Rijkswaterstaat doet aanslag op laatste
ongerepte duinbos aan Hollands kust
met melk meer mans!
Natuurschoon opgeofferd
aan zuinigheid en haast
Agenda voor
Haarlem
Geharrewar over de financiën
George, markies de Cuevas
Podium
Huis te Vogelenzang hijst alarmvlag
j Vogelenzang
Kern van de zaak:
Het programma
Machtig protest nodig
Examens
Een actieve maecenas vertelt
Na voorstellingen van zijn ballet in Amsterdam
Romeo en Juliavan Berlioz in Parijs
j Het Grand Ballet du Marquis de Cuevas
j
NEDERLANDSE CONFECTIE
Voorproefje van herfst en winter
ROVER
Fatachou naar Arnhem
ZATERDAG 14 MEI 1955
EEN PAAR WEKEN geleden is personeel van de Rijkswaterstaat begonnen
dwars door het duinbos achter het „Huis te Vogelenzang" een tracé te markeren
met onaanzienlijke paaltjes. Een ingenieur is daar bij de eigenaar van het land
goed toestemming voor komen vragen. „Het heeft nog niets te betekenen", zei
hij, „maar ik zou graag zien, dat U de pers niet waarschuwt". Dat heeft jhr.
Barnaatt dan ook niet gedaan, maar wel heeft hij zich gewend tot de Contact
commissie voor Natuur- en Landschapsbescherming. Want de paaltjes, die men
bij een wandeling door het bos ternauwernood opmerkt, geven het tracé aan
van de Noord-Zuidverbinding Den Haag—Velser tunnel ten Westen van Haar
lem, zoals Rijkswaterstaat dat wenst. Dat project is namelijk heel wat goedkoper
dan het door de streekplancommissie voor Zuid-Kennemerland ont
worpen plan, waarbij de nieuwe weg vlak langs de spoorlijn Haarlem—Leiden
zou worden aangelegd.
Financieel inderdaad heel wat goedkoper, maar uit een oogpunt van natuurbe
scherming, recreatie en cultuur zal er onherstelbare schade worden toegebracht
aan het enig overgebleven duinbos in de kuststrook tussen Den Helder en Den
Haag.
In natuurbeschermingskringen is men ken in Haarlem en omgeving. Het is ook
dan ook door dit plan, dat uit de lucht is
komen vallen, omdat de Rijkswaterstaat
zich onttrokken heeft aan elk overleg met
de daartoe aangewezen instantie - de Com
missie voor het Westen des lands van de
Rijksdienst voor het nationale plan - in
het geweer gekomen. Een eerste resultaat
daarvan waren de vragen welke het Twee
de Kamerlid jhr. mr. M. van der Goes van
Naters de vorige week over deze aangele
genheid heeft gesteld.
Een tweede gevolg de persexcursie wel
ke Vrijdag door de Contactcommissie voor
Natuur- en Landschapsbescherming naar
I het „Huis te Vogelenzang" werd gehouden.
Daarbij was ook aanwezig de bekende na
tuuronderzoeker dr. A. F. J. Portielje, die
het voornemen van Rijkswaterstaat „wei
nig minder dan een ramp" noemde. Echte
wouden vindt men in Westelijk Nederland
immers niet meer, behalve juist het duin
bos achter het „Huis te Vogelenzang", dat
uitmunt door een zeldzame plantengroei
en een uitgebreide vogelstand. Zo vindt
men er vele met varens begroeide stam
men, een manshoog bos van adelaarsva
rens, velden van wilde primula's, lelietjes
van-dalen en zelfs heksenkruid onder hoog
opgaand geboomte, een waar kathedraal
woud van beuken, eiken en kastanjes,
waarvan sommige een omvang van meer
dan vijf meter bereiken.
Het is dan ook niet zo, dat de voorgeno-
vien doorsnijding van dit landgoed van 260
hectaren, waarvan 160 bunder bos, slechts
opoffering van een aantal bomen en strui
ken zou betekenen, waarbij Rijkswaterstaat
verzachtend opmerkt, dat men voor het
tracé van de autosnelweg zoveel mogelijk
de open plekken heeft gekozen.
