Belangrijk experiment
voor kampeerders
De cabaretière Lia Dorana
debuteerde als actrice
Thee en sympathie
Erich Kleiber breekt
met de Staatsopera
in Oost-Berlijn
Groningse aannemers
in het ongelijk gesteld
Wetsontwerp tot instel
ling van Productschap
voor Zuivel
plNSDAG 22 MAART 1955
Arti et Amicitiae
Twee Zweden exposeren
Kerkelijk Nieuws
De baron zou net
de kip trancheren
Verf met
Nieuwe obligatielening in
Canada van de wereldbank
Secten in Vietnam stellen
een ultimatum
Boycot tegen gemeente-architect
van Grootegast onrechtmatig
Landdag voor
economen
Kort geding van diamant
bewerker tegen de ANDB
Ir. Kesel is het niet eens met
ir. Thijsse
„Berechting van koloniale
landen in Bandoeng"
Driebergen krijgt
„paleis van een raadhuis"
Betaling
abonnementsgeld
per giro
99
99
Zo'n avond' als ik Zaterdag, bij de eerste
Nederlandse opvoering van het toneelstuk
Thee en sympathie" van Robert Ander
en, in de Rotterdamse Schouwburg mocht
meemaken, deed weer eens beseffen hoe
jammer het is, dat wij in Haarlem eigen-
lylc geen „première-publiek" kennen. Het
ja een op z'n minst gezegd prettige erva
ring zich deelgenoot te weten van een grote
schare werkelijk belangstellenden, die het
risico van een ontmoeting met het nieuwe
aandurven, die debutanten een sympathi
serende ontvangst bereiden en die, een stij
gende aanleiding daartoe gevonden hebben
de, hun bewondering met een geestdriftige
vermenging van dankbaarheid en aan
moediging uiten. Dat gebeurde toen Lia
Dorana en Hans Croiset, twee iin de dra
matische kunst omervarenen, na afloop van
,je met intense aandacht gevolgde voor
stelling een hartelijke ovatie kregen toe-
geklapt. Het begint er trouwens op te
lijken, dat dit Rotterdams Toneel erin
slaagt zich een gewaardeerde plaats in de
Maasstad te veroveren als men dat al
thans mag concluderen uit de behoorlijke
toeloop en het applaus, dat directeur An-
trouwens meer te doen met voor acteurs
dankbare karakterstudies, niet zeer diep
gaand, maar wel interessant, dan met ont
hullingen over wat men als abnormaliteit
vaak te lichtvaardig veroordeelt.
Het stuk speelt zich af in een Ameri
kaanse kostschool voor jongens. Een van
hen wordt van homosexualiteit beschul
digd, met alle kwellende en vernederende
gevolgen vandden, als hij onder compro
mitterende omstandigheden met een reeds
lang verdachte leraar is waargenomen.
Men onderzoekt dit niet ernstig, men gaat
daarentegen met terugwerkende kracht be
tekenis toekennen aan allerlei verschijnse
len, waaraan men vroeger voorbijzag: de
jongen in kwestie, Tom Lee, wordt schert
send Grace genoemd, aanvankelijk als be
spotting van zijn bewondering voor een
filmster van die naam, doch nu omdat hij
zo „licht" loopt, men vindt dat hij zijn haar
te lang draagt en men geeft een dubieuze
uitleg aan zijn geschiktheid voor vrouwen
rollen in de toneelspelen, die men opvoert.
En zo wordt deze zich van geen kwaad
bewuste knaap, niet eens wetend waarvan
men hem beticht, een uit de samenleving
gestotene.
De dramatische ontwikkeling van de
conflictsituatie is knap gevonden, al wer
den de psychologische factoren daarbij wat
overspannen. Een vergelijking te dien aan
zien met bij voorbeeld „Candida" van Ber
nard Shaw of het hier destijds als „Puber
teit" vertoonde „Young Woodley" van John
van Druten valt sterk in het nadeel van
Robert Anderson uit. Maar men kan een
eind meegaan met deze auteur op de weg
naar verwezenlijking van zijn te respec
teren bedoelingen. Tom Lee vindt na
een onhandige en mislukte poging om zich
door een bezoek aan een meisje van ple
zier als „man' te rehabiliteren begrip
bij de leraarsvrouw Laura Reynolds, die
in haar eigen eenzaamheid aan de zijde
van een als minnaar tekortschietende man
inziet, dat thee en een beetje sympathie
voor dteze jongen, worstelend met buiten
werkelijke proporties verwrongen proble
men, niet voldoende zijn.
