In Fez en Marrakesj komt men
een stapje nader tot Marokko
mam-
anthraciet
Geen „zoete tuin van Allah'*,
wel oude levende medina's
Langdurige speurtocht naar een vertrouwd beeld
N. VAN BREEMEN.& Co.
TEL. 10070
Ankers bij „Katingo"
worden uitgebracht
De lopende
band
DONDERDAG 30 DECEMBER 1954
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
3
Agenda voor Haarlem
Georgette Hagedoorn is
terug in Nederland
Toneelstuk van Hoornik
werd bekroond
Bloemlust-tentoonstelling
De sigaret, die
van fijne smaak
getuigt
„Cycloop" en „Hulp in nood"
verlieten IJmuiden
Roland Petit getrouwd
met Renée Jeanmaire
Prins Bernhard bezocht
Circus Strassburger
De buitenlandse handel
in November
DRAADOMROEP
Kerkelijk Nieuws
(Van onze reisredacteur)
MARRAKESJ, 23 December. De Europeaan, die in Noord-Afrika naar
het beeld heeft gespeurd, dat zoveel verhalen over het nabije Oosten bij hem
hebben opgeroepen, heeft lang moeten zoeken eer hij het vond. Het beeld is
bekend genoeg: een blauwe lucht boven smalle kronkelende straatjes, ezeltjes
onder te zware lasten, klagelijke Arabische muziek, witte gestalten van ge
sluierde vrouwen, een klaterende fontein op een stille binnenplaats, krioelende
menigten op een markt onder een hete zon, dit hele vreemde wereldje van een
„medina",' een Arabische wijk, omsloten door eeuwen-oude wallen. En boven
dat alles uit de hoge stem van de „muezzin" op de minaret, die de gelovigen
oproept tot de dagelijkse, gebeden, waarin de ganse Islam zich naar Mekka richt,
samenkomst van handeling en gedachte in dit 't ganse leven omvattende geloof.
Het is een fraai en poëtisch beeld, dat in Noord-Afrika echter eerder door de
tekenaar kan worden gevangen dan door de fotograaf.Want de laatste moet
auto's, telefoondraden, trams, wolkenkrabbers en „bidonvilles" uit zijn beeld
vlak zien te houden, die de komst van het Westen heeft meegebracht. En wil
hij een détail-plaatje maken van een kleine Mohammed, dan moet hij deze
veelal eerst verzoeken even zijn klap-kauwgum op te bergen!
De geweldige schok die de Westerse be
schaving hier heeft teweeggebracht, blijft
waarlijk niet tot de politiek beperkt, zeer
tot ongerief van de Nederlandse journa
list, die anders had gedroomd. Hij benijdt
zelfs een beetje zijn Duitse collega's, die
de laatste tijd een opvallende belangstel
ling voor Noord-Afrika aan de dag leggen
en die blijkbaar met een ultra-gevoelige
ontvang-installatie voor romantische ver
schijnselen zijn uitgerust. Zij vernemen al
thans de stem van de muezzin boven de
claxons van de taxi's uit en zetten boven
him stukken: „de tuin van Allah, vol mys
tiek en gesluierde vrouwen en tere odeur.
De geheimzinnige sfeer der harem-liefde".
De nuchtere Nederlandse verslaggever,
die in Algerije en Tunesië wel wat anders
geroken heeft dan de „tere odeur uit de
tuin van Allah" is een beetje treurig ge
worden, omdat hij die „geheimzinnige
sfeer" niet dadelijk kon vinden. En hij
werd nog triester, toen hij in Marokko
waar men hem het bestaan van deze ro
mantiek gegarandeerd had althans in
Rabat en Casablanca de muezzin en toebe
horen weder niet thuis trof. Maar zo hard
nekkig was ik wel, dat ik een laatste kans
waagde en naar Fez en Marrakesj ging. En
daar heb ik het tenslotte allemaal gevon
den. Niet zo zoet als het mij was voorge
spiegeld, vuiler, stoffiger, armer, maar
hevig en echt.
Slot en poort
Fez en Marrakesj, twee geweldige medi
na's, de eerste elf en de tweede negen
eeuwen oud, die de Europese wijken nog
gemakkelijk overstemmen. Twee uitersten
overigens. Fez, stad van veel wit, zacht
geel en grijs, vol innerlijke spanning in de
beslotenheid van een diepe vallei, onaan
tastbaar en ondoorgrondelijk, een wit-ge-
sluierde Mohammedaanse, die een eigen
stille weg gaat. Marrakesj, rode brutale
stad, tronend in een wijd open vlakte, uit
bundig, een ongesluierde Berber-vrouw in
kleurige kledij' die u uitdagend tegemoet
komt.