Afgezien nog van het feit, dat de breedte
van de „doorbraak" hier en daar zelfs tach
tig meter schijnt te bedragen, kan ieder
een begrijpen, dat juist de sfeer van het
gehele bos, als ondeelbaar complex, ver
minkt wordt door een verkeersweg met al
het gedruis en alle stank welke daarmee
gepaard gaan.
De rust is weg voor de acht- tot tien
duizend natuurliefhebbers, die hier elk
jaar voor een dubbeltje per dag ontspan
ning en frisse lucht komen zoeken en de
vele vogels, de hazen, de nog overgebleven
konijnen en het enkele hert, dat hier nog
vrij rondloopt, zullen elders een goed heen
komen moeten zoeken, naar de aangren
zende duinen van de Amsterdamse Water
leiding bijvoorbeeld.
Daarom is het zaak, dat alle instanties,
die over deze zaak nog iets te zeggen heb
ben zich verenigen in een machtig protest
tegen de plannen van Rijkswaterstaat. Dit
klemt te meer, omdat bijvoorbeeld de
streekplancommissie voor Zuid-Kennemer
land een geheel andere opvatting van haar
taak heeft en de Noord-Zuidverbinding (in
Haarlem en omgeving beter bekend als
Westelijke randweg) heeft geprojecteerd
langs de spoorlijn om zo veel mogelijk be
langen te sparen. Het is niet te ontkennen,
dat dat tracé duurder van uitvoering wordt,
ook al met het oog op de aansluitende wer-
CCCCCCCOC03COOCOCCOCX>CCCCa»
Het „Huis te Vogelenzang" werd in het
3 laatst van de 13e eeuw voor Graaf Flo-
K ris V als jachthuis gesticht. In 1383 werd
j het door Albert van Beieren geschonken
aan Reinout, Heer van Br ederode. In
x de 17e eeuw lag het oude gebouw in
3 puin, doch kort daarna werd het her-
bouwd. g
Het kwam in bezit van de familie An
il drioli Hartsinclc en Jan van Marselis,
die het ana het eind van de 18e eeuw
3 verkocht aan Jonkheer Willem Philip
Barnaart van Bergen, burgemeester van
3 Haarlem.
8 Het huis werd door hem aanmerkelijk
3 verbeterd en als zomerverblijf bestemd.
3 Veel bomen werden er aangeplant, het
3 grote perk van 't Huis werd aangelegd. '3
Sinds 1794 is hel landgoed belangrijkif
s uitgebreid door aankoop van boerderijen k
en omliggende gronden. Het omvat thans 8
260 hectaren tvaarvan 100 hectaren 8
bouw- en grasland. 8
Sinds 1934 is het landgoed opengesteld
voor het publiek. Jaarlijks genieten 8 a
10.000 mensen van 't natmirschoon. Ge- 8
durende de oorlogsjaren werd veel'A
schade aan het hout aangericht vooral
door de aanleg van een V I-startbaan 8
- op Londen gericht - en het kappenP,
van honderden vijftigjarige stammen g
door de bezetters.
Met veel moeite en zorg is getracht het 8
bos weer te herstellen. Ook dit jaar wer- 8
den weer duizend bomen geplant. <8
Gelukkig staan er nog heal veel mooie 6
bomen, die meer dan driehonderd jaar g
oud zijn.
De vele vogels zorgen er voor dat „Vo- g
gelenzang" haar naam eer aan doet. 8
waar, dat de aanleg van de door de streek
plancommissie gedachte weg meer tijd zal
vergen. En Rijkswaterstaat heeft haast: zij
moet, na alle critiek op het uitblijven van
verbindingswegen van voldoende capaci
teit, aansluitende op de Velser tunnel, laten
zien, dat het rustig optimisme van haar
staf, „dat het allemaal niet zo'n vaart zal
lopen", gerechtvaardigd is geweest.
