de af
deling opleiding, om gezondheidsredenen
met ingang van 1 November eervol ontslag
verleend.
De heer Adriaanse kwam op 1 Juni 1920
als inspecteur van politie in dienst in de
gemeente Schoten. Op 1 Mei 1927 ging hy
over naar Haarlem als inspecteur van po
litie eerste klasse. Op 1 Maart 1940 ging
hij in verband met zijn gezondheidstoestand
met vervroegd pensioen. Na de bevrijding,
op 29 Mei 1945, trad de heer Adriaanse
opnieuw in dienst bij de politie; hij werd
toen belast met de opleiding van het poli
tiepersoneel.
Bijna 300 genodigden, (medici, heilgym.
nasten-masseurs en verpleegsters), aan
schouwden Dinsdagavond in het St. Elisa
beth's Gasthuis de Zwitserse film: ..Kanvpl
dem Rheuma".
Deze film, opgenomen in de modernste
rheumakliniek van prof. Böni te Zürich, gaf
enerzijds een beeld van het lijden dat teweeg
gebracht wordt bij het onbehandeld laten
van deze ziekte. Anderzijds toonde zij de
behandelingsmogelijkheden en de resultaten,
niet alleen van de moderne chemische ge^
neeswijzen, maar vooral ook van de midde-
len die de arts in de vorm van diverse phy.
siotherapeutische toepassingen ten dienste
staan.
Een lange serie hiervan werd getoond zo
als o.a. fangopakkingen, zwavelbaden, diverse
vormen van electrotherapie,wikkelingen, hete
luchtbaden, maar vooral de voor de i'heuma-
behandeling zo onontbeerlijke massage en
oefentherapie.
Hoewel uit deze film bleek dat men in
Zwitserland nog lang niet tevreden is met
de omvang van de rheumabestrijding, werd
de toeschouwers gedemonstreerd, welke ach
terstand ons land op dit gebied heeft in te
halen.
Niet alleen door het grote tekort aan voor
rheuma beschikbare ziekenhuisbedden, maar
vooral ook door de nog in onvoldoende mate
aanwezige mogelijkheden om physiothera-
peutische behandelingen te verstrekken,
is de bestrijding van een van de
belangrijkste volksziekten nog verre van vol-
doende!
Dr. G. R. van Veen, rheumatoloog te Haar-
lem, gaf een korte inleiding bij deze film.
De internationaal vermaarde Poolse pia
nist Stanislas Niedzielski geeft op 18 No
vember een recital in het gemeentelijk
Concertgebouw te Haarlem. Zijn program
ma vermeldt onder meer de complete cy
clus van vijftien walsen van Frédéric Cho
pin.
ADVERTENTIE
Beter licht voor huishouding
en industrie
ADVERTENTIE
Niall Mac-Ginnes
de hoofdrolspeler uil de film Maarlen Lulher'
Van Vrydag 5 November af in
Plaatsbespreken 2 dagen vooruit.
Telef. dezelfde dag.
Dinsdagmiddag werd in Brinkmann een
fruitmiddag gehouden, georganiseerd door
de afdeling Haarlem en omstreken van de
Nederlandse Vrouwen Electriciteits Ver
eniging en aangeboden door de Kring Rijn
en Amstelland van de Nederlandse fruit
telersorganisatie.
Na een inleidend woord van de presi
dente van de afdeling Haarlem, mevrouw
R. v. d. Noord-Magré, hield de heer A.
Glas, assistent van de Rijkstuinbouwvoor-
lichtingsdienst, een korte causerie over het
Nederlandse fruit. De heer Glas vertelde,
dat middagen als deze ten doel hebben om
meer bekendheid te geven aan het Neder
landse fruit.
De fruitteelt heeft zich langzamerhand
van nevenbedrijf ontwikkeld tot hoofdbe
roep, aldus de heer Glas. Dank zij de aan
wezigheid van vele fruitteeltvakscholen,
waar de fruittelers van terzake deskundi
gen onderricht ontvangen, is de productie
per ha. veel hoger geworden dan voor de
oorlog. Daardoor kan de Nederlandse fruit
teler zijn producten verkopen tegen vrij
wel dezelfde prijzen als vele jatren terug,
ook p.l zijn de productiekosten sterk ge
stegen.