Fez, zetel der Garaouine, de oudste uni
versiteit ter wereld, waar de studenten,
precies zoals hun voorgangers van eeuwen
her, in moskee en „medersa" de Moham
medaanse theologie en het Islamietische
recht leren, stad van overdenking en bol
werk der Islam.
Marrakesj, Marokko's poort naar de Sa
hara, stad van handel en oorlog, van ka
ravanen en binnenvallende Berber-stam
men, oord van botsing en wrijfplaats van
beschavingen.
Een verblijf in Fez van twee dagen is
voldoende om te beseffen, dat men deze
stad in twee jaar evenmin zal leren ken
nen. De Islam heeft nog andere muren dan
de geweldige wallen om de medina. Het
gesprek met de patriarchale Islam-geleer-
de, die zo juist uit een Frans concentratie
kamp is losgelaten, leert dat duidelijk. Het
ADVERTENTIE
DONDERDAG 30 DECEMBER
Stadsschouwburg: „Hippo danst", Haagse
Comedie, 8 uur. Concertgebouw: Noordh.
Philh. Orkest, m. m. v. Stefan Askenase, 8
uur. Studio: „Brood, liefde en fantasie", alle
leeft., 7 en 9.15 uur. Luxor: „De avonturen
van Robinson Crusoe", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „Ten Westen van Zanzibar",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „De levens
roman van Richard Tauber", alle leeft., 7
en 9.15 uur. Roxy: „Hondo", 14 jaar, 8 uur.
Rembrandt: „De Zigeunerbaron", alle leeft.,
7 en 9.15 uur. Lido: „Bengaalse brigade", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Roman Ho
liday", alle leeft., 8.15 uur.
VRIJDAG 31 DECEMBER
Minerva: Geen voorstelling. Studio:
„Brood, liefde en fantasie", alle leeft.., 2.15 en
7 uur. Luxor: „De avonturen van Robinson
Crusoe", alle leeft., 2 uur. Frans Hals: ,,'t Zit
in de lucht", alle leeft., 2.30 en 7 uur. Palace:
„De heerser van Ceylon", 14 jaar. 2, 4.15 en
7 uur. Roxy: „Tarzan en de wonderbron",
14 jaar, 2.340 en 7 uur. Rembrandt: „De
Zigeunerbaron", alle leeft., 2, 4.15 en 7 uur.
Lido: „Demetrius en de gladiatoren", 18
jaar, 3, 4.15 en 7 uur.
Grote Kerk: Oudejaarsdienst, ds. J. Brons
geest, 8 uur.
Lion d' Or: Bezinningsbijeenkomst Huma
nistisch Verbond, spreker W. F. Happë,
6.45 uur.
is een gesprek onder een Marokkaanse
maaltijd van vreemd-geparfumeerde vlees
gerechten, die men zittend op lage divans
naar 's lands wijs met de vingers eet. Men
verwacht opstandige woorden van deze
grijze professor Sidi Mohammed ben Larbi
Alaoui. Integendeel. Hij verdrijft tijdelijk
de honger naar daden van zijn jonge in
tellectuele vrienden van de Istiqlal met
wijze vergelijkingen over menselijke dom
heid en een lichte glimlach. Hij heeft
maanden lang op wat dadels en olijfolie
geleefd en is twintig kilo afgevallen. Maar
hij heeft een beschaamde Franse officier,
die zich kwam verontschuldigen, gezegd
dat hij tevreden was. De granieten berus
ting van de werkelijke Islam. Insj Allah,
als God het wil. De Islam is oud, maar
eeuwig en derhalve zal Marokko eens vrij
zijn. Men verlaat het koele vertrek en gaat
naar buiten, waar het zonlicht door het
fijne lover van de olijfbomen filtert. Men
ziet weer het gesloten gezicht van deze
arme oude stad, waar strijd en bloed en
leven en dood slechts een dunne laag van
de geweldige muren tot stof hebben kun
nen doen verweren.
WmwM
i
ii
Dan fladdert er ineens een dun wit
vaantje omhoog op de top van een
nabije minaret: het is het uur van het
gebed. Er stijgt een ijle, hoge stem
naar de hemel: de muezzin een van de
vele tienduizenden stemmen, die drie
honderdvijftig millioen Mohammeda
nen raken.