Nu heeft Rijkswaterstaat een machtig
wapen in handen: de financiën. De betrok
ken provincies en gemeenten hebben im
mers al meer dan eens laten weten, dat
zij er niet aan denken grote bedragen te
fourneren voor de aanleg van een verbin
ding welke in de eerste plaats een natio
naal en in veel mindere mate een regionaal
of een communaal belang dient. Aan de
andere kant heeft bijvoorbeeld een stad als
Haarlem er belang bij, dat niet al het
doorgaande zware vrachtvervoer van en
naar de Velser tunnel door zijn binnenstad
wordt geperst. Het rijk wil wel een aan
zienlijk deel in de kosten van de Weste
lijke randweg bijdragen, doch op voor
waarde dat dan ook het tracé wordt ge
volgd, dat het zelf voorstaat en dat het
goedkoopste is. Voor zover men thans kan
nagaan zal de nieuwe autosnelweg echter
gaan bestaan uit een reeks aaneengescha
kelde afsnijdingen van bestaande wegen,
zodat ook uit verkeersoogpunt bedenkin
gen tegen deze plannen zijn aan te voeren.
Het zware loofbos bij het „Huis te Vogelen
zang" bijvoorbeeld wordt opgeofferd aan
een afsnijding van de Vogelenzangseweg,
welke bij De Zilk begint en ter hoogte van
de ingang van de Amsterdamse Waterlei
ding eindigt.
Daarom kan men instemmen met de in
de vragen van het Kamerlid Van der Goes
van Naters vervatte wens, dat over dit
wegtracé geen beslissing wordt genomen
zonder dat de nationale en provinciale pla
nologische organen in de gelegenheid zijn
geweest zich daarover uit te spreken.
Dit alleraardigste boerderijtje ligt thans
nog verscholen in het bos bij het „Huis te
Vogelenzang". Wanneer de waterstaats
plannen verwezenlijkt worden, komt het
aan de nieuwe Noord-Zuidsnelverkeersweg
te liggen. Nog een stap verder en het wordt
getransformeerd in een tankstation.
Na de excursie naar het Kuis te Vogelen
zang hebben wij ons verdiept in de voor
geschiedenis van de totstandkoming van
het gewraakte nieuwe tracé van de Noord-
Zuidverbinding (Westelijke randweg)-
Daarbij is ons gebleken, dat dit traject is
ontworpen naar een suggestie van de hoofd
ingenieur-directeur van de Provincial
Waterstaat. Rijkswaterstaat, heeft zich wel
daarachter geschaard voornamelijk uit
financiële overwegingen maar zou zich
naar alle waarschijnlijkheid ook met een
ander provinciaal plan accoord hebben ver
klaard. Gedeputeerde Staten zouden, naar
onze inlichtingen, zich aanvankelijk sterk
hebben uitgesproken voor de gedachte van
de srteekplancommissie Zuid-Kennemer
land: aanleg van een weg parallel aan de
spoorlijn. Deze weg wordt echter vier mil-
lioen gulden duurder dan het thans aanbe
volen plan. Men spaart dan echter niet al
leen het toch al schaarse bosterrein in deze
omgeving, maar men verkrijgt ook een
betere verkeersweg. Bovendien wordt door
aanleg van een weg vlak naast de spoorlijn
de smalle kuststrook niet nogmaals door
een Noord-Zuidweg er lopen er zoveel
verkaveld. Nu de provincie blijkbaar
teleurgesteld is in de financiële bijdrage
van het rijk in de aanlegkosten of omge
keerd het rijk in die van de provincie,
schijnt men van oordeel te zijn, dat nu maar
het goedkoopste project moet worden ge
kozen.
Voorshands schijnt men te willen be
ginnen met een aanleg tot de Zandvoortse-
laan, waarbij men van de Boekenrodeweg
een doorbraak naar die laan zou moeten
maken, waarvoor onder meer een school
gesloopt zou dienen te worden. Over de
rest van het tracé van Aerdcnhout tot
Haarlem (Delftlaan) vaart men volledig
in de mist. Het plan van de streekplan-
commisse had de verdienste, dat de Weste
lijke randweg ook voor Haarlem nog be
tekenis zou krijgen, zoals dat ook met de
door haar geprojecteerde Oostelijke rand
weg (door de Waarderpolder) het geval
zou zijn. Bij het rijk schijnt een voorkeur
te bestaan om zowel de Westelijke als de
Oostelijke weg verder van Haarlem aan
te leggen, zodat de betekenis van die ver
bindingen voor Haarlem geringer wordt,
temeer omdat de omwegen zo groot wor-
Amsterdam. Vrije Universiteit. Doctoraal
examen theologie ds. H. Rabbers, Wartena.
