Europese samenwerking
vormde hoofdschotel
Gruiswi]e
Goed voorzien
voor de Feestdagen
UOXV .ja gïaag
IN DE WERELDPOLITIEK
Hardlopende Europeanen
Agenda voor
Haarlem
C=L effelaar
Twee maanden detentie geëist
tegen soldaat met watervrees
W. Jager Ger lings
Controlelampje weer
ter sprake
Bankbiljettendiefstal
voor Gerechtshof
Verhalen verzonnen om aan
;wemles te ontkomen
WOENSDAG 22 DECEMBER 1954
3
Kamerdebat over Buitenlandse Zaken
miihmciet
breemen co.
Speciale aanbieding
een voortreffelijke wijn
N.V. Wijnhandel
De „Triton"-ramp
Voorwaardelijke straf geëist
Ook verkrijgbaar iri
dozen van 50 siuks.
(Van onze parlementaire redacteur)
Overeenkomstig een aloude traditie was er feestverlichting in de vergaderzaal van
de Tweede Kamer, waar de electrische kandelabers brandden, aangezien de be
groting van Buitenlandse Zaken aan de orde was.
Tot de hoofdpunten in het debat behoorde de kwestie van het mislukken van de
Europese Verdedigings Gemeenschap, door de meeste sprekers betreurd, daaren
tegen door de heer Wel ter (K.N.P.) met vreugde aanschouwd; het verdrag inzake
de West-Europese Unie, de moeilijkheid hoe tot verdere Europese integratie te
komen, de verre van aangename verstandhouding met Indonesië. Ook kwam de
UNO ter sprake. Hiermee hield de heer Ruygers (P.v.d.A) zich bezig, die vooral
het verlenen van technische bijstand aan minder ontwikkelde gebieden bepleitte.
Mr. Schmal (C.H.) en dr. Bruins Slot (A.R.), die ook beschouwingen over
het Europese vraagstuk hielden, ontmoetten elkaar in hun critiek op het feit, dat ons
staatshoofd in een onder1 ministeriële verantwoordelijkheid bij het bezoek van de
president der Franse Republiek gehouden rede met lof gesproken had over de
leuze der Franse Revolutie „vrijheid, gelijkheid en broederschap".
De heer Wel ter (K.N.P.diie de staf
brak over Indonesië, daft met en na de
souvereiniteitsoverdracht telkens overeen
komsten had gestoten om zich vervolgens
in feite geheel m strijd met het overeen-
gekomene en zeker met de geest diaarvam
te handelen, bleek het als een der voor
delen van de mislukking van het Europese
Verdedigingsverdirag te beschouwen, dat
nu in de West-Europese Unie Frankrijk
ten opzichte van Europese samenwerking
de leiding zou kunnen gaan nerrfen, ietwat
geremd door Engeland. Dit achtte hij voor
ons land gelukkig. Critiek op het optreden
van Moskou ging vergezeld van de waar
schuwing: „praten is goed, maar houdt uw
kruit droog." Ook Washington kreeg enige
vegen ui.t de pan.
zo groot mogelijke zelfstandigheid te krij
gen, maar het kan door de in het verdrag
vastgelegde, uitermate beperkte en louter
raadgevende bevoegdheid nooit werkelijke
controle uitoefenen, zoals die nodig te ach
ten valt. Aangezien het ook geheel ver
keerd zou zijn om de Kolen- en Staalge
meenschap voor iets anders te gaan ge
bruiken dan voor het speciale doel waar
voor zij bestemd is, meende spreekster, dat
er een nieuwe studiegroep, wellicht van
parlementariërs, moest komen om te doen
nagaan, wat er in de richting van een po
litieke en economische gemeenschap kan
worden gedaan. Evenals mr. Van dier Goes
van Naters drong zij erop aan, dat nu ein
delijk een Benelux-parlementaire raad met
behoorlijke bevoegdheden tot stand' zal
Ernstig achtte de heer Weiter het, dat komen. Nadat mej. Klompé onder meer nog
de grootste macht op aarde, de Verenigde
Staten van Amerika, zich bij de behande
ling van het vraagstuk Nieuw-Guinea ach
ter de onwaarachtige leuze van kolonialis
me had verscholen om zich van stemming
te onthouden. Minister Luns kreeg een
pluimpje, want dit keer had ons land zich
in de UNO „moedig gedragen". Zou dat
destijds in verband met de Indonesische
kwestie eveneens het geval zijn geweest,
dan zou het daarmee vermoedelijk heel
anders en veel beier voor ons gelopen zijn.
