Prae-natale zorg tegen ongunstige situaties in het verkeer Kort en bondig Slachtoffers onder voetgangers vooral bij kinderen en bejaarden In Haarlems telefoonnet werd 20.000ste abonné aangesloten Regionale verkeerstechnische leergang in Haarlem Ludamus speelde „De Dubbelganger" Maximum-snelheid Ontstellende cijfers Voordracht op ANYVB- leergang DONDERDAG 25 NOVEMBER 1954 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Een programmapunt van de A.N.W.B.: Generale Staf voor het verkeer Delana herenvesten Brand aan Kleine Houtweg Zware straf voor roekeloze automobilist Ook op voetgangers letten! Onvoorzichtig lopen Reeds duizend zebra's Driekamp van „Haarlem" De directeur Wegen en Verkeer van de A.N.W.B., de heer A. G. M. Boost, heeft bij de opening van de eendaagse regionale vérkeers-technische leergang, welke van daag in „Brinkmann" in Haarlem wordt gehouden, een uitvoerig overzicht gegeven van de vele activiteiten van de A.N.W.B. op het gebied van de verkeersveiligheid. De leergangen vox-men daarbij een zeer belangrijk element. Zij vormen bij wijze van spreken het geraamte van het research- werk op het gebied van de verkeerstech niek. Reeds is dit werk in een internatio nale lijst gezet, getuige de twee internatio nale verkeers-technische leergangen welke reeds werden gehouden; de eerste met 120, de tweede met driehondei-d deelnemers. Een derde in Italië te houden, is in voor bereiding. Daarnaast heeft de A.N.W.B. jarenlang betoogd, dat een coördinatie van de „strijd krachten" op hoog niveau noodzakelijk is om een hechte en harmonische samenwer king van alle erbij betrokken instanties te verkrijgen en tot een gericht verkeers beleid te geraken, met een zo groot moge lijke systematiek. Voor het bereiken van deze coördinatie heeft de A.N.W.B. steeds het instellen van een „Generale Staf" voor het Verkeer noodzakelijk geacht, als stra tegisch advies-college, dat de vraagstukken systematisch en gecoördineerd kan doen bestuderen, en plannen tot bepaalde acties en maatregelen aan de Regering kan voor leggen. Op het in 1950 gehouden Congres van de Vereniging het Nederlands Wegencongres, gewijd aan de verkeersveiligheid, werd de wenselijkheid van een Generale Staf voor het Verkeer als conclusie aanvaard en ter kennis van de Regering gebracht en hei is uitermate verheugend, dat op 23 Septem ber 1954 door de Secretaris-Generaal van Verkeer en Waterstaat, mr. Spitzen, na mens minister Algera de Vaste Commissie, Veiligheid Wegverkeer is geïnstalleerd. De verkeersafdeling van de A.N.W.B. blijft op het grote opei-atie-terrein zelf standige acties voeren. Zij heeft slechts uit de mededelingen van duizenden leden en consuls en uit haar eigen ervaring en ken nis te putten om objecten te over te vin den die een nadere behandeling vereisen; ADVERTENTIE Zuiver wollen met lange mouwen19.75 Gen. Cronjéstraat la-lb Telefoon 16015 Ben van Eysselsteijn's ,,De Dubbelgan ger" heeft al menige opvoering beleefd. Toch zag ik in Haarlem het stuk nog niet door het amateurtoneel spelen. Tot Dinsdag avond de R.K. Toneelvereniging „Ludamus" het voor het voetlicht bracht in een voor stelling, die zeker geen zwakke indruk ach terliet. Er was spanning en sfeer, er werd ook toneel bedreven met zwier, het spel bleef niet in de middelmatigheid steken, die de ergste vijand van de amateurspelers is. Komt het door een voldoende dosis zelf vertrouwen, die de vereniging zich eigen heeft gemaakt nu het regie-vraagstuk wel licht is opgelost? Ik weet het niet, maar het moet mij van het hart, dat ik meer ple