Een oordeel over de eerste regie van
Eric van Ingen zou ik niet kunnen geven,
omdat het nu hij zich tenslotte door
Jan Teulings moest laten vervangen niet
goed mogelijk was zijn aandeel te herken-
Lia Dorana en Jan Teulings in jee et j-ven. Het wachten is op een nieuwe kans.
sympathie" van Robert Anderson bij he Opgemerkt moet worden, dat het simul-
Rotterdams Toneel.
ton Ruys bij de terugkeer na zijn ziekte
ten deel viel. Overigens kwam hij een min
der prettige mededeling doen: Eric van
Ingen kon wegens ziekte zijn eersteling als
regisseur niet zelf komen presenteren en
moest zich als acteur door Steye van Bran
denberg laten vervangen.
Er kan weinig twijfel bestaan aan het
succes, dat „Thee en sympathie" (in een
fikse vertaling van Marie-Sophie Nathu-
sius) allerwegen zal behalen. En het ware
te betreuren als dit tot een succès-de-scan-
dale herleid moest worden. Dat is enigs
zins te vrezen: in Engeland hebben de
autoriteiten geen toestemming tot de op
voering durven verlenen. Men begrijpt
eigenlijk niet goed waarom, want het on
derwerp is toch sedert „The green-bay
tree" van Mordaunt Shairp uit 1933 en
„De Derde" van Andrew Rosenthal, om
dan van een „klassiek" werk als „Edward
the Second" van Marlowe maar te zwijgen,
wél eerder ten tonele behandeld. Men zou
het integendeel moeten waarderen dat
over het algemeen de openhartigheid
geenszins berekend is op het choqueren
van de openbare opinie. In feite heeft men
Otto Klank en Sven Thunvall, twee
Zweedse kunstschilders, exposeren tot 27
Maart in de zalen van „Arti et Amicitiae"
in Amsterdam en omdat wij maar zelden
in de gelegenheid zijn, werk van Scandi
navische kunstenaars te zien, wilden wij
deze kans niet verzuimen. De antecedenten
van Otto Klank (geboren in 1915)' zijn ta
melijk indrukwekkend. Zijn werk bevindt
zich in het stedelijk museum in Stockholm
en in het nationale museum te Madrid, hij
exposeerde onder meer in Helsinki en Ko
penhagen. Sven Thunvall (geboren 1918)
heeft reizen in Holland, Frankrijk, Spanje,
Italië en Afrika gemaakt en tentoonstellin
gen in Stockholm, Barcelona en Oslo in zijn
artistiek getuigschrift staan.
Over Otto Klank moet ik opmerken, dat
zijn schilderkunstige capaciteiten mij wei
nig geïmponeerd hebben, al mag men niet
zeggen dat hij zonder talent en expressie
middelen is. Het gebruik, dat hij er van
maakt, is echter te uitsluitend op het „ver
haaltje" gericht, hetgeen vooral blijkt in
zijn kleurlithografieën die echt niet meer
dan illustratieve plaatjes van tafregltjes
uit Spanje en Afrika zijn. De eigenaardige
mogelijkheden van de lithotechniek wer
den niet op karakteristieke wijze toege
past, ten hoogste als een bruikbaar repro
ductiemiddel.
Toch hebben de schilderijen van Otto
Klank mij wel een ogenblik geboeid het
geen zijn oorzaak vindt in het typisch
Noordelijke element van deze kunst. Er
wordt iets in verteld van het land en dit
niet in de vorm van het landschap maar
bijvoorbeeld door een schilderij waarop
men een glas met grote gele rozen voor een
venster ziet staan, waarachter een be
sneeuwde straat. Andere schilderijen be
handelen religieuze motieven als „Goede
Vrijdag" en een enigszins visionnair beeld
van een kerkintérieur, zwaar en donker
van kleur. Een verlangen naar milder kli
maat en een hang naar verdieping der le
venswaarden spreken wel uit dit werk.
Dit alles is nogal litterair, dat moet toe
gegeven worden, maar het brengt toch iets
over van het leven in dat andere land en
dat is toch ook iets, want sinds men van
Helsinki tot Zuid-Afrika overal adepten
van Picasso vindt, heeft de schilderkunst
als internationaal verstaanbaar medium
eigenlijk weinig specifieks te vertellen.