De spreker behandelde in het kort de
vele moeilijkheden, die de teler heeft te
overwinnen, voor hij een goede oogst kan
afleveren. Hij dient de grond te bewerken
en ziektes te bestrijden. De pluk zelf, „het
mooiste moment van het jaar", moet zeer
voorzichtig geschieden. Weinig zon, vorst
en hagelbuien kunnen het fruit, en dus ook
de fruitteler, parten spelen. Ook de storm
behoort tot de spelbrekers, want „val-
fruit" is vrijwel waardeloos.
De Nederlandse Fruittelers organisatie
tracht de huisvrouwen voor te lichten over
de verschillende appel- en perenrassen en
over de soorten, die in een bepaalde pe
riode van het jaar verkrijgbaar zijn.
Op deze, voor de aanwezigen bijzonder
interessante middag, werden twee films
vertoond, een over het fruitbedrijf in de
loop van de zomer en over da teelt en af
zet van aardbeden.
De aanwezigen konden deelnemen aan
een verloting en een prijsvraag.
Adenauers vertrouweling
Dr. Adenauer stelt vertrouwen in Blank.
Hij heeft hem al ettelijke malen als des
kundige op het gebied van militaire aange
legenheden met zich op reis genomen, als
hij naar belangrijke conferenties met de
Westelijke mogendheden ging. Vrijwei
iedereen staat versteld over zijn nauw
keurige en uitgebreide kennis van zaken
en verstandige opvattingen.
Blank is niet groot van postuur. Hij
heeft markante gelaatstrekken. Hij kleedt
zich onopvallend en zijn optreden is zeer
bescheiden. Hij stelt er geen prijs op te
worden aangesproken als „herr Doktor".
„Ik ben geen doktor, maar timmermans
knecht," antwoordt hij dan. Deftige vroe
gere hogeDuitse officieren, die zoiets
moeten aanhoren, vertrokken geen spier van
hun gezichten.
In Elz bestaat een oud gebruik: als er
een jongetje op de wereld gekomen is,
legt men een pet van 'n spoorwegman,
een trompet en een grote zilveren munt
in de wieg. Als het kind het eerst naar
de pet grijpt zo wil de traditie zal
het later ambtenaar worden. Als het
de trompet pakt, steekt er een musicus
in. Maar als het naar het geldstuk
reikt, wordt het een diefBlank
vertelt gnuivend, dat hy indertijd de
meeste belangstelling voor de munt
had.
ADVERTENTIE
Al brandt het maagzuur
nog zo fel,
één RISP-tabletje
blust het wel I
In Haarlem-Noord is de jaarlijkse bazar
ten bate van het Nederlands Hervormd
Jeudhuis aan de Schoterweg hoek Pijn
boomstraat een traditie geworden.
Dit jaar zal deze bazar plaats hebben
op 4, 5 en 6 November. Hoewel dit jeugd
huis reeds enige jaren in gebruik is en
aan ongeveer duizend jonge mensen on
derdak geeft voor het clubwerk en dus
wel aan het gestelde doel beantwoordt, is
het voor de stichtings-commissie altijd no'g
een probleem, het gebouw schuldvrij te
krijgen, waarvoor ook steeds weer allerlei
acties op touw gezet worden. Een van deze
is de Jeugdhuisbazar, welke tot nu toe
altijd een groot succes is geweest. Een
comité, gesteund door een grote schare
vrijwilligers heeft weer vele goederen bij
elkaar gebracht, geschonken door particu
lieren, winkels en fabrieken. Als alles weer
even vlot verkocht wordt, dan kan de jeugd
voorlopig weer rustig in het jeugdhuis
vergaderen en is de zorg van de stichtings
commissie weer verkleind.
Naast een keur van goederen op allerlei
gebied tegen zeer aantrekkelijke prijzen
zijn er vele attracties onder meer een reis
per vliegende schotel, een sneltekenaar en
een rad van avontuur, enz.
De officiële opening van de bazar door
dr. H. van der Loos heeft plaats op Don
derdag 4 November des avonds half acht.