Terugkerend tot Europa keurde de heer
Welter af, dat men te Straatsburg te weinig
ijverde voor een groter Europa dan dat
van „de Zes". Toen mej. dr. Klompé
(K.V.P.) bij interruptie erop wees, dat de
Assemblée dit wel deed' en doet, $loch
Steeds stuit op tegenwerking van het Co
mité van Ministers, kwam dit de heer Wei
ter juist heel goed te pas. Zijn verwijt was,
dat die Assemblée zich niet voldoende liet
gelden en dat men het Comité van Minis
ters duidelijk behoorde te maken, dat hier
geldt: zich onderwerpen of aftreden.
Mr. Van der Goes van Naters
(P.v.d.A.) vierde zijn verjaardag met het
houden van een pleidooi voor verdere
Europese integratie, waarvoor hij ook de
West-Europese Unie wilde gebruiken, een
punt waaromtrent er tussen hem en mej.
Klompé wel enig verschil van inzicht bleek
te bestaan. De woordvoerder van de P.v.d.
A.-fractie stond' to dtit opzicht „êtage-
gewijze opbouw naar integratie van de Zes
binnen de Zeven" voor. Een onafhankelijke
echte parlementaire controle is nodig, zo
betoogde hij. Dat kon volgens hem ook, al
zal de Assemblée van de West-Europese
Unie alleen een raadgevend karakter heb
ben. Door een interruptie vestigde mej.
Klompé er zijn aandacht op, dat daarin
juist een beperking zit, waarop mr. Van
der Goes van Naters onder daverend
gelach van de Kamer zedde: „Met u wens
ik zover te gaan als we maar enigszins
kunnen."
's Avonds gaf mej. Klompé een heldere
uiteenzetting met betrekking tot die West-
Europese Unie en tot de waag, wat er nu
verder in het belang van Europese inte
gratie te doen valt. Kort en duidelijk legde
zij uit, dat, nu de West-Europese Unie geen
enkel supranationaal karakter bezit, men
binnen haar kader niets kan doen voor het
tot stand brengen van een politieke en
economische Europese Gemeenschap. Het
parlement van cl ie Un i e zal, zo betoogde
zij, de „allernaarste structuur" hebben, die
men zich kan voorstellen. Zeker, het dient
ADVERTENTIE
H. VAN
ï£L. 10070
WOENSDAG 22 DECEMBER
Stadsschouwburg: „Potasch en Perlemoer
met vacantie", Toneelgezelschap Johan Kaart,
8 uur. Minervatheater: Heemsteedse Chris
telijke Oratoriumvereniging Weihnachts-
oratorium, 8 uur. Lido: „Onderwereld van
Montmartre", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor:
,.Het huis der stilte", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Als vrouwen begeren", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Palace: „The command", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Bwana duivel",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Carnival
Story", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 23 DECEMBER
Aula Christelijk Lyceum, Van Merlen-
straat: Kerstconcert, Die Haerlemsche Mu-
syckcamer, 8 uur. Minervatheater: Heem-
steedse Christelijke Oratoriumvereniging,
Weihnachtsoratorium, 8 uur. Lido: „Onder
wereld van Montmartre", 18 jaar, 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Luxor: „Het huis der stilte", 18
jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Als vrou
wen begeren", 18 jaar. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Palace: „The command", 14 jaar, 2. 4.151 7 en
9.15 uur. Roxy: „Het leven is geen lolletje",
alle leeft., 2.30 uur. „Bwana duivel", 18 jaar,
7 en 9'15 uvr. Rembrandt: ..Carnival Story",
18 jaar, 2 7 en 9.15 uur. Studio: „Brood,
liefde en isruasie", alle leeft., 8.15 uur.