Sven Thunvall heeft een kleine inzen
ding. Hoewel hij nog een heel eind afstaat
van nonfiguratieve of „abstracte" kunst,
zijn dergelijke uitdrukkingmiddelen hem
toch niet vreemd, zodat hij ze in zijn land
schappen met huizenblokken in de vorm
van een constructief cubisme kan demon
streren. Zijn werk heeft wel expressie. De
bleke kleuren en de gesloten vormen ge
ven aan zijn landschappen een suggestie
van verlatenheid en tedere melancholie.
Toen ik de tentoonstelling bezocht ont
braken er nog enige grote doeken, welke
aan de grens waren opgehouden. Mijn in
druk is dus slechts gebaseerd op de kleine
werken. OTTO B. DE KAT
taantoneel van Lucas Wensing, een vrij
getrouwe nabootsing van het Amerikaanse
voor be/-ld, door de geringe hoogte de spel-
prestaties als het ware wat kleineerde, al
thans soms niet genoeg deed uitkomen
een bezwaar dat overigens niet nieuw is.
Het is dan ook moeilijk om de beginselen
van het naturalisme te willen eerbiedigen
en tegelijkertijd de begrenzingen daarvan
te doorbreken. De belichting was sugges
tief aangepast bij de stemmingen.
Lia Dorana, voortgekomen uit de revue,
bekend geworden als cabaretière, maakte
als Laura Reynolds haar debuut als actrice.
Het begon weiniigbelovend, bijna amateu
ristisch. Men hield zijn hart vast en dacht
onwillekeurig aan de niet erg geslaagde
opvoering van '„Don Perlimplim" van
Garcia Lorca door het gezelschap van
Wim Sonneveld, waar zij toen deel
van uitmaakte. Maar die vrees voor
een mislukking was gelukkig totaal
ongegrond. Geleidelijk brak de zekerheid
door en tenslotte triomfeerde een grote,
waarlijk ontroerende zuiverheid. Zij wist
deze figuur misschien niet alle nuances van
gevoelsexpressie te geven, maar wel geheel
waar te maken, vooral doordat zij erin
slaagde de door de schrijver gedicteerde
sentimentaliteit een natuurlijke uitweg te
geven. Zij spreekt zeer helder en haar
mimiek is treffend, zodat men, geloof ik,
veel van haar verwachten mag. Nu reeds
doet haar toneelpersoonlijkheid haar tech
nische tekortkomingen vergeten. Zij hééft
iets om één van die veelzeggende vaag
heden van het toneel jargon te gebruiken.
Als Tom Lee wist Hans Croiset, de nog
minderjarige zoon van de auteur en acteur
Max Croiset, bewondering af te dwingen
door een grote mate van „echtheid". Een
dergelijke beheersing was nauwelijks te
verwachten en verdient alle hulde. Een
kostelijk hoogtepunt in amusante zin vorm
de de scène van de „looolessen" met zijn
vriend Al, in welke rol Peter Kuiper zich
bijzonder onderscheidde. Leo de Hartogh
maakte de vader niet erg overtuigend,
maar Jan Teulings (met een uitmuntende
grime) was prima als de echtgenoot,
bruut en kortzichtig-autoriteir uit anrst
voor zijn zorgvuldig verborgen eigen ik.
Hij is geen groot acteur, maar hij staat
zijn man.
DAVID KONING.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Vreeland H. ter ScheTget,
cand. te Amsterdam; te Delft (vac. W. L.
Tukker) C. Treure te Ederveen.
Aangenomen de benoeming tot vic. te
Genève (Zwitserland) A. Ie Cocq, vic. te
Hilversum.
Bedankt voor Schiedam (als pred. met
bijz. opdracht) W. C. F. Metz, voorg. Ver.
v. Vrijz. Herv. te Middelburg.
Geref. Kerken
Tweetal te Amersfoort (vac. dr. F. H.
von Meyenfeld) J. G. Marseille te Gronin
gen en C. L. Ruben te Helpman (Gron.)
Beroepen te Nieuwleusen H. Strijker te
Lichtenvoorde.
Geref. Kerken art. 31 K.O.
Beroepen te Bunschoten-Spakenburg
(als miss. pred. op West-Borneo) G. Zomer
te Vrouwenpolder.
Geref. Gemeenten
Bedankt voor Waardenburg J. B. Bel te
Krabbendijke.
Geref. Kerken
Beroepen te Middelstum-Kantens (2e
pred.pl.) G. Veeneman te Nes (W.D.).
Tweetal te Zeist (4e pred.pl.) J. F. Co
lenbrander te Apeldoorn en W. v. d. Lin
den te Rotterdam-Kralingen.