Voorts is de bazar Vrijdag- en Zaterdag
middag en Zaterdagavond geopend. De
bazar is opgebouwd in de bijgebouwen van
de Immanuelkerk aan de Van Egmond-
straat, Haarlem-Noord.
Theodor Blank, die vermoedelijk de eerste minister van Defensie in West-Duitsland
zal worden, in gesprek met dr. Adenauer (links).
(Van onze correspondent in Bonn)
Tegen het einde van 1950 werd de thans
49-jarigé Theodor Blank door bondskanse
lier Adenauer benoemd tot „veiligheids-
commissaris". Blank is, nu de plannen tot
herbewapening vaste vorm krijgen, een be
langrijk man. Vermoedelijk gaat hij een nog
grotere toekomst tegemoet als de eerste
minister van Defensie van West-Duitsland.
Men heeft Blank de verantwoordelijke op
dracht verstrekt het toekomstige Duitse
leger in elkaar te zetten, hoewel hij het
nooit tot een hoge militaire positie heeft
gebracht.
Toen Hitier de tweede wereldoorlog ont
ketende, kwam Blank als gewoon infan-
terie-soldaat onder dienst. Zes jaar lang
heeft hij aan verschillende fronten ge
vochten. Hij bracht het tot eerste luitenant
bij de pantsertropeen en tot compagnies
commandant en kreeg verschillende onder
scheidingen. Hij heeft het leger van twee
kanten kunnen bekijken: van het standpunt
van de gewone soldaat en van dat van de
officier. De oude geest zal in het nieuwe
leger nooit terug mogen komen, zo heeft hij
gezegd.
Arme ouders
Theodor Blank werd in September 1905
in een arm gezin in het dorpje Elz aan de
rivier de Lahn geboren. Zijn vader was
arbeider en zijn ouders moesten voor tien
kinderen zorgen. Theodor werd timmer
mansknecht en trok naar het Ruhrge-
bied. Hij was 25 jaar, toen hij tot secretaris
van de centrale bond van de Christelijke
fabrieks-, en transportarbeiders werd ge
kozen. Lang hield hij zijn functie niet,
want toen Hitler in 1933 aan de macht ge
komen was, werd hij op straat gezet. Toen
hij meende met zelfstudie genoeg school
wetenschap uit boeken in zijn hoofd te
hebben gestopt, deed hij toelatingsexamen
voor de hoogste klas van het gymnasium
in Essen-Steele, waar hij zich op dertig
jarige leeftijd in de schoolbanken zette
tussen jongens van een jaar of zeventien,
met wie hij in 1936, eindexamen deed en
slaagde. Hij ging wis- en natuurkunde stu
deren aan de universiteit te Münster en liet
zich daarna inschrijven aan de technische
hogeschool te Hannover. De oorlog maakte
een einde aan zijn studie.
In 1945 geraakte hij in Amerikaanse
krijgsgevangenschap. Zodra hij in vrijheid
kwam, sloot hij zich in Dortmund opnieuw
bij de Christelijke vakbeweging aan. Hij
werd lid van de gemeenteraad en van de
landdag van het bondsland Noord-Rijn-
land-Westfalen. In 1949, na de eerste ver
kiezingen in West-Duitsland werd hij in het
kiesdistrict Borken-Bocholt-Ahaus aan de
Nederlandse grens als candidaat van Ade
nauers Christelijk-Democratische Unie tot
lid van de eerste Bondsdag gekozen. Ver
leden jaar September koos dit district hem
opnieuw als eerste op de lijst tot volksver
tegenwoordiger in Bonn.
Gelukkig zijn er de afgelopen jaren in
verschillende landen particuliere instellin
gen geweest, die de herhaalde noodkreet
van mr. G. J. van Heuven Goedhart heb
ben beantwoord. De Wereldraad van Ker
ken en de Amerikaanse Ford stichting bij
voorbeeld staan de Oostenrijkse regering
bij in haar onvermoeide pogen om een af
doende oplossing voor het probleem te
vinden. Nu komt daar de Nederlandse hulp
bij en de lioop in vele vluchtelingen-
harten herleeft.
