Sportieve Show
SPORT SHOP Constantise-Heemstede
ZE VEN DA GEN HAARLEM
Confectiefabrikant betaalde in
15 maanden f89.000 te weinig
Uitbreiding van het lesschema
op de Haarlemse Loopschool
De Haarlemmer Hout
Het is onmenselijk om
een stadsboom te zijn
Het Haarlemse hout
Jury-disch
ZONNEGLOREN
Omzetbelasting-delict
Een jaar geëist en gevangenneming
gelast „uit vrees voor vlucht
Kleiner café bestaat niet
Van mensem en dingen
onder de Damiaatjes
Haarlemse viering
der Boekenweek
De Reünie speelde
„De Beunhaas'
Burgerlijke Stand
Monteur, verdacht van
oplichting, in arrest
Examens
25 „Boek"-jaren
J or daan-Penny
Kwart eeuw Rapier
Pal ace-revolutie
Vijf avonden in Vleeshal
met veelzijdig karakter
VRIJDAG 18 MAART 195 5
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
i 1
ADVERTENTIE
LOCOMOTIEF
RUDGE - SIMPLEX
RIJWIELEN
HAARLEM, 17 Maart 1955
GEHUWD: 17 Mrt, Th. Hageman en M. J.
Kok; J. H. de Vré en I. M. C. Zilver; J. A.
Neeskens en E. van der Weijden; A. J. IIoll-
niann en T. Brouwer.
BEVALLEN van een zoon: 16 Mrt, E. J.
Dijt—Rijff; 17 Mrt, M .C. Dijt—van Zen; A.
A, W. ThiellierMelis.
BEVALLEN van een dochter: 15 Mrt, S.
de Boer—Seegers; 16 Mrt, H. Buurman—de
Jong; 17 Mrt, C. van HeemsHiemenz.
OVERLEDEN: 15 Mrt. P. J. Sleper, 49 j„
Teylerplein; Th. Opbroek, 49 jGrote Hout
straat; 16 Mrt, J. W. H. de Witvan der
Linden, 79 j., Raamsteeg; Th. Noot, 80 j.,
Overtonweg.
Opnieuw werd de Haarlemse rechtbank
Donderdagmiddag beziggehouden door een
omvangrijke belastingzaak, die nu speciaal
de Omzetbelasting betrof en waarin als
verdachte verscheen een 63-jarige confec
tiefabrikant. Hij zou in de periode van Mei
1952 tot December 1953 valse aangiften
hebben gedaan, waardoor hij in totaal
89.000 gulden te weinig Omzetbelasting
betaalde. Bij de betalingen voor de zeer
grote uniform-orders van overheidsinstan
ties, werd het geld voor de Omzetbelasting
hem al op een aparte rekening toegezon
den, maar inplaats van deze hun uiteinde
lijke bestemming te doen bereiken, behield
hij die bedragen.
Een hoofdcontroleur van de belastingen,
de als getuige optredende T. J. K., was bij
de boekencontróle op het spoor van deze
onttrekkingen gekomen en dit spoor werd
onmiddellijk daarna afgetast door de fis
cale recherche. Het bleek, dat de confectie
fabrikant in een van de maanden van de
valse aangiften ongeveer 55.000 aan de
zaak had onttrokken en de rechtbank pro
beerde er achter te komen, waar dit geld
gebleven was. Ongeveer 19.000 bleek te
zijn besteed aan de aankoop van een huis
voor een familielid van de verdachte en de
overige 36.000 gulden zouden volgens de 1
getuige R. F. van de fiscale recherche voor
een groot deel zijn opgegaan in het privé-
leven van de verdachte, die namelijk aan
één der controleurs had verklaard, dat hij
daartoe 500 per week nodig had. Volgens
zijn verdediger, mr. P. Reijenga zou dit
geld goeddeels zijn opgegaan in een ver
bouwing van zijn ateliers. Zijn 52-jarige
boekhouder J. van H. uit Amstelveen, die
na hem nog terecht moest staan wegens
medeplichtigheid aan het doen van on
juiste aangiften, verklaarde in deze zaak
als getuige, dat hij zijn opdrachtgever her
haaldelijk had gewaarschuwd, dat de be
dragen, welke hij verzweeg, langzamer
hand een ontstellende omvang aannamen,
maar deze had hem daarop steeds geant
woord, dat hij het te donker inzag en dat
hij het later allemaal zou terugbetalen. Dit
laatste was zelfs tamelijk geloofwaardig
voor hem, „want in 1952 kreeg ik óók een
keer ineens de opdracht om 78.000 gulden
over te maken wegens dè Omzetbelasting".