In Marrakesj daarentegen behoeft men
niet te wachten. Wanneer na. uren lang
sporen door een kale steppe het adem
benemend décor van deze door de zon in
gloed gezette terra cotta-stad tegen de
witte koelte van het besneeuwde Atlas
gebergte oprijst, springt zij u als het ware
op de nek. De enorme minaret van de
Koutoubia-moskee reikt temidden van
hoge palmen rechtstreeks naar de hemel.
Men gaat de medina binnen door een oude
poort vol lidtekens, waar Marokkaanse
soldaten in zwart-paars gestreepte „Djel-
laba's" met lange geweren de wacht hou
den. Er staan kamelen bij de rossige ver
weerde wallen.
Heksenketel
En dan tuimelt ge de heksenketel van
de stad binnen. De kromme stoffige stegen
en sloppen zijn vol onbedaarlijk lawaai,
mensen schreeuwen, ezels balken, koper
smeden hameren, er is de reuk van bra
den in gloeiende olie, uit huizen komt gil
lende Arabische muziek. En nochtans sla
pen 'er temidden van dit geweldige ge
druis mensen tegen muren. Slapen zij om
dat er nog zoveel dagen in dit leven zijn
en omdat alles wat er gedaan moet wor
den, toch teveel is voor één zwak mens?
Tenslotte voert het nog bedwongen la
waai van het nauwe straatje naar de cli
max, het hevigste plein van de wereld, de
Djemaa El Fna, geweldige markt waar
duizenden negers en Marokkanen en een
handvol toeristen een eindeloos bewegen
de massa vormen, die rondkolkt om de
vruchtenstalletjes, de kwakzalvers, de
acrobaten, de hansworsten, de verhalen
vertellers, de toneelspelers, de barbiers,
de orkestjes, de gokkers, de handelaars in
alles en nog wat, de zangers en de slan
genbezweerders. Er is het gejammer van
bedelaars, het geschreeuw van aanprijzers,
het schelle geluid van fluiten en het
voortdurend' doffe bonken van tom-toms.
Pas na het eerste uur van kabaal, hevige
geur en vreemde gezichten, die alle zin-
tuigen totaal verdoven en verblinden, past
In het paleis achter
deze zwarte lijf
wacht van de sul-
ian van Marokko
ligt de sleutel van
het politieke con
flict. De Istiqlal-
partij eist als eerste
voorwaarde een re
geling van de kwes
tie van de afgezette
sultan, voorwaarde
die temeer klemt
omdat de sultan niet
alleen het hoofd der
stad is, maar tevens
het hoofd van de
kerk, die iedere
Vrijdagochtend zijn
volk voorgaat in de
„Khotba",het plech
tig ge&d van de
Mohammedaanse
Zondag.
Met het KLM-toestel uit Djakarta, dat
ruim een uur te laat op de luchthaven
Schiphol arriveerde, zijn Woensdagavond
de voordrachtkunstenaares Georgette Ha
gedoorn en haar begeleider Pierre Ver-
donck in Nederland teruggekeerd. Zij heb
ben gedurende enige tijd een tournée door
Indonesië gemaakt.
Aan een aantal toneelschrijvers, die een
fragment van een stuk hadden ingezon
den voor de prijsvraag „opdrachten toneel
schrijfkunst" heeft de minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen ad inte
rim onlangs opdracht verleend tot het vol
tooien van hun stuk. Deze auteurs zijn
Ed. Hoornik, mevrouw Bep de Jong
Keesjng, Max Croiset, Ary den Hertog en
Alphons Laudy.
Op advies van de jury, bestaande uit de
heren Johan de Meester, voorzitter, C. A.
Schilp, Paul Steenbergen, Willem Tolle
naar en Bert Voeten, heeft de minister
thans besloten aan elk dezer auteurs het
voor het voltooien van hun stuk in uit
zicht gestelde honorarium toe te kennen,
Aan de auteur Ed. Hoornik kende de mi
nister bovendien een prijs van,/ 1500 toe
voor zijn toneelstuk, dat getiteld is: „Kains
geslacht".
De eerste „Bloemlust"-tentoonstelling te
Lisse met daaraan verbonden mechanisa-
tie-show zal Dinsdagochtend 4 Januari of
ficieel worden geopend door de heer J. J.
van Balkom, onderdirecteur der Konink
lijke Luchtvaart Maatschappij.