Die oplossing zoekt men in het opnemen
van de Duits-sprekende zowel als de Oost-
Europese vluchtelingen in het Oostenrijkse
economische bestel. Deze integratie biedt
de enige uitweg naar een nieuwe toekomst,
nu de kansen op emigratie met de maand
kleiner worden. Verschaf, zo redeneren de
Oostenrijkers en de UNO, de ontheemden
een eigen huis, laat ze de handen aan de
ploeg slaan op een nieuw boerenbedrijf,
leidt de jongeren voor een vak op, laat ze
zo mogelijk studeren en vergeet bij dat
Het gezin Schuier op het erf van zijn
nieuwe boerenbedrijf. Het kalf van
„Die Amerikanerin" is aller lieveling.
Schuier houdt het bouwplan voor zijn
nieuwe boerderij in de hand, zijn laat
ste ideaal
trekken waar heel de familie in woont. De
schuur voor het vee ziet er beter uit. On
der het dak van Schuler's woning hebben
wind en regen vrij spel. Het deert hen niet
want zij werken aan een nieuw huis, tus
sen de bedrijven door, tot laat in de avond.
Zij hebben deze zomer de eerste oogst van
het land gehaald. Een magere oogst, want
de zware regens, hagel en storm hebben de
Schuler's een schade berokkend van een
dikke tweeduizend gulden. Geen nood
nog wat harder werken, meer sparen.
Twee koeien hebben ze nu. De ene noe
men ze „Die Amerikanerin". Zij hebben
haar gekregen van Amerikaanse landbou
wers, onder de voorwaarde dat zij het
eerste kalf er van aan een andere landbou
wer-vluchteling zullen afstaan. Schuier
doet dat van harte. Elke dag krijgt het kalf
liters melk, die zij zelf hard nodig hebben.
Ik wil een best kalf weggeven, geen schar
minkel.
Schuier worstelt nu met nieuwe zorgen.
Zijn spaargeld is bijna op. Binnenkort zal
hij niet verder kunnen bouwen aan zijn
huis. Het wordt kort dag, zegt Schuier. En,
wellicht om de ware zin van deze woorden
te verbergen, voegt hij er aan toe: het kan
al gauw winter worden....
Geld, geld
We zouden niet willen beweren dat Schu
ier een uitzonderlijk geval is. Misschien
zijn Janovic in het Karintische Treibach,
MeLkerich bij Kufstein of Salboczy onder
de rook van Wenen er erger aan toe. Maar
Schuier leverde ons het bewijs dat het
geld, aan de vluchtelingen besteed, rente
afwerpt. En uit ervaring weten wij* dat
vele honderden vluchtelingen net als Schu
ier zich alles zouden willen ontzeggen als
zij een bescheiden bedrag konden lenen om
een begin te maken met een nieuw leven.
Niet alleen in de landbouw hebben wij
bewijzen gevonden van de krachtige wil
der vluchtelingen orn kampen de mg toe
te keren en er boven op te komen. In ver
scheidene kampen wordt gemeenschappe
lijk gespaard. Bouw-coöperaties en pro
vinciale staten verstrekken leningen aan
wie zelf genoeg heeft bijeen gegaard om
een huis te bouwen. We hebben hele wij
ken gezien, waarin gezinnen eindelijk ver
lost uit de kille" atmosfeer van het kamp,
weer overgelukkig zijn in hur. eigen wo
ningen. Bescheiden huisjes met schamel
meubilair, maar een hemel, vergeleken bij
die barakken.
Het zijn er altijd nog veel te weinig. Er
is te weinig geld, veel te weinig, geld, en
geld alleen, hebben die arme drommels no
dig om zich de weg naar een nieuwe toe
komst te ontsluiten.
alles niet de zieken en ouden van dagen
een draaglijker bestaan te bezorgen. Het is
een lange weg, deze weg der integratie.
Een lijdensweg vaak, omdat vluchtelingen
soms niet de moed hebben al het oude te
vergeten het vaderland blijft onweer
staanbaar trekken en een nieuw leven
te beginnen. Anderzijds zijn er echter dui
zenden, die deze weg, vallend en weer op
staand, gaan met een moed en een vertrou
wen, waarvan wij ons sedert de laatste
oorlogsjaren geen voorstelling kunnen
maken.