Dat betrof naar hij zeide een suppletie
aangifte, waarbij dus de schulden werden
aangezuiverd van voorgaande onjuiste aan
giften en er was van de zijde van de be
lastingcontrole in het geheel niet op ge
reageerd. Dat had de boekhouder het ver
trouwen gegeven, dat dit allemaal nu ook
wel in orde zou komen.
Tijdens zijn verhoor zeide de verdachte,
dat zijn orders geweldig in omvang waren
toegenomen ten tijde van de militaire actie
in Indonesië, maar dat hij na afloop daar
van geducht had moeten inkrimpen op zijn
personeel, dat toen 260 man bedlroeg.
De officier van justitie noemde dit een
zeer grote knoeierij, omdat voor de Omzet
belasting een dergelijke fraude zeldzaam
is en meende dat de fabrikant, door ener
zijds dik aan de staat te verdienen en deze
anderzijds op te lichten, doelbewust zijn
eigen weldoener benadeeld had.
Dat hij de bedoeling zou hebben ge
had het geld later aan te zuiveren, be
twijfelde de officier van justitie, zijn
persoonlijke bestedingen maakten het
niet waarschijnlijk. Hij eiste een ge
vangenisstraf van een jaar met onmid
dellijke gevangenneming op grond van
vrees van vlucht. Het is in Haarlem
namelijk al eerder voorgekomen, dat
verdachten aan belastingfraudes, wier
zaak in behandeling was, naar het
buitenland uitweken en dan kan men
voor delicten als deze geen uitlevering
meer eisen.
„Eigenmachtige, lening"
De raadsman van verdachte, mr. P.
Reijenga, noemde de eis exhorbitant. De
particuliere uitgaven van de fabrikant wa
ren naar hij zeide niet zo hoog als men
weet dat deze man vóór de oorlog als werk
nemer al een paar duizend gulden per
maand verdiende als één der beste cou
peurs van Nederland. De overheidsinstan
ties wisten heel goed wat zij deden toen
zij dus bij hem kledingorders plaatsten,
maar „weldoeners" kon men hen aller
minst noemen, want zij waren zeer bij die
medewerking van dit bedrijf gebaat.
Na een gedocumenteerd betoog over de
vaak merkwaardige tegenstellingen in het
optreden van de fiscus, ook in dit geval,
verklaarde mr. Reiienra met nadruk, dat
zijn cliënt inderdaad „bewust ten onrechte
geen omzetbelasting had afgedragen". Hij
beschouwde dit zelf echter als een eigen
machtige lening van de staat. Hij heeft
namelijk zijn belastingverplichting nooit
verdoezeld, integendeel. want hetzelfde
bedrag, dat volgens de tenlastelegging door
hem te weinig aan belasting is betaald,
staat verantwoord in zijn balans als „nog
verschuldigde O.B."....
„Als men een daad doet die mis is. is
men nog geen misdadiger," aldus de plei
ter, die de aandacht vestigde op het blanco
strafregister van zijn cliënt en diens vele
tegenslagen, want zijn gehele gezin is in
korte tijd om hem weggevallen. Met klem
verzocht hij de verdachte een voorwaar
delijke gevangenisstraf te geven en ook
géén onmiddellijke gevangenneming te ge
lasten.
.ff
De rechtbank ging in raadkamer om over
het verzoek tot onmiddellijke gevangen
neming te beslissen en gelastte deze even
later, echter met de toevoeging, dat, in
dien de verdachte vóórdat de apnèltermijn
verstreken is. een cautie stort, die zó hoog
is, dat een vlucht onwaarschiinliik is, een
verzoek tot voorlopige in vrijheidsstelling
zal worden overwogen.