zier bel'eefde aan dit optreden van de to neelvereniging uit het Haarlemse Noorden dan voorheen wel eens het geval is geweest. Nu biedt „De Dubbelganger" niet zomaar gelegenheid tot boeiend en verrassend to neelspel. Van Eysselsteijn heeft er een spel mee geschreven, dat in zijn realisering binnen de mogelijkheden van de dilettant ligt, al zijn er niet te onderschatten moei lijkheden op de weg, omdat het vooral een hecht ensemblespel vraagt, een spelen in tempo, een zich losmaken van de taal, die wel eens zwaarder wil wegen dan de tekst. Regisseur Laszlo Bubenik had er wel voor gewaakt de karakters niet te sterk aan te zetten om niet het onwaarschijnlijke te overdrijven ten koste van de spanning. Het tempo was echter nog niet hoog ge noeg opgevoerd. De vertragingen, daardoor ontstaan, verstoren de illusie. De persoon lijke spelprestaties zorgden er wel voor, dat men dat tekort niet al te hinderlijk er- vaarde. en daarmee is het pleit in het voor deel van „Ludamus" beslecht. Ik zal hier niet vertellen hoe de geschie denis van „De Dubbelganger" In elkaar steekt omdat men de inhoud wel als bekend mag veronderstellen en zo niet, de surprise voor de toekomst bewaard moet blijven. Liever dus wat van de spelers gezegd, van wie Ida Rooijers mij in de hoofdrol meer overtuigde dan Joop Seignette, al geldt voor beiden, dat zij hun tekst niet zo losjes hanteerden, dat zij over de verstarring in taalschoonheid (welke de schrijver ten koste van de dramatiek nastreefde) kon den heenstappen. Dat maakte hun allure wat gedwongen. Met datzelfde euvel hadden hun medespelers in mindere mate te kam pen, Cor Beerens en Gé Hurkmans bijvoor beeld omzeilden die bezwaren met souples se. De eerste in twee kleinere politierollen, de tweede met een vertonig van autoriteit, die weldadig aandeed. Ook Wim de Ree ontplooide zich vrij. Zijn dichter was op maat gesneden. Er waren nog heel wat meer rollen, die ik niet noem omdat zjj aan het karakter der voorstelling niets wezen lijks konden wijzigen. Genoeg zij, dat de voorstelling door de toewijding, welke er aan ten beste werd gegeven toch nog een portie verrassende speelscènes opleverde, waardoor zy de bijval van de zaal verwierf. Aan de décors was veel aandacht besteed. Jammer daarom dat het licht in de aan vang zulke kuren vertoonde. Dat komt een vrije spelontplooiïng niet ten goede. Men krijgt er, zeker bij een première, „de zenu wen van". Ludamus heeft zich en dat is lofwaardig fraai over die zenuwen heen gewerkt. P. W. FRANSE paoooocooooca^scoooscoccocooocoococaxoooxoccccocccpoax1 6 8 p „De vraag of het afschaffen van de p, naximum snelheid in 1951 de verkeers- 'p. 0 zedigheid gunstig of ongunstig heeft 8 leïnvloed is moeilijk te beantwoorden. 8 Het is echter zeker een feit, dat op lelangrjjke stedelijke invalswegen en .raversen door een aantal motorrijtuig- 8 xestuurders te hard wordt gereden. De- p 8 ie onverantwoordelijken, die zich niet 3 ian goedbedoelde waarschuwingen sto- 8 -en, zullen het wel gedaan weten te kry- 8 8 yen, dat noodgedwongen tot speed- 8 3 o n i n g zal moeten worden overge- 8 1 ;aan, d.w.z. het instellen van een rede- y 8 yke maximum snelheid op bepaalde g 8 rajeeten. 