Tijdens de tentoonstelling zullen docu
mentaire films worden vertoond.
de Westerling zich aan en gaat hij weer
afzonderlijke beelden zien in deze malle
molen.
Een oude kreupele mummelende vrouw,
die een gedroogde gierenkop koopt
wondermiddel tegen alle kwalen de
gillende slangenbezweerder, die een wild
spel speelt met woest sissende cobra's, die
zich opblazen en half opgericht, bliksem
snel uitstoten naar de hand, die hen zo
dadelijk tot een onbeweeglijke slaap zal
dwingen. Er stijgt een jammerende kreet
op. de „tandarts" heeft iemand een rotte
kies uitgerukt en houdt het bloederige
ding triomfantelijk de voorbijgangers voor.
Nog later leert het oor zelfs afzonderlijke
geluiden onderscheiden en het luistert
naar een klein orkest, waarbij een lachen
de jongen met veel gouden tanden de
nieuwste Egyptische liedjes zingt, onge
stoord door het concurrerend ensemble,
dat op enkele passen afstand oiide helden
dichten der Berbers de reeds van getier
doordrenkte lucht inzendt.
Rust- en lustoord
Pas veel later gaat men zijn geteisterde
zintuigen uitspoelen in de rust van 's we
relds meest luxueuze hotel-tuin. La Ma-
rnounia, vol sinaasappelbomen en palmen
en olijven en paarse bloemen met de wit
besneeuwde Atlas-reuzen op de achter
grond.
Dit is het andere Marrakesj met zijn
casino en zijn briljant internationaal sei
zoen, dat met de Kerstdagen is begonnen
en de zeer groten en zeer rijken dezer
aarde uit de koude van Europa en Ameri
ka naar de koestering van de Marokkaan
se zon lokt: Churchill's geliefkoosde rust
oord. In deze periode leeft ook de Euro
pese wijk op na een lange, hete, stoffige
zomer.
Maar het echte Marrakesj blijft het
toeristen-oord van de folders over
stemmen. Het hevige, woelige Marra
kesj van eeuwen vol intriges, van
wilde ruiter-charges, van brand en
plundering, van sultans die komen en
gaan, van paleizen en krotten. Het
Marrakesj van de zeer machtige Pasja
El Glaoui. Hij heeft de zijde van
Frankrijk gekozen. Zijn stad begint
naar de Istiqlal over te hellen. Er zijn
al geregeld winkelsluitingen en wat
aanslagen geweest. Er staan prikkel
draadversperringen gereed bij de in
gangen van de Medina. Het nieuwe
conflict op het eeuwig strijdtoneel
Marokko laat ook deze stad niet on
bewogen. Maar dat is een geheel an
der verhaal.
ADVERTENTIE
natuurlijk
in cellofaan
Vannacht om 3 uur hebben de sleepboot
„Cycloop" van Bureau Wijsmuller te IJmui
den en het bergingsvaartuig „Hulp in nood"
van de rederij Goedkoop de IJmuidense
haven verlaten om het bergingswerk van
de bij Bergen gestrande „Katingo" ook van
de zeekant aan te pakken. Aan boord van
de „Katingo" is inmiddels al veel materiaal
gebracht. Hierbij waren pompen, slangen
en snijapparaten.
De „Hulp in Nood" heeft vannacht twee
ankers meegenomen, die in de loop van
vandaag worden uitgebracht. De „Cycloop"
is hierbij behulpzaam door de draden stijf
te trekken.
De bemanning van de „Katingo" is in
middels in Amsterdam aangekomen om
binnenkort via Rotterdam en Frankrijk
naar Griekenland terug te keren.
De dertigjarige balletdanser en choreo
graaf Roland Petit is Woensdag in het
huwelijk getreden met de balletdanseres
en filmactrice Renée („Zizi") Jeanmaire.
Woensdagavond heeft Prins Bernhard,
bijna geheel onopgemerkt temidden van
het publiek in de uitverkochte zaal, ver
gezeld door zijn moeder, Prinses Armgard,
een bezoek gebracht aan het Circus Strass
burger in Theater Carré te Amsterdam.
De prins volgde met grote aandacht het
programma en toonde vooral veel belang
stelling voor de paardennummers.
De eerste prijs in de romanprijsvraag
van de Christelijke Friese Volksbibliotheek
is toegekend voor het manuscript „Brek-
kende branning" (brekende branding) van
de heer P. Feddema uit Groningen.