De boekhouder, die zichzelf tijdens de
daarop volgende behandeling van zijn zaak
,.een grote sufferd" noemde en begreep,
dat hij de aangiftebiljetten nooit had moe
ten tekenen, bleek echter met dat laatste
nooit iets te hebben verdiend en dat werd
ook door de officier van justitie in zijn
requisitoir overwogen. Het weerhield deze
er echter niet van om een gevangenisstraf
van drie maanden te eisen, waarvan de
verdediger van deze verdachte, mr. J.
Haase, hoopte dat zij voorwaardelijk zou
worden opgelegd.
ADVERTENTIE
op Donderdag 24 Maart in Restaurant Dreefzicht.
Aanvang 8 uur.
Voor onze show zijn nog enkele uitnodigingen
beschikbaar.
BRONSTEEWEG 8 - TELEFOON 38321
De 62-jarige monteur J. T. uit Amster
dam is door de Haarlemse politie aange
houden daar hij er van verdacht wordt
deze week een aantal mensen te hebben
opgelicht, voornamelijk huisvrouwen. Hij
bezocht diverse adressen, waar hij infor
meerde naar een bepaalde kennis, om van
hem geld te lenen. De bewoners hadden
van de kennis van J. T. nog nooit gehoord,
doch leenden hem in goed vertrouwen wat
geld. De man bevindt zich nu in arrest.
Groningen: Bevorderd tot arts: mevr. J. J.
A. SmitKwint, H. J. Bouwkamp, beiden te
Groningen.
Utrecht. Doctoraal examen Chinese taai
en letterkunde mej. I. Spiele (cum laude),
Laag Soeren; doctoraal examen rechten: G.
E. ten Feld, Utrecht, Candidaatsexamen ge
schiedenis: J. H. Meter, Gouda. Doctoraal
examen geneeskunde: F. H. L. Beijaert,
Utrecht, W. Derksen, Utrecht, M. A. Fleuren,
Helmond, A. H. Meijer, Driebergen. J. H.
E. Th. Meuwissen, Eindhoven, J. E. Romijn,
Barneveld, G. L. Seveke, Hilversum. F. A.
Schoenmaker, Kockengen, B. M. A. Staring,
Tiilburg, H. J. Vissers, Utrecht.
Het bestuur van de afdeling Haarlem
en omstreken van de Algemene Neder
landse Invaliden Bond deelt naar aanlei
ding van de in de week van 28 Maart tot
en met 2 April te houden huis aan huis-
en straatcollecte te Haarlem, Heemstede
en Bloemendaal mede, dat het in de be
doeling der afdeling ligt, aan het instituut
van het nieuwe oefenseizoen, dat in Sep
tember aanvangt, een uitbreiding aan het
les-schema te geven.
Tot nog toe werden de lessen zowel voor
jongeren als ouderen gezamenlijk gevolgd,
waardoor dikwijls niet voldoende resulta
ten werden bereikt.
Om tot een intensievere training te ge
raken is het dringend noodzakelijk ge
worden, de Loopschool met nieuwe en
modernere apparatuur uit te rusten.
De bedragen die hiermede gemoeid zijn,
gaan echter vér uit boven de draagkracht
van de vereniging.
Het bestuur hoopt dan ook door middel
van de collecte aan voldoende middelen
te komen om tot realisering van zijn plan
nen te kunnen komen.