8 Onderzoekingen in Amerika hebben litgewezen, dat 85 van de bestuur- lers een veilige snelheid aanhoudt; 15 iverschrijdt deze snelheid in meerdere >f mindere mate. Gebleken is dat een inelheidsmaximum, gebaseerd op de ge- niddelde 85 snelheid goede resulta- :en geeft; bovendien kan dan de aan lacht worden geconcentreerd op de 15 lie het gestelde maximum pleegt te iverschrijden. Een tweede belangrijk 'oordeel van een zo juist mogelijk vast gestelde maximum snelheid is dat een 'eel groter percentage bestuurders zich leweegt met snelheden, wier minima en naxima slechts 10 mijl uiteenlopen. Ho- nogene snelheden bevorderen n.l. een 'eilige doorstroming; te grote verschil- en leveren gevaar op", zo zei de heer loost over het nog steeds in discussie ijnde probleem van de maximum snel- leid. oc©ooocmooocccoo=ocooo< waaraan iets „gedaan" moet worden. Het verkeer is, aldus de heer Boost, een levend iets; de componenten zijn mensen die zich op enigerlei wijze over de weg verplaatsen, met hun menselijke gebreken en tekortkomingen, met hun beslomme ringen en gepre-occupeerdheid. Spreker wees ook op de in samenwer king met de Rijkswaterstaat door de A.N. W.B. uitgegeven twaalf memoranda's over uiteenlopende onderwerpen als verkeers lichten, straatverlichting, oversteekplaat sen en dergelijke. Verder zijn er de be richten en beschouwingen van de ver keersafdeling en het tijdschrift „Verkeers recht". In dit verband merkte de heer Boost op, dat bij verkeersongelukken niet bij voor baat gesproken moet worden van nalatig heid, nonchalance, roekeloosheid, kortom schuld van dc weggebruiker. Vaak is een ongeluk het gevolg van een complex van omstandigheden, welke maar a! te dikwijls terug zijn te brengen tot technische tekortkomingen, waardoor zelfs een zorgvuldige bestuurder kan falen. Vandaar dat de A.N.W.B. grote zorg be steedt aan voor de weggebruiker ongun stige of gevaarlijke situaties en suggesties doet ter verbetering daarvan: een prae- natale zorg dus voor verkeerssituaties! De heer Boost besloot zijn inleiding met eén samenvatting te geven van de onder werpen welke vandaag aan de orde zullen komen, namelijk het voetgangersvraagstuk, de aanleg van oversteekplaatsen, de kruis punten buiten de bebouwde kommen en de verkeerstechniek als bindend element tussen verkeerswetgeving en rechtspraak. In Amsterdam is een 44-jarige chauf feur op heterdaad betrapt bij een diefstal uit een auto. De man heeft bekend zich aan verscheidene diefstallen uit auto's schuldig te hebben gemaakt. Bij verscheidene helers heeft de politie al het gestolene in beslag genomen. De Nederlandse Bond van Kleine Zelf standigen heeft er in een brief aan de com missie voor het kleine middenstandsbedrijf zijn misnoegen over uitgesproken, dat in deze commissie niet enige zelfstandigen zijn opgenomen. „Juist deze mensen, die dagelijks in de praktijk de moeilijkheden aan den lijve ondervinden, kunnen het best oordelen hoe en wat er te doen is om de bittere nood te lenigen", zo wordt in de brief gezegd. Het bestuur der Vereniging tot Bevor dering van Gereformeerde Ziekenverzorging in Nederland heeft de uitbreiding van het ziekenhuis „Salem" te Ermelo aanbesteed. Er waren 21 inschrijvingen. De hoogste was die der firma Tienmstra in Nijmegen voor f675.500. De laagste die der firma C. van Krimpen te Ermelo voor 1598.500. De op dracht is gegund aan de laagste inschrijfster. Woensdag is voor liet eerst sinds het bestaan van de Loosduinse groentenveiling een omzet van acht millioen bereikt. De voorzitter van de vereniging reikte aan kwe ker en koper, dit dit bedrag volmaakten een kist sigaren uit. Tot burgemeester van Blokzijl is be noemd de heer P. A. Nawijn te Kampen en tot burgemeester van Barsingerhorn de heer A. Wiedijk te Barsingerhorn. De officier van justitie bij de Almelose rechtbank heeft tegen t'wee Rotterdammers twee jaar gevangenisstraf geëist. Zij hadden in Juli