Beroepen te Appingedam (vac. D. J.
Modderaar) N. Korenhoff te 2e Exloër-
mond.
Aangenomen naar 's-Gravenhage-West
(vac. A. J. v. Sluijs) B. J. A. Streefkerk te
Berkel-Rodenrijs naar Nijverdal (vac.
J. H. de Boer) G. Heijerman te Wolphaarts-
dijk.
Chr. Geref. Kerken
Tweetal te Ensc.hedé-Oost: B. Beijleveld
te Noordeloos en L. Floor Jr. te Opperdoes.
Geref. gemeenten in Nederland
Tweetal te Rotterdam-Zuid M. v. d. Ket
terij te Alblasserdam en Chr. v. d. Woes-
tijne te Barneveld.
Ned. Herv. Kerk
Benoemd tot hulppred. te 's-Gravenhage
(wijk 19) A. Waardenburg, cand. te
Utrecht.
ADVERTENTIE
.en daar, onder knarsend pro
test, stortte zich de oude haan
van de toren. Verroest! Dwars
door het verveloos gebint. Wat
bewoog dit onzalig stuk pluim
vee? Was het de kip?
Maar neenReeds verkondde
een ijzige kilte de nadering van
de altijd waarschuwende geest
die het onuitroeibaar geslacht
der verfelijk-belaste Lamarottes
omzweeft.
„Wél, Kees?" fronste de baron.
„Stoor ik, Henri?" klonk het
koeltjes, „Hen èn
haan in de pot,
hè? 't Staat je
kloek. En verven
ho-maar! Alles
roest. Alles rot,
Ridder! Red ons
pand! Gedenk te
verven!
De dirigent prof. Erich Kleiber heeft de
banden met de Berlijnsche Staatsopera in
Oost-Berlijn verbroken, omdat „de oude
geest niet in het nieuwe gebouw kan heer
sen". De 64-jarige, in Oostenrijk geboren
dirigent was sinds December verbonden
aan de opera, die in September in het ge
restaureerde gebouw aan de „Unter den
Linden" terugkeert. Men verwacht, dat
zijn ontslagneming er toe zal leiden, dat
verscheidene buitenlandse zangers, die met
de Staatsopera een contract hadden gete
kend in de verwachting, dat zij onder
Kleiber zouden werken, zich zullen terug
trekken.
Dit is de tweede keer, dat Kleiber met
de Staatsopera breekt. In 1935 trad hij na
melijk als directeur af uit protest tegen het
feit, dat de nationaal-socialisten de poli
tiek binnen het gebouw brachten. Hij was
toen twaalf jaar aan de Opera verbonden
geweest. In een brief aan de thans com
munistische leiding zegt Kleiber onder
meer, dat hli er zich van bewust is gewor
den, dat „evenals in 1934 politiek en pro
paganda niet voor de deuren van de Opera
halt houden. Daarom zou ik vroeg of laat
gedwongen zijn, voor een tweede keer het
huis vaarwel te zeggen, waarnaar ik twin
tig jaar had verlangd".
Het verwijderen van een opschrift van
tweehonderd jaar geleden boven de in
gang van het gebouw, waaruit bleek dat
de Opera gesticht was door Fed er ik de
Grote, noemt Kleiber een „ontheiliging
van een gerestaureerd monument"' en
een „droevig doch duidelijk symptoom
van de neiging tot politieke inmenging".
De echtgenote van de dirigent, een Ame
rikaanse van geboorte, verklaarde dat zij
in Europa zullen blijven om contracten
voor concerten en gramofoonopnamen in
Brussel en Wenen na te komen. Wat zij
daarna zullen gaan doen, wist mevrouw
Kleiber nog niet.
Tijdens zijn afwezigheid uit Duitsland
heeft Kleiber tournées door Europa en
Amerika gemaakt. In 1948 leidde hij tij
delijk het Londens Philharmoniseh Orkest
en de Convent Garden Opera.
In West-^Berlijn wordt Kleibers daad
als een grote slag voor de communisten be
schouwd, want voor dezen is hij een
prachtig paradepaard geweest, waarmee zij
wilden bewijzen dat zij op het gebied van
de kunst een absolute vrijheid tolereren.
Juist omdat het algemeen bekend was, dat
niemand minder dan de vermaarde Klei
ber in de Staatsopera zou dirigeeren, wer
den ook talrijke andere kunstenaars uit
het Westen aangetrokken.