had gesteld, dat als het Westen eens met
Rusland zou gaan spreken, het niet bij
voorbaat, een dictaat moet vaststellen, dat
het die Sovjet-Unie zou willen ODleggen,
maar als een sterke gelijkwaardige ge
sprekspartner diendie te verschijnen, ondier-
streepte zij de beslist positieve kant van de
Europese samenwerking. De politieke in
tegratie van Europa wordt door zeer posi
tieve doeleinden, dus niet bovenal door
vrees voor Rusland, bepaald, namelijk d'oor
het belang van de Europese landen een
gemeenschappelijke markt tot stand te zien
komen. „Al ons streven is gericht op de
welvaart van onze volken en niet od ag-
gressie." Het is jammer, aldius spreekster,
dat de landen achter het IJzeren Gordijn
dit maar niet schijnen te kunnen of wilton
inzien.
Later op cto avond hield haar fractiege
noot mr. De Graaf zich met 'de pijnlijke
zaak van Indonesië en met de daar toege
nomen rechteloosheid bezig. Een soortge
lijk geluid viel ook te beluisteren in het
geen de heer Ritmeester (V.V.D.) te
berde bracht. Omtrent het betoog van d'iens
fractiegenoot Korthals zij vermeld dat
deze vooral nadruk legde op de noodzaak
niet met Rusland te gaan Draten voordat
de Pariise Protocollen (West-Europese
Unie) geratificeerd zullen zijn.
ADVERTENTIE
Vieille Vofites 1949 ƒ2.85 per fles
sélection. Macon Supérieur
Spaarne 8892 - Haarlem - Tel. 10112
De K.N.A.T acht het verbod voor
servicestations om lampjes ter vervanging
van stuk gegane exemplaren te verkopen
uit het oogpunt van de verkeersveiligheid
zeer te betreuren, vooral omdat de practijk
bij avond is, dat bestuurders van motorrij
tuigen met een kapotte lamp doorrijden in
dien zij niet in de naaste omgeving een
nieuw exemplaar kunnen betrekken.
Gezagvoerder F. Peetoom van de K.L.M.,
die al 21 jaar vliegt, is gisteren bij het
onderzoek naar d!e „Triton-ramp" te Dublin
als getuige gehoord. Hij heeft vertelaard!
dat hii in September j.l. met een „Super
Constellation" in die buurt van New York
vliegend, door zon op het instrumenten-
bord niet kon zien of het rode lampje, dat
uit moet zijn als het landingsgestel is op
getrokken, brandde of niet. Gezien deze
ervaring had hij, na de ramp bij Shannon
naar de toestand van het rode lampje in
de „Triton" gevraagd. Het bleek dat het
wgs doorgebrand.
Peetoom verklaarde dat, bij proeven die
hij heeft gedaan om vast te stellen wat er
gebeurt wanneer het landingsgestel uit
gaat, en de vleu gel klappen te snel naar
binnen getrokken zijn, zijn toestel hoogte
verloor. „De proeven vertellen mij, diat we
zeer voorzichtig moeten zijn met het in
trekken van het landingsgestel. We moeten
zekerheid hebben dat het ingetrokken is,
voordat wij iets andiers doen", zei hij.
„Daarom zou het aanbeveling verdienen
een betere ver k 1 ikk ei-insta 1 la tie aan te
brengen voor het aangeven van het inge
trokken zijn van het landingsgestel".
Het onderzoek duurt voort.
Nieuwjaarsreceptie Commissaris
der Koningin
De Commissaris der Koningin in de pro
vincie Noordholland en mevrouw Prinsen
zijn voornemens een Nieuwjaarsreceptie te
houden op Zaterdag 8 Januari 1955, des
namiddags van 35 uur ten Provinciehuize
te Haarlem (ingang Paviljoenslaan).