Eén doel
Nergens op onze reis door een deel van
Oostenrijk hebben wij deze moed en wils
kracht zo treffend belichaamd gezien als
In boer Klaus Schuier. Hij ziet er uit als
In dit weinig solide bouwsel „wonen" de Schuiers. Regen en wind hebben onder
het dak vrij spel.
Schrale oogst
Nu staat daar, enkele kilometers van
Wels, een bouwvallig huisje van twee ver-
(Van onze Speciale verslaggever)
Wie vluchtig kennis heeft genomen van de nood in de Oostenrijkse vluchte
lingen-kampen, zal zich bij het zien en horen van al die ellende onwillekeurig
benauwd voelen door de vraag of die tienduizenden ongelukkigen een mens
waardige toekomst mogen verwachten, zelfs al zou het voorbeeld van het
Nederlandse volk navolging vinden. Die vraag kan, wat Oostenrijk betreft,
gelukkig met een volmondig „ja" worden beantwoord. Mits en dat is de
belangrijkste voorwaarde de reeds bestaande hulpverlening krachtig wordt
voortgezet. Er moet geld komen. Veel en snel. Wie daaraan nog mocht twijfe
len, neme kennis van het rapport, dat een Nederlandse commissie op last van
de Wereld Gezondheids Organisatie heeft ingesteld naar de lichamelijke en
geestelijke gesteldheid van de kampbewoners in Oostenrijk. Haar conclusies
komen hierop neer, dat de morele bindingen in de vaak mensonwaardige barak
ken-woningen snel in verval raken, vooral bij de jongere mensen. Als niet snel
hulp wordt geboden, is binnen enkele jaren een crisis niet te vermijden.
een man van in de zestig, maar hij is pas
vijftig. Jarenlange ontberingen in een Rus
sisch gevangenenkamp in 1944 werd hij
als dwangarbeider naar de Sovjet-Unie
overgebracht en keelkanker hebben
harde lijnen in zijn gezicht gegrift. De
levenskracht in dit gepijnigde lichaam is
niettemin verbazingwekkend. Toen hij
zich in 1947 weer bij zijn vrouw en drie
kinderen, die de welvarende hoeve in Ze
venbergen in de steek hadden gelaten,
kwam, hield hij "nun steeds weer dat ene
doel voor ogen we moeten weer een eigen
huis hebben, een eigen bedrijf. Vooreerst
kwaim daar niets van hun wachtte, net
als al die andere duizenden lotgenoten,
het vluchtelingenkamp. Zij sloeger zich er
doorheen, geschraagd door het onwrik
bare geloof dat God hun eens een nieuwe
„Heimat" zou schenken. Zij werkten bij
boeren in de omgeving, hard en lang. Zij
ontzegden zich elk gerief en alles wat hun
leven aangenamer zou kunnen maken.
Werken. Weiken. Help uzelf, zo helpt u
God", werd hun levensparool. Dit. voor
jaar had Schuier zoveel gespaard dat hij
met geleend geld een stuk grond kon ko
pen. Vijf hectare: met veel bomen, struik
gewas en stenen in de bodem. Geen huis,
geen schuur.
Daar begon Schuier aan de verwezen
lijking van zijn ideaal. Tranen verstikken
zijn stem als hij er van vertelt. Voor we
begonnen hebben we samen gebeden of
God dit stukje grond ons thuis wilde ma
ken. Daarna gingen zij de woestenij bouw
rijp maken. Oostenrijks autoriteiten zorg
den voor nieuwe problemen toen zij zich
verzetten tegen de ontbossing. Urenlang
bepleitte Schuier zijn rechten. Toen Hitier
vroeg of jullie boter of kanonnen wilde
hebben, kozen jullie de kanonnen. Daar
door zijn wü nu van haard en hof verdre
ven. Erken nu tenminste dat jullie een
morele plicht hebben ons te helpen, zo zei
hij onomwonden. Hij kreeg zijn zin, en bo-
verdien nog een toelage van 40.000
schilling.