juist het sysieem van gezamenlijk oefe
nen van personen met ledemaatsverlam
mingen of amputaties prikkelt de inspan
ning van de deelnemers, waardoor dikwijls
Een kleiner cafeetje bestaat er niet in Haarlem. En houdt het
goed gescheiden van de consumptietent (zoals dat heet) al zit
het er aan vast; het cafeetje is namelijk dat kleine hokje, waar
u nog juist het raampje met het vriendelijke luikje van kunt
zien. Elke Haarlemmer zal wel het vriendelijke tentje van
Gerrit Duyns kennen, 's Zomers en 's winters trekt het
eenzelfde uitnodigend gezicht, of de glas-in-lood raampjes nu
open of dicht zijn. En ook Duyns zelf kan men nooit in een
slecht humèur aantreffen. Al zit hij al vijftien jaar daar in de
Hout - elke dag van 8 tot 22 uur, welke Haarlemmer kan daar
op bogen? - toch is Duyns geen Houten Haarlemmer. Maar als
u een verschrikkelijk vervelend gezicht wilt zien, kunt u toch
bij Duyns terecht. Want rechts achter het raam staat een grote
glazen pot vol droppen. Van die goede dikke zoute droppen,
zo groot als rijksdaalders. En die droppen staan al meer jaren
dan de oudste Haarlemmer telt bekend onder de naam „Jantje
lacht, Jantje huilt". De verklaring is heel simpel: er zijn droppen
waar een geweldig lachend ventje op staat en er zijn droppen
waar hetzelfde jong een allersikkeneurigst gezicht op heeft.
Het kleinste cafeetje van Haarlem staat dus op de hoek van de
Spanjaardslaan en Fonteinlaan. Duyns heeft in dat kleine hokje
een tafeltje en een paar stoelen staan en als er dan drie mensen
zitten is er nog net plaats voor de T.L.-buis. Duyns is er altijd.
Hij is nooit met vacantie omdat hij het eigenlijk altijd is. Het
bevalt hem op zijn „hoek" en soms blijft hij gewoon tot 12 uur
's nachts daar, want zo lang heeft hij vergunning, 's Morgens -
in de wintermaanden tenminste - komt hij om 8 uur met grote
weckflessen soep naar zijn zaakje. Dan worden de flessen met
pindablokken,toffeeplakken, toverkauwgumballen, zoute „juups"
en boterballen gestoft. De goedkoopste consumptie is een „stui
ver drop".
Er komt een jongetje aan. „Da's burgemeester-junior", zegt
Duyns, „da's de kleine Cremers". Duyns leidt de conversatie:
„Zo, ben jij d'r ook weer; effe kijke of ik nog wat voor je vasten-
trommel heb; inpakke maar hé; bewaren tot Zondag hoor". Het
ventje betaalt en Duyns gaat het verhaal vertellen van die
Brabanders, die met zijn dure stoelen gingen rijden, omdat ze
hun hobbelpaard vergeten hadden. „Ja, ze vonden het rot, maar
kan ik er wat aan doen; je moet aan die dingen denken, dan
hoef je niet andermans stoelen Wie het hele verhaal wil
horen, moet maar eens naar de Spanjaardslaan wandelen, op
een zomeravond door de Hout en omstreeks het zachte uur van
elven.
Op Dinsdag 22 Maart zal het
precies vijfentwintig jaar ge
leden zijn dat mejuffrouw M.
C. Spierdijk als verkoopster in
dienst trad van de boekhandel
Van Hage en Zoon, te Haar
lem. Daarvoor was zij werk
zaam in de rijwiel- en ge-
reedschappenzaak van haar
broer. Gedurende haar vijfen
twintig jarige verkoopsters
praktijk heeft mejuffrouw
Spierdijk zich een uitgebreide
kennis van diverse soorten lit
teratuur eigen gemaakt. Bij
het uitlenen van boeken heeft
zij grote ervaring gekregen
in het met raad en daad bij
staan van weifelende klanten.
Mejuffrouw Spierdijk, die
driemaal een verhuizing van
haar firma meemaakte, weet
op onderhoudende wijze van
haar werk te vertellen. Op de
avond van de jubileumdag
vindt de receptie plaats.
Vanouds is één Aprl een da
tum waarop men zijn meeste
vrienden een poets bakt. In
vroeger tijden schijnt Alva op
deze dag zijn bril verloren te
hebben waarover wij Hollan-
landers ons nu nog verkneute
ren. Deze datum dan waarop
een ieder zich hoogst argwa
nend gedraagt, heeft Johnny
lordaan uitgekozen om in
Haarlem te gaan optreden. En
ivel in de Pennybar, waar hij
)p zijn Amsterdams gaat voor-
iragen en zingen. Dat men ten
opzichte hiervan wel de jaar
lijkse argwaan kan afleggen,
bewijst het feit dat Johnny
Jordaan ongeveer veertien da
gen geleden op een wedstrijd
voor rasechte Jordaners, geor
ganiseerd door een grammo
foonplatenindustrie, in Kras-
napolsky te Amsterdam als de
beste uit de bus gekomen is.