bij een coöperatie in Almelo dc brandkast opengebroken en daaruit f400 gestolen. Een poging om in Augustus de brandkast van de iandbouwbank in Almelo te forceren mislukte. Beide mannen zijn reeds vele keren wegens inbraak ver oordeeld. HAARLEM EN OMGEVING Het bestuur van de Chr. Besturenbond te Heemstede houdt een vergadering op Dinsdag 30 November in het „Wapen van Heemstede" aan het Wilhelminaplein, 8 uur. Op deze avond worden films vertoond en de hoofdfilm, die ongeveer twee uur duurt, is genaamd De Nachtwake. Spreker op deze avond is de heer Jaarsma uit Den Haag over het onderwerp „Onze weg en ons doel". Goe de opkomst gewenst, ook van dames. De heer F. Joh. Veldman, vroeger te Haar lem en thans vicaris bij de Nederlands Her vormde Gemeente te Ophemert, heeft dezer dagen het beroep naar de Hervormde Ge meente van Colijnsplaat aangenomen. De bevestiging en intrede zal aldaar plaats, vin den op Zondag 19 December. In het perceel Kleine Houtweg 82 is Woensdagavond brand ontstaan, vermoe delijk door oververhitting van de kachel pijp. die door een houten plafond van de huiskamer naar boven loopt. De heer des huizes werd om tien uur wakker in de naast de huiskamer gelegen slaapkamer door het lawaai van het vuur en zag dat het dressoir en de radio in brand stonden. De onmiddellijk gewaarschuwde brand weer bluste het vuur. Er is een deel van Hqt meubilair verbrand en de bovenver trekken kregen brand- en waterschade. De Haarlemse rechtbank heeft vanmorgen .uitspraak gedaan in de zaak tegen de 44- .iarige directeur J. M. L. uit Heemstede, dié in de namiddag van 5 April van dit jaar op de Fonteinlaan een automobilist, die hem geen voorrang had verleend tot tweemaal toe zou hebben „gesneden" en zou hebben gedwongen op het rijwielpad te gaan riiden. De officier van justitie, mr. dr. R. W. H. Pitlo, had veertien daeen geleden een geld boete van honderd vijftig gulden geëist en de intrekking van het rijbewijs voor de tijd van negen maanden. De rechtbank veroordeelde L. tot vijf honderd gulder. boete subsidiair twee maan den hechtenis en zijn rijbewijs werd voor de tijd van twaalf maanden ingetrokken, waar van zes maanden voorwaardelijk. ADVERTENTIE „De zeer oude en de zeer jonge voetgan gers vormen het grootste probleem bij de bevordering van de veiligheid op de weg", zo zeide de Rotterdamse hoofdinspecteur van de Rotterdamse verkeerspolitie K. J. Muller vanmorgen op de verkeerstechni sche leergang van de A.N.W.B. in Haarlem in een met veel cijfers gedocumenteerde voordracht over dat vraagstuk. Het voetgangersvraagstuk het nauw ver band met de snelle ontwikkeling van het motoi'ische verkeer. Daardoor is de voet ganger, vroeger min of meer meester van de weg, steeds meer letterlijk en figuur lijk in het gedrang gekomen. Hoewel de scheiding van voetgangers en rijverkeer reeds was begonqen vóór het motorische verkeer zich begon te ontwikkelen, is eerst daarna deze scheiding in de steden geheel voltrokken. Conflicten bleven echter be staan, omdat het oversteken van wegen en straten door de voetgangers moest geschie den door het rijverkeer heen. Dit is in de steden het grootste vraagstuk van het voetgangersverkeer geworden. Het lijkt wel of het voetgangersvraag stuk thans meer dan vroeger de aandacht trekt. De laatste maanden kon men meer malen bijzondere activiteiten opmerken. Ex- kwamen klachten uit het buitenland van hen, die zich als voetgangers in ons ver keer bedreigd hebben gevoeld. Organisa ties wendden zich tot de regering met ver zoek om nadere bestudering van het voet gangersvraagstuk. Er werd een vereniging opgericht tot beschex-ming van de belangen der voetgangers, het Verbond voor Veilig Verkeer stelde een aparte voetgangerscom- missie in en op de Nationale Verkeerstech nische Leergang werd door de A.N.W.B. te Utrecht een aparte dag gewijd aan studie van dit onderwerp. Uiteindelijk zullen deze pogingen er toe leiden, dat men de voet ganger in het verkeer minder als een vei- geten figuur zal zien. Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft zeer juist ingezien, dat het grond- materiaal dat zij krijgt, niet geschikt is voor het vormen van een gefundeerd oor deel over de causaliteit der verkeersonge vallen. De schuldvraag wordt bij het on derzoek buiten beschouwing gelaten en er wordt meer aandacht besteed aan het ver krijgen van een diepgaand inzicht in de ge dragingen van de verkeersdeelnemers (de manoeuvres dus) op het moment vóórdat het ongeval plaats vond èn aan eventueel De heer Müller wees erop, dat te vaak p c verkeersagenten op kruispunten hun -' aandacht uitsluitend richten op het rij - R verkeer. Zij dienen echter ook de be- 8 langen van de voetgangers in het ver- 8 keer in 't ook te houden, zo goed als het 8 aanbeveling verdient ook speciale ver- keerslichten voor voetgangers aan te 8 brengen. XX>OC<XXXXXX)OOCOO<XCOOOOOOCCOOCCQCCOCOCCOCCOCOCCCCCOCOOC van belang zijnde bijkomende omstandig heden. Van de 356 in 1950 gedode voetgangers waren 185 jonger dan 8, en 80 ouder dan 65 jaar. Samen leverden deze uiterste cate gorieën dus niet minder dan 265 slacht offers. Er werden 65 voetgangers gedood (dit is ongeveer een vijfde deel van het totale aantal slachtoffers) door achteruit rijdende, juist wegrijdende of stapvoets rijdende voertuigen. Zeer groot is het per centage jonge slachtoffei-tjes. Rechtuit in de lengte-richting op de rij weg lopende, werden 21 voetgangers dode lijk aangereden. Aan de rechterzijde liepen 15, in het midden 2, aan de linkei'zijde eveneens 2 en van de overige 2 is dit niet bekend. Al deze voetgangei-s werden van achteren aangereden, één overdag, de ande- ren bij duistei-nis. Hier ontbreekt helaas nog één gegeven: hoeveel lopen er onder die omstandigheden rechts en hoevee links? Uit de cijfers van 1950 blijkt, dat van het totaal aantal van 6127 voetgangers-onge vallen ongeveer de helft het gevolg zou zijn van „onvoorzichtig op de weg lopen". Ten gevolge hiervan werden 2577 personen ge dood of gewond. Meer dan de helft hiervan, n.l. precies 1300, waren jonger dan 11 jaar! Al deze bijzonderheden worden door de cijfers over 1951 bevestigd. Het aantal voetgangers, dat plotseling van achter een boom, auto of ander object vandaag kwam en op de ï-ijweg werd ge dood, is in 1951 sterk gestegen, namelijk tot 55. Door het ontbreken van goede gegevens kon ook in 1951 helaas geen nadere détail lering worden gegeven van de tijdens „nor maal" ovei'steken van de rijweg gedode 200 voetgangers. Wel blijkt, dat van deze 200 slachtoffers 101 jonger waren dan 3 jaar, en 60 ouder dan 65 jaar. Rekening houdende met de bevolkingsopbouw komt men tot de conclusie, dat per 100.000 in woners der genoemde leeftijdscategorieën het volgende aantal dqdelijke slachtoffers onder voetgangers valt" te betreuren (ge- middelen van 1950 en 1951)3^tot acht jaar negen slachtoffers; van 9 tot' 14 jaar twee slaehtoffei-s; van 15 tot'49 jaar een slacht offer; van 50 tot 64 jaar drie en boven de 65 jaar elf slachtoffers per 100.000 in woners. Hoezeer dergelijke détail-onderzoeken nodig zijn, blijkt onder meer uit een En gelse