Terwijl de klok de minuten
tikt, glijden de uren en de da
gen van het jaar in de onpeil
bare muil der eeuwigheid.
En nu zal ook dit jaar óns
jaar vergaan naar daar,
waar over terugkeer nooit
gesproken wordt. Het is een
gedachte die huiveringen
wekt, dat in dit leven alles in
één richting wegdrijft: dat uit
het niets der eindigheid nooit
iets of iemand herboren wordt
tot een nieuw begin.
Kinderen worden u ge
schonken in hun simpele
hulpbehoevendheid, zij groei
en op en worden groot, zij
zullen oude mensen worden
en eenmaal op de maal
stroom van het leven over de
rand van de eeuwige water
val worden gedreven. Zij ko
men nooit terug, om opnieuw
simpel en hulpbehoevend in
uw armen te liggen. Geen en
kele vreugde in dit leven
staat ook maar een luttele se
conde stil voor uw ogen, want
onder de zweepslag der onop
houdelijke beweging glipt zij
weg tussen uw grijpende vin
gers; en zij komt nooit terug.
De zweepslag der onophou
delijke beweging het is als
een onoplosbaar geheim, dat
het levenswezen in zich draagt
en waarop het leven steunt
om werkelijk leven te zijn. Er
moet een eenvoudige, funda
mentele wetenschap geborgen
liggen in dit geheim, een we
tenschap die alles verklaart en
alle vragen wegvaagt met het
ene, klare, verlossende ant
woord. Een wetenschap, waar
naar wij allen rusteloos vor
sen en verlangen, doch waar
van niemand van ons nog de
sleutel heeft vermogen te
vinden.
De wetenschap der einde
loze beweging, die voor onze
aardse ogen eindigt bij de
dood, doch niettemin voort
gaat omdat zij eindeloos is.
Zo moogt ge aannemen, dat
ook (en zelfs) de dood geen
stilstand is. Wanneer ge over
de rand van de eeuwige wa
terval wordt gesmeten, raakt
ge uit het gezicht van uw
dierbaren en verliest ge de
vaste grond van de tollende
Aarde onder uw voeten. Doch
waar een waterval is, daar is
een stroom. Een stroom die
zich voortzet temidden van
het bruisende schuim daar
aan de overzijde een
stroom die u opneemt en
rusteloos voortdrijft in de
nieuwe wereld, waar allen
zich verzamelen zullen.
Want de tijd drijft ons allen
in één richting.
Op de kermis stond vroe
ger een aardig tentje, waar ge
met houten ballen mocht smij
ten naar een processie van
lelijkbesmoelde mannen, die
achter elkaar als houten kla
zen voorbij marcheerden. De
houten mannen stonden op
een lopende band, de achter
grond was een wild bos met
grasgroene bomen, en zij dre
ven met stijve knikbewegin-
gen dwars door het bos van
de ene kant naar de andere.
Een soort leventje in het
klein, waar ook iedereen in
dezelfde richting drentelde
en dan mocht ge met die bal
len zo'n Houtmans van zijn
geloof afkegelen. Als ge er
een raakte, sloeg hij achter
over en gleed als een lijk weg
tussen de bomen.
Maar er was iets, dat in
strijd met de werkelijkheid
moest heten. Want enkele se
conden nadat de ganse rij
voorbij gesukkeld was, kwam
de voorste weer aan de ande
re kant welgemoed tevoor
schijn en achter hem al zijn
collega's, doodgegooid of niet;
hun sterven deerde hen wei
nig, aangezien zij wisten on
middellijk herboren te zullen
worden.
Dat geluk is waarschijnlijk
enkel de houten klazen be
schoren. Doch de gedachte
aan deze stijve processie
komt bij mij op, nu ik in
deze overpeinzingen zover
gekomen ben: dat de eeuwig
durende beweging de grond
slag van alle leven moet zijn.
Ons aller leven moet vast
zitten aan een lopende band,
die zonder ophouden door de
eeuwigheid voert. Een tijd
lang zijn wij als houten kla
zen in ons aardse pakje op
onze eindeloze loopband ge
dreven door het licht van de
aardse zon, die ons als een
schijnwerper bestraalt en ons
mensen doet zijn voor een
wijle. Als wij verder hobbelen
dan het licht der zon reiken
kan, zijn wij buiten het aardse
leven, dat ons niet meer met
zijn houten ballen kan beko
gelen. Doch het betekent niet,
dat onze band tot stilstand is
gekomen. Wellicht is het een
oase van rust en veiligheid,
waardoor wij daarna zullen
worden voortgetrokken, een
grazige vlakte van vrede, waar
een ander en beter licht ons
bestralen kan?