Met deze „Penny-serenade"
hoopt hij ook in Haarlem een
frappant stuk Amsterdamse
folklore meer bekendheid te
geven, en ook zichzelf daar het
„Pennies from Heaven" tevens
voor hem en ook voor ons een
nog steeds onvervulde wens
droom is.
Deze maand is het 25 jaar
geleden, dat de eerste Rapier
machine naar Nederland
kwam. Voor de Nederlandse,
in Haarlem gevestigde verte
genwoordigster van deze En
gelse fabriek van graafmachi
nes (hier te lande draglines
genoemd!), de N.V. Polytex, is
dit reden genoeg voor een
feestje, dat door de president
directeur, de right honourable
R. R. Stokes P.C., M.C., M.P.
en de exportmanager W. G. H.
Het is nog niet zó ver dat
men door de gehakte bomen
net bos niet meer kan zien.
Maar achter café-restaurant
Dreefzicht liggen er een hoop.
Achter Dreefzicht is het bo-
menkerkhof van Haarlem.
Laat niemand verontwaardigd
-aken, dat „als dat zo door
gaat er binnenkort geen boom
neer in de Hout is", want de
nomen komen overal vandaan.
Er zijn er bij die vielen om-
lat ze aan ,het eind van hun
even waren, te oud om nog
maar één groen blad te krij
gen. Er zijn er bij die hun
;ind vonden door een slepen-
3e ziekte, de iepenziekte. Er
:ijn verkeersslachtoffers bij
/an het Prinsen Bolwerk en
iet Kennemerplein, waar „uit
gebreid" moest worden. En
lan nog de rampzaligen, die
liet met hun wortels in de
'rond konden blijven staan
;oen een storm hen beproefde.
Iepen en kastanjebomen,
lindebomen en beuken liggen
le wachten. Kopers komen kij
ken. En de nog gezonde bo
men staan; er als dodenwach
ten omheen, Welke boom zal
•le kans krijgen om van zo
nabij mee te maken waar het
allemaal eindigt? Misschien
denken ze dat die asfaltbomen
nog het beste lot hebben ge
kregen. Want wat is er nou
/oor lol aan om de hele dag
met je wortels in grond staan
te trillen, waar asfalt op ligt,
auto's op rijden. En de bomen
lebber, zich nog niet zo goed
georganiseerd dat ze eens per
jaar naar een Bio-vacantieoord
kunnen op grond van bleek
loof, op grond van een bleek
stadskruintje. Het is onmen-
?elijk om een stadsboom te
lijn.
Voor de kinderen begint de
lol nu pas. Over een staande
doom kun .ie niet lopen. Met
lun pikmutsen lijken het wei
kabouters, ze springen van de
ene boom op de andere, en die
bomen zijn niet zo beroerd of
ze laten het zich welgevallen.
Morgen komen de kopers, of
overmorgen, of over-over-
morgen. En de bomen liggen
er maar, zo strak alsof zij het
waren, die Nes Tergast deden
zeggen: „de doden zijn weer
zeer nauwkeurig dood".
U heeft ze natuurlijk ook
in de familie: van die ne
ven en nichten waarvan
iedereen zegt: „Hij had be
roeps moeten worden". En
dan volgen een reeks lof
tuitingen, die in negentig
van de honderd gevallen de
artistieke kwaliteiten en
neigingen van de betrok
kene in het licht stellen.
Helaas - of gelukkig - zijn
er niet zoveel plaatsen op
de eerste rij van het be
roepskunstenaarschap te
vergeven, maar dat wil nog
niet zeggen, dat degenen
die gedoemd zijn beschei
den amateurs te blijven,
hun licht voor altoos onder
de korenmaat moeten laten
schijnen.