Candidaatsexamen theologie D. Paschier,
Utrecht, J. Vlaardingerbroek, Losduinen en
M. C. Kersten, Den Haag.
Groningen. Artsexamen (le ged.) T.
Jongsma en v Wilkler Prins, beiden te
Groningen en L. M. Israels te Amsterdam.
Bevorderd tot arts zijn P. E. Joosting, Gro-
8xoxocccoK>o^«x\^cocmr>oDDcococcco^Dso»coccccoDoc.^5 1 ningen en D. Spoelstra, Langweer (Fr.).
den, dat het autoverkeer er de voorkeur
aan zal geven toch de route door Haarlem
te kiezen. Tenslotte dient nog te worden
opgemerkt, dat dergelijke verder van
Haarlem gelegen snelwegen ook langere
dwai'sverbindingen gaan vergen, zodat
het project in totaal veel duurder wordt
dan nodig is.
Intussen kan geconstateerd worden, dat
men thans, op nog geen anderhalf jaar af
stand van de voorgenomen opening van de
Velser tunnel, ten aanzien van de aanslui
tende wegen nog niet verder is gekomen
dan geharrewar over de trace's en de
financiën.
ADVERTENTIE
NEEM PER MAN
DRIEKWART KAN
Publicotle Nederlands Zuivelbuieou, 's Grovenhoge
Op een persconferentie in het Doelen
Hotel in Amsterdam heb ik gisteren kennis
gemaakt met de Marquis de Cuevas, wiens
Grand Ballet volgende week Maandag een
reeks voorstellingen in het Theater Carré
komt geven. En om maar meteen aan
alle onzekerheid een einde te maken: Ro-
sella Hightower, gehuwd met de costuum-
ontwerper Jean Robier, komt niet mee. Zij
is weliswaar terug uit Amerika, waar zij
enkele maanden geleden het leven schonk
aan een dochter.... doch zij verwacht
thans een tweede baby.
George, markies de Cuevas stamt in
rechte lijn af van Koning Alfons de Derde
van Portugal, die regeerde van 1248 tot
1279. Dat kan hij met documenten bewij
zen. Maar belangrijker is het misschien te
weten, dat hij in 1927 in het huwelijk trad
met Margaret Strong, een kleindochter
van John D. Rockefeller, want het is mede
aan haar vermogen te danken, dat hij thans
als de laatste grote maecenas van de dans
kunst kan fungeren. „Donderdag", zo ver
telde hij, „heb ik een brief aan de ANTA
in New York geschreven om te vragen of
ze mij niet willen vergeten bij hun sub
sidiepolitiek. De ANTA is.namelijk de or
ganisatie, die zich onder meer ten doel
stelt orkesten en toneelgezelschappen, bal
letten en opera's uit Amerika naar Europa
te zenden als culturele veiligheidsmaat
regel tegen de toenemende Russische in
vloed. Men is daar twee jaar geleden mee
begonnen. Met overheidsgelden. Maar ik
doe precies hetzelfde al elf jaar en uit
eigen middelen!"