De 23-jarige mejuffrouw J. M. L. uit
Amsterdam, wier proces wegens diefstal
van bankbiljetten enige maanden geleden
voor het uitbrengen van een psychiatrisch
rapport werd aangehouden, heeft Dinsdag
middag opnieuw voor het Amsterdamse
Gerechtshof terecht gestaan. Zij was in
April door de Haarlemse rechtbank tot
twee maanden veroordeeld, omdat ze als
contröleuse in dienst bij de Grafische In
richting Joh. Enschedé en Zn. te Haarlem,
biljetten had weggenomen, toebehorende
aan de Nederlandse Bank. Deze biljetten
werden er gedrukt om later als geldige bil
jetten uitgegeven te worden. Het totale
bedrag, dat zij dan waard zouden zijn, was
1100,—.
Reeds op de vorige zitting van het Hof
had de raadsman, mr. G. A. J. Dolk, aan
gevoerd, dat zijns inziens de dagvaarding
foutief was opgesteld. Daarin werd het
meisje namelijk diefstal van bankbiljetten
ten laste gelegd. Volgens pleiter had er
moeten staan: diefstal van papier der
Nederlandse Bank. „Iedereen is het er over
eens wat een bankbiljet is," betoogde hij,
„dat is een biljet, waarop de Nederlandse
Bar.k, aan toonder het er op vermelde be
drag in specie uitbetaalt. Voor het door dit
meisje gestplen papier zou de bank des
tijds geen cent gegeven hebben, want ze
waren toen nog niet. geldig."
Gisteren haalde hij dit verweer in het
kort opnieuw aan. De president, mr. E. H.
F. W. van Schaeck Mathon, ging voorts de
levensgang van het meisje na. In het psy
chiatrisch rapport werd gezegd, dat haal
ver standelij ke ontwikkeling beneden nor
maal v/as en dat zij verminderd toereken
baar moet worden geacht. In het reclas-
seringsrapport drong de R.K. reclassering
aan op een voorwaardelijke straf met
streng toezicht.
De procureur-generaal, mr. J. F. Hoef-
felman, achtte termen aanwezig dit advies
op te volgen en requireerde drie maanden
voorwaardelijk.
Mr. Dolk hield het op vrijspraak, aange
zien hij rotsvast meende, dat hier geen
sprake is geweest van diefstal van bank
biljetten, zoals in de dagvaarding vermeld.
Mocht het Hof hem hierin niet willen vol
gen, dan verenigde hij zich verder met de
eis van de procureur.
De uitspraak volgt op 4 Januari.
ADVERTENTIE
Zo'n feestelijke voorraad Roxy hoort erbij.
Geniet er deze dagen volop van.
Roxy's zijn karaktervol,
gemaakt voor karaktervolle mensen.
Altijd welkom, blijvend lekker I
3 Roxy Rook Redenen: Dubbel gefermenteerd Dubbel gezuiverd Standvastige melange
i
„Gaat u nooit in het bad en wast u zich
nooit?", vroeg de president van het hoog
militair gerechtshof aan de Eindhovense
soldaat N. van R. van het Bewakingscorps
te Leiden.
„Jawel, edelachtbare, maar altijd onder
de douche," was het antwoord van deze
militair, die geweigerd had zich te ont
kleden en mee te doen aan een zwem-
instructie, omdat hij zeide watervrees te
hebben. Deze weigering kostte hem voor
de krijgsraad een maand militaire detentie,
waarvan hij in hoger beroep was gekomen.
De soldaat, wever van beroep, had niet
alleen geweigerd te gaan zwemmen, maar
was ook niet te bewegen geweest om een
beetje te gaan pootjebaaien" in het
ondiepe bassin.