De Wereldbank geeft in Canada een
nieuwe tienjarige 3 1/4 percent obligatie
lening van 15 millioen Canadese dollars
uit. De lening loopt tot 1 April 1965 en
wordt uitgegeven tegen een koers van 99
percent. In 1958 zal begonnen worden met
de jaarlijkse aflossing van 3,5 millioen dol
lar. De bank mag na 1958 alle obligaties
vervroegd aflossen, waarbij een premie
van ten hoogste 2 percent van de hoofdsom
kan worden betaald. Dit is de derde obli
gatielening, die de wereldbank in Canada
uitgeeft. De eerste emissie geschiedde in
1952 en de tweede in 1954.
SAIGON (Reuter/A.F.P.) Het „ver
enigd front van nationalistische strijd
krachten", waarin het merendeel van de
troepen der politiek-religieuze groeperin
gen in Zuid-Vietnam is vertegenwoordigd,
hebben een ultimatum gesteld aan de
Rooms Katholieke premier Ngo Dinh Diem.
Zij eisen dat de eerste-minister zijn kabi
net binnen vijf dagen in nationale zin wij
zigt en dat de particuliere legers van ge
noemde secten in het nationale leger wor
den opgenomen, doch tegelijkertijd ter be
schikking van de secten blijven.
Generaal Bacoet, de 31-jarige leider van
de Boeddhistische secte der Hoa Hao, heeft
verklaard dat, als de premier een militaire
actie tegen zijn beweging zou beginnen, zij
zich gewapenderhand zou verzetten.
De president van de rechtbank te Gro
ningen heeft uitspraak gedaan in het kort
geding aanhangig gemaakt door de ge
meente Grootegast tegen een stichting,
waarin de gezamenlijke georganiseerde
bouwvakpatroons in de provincie Gronin
gen zijn verenigd. Er was een conflict ont
staan tussen deze patroons en de gemeente-
architect van Grootegast, de heer J. Gel
derloos. De stichting verbood de aangeslo
ten aannemers in te schrijven op wenken,
aanbesteed onder architectuur van de heer
Gelderloos. Deze maatregel was een uit
vloeisel van het reeds enkele jaren ge
leden genomen bestuursbesluit, bij wille
keurig passeren van de bona fide laagste
inschrijver de betrokken architect voor
maximaal twee jaar te boycotten. De ge
meente Grootegast achtte de boycot on
rechtmatig en voelde zich gedupeerd, aan
gezien door de gemeente een aantal drin
gende werken, zoals de bouw van wonin
gen, twee scholen en een sporthal, niet of
moeilijk tot stand1 gebracht kunnen wor
den. De gemeente vorderde intrekking van
de boycot en het nalaten van alle hande
lingen, dae aannemers kunnen belemmeren
vrijelijk in te schrijven op aanbestedingen
onder architectuur van de heer Gelderloos.
De president wees de vordering toe en
gelastte de stichting hiervan binnen twee
maal vierentwintig uur aan de leden mede
deling te doen. In de overwegingen werd
gezegd diat „de stichting alle grengen van
de betamelijkheid overschreden had, niet
alleen tegenover de gemeente-architect,
maar ook tegenover de gemeente Groote
gast, waardoor de uitvoering van bouw
werkzaamheden onmogelijk werd ge
maakt."
In Rotterdam is de vijfde landdag voor
economen gehouden onder auspiciën van
de Contact-commissie van Academisch Ge
vormde economen. Dr H. M. Hirschfeld
heeft een rede gehouden over de betekenis
van de economische wetenschap voor de
huidige samenleving. Hij zei onder meer
dat de veelheid der verschijnselen op eco
nomisch en aanverwant terrein zo groot is,
dat een wetenschappelijke behandeling en
een wetenschappelijk onderzoek naar deze
verschijnselen van de grootste betekenis
zijn voor het menselijk handelen in de sa
menleving. Voor bepaalde functies in de
maatschappij is ongetwijfeld een academi
sche opleiding vereist, doch een gezond
economisch en financieel inzicht kan ook
in de practijk van het economische leven
worden verworven.
Met het oog op de vele taken die door
economen vervuld kunnen worden acht dr.
Hirschfeld een te ver doorgevoerde spe
cialisatie in de studie ongewenst. Op de
voorgrond moet staan, dat de student een
algemene opleiding krijgt, die hem in staat
stelt zich later zelfstandig te specialiseren.
Het is niet zo, dat de theoretische economie
de algemene opleiding geeft en dat de an
dere takken dezer wetenschap specialisaties
zouden betekenen.