Inderdaad, sinds de Markies de Cuevas
zijn in 1944 te New York gevormde Ballet
International verenigde met het Nouveau
Balfet de Monte Carlo heeft dit gezelschap
onder zijn naam vier werelddelen (alleen
Australië werd nooit bezocht) doorgereisd,
geeft in Theater Carré te Amsterdam j
tien voorstellingen. Het programma voor
j de avonden van 16, 17, 20 en 22 Mei i
bestaat uit: „Les Sylphides" van Fokine
op muziek van Chopin, Idyllevan
Skibine op muziek van Frangois Serrette
i naar een gegeven van Alwyne Camble,
die ook de décors en costuums ontwierp,
het duet „Arlequinade" naar Petipa op jj
muziek van Drigo en „De gevangene van
j de Kaukasus" op de Gayané-muziek van
1 Katsjatoerian.
Op 18, 19 en 21 Mei worden ten tonele l
J gevoerd: „Dessins pour les six" van
John Taras op het Trio in a van Tsjai-
kofsky, dan „Achilles" met décors van
Pellerin en costuums van Abdelkader j
Ferrah, de pas-de-trois uit „Paquita" op
muziek van Minkus in de choreografie
van Balanchine en tenslotte Del Amor j
y de la Muerte" van Ana Ricarda op
j muziek van Granados.
m
Er zijn drie matinées (op 19, 22 en 23
Mei) met: Les Sylphides, Achilles, Idylle
en Del Amor y de la Muerte, waarna
j men het gezelschap nog op 24 Mei in j
Rotterdam en op 25, 26 en 27 Mei in Den j
Haag kan zien. De begeleiding is toe-
vertrouwd aan het Rotterdams Kamer-
orkest met André Girard als dirigent en
Sonia Stein als pianosoliste.
2 m
De eerste solisten zijn: Marjorie Tall-
chief, Jacqueline Moreau, Ana Ricarda,
Genia Melikova, Belinda Wright, Denise i
Bourgeois, George Skibine, Serge Golo-
vine, Wladimir Skouratoff.
Het was al weer herfst
bij de Amsterdamse con-
fectionnairs, die naar aan
een show voor de pers or-
zevenachtste jassen
trois-pièces getoond.
en
De
lipje hier en daar gaven
de verschillende creaties een
eigen allure. Er waren ook kleuren waren kersenrood,
leiding van de 16de Am- veel aangesloten jassen. Een beige, grijs en blauw. Van
sterdamse „Fashion Week" zwart wijd jasje over een de nieuwe stoffen dienen
nauwe rok was gevoerd speciaal vermeld te worden
ganiseerden, waar speciaal met luipaard en een mouw
japonnen werden getoond, loos bontvest fungeerde als
blouse. Hier zagen we ook
een beige cashmir mantel,
Daarna kwamen op een
rondgang langs de toon-
kamers ook de mantels
aan de beurt.
Trekken we een verge
lijking, dan winnen de
mantels van de Nederland
se confectie het glorieus
van de japonnen, zowel
door perfecte coupe als
door originaliteit.
Aanstaande winter zullen
kraag diende tevens tot
capuchon.
Bont speelde ook in an
dere collecties voor gar
nering en voering een
er weer veel wijdgerokte grote rol. Ruime persianer
jurkjes met plooirokken of
plissé en al dan niet met
of biberette kragen zagen
wij dragen op rulle en fijne
verlaagde taille worden tweeds, ocelet, vos en wolf
gedragen. De deux-pièces op effen mohair weefsels.
is nog steeds favoriet en
heeft ook het komende sei
zoen een kort schootje.
Tweed en wevenit blij- je van de stof van de jas
dragen. Ook waren er veel
charmante kleine bontgar
neringen als kraagjes,
boordjes, biezen langs het
De lijn van de mantels jasje en een bijpassend
blijft op de A-variatie na bontmofje. Dit deed soms
sluik, met nog veel grote, een beetje Russisch aan.
ven ons eveneens trouw;
de cocktailstoffen worden
hoe langer hoe meer ver
vangen door effen rayon.
maar nu meestal gedra
peerde kragen, een laag
ingezette of aangeknipte
mouw en blinde sluiting.
Stikselgarneringen, grote
zakken, martingales, lage
ronde rugceintuurs en een
mohair met persey achter
kant en glacé en ondulé
weefsels.
Vlotte regenhoedjes ver-
gevoerd met nerz-keeltjes vangen de capuchons. Ko-
stukjes van een paar mende winter zullen in de
centimeter groot, waarvan étalages givrine regenjas-
er honderden aan elkaar sen van nylon en rayon te
zijn gezet).--De grote bont- pronk staan.