„Doodeenvoudig, omdat u bang bent. U
hebt zich steeds aan de zweminstructie
onttrokken door wacht en andere dienst-
bezigheden en pleegde' meerdere malen
lijdelijk verzet om niet mee te hoeven," zo
zeide de president. „Bovendien hebt u een
verhaal gefantaseerd over een avontuur,
waarbij u met een touw om de nek uit het
water bent gesleept."
De soldaat gaf dat toe. Hij had dat ver
haal verzonnen om zijn werkelijke motief:
„watervrees," te verbergen. „Ik durfde er
niet voor uit te komen," zeide hij.
„Maar als u nu in de wei loopt en er
komt een dolle stier op u af, zoudt u dan
ook niet in de sloot springen?", vroeg een
der raadsheren.
„Ik loop nooit in de wei," antwoordde de
soldaat.
„Maar wel hebt u het M.O.V.-insigne,
het militaire vaardigheidsdiploma. Hoe kon
u dat zonder zwemmen halen?"
„Daarvan werd ik vrijgesteld, omdat ik
watervrees heb."
De advocaat-fiscaal vond het maar een
raar geval. Een psychiater constateerde bij
de soldaat pathologische watervrees, waar-
De laatste politieke verwikkelingen van 1954 in Europa worden geken
merkt door een zekere stabiliteit ten aanzien van verbindingen tussen de
Westelijke landen. Men kan echter nog niet van verbondenheid spreken
al valt een aarzelende neiging tot verdere toenadering in een West-Europees
verband nu en dan te constateren, speciaal op het gebied der bewapening,
dat voorhands als het belangrijkste der integratie-terreinen schijnt te moe
ten worden beschouwd. Het luidst van alle Europese stemmen, die de over
tuiging van een Europese samenwerkings-noodzaak verkondigen en bereid
heid daartoe uiten, is nog altijd de West-Duitse. De regeringsverklaringen
van Bonn zijn bijna altijd aansporingen tot West-Europese eenheid en als
een afgezant van Adenauer in het buitenland de kans krijgt om er iets over
te zeggen, laat hij het niet achterwege. Wij hebben onlangs dr. Gersten-
maier, de voorzitter van de Bondsdag en voorman van de Christendemo
craten, in Den Haag een brillant betoog horen houden over dit onderwerp
en zijn gehoor was merendeels enthousiast over deze echt „Europese"
rede. Het is een merkwaardige ontwikkeling, dat juist de Duitsers als
gangmakers moeten fungeren voor een idee, die toch ook in tal van andere
Europese landen sterk leeft. Des temeer dringt deze situatie tot een nadere
en critische ontleding.
Wanneer men de Europese geschiedenis
van de negentiende in de twintigste eeuw
in vogelvlucht beziet, zijn de tekenen van
een Duitse greep naar Europese hegemonie
zo onmiskenbaar, dat het weinig zin heeft
uit de hoogte der vogelvlucht af te dalen
naar de naargeestige détails dezer Duitse
strevingen en de bloedige mislukkingen er
van. Als grote mogendheid in het midden
van Europa en in de politieke machtsver
houdingen van die tijd was Duitsland be
hept met een streven, dat veel meer een
natuurlijke neiging dan een kwaadaardige
machtslust moet heten, ofschoon de natuur
lijke neiging door macht-begerende poli
tieke topfiguren vaak inderdaad tot kwaad
aardigheid uitgroeide. Wanneer wij dus op
dit moment bij de Duitse politiek een zeker
hegemonisch geaard streven ontdekken,
dan behoeft de kwaadaardigheid daarbij
niet meteen te worden verondersteld
temeer omdat de figuren die in West-
Duitsland op het ogenblik de koers bepalen
voor het merendeel aan den lijve de ge
volgen van de Hitleriaanse kwaadaardig
heid hebben ondervonden.
Het is dus geen ressentimentele anti-
Duitse ironie, wanneer men zou spreken
van een gevaar voor een nieuwe Duitse
hegemonie in Europa. Het is veeleer de
erkenning van een natuurlijke Duitse
neiging, die niet eens kwalijk behoeft te
worden genomen, doch waartegen men zich
moet wapenen met voorzichtigheid en soms
achterdocht.