Zijns inziens moet een normaal ontwik
kelde student de doctorale studie in vijf
jaar kunnen voltooien.
De critiek, die men vaak op economen
hoort, spruit of voort uit verkeerd gebruik
der resultaten of uit de vaak zeer ongeluk
kige presentatie, aldus dr. Hirschfeld. Ten
slotte moet men zeer voorzichtig zijn met
prognoses op economisch gebied. Het is
gewenst wetenschappelijke methoden toe
te passen. Hoe zuiverder deze methoden
des te beter. Het risico kan aldus beperkt
worden, maar nimmer geëlimineerd.
ADVERTENTIE
Om naast de groep der beter gesitueerden,
die „THE INDIANA" WORKS steeds tot haar
geachte afnemers mocht rekenen, thans ook
haar producten bij die grote groep der minder
financieel bedeelden een groter bekendheid
te geven en hen er proefondervindelijk kennis
van te doen nemen, dat het betere niet altijd
duurder behoeft te zijn, werd door de Direc
tie van de Tenten- en Parasolfabr. „THE
INDIANA" besloten, gedurende dit seizoen
een beperkt aantal Kampeertenten van di
verse afmetingen, onder een gedeelte van die
groep op de meest aantrekkelijke betalings
voorwaarden beschikbaar te stellen. Bij goed
gunstig verloop zal in de naaste teekomst het
bezit van een orig. „THE INDIANA" Imperial
Kampccrtent dus voor niemand langer een
illusie behoeven te zijn. Zij die hiervoor in
aanmerking wensen te komen, richten hun
verzoek om GRATIS toezending der uitvoerig
GeïlL Catalogus aan het Hoofdkantoor voor
Ned.: Haarlem, Zylweg 111, Telefoon 17877.
Voor de president van de Amsterdamse
rechtbank heeft een kort geding gediend,
dat een uitvloeisel is van de staking der
diamantbewerkers.
Een kleine zelfstandige ondernemer, W.
H. van S. niet aangesloten bij de vereni
ging van deze groep had de Algemene
Nederlandse Diamantbewerkersbond (A.
N.D.B.) gedagvaard omdat hij door mo
lestatie, posten, begeleiding en opwachten
bij zijn woning niet in staat was geweest
zijn werk uit te oefenen.
De president werd verzocht de A.N.D.B.
te verbieden enige handeling te verrichten
of te doen verrichten waardoor de eiser in
zijn vrije beroepsuitoefening en zijn ge
zinsleden in huin vrijheid van beweging
worden belemmerd, op straffe van betaling
van een dwangsom van 10.000 gulden voor
elke inbreuk hierop.
De raadsman van de eiser, mr. W. L.
Spijer, zei, dat zijn cliënt op de tweede dag
van de staking, toen hij in een diamant
slijperij aan het werk was, bezoek had
gekregen van de voorzitter van de A.N.D.B.
Deze had hem gevraagd' naar de aard van
het werk waarmede hij bezig was. De heer
Van S. had hem geweigerd hierover inlich
tingen te verschaffen en de voorzitter ver
zocht de zaal te verlaten. Voorts was er
die middag toen hij zich naar huis wilde
begeven een samenscholing voor het ge
bouw geweest, waardoor hij zich genood
zaakt had gezien in een auto van de politie
naar zijn huis te gaan. Ook daar was een
samenscholing geweest. Evenals bij het
gebouw werd hij uitgescholden. De vol
gende morgen had een en ander zich her
haald. Een dag later had' de raadsman een
brief aan de A.N.D.B. gericht met de som
matie deze handelingen te doen nalaten.
Telefonisch had daarna de raadsman van
de A.N.D.B. medegedeeld dat maatregelen
waren getroffen. Vrijdag had de heer Van
S. zijn werk hervat en was alles rustig
verlopen.
De raadsman van de A.N.D.B., mr. R. J.
Polak, verklaarde dat wel degelijk aan de
sommatie was voldaan. Reeds toen de sta
king werd afgekondigd, werd uitdrukke
lijk bepaald dat de leden zich aan de in
structies moesten houden en niet tot mo-
lesthandelingen mochten overgaan. Het
bestuur van de A.N.D.B. had, toen het
werd ingelicht over de moeilijkheden, ter
stond ter plaatse de mensen verzocht zich
te verwijderen.