Met recht mogen wij
trots zijn op een geheel
Nederlands product: de
leren en suède jasjes on
der andere in gezel en
antilope. De export hier
van is zeer groot. Een
prachtige kleur oranje
rood viel ons bijzonder op.
Pasteltinten waren er in
afwasbaar leer.
Rest ons nog de hoed
jes. De vaak baretachtige
modellen, die op één ooi-
worden gedragen, kregen
we te zien in changeant
melusine met alle gloed
van een pauwestaart erin
en haarvilt met relief van
velours. Gezellig zijn de
geruwde jersey mutsen in
ocelot print, die je, al naar
de luim het je ingeeft, op
je hoofd kunt draperen.
Volgende winter zullen ze
zeker veel succes hebben.
Belinda Wright en Serge Golovine in de
pas de deux „Arlequinade" in een choreo
grafie naar Marius Petipa op muziek van
Drigo bij het grand Ballet du Marquis
de Cuevas.
vrijwel overal een hernieuwd enthousias
me voor de klassieke danskunst kwekend.
In de laatste acht jaar heeft men bijna
driehonderdduizend kilometer afgelegd. Bij
dit vierde bezoek aan Nederland staat er,
behalve een keuze uit het bekende réper
toire en uit de nieuws aanwinsten, één be
langrijke noviteit op het programma:
„Achilles" op muziek van Frangois de la
Rochefoucauld en in choreografie van
George Skibine, waarvoor de Markies zelf
het libretto uitwerkte. Iemand vroeg of
ook het gegeven van hem was. Fijntjes
glimlachend antwoordde hij: „Nee, dat is
van Homerus" eigenlijk zei hij: Cho-
merus, zoals hij ook het Engels, waarvan
hij zich bediende, met een Spaans accént
liet klinken.
Nederland krijgt aldus „Achilles"
waarvan de première plaats had op 12
Maart in Cannes nog eerder te zien dan
Parijs, waar men nog tot October geduld
moet hebben. Maar voor die tijd staat de
Franse hoofdstad wel iets heel anders van
de Markies te wachten. Nee, geen bal zoals
aan het meer van Chiberta, dat heel Euro
pa in opschudding bracht. Maar wel een
bijzonder evenement. Met een merkwaar-'
dige mengeling van aristocratische trots
en kinderlijke voldoening vertelde hij daar
over het volgende:
„Men heeft mij uitgenodigd de artistieke
leiding op mij te nemen van de eerste in
tegrale opvoering van „Romeo en Julia"
van Hector Berlioz als opera. De voorstel
lingen hebben plaats op de binnenhof van
het oudste en mooiste gedeelte van het
Louvre, in de openlucht dus, met het to
neel tegen de muur van het Pavilion de
l'Horloge, van 28 Juni tot Onafhankelijk
heidsdag, zes in totaal. Per keer laat men
tienduizend toeschouwers toe. Het wordt
een geweldige onderneming. Het hele bal
let werkt eraan mee, voor het bal bij de
Capulets en de veldslagen. Prachtige scènes
worden dat. Skibine en Taras helpen mij,
met Skouratoff, bij de choreografie en
mise-en-scène. De vocale solisten zijn be
kende zangers en zangeressen, maar niet
van de Opéra, want die is heel jaloers en
beledigd, dat wij met dit evenement zijn
belast. Het heeft in alle Amerikaanse kran
ten gestaan!"
De Markies, in Chili geboren, is in 1940
Amerikaans staatsburger geworden en dat
hoewel hij in Parijs woont gebleven.
Ook zijn ballet is Amerikaans, geregi
streerd in Albany, al bestaat het voor het
grootste deel uit Europeanen, waaronder
talrijke nakomelingen van Russische emi
granten, zoals de nieuwe soliste Genia
Melikova bijvoorbeeld, om ons -tot een
voor Nederland onbekende naam te be
perken. Dat verklaart de rechtmatigheid
van zijn verzoek aan de ANTA om ook
hem te gedenken. „Zelfs als de zalen iedere
avond uitverkocht zijn, moet er nog geld
bij zo'n groot ballet als het onze met een
geweldig apparaat van dansers en tech-
Wanneer ik een nieuw nummer van het
letterkundig tijdschrift Podium ontvang
spring ik d'aar als een begerige tijger op af;
als ik bloed ruik word ik vraatzuchtig. Ik
heb nu het Aprilnummer naar mijn hol
gesleurd' en het met huid' en haar opgevre
ten. Het was een smakelijke hap.