De omstandigheden in Europa en de
wereld hebben zich in de decennia der
Duitse pogingen tot overheersing zodanig
gewijzigd, dat de eenvoudige „verovering"
en „annexatie" van Europese landen door
het toekomstige Duitsland ondenkbaar zijn
geworden. Deze begrippen zijn zowel ver
ouderd als achterhaald. De vrees van West-
Europese landen voor een nieuwe Duitse
overheersing geldt dan ook niet deze
„primitieve" soort van gevaar. Die vrees
geldt veel meer de mogelijkheid, als vrede
lievend West-Europese volk te worden
meegesleept ineen Duits avontuur, een
avontuur dat noodzakelijk zal zijn gericht
tegen het Oosten.
Daarmee onmiddellijk samenhangend is
het probleem der Europese eenheid. Want
in een verenigd Europa, waarin de oer
oude Duitse neiging tot expansie de poli
tieke koers zou bepalen in dat geval dus
de Europese koers van een tot een federa
tieve eenheid samengebonden werelddeel
zou het avontuur in Oostelijke richting
onvermijdelijk zijn. Europa als nieuwe
natie, behept met de schier onuitroeibare
Duitse nationalistische strevingen, zou een
gevaarlijk element kunnen worden in de
totaliteit van het Westelijke halfrond, dat
in de Verenigde Staten van Amerika
helaas geen tegenhanger vindt als het gaat
om het bedwingen van avontuurlijke ver
leidingen die zich tegen de communistische
federatie in Oost-Europa richten.
Het is een enigszins tragische gedachte,
dat een verdeeld gebleven Europa zich on
veilig moet voelen, doch dat een verenigd
Europa wellicht ongewild de gevaren over
zich zou kunnen afroepen, die het in zijn
verdeeldheid zozeer vreesde.
Omwille van deze overwegingen de ver
eniging van Europa tegenhouden zou een
absurde en formalistische daad zijn, die
bovendien zou ingaan tegen de historische
ontwikkeling welke zich heeft ingezet. Om
wille van deze overwegingen echter be
hoedzaam tewerk gaan bij de vereniging
van Europa en er nauwlettend op toezien
dat Europa niet een nationalistisch inge
stelde, naar expansie neigende en de sou-
vereiniteit verafgodende natie wordt, zou
de historische ontwikkeling een handje
kunnen helpen om uit te monden in een
geordende Euro-Aziatische samenleving
van volken, die elkander niets te verwijten
en niets van elkander te eisen hebben.
Men kan betogen, dat de Duitse bewinds
mannen van het ogenblik in het geheel niet
zinnen op realisering van nationalistische
denkbeelden en deze dus ook niet aan het
nieuwe Europa willen opdringen. De feiten
spreken echter andere taal, en het zou al
te optimistisch zijn anders te verwachten.
De hereniging van de twee delen Duits
land, de terugkeer van het Saargebied, de
verschuiving der Oostelijke grens en de
hernieuwde inlijving van Oost-Pruisen zijn
nog steeds en steeds sterker fundamenten
van de Duitse buitenlandse politiek. Voor
dien was er ook nog de herbewapening bij
te noemen, doch die is intussen zo goed als
verwezenlijkt. Zelfs Gerstenmaier, de man
die in nazi-kampen verbleef en Hitler ver
afschuwde, zegt: „De Saar is Duits, daar
is geen twijfel aan. Doch wij hebben de
oorlog verloren en moeten geduld oefenen."