Uit informaties bij de politie was de
raadsman gebleken, dat de samenscholing
voor die woning van de heer Van S. had
bestaan uit opgeschoten jongelui, zodat
men daarvoor de A.N.D.B. niet verant
woordelijk kon stellen.
Op 25 Maart zal de president uitspraak
doen.
De ouden van dagen uit het verzorgingshuis in de Roeterstraat te Amsterdam
hebben het er gisteren maar op gewaagd. De wind zat nog wel niet in de goede hoek
en een wollen das was geen overbodige luxe, maar het ging en vandaag ging het
vermoedelijk nog beter.
BRUSSEL (A.N.P.) De hoofdingenieur
van de Antwerpse haven, ir. Kesel, heeft
zich in een voordracht over het onderwerp
„Is het Deltaplan een Belgische aangelegen
heid?", verzet tegen de opvatting van prof.
ir. J. Th. Thijsse, directeur van het water
loopkundig laboratorium te Delft, dat een
afdamming van de Zeeuwse zee-armen de
stand van het water in de Westerschelde
zou doen zakken. Ir. Kesel wees er op dat
het waterpeil van de Westerschelde de
laatste vijftig jaar gemiddeld met achttien
centimeter is gestegen. De afdamming zal
het waterpeil nog aanzienlijk doen toe
nemen. Volgens Nederlandse deskundigen,
aldus ir. Kesel, heeft men bij de bereke
ningen voor het Deltaplan gesteund op de
bevindingen die werden opgedaan bij de
uitvoering der Zuiderzeewerken. De hoofd
ingenieur van de Antwerpse haven is echter
van oordeel dat het afsluiten van de Zui
derzee en de afsluiting der zee-armen niet
met elkaar vergeleken kunnen worden. Hij
wees vooral op het gevaar van verzanding
van het Oostgat waardoor thans meer dan
de helft der schepen, die de Antwerpse
haven aandoen, hun weg zoeken.
Uit de bescheiden wijze waarop het
Deltavraagstuk wordt behandeld aan Bel
gische zijde, zo besloot ir. Kesel zijn cau
serie, die door vele autoriteiten uit de
Antwerpse havenkringen werd bijgewoond,
mag niet worden afgeleid dat de Neder
landse initiatieven niet met de allergrootste
aandacht worden gevolgd
Frans protest in Djakarta
PARIJS (Reuter). De Franse minister
van Buitenlandse Zaken, Pinay, heeft in
de commissie van buitenlandse zaken van
de Nationale Vergadering verklaard, dat
hij vreest, dat de komende Aziatisch-Afri-
kaanse conferentie van Bandung (18-24
April) zal uitdraaien op een „berechting"
der koloniale mogendheden. De Franse am
bassadeur in Indonesië heeft geprotesteerd
tegen de toelating van Noord-Afrikaanse
nationalistische waarnemers tot de confe
rentie.
Bijna alle vijfentwintig landen van Azië
en Afrika, die de Colombo-landen hebben
uitgenodigd deel te nemen aan de confe
rentie hebben de uitnodiging geaccepteerd.
De Afrikaanse Goudkust heeft nog niet ge
antwoord op de uitnodiging, die de Indo
nesische minister-president Ali Sastroa-
midjojo uit naam van de Colombo-mogend-
heden: India, Pakistan, Birma, Ceylon en
Indonesië heeft verzonden: Het enige land,
dat tot nu toe de uitnodiging officieel
heeft afgewezen, is de federatie van Mid-
den-Afrika. De minister-president van
deze feaeratie. Sir Godfried Heggins. heeft
te kennen gegeven „wegens omstandighe
den" niet aan de conferentie te kunnen
deelnemen.
Ter herinnering aan de conferentie, de
grootste die ooit in dit deel van de wereld
is gehouden, zal een speciale postzegelserie
worden uitgegeven.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot instelling van een product
schap voor zuivel en tot opheffing van het
Hoofdbedrijfschap voor Zuivel, Margarine,
Vetten en Oliën en het Bedrijfschap voor
Zuivel.
In de door de ministers De Bruyn, Mans-
holt en Zijlstra ondertekende memorie van
toelichting op het wetsontwerp tot instel
ling van 't productschap voor zuivel wordt
onder meer het volgende opgemerkt:
Alle daarbij betrokken organisaties van
werkgevers en werknemers kunnen zich
met het denkbeeld van de instelling van
een productschap verenigen. Omtrent de
verhouding tussen het aantal bestuursleden,
te benoemen onderscheidenlijk door orga
nisaties van ondernemers en door organi
saties van werknemers, bestaat diepgaand
verschil van mening.