Eerst heb ik genoten van de verklaring
zwart-op-wit door niemand mihder dan de
lieer Bead Schierbeek zelf, dat deze heer
tegen de politiek is en dat hij niet weet of
zijn geweten hem „in het vervolg ieder
manifest, al lijkt het nog zo mooi" zal
laten ondertekenen. Een naar ogenblik
voor de politiek.
In hetzelfde Podium lees ik, pagina's
verder, dat de heer L. Th. Lehmann niet
zo leuk over die zelfde heer Schierbeek
denkt: .over het algemeen maakt alles
wat ik van hem lees een grauwe vormloze
mdruk; het is als het eten van kilo's aard-
appelen zonder zout, als het over de was
lijn hangen van een nat laken, honderd
meter lang." (De heer Schierbeek door de
zijdeur af.)
Des heren W. F. Hermans' oordeel over
de heer A. Morriën: „over dit heupwiegend
proza schijnt voortdurend een langdradig
zonnetje; de langdradigheid dankt hij aan
Kafka, de seniele belustheid, die hij voor
erotiek houdt, geheel aan zichzelf." Een
opmerkinkje van de heer Hermans over de
heer Morriën is ook dit: „Hans Lo dei zen
was een door hem ontdekte debutant, die,
altijd goed bij kas en van auto met eigen
chauffeur voorzien, Adriaan menigmaal
tracteerde."
Er staat veel moderne poëzie op dit
Podium (van Elburg, Koster en Lucebert),
doch enige bladzijden verder schrijft Hans
van Straten: „Niets is zozeer aan bederf
onderhevig als moderne poëzie."
Overigens verklaart de heer Harry Mu-
lisch dat de heer Simon Vinkenoog „een
afhankelijke en aan het ooi-deel van derden
verslingerde stakkerd" is en noemt de heer
Sybren Polet Hendrik de Vries „een vol
komen schertsfiguur" die men wel moet
„onderscheiden van een Hoornik", welke
Hoorn ik evenwel enkele pagina's tevoren
door Hermans „een likkepot" wordt ge
noemd.
Kortom: het is allemaal nogal verwar
rend en het biedt weinig zekerheden. De
enige zekerheid is dat „de reuk van het
lauwe mensenbloed dat over dit Podium
stroomt, overgeurd wordt door die van
spruitjes".
ELIAS.
ADVERTENTIE
Uw
agent in
Haarlem en Omstreken
GARAGE PARKLAAN
Parklaan 26 - Haarlem
Tel. 14163
In de halsopening kan men
onder zo'n grote wijkende
bontkraag dan een los bef-
Bont kan men tegen
woordig in alle kleuren
verven. In het buitenland
is er zelfs wel belangstel
ling voor een helblauwe
bontkraag of -mantel.
Er werden ons heel wat
Voor het Arnhemse zomerevenement
„Eutopi" van 15 Juni tot 16 Augustus heeft
men de chansonnière Patachou uit Parijs
weten te engageren. Zij zal op de dag van
de opening van „Eutopi" door Arnhem
rijden in een open calèche met acht paar
den en die dag ook in Arnhem optreden.
Voorts zijn de organisatoren er in geslaagd
een echte Londense tweedi&ksbus naar Arn
hem te laten komen.