Geduld oefenen betekent: straks komt
ook dat. ter tafel. Straks wordt ook die eis
ingewilligd. Straks als alles in Europees
verband zal worden geregeld en Duitsland
in de Europese federatie het inspirerende
eleipent zal zijn. Wapt dat is zeer be
grijpelijk het leidende motief der Duitse
hang naar Europese eenheid. Nationalis
tische winst uit de eerste hand is het, wat
Duitsland kan behalen uit een zo spoedig
mogelijke verwezenlijking van de Europese
eenheid. Deze nationalistische instelling is
het, die Frankrijk verhinderd heeft zijn
onvoorwaardelijke steun aan de plannen
der E.V.G. te schenken. Het is dus niet
louter lof, die de Duitse federalisten kan
worden toegezwaaid. Men zou hun kunnen
verwijten, dat zij van het verenigde Europa
een andere voorstelling hebben dan de
overige Europese landen. Ais er aan één
ding in deze wereld geen enkele behoefte
meer is, dan is het aan een nieuwe, mach
tige souvereine natie, die het spel van de
macht gaat meespelen, zoals Middeleeuwse
roofridders het speelden zonder zweem
van rechtsregel of orde in een bandeloze
samenleving.
Macht is niet het eex'ste, wat Europa be
hoeft. Recht is het, wat het mede moet
willen scheppen in de wereldsamenleving
der volken. Recht en vrijheid, veiligheid en
orde. Zolang niet deze typische Europese
idealen als producten van de Europese
beschaving tot gestalte beloven te komen
in datgene, wat de Europese federatie zal
worden, is voorzichtigheid meer dan ge
boden. Voorzichtigheid vooral met hen, die
in Europa tot nu toe nooit enig blijk ge
geven hebben van een zin voor een andere
dan gewelddadige orde.
Nogmaals, het is geen ressentiment, de
Duitse politiek te wantrouwen. Het is een
voor het Europese eenheidsstreven bevor
derende voorzichtigheid, die ons door de
Europese historie ondubbelzinnig geleerd
wordt. J. L.
door deze verminderd toerekeningsvatbaar
moet worden beschouwd.
„Maar," aldus de advocaat-generaal,
„blijkens mijn inlichtingen bij schoolhoofd
en badmeester te Eindhoven heeft deze
man wel de instructies schoolzwemmen
gevolgd. Hij heeft hér-opvoeding nodig."
Twee maanden militaire detentie leek de
advocaat-fiscaal het juiste middel daartoe.
De verdediger van de soldaat was het
met die opvatting volmaakt oneens. Hij
schilderde het a-sociale milieu, waaruit
deze soldaat stamt: „Hij v/as gewend aan
vervuiling en slordigheid. Voordat hij naar
dit gerechtshof ging heb ik hem strenge
instructies gegeven om zich goed te wassen
en zijn haren te laten knippen. Hij was ge
woon smerig en droeg leeuwenmanen," zo
zeide de verdediger.
En wat de mededelingen van de Eind
hovense badmeester en het schoolhoofd
betroffen: inderdaad ging de soldaat als
schooljongen mee naar de zwem-instructie,
maar hij ging nooit mee het water in. Het
psychiatrisch rapport leek de verdediger
volkomen juist. Soldaat Van R. is geen
normale jongen. Hij is ongeschikt voor de
dienst. „Geef hem een boete en ontslag uit
de dienst," zo vroeg de verdediger, die
eventueel op een nieuw psychiatrisch
onderzoek aandrong.
Het hof zal op 28 Decembei uitspraak
doen.
ADVERTENTIE
KUNSTHANDEL
«1DEL
HAARLEM
WAGENWEG 102
KERSTGESCHENKEN
KERSTKAARTEN
Foto van de vermoedelijke dader van de
moordaanslag, die op 24 November j.l.
werd gepleegd op mevrouw B. Koster-
Visser te Zeist, die bij deze aa7islag het
leven verloor. De dader werd nog achter
volgd door een jongeman op wiens aan
wijzingen de politie, die dus over een vrij
nauwkeurig signalement beschikte, een
foto liet maken van een eerzaam, burger
en deze foto zo deed retoucheren, dat zij
met de vermoedelijke dader treffende over
eenkomst vertoonde. Er is een beloning
van f 1000 uitgeloofd voor diegene, die
aanwijzingen kan geven, welke leiden tot
opsporing en aanhoudi-nr van de
moardena"*