De regering heeft zich beraden over de
situatie, welke in de betrokken sectoren
van het bedrijfsleven zou ontstaan, indien
de Wet op de Bedrijfsorganisaties ten aan
zien daarvan niet zou worden toegepast.
Nader overleg heeft niet geleid tot op
heffing van het meningsverschil. Hoewel
alle belanghebbenden op zich zelf de wen
selijkheid van instelling van een product
schap bleven erkennen, bleken zij niet be
reid hun verlangens in zake de bestuurs
samenstelling prijs te geven. Zij waren dan
ook niet bereid zonder inwilliging van die
verlangens medeverantwoordelijkheid voor
de instelling van het productschap te
dragen.
Op grond van deze laatste omstandigheid
heeft de Sociaal-Economische Raad zich op
het standpunt gesteld, dat het geen aan
beveling verdient tot de instelling van het
productschap over te gaan.
De ministers De Bruyn, Mansholt en
Zijlstra hebben na ampele overweging be
paald, dat zij instelling van een Product
schap voor Zuivel gewenst achten, zodat zij
de indiening bij de Staten-Generaal van
een desbetreffend wetsvoorstel hebben be
vorderd. Zij zijn van oordeel dat het ach
terwege blijven van de instelling van een
productschap ernstige bezwaren zal op
leveren..
De plaats, welke met name consumptie-
melk inneemt in het gezinsverbruik, als
mede de aard van de regelingen, welke het
productschap op het gebied der voorzie
ning van de consument met melk en melk
producten zal moeten treffen, maken het
waarschijnlijk, dat die regelingen in tal
van gevallen de consumentenbelangen
rechtstreeks in belangrijke mate zullen
raken.
De ministers achten het daarom wense
lijk, dat voor deze sector reeds in de wet
tot instelling van het productschap voor
zieningen worden neergelegd, die waarbor
gen, dat in dergelijke gevallen aan ver
tegenwoordigers van de consumenten ge
legenheid geboden wordt hun mening ken
baar te maken.
Driebergen zal een van de fraaiste raad
huizen van Nederland krijgen. Dit blijkt
uit de thans gereedgekomen tekeningen
en plannen voor het verbouwen van de
'historische buitenplaats „Sparrendaal" tot
raadhuis. Deze plannen zijn opgesteld in
overleg met monumentenzorg.
„Sparrendaal", dat uit 1754 dateert, was
tijdens het episcopaat van mgr. Van Zwij-
sen, aartsbisschoppelijk paleis en is door
de gemeente Driebergen van het aartsbis
dom Utrecht gekocht. Het speelde onder
meer een belangrijke rol in de Napoleon
tische tijd en tijdens de laatste wereldoor
log, voorts logeerden er in de twintiger
jaren van deze eeuw, toen de oud-gezant
dr. M. R. W. van Vollenhoven en zijn
echtgenote prinses De Bourbon, nicht van
ex-koning Alphons van Spanje er resi
deerden, achtereenvolgens vrijwel alle
toenmaals bekende vorsten en regeerders.
De architect ir. J. B. baron Van Asbeck
kreeg vorig jaar de opgave het geheel voor
raadhuis geschikt te maken, zonder dat hij
in feite belangrijke wijzigingen aan het
hoofdgebouw mocht aanbrengen. Doelbe
wust werd daarom gezocht naar aanpas
sing terwijl het nieuw te bouwen gedeelte
toch In overeenstemming moest zijn met
de opvattingen van deze tijd. Er werd een
synthese gevonden, die zowel door de
hogere als door de plaatselijke autoriteiten
met instemming werd aanvaard.
XOCOKXCOOCCCOCODOOCCCOOCCCOOCtt
U kunt het Uzelf gemakkelijk maken
door het abonnementsgeld voor het
volgende kwartaal te voldoen op
onze postgirorekening no. 273107 ten
name van Haarlems Dagblad. U
bespaart daarmee incassokosten en
vermijdt geloop aan de deur.
Het te gireren bedrag is f6.50, post-
abonnés 7.
U kunt het ons gemakkelijk maken
door Uw giro-opdracht te verzenden
vóór het eind van de maand. Wy
behoeven dan geen kwitanties uit te
zenden.
Voor automatische girobetalingen
(het allergemakkelijkste) zijn for
mulieren op aanvraag gaarne ter
beschikking. In dit geval dient men
wel voor voldoende saldo op de giro
rekening zorg te dragen.
DE ADMINISTRATIE