publicatie: „The Child on the Read", een nadei'e bestudering van meer dan 30.000 vei-keersongevallen met letsel, over komen aan kinderen in Engeland in 1951. Men heeft daarbij op nauwgezette wijze een „i-isicofa'etor" berekend voor diverse wijzen van deelneming aan het verkeer voor allerlei leeftijden en op bepaalde tij den. Men ontdekte aldus allerlei bijzonder heden, waarvan bijvoorbeeld genöemd kan worden, dat in de maand Juni wielrijdende jongens van 1516 jaar ongeveer drie keer zoveel kans lopen een ongeval te krijgen als de 56 jarigen, die pas naar school gaan en van wie men tot dusver dacht, dat zij de grootste risico-dragenden in het ver keer waren. De praktijk wijst reeds de richting aan, waarin we in de eerste plaats moeten wer ken om vei-betei-ing trachten te brengen: de zeer jongen en de zeer ouden leveren ook ï-elatief bezien de meeste slachtoffers onder de bevolking. Nadere oriëntering is echter nodig en meer gegevens moeten worden verzameld om tot de juiste bestrij- dingsmethoden te komen, zo besloot de heer Müller zijn voodracht. Hierop sloot het betoog van de heer Boost aan over oversteekplaatsen voor voetgangers. In 1949 introduceerde de A.N. W.B. d'e zebra-oversteekplaats, resultaat van onderzoekingen in Engeland. Thans zijn er duizenden in ons land. Oversteekplaatsen dienen in principe op gewoonte-oversteekpunteiï te worden aan gebracht; immers kiest men daarvoor een andere plaats, dan worden zij niet gebruikt. Meestal echter zijn de gewoonte-oversteek- punten niet de veiligste punten. Het is daarom meestal nodig voetgangershekken te plaatsen. De oversteekplaatsen dienen zoveel mo gelijk haaks op de rijrichting van het ver keer te worden aangelegd; immers dan kan de voetganger met een kleine draaiing van het hoofd volstaan om het naderende rij verkeer te kunnen zien. Het is zeer nuttig gebruik te maken van verkeersheuvels; het oversteken kan dan in twee phasen geschieden. Trouwens, is een straat of straatuitmonding breder dan 10 meter, dan is een tussensteunpunt voor overstekende voetgangers zonder meer gewenst. De verkeersheuvel dient ter plaatse van de oversteekplaats verlaagd te worden. De markering mag echter niet doorlopen, om dat dit het remmend effect t.o.v. de voet ganger teniet zou doen. De verkeersheuvel mag door de oversteekplaats niet-in tweeën uiteenvallen, moet dus visueel één geheel blijven. Aan de hand van een gx-oot aantal licht beelden van foto's en tekeningen werden de bovenstaande principes toegelicht. Constructieve maatregelen t.b.v. voet gangers hebben dus voornamelijk tot doel de voetgangers in voor het oversteken zo gunstig mogelijke omstandigheden te bren gen. Het oversteken zal de voetganger uiteraard zelf moeten doen. Het gaat dus om het scheppen van de goede omstandigheden, het goede klimaat. Hóé dit klimaat moet zijn wordt bepaald door de eigenschappen èn de ontbrékende eigenschappen van deze zelfde voetgangers die overigens slechts mensen zijn, aldus de heer Boost. Opnieuw heeft het telefoondistrict Haar lem van de Telefoondienst een mijlpaal bereikt. Nadat in het voorjaar de vijftig duizendste aansluiting (in Bergen) in het district tot stand was gekomen is vandaag de twintigduizendste abonné in het lo cale net Haarlem (omvattende Haarlem. Heemstede, Bloemendaal en Aerdcnbout) aangesloten. Dit feit was aanleiding voor een gezellige bijeenkomst ten huize van de nieuwe abonné, de heer A. Ch. te Win kel, konende Leidsevaart 330 te Haarlem. Om elf uur had ir. J. M. de Vos, direc teur van het telefoondistrict Haarlem zich