In elk geval krijgen zij op
30 April - Koninginnedag -
de gelegenheid in het open
baar te tonen wat zij kun
nen, want het centrumco
mité „Koninginnedag", aan
welks energie de Haarlem
mers al zoveel vertier op
nationale feestdagen dan
ken, heeft de gedachte op
gevat om hen zowel voor
het eigen als voor anderer
plezier te laten optreden.
En dus voorwaarts,- gij
drommen adspirantpianis-
ten, -violisten, -blazers,
harmonikanisten, zangers
en zangeressen, kreuners
en kreunsters, conféren
ciers en humoristen (voor
zover dat niet hetzelfde is),
na-apers, grollen- en pot
senmakers, alleen of teza
men en in vereniging:
Haarlem wacht op u.
Het nuchtere begin wordt
gevormd door een aanmel
dingsbriefje naar Konin
ginnedagsecretaris P. B. v.
Eerdenburg, Alexanderstr.
4, het glorieuze eind door
de prijsuitreiking na des
kundig jury-disch advies.
Want zij die het het best
doen, doen het ook niet
voor niets: tweehonderd
gulden aan prijzen liggen
gereed.
Nicolson in persoon zal wor
den bijgewoond.
De invitatie voor dat festijn
op Maandag 21 Maart in
Lion d'Or liegt er niet om:
borrelavond met lopend buf
fet. Het laatste is natuurlijk
net laatste snufje van Rapier.
Maar gezellig zal het wor
den, want de heer Lou Bandy
heeft toegezegd de avond met
enkele liedjes op te luisteren.
Wanneer vanavond om acht
uur Cinema Palace zijn poor
ten opent voor de feestvoor-
stelling ter gelegenheid van
zijn veertigjarig bestaan zal
de bezoeker wel verrast op
kijken. Het theater is van
aanzien veranderd. Nee, niet
zo ingrijpend, dat er hele ver
bouwingen gepaard mee zijn
gegaan dat gebeurde in
1940 maar toch nog wel in
een mate waardoor ge ineens
verschillen opmerkt. Zo han
gen er nu ter verlichting drie
prachtige kronen van Vene-
tiaans glas en zijn aan de zij
wanden twintig kleine orna
menten van hetzelfde glas
voor illuminatie aangebracht.
Vierhonderd meter Italiaanse
stof van overwegend rood,
bewerkt met een rustig pa
troon, bedekken de muren.
Tweeëntwintig luidsprekers
zijn aan weerszijden inge
bouwd. En onder het balcon
bevindt zich een met rose
licht ingebouwde „bak" als
een ovale vijver. Allemaal
veranderingen, die evenzovele
verbeteringen zijn. Wij hebben
het met onze eigen ogen aan
schouwd. Natuurlijk was de
directeur Van Toorn blij
met deze paleisrevolutie. Men
kan hem er mee gelukwen
sen, dat hij de entrée onver
anderd heeft gelaten. Cinema
zou Cinema niet meer zijn als
daar iets aan gebeurde. Door
die entrée zullen vanavond de
Haarlemmers het theater bin
nen stromen. Stromen ja,
want de baten zijn geheel
voor de Stille Armen; exploi
tant noch verhuurder noch
fiscus eisen enig deel. Voor
de genodigden is het balcon
gereserveerd. Dat zijn de tim
merlieden, schilders, heel de
schare, die aan de verfrissing
en verbetering van het inte
rieur heeft gewerkt. De
schare, die niet tot deze uit
verkorenen behoort, vindt
beneden een (goede) plaats.
Een lege (goede) uiteraard,
maar die is alleen maar leeg
opdat gij, lezer, haar kunt
bezetten. Ter verstrooiing van
u zelf en ter verrijking van de
Stille Armen! Vanavond!
Het sanatorium „Zonneglo
ren" te Soest zal voor Vrijdag
avond 25 Maart een tentoon
stelling te Haarlem organi
seren, welke gehouden wordt
in het Nederlands Hervormd
Wijkgebouw aan de Gedempte
Oude Gracht. De artikelen die
tentoongesteld worden zijn alle
door de patiënten van bo
vengenoemd sanatorium ver
vaardigd en kunnen tevens
door de bezoekers gekocht
worden. Met vindt er rieten
vlechtwerk, vele leren ge
bruiksvoorwerpen, kleedjes,
kussens, jumpers, pullovers en
vele andere practische en
smaakvolle artikelen.