ZATERDAG 14 MEI
Stadsschouwburg: „De barbier van Se-
villa", Rotterdams Toneel, 8 uur. Palace:
„Ich tanze mit Dir in den Himmel hinein",
2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido: ,.On the water
front", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. „Huis
der vergelding", 13 jaar, 23.30 uur. Studio:
„Een dag om nooit te vergeten", alle leeft.,
2.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Drum beat", 14
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Hongaarse
rhapsodie', 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: ,.A star is boni", 14 jaar, 2 en
3 uur. Frans Kals: „Leven in de brouwerij",
alle leeft.. 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Boem
bij de luchtmacht", alle leeft., 2.30 uur; Ob
sessie 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
ZONDAG 15 MEI
Stadsschouwburg: „Thee en sympathie",
Rotterdams Toneel, 8 uur. Concertgebouw:
„Hans en Grietje op de maan", 2.30 uur;
Sterrenparade, 8 uur. Zuiderkapel: C. Van-
derbreggen, 10 en 5 uur; jeugdsamenkomst,
nisch en administratief personeel. En dan uur. Cultura: Ned. Ver. van Spir. Har-
- l i i -ij mrvn iIA 9 A i T r
moet men ook in aanmerking nemen, dat
wij eigenlijk vier voorstellingen op één
avond geven, met alle bijbehorende kosten
van costuums, décors en de muziek niet te
vergeten." En de Markies is een eigen
aardige maecenas: hij stelt zijn geld niet
aan anderen ter beschikking, hij is zelf de
directeur en artistieke bezieler, die pro
beert een eigen stijl te vinden en in ieder
geval de grootst mogelijke perfectie van
uitvoering te bereiken. Wat dat betreft is
hij met de terugkeer van John Taras als
balletmeester heel gelukkig. Zo beschouwt
hij zichzelf misschien als een late voort
zetter van de vorstelijke Franse traditie en
tegelijk als een Stradivarius, die een vol
maakt instrument wil leveren.
Waarom men hem heeft uitgekozen voor
de organisatie van het Parijse eeuwfeest?
„Dat weet ik niet. Maar toen de prefect
van de Seine mij het verzoek overbracht,
heb ik gezegd dat ik er zeer door vereerd
was. Er is geweldig veel voorbereidend
werk te doen en daarom kan ik helaas niet
in Amsterdam blijven". De activiteit van
de Markies wordt belemmerd door het
gipsverband, dat hij nog tot October zal
moeten dragen: zeven maanden geleden
werd hij door een Parijse taxi op straat
aangereden, waarbij zijn rechterbeen op
T. R.negen plaatsen brak. D. K.
monia", 10.30 uur. Lange Heerenstraat: Con
ferentie Stads-Evangelisatie, 10 en 7 uur
Palace: „Ich tanze met Dir in den Himmel
hmem', 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido:
„Carmen* 18 jaar, 11 uur; „On the water
front 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio:
„Mamma", alle leeft., 11 uur; „Een dag om
nooit te vergeten, alle leeft., 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Roxy: „Drum beat", 14 jaar, 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Luxor: „Hongaarse rhapsodie",
18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„A star is born", 14 jaar, 1.30, 4.45 en 8 uur.
Frans Hals: „Leven in de brouwerij", alle
leeft., 2. 4.30. 7 en 9.15 uur. Minerva: Boem
bij de luchtmacht", alle leeft., 2 en 4.15 uur;
„Obsessie", 18 jaar 7 en 9.15 uur.
MAANDAG 16 MEI
Stadsschouwburg: Lotte Goslar en ensemble
8 uur. Brinkmann: Filmavond van Ver tot
Bevord. der Bijenteelt in Nederland, 8 uur.
Begijnhofkapel: Bijeenkomst Hermann Zaiss
Comité, 8 uur. Zang en Vriendschap: Bijeen
komst van „De grotere Wereld". 8 uur
Lange Heerenstraat 6: Conferentie Stads-
Evangelisatie, 3 en 7.30 uur. Palace: „Ich
tanze met _Dir in den Himmel hinein",' 14
jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „On the
waterfront", 18 jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur.
Studio: „Een dag om nooit te vergeten', alle
leeft., 2.15, 7 en 9.15 uur. Roxv: „Drum
beat". 14 jaar, 2.30 en 8 uur. Luxor: „Hon
gaarse rhapsodie", 18 jaar, 2. 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „A star is born", 14 jaar, 2 en
8 uur. Frans Hals: „Leven in de brouwerij"
alle leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: Ma
dame Bovary", 18 jaar. 8.15 uur,