naar de nieuwe abonné begeven; deze is op het ogenblik wegens herhalingsoefe ningen in militaire dienst, maar het heug lijke feit was voor zijn commandant aan leiding geweest de heer Te Winkel in de gelegenheid te stellen bij de officiële „aan sluiting" tegenwoordig te zijn. Ir. De Vos richtte zich tot de heer Te Winkel en zeide, dat men niet moet den ken, dat de directie tegenwoordig kan zijn bij alle nieuwe aansluitingen. Evenals in het leven van de mens doen zich bij het bedrijf van de PTT momenten voor, die de moeite waard zijn daaraan aandacht te besteden. Zo'n feit doet zich vandaag voor. nu het locale net zijn twintigduizendste aansluiting bereikt heeft. Gemeend is dit ogenblik niet onopgemerkt voorbij te laten gaan. De heer De Vos herinnerde er aan, dat Haarlem in de loop der jaren een bij zondere rol vervuld heeft bij het telefoon wezen. In deze stad kwam immers de eerste automatische installatie van de PTT tot stand en wel in 1925. In andere steden, waar een gemeentelijke telefoondienst was, kende men reeds de automatische verbin dingen. Toen de centrale van het Haarlemse net in gebruik werd genomen had zij een ca paciteit van 7800 nummers; er werden toen 4048 abonné's aangesloten. Thans heeft 'dé centrale een caoaciteit van 22.000 en van daag is de 20.000ste aansluiting tot stand gekomen. Vooral na de bevrijding is het aantal aansluitingen sterk toegenomen en wel ongeveer verdubbeld. Nieuwe maat regelen zijn reeds getroffen, speciaal ten gerieve van de bewoners van Haarlem- De heer A. Ch. te Winkel voert zijn eerste gesprek via zijn nieuwe toestel; van links naar rechts ir. J. M. de Vos, mevrouw Te Winkel, de heer Te Winkel en de heer P. Rolff, referendaris der P.T.T., die een taart aanbood. Noord en van Bloemendaal. Bij het station Bloemendaal der Nederlandse Spoorwegen (op grondgebied van Haarlem) is op het ogenblik een centrale in aanbouw, waar door in de toekomst weer een gx-oot aantal aansluitingen tot stand zal komen. De heer De Vos merkte op, dat de tele foondienst door de grote belangstelling van het publiek ontstellend veel v/erk moet verrichten. De behoefte aan com municatiemiddelen bezorgt de dienst veel zorgen. In Haarlem-Noord kan men aan do behoefte op dit ogenblik niet voldoen; in het centrum der stad is nog wel gele genheid om verbindingen tot stand te brengen en daarom behoefde de heer Te Winkel niet zo lang te wachten als anderen. Ook is het voor het Staatsbedrijf der PTT een bijzondere dag en het verheugt zich er over, dat in het Haarlemse net de twintigduizendste abonné een telefoonaan sluiting heeft. Daarom heeft de PTT be sloten de aansluiting aan de nieuwe abonné gratis aan te bieden. De di rectie van het district voegt daarbij een taart voor de familie Te Winkel. De heer Te Winkel dankte ir. De Vos voor de hartelijke toespx-aak. Hij zeide altijd be wondering te hebben gehad voor de tele foondienst. In ziin militaire loopbaan heeft hij ondervonden, dat de dienst steeds ge reed staat om te beloen. In zijn burger leven is hem gebleken, dat de service goed is. Hierna werd de telefoon voor het eerst gebruikt en de familie Te Winkel wacht nu af of haar nummer 12711 veel „ge draaid" zal worden. Zaterdag 27 November houdt de Haarlemse Krachtsport Vereniging ..Haarlem" een di'ie- kamp gewichtheffen in het HJMV-gebouw. Lange Margarethasfraat 13. De wedstriir. zal gaan tussen: „Sandow" uit Delft, LKV uit Leiden en de HKV ..Haarlem". In totaal nemen 15 gewichtheffers deel.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1954 | | pagina 13