Nadat des middags in het
zelfde gebouw een contactbij
eenkomst is gehouden, voor
alle medewerkers van Zonne
gloren uit Haarlem en om
geving, is deze avondexpositie
voor iedereen toegankelijk
Dit sanatorium, waarin bij
de opening in 1927 140 patiën
ten konden worden verpleegd,
telt thans ruim 400 patiënten
en is als onderzoek- en behan
delingscentrum een belang
rijke schakel in de tubercu
losebestrijding. Met de nieuw
ste geneesmiddelen kunnen de
patiënten er worden genezen
of voor chirurgische behande
ling worden voorbereid.
Van de patiënten die na vol
brachte kuur het Sanatorium
verlaten is bijna 90% goed
hersteld en meer dan 80% ge
heel valide, dus na een korte
tijd van aanpassing in staat
het werk te hervatten en de
normale plaats in het gezin en
de maatschappij in te nemen.
Een goede voorbereiding
hierop is de werkkuur in het
Sanatorium. Dan wordt de pa
tiënt ingeschakeld in het ver
richten van de productieve ar
beid. De resultaten hiervan
kan men op de aanstaande
tentoonstelling bewonderen.
opmerkelijke prestaties geleverd kunnen
worden. Door het beter willen doen dan
een ander hebben de oefeningen, die onder
de deskundige leiding van een masseur/
physiotechnicus en enige helpers worden
gehouden een uitermate stimulerende in
vloed op de psyche der deelnemers. Door
de lichamelijke training met daarnaast een
opvoering van het physieke peil der Loop-
school-patiënt wil de invaliden-organisatie
trachten te bereiken dat voor de lichame
lijke- gehandicapten een betere maat
schappelijk toestand zal ontstaan. Het is
daarom dat de invaliden-bond de Haar
lem mers dringend verzoekt collectanten
en collectrices op te geven, zowel voor de
lijsten als voor de speldjes-collecte.
Alle opgaven worden gaarne ingewacht
aan het secretariaat: Koninginneweg 46rd
te Haarlem.
Haarlem heeft een te sterke eigen aard,
dan dat het zou ontkomen aan een aparte
Haarlemse viering van de Nederlandse
Boekenweek aldus begint de heden ver
schenen circulaire van de Boekverkopers
vereniging voor Haarlem en omstreken,
waarin het plaatselijk programma wordt
uiteengezet.
De feestelijke opening van de twintigste
Boekenweek geschiedt op Vrijdag 25 Maart
in de Vleeshal door wethouder D. J. A.
Geluk als inleiding tot een „Vlaamse
avond". Dat hiermede naar „de verste re
gionen van het Nederlandse cultuurgebied"
wordt gereikt, zoals in de aankondiging
wordt gezegd, lijkt ons bepaald onjuist,
maar niettemin heeft men hier met een
belangwekkende opzet te doen. De dichter
en romanschrijver Maurice Roelants
spreekt over „Spotvogels in de recente
Vlaamse litteratuur" en Joost Noydens,
acteur-regisseur van het Jeugdtheater in
Antwerpen, draagt ter illustratie daarvan
moderne teksten voor. Muzikale medewer
king wordt verleend door de zangeres
Hélène Ludolph, een Belgische van geboor
te. met liederen van Vlaamse componisten,
Albert de Klerk zal haar aan de vleugel
begeleiden.
Onder auspiciën van de Haarlemse so
ciëteit Teisterbant wordt op Maandag 28
Maart een „Steekspel der welsprekend
heid" gehouden; een oratorische wedstrijd,
onder leiding van Godfried Bomans, met
het boek als onderwerp. De daarop volgen
de avond presideert drs. H. W. M. van Run
een zogenaamd „Forum" onder auspiciën
van de R.K. Openbare Leeszaal, waarbij
ter zake deskundigen voor de vuist weg
zullen antwoorden op gestelde vragen over
litteratuur, bibliotheekwezen, uitgeverij, de
boekhandel, enzovoorts.