Zolang wij tezamen, als le
venden, nog bij het kermis-
tentje staan met de houten
ballen tot gooien gereed, zien
wij een menigte van mensen
voorbij zeulen in die ene, my
sterieuze richting. Een menig
te van mensen, van dagen en
jaren, van vreugden en ver
drietelijkheden. Wij zullen zo
straks het jaar 1954 tussen de
décors van het grasgroene
bos dat het gapende gat
camoufleert zien verdwij
nen, terwijl aan de andere
kant 1955 met een stijve be
weging omhoogwipt om zijn
gang naar het einde te begin
nen.
Meen nu niet, dat alles ver
loren is. Dat al uw dierbare
momenten van dit jaar tot
niets vergaan zijn in de on
eindigheid, en dat de gestor
venen vervaagd zijn tot ge
dachten zonder gestalte. Want
ge moet die eeuwige bewe
ging niet vergeten.
De weldadige overweging
dat alles voortgaat te leven,
al ziet ge het niet, en dat ge
met alles en allen die ge lief
hebt verbonden zijt door de
altijdlopende band die Leven
heet, moge het afscheid van
dit jaar voor u tot een onaan
tastbaar gevoel van veiligheid
maken.
Want in het Leven, hier en
ginds, is niets veiliger en
eeuwiger dan het Leven zelf.
J. L.
Volgens de door het Centraal Bureau
voor de Statistiek samengestelde voor
lopige gegevens bedroeg de waarde van
de invoer in November 1954 954 millioen
(vorige maand 947 millioen), terwijl voor
een waarde van 886 millioen (vorige
maand 870 millioen) werd uitgevoerd. Het
dekkingspercentage bedroeg 93 (de vorige
maand 92).
De totale handelsomzet (in- plus uit
voer) overtreft in November 1954 het re
cord van de vorige maand met 23 mil
lioen. Doordat de uitvoer sindsdien met
9 millioen méér is toegenomen dan de
invoer, verbeterde het dekkingspercentage
met 1 punt.
ADVERTENTIE
Zo voel ik me nu met
Studioklank
als een Russische Grootvorst van vóór
de Revolutie). Ik heb mtjn eigen so
listen en mijn eigen orkesten. Groot-
vorstelijk ga ik bij mijn Draadom
roep zittenen het is alsof ze om
me heen staan, en voor MIJ spelen -
zo echt!
In de Draadomroep-apparatuur
van PTT werken de nieuwste
snufjes mee om U het ongestoor
de genot van Uw uitverkoren
programma's te garanderen*.
Draadomroep is zuinig op Uw
geld en Uw stroom, maar royaal
met de geluidskwaliteit. Geen
vervelend zoeken en bijstellen.
Eén draai aan de knop en
U boort het fijnste het best!
*A!s U in het gebied van een gemo
derniseerd 4-programma-net woont.
geeft storingvrije studioklank
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Katwijk aan Zee (vac. P.
Pras) Ph. Loggers te Nigtevecht.
Aangenomen naar Pingjum en Zurich J.
J. Franck, vic. te 's-Gravenhage idem
de benoeming tot vic. te Nijmegen G. J. Bos
man cand. te Overveen.
Bedankt voor Kampen (vac. H. Hiensch)
C. J. v. d. Broek te Meteren (nad. besl.).
Geref. Kerken
Beroepen te 't Zandt (Gron.) J. Stien-
stra te Rottevalle; te Haaksbergen D. H.
Borgers, cand. te Utrecht; te Lochem J. A.
v. d. Peppel te Hijken (Dr.)
Bedankt voor Dordrecht (vac. W. B. den
Brave) B. G. Maes ten Oever te Kamerik.
De classis Amsterdam heeft geweigerd
aan de kerkeraad van Amstelveen toe
stemming te verlenen op ds. H. Heule te
Deventer opnieuw een beroep uit te bren
gen.
Rem. Broederschap
Tweetal te 's-Gravenhage (5e pred.pl.)
J. Spijker, res. leger-pred. te 's-Graven
hage en H. J. de Kievid te Eindhoven
(■voorheen te 's-Gravenhage).