Donderdag 31 Maart is aan de humor
gewijd: Annie M. G. Schmidt en Simon
Carmiggelt zullen eigen werk bespreken
en daaruit voorlezen. Tenslotte spreekt op
Vrijdag 1 April dr. A. Melchior over zijn
avonturen in de oerwouden van Brazilië,
ter toelichting een door hemzelf vervaar
digde film vertonend. Al met al dus een
veelzijdig en levendig programma met
steeds het boek als uitgangspunt. Alle bij
eenkomsten hebben dit jaar in de Vleeshal
plaats.
Het nog jonge toneelstuk „De Beun
haas", geschreven door de onlangs zestig
jaar geworden Haarlemse auteur Henk
Bakker en Johan Bendien, directeur van
de Stadsschouwburg te Amsterdam, werd
Woensdagavond in de Stadsschouwburg
ten tonele gebracht door „De Reünie".
Henk Bakker zelf voerde de regie over
zijn meer grappige dan spannende thriller,
waarvan men kan zeggen dat ze wordt ge
kenmerkt door de „geijkte" sfeer, die de
tectives plegen te bezitten met als specia
liteit een intrige, waaraan men evenveel
houvast heeft als wanneer men aan het
lijntje wordt gehouden. Het stuk speelt
op „De Beukenborgh", het landgoed van
freule Ampsen vaft Gelre. De freule wordt
vermoord en van haar juwelenkistje be
roofd. Muller, een inspecteur van politie,
onderwerpt zowel het personeel als de
broer van de freule, Jonker Jan, haar
nichtje Vera en de rentmeester Bert Haak
aan een meer grof dan diepgaand verhoor,
waarbij hem blijkt dat eigenlijk geen der
verdachten een „waterdicht" alibi heeft.
Een gerede kans dus voor de inspecteur
om maar te ondervragen met verdacht
makende intonaties in zijn speurdersstem.
Het is echter Jonker Jan, de „beunhaas",
die erin slaagt, na eerst de politieman met
een kluitje in het riet gestuurd te hebben,
de ware dader te ontmaskeren. Dat blijkt
de doodgewaande broer van de tuinman te
wezen. Daarmee zijn de auteurs er inder
daad in geslaagd voor een onverwachte
ontknoping te zorgeny daar geen mens ooit
had kunnen vermoeden, dat deze figuur,
die in het geheel niet op de planken komt,
in dit drama nog een rol zou spelen.
„De Reünie" gaf van het spelletje een
overwegend komische vertolking. Henk
Eizema, als de botte inspecteur Muller, zag
kans de voortdurende verhoren levendig
te houden, terwijl Klaas Rol als jonker
Jan, vooral in de scène van de recon
structie van de moord zijn figuur heel
goed de zwierige slimheid wist te geven,
die in de rol lag opgesloten. Beide rollen
zijn beslisend voor het spelniveau. Dat
werd dus geen geweld aangedaan. Ook
van de overige typeringen valt geen
kwaads te zeggen. De zwakste was nog
die van de freule, maar haar dood kwam
vroeg genoeg om niet van blijvende scha
delijke invloed te zijn.
Bijzonder goed getroffen waren de
chauffeur door George Preburg, de tuin
man, een fraai oud mannetje van Frans
Pennarts, en Geert Bout, caféhouder, die
de zaal bijna een open doekje ontlokte.
Dik Kluit bracht daarvoor de handen op
elkaar. Recht op de man af was ook de
sympathieke rentmeester van Jaap Hartog
en beslist intrigerend bleek Willem, de
huisknecht in de uitbeelding van Wout
Zwier. De dames wedijverden ook met
elkaar om lof. Een onbeduidend kamer
meisje werd door Wil Weenink Kreugel
heel scherp getypeerd, de keukenmeid
door Anne Eizema-Paasman voorzien van
een bedenkelijke achtergrond en het
nichtje door Geertje Bosma-Redeker een
innemende verschijning verleend. Dat
maakte de voorstelling dan toch wel tot
een genietbare. H. S.
